Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 4
vrijdag 6 december 2024 om 09:04
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
woensdag 19 maart 2025 om 19:53
Lief Olle, het voelt fijn om gezien te worden 
Ik voel wel behoefte om me met jullie te verbinden, om erbij te horen. Maar dat vind ik zo moeilijk, eng en gevaarlijk. Ook al om mezelf toe te staan die behoefte te voelen. Zoveel oordelen daarover. Maar ik voel het steeds vaker: ik wil niet meer alleen
Succes morgen Olle, zijn er dingen waardoor je het morgen iets makkelijker voor jezelf kunt maken? Vanavond vroeg naar bed en morgen sokken aan van man, zodat hij dichtbij voelt?
Ik voel wel behoefte om me met jullie te verbinden, om erbij te horen. Maar dat vind ik zo moeilijk, eng en gevaarlijk. Ook al om mezelf toe te staan die behoefte te voelen. Zoveel oordelen daarover. Maar ik voel het steeds vaker: ik wil niet meer alleen
Succes morgen Olle, zijn er dingen waardoor je het morgen iets makkelijker voor jezelf kunt maken? Vanavond vroeg naar bed en morgen sokken aan van man, zodat hij dichtbij voelt?
woensdag 19 maart 2025 om 20:02
woensdag 19 maart 2025 om 20:04
@Lovebird. Ik herlees wat je schrijft over de verbinding en band met je man. Het zet mij heel erg aan het denken. Man en ik zijn al meer dan 30 samen en vanaf het begin van onze relatie (ik ben ouder dan hij) voelde ik de vrijheid bij hem om de waarheid te vertellen. Hij weet dus ook alles. En is mijn 'badmeester' : Ik zwem best goed, maar kan plots verlammen en dreigen te verdrinken en dan is er mijn badmeester. ALTIJD. Ik herken wat je schrijft dat je door die wetenschap zelf durfde te doen, te proberen.
Man is nu even out met rugklachten. Dus hij is er maar onze 'verbinding' is anders nu. En zelfs dat al vliegt me aan. Terwijl ik niet liever wil dan hem verzorgen, zorgen dat thuis alles goed gaat, dat ik mijn werk even goed, zo niet beter doe want nu ben ik in charge en alleen verantwoordelijk of zo.
Sorry voor mijn 'gebebbel'
Je hebt wat gedachtensprongen bij me op gang gebracht en dat is echt goed! Want ik moet hier 'iets' mee voor ik omval omdat ik niet goed genoeg voor mezelf zorg.
Man is nu even out met rugklachten. Dus hij is er maar onze 'verbinding' is anders nu. En zelfs dat al vliegt me aan. Terwijl ik niet liever wil dan hem verzorgen, zorgen dat thuis alles goed gaat, dat ik mijn werk even goed, zo niet beter doe want nu ben ik in charge en alleen verantwoordelijk of zo.
Sorry voor mijn 'gebebbel'
Je hebt wat gedachtensprongen bij me op gang gebracht en dat is echt goed! Want ik moet hier 'iets' mee voor ik omval omdat ik niet goed genoeg voor mezelf zorg.
woensdag 19 maart 2025 om 20:13
@Vaasje, jij hoort er al heel lang bij. We vergeten je niet als je een tijdje stiller bent 
Ik sokken van man aan? Als ik hem dat zou zeggen stikt hij van het lachen! Maar je boodschap is wel wat ik nu aan het doen ben: Ik heb met zorg bedacht welke jurk voor alle drie de doelgroepen 'ok' is. En daarover was ik hardop aan het twijfelen toen man zei welke jurk hij daarbij bedacht: Check! Die uit de kast gehaald, geborsteld en even gestreken en er de 'juiste' panty, ondergoed, hakken en juwelen bij klaar gelegd---> Powersuite waar ik me goed in voel. Dat is de basis. Net nagels gelakt en ontbijt klaar gezet, werktas gecontroleerd op alle attributen en snoertjes e.d. Verder weet ik dat ik op mijn ervaring en dossierkennis kan varen. Met opdracht van man dat ik niet mag vergeten om echt elke twee uur iets te eten en een gevulde lunchbox (ga ik zo maken) moet het goed komen.
