Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 3
vrijdag 1 maart 2024 om 21:50
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit. Originele TO schrijft nog mee. In afgelopen edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom liefst niet quooten.
Wissen mag altijd en daarom liefst niet quooten.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 01-03-2024 23:19
Reden: Titel aangepast
Reden: Titel aangepast
0.00% gewijzigd
dinsdag 23 april 2024 om 23:15
dinsdag 23 april 2024 om 23:19
Hè gezellig.
Ik ben geen therapeut hoor, dus ik kan hier vrijblijvend gedachtenspinsels posten zonder bang te zijn onprofessioneel te zijn.
Theedrinken kan ik dan weer heel goed, vooral als het koffie is.
What a nuanced anxiety
dinsdag 23 april 2024 om 23:32
ohja shit. Dat gun ik jullie niet. Zal ik mezelf dan van kant maken erna? Dat lost het probleem ook op.
Alle problemen.
Klinkt dat eager?
Nee, flauw.
En ik weet niet of ik nog met Tyche wil. Koffie. Gatver.
(ik houd eigenlijk ook niet zo van thee)
Maar ik geloof dat ik ondertussen bijna zin heb in die groepshug.
(oke, bluf. maar wel bijna)
Ik heb coach een boek geschreven.
Dus dat wordt weinig slaap.
Morgenochtend (over)werken. En een uurtje wandelen met een vriendin.
Smiddags opvangkind. En een eigen kind dat vandaag al boos was dat ik dan aandacht voor opvangertje heb. Terwijl eigen kind niet eens antwoord wil geven op 'dag schatje, hoe was het op school', en al helemaaaaal niets met mij wil doen. Alle dagen dat opvangkind er niet is.
Ter compensatie neem ik dit schatje maar mee uit eten savonds. De rest heeft allemaal plannen elders, het is just the two of us, en dat komt niet vaak voor.
Dus even qualitytime dan maar, na de zware middag met weinig aandacht.
's avonds yoga. En nog thuis werken.
En donderdag werken. Lang. Thuis de spits. Even sporten. En dan terug naar het werk. Ter afwisseling werk ik vrijdag dan ook.
Maar de week erna heb ik vrijgenomen, de kinderen hebben dan ook vrij.
Ik heb nu behoefte aan het drukke. Hoewel ik niet weet hoe ik het ga doen. Moet doen. En constant bang ben dat ik zal falen. Het helpt wel tegen de schaamte van de nutteloosheid, dat ik besta. Ik maak me nuttig.
Jezus, schrijf ik hier ook weer een boek.
Duracel handen vandaag ofzo.
Sorrie.
Zo sorrie voor de lappen. Het aandachtvragen. Het dramagehalte.
Ooit word ik normaal en groot en zonder drama.
En dan huur ik een ballentent af en laat julle ophalen met limo's om jullie een avondje uitgebreid in de watten te laten leggen en bedanken.
Incl. snoezelhoek met dekens voor wie daar behoefte aan heeft. Karaoke om je eigen angst te overbrullen in de andere hoek. En voor wie het nodig heeft maskers om je te verstoppen.
Zo.
Mochten er nog mensen wakker liggen vannacht:
gezellig. Laten we schrijven.
woensdag 24 april 2024 om 00:49
![:-]](./../../../../smilies/77_happy.gif "Happy"){kind=small}
woensdag 24 april 2024 om 09:23
Dat is zowat dagelijkse kost hier, Avo.
Ik weet intussen dat dat een deel is van mij.... en probeer het dan gerust te stellen. Maar het is moeilijk.
Therapie in fase dat ik een kort intensief EMDR-traject heb gedaan, maar daarna viel dus een gat. Behandelaar ziek, langdurig. Andere behandelaar gevraagd. Wat een gedoe. Het is al tijdenlang niet stabiel daar. Alles in mij roept 'ik voel mij zoooo alleen'. Niet gek eigenlijk dat mijn hele lijf ook wankelig en naar voelt.
