Psyche
alle pijlers
Help, nu weet ik het eventjes echt niet meer
zondag 11 november 2018 om 17:34
Dag lieve dames,
Ik zet deze onder Psyche maar zou ook even makkelijk onder relaties of kinderen kunnen. Voor wie wil loepen, graag zelfs scheelt me veel uitleg.
Kort samengevat, mijn man heeft Asperger en is niet de makkelijkste.
Het is eigenlijk na een hoop therapie wel goed gegaan de afgelopen jaren maar nu zijn de woede aanvallen en het geschreeuw weer terug. Indertijd besloten tot een doorstart maar nu hij binnen 1 maand tijd het nodig vond om mij wederom verbaal te lijf te gaan waar de kinderen bijwaren ( denk schreeuwen, schelden, me nazitten, in een hoek drijven) en daarbij ook nog mijn vader bij de strot heeft gehad tegen een muur ben ik het zat. Ook zegt hij tegen mijn zoon dat Mama niet in orde is, opa een smerige klootzak, daarom mag Papa niet thuis mag zijn van gekke Mama enz. Kind is 4 dus begint dit mee te krijgen.
Ik kan en wil mijn kinderen dit niet aandoen. Er is dus een ultimatum gesteld; per direct weer naar de psychiater inclusief kalmerende medicatie of einde oefening.Zijn ouders zijn betrokken maar wijzen naar mij; ik moet maar meer mijn best doen om hem blij te houden.
Nu het concrete probleem. Wij hebben samen een koophuis; ikzelf heb een koophuis dat net is verkocht maar oplevering is Maart. Ik kan dus de dubbele lasten en nog eventueel een andere plek tot dan niet dragen. Ik wil weg maar kan niet.
Wil geen rare dingen qua ver weg gaan zitten doen( koophuis is ver weg), want heb een heel goede baan die ik me niet kan permitteren kwijt te raken met 2 kids ten laste dus blijf van mijn lijf en dergelijke zijn geen optie. En hij slaat ook niet dus vind dat ook wel erg ver gaan.
Daarbij wil ik mijn kids wel normaal laten leven, ook al ga ik al dan niet voorgoed weg bij hun vader.Hun leventje is in dit dorp met school en opvang en grootouders....
Het vliegt me zo aan, hij tijdelijk weg zie ik niet gebeuren. Ik ben de schuld van alles dus moet maar oprotten.
Iemand enig idee? Familie is wel bezig met meezoeken maar kunnen ons ook niet onderbrengen.
Moet ik nu echt tot Maart deze hel blijven ondergaan en dan vertrekken? Hij wordt steeds meer fysiek, iets wat hij eerder nooit heeft gedaan en ik zit vast. Ben langzamerhand oprecht bang aan het worden.
Ik haal dit heel rap weer weg want herkenbaar en man zit in mijn telefoon, mail en dergelijke. Echter als iemand hier iets slims over heeft te zeggen behalve ' ren' ( want dat is ook de bedoeling) hoor ik heel graag van jullie. Nogmaals, loep even voor extra info anders wordt dit een heel lange post.
Ik zet deze onder Psyche maar zou ook even makkelijk onder relaties of kinderen kunnen. Voor wie wil loepen, graag zelfs scheelt me veel uitleg.
Kort samengevat, mijn man heeft Asperger en is niet de makkelijkste.
Het is eigenlijk na een hoop therapie wel goed gegaan de afgelopen jaren maar nu zijn de woede aanvallen en het geschreeuw weer terug. Indertijd besloten tot een doorstart maar nu hij binnen 1 maand tijd het nodig vond om mij wederom verbaal te lijf te gaan waar de kinderen bijwaren ( denk schreeuwen, schelden, me nazitten, in een hoek drijven) en daarbij ook nog mijn vader bij de strot heeft gehad tegen een muur ben ik het zat. Ook zegt hij tegen mijn zoon dat Mama niet in orde is, opa een smerige klootzak, daarom mag Papa niet thuis mag zijn van gekke Mama enz. Kind is 4 dus begint dit mee te krijgen.
Ik kan en wil mijn kinderen dit niet aandoen. Er is dus een ultimatum gesteld; per direct weer naar de psychiater inclusief kalmerende medicatie of einde oefening.Zijn ouders zijn betrokken maar wijzen naar mij; ik moet maar meer mijn best doen om hem blij te houden.
Nu het concrete probleem. Wij hebben samen een koophuis; ikzelf heb een koophuis dat net is verkocht maar oplevering is Maart. Ik kan dus de dubbele lasten en nog eventueel een andere plek tot dan niet dragen. Ik wil weg maar kan niet.
Wil geen rare dingen qua ver weg gaan zitten doen( koophuis is ver weg), want heb een heel goede baan die ik me niet kan permitteren kwijt te raken met 2 kids ten laste dus blijf van mijn lijf en dergelijke zijn geen optie. En hij slaat ook niet dus vind dat ook wel erg ver gaan.
Daarbij wil ik mijn kids wel normaal laten leven, ook al ga ik al dan niet voorgoed weg bij hun vader.Hun leventje is in dit dorp met school en opvang en grootouders....
Het vliegt me zo aan, hij tijdelijk weg zie ik niet gebeuren. Ik ben de schuld van alles dus moet maar oprotten.
Iemand enig idee? Familie is wel bezig met meezoeken maar kunnen ons ook niet onderbrengen.
Moet ik nu echt tot Maart deze hel blijven ondergaan en dan vertrekken? Hij wordt steeds meer fysiek, iets wat hij eerder nooit heeft gedaan en ik zit vast. Ben langzamerhand oprecht bang aan het worden.
Ik haal dit heel rap weer weg want herkenbaar en man zit in mijn telefoon, mail en dergelijke. Echter als iemand hier iets slims over heeft te zeggen behalve ' ren' ( want dat is ook de bedoeling) hoor ik heel graag van jullie. Nogmaals, loep even voor extra info anders wordt dit een heel lange post.
anoniem_6505d359c75a3 wijzigde dit bericht op 11-11-2018 17:37
Reden: slordigheidjes
Reden: slordigheidjes
0.60% gewijzigd
zondag 11 november 2018 om 19:08
Lees mij anders. Ik vind niet dat hoe de ouders van RB gedurfd hebben kind te krijgen met ASS. RB vindt het kwalijk dat mensen met een kind krijgen met ASS. Überhaupt dat mensen kinderen krijgen.
En mijn punt is dat die opmerking of vragen volledig zinloos zijn als het kind er al is. Helemaal ongepast bij iemand die al meerdere keren aangeeft er doorheen te zitten en even niet op dit soort opmerkingen zit te wachten. Ze kan er niets mee.
Ik vind dat dus onbeschoft en zinloos.
zondag 11 november 2018 om 19:10
Misschien kan de makelaar waar je dit huis hebt gekocht of de makelaar die jouw oude huis heeft verkocht je wel helpen. Want wat het makkelijkste zou zijn, is een huis voor een paar maanden, een half jaar, om even te overbruggen. Daarna wil je weer een huis kopen.
Misschien weten zij iets wat, mogelijk zelfs deels gemeubileerd, wordt verhuurd, ter overbrugging.
Misschien weten zij iets wat, mogelijk zelfs deels gemeubileerd, wordt verhuurd, ter overbrugging.
Wat eten we vanavond?
zondag 11 november 2018 om 19:28
yajes schreef: ↑11-11-2018 19:08Lees mij anders. Ik vind niet dat hoe de ouders van RB gedurfd hebben kind te krijgen met ASS. RB vindt het kwalijk dat mensen met een kind krijgen met ASS. Überhaupt dat mensen kinderen krijgen.
En mijn punt is dat die opmerking of vragen volledig zinloos zijn als het kind er al is. Helemaal ongepast bij iemand die al meerdere keren aangeeft er doorheen te zitten en even niet op dit soort opmerkingen zit te wachten. Ze kan er niets mee.
Ik vind dat dus onbeschoft en zinloos.
Wie zegt dat de ouders van RB (of 1 van haar ouders) ASS heeft en ondanks dat toch voor een kind gekozen hebben? Misschien is RB wel de eerste met ASS in dat gezin... Dus vind ik jouw opmerking onbeschoft en zinloos.
Daarbij zei ze dat TO haar man ooit leuk en goed genoeg vond om kinderen mee te krijgen. De opmerking komt zo vaak voorbij. Natuurlijk zit TO er doorheen. Niks gek. En nee dan heb je geen zin in bepaalde opmerkingen maar goed dat weet je met een forum. Zo fel uithalen naar een ander helpt dan toch niet? Ook TO is er niet mee geholpen.
zondag 11 november 2018 om 19:34
Ja susteren is momenteel de eerste optie. Is nog steeds een eindje maar kan net. Morgen even concrete dingen gaan regelen. heb van jullie al veel goede tips gehad. Man is hier net binnen komen lopen en om vorige debacles waarin telefoon uit handen wordt getrokken en doorgespit te voorkomen kan ik nu alleen nog reageren als hij niet oplet 
zondag 11 november 2018 om 21:37
Ja, echt doen.AnEndHasaStart schreef: ↑11-11-2018 18:08voor diegenen dir zeggen politie. Dat zegt de omgeving ook. Misschien maar gewoon doen dan.
maandag 12 november 2018 om 01:17
Bah zeg! Jouw inlevingsvermogen lijkt ergens op.
maandag 12 november 2018 om 06:12
Ja dit! En heel snel een andere woonplek opzoeken. Desnoods toch een blijf van mijn lijf. Veiligheid gaat voor alles. En vertel je werkgever wat er speelt!
maandag 12 november 2018 om 16:42
Zo er zijn in ieder geval stappen genomen. Gisteravond crisisdienst gebeld, ze hadden goede tips. Morgen belafspraak met politie op aanraden van hen, dan weten ze in ieder geval dat er iets speelt. In ieder geval iets in goede richting. Man bivakkeert tijdelijk even bij zijn ouders. Moet even met kids aan de gang maar laat zeker van me horen!
maandag 12 november 2018 om 16:54
AnEndHasaStart schreef: ↑12-11-2018 16:42Zo er zijn in ieder geval stappen genomen. Gisteravond crisisdienst gebeld, ze hadden goede tips. Morgen belafspraak met politie op aanraden van hen, dan weten ze in ieder geval dat er iets speelt. In ieder geval iets in goede richting. Man bivakkeert tijdelijk even bij zijn ouders. Moet even met kids aan de gang maar laat zeker van me horen!
Hoe heb je dat voor elkaar gekregen dan want dat was toch juist het grote probleem, dat hij niet weg wilde?
maandag 12 november 2018 om 18:09
Goede vraag Rik,
Ik sta ook versteld. Heb vanmiddag tegen schoonouders gezegd dat het of ik met kids per direct weg, of hij bij hen in huis was. Ze vinden de kleinkinderen blijkbaar toch belangrijk genoeg om hem dit op te leggen. Had er zelf totaal niks van verwacht omdat ze meestal aan zijn kant staan.
Ben dus best wel blij/opgelucht. Dit geeft me de lucht om alles te regelen zonder dat ik de kinderen van adres naar adres sleep.
Maar hopen dat dit even aanhoudt en alles op een enigszins rustige manier kan.
Stiekem vermoed en vrees ik dat hij hier straks voor de deur staat te schreeuwen maar dan is het tijd om de politie te bellen, binnen kan hij niet zonder in te breken.
Ik ben echt even heel erg opgelucht!
Ik sta ook versteld. Heb vanmiddag tegen schoonouders gezegd dat het of ik met kids per direct weg, of hij bij hen in huis was. Ze vinden de kleinkinderen blijkbaar toch belangrijk genoeg om hem dit op te leggen. Had er zelf totaal niks van verwacht omdat ze meestal aan zijn kant staan.
Ben dus best wel blij/opgelucht. Dit geeft me de lucht om alles te regelen zonder dat ik de kinderen van adres naar adres sleep.
Maar hopen dat dit even aanhoudt en alles op een enigszins rustige manier kan.
Stiekem vermoed en vrees ik dat hij hier straks voor de deur staat te schreeuwen maar dan is het tijd om de politie te bellen, binnen kan hij niet zonder in te breken.
Ik ben echt even heel erg opgelucht!
![:-]](./../../../../smilies/77_happy.gif "Happy"){kind=small}