En vrijdag ben ik vrij en kan ik ontladen.
Ik sokken van man aan? Als ik hem dat zou zeggen stikt hij van het lachen! Maar je boodschap is wel wat ik nu aan het doen ben: Ik heb met zorg bedacht welke jurk voor alle drie de doelgroepen 'ok' is. En daarover was ik hardop aan het twijfelen toen man zei welke jurk hij daarbij bedacht: Check! Die uit de kast gehaald, geborsteld en even gestreken en er de 'juiste' panty, ondergoed, hakken en juwelen bij klaar gelegd---> Powersuite waar ik me goed in voel. Dat is de basis. Net nagels gelakt en ontbijt klaar gezet, werktas gecontroleerd op alle attributen en snoertjes e.d. Verder weet ik dat ik op mijn ervaring en dossierkennis kan varen. Met opdracht van man dat ik niet mag vergeten om echt elke twee uur iets te eten en een gevulde lunchbox (ga ik zo maken) moet het goed komen.
En vrijdag ben ik vrij en kan ik ontladen.
woensdag 19 maart 2025 om 20:29
Pff…. Zoveel paniek hier door dat ‘hardop’ neer te schrijven. Nu weten jullie het… angst dat jullie me uit zullen lachen, me weg zullen sturen, van me walgen. Wie wil mij er nou bij?
Ik vind dit zo zo moeilijk
Toch proberen het te laten staan. Want een deel van mij wil het zo graag anders.
Vandaag in therapie ook over gehad. Peut vroeg of ik het tegen het meisje kan zeggen. Dat het niet aan haar lag, dat zij er niets aan kon doen. Maar het lukt me niet, het is nog te eng. Er komt meteen reactie: het was niet zo erg, het viel wel mee, ik was niet dat meisje, dit ging niet over mij, stel je niet zo aan.
Ik vind dit zo zo moeilijk
Toch proberen het te laten staan. Want een deel van mij wil het zo graag anders.
Vandaag in therapie ook over gehad. Peut vroeg of ik het tegen het meisje kan zeggen. Dat het niet aan haar lag, dat zij er niets aan kon doen. Maar het lukt me niet, het is nog te eng. Er komt meteen reactie: het was niet zo erg, het viel wel mee, ik was niet dat meisje, dit ging niet over mij, stel je niet zo aan.
woensdag 19 maart 2025 om 20:35
Ach Lucy, wat een besef en wat een lade die open is gegaan.. Fijn dat je goed terecht kan.
Hoi bloemenvaasje!
Lovebird, wat heftig en wat verdrietig. "Fijn" dat je er bent en ik hoop dat het je helpt.
Olle, ik lees dat je het hoe dan ook gaat doen, dus daar zal ik niets over zeggen. Hoe kun je het jezelf zo gemakkelijk mogelijk maken? Wat kun je laten of uitbesteden? Voelt het als overleven? Ik heb het gevoel dat het je ook veel energie weer geeft, als ik je zo lees namelijk. Hopelijk maak je een goede nacht! Heeeeeeeel veeeeeeeel succes morgen, ben benieuwd!
Hoi bloemenvaasje!
Lovebird, wat heftig en wat verdrietig. "Fijn" dat je er bent en ik hoop dat het je helpt.
Olle, ik lees dat je het hoe dan ook gaat doen, dus daar zal ik niets over zeggen. Hoe kun je het jezelf zo gemakkelijk mogelijk maken? Wat kun je laten of uitbesteden? Voelt het als overleven? Ik heb het gevoel dat het je ook veel energie weer geeft, als ik je zo lees namelijk. Hopelijk maak je een goede nacht! Heeeeeeeel veeeeeeeel succes morgen, ben benieuwd!
woensdag 19 maart 2025 om 20:41
woensdag 19 maart 2025 om 20:54
dankjulliewel lieve mensen.
het is fijn om begrepen te worden in wat man betekende voor mij. Hoe ingewikkeld alles is. Het voelt als een warme deken. Echt zo waardevol.