Ik weet intussen dat dat een deel is van mij.... en probeer het dan gerust te stellen. Maar het is moeilijk.
Therapie in fase dat ik een kort intensief EMDR-traject heb gedaan, maar daarna viel dus een gat. Behandelaar ziek, langdurig. Andere behandelaar gevraagd. Wat een gedoe. Het is al tijdenlang niet stabiel daar. Alles in mij roept 'ik voel mij zoooo alleen'. Niet gek eigenlijk dat mijn hele lijf ook wankelig en naar voelt.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 24 april 2024 om 09:36
Goedemorgen! Kan het toch niet laten om ook vanmorgen weer binnen te vallen.
Avo, goed dat je jezelf bezig / druk houdt! Als dat afleiding geeft is dat toch mooi meegenomen. Moet trouwens soms ook erg lachen om je schrijfsels, ik doe wel mee aan de karaoke, dat past me wel.
Mijn kinderen kunnen ook zo heerlijk veel gedoe veroorzaken. Zijn ze met me alleen: urenlang gezellig, lekker spelen. Komt nummer 2 binnen: Meteen ruzie om een of ander speelgoedprul. Dan proberen ze elkaar in de haren te vliegen, ga ik politie agenten, hebben ze een gezamenlijke vijand en zijn ze ineens beste vrienden. Ok dan
Elmer, he wat shit zeg van die behandelaar. Ondanks dat je weet dat ze ziek is kan ik me voorstellen dat je je in de steek gelaten voelt. En dat voel jij weer in je lijf. Is er zicht op iets nieuws?
Avo, goed dat je jezelf bezig / druk houdt! Als dat afleiding geeft is dat toch mooi meegenomen. Moet trouwens soms ook erg lachen om je schrijfsels, ik doe wel mee aan de karaoke, dat past me wel.
Mijn kinderen kunnen ook zo heerlijk veel gedoe veroorzaken. Zijn ze met me alleen: urenlang gezellig, lekker spelen. Komt nummer 2 binnen: Meteen ruzie om een of ander speelgoedprul. Dan proberen ze elkaar in de haren te vliegen, ga ik politie agenten, hebben ze een gezamenlijke vijand en zijn ze ineens beste vrienden. Ok dan
Elmer, he wat shit zeg van die behandelaar. Ondanks dat je weet dat ze ziek is kan ik me voorstellen dat je je in de steek gelaten voelt. En dat voel jij weer in je lijf. Is er zicht op iets nieuws?
woensdag 24 april 2024 om 09:37
Het was een KITT-traject, uitgevoerd door GGZ-psychologen binnen het TRTC waar ik in behandeling ben. Ik zit nog volop in de verwerkingsfase, niet in de nazorg (dat is vanaf sept. volgend jaar).
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 24 april 2024 om 09:41
woensdag 24 april 2024 om 10:22
Elmer, sorry als ik het verkeerd verwoordde, of interpreteerde. Ik zat net een soort Psytrec traject in m'n hoofd, waar alles na de intensieve emdr fase direct nazorg heet (volgens mij). Jij bent net zo moedig hè. Hopelijk komt er snel weer een behandelaar.
Avo, ik moet ook vaak lachen om je schrijfstijl. En ik heb ook bewondering voor de zinnige adviezen die je vaak aan anderen geeft ondanks dat je zelf overvol zit. Dat lukt mij vaak niet zo goed. Maar dat feestje zie ik wel zitten
. Al heb ik vandaag vooral behoefte aan de snoezelhoek, maar die is er ook!
Avo, ik moet ook vaak lachen om je schrijfstijl. En ik heb ook bewondering voor de zinnige adviezen die je vaak aan anderen geeft ondanks dat je zelf overvol zit. Dat lukt mij vaak niet zo goed. Maar dat feestje zie ik wel zitten
. Al heb ik vandaag vooral behoefte aan de snoezelhoek, maar die is er ook!
woensdag 24 april 2024 om 10:45
Fijn je even te lezen EV. Al is het inhoudelijk minder fijn. Merk je wel dat de EMDR iets gedaan heeft?
