
Half jaar geleden baan verloren, nu opeens zo verdrietig

donderdag 1 februari 2018 om 08:57
Na een samenloop van persoonlijke omstandigheden, hele hoge werkdruk en zo nog wat dingen ben ik in 2016 uitgevallen op mijn werk. Later dat jaar weer gaan reintegreren, maar dat lukte maar niet. Telkens als ik dacht dat het beter ging en wat meer hooi op mijn vork nam ging het juist weer slechter. Uiteindelijk heb ik een vaststellingsovereenkomst getekend, ben vrijgesteld van werk en uiteindelijk 5 maanden geleden werkloos geworden.
Toen ik vrijgesteld werd van werk was ik opgelucht, de druk was van de ketel. Ben gelijk volop gaan solliciteren, helaas tot nu toe zonder succes. (dat had ik niet verwacht, ik dacht dat ik snel weer werk zou hebben)
Ik heb mijn baan niet verlaten omdat ik het niet naar mijn zin had. Het was en is een hele leuke baan, fijne collega's etc etc. Maar ik zag mezelf niet terug kunnen komen, zeker niet ivm de hele hoge werkdruk. Dat is niet haalbaar.
Nu gaat het langzaam wat beter met me. En het lijkt alsof ik nu pas echt merk wat het betekent om mijn baan kwijt te zijn. Ben er heel verdrietig over en mis mijn collega's, mijn rol, mijn werk. Snap wel dat het erbij hoort, maar man o man, wat is dit rot.
Ik heb niet echt een vraag, wilde het even van me afschrijven, want het zit me op dit moment echt heel hoog.
Toen ik vrijgesteld werd van werk was ik opgelucht, de druk was van de ketel. Ben gelijk volop gaan solliciteren, helaas tot nu toe zonder succes. (dat had ik niet verwacht, ik dacht dat ik snel weer werk zou hebben)
Ik heb mijn baan niet verlaten omdat ik het niet naar mijn zin had. Het was en is een hele leuke baan, fijne collega's etc etc. Maar ik zag mezelf niet terug kunnen komen, zeker niet ivm de hele hoge werkdruk. Dat is niet haalbaar.
Nu gaat het langzaam wat beter met me. En het lijkt alsof ik nu pas echt merk wat het betekent om mijn baan kwijt te zijn. Ben er heel verdrietig over en mis mijn collega's, mijn rol, mijn werk. Snap wel dat het erbij hoort, maar man o man, wat is dit rot.
Ik heb niet echt een vraag, wilde het even van me afschrijven, want het zit me op dit moment echt heel hoog.

zaterdag 3 februari 2018 om 12:42
Ik vond trouwens mijn baan net als jij de leukste die er was, soms moet ik uitkijken dat ik het niet teveel ga idealiseren, ik ervoer ook veel stress en dat maakte het zwaar. Voor mij is het inmiddels duidelijk dat het niet meer haalbaar is.
Het liefst wil ik beginnen als huishoudelijke hulp in de ouderenzorg (toevallig dat jij dat ook gedaan hebt), omdat ik daarin het beste uren kan opbouwen, beginnend met 3 uur en dat kan bijna nergens anders, het is fysiek werk en dat is voor mij goed met een hoofd dat niet meer zo functioneert als voorheen en ik heb gemerkt bij mijn vrijwilligerswerk dat het contact met ouderen mij wel ligt. Dat het weinig verdient, dat weet ik. Ik zie het als een opstap om weer verder te komen. Ik heb al contacten gelegd en hoop binnenkort te kunnen beginnen.
Het liefst wil ik beginnen als huishoudelijke hulp in de ouderenzorg (toevallig dat jij dat ook gedaan hebt), omdat ik daarin het beste uren kan opbouwen, beginnend met 3 uur en dat kan bijna nergens anders, het is fysiek werk en dat is voor mij goed met een hoofd dat niet meer zo functioneert als voorheen en ik heb gemerkt bij mijn vrijwilligerswerk dat het contact met ouderen mij wel ligt. Dat het weinig verdient, dat weet ik. Ik zie het als een opstap om weer verder te komen. Ik heb al contacten gelegd en hoop binnenkort te kunnen beginnen.
zaterdag 3 februari 2018 om 13:03
Haha, niks tegen schoonmaken, sorry. Het kwam op mij een beetje dreigend over zo van: Als we je nu iets aanbieden, mag je geen nee zeggen. Goed dat jullie er leuke ervaringen mee hebben
Als ze mij zouden verplichten laaggeschoold werk te doen, zou de voorkeur dus eerder liggen bij de winkel of de kas oid, boven schoonmaken. Ik snap ook wel dat het gewoon gebeuren moet.
Vorige week een mooie vaas gekocht (uitverkoop) en die staat ook te wachten op mooie bloemen. Mijn nieuwe coach kon zien dat ik er plezier in heb mijn huis te stylen met MP, kringloop, spullen grootouders, etc. Leuk als iemand dat opmerkt