Echt, alleen het meelezen al en hoe jullie op elkaar reageren op elkaar gaf/geeft zoveel troost, warmte, liefde.
Ik had wel altijd een soort back up gedachte voor als hij bij me weg zou gaan, omdat hij niet meer bij me wilde zijn. Maar niet nu de kinderen in zo'n belangrijke fase in hun leven zitten. En dan zou ik boos zijn en uit woede en pijn energie halen om te laten zien dat ik het heus wel alleen kan en niemand nodig heb. Er was vroeger niemand en dat heb ik ook overleefd dus lukt het me nu zeker.
Maar dit... Hij is letterlijk uit het leven gerukt, zonder uitleg, aankondiging, voorbereiding. Gewoon ineens weg. Niemand om boos op te zijn, niemand om aan te bewijzen dat ik hem heus helemaal niet nodig heb.
Gewoon weg, net op het moment dat ik (voor het eerst echt) op hem aan het leunen was. onzekerheden en angsten deelde, me kwetsbaar opstelde...
En hoe bizar ook, het lukt. Ik sta op, zorg voor kinderen, ben er echt voor kinderen en heb contact met school, instanties, familie, vrienden, collega's van man, werk. Bel zelf achter instanties aan (wat een regelzaken...) Terwijl ik hiervoor dat allemaal (behalve zorg voor kids) aan man overliet. Ik kan het wel, maar het triggert alles. Gezien worden is zo levensgevaarlijk voor mn gevoel. Dus het trekt me helemaal leeg. Alsof ik langzaam gek wordt, ik zie daders in het echt maar ook in iedereen die maar een beetje lijkt. Ik ben soms weer ineens terug in de tijd toen ik nog thuiswoonde, bang voor straf/oordelen/verstoten worden door ouders (die nu ineens meeleven en er zogenaamd of echt willen zijn).
(en vlak na overlijden begon online stalking kind, en door timing en eigen ervaring met jarenlange stalking ben ik zo bang dat hij nu via de kinderen probeert, nu man er niet meer is zijn we kwetsbaarder, dus bang dat het nu weer helemaal opnieuw begint...)
Olle, ik kan me voorstellen dat t uit evenwicht zijn in de relatie (omdat hij nu in de lappenmand zit) veel met je doet, vond ik ook altijd. Hoop dat hij snel weer opknapt.
Lucy, heftige dag vandaag... hoe zit je er nu in? lijkt me heel moeilijk om te beseffen...
Bloemenvaasje, ik ben ook blij dat je weer schrijft en het laat staan.
En Avo, ook jou schrijfsels helpen me en zijn vaak pijnlijk herkenbaar. Je geeft vaak woorden aan dingen die ik nooit zou kunnen uitspreken, vind t zo fijn dat je ooit dit topic bent begonnen en er nu nog in schrijft.
En Tyche, Maisnon, Frietje, Diva, Griebus, Selune, Elmervrouw, Jahallo en iedereen die ik nu vergeet, ik ben blij dat jullie er zijn...
het is fijn om begrepen te worden in wat man betekende voor mij. Hoe ingewikkeld alles is. Het voelt als een warme deken. Echt zo waardevol.
Echt, alleen het meelezen al en hoe jullie op elkaar reageren op elkaar gaf/geeft zoveel troost, warmte, liefde.
Ik had wel altijd een soort back up gedachte voor als hij bij me weg zou gaan, omdat hij niet meer bij me wilde zijn. Maar niet nu de kinderen in zo'n belangrijke fase in hun leven zitten. En dan zou ik boos zijn en uit woede en pijn energie halen om te laten zien dat ik het heus wel alleen kan en niemand nodig heb. Er was vroeger niemand en dat heb ik ook overleefd dus lukt het me nu zeker.
Maar dit... Hij is letterlijk uit het leven gerukt, zonder uitleg, aankondiging, voorbereiding. Gewoon ineens weg. Niemand om boos op te zijn, niemand om aan te bewijzen dat ik hem heus helemaal niet nodig heb.
Gewoon weg, net op het moment dat ik (voor het eerst echt) op hem aan het leunen was. onzekerheden en angsten deelde, me kwetsbaar opstelde...
