Grenzen aangeven

18-07-2023 08:39 71 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik probeer t zo duidelijk mogelijk uit te leggen maar vind t zelf ook lastig te begrijpen daarom ben ik benieuwd naar jullie ervaringen. Ik merk dat ik laatste jaren sneller m'n grenzen durf aan te geven als ik iets niet leuk vind door er wat van te zeggen, een vriendin die niet goed meer bij me paste heb ik dat tegen gezegd, een collega die ik achterbaks vond op werk zei ik wat van, maar allemaal wel lang gewacht dus net wat te fel/boos en daarna ga ik dan denken, was t niet te overdreven, wat vinden anderen ervan? En dan ga ik daarna toch weer aardig doen waardoor ik voor m'n gevoel totaal t respect verlies van de ander (en mezelf). Ik vraag me af hoe anderen beter grenzen aangeven, dus wel duidelijk maar niet meteen te boos zoals ik doe (na te lang opkroppen) en dan weer aardig. Ik vind t lastig wanneer je ergens wat van zegt en wanneer je t laat gaan, vind sommige vrouwen namelijk heel sterk die niet overal wat van zeggen. Hebben jullie hier goede ervaringen of manieren voor?
Lorem_Ipsum schreef:
18-07-2023 12:00
En mensen tegen wie je iets hebt gezegd zitten er meestal ook helemaal niet mee.
Ja precies, van een keer "nee" zeggen gaat een vriendschap of een werkrelatie over het algemeen niet kapot.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe grenzen aan te geven:

- hou het bij jezelf ("Ik voel me hier niet zo prettig bij dus doe dit niet")
- duidelijk op de inhoud, maar zacht op de persoon ("bedankt, maar ik kies toch voor iets anders")

Als ik zelf boos ben, dan probeer ik dat vaak te bespreken als "ik merk dat het me irriteert, maar misschien begrijp ik dit verkeerd?" of "Hoe zie jij dit?" Vaak komt frustratie door interpretaties van wat iemand zegt, en beter vraag je meteen "ehm, begrijp ik nou goed...?" Vaak komt er dan snel transparantie en kan je ellende voorkomen en snel bijsturen.

Ik had vroeger ook last van opgekropte woede, waardoor alles er verkeerd uit kwam. Van mijn psych leerde ik het volgende stappenplan:

1. Benoem iemands gedrag (vb "Het valt me op dat je op de werkvloer met andere collega's over mij praat")
2. Benoem het effect op jou (vb "Ik vind dat niet fijn, want hierdoor voel ik me buitengesloten en er wordt niet transparant met mij gesproken. Dit geeft mij een rotgevoel")
3. Benoem wat je graag zou willen (vb "Ik zou het fijn vinden als je volgende keer direct naar mij toekomt")
Alle reacties Link kopieren Quote
nitflex schreef:
18-07-2023 09:59
Grappig is dat, want ik ben dus totaal geen pleaser, ik doe van nature niet snel iets tegen mijn zin en vind het niet erg als mensen teleurgesteld in me zijn. Ik schijn als klein kind al zo geweest te zijn. Maar toch heb ik altijd het idee dat ik veel minder op mijn strepen hoef te staan dan sommige anderen. Misschien straal ik het uit ofzo, want ik zit zelden in dergelijke situaties.

Ik heb een collega die volgens mij onlangs ergens geleerd heeft om haar “grenzen te bewaken”. Die gaat dan steeds heel duidelijk zeggen dat ze iets niet gaat doen of niet pikt. Ik denk dan, mens doe het dan gewoon niet en doe niet zo ingewikkeld. Waarom zo’n heisa?

In de OP lees ik dat ook een beetje. Een vriendin vertellen dat ze niet meer bij je past, een achterbakse collega aanspreken. Waarom al die moeite? Wat een gedoe zeg. Laat de vriendschap lekker doodbloeden en laat achterbakse collega lekker in haar sop gaarkoken.