Als ze mij zouden verplichten laaggeschoold werk te doen, zou de voorkeur dus eerder liggen bij de winkel of de kas oid, boven schoonmaken. Ik snap ook wel dat het gewoon gebeuren moet.
Vorige week een mooie vaas gekocht (uitverkoop) en die staat ook te wachten op mooie bloemen. Mijn nieuwe coach kon zien dat ik er plezier in heb mijn huis te stylen met MP, kringloop, spullen grootouders, etc. Leuk als iemand dat opmerkt

Je kunt méér.

zaterdag 3 februari 2018 om 13:20
Moon-Alisa, ik denk dat dat juist belangrijk is: dat je je realiseert dat op een gegeven moment er een beperkte keuze over kan blijven voor soort werk wat je kunt gaan doen. Als je voor jezelf helder hebt wat bij jou als persoon echt niet zou passen en wat je nog wel overziet, kun je zelf ook een stukje terugpakken van de controle over het proces waar je in zit. En dan maakt het niet uit welk werk, als je maar het idee hebt dat het jou verder vooruit brengt uiteindelijk dan terug in een burnout. Ik heb ruim twintig jaar hetzelfde werk gedaan en heb voor mezelf echt een mentale draai moeten maken in kijken naar mogelijkheden. Dat lukt ook niet van de een op andere dag. Nu probeer ik het zo te zien: verder herstellen en kijken naar ander werk moet altijd mogelijk zijn. Als je goed kijkt naar wat haalbaar, beschikbaar is en wat past bij jouw mogelijkheden. En soms ook op andere manieren proberen achter mogelijke vacatures te komen, zelf navragen, oren en ogen goed open houden, op websites kijken van bedrijven die jou aanspreken. Ik ben zelf nog steeds heel geïnteresseerd bijvoorbeeld in een instelling waar begeleiding gegeven wordt aan kinderen met auditieve problematiek en autisme, die instelling adverteert vaak eerst op de eigen website. Het kringetje is dan vaak nog wat kleiner dan bij advertenties heb ik het vermoeden.Moon-Alisa schreef: ↑03-02-2018 13:03Haha, niks tegen schoonmaken, sorry. Het kwam op mij een beetje dreigend over zo van: Als we je nu iets aanbieden, mag je geen nee zeggen. Goed dat jullie er leuke ervaringen mee hebben![]()
Als ze mij zouden verplichten laaggeschoold werk te doen, zou de voorkeur dus eerder liggen bij de winkel of de kas oid, boven schoonmaken. Ik snap ook wel dat het gewoon gebeuren moet.
Vorige week een mooie vaas gekocht (uitverkoop) en die staat ook te wachten op mooie bloemen. Mijn nieuwe coach kon zien dat ik er plezier in heb mijn huis te stylen met MP, kringloop, spullen grootouders, etc. Leuk als iemand dat opmerkt![]()
anoniem_356413 wijzigde dit bericht op 03-02-2018 13:22
0.22% gewijzigd

zaterdag 3 februari 2018 om 13:21
Ja, bloemen zijn fijn, lekker fleurig ook met het grijze weer deze winter. En ik voel ook wel vaak positiviteit, zeker als ik buiten ben om te wandelen of met mijn hobby (fotografie) bezig ben. Dat is het gekke, dat verdriet over mijn werk komt en gaat. Ik geloof wel dat een nieuwe baan zal helpen om het af te sluiten.laverneb schreef: ↑03-02-2018 12:41Head, je veerkracht klinkt al goed hoor, na een periode van burnout. Het gaat met kleine stappen vooruit he, soms vooruit, dan weer even terug. Het is goed om je steeds te bezinnen en bedenken wat je verder vooruit helpt. Meditatie heeft ook veel voor mij gedaan. Het is een manier om je lijf te kunnen ontspannen en dat is nu juist belangrijk om stress weer weg te krijgen. Yoga vind ik ook prettig.
Grappig dat jij bloemen koopt trouwens, ik doe dat ook, vaak een bosje rozen of tulpen, gewoon bij de supermarkt. Ik kan daar dan blij van worden als ik het thuis op tafel zie staan. Helpt allemaal bij positiviteit blijven ervaren.
Weer ergens bij horen, samen ergens aan werken, dat is toch wel fijn.

