Grenzen aangeven

18-07-2023 08:39 71 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik probeer t zo duidelijk mogelijk uit te leggen maar vind t zelf ook lastig te begrijpen daarom ben ik benieuwd naar jullie ervaringen. Ik merk dat ik laatste jaren sneller m'n grenzen durf aan te geven als ik iets niet leuk vind door er wat van te zeggen, een vriendin die niet goed meer bij me paste heb ik dat tegen gezegd, een collega die ik achterbaks vond op werk zei ik wat van, maar allemaal wel lang gewacht dus net wat te fel/boos en daarna ga ik dan denken, was t niet te overdreven, wat vinden anderen ervan? En dan ga ik daarna toch weer aardig doen waardoor ik voor m'n gevoel totaal t respect verlies van de ander (en mezelf). Ik vraag me af hoe anderen beter grenzen aangeven, dus wel duidelijk maar niet meteen te boos zoals ik doe (na te lang opkroppen) en dan weer aardig. Ik vind t lastig wanneer je ergens wat van zegt en wanneer je t laat gaan, vind sommige vrouwen namelijk heel sterk die niet overal wat van zeggen. Hebben jullie hier goede ervaringen of manieren voor?
Alle reacties Link kopieren Quote
Waarom moet je meteen onaardig doen als je een grens aangeeft?
Je kan ook gewoon aangeven: ik ga hier niet in mee. X voel ik me niet prettig bij etc. En dan niet meedoen in X en als er iets gezegd of gedaan wordt waarvan je hebt aangeven dat het niet prettig is, loop je weg.
Door het bij jezelf te houden en vooral niet te gaan snauwen of boos te worden.
Grenzen aangeven blijft lastig en is nooit leuk, maar uiteindelijk is het beter voor jezelf.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als je er nu iets van zegt, doe je dat dan bewust en gepland, of gooi je het eruit als boze reactie ergens op?
What a nuanced anxiety
Het helpt bij mij ook heel bewust een grens op gedrag aan te geven en niet op de persoon. Dus ik vind dit en dit gedrag niet leuk. En niet: ik vind jou niet leuk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het is niet de bedoeling dat je na het aangeven van een grens niet meer normaal / aardig doet tegen iemand.

Je geeft een grens aan , daarna is het ook klaar. Als iemand er overheen blijft gaan, ja dan ga je opnieuw in gesprek. Maar dat je de rest van je leven iemand gaat negeren of koeltjes gaat doen is doodvermoeiend. Dat is geen grens an geven maar kinderachtig blijven hangen. Daar hebt je hopelijk de energie niet voor.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
Ik trek wel altijd mijn eigen plan, maar ik ben niet zo bewust bezig met grenzen aangeven. Maar ik doe weinig tegen mijn zin. Ik maak alleen niet overal een punt van.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben zelf altijd een enorme pleaser geweest, zelfs ten koste van mijn eigen gezondheid. Weet waar dat gedrag vandaan komt en wat de triggers zijn voor mij. Door dat te onderzoeken kan ik veel beter inzien in een situatie wanneer het om mijn eigen (over)gevoeligheid gaat en wanneer het een situatie is waarbij ik voor mezelf op mag komen en/of grenzen mag stellen. Mijn advies is dan ook om eerst bij jezelf op onderzoek te gaan zodat je van daaruit helderder de situaties kunt bekijken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als mijn vriendin me vertelt dat ze vindt dat ik niet goed meer bij haar pas dan zie ik dat niet als grens maar als "uitmaak-gesprek" en dan ben ik dus ook wel klaar met haar. Laat ze dan alsjeblieft een vriendin zoeken die wél bij haar past.

Mijn grenzen geef ik aan op andere vlakken, duidelijk, vriendelijk maar niet voor meer uitleggen vatbaar dan hoe ik het bedoel.

Iemand doet een voorstel en ik weet nog niet of ik daar zin in heb, dan laat ik weten dat ik er later op terugkom. Als ik geen zin heb zeg ik nee en maak ik een andere afspraak.

Iemand lijkt gebruik van me te maken en daar ben ik niet van gediend, dan geef ik aan: "dat doe ik wel voor je en voor dat andere mag je iemand anders vragen".