Kan me indenken dat je je totaal vergeten en onbelangrijk voelt nu ze je maar zo laten zwemmen alleen. Juist in zo'n traject. Shit zeg!!!
(Zelf)Spot en humor is mijn ding en super veilig. Als ze dan toch over me lullen en om me lachen, dan stuur ik graag de richting.
En ik lees jullie ook graag de les haha. Ik schijn best wat kennis in huis te hebben over trauma/psychologie/therapie.
Ik kan er alleen totaal niet bij richting mezelf vaak. Of mag er niet bij.
Of geloof het dan niet ofzo?
Fijn dat het hier zo druk is.
Samen. Even niet alleen.
Nog geen teken van coach.
Ik had ook gezegd dat het geen haast had, ze niet hoefde te antwoorden. En het was een boekwerk.
Maar nu ik mezelf opvreet van spijt duurt het langgggg.
Werk schiet ook totaal niet op.
(Spui hier en vertel hoe het gaat.
Ik vergeet ernaar te vragen. Of vergeet te reageren. Maar ik lees graag. )
Kan me indenken dat je je totaal vergeten en onbelangrijk voelt nu ze je maar zo laten zwemmen alleen. Juist in zo'n traject. Shit zeg!!!
(Zelf)Spot en humor is mijn ding en super veilig. Als ze dan toch over me lullen en om me lachen, dan stuur ik graag de richting.
En ik lees jullie ook graag de les haha. Ik schijn best wat kennis in huis te hebben over trauma/psychologie/therapie.
Ik kan er alleen totaal niet bij richting mezelf vaak. Of mag er niet bij.
Of geloof het dan niet ofzo?
Fijn dat het hier zo druk is.
Samen. Even niet alleen.
Nog geen teken van coach.
Ik had ook gezegd dat het geen haast had, ze niet hoefde te antwoorden. En het was een boekwerk.
Maar nu ik mezelf opvreet van spijt duurt het langgggg.
Werk schiet ook totaal niet op.
(Spui hier en vertel hoe het gaat.
Ik vergeet ernaar te vragen. Of vergeet te reageren. Maar ik lees graag. )
woensdag 24 april 2024 om 10:58
Lieve Avo,
Ja hier ook, mail gestuurd naar psych waarin ik iets heb benoemd wat schuld een beetje bij mn ouders legt. En dat is natuurlijk echt heel heel erg fout. Want t is allemaal m'n eigen schuld en mag de schuld of verantwoordelijkheid niet bij een ander leggen. Dus nu een hoe heb ik dit in hemelsnaam kunnen denken en zelfs sturen paniek.
Maar dankzij alle trouwe lieve andere schrijvers hier, maisnon, olle grieze, bloemenvaas, tyche, eefje en alle andere die ik nu vergeet (echt jullie zijn zo waardevol, steunend en helpend voor meer dan alleen degene op wie jullie reageren) en jou Avo, heb ik t toch gedaan.
Zodat ik het er straks irl toch met haar over moet hebben. En iets mee ga doen. Yep ga, in mieniestapjes dansend, 3 vooruit en 2 terug.
En als ze dan reageert zonder beschuldiging of verwijt dab groeit m'n vertrouwen weer een beetje weet ik.
En mijn verhaal jouw verhaal zou zijn zou ik je geloven en steunen. Dat helpt mij, soms genoeg. Om afstand te scheppen om te kunnen kijken vanuit volwassen blik.
Dus wat als jouw verhaal mijn verhaal was, wat zou je mij dan gunnen? Zou je me geloven? Veroordelen? Steunen? Troosten? Helpen?
Ja hier ook, mail gestuurd naar psych waarin ik iets heb benoemd wat schuld een beetje bij mn ouders legt. En dat is natuurlijk echt heel heel erg fout. Want t is allemaal m'n eigen schuld en mag de schuld of verantwoordelijkheid niet bij een ander leggen. Dus nu een hoe heb ik dit in hemelsnaam kunnen denken en zelfs sturen paniek.
