Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 4
vrijdag 6 december 2024 om 09:04
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
donderdag 10 april 2025 om 08:04
Goede tips van Lucy, en goed besluit Avo.
Tyche, jij vroeg of ik makkelijk ander werk kan vinden. Helaas is dat niet zo. Mijn branche heeft hevig te lijden onder de komst van AI dus het is nergens beter, ik ben er al heel lang werkzaam en ik ben ook echt al wel oud.
Ik moet uitkijken dat ik niet mijn hele leven overzie en dan de conclusie trek dat ik alles fout heb aangepakt en alles heb verpest. Die neiging heb ik namelijk. Maar dat zou onzin zijn, ik heb ondanks alle tegenslagen en problemen altijd kunnen werken en mijn talenten kunnen benutten. En er zijn veel meer soorten werk die AI dreigt over te nemen dan mensen nu beseffen.
Tyche, jij vroeg of ik makkelijk ander werk kan vinden. Helaas is dat niet zo. Mijn branche heeft hevig te lijden onder de komst van AI dus het is nergens beter, ik ben er al heel lang werkzaam en ik ben ook echt al wel oud.
Ik moet uitkijken dat ik niet mijn hele leven overzie en dan de conclusie trek dat ik alles fout heb aangepakt en alles heb verpest. Die neiging heb ik namelijk. Maar dat zou onzin zijn, ik heb ondanks alle tegenslagen en problemen altijd kunnen werken en mijn talenten kunnen benutten. En er zijn veel meer soorten werk die AI dreigt over te nemen dan mensen nu beseffen.
donderdag 10 april 2025 om 08:09
O, willen jullie misschien helpen duimen vandaag? Zoon heeft zijn top 9 van middelbare scholen ingediend (we wonen in de hoofdstad en daar is dat nodig) en krijgt vanmiddag de uitslag van de loting. We hopen zo op een plekje in zijn top 3.
Ik ben nog zenuwachtiger dan hij over de uitslag, maar dat zal ook wel zijn omdat ik momenteel met zo'n impending-doom-gevoel rondloop over alles.
En ik voel me bij voorbaat al schuldig, alsof ik persoonlijk alles voor hem verpest heb.
Hm, ik geloof dat ik mijn werkboek schematherapie er maar weer eens bij moet pakken.
Ik ben nog zenuwachtiger dan hij over de uitslag, maar dat zal ook wel zijn omdat ik momenteel met zo'n impending-doom-gevoel rondloop over alles.
En ik voel me bij voorbaat al schuldig, alsof ik persoonlijk alles voor hem verpest heb.
Hm, ik geloof dat ik mijn werkboek schematherapie er maar weer eens bij moet pakken.
donderdag 10 april 2025 om 08:51
Ik ga ontzettend hard duimen griebus!
En ja, AI is een ding. Tegelijkertijd zal je AI nooit echt kunnen vertrouwen, en zie ik op dit moment bv echt nog wel of een tekst geschreven je door AI.
Ik vind AI een beetje eng... maakt mij dat oud? (A la: mijn opa en oma vonden computers eng..)
Nou, meis had 5 mij geleden in de auto moeten zitten, maar zit nu voor de spiegel. Over 10 min gesprek met mentor, dan haar afzetten bij de dagbehandeling en door voor een gesprek met mijn leidinggevende.
Ik wil gaan vragen of ze op het werk willen bijdragen aan de revalidatie. Vind dat wel eng, maar zij hebben er ook baat bij. Toch? Dus willen jullie ook voor mij duimen?
En ja, AI is een ding. Tegelijkertijd zal je AI nooit echt kunnen vertrouwen, en zie ik op dit moment bv echt nog wel of een tekst geschreven je door AI.
Ik vind AI een beetje eng... maakt mij dat oud? (A la: mijn opa en oma vonden computers eng..)
Nou, meis had 5 mij geleden in de auto moeten zitten, maar zit nu voor de spiegel. Over 10 min gesprek met mentor, dan haar afzetten bij de dagbehandeling en door voor een gesprek met mijn leidinggevende.
Ik wil gaan vragen of ze op het werk willen bijdragen aan de revalidatie. Vind dat wel eng, maar zij hebben er ook baat bij. Toch? Dus willen jullie ook voor mij duimen?
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
donderdag 10 april 2025 om 09:24
Ik hoop dat het gelukt is weg te komen Lucy. En een hele reële vraag om bij te dragen aan de revalidatie!
Ik ga voor je zo'n dingen Griebus. Lijkt me vreselijk spannend zo'n loting, gelukkig hier niet nodig geweest destijds.
AI is een heel groot ding. In het onderwijs is het zoeken naar een balans ontzettend ingewikkeld. Aan de ene kant zijn er voordelen, aan de andere kant wordt het kritisch leren denken echt een uitdaging. En bij toetsen will je graag dat je toets wat een leerling/student weet en kan i.p.v. hoe ver AI nu is. Daarnaast wordt er ook geëxperimenteerd met nakijktools die AI gebruiken, dat is helemaal en glijdende schaal (voorlopig), want als het opdrachten zijn die studenten ook met AI kunnen maken lijkt AI na wat AI gemaakt heeft. Ik vind het een worsteling.