Dat noem ik grenzen aangeven.
...
Alle reacties Link kopieren Quote
Grenzen aangeven is toch niet iets definitief? Zie het als regelmatig aangegeven van je normen en waarden aan anderen.

En daarna vriendelijk blijven doen is toch helemaal prima? Als anderen, om wat voor reden dan ook, die grenzen niet helemaal respecteren geef je het nog een keer aan. Voel je niet vervelend daarover. Misschien moet je het minder gaan zien als 'conflict' maar als het aangegeven van contactvoorkeuren.
It won't stop until you wise up
apiejapie schreef:
18-07-2023 09:13
Ik ben zelf altijd een enorme pleaser geweest, zelfs ten koste van mijn eigen gezondheid. Weet waar dat gedrag vandaan komt en wat de triggers zijn voor mij. Door dat te onderzoeken kan ik veel beter inzien in een situatie wanneer het om mijn eigen (over)gevoeligheid gaat en wanneer het een situatie is waarbij ik voor mezelf op mag komen en/of grenzen mag stellen. Mijn advies is dan ook om eerst bij jezelf op onderzoek te gaan zodat je van daaruit helderder de situaties kunt bekijken.
Grappig is dat, want ik ben dus totaal geen pleaser, ik doe van nature niet snel iets tegen mijn zin en vind het niet erg als mensen teleurgesteld in me zijn. Ik schijn als klein kind al zo geweest te zijn. Maar toch heb ik altijd het idee dat ik veel minder op mijn strepen hoef te staan dan sommige anderen. Misschien straal ik het uit ofzo, want ik zit zelden in dergelijke situaties.

Ik heb een collega die volgens mij onlangs ergens geleerd heeft om haar “grenzen te bewaken”. Die gaat dan steeds heel duidelijk zeggen dat ze iets niet gaat doen of niet pikt. Ik denk dan, mens doe het dan gewoon niet en doe niet zo ingewikkeld. Waarom zo’n heisa?

In de OP lees ik dat ook een beetje. Een vriendin vertellen dat ze niet meer bij je past, een achterbakse collega aanspreken. Waarom al die moeite? Wat een gedoe zeg. Laat de vriendschap lekker doodbloeden en laat achterbakse collega lekker in haar sop gaarkoken.

Ik geef ook nooit redenen voor dingen. Op werk decline ik gewoon een invite, zonder toelichting. Ik kan niet. Punt. Privé ook, ik ben er niet bij, veel plezier!
anoniem_65b76fd3af17f wijzigde dit bericht op 18-07-2023 10:04
9.56% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
nitflex schreef:
18-07-2023 09:59
Grappig is dat, want ik ben dus totaal geen pleaser, ik doe van nature niet snel iets tegen mijn zin en vind het niet erg als mensen teleurgesteld in me zijn. Ik schijn als klein kind al zo geweest te zijn. Maar toch heb ik altijd het idee dat ik veel minder op mijn strepen hoef te staan dan sommige anderen.
Dit vind ik heel herkenbaar, ik heb "don't bullshit me" op mijn voorhoofd staan.

Voor mensen die dit van nature hebben is het allemaal niet zo lastig, voor mensen die iedereen altijd maar te vriend moeten houden wel. Die moeten dus trucjes aanleren.
...
Rooss4.0 schreef:
18-07-2023 10:02
Dit vind ik heel herkenbaar, ik heb "don't bullshit me" op mijn voorhoofd staan.

Voor mensen die dit van nature hebben is het allemaal niet zo lastig, voor mensen die iedereen altijd maar te vriend moeten houden wel. Die moeten dus trucjes aanleren.
Ja, misschien is het dat. Ik denk altijd, ik ben niemand iets verschuldigd.

Ik heb trouwens nooit het idee dat pleasen mensen geliefd maakt.
Alle reacties Link kopieren Quote
nitflex schreef:
18-07-2023 10:05
Ja, misschien is het dat. Ik denk altijd, ik ben niemand iets verschuldigd.
Mensen vinden mijn duidelijkheid heel erg fijn want ze weten altijd waar ze aan toe zijn, ik krijg hier regelmatig complimenten op.

