Psyche
alle pijlers
HELP!!! Problemen met ouders als volwassene
zondag 2 mei 2010 om 18:31
Ik vind dat jij gewoon door moet zetten met het zelfstandiger worden en de moeite die jouw ouders daarmee hebben geen bepalende factor meer laten zijn. Kies daarvoor en handel daarnaar.
Praat met hen en leg ze uit waar je mee bezig bent en zeg dat je van ze houdt. Laat het daarbij steun wat minder op ze en vraag je vooral niet meer bij alles af of zij dat wel ok zouden vinden.
Jij bent jij en zij zijn zij.
Wees niet bang.
Dan komt het best in orde.
..zoiets?
Praat met hen en leg ze uit waar je mee bezig bent en zeg dat je van ze houdt. Laat het daarbij steun wat minder op ze en vraag je vooral niet meer bij alles af of zij dat wel ok zouden vinden.
Jij bent jij en zij zijn zij.
Wees niet bang.
Dan komt het best in orde.
..zoiets?
..popcorn?
zondag 2 mei 2010 om 18:33
zondag 2 mei 2010 om 18:36
zondag 2 mei 2010 om 18:36
@ Aletta: ik weet niet of het een afhankelijksrelatie is. Financieel misschien wat meer. Maar een andere optie omtrent woonruimte is er niet. Op kamers wonen, zie ik niet zitten. Zeker niet als dat nog eens 1,5 jaar is. Mijn vriend en ik zijn nu 6 maanden samen en we willen samenwonen in het najaar. Alleen de overbruggingsperiode van nu tot het najaar zal dan een financieel iets worden.
@ Nola: bedankt
@pooky: kun jij je nader verklaren? Hoezo zorgen maken? Mijn ouders zijn de reden dat ik nooit weet wat ik moet doen. Dat ik in handen van de verkeerde ben gevallen? En dat ik nu mijn leven op rails heb en probeer te houden?
@ Nola: bedankt
@pooky: kun jij je nader verklaren? Hoezo zorgen maken? Mijn ouders zijn de reden dat ik nooit weet wat ik moet doen. Dat ik in handen van de verkeerde ben gevallen? En dat ik nu mijn leven op rails heb en probeer te houden?
zondag 2 mei 2010 om 18:40
Een financiele afhankelijkheidsrelatie is ook een afhankelijkheidsrelatie. Maar het is je eigen keus, wat je ook kiest. Ik zou er wel open over zijn tegen je ouders; vervelend als ze er negatief op zouden reageren, maar uiteindelijk is het jouw leven. Jij bepaalt.
Overigens, niet om me ermee te bemoeien, maar eigenlijk vind ik dat je ouders wel een punt hebben. Je hebt nog maar zo kort iets met deze jongen. En je gaat je nu al door hem laten onderhouden? Het lijkt me vragen om problemen.
Overigens, niet om me ermee te bemoeien, maar eigenlijk vind ik dat je ouders wel een punt hebben. Je hebt nog maar zo kort iets met deze jongen. En je gaat je nu al door hem laten onderhouden? Het lijkt me vragen om problemen.
zondag 2 mei 2010 om 18:44
Daar zit wel iets in Aletta. Het is zeer zeker snel, daar hebben hij en ik het al over gehad. Gelukkig ben ik hoofdkostwinner en ik kan er in principe ook alleen wonen, maar ik kom niet in aanmerking voor dit huis als ik er alleen op inteken. Of ik moet zin hebben 1,5 jaar te wachten en zolang bij mijn ouders te zitten. Dat laatste levert mij een hele grote afhankelijkheid op, want ze zitten nu al op mijn nek bij alles wat ik doe.
zondag 2 mei 2010 om 18:46
quote:borderwalk schreef op 02 mei 2010 @ 18:42:
Ik zou niet zo afhankelijk willen van je vriend of je ouders en met achtentwintig jaar en een baan snap ik ook niet zo goed waarom jij dat wel bent TO.Misschien goed om te weten dat ik geen woonruimte kan kopen omdat ik voorlopig nog vastzit aan een lopende hypotheek van mijn oude huis. Anders had ik het zo geregeld uiteraard.
Ik zou niet zo afhankelijk willen van je vriend of je ouders en met achtentwintig jaar en een baan snap ik ook niet zo goed waarom jij dat wel bent TO.Misschien goed om te weten dat ik geen woonruimte kan kopen omdat ik voorlopig nog vastzit aan een lopende hypotheek van mijn oude huis. Anders had ik het zo geregeld uiteraard.
zondag 2 mei 2010 om 19:02
Waarom switch je nu van baan en daardoor van woonplaats voordat het huis dat je met je tiran-ex had verkocht is? Waarom wil je al zo snel weer samenwonen met een andere man?
Ben je kritisch over je nieuwe woonruimte voor jou en je huisdieren en er is echt niets particulier of antikraak in 50 km afstand van die nieuwe baan wat je kan betalen. Je verdiend te veel voor sociale woningbouw maar te weinig voor particuliere huur, zit er niets tussen in. Kun je evt meer uren gaan werken?
Waarom vind je dat je moeder je een slechte naam geeft? Ik denk dat ze gewoon bezorgd over je en misschien een niet zo valide argument gebruikt ( slechte naam) maar dat alleen doet omdat ze om je geeft en je in het verleden niet zo'n gelukkig keuze in mannen hebt laten zien.
Ben je kritisch over je nieuwe woonruimte voor jou en je huisdieren en er is echt niets particulier of antikraak in 50 km afstand van die nieuwe baan wat je kan betalen. Je verdiend te veel voor sociale woningbouw maar te weinig voor particuliere huur, zit er niets tussen in. Kun je evt meer uren gaan werken?
Waarom vind je dat je moeder je een slechte naam geeft? Ik denk dat ze gewoon bezorgd over je en misschien een niet zo valide argument gebruikt ( slechte naam) maar dat alleen doet omdat ze om je geeft en je in het verleden niet zo'n gelukkig keuze in mannen hebt laten zien.
zondag 2 mei 2010 om 19:16
Ik weet hoe het is om met ouders te leven waar je het nooit echt goed bij kan doen en heb me daar lang, te lang, erg onzeker over gevoeld. Tot ik op een dag besloot om ze in mijn gedachte en op papier eens bij de voornaam te noemen en op basis daarvan eens te kijken hoe zij, die jongen en dat meisje, het er nou eigenlijk zelf van af gebracht hadden en of ze zelf wel zo geweldig bezig zijn geweest. Dat was een aardige eyeopener en ik werd er voor mezelf erg sterk van. Ik moet er bij vertellen dat ik ze niet minder, als zijnde mijn ouders, ben gaan respecteren, maar stond vanaf dat moment wel sterker tegenover hen in mijn schoenen.
Als je 28 bent dan mag je moeder zich bezorgt maken over je welzijn, alleen da fase van het leveren van kritiek dient dan wel achter de rug te zijn en keuzes dienen gerespecteerd.
Dus het is tijd dat je uit de kinderschoenen stapt en dat ook op een goede fatsoenlijke wijze aan je ouders laat blijken, daarbij kan je ze ook vertellen dat je het moeilijk vindt dat je het nooit goed kan doen in hun ogen en dat dat eerder een rommeltje van je leven maakt dan wanneer zij jou keuzes zouden respecteren. Ook is het van belang dat je laat blijken het erg jammer te vinden om door hen te worden gechanteerd (handen aftrekken etc.) want emotionele chantage is funest, zeker voor de toekomst van jullie relatie.
Verder hoop ik dat je huis snel verkocht zal zijn
sterkte.
Als je 28 bent dan mag je moeder zich bezorgt maken over je welzijn, alleen da fase van het leveren van kritiek dient dan wel achter de rug te zijn en keuzes dienen gerespecteerd.
Dus het is tijd dat je uit de kinderschoenen stapt en dat ook op een goede fatsoenlijke wijze aan je ouders laat blijken, daarbij kan je ze ook vertellen dat je het moeilijk vindt dat je het nooit goed kan doen in hun ogen en dat dat eerder een rommeltje van je leven maakt dan wanneer zij jou keuzes zouden respecteren. Ook is het van belang dat je laat blijken het erg jammer te vinden om door hen te worden gechanteerd (handen aftrekken etc.) want emotionele chantage is funest, zeker voor de toekomst van jullie relatie.
Verder hoop ik dat je huis snel verkocht zal zijn
sterkte.
zondag 2 mei 2010 om 19:21
Ik kan me wel voorstellen dat je ouders zeggen dat dit keer de laatste keer is dat je daar kan wonen en/of je huisdieren kan brengen. Dit is tenslotte de tweede keer en hoewel je altijd hun kind blijft valt het niet mee om je eenmaal uit huiswonende kinderen weer thuis te krijgen. Je bent oud genoeg om je eigen fouten te maken..... maar op een dag ben je ook oud genoeg om je eigen sores op te knappen; ...als je van je oude fouten hebt geleerd.
Je rolt van de ene relatie in de andere. Dat lijkt me toch wel iets om eens over na te denken. Je schuift dat naar mijn idee iets te gemakkelijk af op je ouders. Je hebt toch echt de leeftijd om verantwoording te nemen over je eigen daden.
Je rolt van de ene relatie in de andere. Dat lijkt me toch wel iets om eens over na te denken. Je schuift dat naar mijn idee iets te gemakkelijk af op je ouders. Je hebt toch echt de leeftijd om verantwoording te nemen over je eigen daden.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 2 mei 2010 om 19:26
quote:Cateautje schreef op 02 mei 2010 @ 19:16:
Als je 28 bent dan mag je moeder zich bezorgt maken over je welzijn, alleen da fase van het leveren van kritiek dient dan wel achter de rug te zijn en keuzes dienen gerespecteerd.
Ook als die keuzes betekenen dat je elke keer hun hulp nodig hebt na het maken van wéér een verkeerde keuze?
Dus het is tijd dat je uit de kinderschoenen stapt en dat ook op een goede fatsoenlijke wijze aan je ouders laat blijken, daarbij kan je ze ook vertellen dat je het moeilijk vindt dat je het nooit goed kan doen in hun ogen en dat dat eerder een rommeltje van je leven maakt dan wanneer zij jou keuzes zouden respecteren. Als je 28 bent vind ik het ergens nogal "flauw" om je ouders de schuld te geven van het rennen van de ene na de andere relatie.
Ook is het van belang dat je laat blijken het erg jammer te vinden om door hen te worden gechanteerd (handen aftrekken etc.) want emotionele chantage is funest, zeker voor de toekomst van jullie relatie. Eh..... die snap ik niet helemaal. Hoezo is het funest voor de relatie vanTO en haar vriend als haar ouders zeggen dat ze TO niet meer in huis nemen ( en/of haar beesten ) als de relatie geen stand houdt?
Verder hoop ik dat je huis snel verkocht zal zijn
sterkte.
Als je 28 bent dan mag je moeder zich bezorgt maken over je welzijn, alleen da fase van het leveren van kritiek dient dan wel achter de rug te zijn en keuzes dienen gerespecteerd.
Ook als die keuzes betekenen dat je elke keer hun hulp nodig hebt na het maken van wéér een verkeerde keuze?
Dus het is tijd dat je uit de kinderschoenen stapt en dat ook op een goede fatsoenlijke wijze aan je ouders laat blijken, daarbij kan je ze ook vertellen dat je het moeilijk vindt dat je het nooit goed kan doen in hun ogen en dat dat eerder een rommeltje van je leven maakt dan wanneer zij jou keuzes zouden respecteren. Als je 28 bent vind ik het ergens nogal "flauw" om je ouders de schuld te geven van het rennen van de ene na de andere relatie.
Ook is het van belang dat je laat blijken het erg jammer te vinden om door hen te worden gechanteerd (handen aftrekken etc.) want emotionele chantage is funest, zeker voor de toekomst van jullie relatie. Eh..... die snap ik niet helemaal. Hoezo is het funest voor de relatie vanTO en haar vriend als haar ouders zeggen dat ze TO niet meer in huis nemen ( en/of haar beesten ) als de relatie geen stand houdt?
Verder hoop ik dat je huis snel verkocht zal zijn
sterkte.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 2 mei 2010 om 19:35
@blijfgewoonbianca: ik zei niet voor niets dat de band tussen mij en mijn ouders nooit goed gezeten heeft. Ik probeer altijd datgene te doen wat mijn ouders willen. Zodra ik iets doe wat ik zelf wil/wilde blijf ik continu in strijd met mijn ouders leven. Dus wat dat betreft snapt cateautje mij wel. Het is een optelsom van alles wat er in mijn leven gebeurt is.
zondag 2 mei 2010 om 19:53
zondag 2 mei 2010 om 20:05
Daar gebruik ik ze niet voor en daarnaast staat dit los van waar ik raad voor vroeg. Ik kom hier met enige regelmaat omdat ik een verplichting naar mijn huisdieren heb. Als ik ze had mee kunnen nemen of ergens anders had kunnen onderbrengen, had ik dat wel gedaan. Normaliter lock ik mijn laptop, dat deed ik bij mijn ex ook. Maar ik wil niet steeds over mijn schouders kijken of er iemand staat. Bedankt voor jullie adviezen, I got the message. Ik ben blij voor jullie dat jullie wel losgemaakt zijn van jullie ouders.