Hier gaat het wel redelijk momenteel. Meer zonlicht (letterlijk het meer licht) en warmte helpen. Ook het vooruitzicht van 2 mooie reizen in de komende maanden maakt dat ik lichter naar dingen kan kijken. Het lost het allemaal niet op, maar heeft me wel wat ademruimte. Soort opladen voor de herfst/ winter/traumatijd die helaas altijd weer veel te snel aanbreekt. In therapie ook veel met bezig met 'opruimen' van triggers. Dat is in die wintermaanden geen enkele ruimte voor. Nu wel meer. Nog steeds lastig en zwaar, maar we kunnen er nu meer over praten en proberen dingen voor volgende jaar toch weer een stapje beter te maken.
Tegelijk ben ik nu al bang voor wat komen gaat, want afgelopen zomer dacht ik ook echt dat ik dingen had verbeterd en de winter was alsnog hels.
Ik ga voor je zo'n dingen Griebus. Lijkt me vreselijk spannend zo'n loting, gelukkig hier niet nodig geweest destijds.
AI is een heel groot ding. In het onderwijs is het zoeken naar een balans ontzettend ingewikkeld. Aan de ene kant zijn er voordelen, aan de andere kant wordt het kritisch leren denken echt een uitdaging. En bij toetsen will je graag dat je toets wat een leerling/student weet en kan i.p.v. hoe ver AI nu is. Daarnaast wordt er ook geëxperimenteerd met nakijktools die AI gebruiken, dat is helemaal en glijdende schaal (voorlopig), want als het opdrachten zijn die studenten ook met AI kunnen maken lijkt AI na wat AI gemaakt heeft. Ik vind het een worsteling.
Hier gaat het wel redelijk momenteel. Meer zonlicht (letterlijk het meer licht) en warmte helpen. Ook het vooruitzicht van 2 mooie reizen in de komende maanden maakt dat ik lichter naar dingen kan kijken. Het lost het allemaal niet op, maar heeft me wel wat ademruimte. Soort opladen voor de herfst/ winter/traumatijd die helaas altijd weer veel te snel aanbreekt. In therapie ook veel met bezig met 'opruimen' van triggers. Dat is in die wintermaanden geen enkele ruimte voor. Nu wel meer. Nog steeds lastig en zwaar, maar we kunnen er nu meer over praten en proberen dingen voor volgende jaar toch weer een stapje beter te maken.
Tegelijk ben ik nu al bang voor wat komen gaat, want afgelopen zomer dacht ik ook echt dat ik dingen had verbeterd en de winter was alsnog hels.
Forever is a hell of a long time
donderdag 10 april 2025 om 12:30
Ik ga ook voor jullie duimen!
Ik ben nu thuis, nog aan het bijkomen van de lange dag gisteren. M'n stembanden voelen minder overbelast dan gisteren gelukkig. Het was echt lekker rustig voor man
Vanmiddag nog een beetje thuiswerken, scheelt weer één ziektedag. Morgen wel ziekmelden want dan moet er een les uitvallen. Vandaag is een schoolbreed event waar ik niet eens zo rouwig om ben dat ik het mis. Het is verplicht, een hele dag en ik werk maar half op donderdag. Ik wilde daar nog het gesprek over aan met mijn lg maar dat lukte niet meer. Ik heb nu ook wat ik wil, al had ik liever wel stem gehad natuurlijk.
Avo: mijn lessen zijn niet met PowerPoint. En anderstalige analfabeten hebben niet zoveel aan ondertiteling. Ik werk echt met héél laag niveau.
Ik ben nu thuis, nog aan het bijkomen van de lange dag gisteren. M'n stembanden voelen minder overbelast dan gisteren gelukkig. Het was echt lekker rustig voor man
Vanmiddag nog een beetje thuiswerken, scheelt weer één ziektedag. Morgen wel ziekmelden want dan moet er een les uitvallen. Vandaag is een schoolbreed event waar ik niet eens zo rouwig om ben dat ik het mis. Het is verplicht, een hele dag en ik werk maar half op donderdag. Ik wilde daar nog het gesprek over aan met mijn lg maar dat lukte niet meer. Ik heb nu ook wat ik wil, al had ik liever wel stem gehad natuurlijk.
Avo: mijn lessen zijn niet met PowerPoint. En anderstalige analfabeten hebben niet zoveel aan ondertiteling. Ik werk echt met héél laag niveau.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
donderdag 10 april 2025 om 13:03
Nah, toen ik tegen lg zei dat ik met revalidatie kan beginnen, maar helaas ongecontracteerde zorg, hoefde ik al niets te zeggen...
Hij belooft niets, maar gaat heel hard zijn best doen om het vanuit de werkgever te gaan betalen.
Wat ontzettend fijn, een werkgever die zo meedenkt!
Hij belooft niets, maar gaat heel hard zijn best doen om het vanuit de werkgever te gaan betalen.
Wat ontzettend fijn, een werkgever die zo meedenkt!