Mensen die hier niet goed mee overweg kunnen gaan met een boogje om me heen en ik ervaar dat als hele dikke prima. Pleasegedrag is me redelijk onbekend.
...
Rooss4.0 schreef:
18-07-2023 10:08
Mensen vinden mijn duidelijkheid heel erg fijn want ze weten altijd waar ze aan toe zijn, ik krijg hier regelmatig complimenten op.

Mensen die hier niet goed mee overweg kunnen gaan met een boogje om me heen en ik ervaar dat als hele dikke prima. Pleasegedrag is me redelijk onbekend.
Ik ben ook geen allemansvriend. Toch voel ik me wel als een graag gezien persoon.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik kerken dat Charlie456. Komt omdat ik ook best bezig ben met hoe ik overkom op anderen. Gewoon de angst dat iedereen me stom vindt als ik dingen niet wil, en dat uiteindelijk niemand meer met me wil omgaan.
Dat is toch een van de ergste dingen voor een mens; verstoten worden.
Terwijl ik weet dat dat niet het gevolg is, durf ik toch niet volledig mezelf te zijn.

Dus dat denkproces wat je krijgt, als iemand over je grenzen gaat, is herkenbaar.
Het gaat van 'Neee ik wil dit niet, ik moet het nu zeggen maar durf niet.'
'Nou ja, laat ook maar, zo erg is het toch ook weer niet.'
'Verdorie, nu hebben zij lekker dit en ik niks/moet ik dit werk doen/etc'
'Ik moet niet zo over me heen laten lopen.'
'Morgen ga ik er over beginnen'
'Shit, nu is niet het juiste moment'
'Wat ben je nou voor trutje, je durft ook niks'

Nou en als ik uiteindelijk toch wat durf te zeggen, heb ik alles in mijn hoofd veel te groot gemaakt en is mijn reactie overdreven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Rooss4.0 schreef:
18-07-2023 10:02
Dit vind ik heel herkenbaar, ik heb "don't bullshit me" op mijn voorhoofd staan.

Voor mensen die dit van nature hebben is het allemaal niet zo lastig, voor mensen die iedereen altijd maar te vriend moeten houden wel. Die moeten dus trucjes aanleren.
En daar zit de moeilijkheid denk ik, want er komen verschillende vaardigheden en acties kijken bij situaties waarin grenzen relevant zijn:

- je eigen grens aanvoelen
- onderscheiden wat redelijke en onredelijke verzoeken zijn in de context
- vertrouwen op je eigen oordeel
- daarover duidelijk en proportioneel communiceren
- timing: wannéér je erover communiceert
- loslaten wat anderen denken/kunnen accepteren dat anderen jouw grens niet leuk vinden

Als je een trucje aanleert is dat vaak gericht op maar één aspect, of twee.
En dat maakt denk ik dat mensen die grenzen voelen en aangeven moeilijk vinden en dat beginnen te leren, dat niet altijd proportioneel en met gevoel voor context doen.
What a nuanced anxiety
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik herken wel wat je zegt in de OP, Charlie456.
Vooral van toen ik veel jonger was. Ik vond grenzen aangeven gewoon moeilijk. En dat kwam er dan op een gegeven moment, na het zoveelste incident, ongenuanceerd en boos uit.

Ben zelf toen gaan oefenen in neutraal communiceren. Dus zonder te veel emotie aangeven dat het zo voor mij niet werkt. Dat vond ik ontzettend moeilijk, want blijkbaar plooit mijn gezicht ook nog es snel mee :-?

Maar op een gegeven moment lukte het wel. Het is een kwestie van bijschaven, blijven proberen en weer verder gaan. En repeat. :-)

Dat je weer normaal doet tegen een collega, lijkt me vooral volwassen. Er is niets zo kinderlijk en vermoeiend als passief agressief blijven nukken tegen iemand. Je hebt je punt duidelijk gemaakt en dan ga je weer verder.

