
Het gevoel niets bereikt te hebben in het leven...
woensdag 4 maart 2020 om 23:55
Over 5 minuten ben ik 'jarig', ik word 26 jaar. Ik wil het niet vieren, want de laatste jaren word ik niet gelukkig van het ouder worden, omdat ik elk jaar het gevoel heb dat ik dat jaar niets bereikt heb in het leven... Namelijk het gevoel hebben te laat te zijn met alles, vorig jaar had ik dit gevoel ook nu denk ik weer werd ik maar 25 en had ik dit jaar anders gedaan. Ik heb het gevoel dat iedereen veel verder is dan ik in het leven, dat is ook zo.
Ik zit nog in het laatste jaar van het HBO en verleng het met 6 maanden, dus ik ben al bijna 27 wanneer ik afstudeer. Ik heb geen spaargeld, sterker nog een studieschuld waar ik me voor schaam, nooit een relatie gehad en dus single, ik heb geen vaste baan, het doel om af te vallen (nog) niet behaald, dus nog niet het lichaam die ik sinds mijn puberteit wens te hebben.
Ik heb geen vraag, wilde het alleen van mezelf afschrijven.
Ik zit nog in het laatste jaar van het HBO en verleng het met 6 maanden, dus ik ben al bijna 27 wanneer ik afstudeer. Ik heb geen spaargeld, sterker nog een studieschuld waar ik me voor schaam, nooit een relatie gehad en dus single, ik heb geen vaste baan, het doel om af te vallen (nog) niet behaald, dus nog niet het lichaam die ik sinds mijn puberteit wens te hebben.
Ik heb geen vraag, wilde het alleen van mezelf afschrijven.
donderdag 5 maart 2020 om 08:12
Gefeliciteerd!
Toen ik 26 was had ik geen diploma’s zelfs geen middelbareschooldiploma , geen kinderen. Wel een koophuis, maar dat was min of meer geërfd.
Ik ben nu 40. Volg nu een HBO opleiding en heb een dochter van 3,5. Het leven begint echt niet op je 26ste. Pas als je 80 bent kan je bepalen of je niets hebt bereikt in je leven. Niet op je 26 ste al.
Toen ik 26 was had ik geen diploma’s zelfs geen middelbareschooldiploma , geen kinderen. Wel een koophuis, maar dat was min of meer geërfd.
Ik ben nu 40. Volg nu een HBO opleiding en heb een dochter van 3,5. Het leven begint echt niet op je 26ste. Pas als je 80 bent kan je bepalen of je niets hebt bereikt in je leven. Niet op je 26 ste al.


donderdag 5 maart 2020 om 08:38
Ik ben 27, man is 29. We zijn getrouwd, koophuis, twee auto's en twee katten.
En mijn man is chronisch ontevreden. Iets nieuws (huis/baan/auto) is misschien een paar weken leuk, maar daarna wil hij alweer meer. Hij is opgegroeid met de boodschap dat het belangrijk is hoe anderen je zien en kan dat moeilijk van zich afschudden.
Ik heb dezelfde spullen etc, en ben hartstikke tevreden.
Ontevredenheid zit in jezelf, niet in wat je hebt. Als je ontevreden bent wordt je al snel weer ontevreden als je stappen zet.
De oplossing zit dus niet in het vergaren van spullen, diploma's, relaties etc. De oplossing zit in een positievere instelling.
Hoe dan? Begin eens met een dankbaarheidsdagboek. Elke dag opschrijven waar je van moest lachen, dankbaar voor was of trots op was. Ook een leuke uitdaging; een maand lang niet klagen.. is wel een moeilijke hoor.
En mijn man is chronisch ontevreden. Iets nieuws (huis/baan/auto) is misschien een paar weken leuk, maar daarna wil hij alweer meer. Hij is opgegroeid met de boodschap dat het belangrijk is hoe anderen je zien en kan dat moeilijk van zich afschudden.
Ik heb dezelfde spullen etc, en ben hartstikke tevreden.
Ontevredenheid zit in jezelf, niet in wat je hebt. Als je ontevreden bent wordt je al snel weer ontevreden als je stappen zet.
De oplossing zit dus niet in het vergaren van spullen, diploma's, relaties etc. De oplossing zit in een positievere instelling.
Hoe dan? Begin eens met een dankbaarheidsdagboek. Elke dag opschrijven waar je van moest lachen, dankbaar voor was of trots op was. Ook een leuke uitdaging; een maand lang niet klagen.. is wel een moeilijke hoor.
donderdag 5 maart 2020 om 08:39
Focus je niet op wat anderen bereikt hebben en wat je van jezelf bereikt had moeten hebben. Iedereen is anders en je bent pas op een kwart van je leven, je kunt nog van alles doen en bereiken. Zie het positief: je bent met een studie bezig, als die klaar is kun je nog van alles doen. Denk je dat iedereen op jouw leeftijd carrière aan het maken is? Voor huisje boompje beestje heb je ook nog alle tijd van de wereld (je hebt nu alle vrijheid) en het afvallen is misschien tot nu toe niet gelukt, maar als je positief denkt, heb je veel meer kans dat het wél gaat lukken.
En wees blij met wat je hebt, dat je überhaupt de kans hebt om te studeren en een goed functionerend lichaam hebt.
Ik ben inmiddels de 40 gepasseerd, heb nog steeds een studieschuld, geen spaargeld en ik heb helaas ook geen baan waar ik vroeger van droomde, maar ik ben hartstikke gelukkig met wat ik allemaal wel heb. Van die studieschuld lig ik overigens geen moment wakker. En zeker op jouw leeftijd hebben heel veel mensen er een, waarom zou je je daarvoor schamen?
Gefeliciteerd met je verjaardag en geniet van het feit dat alles nog open ligt op jouw leeftijd!
En wees blij met wat je hebt, dat je überhaupt de kans hebt om te studeren en een goed functionerend lichaam hebt.
Ik ben inmiddels de 40 gepasseerd, heb nog steeds een studieschuld, geen spaargeld en ik heb helaas ook geen baan waar ik vroeger van droomde, maar ik ben hartstikke gelukkig met wat ik allemaal wel heb. Van die studieschuld lig ik overigens geen moment wakker. En zeker op jouw leeftijd hebben heel veel mensen er een, waarom zou je je daarvoor schamen?
Gefeliciteerd met je verjaardag en geniet van het feit dat alles nog open ligt op jouw leeftijd!
donderdag 5 maart 2020 om 08:42
Ik herken dit van mezelf.
En het frustrerende is : als jij straks een jaar of 32 bent en je leest dit topic terug, denk je : waar maakte ik mij druk om op die leeftijd? 26 is helemaal niet zo'n rare leeftijd om af te studeren, een studieschuld te hebben en geen spaargeld te hebben.
Alleen besef je dit nu nog niet.
Afvallen heb je, lijkt mij, toch echt zelf in de hand en is in de regel puur een kwestie van meer bewegen en minder (en gezonder) eten.
En het frustrerende is : als jij straks een jaar of 32 bent en je leest dit topic terug, denk je : waar maakte ik mij druk om op die leeftijd? 26 is helemaal niet zo'n rare leeftijd om af te studeren, een studieschuld te hebben en geen spaargeld te hebben.
Alleen besef je dit nu nog niet.
Afvallen heb je, lijkt mij, toch echt zelf in de hand en is in de regel puur een kwestie van meer bewegen en minder (en gezonder) eten.

donderdag 5 maart 2020 om 09:02
Dat gevoel heb ik ook lang gehad en het hing echt als een schaduw over mij heen. Ik keek graag naar anderen en was dan stikjaloers dat mijn beste vriendin haar eigen zaak begon en mijn nicht ook die plannen had en ze doorvoerde.
Maar het maakte me niet alleen jaloers, die druk om óók iets te moeten doen verlamde me enorm. Daardoor kreeg ik niets gedaan, ervoer ik nog meer dat gevoel van teleurstelling en falen en ging ik weer jaloers naar andere kijken. Ik ging steeds hetzelfde cirkeltje rond.
Dat is veranderd nadat ik een oude liefhebberij oppakte. Toen pas zag ik in dat ik niet perse iets moest bereiken, maar wel mijn eigen pad moest volgen. De druk is weg, want ik hoef niet alles af te vinken. Alleen wat ik zelf wil. Er is een grote last van mijn schouders gevallen en ik lééf weer. Het heeft weinig met het conventionele van doen.
Dus mijn vraag is: hoe wil jij je leven inrichten (zonder naar andere te kijken)? Schrijf het eens op en ga die doelen na.
Maar het maakte me niet alleen jaloers, die druk om óók iets te moeten doen verlamde me enorm. Daardoor kreeg ik niets gedaan, ervoer ik nog meer dat gevoel van teleurstelling en falen en ging ik weer jaloers naar andere kijken. Ik ging steeds hetzelfde cirkeltje rond.
Dat is veranderd nadat ik een oude liefhebberij oppakte. Toen pas zag ik in dat ik niet perse iets moest bereiken, maar wel mijn eigen pad moest volgen. De druk is weg, want ik hoef niet alles af te vinken. Alleen wat ik zelf wil. Er is een grote last van mijn schouders gevallen en ik lééf weer. Het heeft weinig met het conventionele van doen.
Dus mijn vraag is: hoe wil jij je leven inrichten (zonder naar andere te kijken)? Schrijf het eens op en ga die doelen na.
donderdag 5 maart 2020 om 09:28
Weet je, wat is dat ook, iets bereiken? Zijn dat die meetbare, uiterlijk zichtbare grote stappen in het leven?
Dat zijn alvast dingen die je jezelf niet hoeft op te leggen. Het zijn ook geen dingen waarmee je je hoeft te meten met anderen. Of een ander nou een bepaalde stap 'bereikt' heeft, verandert in se niets aan jouw situatie. Het verandert alleen iets aan jouw gevoel, van zodra jij je daarmee gaat vergelijken, maar in se verandert het niets voor jou he.
Ik heb best moeite met termen als 'het maken in het leven' en tegen die leeftijd had ik gehoopt al meer te bereiken. Want dat gaat heel vaak over geld en bijkomend over klassiek mijlpalen, als trouwen, kinderen, een leidinggevende functie ofzo.
En dan kan iemand al die dingen hebben en kan het nog steeds een persoon betreffen die totaal niet interessant, meelevend, breeddenkend, fatsoenlijk, attent, grappig, leuk, lief....is. Allemaal kwaliteiten die ik veel belangrijker vind dan 'wat bereikt te hebben'.
Ik vind het zelf wel leuk als mensen, ook op latere leeftijd, nog nieuwe dingen proberen, een carrièreswitch bij voorbeeld of een nieuwe studie. Hoewel dat wellicht ook onzeker en 'groen' kan voelen, zit daar ook een grote kracht in, in jezelf blijvend ontwikkelen, iets wat jij de laatste jaren ook hebt gedaan en als je dat dan graag zo wil noemen, is dat ook iets dat jij 'bereikt' hebt. Niet zozeer meetbaar als andere mijlpalen in het leven, maar minstens zo waardevol.
Probeer los te komen van het idee in je hoofd dat enkel wat jij opnoemt, iets is dat je bereikt kan hebben en zie dat ook jij dingen bereikt hebt. Probeer daar zelfs eens trots op te zijn.
Gelukkige verjaardag! Het kost me weinig moeite mild te zijn voor jou...wees het ook eens voor jezelf!
Dat zijn alvast dingen die je jezelf niet hoeft op te leggen. Het zijn ook geen dingen waarmee je je hoeft te meten met anderen. Of een ander nou een bepaalde stap 'bereikt' heeft, verandert in se niets aan jouw situatie. Het verandert alleen iets aan jouw gevoel, van zodra jij je daarmee gaat vergelijken, maar in se verandert het niets voor jou he.
Ik heb best moeite met termen als 'het maken in het leven' en tegen die leeftijd had ik gehoopt al meer te bereiken. Want dat gaat heel vaak over geld en bijkomend over klassiek mijlpalen, als trouwen, kinderen, een leidinggevende functie ofzo.
En dan kan iemand al die dingen hebben en kan het nog steeds een persoon betreffen die totaal niet interessant, meelevend, breeddenkend, fatsoenlijk, attent, grappig, leuk, lief....is. Allemaal kwaliteiten die ik veel belangrijker vind dan 'wat bereikt te hebben'.
Ik vind het zelf wel leuk als mensen, ook op latere leeftijd, nog nieuwe dingen proberen, een carrièreswitch bij voorbeeld of een nieuwe studie. Hoewel dat wellicht ook onzeker en 'groen' kan voelen, zit daar ook een grote kracht in, in jezelf blijvend ontwikkelen, iets wat jij de laatste jaren ook hebt gedaan en als je dat dan graag zo wil noemen, is dat ook iets dat jij 'bereikt' hebt. Niet zozeer meetbaar als andere mijlpalen in het leven, maar minstens zo waardevol.
Probeer los te komen van het idee in je hoofd dat enkel wat jij opnoemt, iets is dat je bereikt kan hebben en zie dat ook jij dingen bereikt hebt. Probeer daar zelfs eens trots op te zijn.
Gelukkige verjaardag! Het kost me weinig moeite mild te zijn voor jou...wees het ook eens voor jezelf!

donderdag 5 maart 2020 om 17:41
Mij vriendin en ik vinden onszelf altijd net te dik. Toen was het 5 kg, nu is het wat meer...
Er is een foto van ons gemaakt tijdens een feest, van onderen, terwijl we een lichtgekleurde outfit aan hadden.
Die foto hing in een etalage.
Wij hebben daar bijna huilend geëist dat de foto weg moest. Want we stonden er als twee moddervette nijlpaarden op. Die fotograaf begreep er niks van, het was toch gewoon een leuke foto.
Wij hadden echt het idee dat die man ons aan het pesten was.
Ik had de foto laatst gevonden en zag twee leuke en goedgevormde blije meiden.
Moraal van dit verhaal: geniet van deze tijd, het komt nooit meer terug.
Je hebt geen verantwoording, kunt je full time richten op je studie die je ws leuk vindt. Die partner komt wel en je bent prachtig zoals je bent.
Logisch dat je nog studeert en geen spaargeld hebt, komt vanzelf.
Er is een foto van ons gemaakt tijdens een feest, van onderen, terwijl we een lichtgekleurde outfit aan hadden.
Die foto hing in een etalage.
Wij hebben daar bijna huilend geëist dat de foto weg moest. Want we stonden er als twee moddervette nijlpaarden op. Die fotograaf begreep er niks van, het was toch gewoon een leuke foto.
Wij hadden echt het idee dat die man ons aan het pesten was.
Ik had de foto laatst gevonden en zag twee leuke en goedgevormde blije meiden.
Moraal van dit verhaal: geniet van deze tijd, het komt nooit meer terug.
Je hebt geen verantwoording, kunt je full time richten op je studie die je ws leuk vindt. Die partner komt wel en je bent prachtig zoals je bent.
Logisch dat je nog studeert en geen spaargeld hebt, komt vanzelf.