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
donderdag 10 april 2025 om 14:00
Oh wat naar dat je daar nu al tegenop ziet Selune. Dapper dat je dan nu hard aan het werk bent. Wat tof, twee mooie reizen. Lekker naar uitkijken!
Ik heb de neiging om de winter nu totaal te vergeten en te denken dat het wel meeviel en ik me aanstelde , tot ik in oktober volledig de zenuwen krijg. Iets met een ezel en een steen.
Griebus, ik duim voor je!!! Maarre, zo oud zal je dan nog niet zijn? Vindt je je werk inhoudelijk nog wel leuk?
Superspannend, die ontwikkelingen met AI.
En het is toch nooit een verkeerde keuze geweest als je er met plezier je geld mee verdient hebt?
Achteraf waren er waarschijnlijk een flink aantal banen geweest die me makkelijker af zouden gaan, waar ik meer aangeboren talent voor heb, of waar ik met minder werk meer zou verdienen.
Dat maakt mijn keuze nog niet verkeerd. Ik werk nu met (meestal) veel plezier, en ik verdien er genoeg geld mee.
Ik blijf wel rondkijken, omdat ik ondertussen zie dat er nog veel meer dingen zijn die aansluiten bij mijn interesses of sterkere punten. Sluit dan ook niet uit dat ik ooit zal overstappen of omscholen.
Lucy, ik duim voor een bijdrage hoor!
Ik heb de neiging om de winter nu totaal te vergeten en te denken dat het wel meeviel en ik me aanstelde , tot ik in oktober volledig de zenuwen krijg. Iets met een ezel en een steen.
Griebus, ik duim voor je!!! Maarre, zo oud zal je dan nog niet zijn? Vindt je je werk inhoudelijk nog wel leuk?
Superspannend, die ontwikkelingen met AI.
En het is toch nooit een verkeerde keuze geweest als je er met plezier je geld mee verdient hebt?
Achteraf waren er waarschijnlijk een flink aantal banen geweest die me makkelijker af zouden gaan, waar ik meer aangeboren talent voor heb, of waar ik met minder werk meer zou verdienen.
Dat maakt mijn keuze nog niet verkeerd. Ik werk nu met (meestal) veel plezier, en ik verdien er genoeg geld mee.
Ik blijf wel rondkijken, omdat ik ondertussen zie dat er nog veel meer dingen zijn die aansluiten bij mijn interesses of sterkere punten. Sluit dan ook niet uit dat ik ooit zal overstappen of omscholen.
Lucy, ik duim voor een bijdrage hoor!
donderdag 10 april 2025 om 14:14
Was het gewenst, het moeder worden? Want dan is het toch fantastisch dat dat op het nippertje gelukt is.
Maar ik ben ook geen 18 meer hoor. En om mij heen allemaal 40+ en 50+ ers die nog omscholen, masters gaan doen, of een eigen bedrijf opzetten en plannen door ontwikkelen.
Nog anderhalf uur lezen/gamen/stofzuigen/wandelen
Maar ik ben ook geen 18 meer hoor. En om mij heen allemaal 40+ en 50+ ers die nog omscholen, masters gaan doen, of een eigen bedrijf opzetten en plannen door ontwikkelen.
Nog anderhalf uur lezen/gamen/stofzuigen/wandelen
donderdag 10 april 2025 om 15:02
Griebus, wat spannend! Hier in een stad bij jullie in de buurt, waar dit ook voor de basisschool al moest. Gelukkig krijg je daarbij wel voor 95% de school van eerste keuze. Maar ik ben benieuwd hoe dat bij de middelbare gaat in de toekomst. Zal voor jullie duimen!
Lucy, wat fijn zo'n meedenkende leidinggevende. Zelfs als het niet lukt kan de support al zo goed voelen.
Is het gelukt om Meis enigszins op tijd af te leveren vandaag?
Selune, fijn dat je iets van ademruimte ervaart, ookal weet je ergens dat dit in het najaar weer minder wordt. Maar, voor nu wordt het eerst nog lente, overal bloemen en uitlopende bomen en zaterdag wordt het echt lekker weer!
Lucy, wat fijn zo'n meedenkende leidinggevende. Zelfs als het niet lukt kan de support al zo goed voelen.
Is het gelukt om Meis enigszins op tijd af te leveren vandaag?
Selune, fijn dat je iets van ademruimte ervaart, ookal weet je ergens dat dit in het najaar weer minder wordt. Maar, voor nu wordt het eerst nog lente, overal bloemen en uitlopende bomen en zaterdag wordt het echt lekker weer!
donderdag 10 april 2025 om 16:28
Griebus, kunnen we feest gaan vieren??
En je gaat me toch niet vertellen dat je in Italië woont en op he 65e via teruggeplaatste ingevroren eitjes nog moeder bent geworden he . Want dan ben je idd écht oud moeder geworden...
Selune: wat mijn therapeut heel wijs zei: een mens lijdt het meest onder het lijden dat hij vreest. En lijden = klacht x angst. Is op het hier en nu focussen mogelijk voor je? Oktober wordt het vanzelf wel, ook zonder angst. (En dit is ook een beetje spiegelen hoor, ik heb de afgelopen maanden niets anders gedaan dan bang zijn voor de uitslag... Maar ik gun je ook een iets meer ontspannen zomer!)