En hoe bizar ook, het lukt. Ik sta op, zorg voor kinderen, ben er echt voor kinderen en heb contact met school, instanties, familie, vrienden, collega's van man, werk. Bel zelf achter instanties aan (wat een regelzaken...) Terwijl ik hiervoor dat allemaal (behalve zorg voor kids) aan man overliet. Ik kan het wel, maar het triggert alles. Gezien worden is zo levensgevaarlijk voor mn gevoel. Dus het trekt me helemaal leeg. Alsof ik langzaam gek wordt, ik zie daders in het echt maar ook in iedereen die maar een beetje lijkt. Ik ben soms weer ineens terug in de tijd toen ik nog thuiswoonde, bang voor straf/oordelen/verstoten worden door ouders (die nu ineens meeleven en er zogenaamd of echt willen zijn).
(en vlak na overlijden begon online stalking kind, en door timing en eigen ervaring met jarenlange stalking ben ik zo bang dat hij nu via de kinderen probeert, nu man er niet meer is zijn we kwetsbaarder, dus bang dat het nu weer helemaal opnieuw begint...)
Olle, ik kan me voorstellen dat t uit evenwicht zijn in de relatie (omdat hij nu in de lappenmand zit) veel met je doet, vond ik ook altijd. Hoop dat hij snel weer opknapt.
Lucy, heftige dag vandaag... hoe zit je er nu in? lijkt me heel moeilijk om te beseffen...
Bloemenvaasje, ik ben ook blij dat je weer schrijft en het laat staan.
En Avo, ook jou schrijfsels helpen me en zijn vaak pijnlijk herkenbaar. Je geeft vaak woorden aan dingen die ik nooit zou kunnen uitspreken, vind t zo fijn dat je ooit dit topic bent begonnen en er nu nog in schrijft.
En Tyche, Maisnon, Frietje, Diva, Griebus, Selune, Elmervrouw, Jahallo en iedereen die ik nu vergeet, ik ben blij dat jullie er zijn...
woensdag 19 maart 2025 om 21:00
Lovebird, wat een gemis zeg! En zo plotseling ook! Zo erg! Ik zou ook niet weten wat ik zonder man moet. Ik heb niet hele heftige dingen meegemaakt, maar man is ook bij mij een rots in de branding. Ik vind dat je mooi schrijft en goed kunt verwoorden wat je voelt. Blijf hier vooral lekker van je afschrijven en steun vragen.
Lucy, ik heb je doorbraak/besef niet gelezen, maar het voelt als iets groots, afgaande op andere posts. En er is gewoon plaats voor jouw verhaal hè, want je weet dat we hier niet vergelijken en dat het ene niet erger of minder erg dan het andere is. Je hebt een zware week dus schrijf hier vooral van je af!
Bloemenvaas: jij hoort hier ook bij het topic, ookal schrijf je niet veel. Ook dat maakt niet uit. Sommige schrijven lappen tekst, halen meerdere kwartetten en anderen schrijven af en toe. Ook hierin vergelijken we hier niet. Dus schrijf wanneer je de behoefte voelt!
Olle: heel veel succes morgen in je powersuite! Ik zie je helemaal voor me, ik ben een beelddenker
(Heb je voor mij ook een andere naam, ben benieuwd )
Avo: hoe gaat-ie nu?
Lucy, ik heb je doorbraak/besef niet gelezen, maar het voelt als iets groots, afgaande op andere posts. En er is gewoon plaats voor jouw verhaal hè, want je weet dat we hier niet vergelijken en dat het ene niet erger of minder erg dan het andere is. Je hebt een zware week dus schrijf hier vooral van je af!
Bloemenvaas: jij hoort hier ook bij het topic, ookal schrijf je niet veel. Ook dat maakt niet uit. Sommige schrijven lappen tekst, halen meerdere kwartetten en anderen schrijven af en toe. Ook hierin vergelijken we hier niet. Dus schrijf wanneer je de behoefte voelt!