zaterdag 3 februari 2018 om 13:23
Ik ga voor je duimen! Snap dat je rustig wel beginnen en dan opbouwen.laverneb schreef: ↑03-02-2018 12:42Ik vond trouwens mijn baan net als jij de leukste die er was, soms moet ik uitkijken dat ik het niet teveel ga idealiseren, ik ervoer ook veel stress en dat maakte het zwaar. Voor mij is het inmiddels duidelijk dat het niet meer haalbaar is.
Het liefst wil ik beginnen als huishoudelijke hulp in de ouderenzorg (toevallig dat jij dat ook gedaan hebt), omdat ik daarin het beste uren kan opbouwen, beginnend met 3 uur en dat kan bijna nergens anders, het is fysiek werk en dat is voor mij goed met een hoofd dat niet meer zo functioneert als voorheen en ik heb gemerkt bij mijn vrijwilligerswerk dat het contact met ouderen mij wel ligt. Dat het weinig verdient, dat weet ik. Ik zie het als een opstap om weer verder te komen. Ik heb al contacten gelegd en hoop binnenkort te kunnen beginnen.
Fysiek werk spreekt me op dit moment ook aan, gewoon lekker bezig zijn en niet zoveel in en aan je hoofd. Want dat is onderwijs wei: heel veel bezig zijn met je werk in je hoofd. Soms denk ik ook wel dat ik nu, nu ik me beter ga voelen, ook teveel de goede dingen ga zien (dat was ik echt een beetje kwijt) en dan niet meer zo de "foute" dingen, zoals de werkdruk.

zaterdag 3 februari 2018 om 13:28
Ik zag het ook niet op afgeven op schoonmaken hoor. Snap dat je het dreigend vind overkomen als je coach daarmee komt. Zo voelde het voor mij ook toen die nieuwe begeleider zo gelijk al begon over "na 6 maanden vind het uwv alle werk passend". Alsof ik dan gelijk verplicht ongeschoold werk opgedrongen zou krijgen. Ik ga ervan uit dat dat niet het geval is. In een kas werken lijkt me eigenlijk ook niet verkeerd, zou het fijn vinden om niet meer 8 uur opgesloten te zitten in een gebouw. En heel veel tijd achter een computer. Maar dat zijn wensen die minder belangrijk zijn dan reistijd en werkdruk.Moon-Alisa schreef: ↑03-02-2018 13:03Haha, niks tegen schoonmaken, sorry. Het kwam op mij een beetje dreigend over zo van: Als we je nu iets aanbieden, mag je geen nee zeggen. Goed dat jullie er leuke ervaringen mee hebben![]()
Als ze mij zouden verplichten laaggeschoold werk te doen, zou de voorkeur dus eerder liggen bij de winkel of de kas oid, boven schoonmaken. Ik snap ook wel dat het gewoon gebeuren moet.
Vorige week een mooie vaas gekocht (uitverkoop) en die staat ook te wachten op mooie bloemen. Mijn nieuwe coach kon zien dat ik er plezier in heb mijn huis te stylen met MP, kringloop, spullen grootouders, etc. Leuk als iemand dat opmerkt![]()
Hier schrijven maakt me wel duidelijk waar wat dat betreft mijn prioriteiten liggen.
Wat leuk dat je ontdekt dat je met weinig geld ook je huis leuk kunt maken.
Dat vind ik ook wel bijzonder, nu heb ik erg weinig geld en dan kan ik gelijk weer blij worden van kleine dingen. Terwijl ik eerder best een leuk salaris had. En vaak dingen kocht waar ik minder blij van werd.
zaterdag 3 februari 2018 om 16:15
Over dat laatste: Ik heb ook veel spullen uit het huis van mijn opa en oma meegenomen. Spullen die de rest niet wilde, maar er zat nog veel leuks tussen. Vazen, een krukje, spelletjes, boeken. Ik zet het nooit allemaal tegelijk neer, wissel een beetje af.
Eén neef had hetzelfde en heeft heerlijk lopen struinen tussen de spulletjes daar.
Laatst ontmoette ik iemand, een vriendin van een vriendin. Zij is al wat ouder en toen we een dag met elkaar optrokken, merkte ik dat zij heel bitter was over het feit dat ze ooit ontslagen was en nooit meer ergens was aangenomen. Bij doorvragen bleek dat ze alleen maar één soort werk had willen doen en anders niet. Dat snap ik dan niet zo goed, dat je niet breder gaat zoeken dan dat wat je al gedaan hebt.
Ja die schoonmaak-opmerking was ook wat raar getimed. We hadden nog helemaal niet gezocht naar iets wat bij mij past en toen begon hij al met dat ik ook schoonmaakwerk moet aannemen als het zo uitkomt. Dat je dat misschien na een jaar zegt, ok, maar bij de intake is dat raar. Maar was rare man, gelukkig kreeg ik meteen daarna een ander.
Eén neef had hetzelfde en heeft heerlijk lopen struinen tussen de spulletjes daar.
Laatst ontmoette ik iemand, een vriendin van een vriendin. Zij is al wat ouder en toen we een dag met elkaar optrokken, merkte ik dat zij heel bitter was over het feit dat ze ooit ontslagen was en nooit meer ergens was aangenomen. Bij doorvragen bleek dat ze alleen maar één soort werk had willen doen en anders niet. Dat snap ik dan niet zo goed, dat je niet breder gaat zoeken dan dat wat je al gedaan hebt.
Ja die schoonmaak-opmerking was ook wat raar getimed. We hadden nog helemaal niet gezocht naar iets wat bij mij past en toen begon hij al met dat ik ook schoonmaakwerk moet aannemen als het zo uitkomt. Dat je dat misschien na een jaar zegt, ok, maar bij de intake is dat raar. Maar was rare man, gelukkig kreeg ik meteen daarna een ander.
Je kunt méér.