Avo, ik heb dat elk jaar met (zoiets onschuldig als) hooikoorts. Elk jaar overvalt het me weer
Maisnon: hoe was het eerste weekje school?
En ja, en ze heeft een fijne dag gehad! Pak van mijn hart! Nu is ze kapot, maar ja: na 5 maanden niet je bed uit komen is van 9 uur tot 16 uur bezig zijn in een groep die je niet kent ook best intensief kan ik me voorstellen
Ik ben ook moe trouwens. Niet zo gek, na gisterochtend intake revalidatie, middag zitting en savonds uit eten (waar ik eerder weg ben gegaan, dat wel) en vandaag 2 uur op het werk. (Jaja jongens, dat is voor mij dus het equivalent van echt veel te druk zijn ). Nadeel van over mijn grenzen gaan is dat het zo'n invloed heeft op mijn stemming. Terwijl het echt best goed gaat.
Morgenochtend weer naar de lichaamstherapeut. En dan even een heel weekend niets!
En je gaat me toch niet vertellen dat je in Italië woont en op he 65e via teruggeplaatste ingevroren eitjes nog moeder bent geworden he
. Want dan ben je idd écht oud moeder geworden...Selune: wat mijn therapeut heel wijs zei: een mens lijdt het meest onder het lijden dat hij vreest. En lijden = klacht x angst. Is op het hier en nu focussen mogelijk voor je? Oktober wordt het vanzelf wel, ook zonder angst. (En dit is ook een beetje spiegelen hoor, ik heb de afgelopen maanden niets anders gedaan dan bang zijn voor de uitslag... Maar ik gun je ook een iets meer ontspannen zomer!)
Avo, ik heb dat elk jaar met (zoiets onschuldig als) hooikoorts. Elk jaar overvalt het me weer
Maisnon: hoe was het eerste weekje school?
En ja, en ze heeft een fijne dag gehad! Pak van mijn hart! Nu is ze kapot, maar ja: na 5 maanden niet je bed uit komen is van 9 uur tot 16 uur bezig zijn in een groep die je niet kent ook best intensief kan ik me voorstellen
Ik ben ook moe trouwens. Niet zo gek, na gisterochtend intake revalidatie, middag zitting en savonds uit eten (waar ik eerder weg ben gegaan, dat wel) en vandaag 2 uur op het werk. (Jaja jongens, dat is voor mij dus het equivalent van echt veel te druk zijn
). Nadeel van over mijn grenzen gaan is dat het zo'n invloed heeft op mijn stemming. Terwijl het echt best goed gaat.Morgenochtend weer naar de lichaamstherapeut. En dan even een heel weekend niets!
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
donderdag 10 april 2025 om 18:32
Het moederschap was zeer vurig gewenst en ik heb er veel behandelingen voor ondergaan. Toen we het hadden opgegeven, kwam zoon toch nog, op een zeer onverwachte maar wel fijne manier.
Het eerste goede nieuws van de week: zoon is ingeloot op zijn tweede keus! Dus de vlag gaat hier uit.
Morgen reageer ik weer op iedereen. Dank voor het duimen allemaal, we gaan een feestje bouwen.
Het eerste goede nieuws van de week: zoon is ingeloot op zijn tweede keus! Dus de vlag gaat hier uit.
Morgen reageer ik weer op iedereen. Dank voor het duimen allemaal, we gaan een feestje bouwen.
donderdag 10 april 2025 om 18:34
Griebusdus: van harte gefeliciteerd! Ik wens jullie een leuk feestje!
Lucy, wat fijn dat je lg aan een half woord genoeg had en zijn best zal gaan doen. Geeft ergens ook aan dat hij je graag wil behouden voor de organisatie, dat zal ook een fijn gevoel geven lijkt mij!
Die aandoening die ze in het revalidatiecentrum opgemerkt hebben, is dat toevallig potts? Fijn dat je al relatief snel kunt beginnen aan de revalidatie trouwens!
Een positieve ervaring voor meis dus. Zo'n eerste keer kost uiteraard veel energie maar des te fijner dat ze het als positief ervaren heeft!
Ik vind jouw dag ook best druk klinken hoor (maar ik kan zelf dus ook niet zoveel hebben). Als ik hoor wat collega's nog allemaal doen na hun werk en die werken dan ook vaak gewoon een hele dag. Dan durf ik al niks meer te zeggen, hoewel ik er ook niks aan kan doen dat ik weinig energie heb. Maar ergens voelt het toch als aanstellen en schaamte omdat bijna niemand het begrijpt, zelfs familie niet.
