Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 3
vrijdag 1 maart 2024 om 21:50
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit. Originele TO schrijft nog mee. In afgelopen edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom liefst niet quooten.
Wissen mag altijd en daarom liefst niet quooten.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 01-03-2024 23:19
Reden: Titel aangepast
Reden: Titel aangepast
0.00% gewijzigd
maandag 12 augustus 2024 om 12:12
Ik post het even hier omdat ik het topic van de TO niet wil kapen, maar wel mijn verhaal kwijt wil.
Topic is Veranderde dynamiek in gezin
(Hier stond een quote uit het topic)
Ik wil hier even op reageren. Mij is ook zo iets overkomen.
[Het voelt beter om dit te verwijderen. Bedankt allemaal voor de reacties]
Topic is Veranderde dynamiek in gezin
(Hier stond een quote uit het topic)
Ik wil hier even op reageren. Mij is ook zo iets overkomen.
[Het voelt beter om dit te verwijderen. Bedankt allemaal voor de reacties]
bronte wijzigde dit bericht op 17-08-2024 20:55
Reden: Het voelt beter om dit te verwijderen
Reden: Het voelt beter om dit te verwijderen
63.08% gewijzigd
maandag 12 augustus 2024 om 19:27
Avo 
Vakantie is zo dubbel…. Als ik mijn kinderen zie genieten is het zoveel duidelijker dat het vroeger niet oké was. Tussen het meegenieten door voel ik me intens eenzaam. Of zij voelt dat en ik ga het steeds meer meevoelen
EV: fijn om je te lezen. Trots op wat je aangaat in therapie. Heb je lang op de wachtlijst gestaan voor deze plek?
Vakantie is zo dubbel…. Als ik mijn kinderen zie genieten is het zoveel duidelijker dat het vroeger niet oké was. Tussen het meegenieten door voel ik me intens eenzaam. Of zij voelt dat en ik ga het steeds meer meevoelen
EV: fijn om je te lezen. Trots op wat je aangaat in therapie. Heb je lang op de wachtlijst gestaan voor deze plek?
maandag 12 augustus 2024 om 22:10
Nou dan ben ik maar gek hoor avo.
Het klinkt alsof je eigenlijk heel voorzichtig op zoek bent naar de waarheid, de feiten. En dat het misschien wel mogelijk is dat je het niet verzint en niet verdiende (wat een enge gedachte is die dan gelijk de tegenstem oproept).
Bronte, wat klinkt het harteloos zeg dat je zo wordt weggegumt. Wil je er iets mee richting je stiefvader?
Ik denk dat je de quote even moet weghalen, quoten uit een ander topic mag niet.
Bloemenvaasje
Het klinkt alsof je eigenlijk heel voorzichtig op zoek bent naar de waarheid, de feiten. En dat het misschien wel mogelijk is dat je het niet verzint en niet verdiende (wat een enge gedachte is die dan gelijk de tegenstem oproept).
Bronte, wat klinkt het harteloos zeg dat je zo wordt weggegumt. Wil je er iets mee richting je stiefvader?
Ik denk dat je de quote even moet weghalen, quoten uit een ander topic mag niet.
Bloemenvaasje
What a nuanced anxiety
maandag 12 augustus 2024 om 22:54
Hier van je afpraten mag altijd, daar is dit topic voor toch? Er is altijd iemand om te lezen.
Ik geloof je ook. Waarom zouden we niet?
Wat Tyche zegt klinkt heel logisch. Het klinkt alsof je zelf aan het onderzoeken bent. Dat er flarden terugkomen die je eerder niet meer (bewust) wist, of die je weg kon stoppen. Maar als dat nu even niet lukt niet je er iets mee. Je afvragen of het klopt. Of dat er ook was. Waarom dat er ook was. En laat ook de gedachte dat misschien niet alles jouw schuld was, het fout was wat er gebeurde, zich ook niet zo makkelijk meer wegstoppen.
Bronte, wat een verdrietig verhaal. Het is heel pijnlijk als jouw bestaan zo wordt verzwegen. Weet je wat de reden is dat hij dit doet? Hoe gaat de rest van de familie hier mee om?
Ik geloof je ook. Waarom zouden we niet?
Wat Tyche zegt klinkt heel logisch. Het klinkt alsof je zelf aan het onderzoeken bent. Dat er flarden terugkomen die je eerder niet meer (bewust) wist, of die je weg kon stoppen. Maar als dat nu even niet lukt niet je er iets mee. Je afvragen of het klopt. Of dat er ook was. Waarom dat er ook was. En laat ook de gedachte dat misschien niet alles jouw schuld was, het fout was wat er gebeurde, zich ook niet zo makkelijk meer wegstoppen.