zaterdag 3 februari 2018 om 16:21
Dat is gewoon ontmoedigend. En ook naar, alsof je opeens een groot deel van je waarde (opgebouwd met jaren studeren, werkervaring opdoen etc) kwijtraakt. Als ieman zoiets tegen me zegt voel ik me ook een beetje een paria, alsof ik een uitvreter ben, terwijl ik (en velen met mij) gewoon heel lang premie heb betaald.Moon-Alisa schreef: ↑03-02-2018 16:15Over dat laatste: Ik heb ook veel spullen uit het huis van mijn opa en oma meegenomen. Spullen die de rest niet wilde, maar er zat nog veel leuks tussen. Vazen, een krukje, spelletjes, boeken. Ik zet het nooit allemaal tegelijk neer, wissel een beetje af.
Eén neef had hetzelfde en heeft heerlijk lopen struinen tussen de spulletjes daar.
Laatst ontmoette ik iemand, een vriendin van een vriendin. Zij is al wat ouder en toen we een dag met elkaar optrokken, merkte ik dat zij heel bitter was over het feit dat ze ooit ontslagen was en nooit meer ergens was aangenomen. Bij doorvragen bleek dat ze alleen maar één soort werk had willen doen en anders niet. Dat snap ik dan niet zo goed, dat je niet breder gaat zoeken dan dat wat je al gedaan hebt.
Ja die schoonmaak-opmerking was ook wat raar getimed. We hadden nog helemaal niet gezocht naar iets wat bij mij past en toen begon hij al met dat ik ook schoonmaakwerk moet aannemen als het zo uitkomt. Dat je dat misschien na een jaar zegt, ok, maar bij de intake is dat raar. Maar was rare man, gelukkig kreeg ik meteen daarna een ander.
zaterdag 3 februari 2018 om 16:35
Ja en nogmaals: Een winkel zou ik best leuk vinden. Maar dan wel als optie B of C, als andere dingen niet lukken.
Die man was gewoon heel raar. Dat was sowieso een raar gesprek, volgens mij vond hij me leuk. Hij deed zo vreemd.
Gelukkig daarna meteen een ander contactpersoon gekregen en eigenlijk alleen maar begrip van UWV.
Die man was gewoon heel raar. Dat was sowieso een raar gesprek, volgens mij vond hij me leuk. Hij deed zo vreemd.
Gelukkig daarna meteen een ander contactpersoon gekregen en eigenlijk alleen maar begrip van UWV.
Je kunt méér.

