Psyche
alle pijlers
Heb veel last van fouten, mislukkingen etc
woensdag 14 december 2016 om 08:02
Ben iemand die eigenlijk wel vrij ondernemend is en vaak wel uitdagingen aan gaat.
Ondanks dat ik vorm van ASS (autismespectrumstoornis) heb, heb ik toch wel een leuk sociaal netwerk.
Daar ben ik ook erg blij mee.
Toch gaat het er ook wel veel mis bij mij.
Gisteren voelde ik mij niet fit en heb ik tot in het begin van de middag doorgeslapen en ben zodoende niet op mijn werkplek (ben cliënt bij een zorgboerderij) geweest.
Ook heb ik hierdoor veel te laat afgebeld.
Daar voelde ik mij erg lullig en schuldig bij.
Vandaag hebben we een kerstmarkt en hopelijk kan ik mijn steentje bijdragen door mee te gaan helpen.
Toch ga ik er wel met een vervelend gevoel naar toe.
Een ander voorbeeld is dat ik onlangs een eigen cd heb uitgebracht (met electronische muziek etc).
Daar heb ik complimenten over gekregen.
Er is echter ook kritiek op gekomen.
Zo zouden een aantal tracks niet goed in elkaar zitten en min of meer als los zand zijn.
Ook zijn er een aantal (Engelse) taalfouten ontdekt in het cd hoesje.
Ben hier toch wel enigszins van geschrokken.
In een ander topic ( Mij schuldig voelen en me te onzeker opstellen ) heb ik beschreven dat ik ook erg veel last heb van schuldgevoelens over verbroken vriendschappen in het verleden.
En nog weer in een ander topic ( Waarom zijn zoveel mensen (nog) eigenlijk vrijgezel? ) heb ik ook mijn problemen beschreven over het niet kunnen krijgen van een relatie.
Al met al lijkt er de laatste tijd een soort opéénstapeling te zijn van fouten, mislukkingen etc en ik heb hier dan ook behoorlijk veel last van.
Ondanks dat ik vorm van ASS (autismespectrumstoornis) heb, heb ik toch wel een leuk sociaal netwerk.
Daar ben ik ook erg blij mee.
Toch gaat het er ook wel veel mis bij mij.
Gisteren voelde ik mij niet fit en heb ik tot in het begin van de middag doorgeslapen en ben zodoende niet op mijn werkplek (ben cliënt bij een zorgboerderij) geweest.
Ook heb ik hierdoor veel te laat afgebeld.
Daar voelde ik mij erg lullig en schuldig bij.
Vandaag hebben we een kerstmarkt en hopelijk kan ik mijn steentje bijdragen door mee te gaan helpen.
Toch ga ik er wel met een vervelend gevoel naar toe.
Een ander voorbeeld is dat ik onlangs een eigen cd heb uitgebracht (met electronische muziek etc).
Daar heb ik complimenten over gekregen.
Er is echter ook kritiek op gekomen.
Zo zouden een aantal tracks niet goed in elkaar zitten en min of meer als los zand zijn.
Ook zijn er een aantal (Engelse) taalfouten ontdekt in het cd hoesje.
Ben hier toch wel enigszins van geschrokken.
In een ander topic ( Mij schuldig voelen en me te onzeker opstellen ) heb ik beschreven dat ik ook erg veel last heb van schuldgevoelens over verbroken vriendschappen in het verleden.
En nog weer in een ander topic ( Waarom zijn zoveel mensen (nog) eigenlijk vrijgezel? ) heb ik ook mijn problemen beschreven over het niet kunnen krijgen van een relatie.
Al met al lijkt er de laatste tijd een soort opéénstapeling te zijn van fouten, mislukkingen etc en ik heb hier dan ook behoorlijk veel last van.
woensdag 14 december 2016 om 09:55
Fun iedereen maakt toch fouten. Ik doe ook wel eens dingen waarbij ik me achteraf schuldig/lullig voel, zo vaak eigenlijk. Op zo'n moment denken aan wat er nog meer mis/fout gaat, is helemaal geen helpende gedachte voor jezelf. Je denkt jezelf heel erg de put in en dat is onnodig en jammer. Een betere gedachte zou zijn: nou Fun dat was even niet zo slim van je, de volgende keer zet ik mijn wekker en meld ik me af.
woensdag 14 december 2016 om 10:18
Wat betreft de cd is mij niet duidelijk :
- of je amateur of prof. bent. Kwaliteit mag je wel verwachten van een pro)
- is het een solo project? Als er meerdere mensen aan hebben gewerkt is het opmerkelijk dat er eea aan 'schort'.
- heb je niet eerst een demo gemaakt en dat aan mensen laten horen? Qua muzikaal technische en compositorische feedback...alvorens de cd uit te brengen...
- of je amateur of prof. bent. Kwaliteit mag je wel verwachten van een pro)
- is het een solo project? Als er meerdere mensen aan hebben gewerkt is het opmerkelijk dat er eea aan 'schort'.