Bronte, wat een verdrietig verhaal. Het is heel pijnlijk als jouw bestaan zo wordt verzwegen. Weet je wat de reden is dat hij dit doet? Hoe gaat de rest van de familie hier mee om?
dinsdag 13 augustus 2024 om 03:41
Avo, ik geloof je. En mensen kunnen meerdere kanten hebben en dat is goed. Als je mij overdag ziet, zou je ook niet weten dat ik als ik alleen ben nog steeds aan het worstelen ben met mezelf. Ik zat vanmiddag huilend in de auto en even later vrolijk met man op een terrasje.
Weet verder niet goed wat te zeggen, behalve dat ik je lees en je geloof en dat het goed is dat je zoveel aan het delen bent. Ik denk dat veel dingen die jou overkomen zijn niet goed te begrijpen zijn. Ik wil ook altijd begrijpen waarom iets zo is of waarom dingen gebeurd zijn, maar dat kan niet altijd. Ik vind het hartverscheurend om te lezen en kan er met mijn hoofd niet bij wat jou is aangedaan en de angst die je elke keer in de auto hebt gehad. Onbegrijpelijk wat mensen jou hebben aangedaan!
Tropennacht en weer aan het nachtbraken. 2 weken op vakantie geweest en vanwege het halfpension een goed dagritme gehad. Nu net een paar dagen thuis en het is weer prut. Man heeft nog één dag vrij en moet dan weer werken. Ik heb nog een kleine 2 weken vakantie. Hoe traag de vakantie vorig jaar ging, zo vliegt-ie nu voorbij. Ik moet er nog niet aan denken weer aan het werk te gaan. Zie op tegen het weer vanalles moeten, het weer elke dag moe zijn, het weer moeten presteren, nieuwe collega's, de enorme hoeveelheid werk die er meteen weer op me afkomt. De eerste week is altijd zo druk, eigenlijk te druk. Ik zie daar echt tegen op. Vóór de vakantie zat ik langere tijd niet zo lekker in m'n vel op het werk. Voelde me niet gezien en gehoord. Ik heb dat proberen te bespreken, maar het is een beetje blijven doorsudderen. Nieuwe leidinggevenden en al langere tijd veel nieuwe collega's doordat we enorm aan het groeien zijn, helpen hier niet bij. Ik heb me voorgenomen het nog even aan te kijken, maar als mijn ergernissen blijven, toch ook om me heen te gaan kijken. Vast contract of niet.
Ook weer met mezelf bezig, proberen te begrijpen waarom ik ben en doe zoals ik ben en doe. Weer veel aan het lezen en ik herken echt veel in een bepaalde richting. Denk regelmatig 'had ik maar', maar ben aan de andere kant helemaal klaar met de GGZ en mensen die mij niet begrijpen.
Ook dingen in de familie die ik niet begrijp en die mij pijn doen. Waarvan man ook zegt dat het niet normaal is en dat dit niet aan mij ligt. Gelukkig wel goed contact met zus. Binnenkort weer knuffelen met mijn neefje!
Weet verder niet goed wat te zeggen, behalve dat ik je lees en je geloof en dat het goed is dat je zoveel aan het delen bent. Ik denk dat veel dingen die jou overkomen zijn niet goed te begrijpen zijn. Ik wil ook altijd begrijpen waarom iets zo is of waarom dingen gebeurd zijn, maar dat kan niet altijd. Ik vind het hartverscheurend om te lezen en kan er met mijn hoofd niet bij wat jou is aangedaan en de angst die je elke keer in de auto hebt gehad. Onbegrijpelijk wat mensen jou hebben aangedaan!