A.s. weekend ben ik jarig en ouders en een tante komen en het huis is nog een bende. En waarschijnlijk kunnen we in de tuin zitten, maar die was tot voor kort ook een bende. Het is echt kiezen waar ik begin en als ik kies voor de tuin (vooralsnog) blijft het binnen allemaal liggen. Ik moet ook oppassen met mijn rug, dat kan ik nu echt niet hebben met de vakantie voor de deur. Dus ik doe steeds maar kort iets, wat in mijn ogen dus echt niet opschiet. Ik ben jaloers op al die mensen met hun mooi opgeruimde tuin en een spic en span huis, maar ik krijg het niet voor elkaar. Ik ga binnen echt nog wel stoffen, opruimen en stofzuigen en als het gaat en lukt dweilen en dan heb ik al heel veel gedaan (maar ook heel veel niet: ramen, alles boven, en nog e.e.a. in de tuin). Perfect wordt het niet (zou ik uiteraard graag willen) en ik heb helaas ook kritische ouders, dus voel me eigenlijk altijd te kort schieten mbt het huishouden.
Lucy, wat fijn dat je lg aan een half woord genoeg had en zijn best zal gaan doen. Geeft ergens ook aan dat hij je graag wil behouden voor de organisatie, dat zal ook een fijn gevoel geven lijkt mij!
Die aandoening die ze in het revalidatiecentrum opgemerkt hebben, is dat toevallig potts? Fijn dat je al relatief snel kunt beginnen aan de revalidatie trouwens!
Een positieve ervaring voor meis dus. Zo'n eerste keer kost uiteraard veel energie maar des te fijner dat ze het als positief ervaren heeft!
Ik vind jouw dag ook best druk klinken hoor (maar ik kan zelf dus ook niet zoveel hebben). Als ik hoor wat collega's nog allemaal doen na hun werk en die werken dan ook vaak gewoon een hele dag. Dan durf ik al niks meer te zeggen, hoewel ik er ook niks aan kan doen dat ik weinig energie heb. Maar ergens voelt het toch als aanstellen en schaamte omdat bijna niemand het begrijpt, zelfs familie niet.
A.s. weekend ben ik jarig en ouders en een tante komen en het huis is nog een bende. En waarschijnlijk kunnen we in de tuin zitten, maar die was tot voor kort ook een bende. Het is echt kiezen waar ik begin en als ik kies voor de tuin (vooralsnog) blijft het binnen allemaal liggen. Ik moet ook oppassen met mijn rug, dat kan ik nu echt niet hebben met de vakantie voor de deur. Dus ik doe steeds maar kort iets, wat in mijn ogen dus echt niet opschiet. Ik ben jaloers op al die mensen met hun mooi opgeruimde tuin en een spic en span huis, maar ik krijg het niet voor elkaar. Ik ga binnen echt nog wel stoffen, opruimen en stofzuigen en als het gaat en lukt dweilen en dan heb ik al heel veel gedaan (maar ook heel veel niet: ramen, alles boven, en nog e.e.a. in de tuin). Perfect wordt het niet (zou ik uiteraard graag willen) en ik heb helaas ook kritische ouders, dus voel me eigenlijk altijd te kort schieten mbt het huishouden.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
donderdag 10 april 2025 om 19:12
Er woont nog iemand in je huis he, die kan ook dingen doen.
Even de taken verdelen dus.
Hier ook geen spik en span, hoewel ik wel probeer elke dag even een rondje op te ruimen achter man en kinderen aan, en op vaste dagen de badkamer, wc en stofzuigen doe.
Met een podcast of luisterboek op is het vaak best oke, het is meer me ertoe zetten.
Lucy, fijne werkgever!
Steek in je zak dat compliment! En godenzijdank dag Meis het oke gehad heeft. Er zullen heus nog wel dagen komen dat ze niet wil, maar deze is vast binnen.
Yeah Griebus, fijn dat hij ingeloot is. Hoe hebben jullie het gevierd?
Hier kan ik wel janken.
Man is tot laat weg voor werk.
En ik heb echt heel naar en heel lelijk tegen een kind hier gedaan. Daar was op zich een reden voor, en er zat bezorgdheid achter en de hoop eindelijk door te dringen.
Maar dat had niet zo gehoeven. Kind is (terecht denk ik) boos, beledigd en gekwetst.
Ik was hopeloos en machteloos en te hard.
En nu praat kind niet meer tegen me, en ik denk echt dat ik kind flink pijn gedaan heb....
En ik haat mezelf erom...
Ik zou nooit gemeen worden. Nooit slaan of agressief. Betrouwbaar.
En nu heb ik kind met woorden geslagen.
Toen kwam een ander kind huilend aan tafel, maar wilde daar niets over zeggen en liep weg toen ik vroeg of ik kon helpen...
De sfeer zat er lekker in. Ik zat in mijn eentje in de lucht te praten. Een achterstevoren aan tafel met bord op schoot (dat gevecht liet k maar. Kind wilde al niet aan tafel, en eigenlijk alleen met een muur van spullen tussen ons in, dus dit vond ik acceptabel), een snuitend, tranen vegend en grommend naar alles wat in de buurt kwam Gezellig lege stoel van man erbij. En ik soort wanhopig op fijne toon pratend, terwijl ik mezelf een hypocriet kutwijf vond.
Halverwege de maaltijd bij mij ook tranen.
Toen ging het boze kind een briefje schrijven dat ik beter kon gaan sporten, was ik tenminste weg. Dat stelde me iets gerust.