Ik geef ook nooit redenen voor dingen. Op werk decline ik gewoon een invite, zonder toelichting. Ik kan niet. Punt. Privé ook, ik ben er niet bij, veel plezier!
Het is voor mensen die dat eerder niet deden soms heel lastig om nu wel grenzen aan te geven. Maar wat je omschrijft herken ik wel; lijkt wel of ze een cursus 'nee zeggen' gedaan hebben en dat ineens over de top willen doen, balans lijkt totaal verdwenen. Bij zo'n mensen hoop ik dat het tijdelijk is om weer een tussenweg te vinden, maar sommigen slaan zo door. Dat worden echt geen leukere mensen. Zijn vaak de mensen die dan ook continu opmerkingen maken als "ik mag best mijn mening hebben", "mijn leven dus ik bepaal", "ik laat nooit meer over me heenlopen" enz. Niet omdat dat toevallig een onderwerp in een gesprek is, maar meer als doorgeslagen mantra wat ze te pas en te onpas op tafel gooien, of het nu gepast is in het gesprek of niet. Zo'n mensen ga ik uiteindelijk liever uit de weg. Lijkt wel of ze de keren dat ze geen nee hebben gezegd of over hun grenzen hebben laten gaan in het verleden, in het nu willen compenseren door óveral maar nee op te zeggen en bij voorbaat al discussies aan te gaan. Doorgeslagen dus, onwijs vermoeiende mensen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het is natuurlijk logisch dat mensen die deze skill net eigen hebben gemaakt reageren alsof ze een assertiviteitscursusje teveel hebben gedaan. Eerst zaten ze helemaal links, dan bewegen ze helemaal naar rechts, om -als het goed is- zo'n beetje in het midden uit te komen.
Ik snap dat wel.

Vaak filtert het ook mensen uit. De omgeving is gewend dat er altijd ja geknikt wordt en is niet afgesteld op een nee van deze persoon.
...
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh ja, ik had een collega die naar een assertiviteitscursus was gestuurd, die had geleerd “haar podium te pakken”. Zaten we in overleg beleefd naar al haar werkavonturen te luisteren, al dan niet relevant voor de bredere groep. Maar ja, zoiets is dan een fase, iemand moet er even comfortabel mee worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
tv-icoon schreef:
18-07-2023 11:02
Op een bepaalde manier vind ik het best wel "sterk" om uit je hoek te komen en voor jezelf op te komen. Het betekent eigenlijk dat je minder bang bent om de sympathie van de ander te verliezen, dan dat je je bang bent om voor jezelf op te komen.

Om iemand van achterbaks zijn te beschuldigen vind ik wel wat ver gaan, omdat dit je eigen conclusie is. Je zet iemand hiermee weg en je verliest dus andermans sympathie hiermee. Deze persoon vergeet niet makkelijk meer dat jij dit van haar gezegd hebt.

Ik zou zoiets voortaan dus tactischer aanpakken: ook zonder dit soort duidingen kan je iemand prima duidelijk maken hoe jij hierin staat. "Ik vind dit niet okee" is een prima vervangende uitdrukking die precies zegt hoe jij erin staat.

Op deze manier vermijd je dat de ander jou graag ziet struikelen als jij zelf een zwak moment hebt.
Mooi advies.

Heb jij een tip om tactisch om te gaan met “waarom “- vragen, bijv “ waarom heb je voor dit zadel( paardrijden) gekozen. Het waarom voelt voor mij vaak alsof er een verwijt in zit/ me moet verantwoorden voor mijn keus, terwijl het ook gewoon interesse kan zijn.
Geen motto
Alle reacties Link kopieren Quote
Mooie vraag/ topic TO.
Geen motto
apiejapie schreef:
18-07-2023 12:39
Het is voor mensen die dat eerder niet deden soms heel lastig om nu wel grenzen aan te geven. Maar wat je omschrijft herken ik wel; lijkt wel of ze een cursus 'nee zeggen' gedaan hebben en dat ineens over de top willen doen, balans lijkt totaal verdwenen. Bij zo'n mensen hoop ik dat het tijdelijk is om weer een tussenweg te vinden, maar sommigen slaan zo door. Dat worden echt geen leukere mensen. Zijn vaak de mensen die dan ook continu opmerkingen maken als "ik mag best mijn mening hebben", "mijn leven dus ik bepaal", "ik laat nooit meer over me heenlopen" enz. Niet omdat dat toevallig een onderwerp in een gesprek is, maar meer als doorgeslagen mantra wat ze te pas en te onpas op tafel gooien, of het nu gepast is in het gesprek of niet. Zo'n mensen ga ik uiteindelijk liever uit de weg. Lijkt wel of ze de keren dat ze geen nee hebben gezegd of over hun grenzen hebben laten gaan in het verleden, in het nu willen compenseren door óveral maar nee op te zeggen en bij voorbaat al discussies aan te gaan. Doorgeslagen dus, onwijs vermoeiende mensen.
Ik vind zulke mensen ook zo vermoeiend. Dan stel je een simpele vraag waarop een "ja" of "nee" volstaat en slaan ze meteen door in een relaas over "ik laat nooit meer over me heenlopen, daar begin ik niet meer aan, het moet maar eens afgelopen zijn met XX en wat denken ze wel niet?!"
Hallohallo321 schreef:
18-07-2023 13:32
Mooi advies.