Maar dankzij alle trouwe lieve andere schrijvers hier, maisnon, olle grieze, bloemenvaas, tyche, eefje en alle andere die ik nu vergeet (echt jullie zijn zo waardevol, steunend en helpend voor meer dan alleen degene op wie jullie reageren) en jou Avo, heb ik t toch gedaan.
Zodat ik het er straks irl toch met haar over moet hebben. En iets mee ga doen. Yep ga, in mieniestapjes dansend, 3 vooruit en 2 terug.
En als ze dan reageert zonder beschuldiging of verwijt dab groeit m'n vertrouwen weer een beetje weet ik.
En mijn verhaal jouw verhaal zou zijn zou ik je geloven en steunen. Dat helpt mij, soms genoeg. Om afstand te scheppen om te kunnen kijken vanuit volwassen blik.
Dus wat als jouw verhaal mijn verhaal was, wat zou je mij dan gunnen? Zou je me geloven? Veroordelen? Steunen? Troosten? Helpen?
woensdag 24 april 2024 om 11:32
Ze werkt morgen pas, dus ik mag nog even stressen. Maar kan t voor nu tegelijkertijd wel loslaten ook. Geeft ook een soort van rust om het gezegd te hebben. Ik hoop voor jou dat ze snel en fijn reageert.
Enne ik heb wel ook zo stom gedaan, maar vind toch dat jij je niet hoeft te schamen, al helemaal niet schuldig hoeft te voelen en je was niet verantwoordelijk, had geen keus. En je hebt jezelf uiteindelijk uit de situatie gekregen. Dus... goed bezig jij.
En tuurlijk mag je als stampende kleuter zeggen dat ik t niet begrijp, niet luister, geen verstand van heb, enz.
Wie weet, maar dit is ook wat ik nu tegen mezelf kan zeggen, soms. Als ik me volwassen voel tenminste, als er afstand is, ik niet in toen zit of ben en niemand me kan horen of zien. Want wie denk ik wel niet dat ik ben...
Enne ik heb wel ook zo stom gedaan, maar vind toch dat jij je niet hoeft te schamen, al helemaal niet schuldig hoeft te voelen en je was niet verantwoordelijk, had geen keus. En je hebt jezelf uiteindelijk uit de situatie gekregen. Dus... goed bezig jij.
En tuurlijk mag je als stampende kleuter zeggen dat ik t niet begrijp, niet luister, geen verstand van heb, enz.
Wie weet, maar dit is ook wat ik nu tegen mezelf kan zeggen, soms. Als ik me volwassen voel tenminste, als er afstand is, ik niet in toen zit of ben en niemand me kan horen of zien. Want wie denk ik wel niet dat ik ben...
woensdag 24 april 2024 om 13:10
Ik herken het gevoel wel avo, de vaste overtuiging dat ik het helemaal fout heb gedaan. Ik heb het weleens gecheckt en dan klopte er natuurlijk helemaal niets van en ziet de ander het totaal niet zo. Dus ik probeer dat stemmetje (dat wel zachter is maar hardnekkig) maar een beetje te laten brabbelen op de achtergrond. Met wisselend (maar groeiend) succes.
Hier gaat het goed dus dat is een kort en saai verhaal. Mijn lievelings.
Kan me dan ineens heel kwaad maken om niks. Er heeft nu bijvoorbeeld iemand stiekem onze groencontainer bijgevuld nadat hij net geleegd is, zodat ik én met een volle zware container zit, én in het vuil moet gaan graven om het afval te scheiden omdat het anders de volgende keer niet wordt opgehaald. Echt een non-issue maar ik kan er een hele dag boos om zijn.
Wraakfantasieën zijn welkom.
Hier gaat het goed dus dat is een kort en saai verhaal. Mijn lievelings.