En het verdrietige kind besloot toch maar een beetje mee te doen in mijn gesprek. En ik kreeg wat aaitjes en knuffels.
Maar echt....
Ik kan wel janken.
Wat voel ik me een waardeloze kutmoeder.
Kan mn kind niet bereiken dus de boel staat op knallen, fik t dan maar tot de grond af, en ander kind kan ik geen troost bieden en vertrouwd me totaal niet.
Euthanasie graag.
Even de taken verdelen dus.
Hier ook geen spik en span, hoewel ik wel probeer elke dag even een rondje op te ruimen achter man en kinderen aan, en op vaste dagen de badkamer, wc en stofzuigen doe.
Met een podcast of luisterboek op is het vaak best oke, het is meer me ertoe zetten.
Lucy, fijne werkgever!
Steek in je zak dat compliment! En godenzijdank dag Meis het oke gehad heeft. Er zullen heus nog wel dagen komen dat ze niet wil, maar deze is vast binnen. Yeah Griebus, fijn dat hij ingeloot is. Hoe hebben jullie het gevierd?
Hier kan ik wel janken.
Man is tot laat weg voor werk.
En ik heb echt heel naar en heel lelijk tegen een kind hier gedaan. Daar was op zich een reden voor, en er zat bezorgdheid achter en de hoop eindelijk door te dringen.
Maar dat had niet zo gehoeven. Kind is (terecht denk ik) boos, beledigd en gekwetst.
Ik was hopeloos en machteloos en te hard.
En nu praat kind niet meer tegen me, en ik denk echt dat ik kind flink pijn gedaan heb....
En ik haat mezelf erom...
Ik zou nooit gemeen worden. Nooit slaan of agressief. Betrouwbaar.
En nu heb ik kind met woorden geslagen.
Toen kwam een ander kind huilend aan tafel, maar wilde daar niets over zeggen en liep weg toen ik vroeg of ik kon helpen...
De sfeer zat er lekker in. Ik zat in mijn eentje in de lucht te praten. Een achterstevoren aan tafel met bord op schoot (dat gevecht liet k maar. Kind wilde al niet aan tafel, en eigenlijk alleen met een muur van spullen tussen ons in, dus dit vond ik acceptabel), een snuitend, tranen vegend en grommend naar alles wat in de buurt kwam Gezellig lege stoel van man erbij. En ik soort wanhopig op fijne toon pratend, terwijl ik mezelf een hypocriet kutwijf vond.
Halverwege de maaltijd bij mij ook tranen.
Toen ging het boze kind een briefje schrijven dat ik beter kon gaan sporten, was ik tenminste weg. Dat stelde me iets gerust.
En het verdrietige kind besloot toch maar een beetje mee te doen in mijn gesprek. En ik kreeg wat aaitjes en knuffels.
Maar echt....
Ik kan wel janken.
Wat voel ik me een waardeloze kutmoeder.
Kan mn kind niet bereiken dus de boel staat op knallen, fik t dan maar tot de grond af, en ander kind kan ik geen troost bieden en vertrouwd me totaal niet.
Euthanasie graag.
avocadeau wijzigde dit bericht op 10-04-2025 20:47
0.15% gewijzigd
donderdag 10 april 2025 om 19:30
Oh Avo, wat een rotgevoel is dat hè, als je het idee hebt dat je vanuit zorg het erger hebt gemaakt in plaats van beter. Juist dat wat je niet wilde, wat je je had voorgenomen niet te doen. Extra pijnlijk (en herkenbaar).
Maar ook jij bent maar een mens, en maakt fouten. Ookal is er misschien iets te repareren, probeer ook in gedachte te houden dat dit iedere ouder af en toe overkomt. Het enige wat je kan doen is voorleven wat je kan doen als je iets hebt gedaan waar je spijt van hebt.
Is er een manier om boze kind je excuses aan te bieden? Op een moment dat kind tot rust is gekomen en het kan horen? Als kind het nu niet met woorden van je wil horen, kan je dan misschien een briefje schrijven waarbij je aangeeft dat je je realiseert dat je dit niet goed gedaan hebt, en dat het je spijt? En dan op je handen zitten en afwachten (Oh, zo moeilijk!).
Wat naar dat huilend kind ook niks wilde zeggen. Dat hoeft helemaal niks met jou te maken te hebben, maar ik kan me voorstellen dat het wel bijdraagt aan een gevoel te falen als moeder. Wat ik overigens niet vind, ik vind je vooral menselijk. Maar het is wel pijnlijk als je per ongeluk iemand pijn doet waar je van houdt.
Maar ook jij bent maar een mens, en maakt fouten. Ookal is er misschien iets te repareren, probeer ook in gedachte te houden dat dit iedere ouder af en toe overkomt. Het enige wat je kan doen is voorleven wat je kan doen als je iets hebt gedaan waar je spijt van hebt.
Is er een manier om boze kind je excuses aan te bieden? Op een moment dat kind tot rust is gekomen en het kan horen? Als kind het nu niet met woorden van je wil horen, kan je dan misschien een briefje schrijven waarbij je aangeeft dat je je realiseert dat je dit niet goed gedaan hebt, en dat het je spijt? En dan op je handen zitten en afwachten (Oh, zo moeilijk!).