- heb je niet eerst een demo gemaakt en dat aan mensen laten horen? Qua muzikaal technische en compositorische feedback...alvorens de cd uit te brengen...
woensdag 14 december 2016 om 10:19
quote:Medina schreef op 14 december 2016 @ 09:36:
[...]
Excuses zijn niet nodig.
Als het je er slechts om gaat een opsomming te geven, houd dan een dagboek bij waarin je elke dag je fouten opschrijft. Dan kun je het van je afschrijven.
Aan de andere kant, waarom wil je zo graag een opsomming geven van je fouten? Dat is alleen maar stil staan bij het negatieve. Iedereen maakt fouten, niemand is perfect. We balen er even hartgrondig van, we leren er (hopelijk) van... and we move on.
Je kunt beter een dagboek bijhouden van de dingen die je goed hebt gedaan. Bijv. dat je vandaag mee gaat helpen bij de kerstmarkt, dat je je huis hebt opgeruimd, dat je een aardige opmerking hebt gemaakt tegen iemand, dat je op tijd naar je werk bent gegaan, dat je het afval gescheiden hebt ingeleverd, dat je een paar euro hebt gedoneerd aan een goed doel, dat je je hond/kat/kanarie/goudvis genoeg aandacht hebt gegeven, etc. Dat zijn zomaar wat voorbeelden. Ik denk dat je je daar beter door gaat voelen dan steeds maar jezelf neerhalen vanwege fouten die je hebt gemaakt en die te blijven opsommen.
En relativeer. Het is natuurlijk jammer dat er fouten staan op het cd-hoesje, maar ook niet meer dan dat. Er is niemand overleden door de taalfouten die op het cd-hoesje staan, iedereen leeft nog en de wereld is niet gestopt met draaien. Dus: jammerdebammer dat die fouten erop staan, maar het heeft geen ernstige gevolgen en volgende keer laat je het hoesje van tevoren door mensen nakijken die goed zijn in Engels.Dit, mooie post.
[...]
Excuses zijn niet nodig.
Als het je er slechts om gaat een opsomming te geven, houd dan een dagboek bij waarin je elke dag je fouten opschrijft. Dan kun je het van je afschrijven.
Aan de andere kant, waarom wil je zo graag een opsomming geven van je fouten? Dat is alleen maar stil staan bij het negatieve. Iedereen maakt fouten, niemand is perfect. We balen er even hartgrondig van, we leren er (hopelijk) van... and we move on.
Je kunt beter een dagboek bijhouden van de dingen die je goed hebt gedaan. Bijv. dat je vandaag mee gaat helpen bij de kerstmarkt, dat je je huis hebt opgeruimd, dat je een aardige opmerking hebt gemaakt tegen iemand, dat je op tijd naar je werk bent gegaan, dat je het afval gescheiden hebt ingeleverd, dat je een paar euro hebt gedoneerd aan een goed doel, dat je je hond/kat/kanarie/goudvis genoeg aandacht hebt gegeven, etc. Dat zijn zomaar wat voorbeelden. Ik denk dat je je daar beter door gaat voelen dan steeds maar jezelf neerhalen vanwege fouten die je hebt gemaakt en die te blijven opsommen.
En relativeer. Het is natuurlijk jammer dat er fouten staan op het cd-hoesje, maar ook niet meer dan dat. Er is niemand overleden door de taalfouten die op het cd-hoesje staan, iedereen leeft nog en de wereld is niet gestopt met draaien. Dus: jammerdebammer dat die fouten erop staan, maar het heeft geen ernstige gevolgen en volgende keer laat je het hoesje van tevoren door mensen nakijken die goed zijn in Engels.Dit, mooie post.
woensdag 14 december 2016 om 11:48
quote:lilalinda schreef op 14 december 2016 @ 08:36:
[...]
maar waarom heb jij behoefte aan het geven van een opsomming? dan lijkt het meteen zoveel.
Lees je eigen topics nog eens door, en behandel alles als eigen onderwerp. Kleine stappen. En lees ook eens goed welke reacties je kreeg, en wat je ermee gedaan hebt.
Dan zie je meteen, wat je anders had kunnen doen.
Daar heb je zeker wel gelijk in.
Kan soms ook in een impulsieve bui van alles en nog wat plaatsen.
[...]
maar waarom heb jij behoefte aan het geven van een opsomming? dan lijkt het meteen zoveel.
Lees je eigen topics nog eens door, en behandel alles als eigen onderwerp. Kleine stappen. En lees ook eens goed welke reacties je kreeg, en wat je ermee gedaan hebt.
Dan zie je meteen, wat je anders had kunnen doen.
Daar heb je zeker wel gelijk in.
Kan soms ook in een impulsieve bui van alles en nog wat plaatsen.
woensdag 14 december 2016 om 11:50
quote:Medina schreef op 14 december 2016 @ 09:36:
[...]