Tropennacht en weer aan het nachtbraken. 2 weken op vakantie geweest en vanwege het halfpension een goed dagritme gehad. Nu net een paar dagen thuis en het is weer prut. Man heeft nog één dag vrij en moet dan weer werken. Ik heb nog een kleine 2 weken vakantie. Hoe traag de vakantie vorig jaar ging, zo vliegt-ie nu voorbij. Ik moet er nog niet aan denken weer aan het werk te gaan. Zie op tegen het weer vanalles moeten, het weer elke dag moe zijn, het weer moeten presteren, nieuwe collega's, de enorme hoeveelheid werk die er meteen weer op me afkomt. De eerste week is altijd zo druk, eigenlijk te druk. Ik zie daar echt tegen op. Vóór de vakantie zat ik langere tijd niet zo lekker in m'n vel op het werk. Voelde me niet gezien en gehoord. Ik heb dat proberen te bespreken, maar het is een beetje blijven doorsudderen. Nieuwe leidinggevenden en al langere tijd veel nieuwe collega's doordat we enorm aan het groeien zijn, helpen hier niet bij. Ik heb me voorgenomen het nog even aan te kijken, maar als mijn ergernissen blijven, toch ook om me heen te gaan kijken. Vast contract of niet.
Ook weer met mezelf bezig, proberen te begrijpen waarom ik ben en doe zoals ik ben en doe. Weer veel aan het lezen en ik herken echt veel in een bepaalde richting. Denk regelmatig 'had ik maar', maar ben aan de andere kant helemaal klaar met de GGZ en mensen die mij niet begrijpen.
Ook dingen in de familie die ik niet begrijp en die mij pijn doen. Waarvan man ook zegt dat het niet normaal is en dat dit niet aan mij ligt. Gelukkig wel goed contact met zus. Binnenkort weer knuffelen met mijn neefje!
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
dinsdag 13 augustus 2024 om 05:29
Brr deze maand,dit weer,vandaag jarig en heel veel flashbacks.
Het liefst wil ik alle kj gaan tellen wat ik gister op heb en geen taart eten vandaag en het uit eten voor vanavond afzeggen. En heel lang met de hond gaan wandelen. Maar ik blijf netjes op de bank zitten ga voor mijn meisjes geen terug val krijgen.
Ik ga vandaag niet 3x ( of vaker) douchen en nog niet schoon zijn.
Ik ga vandaag de knuffels van de meiden en mijn man over mijn heen laten komen.
Ik ga mij vandaag niet uithongeren. En de rest van leven niet meer
Ik ga vandaag en de rest van mijn leven normaal zijn.
Het liefst wil ik alle kj gaan tellen wat ik gister op heb en geen taart eten vandaag en het uit eten voor vanavond afzeggen. En heel lang met de hond gaan wandelen. Maar ik blijf netjes op de bank zitten ga voor mijn meisjes geen terug val krijgen.
Ik ga vandaag niet 3x ( of vaker) douchen en nog niet schoon zijn.
Ik ga vandaag de knuffels van de meiden en mijn man over mijn heen laten komen.
Ik ga mij vandaag niet uithongeren. En de rest van leven niet meer
Ik ga vandaag en de rest van mijn leven normaal zijn.
dinsdag 13 augustus 2024 om 09:53
Dankje wel Avo
Ik begrijp je angsten en verdriet wel, de werkelijkheid in de kleine flashbacks zijn al zo heftig dat het gevoel het kan niet kloppen de heftigheid en de pijn die daar bij hoort draagbaar word. Het is een soort zelfbescherming van je hersenen maar het zou zo fijn zijn als we een wisknop zou de hebben die geen neve schade aanricht.
Na dat het kwaad bijna mijn leven had genomen, heeft de neve schade mij ook bijna op de randje van het leven gebracht.
Gelukkig gaat het nu 11 maanden in het jaar goed, zonder veel strubbelingen maar vanaf de donderdag met de vierdaagse feesten tot 2 dagen na mijn verjaardag zou ik het liefst in een diepe droomloze slaap doorbrengen. Ook na jaren van therapie en Hulp en de hulp die ik nog steeds krijg.
Ik begrijp je angsten en verdriet wel, de werkelijkheid in de kleine flashbacks zijn al zo heftig dat het gevoel het kan niet kloppen de heftigheid en de pijn die daar bij hoort draagbaar word. Het is een soort zelfbescherming van je hersenen maar het zou zo fijn zijn als we een wisknop zou de hebben die geen neve schade aanricht.
Na dat het kwaad bijna mijn leven had genomen, heeft de neve schade mij ook bijna op de randje van het leven gebracht.
Gelukkig gaat het nu 11 maanden in het jaar goed, zonder veel strubbelingen maar vanaf de donderdag met de vierdaagse feesten tot 2 dagen na mijn verjaardag zou ik het liefst in een diepe droomloze slaap doorbrengen. Ook na jaren van therapie en Hulp en de hulp die ik nog steeds krijg.
dinsdag 13 augustus 2024 om 11:03
Bij mij waarschijnlijk niet.