Olle: heel veel succes morgen in je powersuite! Ik zie je helemaal voor me, ik ben een beelddenker
(Heb je voor mij ook een andere naam, ben benieuwd )Avo: hoe gaat-ie nu?
imaginary_diva wijzigde dit bericht op 19-03-2025 21:04
2.67% gewijzigd
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
woensdag 19 maart 2025 om 21:02
Vaasje: ik snap heel goed dat jij het kleine meisje nu niet vast kan houden. Mag ik dat even doen, of beter mag mijn kleine meisje met het jouwe spelen? Een beetje kleien en een glaasje limonade op tafel. Terwijl jij en en ik in de keuken staan en gewoon een beetje schouder aan schouder leunen en verder niets?
woensdag 19 maart 2025 om 21:06
Lovebird, ik lees je ademloos en met pijn in mijn hart.
Mijn eerste man is jaren geleden ook heel plotseling overleden. Hij was 37, voor zover wij wisten kerngezond, mijn grote liefde en mijn absolute anker. Het enige verschil is dat wij nog geen kinderen hadden (waren er wel mee bezig).
De pijn en de schok zijn met geen pen te beschrijven. Het besef dat je het nu allemaal zelf moet doen, onbevattelijk.
Ik ben er uiteindelijk na veel hulp en vooral ook heel veel tijd sterker uitgekomen. Maar ook meer kapot dan ik al was. Het heeft me in elk geval heel erg veranderd.
Ik heb niet veel advies of troost voor je. Leun op de mensen die er voor je zijn, vraag om hulp als je dat nodig hebt en probeer af en toe iets te doen dat voor jouw gevoel de moeite waard is. Schoonheid is een troost, verbinding ook.
Het wordt beter, maar niet nu.
Mijn eerste man is jaren geleden ook heel plotseling overleden. Hij was 37, voor zover wij wisten kerngezond, mijn grote liefde en mijn absolute anker. Het enige verschil is dat wij nog geen kinderen hadden (waren er wel mee bezig).
De pijn en de schok zijn met geen pen te beschrijven. Het besef dat je het nu allemaal zelf moet doen, onbevattelijk.
Ik ben er uiteindelijk na veel hulp en vooral ook heel veel tijd sterker uitgekomen. Maar ook meer kapot dan ik al was. Het heeft me in elk geval heel erg veranderd.
Ik heb niet veel advies of troost voor je. Leun op de mensen die er voor je zijn, vraag om hulp als je dat nodig hebt en probeer af en toe iets te doen dat voor jouw gevoel de moeite waard is. Schoonheid is een troost, verbinding ook.
Het wordt beter, maar niet nu.
woensdag 19 maart 2025 om 21:08
Wij zijn ook blij dat jij er bent Lovebird.
Lieve Lucy, ik las je vanmiddag maar toen was ik te druk om te reageren. Wat een heftige gedachte. Jouw verhaal mag ook naast het verhaal van Lovebird bestaan. Want ook die gedachte is levensveranderend. Hoe sta je daar nu in?
Morgen weer een hele intensieve dag. Blijf je nog ademen?
Lieve Avo, kom je erbij onder een dekentje zitten? Je hoeft niets te zeggen, maar als je wil ben je altijd welkom.
Bloem, ik vind het fijn om je weer te lezen. Wat knap dat je je grootste angst uitspreekt, je kwetsbaar neerschrijft hier en probeert om niet te handelen naar de angst maar naar de behoefte die je ook voelt. Ik lach je niet uit, maar vind je vooral heel dapper.
Lieve wijze Olle, succes morgen! Het klinkt als een hele pittige dag, maar ik lees een strijdvaardige vrouw met een plan. Fijn dat krakkemikkige man wel nog met je mee kan denken.
Selune, hoe is het nu? Als je geen woorden hebt is dat oom prima, maar wil je erbij onder het dekentje?
Lieve Lucy, ik las je vanmiddag maar toen was ik te druk om te reageren. Wat een heftige gedachte. Jouw verhaal mag ook naast het verhaal van Lovebird bestaan. Want ook die gedachte is levensveranderend. Hoe sta je daar nu in?
Morgen weer een hele intensieve dag. Blijf je nog ademen?