Excuses zijn niet nodig.
Als het je er slechts om gaat een opsomming te geven, houd dan een dagboek bij waarin je elke dag je fouten opschrijft. Dan kun je het van je afschrijven.
Aan de andere kant, waarom wil je zo graag een opsomming geven van je fouten? Dat is alleen maar stil staan bij het negatieve. Iedereen maakt fouten, niemand is perfect. We balen er even hartgrondig van, we leren er (hopelijk) van... and we move on.
Je kunt beter een dagboek bijhouden van de dingen die je goed hebt gedaan. Bijv. dat je vandaag mee gaat helpen bij de kerstmarkt, dat je je huis hebt opgeruimd, dat je een aardige opmerking hebt gemaakt tegen iemand, dat je op tijd naar je werk bent gegaan, dat je het afval gescheiden hebt ingeleverd, dat je een paar euro hebt gedoneerd aan een goed doel, dat je je hond/kat/kanarie/goudvis genoeg aandacht hebt gegeven, etc. Dat zijn zomaar wat voorbeelden. Ik denk dat je je daar beter door gaat voelen dan steeds maar jezelf neerhalen vanwege fouten die je hebt gemaakt en die te blijven opsommen.
En relativeer. Het is natuurlijk jammer dat er fouten staan op het cd-hoesje, maar ook niet meer dan dat. Er is niemand overleden door de taalfouten die op het cd-hoesje staan, iedereen leeft nog en de wereld is niet gestopt met draaien. Dus: jammerdebammer dat die fouten erop staan, maar het heeft geen ernstige gevolgen en volgende keer laat je het hoesje van tevoren door mensen nakijken die goed zijn in Engels.
Dat heb je erg goed geschreven.
Relativeren is in zulke situaties ook absoluut belangrijk!
[...]
Excuses zijn niet nodig.
Als het je er slechts om gaat een opsomming te geven, houd dan een dagboek bij waarin je elke dag je fouten opschrijft. Dan kun je het van je afschrijven.
Aan de andere kant, waarom wil je zo graag een opsomming geven van je fouten? Dat is alleen maar stil staan bij het negatieve. Iedereen maakt fouten, niemand is perfect. We balen er even hartgrondig van, we leren er (hopelijk) van... and we move on.
Je kunt beter een dagboek bijhouden van de dingen die je goed hebt gedaan. Bijv. dat je vandaag mee gaat helpen bij de kerstmarkt, dat je je huis hebt opgeruimd, dat je een aardige opmerking hebt gemaakt tegen iemand, dat je op tijd naar je werk bent gegaan, dat je het afval gescheiden hebt ingeleverd, dat je een paar euro hebt gedoneerd aan een goed doel, dat je je hond/kat/kanarie/goudvis genoeg aandacht hebt gegeven, etc. Dat zijn zomaar wat voorbeelden. Ik denk dat je je daar beter door gaat voelen dan steeds maar jezelf neerhalen vanwege fouten die je hebt gemaakt en die te blijven opsommen.
En relativeer. Het is natuurlijk jammer dat er fouten staan op het cd-hoesje, maar ook niet meer dan dat. Er is niemand overleden door de taalfouten die op het cd-hoesje staan, iedereen leeft nog en de wereld is niet gestopt met draaien. Dus: jammerdebammer dat die fouten erop staan, maar het heeft geen ernstige gevolgen en volgende keer laat je het hoesje van tevoren door mensen nakijken die goed zijn in Engels.
Dat heb je erg goed geschreven.
Relativeren is in zulke situaties ook absoluut belangrijk!
woensdag 14 december 2016 om 11:53
quote:Magister schreef op 14 december 2016 @ 10:18:
Wat betreft de cd is mij niet duidelijk :
- of je amateur of prof. bent. Kwaliteit mag je wel verwachten van een pro)
- is het een solo project? Als er meerdere mensen aan hebben gewerkt is het opmerkelijk dat er eea aan 'schort'.
- heb je niet eerst een demo gemaakt en dat aan mensen laten horen? Qua muzikaal technische en compositorische feedback...alvorens de cd uit te brengen...
Ben 'gewoon' amateur en heb deze cd in mijn eentje gemaakt.
Heb zeker wel losse songtracks laten horen aan anderen, maar helaas heb ik de gehele cd(-hoes) niet eerst laten zien aan iemand.
Ben wat dat betreft wel wat eigenwijs en star geweest.
Het is in ieder geval een goede les voor de volgende keer!
Wat betreft de cd is mij niet duidelijk :
- of je amateur of prof. bent. Kwaliteit mag je wel verwachten van een pro)
- is het een solo project? Als er meerdere mensen aan hebben gewerkt is het opmerkelijk dat er eea aan 'schort'.
- heb je niet eerst een demo gemaakt en dat aan mensen laten horen? Qua muzikaal technische en compositorische feedback...alvorens de cd uit te brengen...