Heb jij een tip om tactisch om te gaan met “waarom “- vragen, bijv “ waarom heb je voor dit zadel( paardrijden) gekozen. Het waarom voelt voor mij vaak alsof er een verwijt in zit/ me moet verantwoorden voor mijn keus, terwijl het ook gewoon interesse kan zijn.
Zal toch vaak gewoon een vraag zijn?

Een vraag kan vaak een verwijt zijn, maar dat is dan meestal ook geen neutraal onderwerp. Iemand die thuis komt uit werk en vraagt “Waarom is er nog niet gekookt?” zal dat meestal niet helemaal niet neutraal vragen. Maar de ontvanger van de vraag weet dat dan stiekem ook wel. Maar als het antwoord is dat je niet gekookt hebt omdat je met de kinderen naar de eerste hulp moest, dan schoffel je het verwijt daar meteen mee onderuit. Heb je zitten lummelen, dan voelt dat anders.

Als je een vraag als verwijt opvat is dat vaak omdat je zelf al het gevoel hebt iets anders dan gewenst te doen. Dus pak je een heel mooi zadel, waar een ander zadel eigenlijk volstaat en iemand vraagt dat meteen, dan voelt het als kritiek.

Terwijl, als je er zelf een goede reden voor hebt, dan ervaar je zo’n vraag anders (ik weet niets van paardrijden). Maar het kan ook gewoon zijn dat iemand altijd twijfelt welk zadel het beste is voor dat paard/die oefening, dan is het jammer om er een ondertoon in te voelen.

Neem de vraag zoals die is, en ga niet voor anderen bedenken hoe iets bedoeld kan zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hallohallo321 schreef:
18-07-2023 13:32
Heb jij een tip om tactisch om te gaan met “waarom “- vragen, bijv “ waarom heb je voor dit zadel( paardrijden) gekozen. Het waarom voelt voor mij vaak alsof er een verwijt in zit/ me moet verantwoorden voor mijn keus, terwijl het ook gewoon interesse kan zijn.
Heel vaak lijkt in een "waarom" vraag een oordeel te zitten omdat het je meteen het gevoel geeft dat je in de verdediging wordt geduwd. Als een "waarom" vraag mij niet aanstaat zou ik kunnen antwoorden met "waarom zijn de bananen krom", vooral als het iemand betreft waar ik niks of nauwelijks iets mee heb, vaak passen mensen daarna hun vraagstelling aan.

In jouw voorbeeld, over iets banaals als een paardenzadel, zie ik vooral een interesse vraag al komt de "waarom" nog steeds niet sympathiek over. Ik zou dan een wedervraag stellen: "wat is de reden van je vraag, dan kan ik duidelijker antwoorden".
...
Ik geloof zelf niet zo in trucjes. Bepaalde vaardigheden kunnen best handig zijn, alleen als je onderliggende overtuiging over jezelf nog steeds is dat je je ruimte niet mag nemen, dat je jezelf niet serieus neemt (daarmee bedoel ik niet je ego in bescherming nemen maar je gevoel kunnen plaatsen) of een zwaar oordeel hebt over jezelf, dan heeft het dus iets geforceerds. Alsof ratio en gevoel niet in overeenstemming zijn.
Dat overcompenseren lijkt me ook een valkuil, terwijl het enige wat je hoeft te doen is te voelen of ervaren dat je ‘gewoon’ van jezelf mag uitgaan. Klinkt wat simpeler dan gezegd maar mi hangt veel samen met hoe je naar jezelf kijkt, onzekerheden etc. Als iets mij triggert, vind ik het tegenwoordig wel interessant om eerst te ervaren wat ik in mijn lichaam ervaar aan eventuele spanning, dan uitzoomen en ervaren wat er nou precies wordt geraakt en wat mijn eigen oordeel erover is. Is het wellicht mijn eigen oordeel of overtuiging? En is die terecht? Waar komt het vandaan etc. Dat levert best veel inzichten op.
Het kan ook zijn, dat voor jou, TO, wat vaardigheden en daarmee oefenen genoeg is.