Lieve Avo, kom je erbij onder een dekentje zitten? Je hoeft niets te zeggen, maar als je wil ben je altijd welkom.
Bloem, ik vind het fijn om je weer te lezen. Wat knap dat je je grootste angst uitspreekt, je kwetsbaar neerschrijft hier en probeert om niet te handelen naar de angst maar naar de behoefte die je ook voelt. Ik lach je niet uit, maar vind je vooral heel dapper.
Lieve wijze Olle, succes morgen! Het klinkt als een hele pittige dag, maar ik lees een strijdvaardige vrouw met een plan. Fijn dat krakkemikkige man wel nog met je mee kan denken.
Selune, hoe is het nu? Als je geen woorden hebt is dat oom prima, maar wil je erbij onder het dekentje?
maisnon3 wijzigde dit bericht op 19-03-2025 21:09
5.58% gewijzigd
woensdag 19 maart 2025 om 21:27
Je bent welkom Selune.
Ik ben even aan het slepen met een grote hoekbank, waar iedereen oppast als je dat wil. Ook een paar van die fijne grote stoelen waar je in kan verdwijnen. Allemaal met lekker zachte dekentjes en veel kussentjes waar je je in kan nestelen. En voor de mensen die erbij willen zijn, maar er toch niet willen zijn zet ik een tipitentje neer. Hij staat in het hoekje van de kamer, een beetje afgeschermd, met dikke fluffy kussens en een heel fijn dekentje. Je mag er altijd bij op de grote bank, maar als van een afstandje kijken fijner voelt kan dat ook. En als je dat wil komen we koekjes, thee of chocolademelk brengen.
En als je nou vannacht niet kan slapen kan je altijd in de zachte kussens van de bank gaan liggen met een klein lichtje aan om het overgebleven koekje op te eten.
Ik ben even aan het slepen met een grote hoekbank, waar iedereen oppast als je dat wil. Ook een paar van die fijne grote stoelen waar je in kan verdwijnen. Allemaal met lekker zachte dekentjes en veel kussentjes waar je je in kan nestelen. En voor de mensen die erbij willen zijn, maar er toch niet willen zijn zet ik een tipitentje neer. Hij staat in het hoekje van de kamer, een beetje afgeschermd, met dikke fluffy kussens en een heel fijn dekentje. Je mag er altijd bij op de grote bank, maar als van een afstandje kijken fijner voelt kan dat ook. En als je dat wil komen we koekjes, thee of chocolademelk brengen.
En als je nou vannacht niet kan slapen kan je altijd in de zachte kussens van de bank gaan liggen met een klein lichtje aan om het overgebleven koekje op te eten.
woensdag 19 maart 2025 om 21:32
Ik ben eigenlijk sinds ik thuis ben emotioneel. Kennelijk moet er heel veel verdriet uit.
En wat jullie schrijven over de liefdes in jullie levens: ik dacht altijd dat ik dat ook had. Maar het glipt me door de vingers als zand. Ergens is er iets veranderd het afgelopen jaar. In hem. In mij. Waren de stormen te groot ofzo.
Hij zegt van me te houden, maar wijst me op dit moment af. Om mijn labiel zijn. Vind dat ik maar aan de medicijnen moet, want hij heeft er last van. Hij wil rust.
En ik heb geen idee hoe ik, met zoveel onzekerheid (wat bij mij heel veel angst triggert) stabiel en gelukkig en gezellig moet zijn. Dus verstop ik me. Wat ook niet is wat hij wil.
Ik verlies elke verbinding met hem. En met mijzelf, omdat ik probeer het goed te maken, veilig te zijn, waarmee ik het nog erger maak.
Selffulfilling prophecy.
En wat jullie schrijven over de liefdes in jullie levens: ik dacht altijd dat ik dat ook had. Maar het glipt me door de vingers als zand. Ergens is er iets veranderd het afgelopen jaar. In hem. In mij. Waren de stormen te groot ofzo.
Hij zegt van me te houden, maar wijst me op dit moment af. Om mijn labiel zijn. Vind dat ik maar aan de medicijnen moet, want hij heeft er last van. Hij wil rust.