Ben 'gewoon' amateur en heb deze cd in mijn eentje gemaakt.
Heb zeker wel losse songtracks laten horen aan anderen, maar helaas heb ik de gehele cd(-hoes) niet eerst laten zien aan iemand.
Ben wat dat betreft wel wat eigenwijs en star geweest.
Het is in ieder geval een goede les voor de volgende keer!
woensdag 14 december 2016 om 13:05
Je hebt zo weinig zelfwaardering en zo veel schuldgevoelens.
Volgens mij is dit aangeleerd gedrag.
Je bent het verleerd om naar je diepste gevoelens te luisteren en je noemt dit autisme...maar volgens mij is het dus net even iets anders.
Misschien ben je gewoon geen kuddedier...maar ben je je toch als een schaapje aan het gedragen, onbewust.
Ergens voel je de hele tijd dat er iets niet klopt en dat je zelf verantwoordelijkheid wilt nemen voor je geluk, maar het lukt je maar niet om echt in je kracht te komen.
Werken op die zorgboerderij is hoogstwaarschijnlijk bij lange na niet motiverend genoeg voor je en daarom heb je de wekker niet gezet/gehoord, zodat je in een stil protest aan jezelf duidelijk kon maken dat dit niet is wat je wilt.
Maar je weet niet wat je dan wel moet gaan doen.
Ik zou het voor jou ook niet weten natuurlijk en volgens mij ben je behoorlijk slim...maar weet je gewoon niet wat je ermee moet doen in deze wereld.
Het lijkt alsof je in de war bent, jezelf kwijt.
Neem de kracht terug. Neem je leven weer in eigen handen en bloei op.
Twijfel niet zo veel, want dat bedoel ik dus met aangeleerd gedrag.
Het is wel handig als makke schapen aan zichzelf twijfelen, want dan doen ze allerlei dom werk zonder al te veel te klagen.
Dus iedereen wordt in deze maatschappij liever onzeker gehouden dan in zijn kracht gezet.
Stel je voor zeg, dat slimme mensen in hun kracht zouden gaan staan, dan zouden ze voor zichzelf gaan denken en lang niet meer zo meegaand zijn. Dus juist die mensen worden heel subtiel onzeker gemaakt, al vanaf zeer jonge leeftijd is dit proces gaande.
Kijk uit dat je jezelf geen autisme aan laat praten, terwijl het eigenlijk gewoon juist andersom is.
Volgens mij is dit aangeleerd gedrag.
Je bent het verleerd om naar je diepste gevoelens te luisteren en je noemt dit autisme...maar volgens mij is het dus net even iets anders.
Misschien ben je gewoon geen kuddedier...maar ben je je toch als een schaapje aan het gedragen, onbewust.
Ergens voel je de hele tijd dat er iets niet klopt en dat je zelf verantwoordelijkheid wilt nemen voor je geluk, maar het lukt je maar niet om echt in je kracht te komen.
Werken op die zorgboerderij is hoogstwaarschijnlijk bij lange na niet motiverend genoeg voor je en daarom heb je de wekker niet gezet/gehoord, zodat je in een stil protest aan jezelf duidelijk kon maken dat dit niet is wat je wilt.
Maar je weet niet wat je dan wel moet gaan doen.
Ik zou het voor jou ook niet weten natuurlijk en volgens mij ben je behoorlijk slim...maar weet je gewoon niet wat je ermee moet doen in deze wereld.
Het lijkt alsof je in de war bent, jezelf kwijt.
Neem de kracht terug. Neem je leven weer in eigen handen en bloei op.
Twijfel niet zo veel, want dat bedoel ik dus met aangeleerd gedrag.
Het is wel handig als makke schapen aan zichzelf twijfelen, want dan doen ze allerlei dom werk zonder al te veel te klagen.
Dus iedereen wordt in deze maatschappij liever onzeker gehouden dan in zijn kracht gezet.
Stel je voor zeg, dat slimme mensen in hun kracht zouden gaan staan, dan zouden ze voor zichzelf gaan denken en lang niet meer zo meegaand zijn. Dus juist die mensen worden heel subtiel onzeker gemaakt, al vanaf zeer jonge leeftijd is dit proces gaande.
Kijk uit dat je jezelf geen autisme aan laat praten, terwijl het eigenlijk gewoon juist andersom is.
woensdag 14 december 2016 om 21:10
quote:shisha schreef op 14 december 2016 @ 13:05:
Je hebt zo weinig zelfwaardering en zo veel schuldgevoelens.
Volgens mij is dit aangeleerd gedrag.
Je bent het verleerd om naar je diepste gevoelens te luisteren en je noemt dit autisme...maar volgens mij is het dus net even iets anders.
Misschien ben je gewoon geen kuddedier...maar ben je je toch als een schaapje aan het gedragen, onbewust.