Hij was te zwak toen het bekend werd om zijn daden onder ogen te komen dat hij de Waal een beter idee vond.
Dus de vraag waarom ik en waarom mijn onschuld gaat nooit beantwoord worden.
Maar ik zie in deze weken ook altijd de pijn van mijn vader ook al spreekt hij het niet uit. Hij heeft hem in ons gezin gehaald
Hij was te zwak toen het bekend werd om zijn daden onder ogen te komen dat hij de Waal een beter idee vond.
Dus de vraag waarom ik en waarom mijn onschuld gaat nooit beantwoord worden.
Maar ik zie in deze weken ook altijd de pijn van mijn vader ook al spreekt hij het niet uit. Hij heeft hem in ons gezin gehaald
dinsdag 13 augustus 2024 om 12:40
@Bloemenvaasje: Dank je wel
@Avocadeau: Ik vind jouw stukjes zo moeilijk om te lezen, ik vind jou zo dapper en sterk dat je deze vreselijke ervaringen onder woorden kan brengen.
En ik geloof je.
@Tyche: Dank je voor de tip, ik heb de quote verwijderd.
Ja, die vent was richting mij een harteloze hond.
@Maisnon3: Hij had een hekel aan mij en ik aan hem. Mijn moeder ging vreemd met hem en daardoor kwam de scheiding tussen mijn ouders. En hij vond dat hij de baas was over alles. Toen ik zei dat hij helemaal niks van mij was, heeft hij blijkbaar besloten om mij voor de buitenwereld geheim te houden.. zo lijkt het.
@Imaginary_Diva en @Frietje23: Een knuffel voor jullie allebei
[verwijderd]
@Avocadeau: Ik vind jouw stukjes zo moeilijk om te lezen, ik vind jou zo dapper en sterk dat je deze vreselijke ervaringen onder woorden kan brengen.
En ik geloof je.
@Tyche: Dank je voor de tip, ik heb de quote verwijderd.
Ja, die vent was richting mij een harteloze hond.
@Maisnon3: Hij had een hekel aan mij en ik aan hem. Mijn moeder ging vreemd met hem en daardoor kwam de scheiding tussen mijn ouders. En hij vond dat hij de baas was over alles. Toen ik zei dat hij helemaal niks van mij was, heeft hij blijkbaar besloten om mij voor de buitenwereld geheim te houden.. zo lijkt het.
@Imaginary_Diva en @Frietje23: Een knuffel voor jullie allebei
[verwijderd]
bronte wijzigde dit bericht op 17-08-2024 20:56
Reden: Het voelt beter om dit te verwijderen
Reden: Het voelt beter om dit te verwijderen
48.47% gewijzigd
dinsdag 13 augustus 2024 om 13:39
Ik zit er doorheen. Gister, na al langere tijd van gedoe, onenigheid en discussies het contact met mijn moeder verbroken, net voor haar 77e verjaardag aankomend weekend. Ik voel me totaal onbegrepen en niet gezien / gehoord..
Gisteravond op pad geweest om vallende sterren te fotograferen. Ondanks dat ik alle tips en instructies volgens mij goed opvolgde is er geen 1 foto echt gelukt..en mijn statief heeft het begeven. Wat alweer een extra uitgave betekent.
Het is hier in het zuiden van het land te heet om iets te ondernemen..dus hang ik maar wat op de bank en probeer ik de enorme fruitvliegjesplaag in huis te bestrijden.
Op mijn werk loopt het niet, er lijkt nauwelijks werk voor me te zijn..Ik voel nauwelijks de behoefte om naar kantoor te gaan om te werken.
Nu moet ik weer geld gaan uitgaven aan achterstallig onderhoud aan het schuurtje in de tuin, omdat de vorige huurders dat zo hebben achtergelaten en het schuurtje volgens de woningvereniging niet bij de woning hoort..
De afgelopen maanden heb ik een gedragstherapeute hier gehad voor mijn 2 katten, omdat kater al jaren sproeide. Het hele traject heeft eigenlijk niet geholpen. Ik heb zelf maar besloten om poes tijdelijk elders te plaatsen, maar er is nog steeds geen lange-termijnoplossing..
Soms weet ik het niet meer. Ga ik mijn (volwassen) leven ooit echt leuk vinden?
Gisteravond op pad geweest om vallende sterren te fotograferen. Ondanks dat ik alle tips en instructies volgens mij goed opvolgde is er geen 1 foto echt gelukt..en mijn statief heeft het begeven. Wat alweer een extra uitgave betekent.
Het is hier in het zuiden van het land te heet om iets te ondernemen..dus hang ik maar wat op de bank en probeer ik de enorme fruitvliegjesplaag in huis te bestrijden.
Op mijn werk loopt het niet, er lijkt nauwelijks werk voor me te zijn..Ik voel nauwelijks de behoefte om naar kantoor te gaan om te werken.
Nu moet ik weer geld gaan uitgaven aan achterstallig onderhoud aan het schuurtje in de tuin, omdat de vorige huurders dat zo hebben achtergelaten en het schuurtje volgens de woningvereniging niet bij de woning hoort..
De afgelopen maanden heb ik een gedragstherapeute hier gehad voor mijn 2 katten, omdat kater al jaren sproeide. Het hele traject heeft eigenlijk niet geholpen. Ik heb zelf maar besloten om poes tijdelijk elders te plaatsen, maar er is nog steeds geen lange-termijnoplossing..
Soms weet ik het niet meer. Ga ik mijn (volwassen) leven ooit echt leuk vinden?
dinsdag 13 augustus 2024 om 14:06
Even een korte reactie, want ik merk dat ik me niet kan focussen nu er zoveel geschreven is (en ik had vanmorgen therapiegroep):
Hier geloven we elkaar.
Hier hoeft niks bewezen te worden.
En als het niet lukt om jezelf serieus te nemen, zijn er anderen die je zeker wel serieus nemen - en op een keer lukt het ook om jezelf weer serieus te nemen.
Ik ben er nog steeds mee aan het worstelen.
Herken alles: de schaamte, het kleiner willen maken, het ontkennen en al het andere wat jullie schrijven ook.
Dat is juist het fijne aan zo'n therapiegroep en de verschillende behandelingsvormen bij TRTC. Je leert en groeit met elkaar.
Zoveel herkenning.
En vooral: eindelijk NIET MEER ALLEEN met al dat moeilijks.
Ik weet even niet meer wie het vroeg, maar ik weet niet meer of ik lang op een wachtlijst heb gestaan. Het is alweer een paar jaar geleden. Nu is er volgens mij bij ons een stop, of in ieder geval beperkte instroom.
Hier geloven we elkaar.
Hier hoeft niks bewezen te worden.
En als het niet lukt om jezelf serieus te nemen, zijn er anderen die je zeker wel serieus nemen - en op een keer lukt het ook om jezelf weer serieus te nemen.
Ik ben er nog steeds mee aan het worstelen.
Herken alles: de schaamte, het kleiner willen maken, het ontkennen en al het andere wat jullie schrijven ook.
Dat is juist het fijne aan zo'n therapiegroep en de verschillende behandelingsvormen bij TRTC. Je leert en groeit met elkaar.
Zoveel herkenning.
En vooral: eindelijk NIET MEER ALLEEN met al dat moeilijks.
Ik weet even niet meer wie het vroeg, maar ik weet niet meer of ik lang op een wachtlijst heb gestaan. Het is alweer een paar jaar geleden. Nu is er volgens mij bij ons een stop, of in ieder geval beperkte instroom.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 13 augustus 2024 om 15:13
Dat jullie bijna allemaal ongelooflijke, onbedenkbare, niet voor te stellen, niet te bevatten dingen hebben meegemaakt wil niet zeggen dat je niet geloofd wordt wanneer je het durft te vertellen.
Ik geloof het. Ik leef mee. Ik geloof ook het kleine meisje die geloofde dat ze het verdiende, maar ik weet dat het niet zo zou moeten zijn.
Ik geloof in de mogelijkheid om de cirkel te breken. Ik geloof in de mogelijkheid dat het hulp vergt, hulp kost en hulp verdient om 'beter' te kunnen worden.
Ik geloof in veerkracht, liefde en groei.
Ik geloof je Avo.
En ik geloof de anderen die ook zulke gevoelens hebben.
Ik geloof het. Ik leef mee. Ik geloof ook het kleine meisje die geloofde dat ze het verdiende, maar ik weet dat het niet zo zou moeten zijn.
Ik geloof in de mogelijkheid om de cirkel te breken. Ik geloof in de mogelijkheid dat het hulp vergt, hulp kost en hulp verdient om 'beter' te kunnen worden.
Ik geloof in veerkracht, liefde en groei.
Ik geloof je Avo.
En ik geloof de anderen die ook zulke gevoelens hebben.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