zaterdag 3 februari 2018 om 17:09
Tegen mij werd op een gegeven moment gezegd dat ik alles moest proberen en niet zo kieskeurig zijn. En toen kwam men een keer met een vacature ergens in een dorp wat met verschillende bussen ruim 1 uur reizen was en met de fiets ruim 1,5 uur enkele reis als alles mee zat. Had geen rijbewijs maar goed ik dacht ik toon goodwill en reageer op vacature. Werd ik gebeld en de eerste vraag was: "Heb je een rijbewijs?" dus ik geef aan dat ik dat niet had. En toen zij het bedrijf zelf dat het met de bus of fiets amper te doen was want de bus reed vaak niet helemaal op schema.
En hoe vaak ik wel niet gehoord heb van: Dan ga je toch bij een callcenter werken? Daar zoeken ze altijd mensen! Ook bij verschillende gesolliciteerd maar niet aangenomen aangezien ik besloten had gewoon eerlijk te zijn.
Heb ook bij winkels geprobeerd maar bijna overal liet men toch doorschemeren dat ik te oud was. Ik heb er de papieren voor en heb ervaring maar nee bij winkels was het 95% mijn leeftijd.
En hoe vaak ik wel niet gehoord heb van: Dan ga je toch bij een callcenter werken? Daar zoeken ze altijd mensen! Ook bij verschillende gesolliciteerd maar niet aangenomen aangezien ik besloten had gewoon eerlijk te zijn.
Heb ook bij winkels geprobeerd maar bijna overal liet men toch doorschemeren dat ik te oud was. Ik heb er de papieren voor en heb ervaring maar nee bij winkels was het 95% mijn leeftijd.
zaterdag 3 februari 2018 om 17:26
Voor Callcenter is anders ook niet iedereen in de wieg gelegd. Als die drukte van die bellende mensen... ik zou het er geen hele dagen uithouden. Wel ooit zoiets gedaan waarbij ik enquetes moest afnemen. Maar toen was ik weer te aardig/belangstellend naar de mensen en dat duurde te lang. Niet mijn wereld.
Hier in de stad trekt het heel erg aan, qua vacatures. Vind dat zelf wel een heel prettig idee
Hier in de stad trekt het heel erg aan, qua vacatures. Vind dat zelf wel een heel prettig idee

Je kunt méér.

zaterdag 3 februari 2018 om 19:32
Ja callcenter is ook niks voor mij. Heb lichtelijke telefoonangst maar het gaat wel steeds beter en ik ben niet zo iemand die mensen dingen wil aansmeren. En als dan mensen ook nog eens gaan schelden omdat je ze niet kan helpen of boos zijn over een slechte service dan trek ik mij dat veel te veel persoonlijk aan ben ik bang.
En dan ook nog die targets en bonussen.
Zag laatst een hele leuke vacature en daar stond dus bij dat het een gezellig informeel bedrijf was waar men ook van een competitie hield. Nou dan haak ik al af want ik ben een kat uit de boom kijker en werk liever gezellig met mensen samen in plaats van wedstrijdje doen met collega's.
En dan ook nog die targets en bonussen.
Zag laatst een hele leuke vacature en daar stond dus bij dat het een gezellig informeel bedrijf was waar men ook van een competitie hield. Nou dan haak ik al af want ik ben een kat uit de boom kijker en werk liever gezellig met mensen samen in plaats van wedstrijdje doen met collega's.
zondag 4 februari 2018 om 08:34
Ik houd ook niet zo van die wedstrijdjes. Heb ergens gewerkt waar de manager 'het beste uit iedereen' wilde halen wat voor sommigen ook inhield dat de dagen langer en langer werden.
Terwijl één persoon graag s avonds met haar partner wilde eten (daar was ze ook duidelijk in), de ander in verwachting raakte (gepland) en ik heb iets mijn gezondheid waardoor ik het om 17.00 uur wel welletjes vond.
Dus wij vonden het wel best dat het ging zoals het ging eigenlijk X-D
Ik begrijp echt dat wat gebeuren moet, gebeuren moet. Maar houd er niet van als managers gaan pushen om het pushen. Ik ben dan heel nuchter: Stel prioriteiten en ga dat doen. Ik wil best een dag extra werken als het echt druk is... maar dat pushen om het pushen daar kan ik niks mee.
Daar was mijn laatste manager wel wat sterker in: Als het echt druk was, de dingen niet onnodig groot maken. Klaar is klaar.
Terwijl één persoon graag s avonds met haar partner wilde eten (daar was ze ook duidelijk in), de ander in verwachting raakte (gepland) en ik heb iets mijn gezondheid waardoor ik het om 17.00 uur wel welletjes vond.
Dus wij vonden het wel best dat het ging zoals het ging eigenlijk X-D
Ik begrijp echt dat wat gebeuren moet, gebeuren moet. Maar houd er niet van als managers gaan pushen om het pushen. Ik ben dan heel nuchter: Stel prioriteiten en ga dat doen. Ik wil best een dag extra werken als het echt druk is... maar dat pushen om het pushen daar kan ik niks mee.
Daar was mijn laatste manager wel wat sterker in: Als het echt druk was, de dingen niet onnodig groot maken. Klaar is klaar.
Je kunt méér.