Ergens voel je de hele tijd dat er iets niet klopt en dat je zelf verantwoordelijkheid wilt nemen voor je geluk, maar het lukt je maar niet om echt in je kracht te komen.
Werken op die zorgboerderij is hoogstwaarschijnlijk bij lange na niet motiverend genoeg voor je en daarom heb je de wekker niet gezet/gehoord, zodat je in een stil protest aan jezelf duidelijk kon maken dat dit niet is wat je wilt.
Maar je weet niet wat je dan wel moet gaan doen.
Ik zou het voor jou ook niet weten natuurlijk en volgens mij ben je behoorlijk slim...maar weet je gewoon niet wat je ermee moet doen in deze wereld.
Het lijkt alsof je in de war bent, jezelf kwijt.
Neem de kracht terug. Neem je leven weer in eigen handen en bloei op.
Twijfel niet zo veel, want dat bedoel ik dus met aangeleerd gedrag.
Vind dit wel erg sterk en treffend geschreven.
Zal toch echt moeten gaan nadenken hoe ik mijn leven verder wil gaan invullen en meer echt in mijn kracht moeten gaan komen.
Mijn onzekerheid lijkt een grotere handicap te zijn, dan mijn autisme.
quote:shisha schreef op 14 december 2016 @ 13:05:
Het is wel handig als makke schapen aan zichzelf twijfelen, want dan doen ze allerlei dom werk zonder al te veel te klagen.
Dus iedereen wordt in deze maatschappij liever onzeker gehouden dan in zijn kracht gezet.
Stel je voor zeg, dat slimme mensen in hun kracht zouden gaan staan, dan zouden ze voor zichzelf gaan denken en lang niet meer zo meegaand zijn. Dus juist die mensen worden heel subtiel onzeker gemaakt, al vanaf zeer jonge leeftijd is dit proces gaande.
Kijk uit dat je jezelf geen autisme aan laat praten, terwijl het eigenlijk gewoon juist andersom is.
Nogmaals; erg sterk geschreven.
Wat betreft die één na laatste zin; Heb met bepaalde hulpverleners in het verleden ook weleens het gevoel gehad, dat ze alles maar op mijn autisme gooiden, terwijl het probleem heel ergens anders in schuil ging.
Tegenwoordig lijkt het net alsof men steeds meer afwijkende mensen lijkt te willen definiëren achter dit soort etiketjes.
Je hebt zo weinig zelfwaardering en zo veel schuldgevoelens.
Volgens mij is dit aangeleerd gedrag.
Je bent het verleerd om naar je diepste gevoelens te luisteren en je noemt dit autisme...maar volgens mij is het dus net even iets anders.
Misschien ben je gewoon geen kuddedier...maar ben je je toch als een schaapje aan het gedragen, onbewust.
Ergens voel je de hele tijd dat er iets niet klopt en dat je zelf verantwoordelijkheid wilt nemen voor je geluk, maar het lukt je maar niet om echt in je kracht te komen.
Werken op die zorgboerderij is hoogstwaarschijnlijk bij lange na niet motiverend genoeg voor je en daarom heb je de wekker niet gezet/gehoord, zodat je in een stil protest aan jezelf duidelijk kon maken dat dit niet is wat je wilt.
Maar je weet niet wat je dan wel moet gaan doen.
Ik zou het voor jou ook niet weten natuurlijk en volgens mij ben je behoorlijk slim...maar weet je gewoon niet wat je ermee moet doen in deze wereld.
Het lijkt alsof je in de war bent, jezelf kwijt.
Neem de kracht terug. Neem je leven weer in eigen handen en bloei op.
Twijfel niet zo veel, want dat bedoel ik dus met aangeleerd gedrag.
Vind dit wel erg sterk en treffend geschreven.
Zal toch echt moeten gaan nadenken hoe ik mijn leven verder wil gaan invullen en meer echt in mijn kracht moeten gaan komen.
Mijn onzekerheid lijkt een grotere handicap te zijn, dan mijn autisme.
quote:shisha schreef op 14 december 2016 @ 13:05:
Het is wel handig als makke schapen aan zichzelf twijfelen, want dan doen ze allerlei dom werk zonder al te veel te klagen.
Dus iedereen wordt in deze maatschappij liever onzeker gehouden dan in zijn kracht gezet.
Stel je voor zeg, dat slimme mensen in hun kracht zouden gaan staan, dan zouden ze voor zichzelf gaan denken en lang niet meer zo meegaand zijn. Dus juist die mensen worden heel subtiel onzeker gemaakt, al vanaf zeer jonge leeftijd is dit proces gaande.
Kijk uit dat je jezelf geen autisme aan laat praten, terwijl het eigenlijk gewoon juist andersom is.
Nogmaals; erg sterk geschreven.
Wat betreft die één na laatste zin; Heb met bepaalde hulpverleners in het verleden ook weleens het gevoel gehad, dat ze alles maar op mijn autisme gooiden, terwijl het probleem heel ergens anders in schuil ging.
Tegenwoordig lijkt het net alsof men steeds meer afwijkende mensen lijkt te willen definiëren achter dit soort etiketjes.
donderdag 15 december 2016 om 08:10
donderdag 15 december 2016 om 08:12
quote:Poezensnoes schreef op 14 december 2016 @ 23:31:
Misschien heb je last van rumineren? Komt veel voor bij mensen met een obsessieve persoonlijkheid, waar autisten dus vaak onder vallen.
Dat klopt inderdaad.
Heb hier veel last van.
Vind het soms echter wel lastig om het verschil echter goed te zien tussen rumineren en piekeren.
Misschien heb je last van rumineren? Komt veel voor bij mensen met een obsessieve persoonlijkheid, waar autisten dus vaak onder vallen.
Dat klopt inderdaad.
Heb hier veel last van.
Vind het soms echter wel lastig om het verschil echter goed te zien tussen rumineren en piekeren.
donderdag 15 december 2016 om 09:18
Rumineren (psychologie) Ruminatie is een passieve manier van omgaan met problemen en leidt niet tot actieve probleemoplossing. Rumineren is het herhaaldelijk langdurig denken over (of herkauwen van) je gevoelens en problemen. In vaktermen wordt een onderscheid gemaakt met piekeren, dat meer op de toekomst gericht is.
donderdag 15 december 2016 om 12:44
Wat misschien kan helpen, is jezelf de vraag stellen of het nut heeft om jezelf schuldig etc... te blijven voelen.
En vervolgens kun je bedenken wat dan beter zou zijn dan dat.
Bijvoorbeeld toen je niet naar je werkplek was gegaan doordat je lang had doorgeslapen.
Je schrijft dat je je daardoor lullig en schuldig voelt.
Je kunt daarin blijven hangen, maar je kunt er ook voor kiezen om je energie daar niet in te steken, maar in iets nuttigers.
Bijvoorbeeld bedenken hoe je het een volgende keer anders kunt doen; bedenken wat je ervan kunt leren voor een volgende keer.
En hoe je het goed kunt maken bij je werk; bijvoorbeeld door gemeend je excuses aan te bieden en door wat je al bedacht hebt: je inzet tonen bij de kerstmarkt.
En vervolgens kun je bedenken wat dan beter zou zijn dan dat.
Bijvoorbeeld toen je niet naar je werkplek was gegaan doordat je lang had doorgeslapen.
Je schrijft dat je je daardoor lullig en schuldig voelt.
Je kunt daarin blijven hangen, maar je kunt er ook voor kiezen om je energie daar niet in te steken, maar in iets nuttigers.
Bijvoorbeeld bedenken hoe je het een volgende keer anders kunt doen; bedenken wat je ervan kunt leren voor een volgende keer.
En hoe je het goed kunt maken bij je werk; bijvoorbeeld door gemeend je excuses aan te bieden en door wat je al bedacht hebt: je inzet tonen bij de kerstmarkt.
donderdag 15 december 2016 om 17:17
quote:marrie3 schreef op 15 december 2016 @ 12:44:
Wat misschien kan helpen, is jezelf de vraag stellen of het nut heeft om jezelf schuldig etc... te blijven voelen.
En vervolgens kun je bedenken wat dan beter zou zijn dan dat.
Bijvoorbeeld toen je niet naar je werkplek was gegaan doordat je lang had doorgeslapen.
Je schrijft dat je je daardoor lullig en schuldig voelt.
Je kunt daarin blijven hangen, maar je kunt er ook voor kiezen om je energie daar niet in te steken, maar in iets nuttigers.
Bijvoorbeeld bedenken hoe je het een volgende keer anders kunt doen; bedenken wat je ervan kunt leren voor een volgende keer.
En hoe je het goed kunt maken bij je werk; bijvoorbeeld door gemeend je excuses aan te bieden en door wat je al bedacht hebt: je inzet tonen bij de kerstmarkt.
Gelukkig is het gisteren op de kerstmarkt erg goed gegaan en heb ook meegeholpen met een aantal bezigheden.
Ook vanmorgen heb ik nog meegeholpen met afbouwen etc.
Gelukkig is het dus toch nog goedgekomen.
Wat betreft schuldgevoelens over andere situaties (zoals verbroken vriendschappen); dat kan mij nog weleens achtervolgen en wat dat betreft is rumineren een erg passende definitie.
Wat misschien kan helpen, is jezelf de vraag stellen of het nut heeft om jezelf schuldig etc... te blijven voelen.
En vervolgens kun je bedenken wat dan beter zou zijn dan dat.
Bijvoorbeeld toen je niet naar je werkplek was gegaan doordat je lang had doorgeslapen.
Je schrijft dat je je daardoor lullig en schuldig voelt.
Je kunt daarin blijven hangen, maar je kunt er ook voor kiezen om je energie daar niet in te steken, maar in iets nuttigers.
Bijvoorbeeld bedenken hoe je het een volgende keer anders kunt doen; bedenken wat je ervan kunt leren voor een volgende keer.
En hoe je het goed kunt maken bij je werk; bijvoorbeeld door gemeend je excuses aan te bieden en door wat je al bedacht hebt: je inzet tonen bij de kerstmarkt.
Gelukkig is het gisteren op de kerstmarkt erg goed gegaan en heb ook meegeholpen met een aantal bezigheden.
Ook vanmorgen heb ik nog meegeholpen met afbouwen etc.
Gelukkig is het dus toch nog goedgekomen.
Wat betreft schuldgevoelens over andere situaties (zoals verbroken vriendschappen); dat kan mij nog weleens achtervolgen en wat dat betreft is rumineren een erg passende definitie.
donderdag 15 december 2016 om 18:28
Verbroken vriendschappen vind ik persoonlijk ook erg lastig om niet soms over te rumineren.
Volgens mij komt dat omdat ik die mensen echt in mijn hart sloot...voor altijd.
Maar dan is het dus mislukt.
En mensen vind ik veel belangrijker dan wat dan ook, dus als zoiets echt mis is gegaan dan doet me dat echt heel erg veel.
Ik weet niet eens of ik dat wel rumineren wil noemen, want volgens mij is het een rouwproces, als je vrienden verliest...om welke reden dan ook.
Volgens mij komt dat omdat ik die mensen echt in mijn hart sloot...voor altijd.
Maar dan is het dus mislukt.
En mensen vind ik veel belangrijker dan wat dan ook, dus als zoiets echt mis is gegaan dan doet me dat echt heel erg veel.
Ik weet niet eens of ik dat wel rumineren wil noemen, want volgens mij is het een rouwproces, als je vrienden verliest...om welke reden dan ook.
vrijdag 16 december 2016 om 11:44
quote:shisha schreef op 15 december 2016 @ 18:28:
Verbroken vriendschappen vind ik persoonlijk ook erg lastig om niet soms over te rumineren.
Volgens mij komt dat omdat ik die mensen echt in mijn hart sloot...voor altijd.
Maar dan is het dus mislukt.
En mensen vind ik veel belangrijker dan wat dan ook, dus als zoiets echt mis is gegaan dan doet me dat echt heel erg veel.
Ik weet niet eens of ik dat wel rumineren wil noemen, want volgens mij is het een rouwproces, als je vrienden verliest...om welke reden dan ook.
Wil hier toch nog op reageren.
Vind dit absoluut juist omschreven.
Het is voor mij ook een zeker rouwproces.
Ook rumineer ik er veel over (over 'hoe het anders had gemoeten' etc).
Verbroken vriendschappen vind ik persoonlijk ook erg lastig om niet soms over te rumineren.
Volgens mij komt dat omdat ik die mensen echt in mijn hart sloot...voor altijd.
Maar dan is het dus mislukt.
En mensen vind ik veel belangrijker dan wat dan ook, dus als zoiets echt mis is gegaan dan doet me dat echt heel erg veel.
Ik weet niet eens of ik dat wel rumineren wil noemen, want volgens mij is het een rouwproces, als je vrienden verliest...om welke reden dan ook.
Wil hier toch nog op reageren.
Vind dit absoluut juist omschreven.
Het is voor mij ook een zeker rouwproces.
Ook rumineer ik er veel over (over 'hoe het anders had gemoeten' etc).
vrijdag 16 december 2016 om 17:33
Heb gisteren weer een sova-training gehad en ik heb hier een zeer goed gevoel aan overgehouden.
We hebben verschillende oefeningen gedaan, met bijvoorbeeld dat je moest doen alsof je 'water' of een 'rots' was.
Met water werd bedoeld dat je een meegaand type bent en wellicht te weinig weerstand bied en grenzen aangeeft; bij een rots was dit juist wel het geval.
Zelf voel ik mij altijd meer 'water' en ik zou graag meer een 'rots' willen zijn.
Hiermee bedoel ik dat ik meer iemand zou willen zijn die duidelijk zijn grenzen kan aangeven (als het nodig is) en dit op een heldere en duidelijke manier kan communiceren.
Al met al heb ik best wel weer wat geleerd bij deze training.
We hebben verschillende oefeningen gedaan, met bijvoorbeeld dat je moest doen alsof je 'water' of een 'rots' was.
Met water werd bedoeld dat je een meegaand type bent en wellicht te weinig weerstand bied en grenzen aangeeft; bij een rots was dit juist wel het geval.
Zelf voel ik mij altijd meer 'water' en ik zou graag meer een 'rots' willen zijn.
Hiermee bedoel ik dat ik meer iemand zou willen zijn die duidelijk zijn grenzen kan aangeven (als het nodig is) en dit op een heldere en duidelijke manier kan communiceren.
Al met al heb ik best wel weer wat geleerd bij deze training.
woensdag 21 december 2016 om 00:08
Heb afgelopen weekend met de band opgetreden en had hier best veel plezier in.
Toen ik daarna echter de filmopnames liet zien en horen was erg echter wel veel kritiek op mijn te hoge en iele stem.
Ik kon opzicht daar wel mee instemmen en sommige songs hadden beter in een andere, lagere toonsoort gespeeld kunnen en ook moeten worden.
Heb nu toch wel erg sterk gevoel dat ik erg op mijn bek gegaan.
Niet dat dit onoverkomelijk is, maar pijnlijk is het wel en het doet toch wel even wat met je.
,
Toen ik daarna echter de filmopnames liet zien en horen was erg echter wel veel kritiek op mijn te hoge en iele stem.
Ik kon opzicht daar wel mee instemmen en sommige songs hadden beter in een andere, lagere toonsoort gespeeld kunnen en ook moeten worden.
Heb nu toch wel erg sterk gevoel dat ik erg op mijn bek gegaan.
Niet dat dit onoverkomelijk is, maar pijnlijk is het wel en het doet toch wel even wat met je.
,
woensdag 21 december 2016 om 08:10
quote:Fun76 schreef op 21 december 2016 @ 00:08:
Heb afgelopen weekend met de band opgetreden en had hier best veel plezier in.
Toen ik daarna echter de filmopnames liet zien en horen was erg echter wel veel kritiek op mijn te hoge en iele stem.
Ik kon opzicht daar wel mee instemmen en sommige songs hadden beter in een andere, lagere toonsoort gespeeld kunnen en ook moeten worden.
Heb nu toch wel erg sterk gevoel dat ik erg op mijn bek gegaan.
Niet dat dit onoverkomelijk is, maar pijnlijk is het wel en het doet toch wel even wat met je.
,
Optreden ois dood eng, meeste mensen durven het niet. Je stelt je op een podium (en nog opnames maken ook) heel kwetsbaar op.
Misschien moet je dat soort dingen niet meer doen?
Heb afgelopen weekend met de band opgetreden en had hier best veel plezier in.
Toen ik daarna echter de filmopnames liet zien en horen was erg echter wel veel kritiek op mijn te hoge en iele stem.
Ik kon opzicht daar wel mee instemmen en sommige songs hadden beter in een andere, lagere toonsoort gespeeld kunnen en ook moeten worden.
Heb nu toch wel erg sterk gevoel dat ik erg op mijn bek gegaan.
Niet dat dit onoverkomelijk is, maar pijnlijk is het wel en het doet toch wel even wat met je.
,
Optreden ois dood eng, meeste mensen durven het niet. Je stelt je op een podium (en nog opnames maken ook) heel kwetsbaar op.
Misschien moet je dat soort dingen niet meer doen?
woensdag 21 december 2016 om 12:45
quote:lilalinda schreef op 21 december 2016 @ 08:10:
[...]
Optreden ois dood eng, meeste mensen durven het niet. Je stelt je op een podium (en nog opnames maken ook) heel kwetsbaar op.
Misschien moet je dat soort dingen niet meer doen?
Wellicht is het toch niet voor me weggelegd.
Ben toch wel wat geschrokken van de reacties.
Anderzijds zou het probleem wellicht verholpen kunnen gaan worden als we in een lagere toonsoort zouden gaan spelen
Helaas trek ik alle negativiteit wel naar mij toe, doordat ook veel andere situaties in het verleden verkeerd zijn gelopen bij mij (zoals werk, vriendschappen, opleiding, dating etc).
Niet dat ik in een slachtofferrol wil gaan zitten, maar op de ene of andere manier lijk ik vaak ongelukkige keuzes te maken.
Wellicht komt dat ergens omdat ik mijzelf niet goed lijk te kennen.
Ik zou mijn kwaliteiten meer moeten kennen, maar heb hierin ook erg veel last van onzekerheid etc.
[...]
Optreden ois dood eng, meeste mensen durven het niet. Je stelt je op een podium (en nog opnames maken ook) heel kwetsbaar op.
Misschien moet je dat soort dingen niet meer doen?
Wellicht is het toch niet voor me weggelegd.
Ben toch wel wat geschrokken van de reacties.
Anderzijds zou het probleem wellicht verholpen kunnen gaan worden als we in een lagere toonsoort zouden gaan spelen
Helaas trek ik alle negativiteit wel naar mij toe, doordat ook veel andere situaties in het verleden verkeerd zijn gelopen bij mij (zoals werk, vriendschappen, opleiding, dating etc).
Niet dat ik in een slachtofferrol wil gaan zitten, maar op de ene of andere manier lijk ik vaak ongelukkige keuzes te maken.
Wellicht komt dat ergens omdat ik mijzelf niet goed lijk te kennen.
Ik zou mijn kwaliteiten meer moeten kennen, maar heb hierin ook erg veel last van onzekerheid etc.