Wat naar dat huilend kind ook niks wilde zeggen. Dat hoeft helemaal niks met jou te maken te hebben, maar ik kan me voorstellen dat het wel bijdraagt aan een gevoel te falen als moeder. Wat ik overigens niet vind, ik vind je vooral menselijk. Maar het is wel pijnlijk als je per ongeluk iemand pijn doet waar je van houdt.
donderdag 10 april 2025 om 19:40
Lucy, wat fijn dat het meis gelukt is om te gaan, en dat ze ook een goede dag gehad heeft! Knap hoor!
Wat jij opnoemt vind ik overigens ook veel voor een dag hoor. Zeker intakes/therapie/coaching/hulpverlening kost massa's aan energie, dus niet zo gek dat je snel overprikkelde lijf het nu even zat is toch?
Griebus, wat heerlijk dat zoon een fijne school heeft geloot! Een klein feestje te vieren dus vanavond. Is hij ook opgelucht?
Diva, het klinkt wel alsof je de lat best hoog legt. Ik snap heel goed dat je graag een opgeruimd en (zicht)schoon huis wil al je bezoek krijgt. Maar hier is ook echt niet alles spik en span. Verre van. Als ik 1x per half jaar mijn ramen zeem is het veel. Zuigen doe ik 2x per week (niet voldoende met kleine kinderen), de tuin is een rommeltje met onkruid dat overal ineens groeit als kool. En boven en de ramen zijn niet echt noodzakelijk als je bezoek krijgt toch? Wat is eigenlijk wil zeggen: kijk wat jij zelf echt nodig vind, en schakel de rest van de huisgenoten ook in hiervoor.
Wat jij opnoemt vind ik overigens ook veel voor een dag hoor. Zeker intakes/therapie/coaching/hulpverlening kost massa's aan energie, dus niet zo gek dat je snel overprikkelde lijf het nu even zat is toch?
Griebus, wat heerlijk dat zoon een fijne school heeft geloot! Een klein feestje te vieren dus vanavond. Is hij ook opgelucht?
Diva, het klinkt wel alsof je de lat best hoog legt. Ik snap heel goed dat je graag een opgeruimd en (zicht)schoon huis wil al je bezoek krijgt. Maar hier is ook echt niet alles spik en span. Verre van. Als ik 1x per half jaar mijn ramen zeem is het veel. Zuigen doe ik 2x per week (niet voldoende met kleine kinderen), de tuin is een rommeltje met onkruid dat overal ineens groeit als kool. En boven en de ramen zijn niet echt noodzakelijk als je bezoek krijgt toch? Wat is eigenlijk wil zeggen: kijk wat jij zelf echt nodig vind, en schakel de rest van de huisgenoten ook in hiervoor.
donderdag 10 april 2025 om 19:40
Dankjewel Maisnon, het helpt.
Fijn dat je het niet tegenspreekt of afzwakt, maar meedenkt. Echt heel fijn.
Huilend kind ziet er alleen nog behuild uit. Heeft verzekerd dat er geen grote mensen iets hoeven te weten, dat er niet nu ingegrepen hoeft te worden, en dat er niemand in gevaar is. Dus gezegd dat ik merk dat kind het niet bij mij kwijt kan, dat ik dat snap, en hoop dat kind het bij een andere volwassene kwijt kan als dat nodig is, dat ik er ben als kind wil kletsen, knuffelen of afleiding, en dat ik er tot die tijd op vertrouw dat het goed komt. Chocola bleek te helpen.
Boze kind idd net opgezocht en mijn excuses aangeboden. Dat ik uit bezorgdheid en onmacht handelde, maar dat dat geen reden is om zo te doen. Dat ik me zorgen maak en kind het beste gun, en dat het me frustreert dat kind de enige is die voor verandering kan zorgen. Nogmaals excuses dat ik zo naar gedaan heb en kind pijn gedaan heb met mijn woorden.
Kind wilde een knuffel, kwam daar grijnzend uit en vroeg om chocola.
Lijkt geen trauma te zijn dus.
Voor mij wel.
Jezus wat voel ik me een mislukte kutmoeder.
Hoewel ik niemand geslagen heb, gestraft heb, weggestuurd heb of zich nuttig heb laten maken. Die relativatie helpt een klein beetje.
Fijn dat je het niet tegenspreekt of afzwakt, maar meedenkt. Echt heel fijn.
Huilend kind ziet er alleen nog behuild uit. Heeft verzekerd dat er geen grote mensen iets hoeven te weten, dat er niet nu ingegrepen hoeft te worden, en dat er niemand in gevaar is. Dus gezegd dat ik merk dat kind het niet bij mij kwijt kan, dat ik dat snap, en hoop dat kind het bij een andere volwassene kwijt kan als dat nodig is, dat ik er ben als kind wil kletsen, knuffelen of afleiding, en dat ik er tot die tijd op vertrouw dat het goed komt. Chocola bleek te helpen.