In de ‘waarom’ vraag zit voor mij geen oordeel maar had ooit een collega die mijn waarom vraag wel als oordelend zag. Dat heb ik dus omgebogen naar ‘ik begrijp het niet of even voor mijn beeldvorming want…’ en dan alsnog de waarom vraag of iets anders verpakt. Dat werkt tot dusverre.
anoniem_657c20bb8c63c wijzigde dit bericht op 18-07-2023 18:38
Reden: Tjokvol snel type fouten
0.28% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Eve schreef:
18-07-2023 14:57
Ik geloof zelf niet zo in trucjes.
"Gewoon" sociaal verkeer staat bol van de trucjes. Je ervaart ze alleen niet als trucje omdat je ze van jongs af al toepast.
...
Alle reacties Link kopieren Quote
Door niets op te kroppen. Zo doe ik het. Als bijvoorbeeld een collega met een of ander plan komt waarvan mij het gevoel bekruipt dat de lasten van dat plan onevenredig terechtkomen, dan vraag ik gelijk hoe hij/zij dat voor zich ziet. Of als iemand een grapje maakt waar ik een bepaalde ondertoon in hoor dan benoem ik dat gelijk.
Nee heb je, ja kun je krijgen
Alle reacties Link kopieren Quote
Is het iets dat ik wel stom vind, maar wat weer gewoon van me afglijdt (wat in de avond bijv niet voorbij komt als ik mijn dag zou evalueren)? Dan laat ik het gaan.

Is het iets wat bij me zou blijven (bijv omdat het me meer raakt dan die persoon kennelijk beseft)? Dan zeg ik er wat van, liefst een op een, vriendelijk maar duidelijk.

Eigenlijk nooit problemen door gehad.
Heb lief, houd moed. Komt goed.
Rooss4.0 schreef:
18-07-2023 15:10
"Gewoon" sociaal verkeer staat bol van de trucjes. Je ervaart ze alleen niet als trucje omdat je ze van jongs af al toepast.
Daar ga ik eens even over nadenken.
lemoos2 schreef:
18-07-2023 15:25
Of als iemand een grapje maakt waar ik een bepaalde ondertoon in hoor dan benoem ik dat gelijk.
En die vind ik lastig. Ik kan niet goed adrem reageren, daar zit een vertraging in.
Owkee, dan is een trucje in sommige gevallen handig. Zo maakt mijn ‘schoonzus’ best vaak dezelfde stomme opmerking dat ik geen rijbewijs heb, het liefst ten overstaande van de hele familie. Daar heeft zij een mening over. Ik ook, namelijk dat ik het suf vind. Ik reageer niet maar zou er best een grappige opmerking op willen maken. Dan is het misschien wel handig iets paraat te hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Eve schreef:
18-07-2023 15:38
En die vind ik lastig. Ik kan niet goed adrem reageren, daar zit een vertraging in.
Owkee, dan is een trucje in sommige gevallen handig. Zo maakt mijn ‘schoonzus’ best vaak dezelfde stomme opmerking dat ik geen rijbewijs heb, het liefst ten overstaande van de hele familie. Daar heeft zij een mening over. Ik ook, namelijk dat ik het suf vind. Ik reageer niet maar zou er best een grappige opmerking op willen maken. Dan is het misschien wel handig iets paraat te hebben.
Maar zit je er zelf mee dat je geen rijbewijs hebt? Want daar begint het mee.
Alle reacties Link kopieren Quote
Eve schreef:
18-07-2023 15:38
Dan is het misschien wel handig iets paraat te hebben.
Precies!

Een mooi standaard antwoord, ik zeg altijd gekscherend dat ik van fietsen mooi, jong en slank blijf. (ik ben helemaal niet zo slank maar dat maakt niet uit)