En ik heb geen idee hoe ik, met zoveel onzekerheid (wat bij mij heel veel angst triggert) stabiel en gelukkig en gezellig moet zijn. Dus verstop ik me. Wat ook niet is wat hij wil.
Ik verlies elke verbinding met hem. En met mijzelf, omdat ik probeer het goed te maken, veilig te zijn, waarmee ik het nog erger maak.
Selffulfilling prophecy.
lucy wijzigde dit bericht op 19-03-2025 22:11
1.08% gewijzigd
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
woensdag 19 maart 2025 om 21:45
Dat gebeurt bij mij ook.
Verlies van verbinding met vriend.
Omdat hij me zo triggert op zoveel vlakken, en hij kan er niets aan doen, het is helemaal niet de bedoeling en zijn intenties zijn goed.
En stabiele rots in de branding ook, normaal, als er niks getriggerd is.
Maar ik trek al die triggers niet meer, nu ik zoveel meer voel dan eerder.
Ben ik nu ook weer naar mijn eigen huis gevlucht, en is dat zoveel rustiger, maar is het in mijn lijf nog steeds heel erg onrustig.
Misschien ga ik wel met de relatie stoppen.
De laatste tijd gebeurt er steeds zoveel wat mij teveel wordt.
(En als jullie zouden weten wat het is, zouden jullie het vast onnozel vinden, maar het heeft alles met het vroege trauma te maken.)
Ook hier de stormen te groot, denk ik.
Ik vind er vanalles van.
Kan geen relatie volhouden blijkbaar..
Verlies van verbinding met vriend.
Omdat hij me zo triggert op zoveel vlakken, en hij kan er niets aan doen, het is helemaal niet de bedoeling en zijn intenties zijn goed.
En stabiele rots in de branding ook, normaal, als er niks getriggerd is.
Maar ik trek al die triggers niet meer, nu ik zoveel meer voel dan eerder.
Ben ik nu ook weer naar mijn eigen huis gevlucht, en is dat zoveel rustiger, maar is het in mijn lijf nog steeds heel erg onrustig.
Misschien ga ik wel met de relatie stoppen.
De laatste tijd gebeurt er steeds zoveel wat mij teveel wordt.
(En als jullie zouden weten wat het is, zouden jullie het vast onnozel vinden, maar het heeft alles met het vroege trauma te maken.)
Ook hier de stormen te groot, denk ik.
Ik vind er vanalles van.
Kan geen relatie volhouden blijkbaar..
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 19 maart 2025 om 21:50
Wij zijn 28 jaar bij elkaar. Hij is mijn grote liefde. En als we het niet redden is dat mijn schuld. Omdat ik niet "normaal" kan doen. Niet stabiel kan functioneren. Mijzelf niet meer genoeg opzij kan zetten voor hem.
En ik denk dat ik het misschien wel heel veel beter ga doen in mijn eentje. Dat ik heel veel beter mijn eigen grenzen kan respecteren zonder hem.
Maar er zijn 2 kanten. Want ik hou zielsveel van hem. Hij is mijn stabiliteit. Hij wil het nu alleen niet meer zijn.
En ik denk dat ik het misschien wel heel veel beter ga doen in mijn eentje. Dat ik heel veel beter mijn eigen grenzen kan respecteren zonder hem.
Maar er zijn 2 kanten. Want ik hou zielsveel van hem. Hij is mijn stabiliteit. Hij wil het nu alleen niet meer zijn.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
woensdag 19 maart 2025 om 22:15
Lieve Lucy, zo ingewikkeld.
Even een paar dingen om je mee te geven. Heb je ook wel eens overwogen dat jij het misschien niet hebt 'stukgemaakt', maar dat jij je ontwikkelt hebt (en hij vast ook), maar niet dezelfde kant op? Wat ik namelijk van je lees is inderdaad veel klachten, lichamelijk en mentaal, en dat is voor iedereen heel zwaar. Voor jou en hem. Maar ik lees ook een ontwikkeling. Meer zelfinzicht, leren wat je aankan, leren (noodgedwongen) om een grens te respecteren, beter in staat om te voelen en uit te leggen wat je nodig hebt. Dat is ontwikkeling.
Alles is het natuurlijk wel heel erg jammer en ontzettend moeilijk als nu blijkt dat jullie niet meer het beste in elkaar naar boven halen, en hij je (onbewust) nu misschien belemmerd in je groei. Zeker na al die mooie jaren samen.
Denk je dat er nog ruimte is om hier samen naar te kijken? Om te kijken of het 'samen' nog te vinden is?
EV, wil je vertellen over wat er allemaal gebeurd dat je zo triggert? Kleine dingen kunnen onoverzichtelijk groot voelen als ze linken aan trauma.
Wat naar dat ook jij de verbinding dreigt te verliezen. Kunnen jullie het hier samen over hebben?
Even een paar dingen om je mee te geven. Heb je ook wel eens overwogen dat jij het misschien niet hebt 'stukgemaakt', maar dat jij je ontwikkelt hebt (en hij vast ook), maar niet dezelfde kant op? Wat ik namelijk van je lees is inderdaad veel klachten, lichamelijk en mentaal, en dat is voor iedereen heel zwaar. Voor jou en hem. Maar ik lees ook een ontwikkeling. Meer zelfinzicht, leren wat je aankan, leren (noodgedwongen) om een grens te respecteren, beter in staat om te voelen en uit te leggen wat je nodig hebt. Dat is ontwikkeling.
Alles is het natuurlijk wel heel erg jammer en ontzettend moeilijk als nu blijkt dat jullie niet meer het beste in elkaar naar boven halen, en hij je (onbewust) nu misschien belemmerd in je groei. Zeker na al die mooie jaren samen.
Denk je dat er nog ruimte is om hier samen naar te kijken? Om te kijken of het 'samen' nog te vinden is?
EV, wil je vertellen over wat er allemaal gebeurd dat je zo triggert? Kleine dingen kunnen onoverzichtelijk groot voelen als ze linken aan trauma.
Wat naar dat ook jij de verbinding dreigt te verliezen. Kunnen jullie het hier samen over hebben?
woensdag 19 maart 2025 om 22:37
O lucy vind het heftig om te horen.
Maar ik ben het wel met Maismon eens. We hebben je hier ook zien groeien hoe je met bepaalde triggers en problemen omging en omgaat. Ik hoop voor je dat je samen met man er na kan kijken en het tij kan keren.
Zegt de gene die al 2 maanden niet samen heeft geslapen met man en zich in haar veilige domein opsluit
Maar ik ben het wel met Maismon eens. We hebben je hier ook zien groeien hoe je met bepaalde triggers en problemen omging en omgaat. Ik hoop voor je dat je samen met man er na kan kijken en het tij kan keren.
Zegt de gene die al 2 maanden niet samen heeft geslapen met man en zich in haar veilige domein opsluit
woensdag 19 maart 2025 om 23:18
Ik zit momenteel te hoog in mijn emotie om dat te kunnen zien geloof ik.
Waar ik enorm van baal, om meerdere redenen. Niet in de laatste plaats omdat ik morgen de afspraak heb met gt, en ik niet hoog in mijn emotie mijn eerste afspraak wil hebben.
Weet je, misschien wel. De liefde is er van beide kanten echt nog wel. Ik denk dat we alletwee alleen ontzettend moe zijn. Maar misschien zijn we ook wel teveel van elkaar afgedreven. Geen idee.
En nu ga ik slapen. Morgen wordt minstens net zo'n emotionele dag, vrees ik.
Eerst kno. Dan gt. Dan psych.
Waar ik enorm van baal, om meerdere redenen. Niet in de laatste plaats omdat ik morgen de afspraak heb met gt, en ik niet hoog in mijn emotie mijn eerste afspraak wil hebben.
Weet je, misschien wel. De liefde is er van beide kanten echt nog wel. Ik denk dat we alletwee alleen ontzettend moe zijn. Maar misschien zijn we ook wel teveel van elkaar afgedreven. Geen idee.
En nu ga ik slapen. Morgen wordt minstens net zo'n emotionele dag, vrees ik.
Eerst kno. Dan gt. Dan psych.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