Boze kind idd net opgezocht en mijn excuses aangeboden. Dat ik uit bezorgdheid en onmacht handelde, maar dat dat geen reden is om zo te doen. Dat ik me zorgen maak en kind het beste gun, en dat het me frustreert dat kind de enige is die voor verandering kan zorgen. Nogmaals excuses dat ik zo naar gedaan heb en kind pijn gedaan heb met mijn woorden.
Kind wilde een knuffel, kwam daar grijnzend uit en vroeg om chocola.
Lijkt geen trauma te zijn dus.
Voor mij wel.
Jezus wat voel ik me een mislukte kutmoeder.
Hoewel ik niemand geslagen heb, gestraft heb, weggestuurd heb of zich nuttig heb laten maken. Die relativatie helpt een klein beetje.
donderdag 10 april 2025 om 20:17
Een spik en span huis... Dat heb ik altijd gehad tot ik steeds meer gezondheidsklachten kreeg een jaar of 15 geleden. Daarvoor kostte het me weinig moeite en huurde ik een ramenlapperT in en af en toe gingen man en ik er samen met de tandenborstel door.
Maar ik kan fysiek niet veel meer. Man doet zowat alles. En zijn standaard is een stuk lager dan de mijne. Daar heb ik aan moeten werken. Mond houden en blij zijn dat het toch gebeurt is. Intussen ligt zijn standaard hoger dan de mijne
We hebben ons huis dusdanig verbouwd en ingericht dat je in principe in 3 uur tijd alles zichtschoon hebt en met wat extra inspanning ook echt schoon. We huren een glazenwasser in, hebben een robotstofzuiger en heel veel materialen in huis die met een simpel doekje erover, schoon zijn. En het is minimalistisch zonder opsmuk en alles heeft een vaste plek. Dat laatste helpt heel erg.
Maar ik kan fysiek niet veel meer. Man doet zowat alles. En zijn standaard is een stuk lager dan de mijne. Daar heb ik aan moeten werken. Mond houden en blij zijn dat het toch gebeurt is. Intussen ligt zijn standaard hoger dan de mijne
We hebben ons huis dusdanig verbouwd en ingericht dat je in principe in 3 uur tijd alles zichtschoon hebt en met wat extra inspanning ook echt schoon. We huren een glazenwasser in, hebben een robotstofzuiger en heel veel materialen in huis die met een simpel doekje erover, schoon zijn. En het is minimalistisch zonder opsmuk en alles heeft een vaste plek. Dat laatste helpt heel erg.
donderdag 10 april 2025 om 20:43
Hier qua huishouden eentje die lijkt op Olle Grieze. We hadden een hulp, maar die is in november ziek geworden. En ik kan het echt niet. Dus ik heb losgelaten. Het gaat echt niet zoals ik wil, maar bezoek doet het er maar mee en anders komen ze maar niet.
En avo, ieder kind heeft recht op zijn eigen trauma. Als dit het trauma van je kind is, heb je het goed gedaan.
En ruzie hoort erbij. Door te laten zien hoe je daar mee omgaat en het weer goed maakt, daar leren kinderen ook van. Er was geen intentie om hem pijn te doen. En soms reageer je heftiger dan je zou willen. Je hoeft niet perfect te zijn.
En avo, ieder kind heeft recht op zijn eigen trauma. Als dit het trauma van je kind is, heb je het goed gedaan
.En ruzie hoort erbij. Door te laten zien hoe je daar mee omgaat en het weer goed maakt, daar leren kinderen ook van. Er was geen intentie om hem pijn te doen. En soms reageer je heftiger dan je zou willen. Je hoeft niet perfect te zijn.
lucy wijzigde dit bericht op 10-04-2025 20:57
0.66% gewijzigd
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
donderdag 10 april 2025 om 20:48
Ik snap dat je je zo voelt Avo, alhoewel ik denk dat dat niet waar is.
Je werd vanmiddag vast even beoordeeld als kutmoeder, maar het privilege om hun ouders dit stempeltje geven hebben (bijna)pubers zich om minder toegeëigend. Belangrijkste is dat je hebt gedaan wat je kon om de relatie te herstellen.
Mislukt ben je zeker niet. Daar kan ik best veel voorbeelden van geven, maar dat gaat je gevoel nu niet veranderen. Dit doet even pijn. Het is naar als je even niet kan waarmaken wat je van jezelf verwacht. Je hoeft niet perfect te zijn, alhoewel iedere ouder dat het liefst wel wil voor hun kinderen.
Je werd vanmiddag vast even beoordeeld als kutmoeder, maar het privilege om hun ouders dit stempeltje geven hebben (bijna)pubers zich om minder toegeëigend. Belangrijkste is dat je hebt gedaan wat je kon om de relatie te herstellen.
Mislukt ben je zeker niet. Daar kan ik best veel voorbeelden van geven, maar dat gaat je gevoel nu niet veranderen. Dit doet even pijn. Het is naar als je even niet kan waarmaken wat je van jezelf verwacht. Je hoeft niet perfect te zijn, alhoewel iedere ouder dat het liefst wel wil voor hun kinderen.
maisnon3 wijzigde dit bericht op 10-04-2025 20:51
8.47% gewijzigd
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