Het zal heus nog weleens mis gaan, datgaat het bij mij met veel stressvolle periodes ook nog wel een enkele keer, maar je doet je best en dat is alles wat je kunt.
Only dead fish go with the flow
Alle reacties Link kopieren Quote
Aansluitend op Tyche: Zo zeg je dus ook niet dat je iemand achterbaks vindt, maar dat je het vervelend vindt dat A wel tegen B heeft gezegd dat X maar niet direct naar jou is gekomen. (Of tegen jou Y heeft gezegd maar tegen een ander net iets anders. Ik verzin maar iets, natuurlijk.) Dus: concreet gedrag van de ander, en jouw eigen gevoel daarbij.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dank jullie wel. Eigenlijk komt t dus meer op niet teveel aantrekken wat anderen eventueel denken en niet te emotioneel reageren maar proberen neutraal iets duidelijk te maken. En dan t ook weer loslaten en doorgaan. Ik AG ermee oefenen:)
Alle reacties Link kopieren Quote
sinds ik weet waarom ik mijn eigen grenzen nooit respecteerde, en ze zelf ook beter zie
Geef ik mijn grenzen eerder aan en hoef ik niet meer boos te worden/ruzie te maken omdat iemand over mijn grens heen gaat
Alle reacties Link kopieren Quote
charlie456 schreef:
18-07-2023 10:43
Dank jullie wel. Eigenlijk komt t dus meer op niet teveel aantrekken wat anderen eventueel denken en niet te emotioneel reageren maar proberen neutraal iets duidelijk te maken. En dan t ook weer loslaten en doorgaan. Ik AG ermee oefenen:)
Goed bezig.

En ook leren relativeren. Ik heb weleens nachten wakker gelegen over mijn reactie en de reacties van anderen en dit en dat.

Waste of life gewoon...

Op een wereldse schaal bekeken stelt zo'n akkefietje zoooo niks voor! ;)
Only dead fish go with the flow
Alle reacties Link kopieren Quote
Op een bepaalde manier vind ik het best wel "sterk" om uit je hoek te komen en voor jezelf op te komen. Het betekent eigenlijk dat je minder bang bent om de sympathie van de ander te verliezen, dan dat je je bang bent om voor jezelf op te komen.

Om iemand van achterbaks zijn te beschuldigen vind ik wel wat ver gaan, omdat dit je eigen conclusie is. Je zet iemand hiermee weg en je verliest dus andermans sympathie hiermee. Deze persoon vergeet niet makkelijk meer dat jij dit van haar gezegd hebt.

Ik zou zoiets voortaan dus tactischer aanpakken: ook zonder dit soort duidingen kan je iemand prima duidelijk maken hoe jij hierin staat. "Ik vind dit niet okee" is een prima vervangende uitdrukking die precies zegt hoe jij erin staat.

Op deze manier vermijd je dat de ander jou graag ziet struikelen als jij zelf een zwak moment hebt.
Dan moet het maar zoals het kan
charlie456 schreef:
18-07-2023 10:43
Dank jullie wel. Eigenlijk komt t dus meer op niet teveel aantrekken wat anderen eventueel denken en niet te emotioneel reageren maar proberen neutraal iets duidelijk te maken. En dan t ook weer loslaten en doorgaan. Ik AG ermee oefenen:)
Volgens mij heb je hier een goede kern te pakken :) Je grenzen aangeven is helemaal prima, maar het is wel de toon die de muziek maakt. Misschien is het een idee om alvast wat scenario's te bedenken en zinnen achter de hand te hebben voor als je ze een keer nodig hebt? "Ha buuf, nee het lukt helaas niet om jullie cavia te voeren tijdens de zomervakantie, fijne vakantie en een andere keer help ik je weer graag uit de brand". Of op je werk: "Nee sorry, dat past niet in mijn agenda/planning"
Alle reacties Link kopieren Quote
Dreamglasses schreef:
18-07-2023 10:47
Goed bezig.

En ook leren relativeren. Ik heb weleens nachten wakker gelegen over mijn reactie en de reacties van anderen en dit en dat.

Waste of life gewoon...

Op een wereldse schaal bekeken stelt zo'n akkefietje zoooo niks voor! ;)
En mensen tegen wie je iets hebt gezegd zitten er meestal ook helemaal niet mee.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven