Psyche
alle pijlers
Hellup... Wie heeft er ook last van gevoelens voor kinderen?
donderdag 7 augustus 2008 om 16:35
Voordat iedereen over me heen valt... lees eerst mijn verhaal en veroordeel me alsjeblieft niet!!
In mijn jeugd (5 jr - 13 jr) ben ik misbruikt door een vriend van de familie. In het begin was het vrij onschuldig... Ik moest op schoot komen zitten, waarna hij mijn been begon te strelen of mijn haren deed aaien. Voor een kind nog ogenschijnlijk onschuldig. Toch merkte ik door de spanning in de lucht dat er iets niet goed zat. Dit ging steeds verder... Ik moest mijn kleren uitdoen voor hem of mijn jurkje omhoog stropen, zodat hij makkelijk toegang tot mij had. Ik was op een gegeven moment zo goed geïnstrueerd dat ik bij binnenkomst me al uitkleedde en bij hem op schoot ging zitten. Hij begon meestal met mijn rug te masseren, waarna hij de massage deed uitbreiden naar.... Ik moest ook met hem spelen en het kwam zelfs zover dat hij me deed penetreren. Ik heb hier veel last van gehad, ben in mijn pubertijd jarenlang depressief geweest. Heb erg hard moeten vechten om dit allemaal te boven kunnen komen. Uiteindelijk is dat gelukt, heb een hbo opleiding afgerond en woon alweer een tijdje samen met een schat van een vent. Eind goed, al goed zou je zeggen... Helaas
!! Ik merk sinds een half jaar dat ik opgewonden word van de gedachte aan kleine meisjes in een misbruik situatie... Echt te bizar voor woorden....!!!! Ik begrijp het ook totaal niet, vooral omdat ik er zoveel pijn van heb gehad. Ik heb het nog nooit in praktijk gebracht en zal dat ook noooooooooooit doen!!!! Helaas gaan daar mijn gevoelens niet van weg. Ik verafschuw mezelf hiervoor, maar ook dat helpt me niet van de gevoelens af. Het aparte is dat ik veel vriendinnen heb met kleine kinderen, maar dat ik daar nog nooit opgewonden van ben geworden. Gelukkig maar natuurlijk, maar verstandelijk gezien begrijp ik niet hoe het kan dat ik dat dan wel heb bij kinderen die ik niet ken. Ik zit heel erg met mezelf in de knoop en hoop op serieuze reacties van mensen die daar ook last van hebben...
In mijn jeugd (5 jr - 13 jr) ben ik misbruikt door een vriend van de familie. In het begin was het vrij onschuldig... Ik moest op schoot komen zitten, waarna hij mijn been begon te strelen of mijn haren deed aaien. Voor een kind nog ogenschijnlijk onschuldig. Toch merkte ik door de spanning in de lucht dat er iets niet goed zat. Dit ging steeds verder... Ik moest mijn kleren uitdoen voor hem of mijn jurkje omhoog stropen, zodat hij makkelijk toegang tot mij had. Ik was op een gegeven moment zo goed geïnstrueerd dat ik bij binnenkomst me al uitkleedde en bij hem op schoot ging zitten. Hij begon meestal met mijn rug te masseren, waarna hij de massage deed uitbreiden naar.... Ik moest ook met hem spelen en het kwam zelfs zover dat hij me deed penetreren. Ik heb hier veel last van gehad, ben in mijn pubertijd jarenlang depressief geweest. Heb erg hard moeten vechten om dit allemaal te boven kunnen komen. Uiteindelijk is dat gelukt, heb een hbo opleiding afgerond en woon alweer een tijdje samen met een schat van een vent. Eind goed, al goed zou je zeggen... Helaas
!! Ik merk sinds een half jaar dat ik opgewonden word van de gedachte aan kleine meisjes in een misbruik situatie... Echt te bizar voor woorden....!!!! Ik begrijp het ook totaal niet, vooral omdat ik er zoveel pijn van heb gehad. Ik heb het nog nooit in praktijk gebracht en zal dat ook noooooooooooit doen!!!! Helaas gaan daar mijn gevoelens niet van weg. Ik verafschuw mezelf hiervoor, maar ook dat helpt me niet van de gevoelens af. Het aparte is dat ik veel vriendinnen heb met kleine kinderen, maar dat ik daar nog nooit opgewonden van ben geworden. Gelukkig maar natuurlijk, maar verstandelijk gezien begrijp ik niet hoe het kan dat ik dat dan wel heb bij kinderen die ik niet ken. Ik zit heel erg met mezelf in de knoop en hoop op serieuze reacties van mensen die daar ook last van hebben...
donderdag 7 augustus 2008 om 16:40
Zou het kunnen dat je als klein meisje opgewonden bent geraakt van de situatie en dat je dat van jezelf niet mag en niet accepteert? En dat die gevoelens nu iedere keer de kop op steken?
Ik kan me zo voorstellen dat jij lang niet de enige bent die vroeger misbruikt is en nu met deze gevoelens kampt. Je hebt vast professionele begeleiding gehad nadien. Ik zou zeggen, neem weer contact met ze op en vertel ze waar je mee zit.
Ik kan me zo voorstellen dat jij lang niet de enige bent die vroeger misbruikt is en nu met deze gevoelens kampt. Je hebt vast professionele begeleiding gehad nadien. Ik zou zeggen, neem weer contact met ze op en vertel ze waar je mee zit.
donderdag 7 augustus 2008 om 16:41
donderdag 7 augustus 2008 om 16:41
Ik zal je niet veroordelen want het lijkt me vreselijk wat jij in je jeugd hebt meegemaakt. Misschien is het alleen maar een fantasie die je nooit werkelijkheid wilt laten worden. Net zoals veel vrouwen een verkrachtingsfantasie hebben. Als jij bang bent dat je die fantasie wel werkelijkheid wilt laten worden zou ik bij de huisarts langsgaan die je door kan verwijzen, ook omdat je aangeeft met jezelf in de knoop te zitten. Ik ben denk dat er weinig mensen zijn die hierover fantaseren.
donderdag 7 augustus 2008 om 16:42
Als ik jouw verhaal lees, dan krijg ik heel sterk het idee dat jouw gevoelens vooral te maken hebben de manier waarop jij met sexualiteit in aanraking bent gekomen en hoe jij je sexueel ontwikkeld hebt. Volgens mij zitten daar nog steeds een hoop onverwerkte gevoelens. Ik sluit me aan bij Aruba en denk dat je het beste professionele hulp kunt zoeken.
anoniem_41160 wijzigde dit bericht op 07-08-2008 16:43
Reden: tikfout
Reden: tikfout
% gewijzigd
donderdag 7 augustus 2008 om 16:42
Toevallig was er een paar weken geleden op TV een (Britse) docu over vrouwen die kinderen daadwerkelijk misbruikten. Ze misbruikten hun zoon of dochter. Of ze deden het samen met hun man...het bleek dat het in de regel ook heel erg vaak vrouwen waren die sexueel misbruikt waren in hun jeugd door vader.
Het vermoeden bestaat dat vrouwen die dus zelf zo'n verleden hebben, een grotere kans hebben om zelf te gaan misbruken.
Ik denk dat het inderdaad verstandig is, zoals Aruba ook zegt, hulp te gaan zoeken.
Het vermoeden bestaat dat vrouwen die dus zelf zo'n verleden hebben, een grotere kans hebben om zelf te gaan misbruken.
Ik denk dat het inderdaad verstandig is, zoals Aruba ook zegt, hulp te gaan zoeken.
donderdag 7 augustus 2008 om 16:44
Kinderen die misbruikt zijn leren een afwijkende vorm van sexuele omgang. Elk kind verwerkt dat dan weer op zijn/haar eigen manier maar op de leeftijd dat je eigen sexuele gevoelens zich gaan ontwikkelen werkt dat verwarrend en kan dat zich dan op den duur verkeerd uiten. Sommige kinderen ontwikkelen een aandachts/ sexualiteit-afhankelijkheid (ik geef sex want dan krijg ik aandacht) anderen ontwikkelen een afwijkende gerichtheid. Echt kwestie van naar een sexuoloog gaan en een goede therapie. (Kijk eens op het relatie-pijler daar staan wat goede suggesties) want ik geloof niet dat je zelf er erg gelukkig van wordt.
donderdag 7 augustus 2008 om 17:17
http://www.vsk-og.nl/ (Hulp na seksueel misbruik.)
donderdag 7 augustus 2008 om 17:30
Of bel / mail / chat met Korrelatie: http://www.seksualiteit.nl/hulp_via_internet_547.html
donderdag 7 augustus 2008 om 17:46
Mensen die kinderen misbruiken of mishandelen, zijn zelf als kind vaak ook misbruikt of mishandeld. Ik denk dus dat je zeker niet de enige bent met deze gevoelens en ik denk ook dat deze gevoelens helemaal met je eigen verleden te maken hebben.
Dat je dat hebt moeten meemaken is al erg genoeg, en nu schrik je ook nog eens heel erg van je eigen gevoelens.
Natuurlijk mag je hier nooit wat mee dóen, maar dat weet je zelf ook al. Ik denk wel dat het prettig is voor jou erover te praten met iemand, bijv. met een psycholoog. Het zou maar zo kunnen dat je deze gevoelens kwijtraakt op het moment dat je met je eigen verleden hebt leren omgaan.
Dat je dat hebt moeten meemaken is al erg genoeg, en nu schrik je ook nog eens heel erg van je eigen gevoelens.
Natuurlijk mag je hier nooit wat mee dóen, maar dat weet je zelf ook al. Ik denk wel dat het prettig is voor jou erover te praten met iemand, bijv. met een psycholoog. Het zou maar zo kunnen dat je deze gevoelens kwijtraakt op het moment dat je met je eigen verleden hebt leren omgaan.
donderdag 7 augustus 2008 om 18:08
Dat je die fantasieën hebt is niet zo heel vreemd. Wel heel vervelend voor je, maar niet zo vreemd.
Hoe erg dat misbruik ook was, het was wel een vaste routine geworden in je bestaantje en een mens zoekt altijd terug naar houvast..voor jou was dat misbruik houvast...
Je hebt twee keuzes....of je leeft met je fantasieën en laat het erbij...of je gaat naar een therapeut die met je gaat graven naar wellicht onverwerkt verdriet.
In mijn ervaring gaan extreme fantasieën gewoon over na verloop van tijd.
Ik wens je veel succes.
Hoe erg dat misbruik ook was, het was wel een vaste routine geworden in je bestaantje en een mens zoekt altijd terug naar houvast..voor jou was dat misbruik houvast...
Je hebt twee keuzes....of je leeft met je fantasieën en laat het erbij...of je gaat naar een therapeut die met je gaat graven naar wellicht onverwerkt verdriet.
In mijn ervaring gaan extreme fantasieën gewoon over na verloop van tijd.
Ik wens je veel succes.
donderdag 7 augustus 2008 om 18:35
Ik vind het oprecht knap van je dat je ondanks zo'n fors jeugdtrauma toch een stabiel leven hebt weten op te bouwen.Mogelijk dat nu je leven in veilig en stabiel vaarwater is gekomen er nog onverwerkte gevoelens boven komen.Niet ongewoon hoor bij mensen die een psychisch trauma achter de rug hebben.
Ik sluit me volledig aan bij voorgaande adviezen om nu deskundige hulp te zoeken.Je bent je er heel goed van bewust dat de gevoelens die je hebt ongewenst zijn.Maar alleen al door erover te praten en het de ruimte te geven, zal het de enorme lading die het nu heeft aan kracht verliezen.En kun je het zo een plek gaan geven zonder jezelf of anderen ermee te schaden.Veel sterkte gewenst iig...
Ik sluit me volledig aan bij voorgaande adviezen om nu deskundige hulp te zoeken.Je bent je er heel goed van bewust dat de gevoelens die je hebt ongewenst zijn.Maar alleen al door erover te praten en het de ruimte te geven, zal het de enorme lading die het nu heeft aan kracht verliezen.En kun je het zo een plek gaan geven zonder jezelf of anderen ermee te schaden.Veel sterkte gewenst iig...
Hey Lord,don't ask me questions
donderdag 7 augustus 2008 om 23:47
Ik denk dat je die fantasien alleen hebt bij kinderen die je niet kent omdat je de kinderen van je vriendinnen nooit pijn zou willen doen. Waarmee ik niet wil zeggen dat je dat wel zou doen bij wildvreemde kinderen, maar daar kun je emotioneel afstand van nemen. Anonieme, eigenlijk niet bestaande kinderen.
Ik wil best geloven dat je nooit over zou gaan tot seksueel misbruik, maar ik ben het eens met mijn voorgangers over dat je hulp moet zoeken. Deze gevoelens moeten vreselijk zijn voor jou om te hebben, en je hoeft hier echt niet mee te leven.
Helaas was deze vorm van seks voor jou vroeger een reeel onderdeel van je leven, laat het geen deel worden van je toekomst. Ook niet in gedachten.
Ik wil best geloven dat je nooit over zou gaan tot seksueel misbruik, maar ik ben het eens met mijn voorgangers over dat je hulp moet zoeken. Deze gevoelens moeten vreselijk zijn voor jou om te hebben, en je hoeft hier echt niet mee te leven.
Helaas was deze vorm van seks voor jou vroeger een reeel onderdeel van je leven, laat het geen deel worden van je toekomst. Ook niet in gedachten.
donderdag 7 augustus 2008 om 23:47
Ja, zoek hulp, terwille van je dochter. Praat het eruit. Ik vind het dapper en eerlijk dat je voor je gevoelens uitkomt. Dat is stap één om het niet uit de hand te laten lopen. De grens is vaak zo dun. [Bewerkt door Angel ivm onnodige en zeer ongepaste teksten]. Maar ik houd het bij die constateringen en ben ook niet bang dat ik rare dingen ga doen want ik ben nooit misbruikt dus mijn veiligheidsklep werkt goed. We knuffelen wat af maar er zit absoluut geen lust bij.
anoniem_29452 wijzigde dit bericht op 09-08-2008 00:00
Reden: Ongepast
Reden: Ongepast
% gewijzigd
A dirty mind is a joy forever. (Oscar WIlde)
vrijdag 8 augustus 2008 om 22:03
De menselijke geest zit vreemd in elkaar. En ik denk als je iets dergelijks als jij hebt meegemaakt, het niet uitzonderlijk is dat je dit soort gedachten/fantasien hebt. Ik denk dat het erg met je verleden en opgekropte dingen te maken heeft. Je bent nu een volwassen seksueel mens, vroeger als kind niet maakte je iets heel heftigs mee, tegelijkertijd had het met iets te maken wat nu hopelijk plezierig is, seks. Die bizarre tegenstrijd moet je kennelijk verwerken en een plek geven. Dat stuk moet je denk ik met een goede psycholoog/seksuool uitzoeken. Ik zou er wel proffesionele hulp bij zoeken. Ook voor je schuldgevoelens. Het zal je goed doen. Respect voor dat je het hier verteld, dit is in ieder geval een positieve manier er iets mee te doen.
vrijdag 8 augustus 2008 om 22:27
vrijdag 8 augustus 2008 om 22:32
Ik vind het voor jou heel moeilijk. Het lijkt me heel moeilijk. Ik zou je ook adviseren naar een psycholoog te gaan en er over te praten.
Voor mij, als slachtoffer van seksueel misbruik, is het moeilijk om me voor te stellen dat jij voelt wat je voelt. Ik probeer het maar eerlijk gezegd heb ik er moeite mee. De dingen die je beschrijft, de handelingen.....goh. Pijnlijk wel.
Zou je openstaan voor psychische hulp?
Voor mij, als slachtoffer van seksueel misbruik, is het moeilijk om me voor te stellen dat jij voelt wat je voelt. Ik probeer het maar eerlijk gezegd heb ik er moeite mee. De dingen die je beschrijft, de handelingen.....goh. Pijnlijk wel.
Zou je openstaan voor psychische hulp?