Of dat autoos slecht voor het milieu zijn.
Of dat de wegen vol genoeg zijn.
Of dat je autoos lelijk vindt of dat de kleur nooit past bij je nagellak.
...
Alle reacties Link kopieren Quote
Eve schreef:
18-07-2023 15:38
En die vind ik lastig. Ik kan niet goed adrem reageren, daar zit een vertraging in.
Owkee, dan is een trucje in sommige gevallen handig. Zo maakt mijn ‘schoonzus’ best vaak dezelfde stomme opmerking dat ik geen rijbewijs heb, het liefst ten overstaande van de hele familie. Daar heeft zij een mening over. Ik ook, namelijk dat ik het suf vind. Ik reageer niet maar zou er best een grappige opmerking op willen maken. Dan is het misschien wel handig iets paraat te hebben.
Het hoeft ook helemaal niet adrem te zijn. Dan leg je de lat wel heel hoog. Ik ben ook de helft van de tijd echt niet gevat of adrem. Soms is het een vraag (‘Hoe bedoel je, X en Y? Wil je mij iets vertellen? Het zit je wel heel hoog of niet?’), soms is het een constatering (‘Ja ik dacht al, wanneer gaat ze dat weer even onder de aandacht brengen’) en soms versterk ik het (in jouw voorbeeld: ‘Hè, schreeuw even wat harder, ome Joep heeft het gemist’).
Niet dat ik over ieder minder geslaagd grapje zo zou vallen. Soms maakt iemand gewoon een grapje dat niet grappig is. Dan ga ik er niet gelijk met een gestrekt been in (dan leg ik uit waarom ik het niet grappig vind/waarom het voor een andere aanwezige niet grappig is). Maar die schoonzus is niet grappig qua intentie. Dat is eentje waarvan de plaat is blijven hangen.
Nee heb je, ja kun je krijgen
Lorem_Ipsum schreef:
18-07-2023 15:47
Maar zit je er zelf mee dat je geen rijbewijs hebt? Want daar begint het mee.
Oh nee, deze keer keek ik vooral verbaast en tegen het lachen aan omdat ik het zoiets mafs vind en kennelijk nog steeds bij een ander een soort van leeft.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nee mensen, wie met mij mee wil rijden zal bij mij achterop moeten. Ik hoor het wel!
lemoos2 schreef:
18-07-2023 15:51
Het hoeft ook helemaal niet adrem te zijn. Dan leg je de lat wel heel hoog. Ik ben ook de helft van de tijd echt niet gevat of adrem. Soms is het een vraag (‘Hoe bedoel je, X en Y? Wil je mij iets vertellen? Het zit je wel heel hoog of niet?’), soms is het een constatering (‘Ja ik dacht al, wanneer gaat ze dat weer even onder de aandacht brengen’) en soms versterk ik het (in jouw voorbeeld: ‘Hè, schreeuw even wat harder, ome Joep heeft het gemist’).
Niet dat ik over ieder minder geslaagd grapje zo zou vallen. Soms maakt iemand gewoon een grapje dat niet grappig is. Dan ga ik er niet gelijk met een gestrekt been in (dan leg ik uit waarom ik het niet grappig vind/waarom het voor een andere aanwezige niet grappig is). Maar die schoonzus is niet grappig qua intentie. Dat is eentje waarvan de plaat is blijven hangen.
Schoonzus hakt wel graag hoor maar ik vind het nu wel welletjes. Een ‘haha, het houdt je nog steeds bezig!’ was mijn vertraagde gedachte en ook prima om te gebruiken of lekker flink overdrijven ‘ik zou het nog harder roepen’.
"Dus ik krijg een rijbewijs van jou, wat lief van jou"
Alle reacties Link kopieren Quote
Eve schreef:
18-07-2023 15:38
En die vind ik lastig. Ik kan niet goed adrem reageren, daar zit een vertraging in.
Owkee, dan is een trucje in sommige gevallen handig. Zo maakt mijn ‘schoonzus’ best vaak dezelfde stomme opmerking dat ik geen rijbewijs heb, het liefst ten overstaande van de hele familie. Daar heeft zij een mening over. Ik ook, namelijk dat ik het suf vind. Ik reageer niet maar zou er best een grappige opmerking op willen maken. Dan is het misschien wel handig iets paraat te hebben.
vaak werkt er heel serieus op in gaan, beter dan een grapje

"oh joh, ben je nog met mijn rijbewijs bezig? Wat triggert je daar zo in, dat je het blijft herhalen?"

Heel serieus blijven laat veel beter zien hoe raar iemand doet

Dan gaat zij het afdoen: "het was maar een grapje"
en kijk jij verward rond en zegt"Maar maak je dan nu voor de 4x hetzelfde grapje?"
Alle reacties Link kopieren Quote
Eve schreef:
18-07-2023 15:56
Schoonzus hakt wel graag hoor maar ik vind het nu wel welletjes. Een ‘haha, het houdt je nog steeds bezig!’ was mijn vertraagde gedachte en ook prima om te gebruiken of lekker flink overdrijven ‘ik zou het nog harder roepen’.
Ja, hier geen ontwikkelingen op dat vlak sinds de laatste keer dat je het aanhaalde.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven