Psyche
alle pijlers
Het Steekt...
donderdag 6 mei 2010 om 10:00
De relatie met mijn moeder is altijd "slecht" geweest, ze heeft me jaren mishandeld, en me gekleineerd en weet ik t allemaal. Mjin geboorte was volgens haar mijn allergrootste fout. Nou dan heb je al wel een idee hoe mijn leven met haar was
Mijn moeder is depressief. Borderline noemen ze het.
6 Jaar geleden smste ze dat ze me nooit meer wilde zien. Ik heb haar sindsdien 1x gezien op de begravenis van mijn opa, waar ze mij negeerde, en ik als reactie daarop haar ook maar negeerde.
Gisteren werd ik gebeld, mijn moeder heeft een hartaanval gehad, ze ligt nu in het ziekenhuis te wachten tot ze gedotterd word. De overlevingskansen zijn enorm groot, dus ze komt er wel weer uit.
Om de een of andere reden heeft mijn moeder zo'n hekel aan mij, dat ze alle dokters etc etc een zwijgplicht tov mij heeft gegeven, ik mag dus absoluut niets weten.
Aan de ene kant wil ik heel graag naar het ziekenhuis, en haar zien. Aan de andere kant wil ik het totaal niet. Als ik daarheen ga, ik krijg nooit een fijne moeder-dochter band met haar. Het zal dan weer zo worden dat ze me constant belt omdat ze haar polsen door heeft gesneden, of iets anders. Negatieve aandacht dus. Verder ben ik ook totaal niet belangrijk voor haar.
Toch steekt het me, het steekt me dat ik niet even langs kan gaan, het steekt me dat ik via via moet horen dat ze in het ziekenhuis ligt. Het steekt me, dat ik me nu helemaal een slechte dochter voel, omdat ik niet langsga..
Het steekt me, dat ik niet weet wat ik met de situatie aanmoet.
Oke, jullie hebben er niets aan, maar het lucht wel op om het zo even van me af te schrijven..
Mijn moeder is depressief. Borderline noemen ze het.
6 Jaar geleden smste ze dat ze me nooit meer wilde zien. Ik heb haar sindsdien 1x gezien op de begravenis van mijn opa, waar ze mij negeerde, en ik als reactie daarop haar ook maar negeerde.
Gisteren werd ik gebeld, mijn moeder heeft een hartaanval gehad, ze ligt nu in het ziekenhuis te wachten tot ze gedotterd word. De overlevingskansen zijn enorm groot, dus ze komt er wel weer uit.
Om de een of andere reden heeft mijn moeder zo'n hekel aan mij, dat ze alle dokters etc etc een zwijgplicht tov mij heeft gegeven, ik mag dus absoluut niets weten.
Aan de ene kant wil ik heel graag naar het ziekenhuis, en haar zien. Aan de andere kant wil ik het totaal niet. Als ik daarheen ga, ik krijg nooit een fijne moeder-dochter band met haar. Het zal dan weer zo worden dat ze me constant belt omdat ze haar polsen door heeft gesneden, of iets anders. Negatieve aandacht dus. Verder ben ik ook totaal niet belangrijk voor haar.
Toch steekt het me, het steekt me dat ik niet even langs kan gaan, het steekt me dat ik via via moet horen dat ze in het ziekenhuis ligt. Het steekt me, dat ik me nu helemaal een slechte dochter voel, omdat ik niet langsga..
Het steekt me, dat ik niet weet wat ik met de situatie aanmoet.
Oke, jullie hebben er niets aan, maar het lucht wel op om het zo even van me af te schrijven..
donderdag 6 mei 2010 om 11:05
quote:yasmijn schreef op 06 mei 2010 @ 10:11:
Hoe kan een moeder per sms aan haar bloedeigen kind laten weten dat ze haar nooit meer wil zien?
Vraag het de mijne, die kan je er vast antwoord op geven.
Lieve Kabouter, ik ken dat stemmetje... Het is namelijk dezelfde die ook in mijn hoofd zit. En iedere keer als ik weer probeer contact te zoeken, word ik weer afgewezen.
Ik wil eigenlijk alleen zeggen dat ik je begrijp, maar dat het - volgens mij - beter is voor jezelf die afstand te bewaren.
Dikke het is niet makkelijk zo op te groeien...
Hoe kan een moeder per sms aan haar bloedeigen kind laten weten dat ze haar nooit meer wil zien?
Vraag het de mijne, die kan je er vast antwoord op geven.
Lieve Kabouter, ik ken dat stemmetje... Het is namelijk dezelfde die ook in mijn hoofd zit. En iedere keer als ik weer probeer contact te zoeken, word ik weer afgewezen.
Ik wil eigenlijk alleen zeggen dat ik je begrijp, maar dat het - volgens mij - beter is voor jezelf die afstand te bewaren.
Dikke het is niet makkelijk zo op te groeien...
donderdag 6 mei 2010 om 11:06
Bedankt
En positivo.. sja, de situatie is nou eenmaal zo, en dan kan ik bij de pakken neer gaan zitten, of gewoon "verder" gaan.. en voor dat laatste heb ik gekozen
Ze is al geopereerd en alles gaat goed.. dusja, dan gewoon maar verder gaan, en wachten tot er weer nieuws is.
(Heb ik nu recht op een enorme zak M&Ms?? )
En positivo.. sja, de situatie is nou eenmaal zo, en dan kan ik bij de pakken neer gaan zitten, of gewoon "verder" gaan.. en voor dat laatste heb ik gekozen
Ze is al geopereerd en alles gaat goed.. dusja, dan gewoon maar verder gaan, en wachten tot er weer nieuws is.
(Heb ik nu recht op een enorme zak M&Ms?? )
donderdag 6 mei 2010 om 11:07
quote:Kabouter23 schreef op 06 mei 2010 @ 11:06:
Bedankt
En positivo.. sja, de situatie is nou eenmaal zo, en dan kan ik bij de pakken neer gaan zitten, of gewoon "verder" gaan.. en voor dat laatste heb ik gekozen
Ze is al geopereerd en alles gaat goed.. dusja, dan gewoon maar verder gaan, en wachten tot er weer nieuws is.
(Heb ik nu recht op een enorme zak M&Ms?? )Jazeker! Sterker nog, ik neem er ook een.
Bedankt
En positivo.. sja, de situatie is nou eenmaal zo, en dan kan ik bij de pakken neer gaan zitten, of gewoon "verder" gaan.. en voor dat laatste heb ik gekozen
Ze is al geopereerd en alles gaat goed.. dusja, dan gewoon maar verder gaan, en wachten tot er weer nieuws is.
(Heb ik nu recht op een enorme zak M&Ms?? )Jazeker! Sterker nog, ik neem er ook een.
donderdag 6 mei 2010 om 11:08
quote:Artemis schreef op 06 mei 2010 @ 11:05:
[...]
Vraag het de mijne, die kan je er vast antwoord op geven.
Lieve Kabouter, ik ken dat stemmetje... Het is namelijk dezelfde die ook in mijn hoofd zit. En iedere keer als ik weer probeer contact te zoeken, word ik weer afgewezen.
Klote he.. die muur waar je tegenaan loopt.. ik heb er ook gewoon geen energie meer voor. Eigenlijk (en dit is echt heel gemeen om te zeggen) gaat mijn leven een stuk beter nu ze niet meer in beeld is. Alleen word je wel keihard op de feiten gedrukt als je beseft dat ze wel dood had kunnen zijn.
Ik denk ook niet meer dat het ooit goed komt tussen mij en mijn moeder, alleen had ik even een gedachtenspinsel (en jullie) ervoor nodig om dat écht te beseffen. En dan kan ik weer verder..
Klinkt ook heel cru hoor, dat snap ik ook wel, maar het is mijn gevoel, en daar kan ik niets aan veranderen..
[...]
Vraag het de mijne, die kan je er vast antwoord op geven.
Lieve Kabouter, ik ken dat stemmetje... Het is namelijk dezelfde die ook in mijn hoofd zit. En iedere keer als ik weer probeer contact te zoeken, word ik weer afgewezen.
Klote he.. die muur waar je tegenaan loopt.. ik heb er ook gewoon geen energie meer voor. Eigenlijk (en dit is echt heel gemeen om te zeggen) gaat mijn leven een stuk beter nu ze niet meer in beeld is. Alleen word je wel keihard op de feiten gedrukt als je beseft dat ze wel dood had kunnen zijn.
Ik denk ook niet meer dat het ooit goed komt tussen mij en mijn moeder, alleen had ik even een gedachtenspinsel (en jullie) ervoor nodig om dat écht te beseffen. En dan kan ik weer verder..
Klinkt ook heel cru hoor, dat snap ik ook wel, maar het is mijn gevoel, en daar kan ik niets aan veranderen..
donderdag 6 mei 2010 om 11:11
quote:Kabouter23 schreef op 06 mei 2010 @ 11:08:
[...]
Klote he.. die muur waar je tegenaan loopt.. ik heb er ook gewoon geen energie meer voor. Eigenlijk (en dit is echt heel gemeen om te zeggen) gaat mijn leven een stuk beter nu ze niet meer in beeld is. Alleen word je wel keihard op de feiten gedrukt als je beseft dat ze wel dood had kunnen zijn.
Ik denk ook niet meer dat het ooit goed komt tussen mij en mijn moeder, alleen had ik even een gedachtenspinsel (en jullie) ervoor nodig om dat écht te beseffen. En dan kan ik weer verder..
Klinkt ook heel cru hoor, dat snap ik ook wel, maar het is mijn gevoel, en daar kan ik niets aan veranderen..
Ook hier weer herkenning.
Ik heb nu sinds 2005 geen contact meer met mijn ouders. Ja, heel af en toe, maar iedere keer weer die deksel op mijn neus.
En eigenlijk... Is het een stuk rustiger nu ik hen niet meer hoef te zien/spreken. Soms is er ineens de angst dat mijn moeder zichzelf iets aandoet, maar eigenlijk zou ik dat toch niet kunnen voorkomen.
Lieverd, denk maar eerst aan jezelf. Dat doet mijn moeder in ieder geval wel.
[...]
Klote he.. die muur waar je tegenaan loopt.. ik heb er ook gewoon geen energie meer voor. Eigenlijk (en dit is echt heel gemeen om te zeggen) gaat mijn leven een stuk beter nu ze niet meer in beeld is. Alleen word je wel keihard op de feiten gedrukt als je beseft dat ze wel dood had kunnen zijn.
Ik denk ook niet meer dat het ooit goed komt tussen mij en mijn moeder, alleen had ik even een gedachtenspinsel (en jullie) ervoor nodig om dat écht te beseffen. En dan kan ik weer verder..
Klinkt ook heel cru hoor, dat snap ik ook wel, maar het is mijn gevoel, en daar kan ik niets aan veranderen..
Ook hier weer herkenning.
Ik heb nu sinds 2005 geen contact meer met mijn ouders. Ja, heel af en toe, maar iedere keer weer die deksel op mijn neus.
En eigenlijk... Is het een stuk rustiger nu ik hen niet meer hoef te zien/spreken. Soms is er ineens de angst dat mijn moeder zichzelf iets aandoet, maar eigenlijk zou ik dat toch niet kunnen voorkomen.
Lieverd, denk maar eerst aan jezelf. Dat doet mijn moeder in ieder geval wel.
donderdag 6 mei 2010 om 11:15
quote:Kabouter23 schreef op 06 mei 2010 @ 11:13:
[...]
Doe ik ook, en ik heb ervan geleerd hoe het niet moet, als mijn vriend en ik een kindje krijgen..
Nu zit ik dus bijna te huilen... Ik ben op dit moment zwanger, en zelfs dat is voor mijn moeder niet genoeg om een relatie proberen op te bouwen.
Damn, ik neem nog maar een M&M.
Anyway, wil je topic niet naar me toe trekken, maar begrijp je dus volkomen. Heb je nu zelf wat meer rust met je beslissing niet naar haar toe te gaan?
[...]
Doe ik ook, en ik heb ervan geleerd hoe het niet moet, als mijn vriend en ik een kindje krijgen..
Nu zit ik dus bijna te huilen... Ik ben op dit moment zwanger, en zelfs dat is voor mijn moeder niet genoeg om een relatie proberen op te bouwen.
Damn, ik neem nog maar een M&M.
Anyway, wil je topic niet naar me toe trekken, maar begrijp je dus volkomen. Heb je nu zelf wat meer rust met je beslissing niet naar haar toe te gaan?
donderdag 6 mei 2010 om 11:16
quote:Artemis schreef op 06 mei 2010 @ 11:15:
[...]
Nu zit ik dus bijna te huilen... Ik ben op dit moment zwanger, en zelfs dat is voor mijn moeder niet genoeg om een relatie proberen op te bouwen.
Gefeliciteerd!!
Daar ben ik ook zo bang voor.. zwanger zijn zonder het aan mijn moeder te kunnen vertellen..
En je trekt het topic niet naar je toe, het is niet erg, ik ben blij dat je hier je verhaal kwijt kunt
[...]
Nu zit ik dus bijna te huilen... Ik ben op dit moment zwanger, en zelfs dat is voor mijn moeder niet genoeg om een relatie proberen op te bouwen.
Gefeliciteerd!!
Daar ben ik ook zo bang voor.. zwanger zijn zonder het aan mijn moeder te kunnen vertellen..
En je trekt het topic niet naar je toe, het is niet erg, ik ben blij dat je hier je verhaal kwijt kunt
donderdag 6 mei 2010 om 11:36
Wat klote voor je! Echt!
Mijn moeder zal het dan wel horen via mijn nichtje ofzo.. ik heb werkelijk geen idee.. Ik mag haar niet benaderen.. en mijn kindje krijgt dat maar 1 oma.. en nouja, ik zit er wel een beetje mee, maar uiteindelijk zal ik er wel overheen komen denkik..
Ik denk maar zo: Ze weet niet wat ze mist..
Mijn moeder zal het dan wel horen via mijn nichtje ofzo.. ik heb werkelijk geen idee.. Ik mag haar niet benaderen.. en mijn kindje krijgt dat maar 1 oma.. en nouja, ik zit er wel een beetje mee, maar uiteindelijk zal ik er wel overheen komen denkik..
Ik denk maar zo: Ze weet niet wat ze mist..
donderdag 6 mei 2010 om 11:37
Als je geen leuke moeder kunt zijn kun je ook vaak geen leuke oma zijn!! Helaas maar waar........heel pijnlijk!
Mijn moeder kijkt niet meer naar mij maar ook niet naar mijn kinderen om.......wel bij andere mensen zielig doen dat ik ze bij haar weg houdt........terwijl ik en mijn man degene WAREN die vaak genoeg hebben geprobeerd het contact weer op te pakken. Haar deur zit pot dicht!!!! Ik ben een rotkind!
Mijn moeder kijkt niet meer naar mij maar ook niet naar mijn kinderen om.......wel bij andere mensen zielig doen dat ik ze bij haar weg houdt........terwijl ik en mijn man degene WAREN die vaak genoeg hebben geprobeerd het contact weer op te pakken. Haar deur zit pot dicht!!!! Ik ben een rotkind!
donderdag 6 mei 2010 om 11:40
Jij bent een goede dochter! Zij is degene die er niet mee om kan gaan. Omgang met een bordeliner is errug!! moeilijk en helemaal als je zo afgewezen word moet je voor jezelf kiezen, hoe moeilijk het ook is omdat het wel je moeder is. Maar wat is een moeder????
iemand die van je houd, iemand die je accepteert om wie je bent,
iemand die er altijd voor je is, iemand met wie je kan lachen en huilen, iemand die alles voor jou zou willen doen.... dit alles is jou "moeder" dus niet.
Voel je vooral niet schuldig, zo te lezen heb jij je best gedaan. Ik voel zo met je mee..... kies voor jezelf en omring je met mensen die wel lief voor je zijn want DAT ben jij waard.
iemand die van je houd, iemand die je accepteert om wie je bent,
iemand die er altijd voor je is, iemand met wie je kan lachen en huilen, iemand die alles voor jou zou willen doen.... dit alles is jou "moeder" dus niet.
Voel je vooral niet schuldig, zo te lezen heb jij je best gedaan. Ik voel zo met je mee..... kies voor jezelf en omring je met mensen die wel lief voor je zijn want DAT ben jij waard.
donderdag 6 mei 2010 om 14:42
Lieve Kabouter, mijn moeder leeft niet meer en ik mis haar na jaren nog steeds verschrikkelijk. Maar mijn hart gaat uit naar jou (en anderen in dezelfde situatie zoals Artemis) want je moeder verliezen terwijl ze er nog is, doordat ze de geweldig sterke en lieve dochter in je niet herkent is nog veel verdrietiger.
Warme knuffel en een abonnement op M&M's..
Warme knuffel en een abonnement op M&M's..
donderdag 6 mei 2010 om 15:18
Bedankt voor de felicitaties...
We zijn er zelf ook erg blij mee en gelukkig heb ik een lieve schoonfamilie die altijd voor ons klaar staat en van de daken juichen dat ze opa en oma worden.
Wijze woorden, Lindy. Ik ben blij dat ik hetzelfde voel als jij: van een nerveus, schrikachtig meisje ben ik gegroeid naar een zelfstandige vrouw.
Mijn kindje zal zich altijd geliefd voelen.
Kabouter, ik vind jou op het forum overkomen als een ontzettend lieve en slimme vrouw met een geweldig gevoel voor humor. Je bent een mooi mens.
En ook een dikke knuffel voor Prulleke...
We zijn er zelf ook erg blij mee en gelukkig heb ik een lieve schoonfamilie die altijd voor ons klaar staat en van de daken juichen dat ze opa en oma worden.
Wijze woorden, Lindy. Ik ben blij dat ik hetzelfde voel als jij: van een nerveus, schrikachtig meisje ben ik gegroeid naar een zelfstandige vrouw.
Mijn kindje zal zich altijd geliefd voelen.
Kabouter, ik vind jou op het forum overkomen als een ontzettend lieve en slimme vrouw met een geweldig gevoel voor humor. Je bent een mooi mens.
En ook een dikke knuffel voor Prulleke...
donderdag 6 mei 2010 om 16:40
quote:Artemis schreef op 06 mei 2010 @ 15:18:
Bedankt voor de felicitaties...
Kabouter, ik vind jou op het forum overkomen als een ontzettend lieve en slimme vrouw met een geweldig gevoel voor humor. Je bent een mooi mens.
En ook een dikke knuffel voor Prulleke...
Artemis, je wordt vast een geweldig lieve moeder.
Zoals jij nu al over je kindje praat.. Mooi!
Bedankt voor de felicitaties...
Kabouter, ik vind jou op het forum overkomen als een ontzettend lieve en slimme vrouw met een geweldig gevoel voor humor. Je bent een mooi mens.
En ook een dikke knuffel voor Prulleke...
Artemis, je wordt vast een geweldig lieve moeder.
Zoals jij nu al over je kindje praat.. Mooi!