Kan me dan ineens heel kwaad maken om niks. Er heeft nu bijvoorbeeld iemand stiekem onze groencontainer bijgevuld nadat hij net geleegd is, zodat ik én met een volle zware container zit, én in het vuil moet gaan graven om het afval te scheiden omdat het anders de volgende keer niet wordt opgehaald. Echt een non-issue maar ik kan er een hele dag boos om zijn.
Wraakfantasieën zijn welkom.
What a nuanced anxiety
woensdag 24 april 2024 om 16:03
Tyche, ik herken dat wel. Op betere dagen kan ik die stemmen wel meer negeren of me er in elk geval niet steeds door laten leiden/tegenhouden. Nu kost dat meer moeite. Maar. Hier geschreven en coach gemaild ondanks het verbod en stomheid. Dus
Fijn, saai en goed. Ook mijn lievelings. Hoewel 'burgerlijk' ook favoriet is. Rustig saai en degelijk.
Ik kom er wat moeilijk doorheen laatste week. Ik zie het ook in mijn schrijfsels als ik teruglees. Je ziet de verschillende stemmen/kanten erin terug.
Lovebird, ik vind dat heel moeilijk om over na te denken, of maar te horen nu. Hoewel ik weet dat er iemand van binnen naar snakt. Maar die word weggehouden nu, te ingewikkeld.
Jahallo, kost veel energie inderdaad hele dag twijfelen.
Coach appte ondertussen. Met twee keer in een berichtje 'het is oke'.
En 'blijf schrijven'. En 'meiske'.
Die eerste kon ik weer ademen. Die tweede, liegt ze, is dit een truc? Een val? Wat wat wat?
En die laatste... Die raakt veel.
Geen idee waarom.
Maar het raakt alles.
Het zegt meer dan 'lieve naam'. Het is geen verplichte beleefdheid. Geen standaard iets.
Daarom?
Anyway.
Update dus.
Fijn, saai en goed. Ook mijn lievelings. Hoewel 'burgerlijk' ook favoriet is. Rustig saai en degelijk.
Ik kom er wat moeilijk doorheen laatste week. Ik zie het ook in mijn schrijfsels als ik teruglees. Je ziet de verschillende stemmen/kanten erin terug.
Lovebird, ik vind dat heel moeilijk om over na te denken, of maar te horen nu. Hoewel ik weet dat er iemand van binnen naar snakt. Maar die word weggehouden nu, te ingewikkeld.
Jahallo, kost veel energie inderdaad hele dag twijfelen.
Coach appte ondertussen. Met twee keer in een berichtje 'het is oke'.
En 'blijf schrijven'. En 'meiske'.
Die eerste kon ik weer ademen. Die tweede, liegt ze, is dit een truc? Een val? Wat wat wat?
En die laatste... Die raakt veel.
Geen idee waarom.
Maar het raakt alles.
Het zegt meer dan 'lieve naam'. Het is geen verplichte beleefdheid. Geen standaard iets.
Daarom?
Anyway.
Update dus.
woensdag 24 april 2024 om 18:11
Lovebird, wat goed. Het klinkt alsof je de schuld en verantwoordelijkheid wel lang genoeg bij jezelf hebt gezocht. Nu is het tijd voor het aandeel van de ander. Dus schijn het licht maar op al die enge spoken die nu in het donker verstopt zitten ... moeilijk om te zien maar elk stapje is er een.
Jahallo, wat lastig om zo'n interne kritische stem te hebben. Ik heb die van mezelf een naam gegeven. Als het zelfkrische bandje weer automatisch afgaat kan ik nu soms denken "oh, daar heb je X weer"
Avo, ik denk dat coach jou een geweldig mens vindt! (Ik hoop dat ik dit mag zeggen)
Jahallo, wat lastig om zo'n interne kritische stem te hebben. Ik heb die van mezelf een naam gegeven. Als het zelfkrische bandje weer automatisch afgaat kan ik nu soms denken "oh, daar heb je X weer"
Avo, ik denk dat coach jou een geweldig mens vindt! (Ik hoop dat ik dit mag zeggen)
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
