Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en weer verdwijnen - 5
zaterdag 10 mei 2025 om 21:03
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en empathisch besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom geldt hier de regel: 'NIET QUOOTEN' zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en empathisch besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom geldt hier de regel: 'NIET QUOOTEN' zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
dinsdag 20 mei 2025 om 19:54
Haha, het was niet lomp hoor!
En als wel, heeft iedereen op zijn eigen stukje lompheid na een pittige dag.
Weet man dat je het moeilijk hebt nu?
Kom je naar de tuin? Mag jij in de boomhut, hou ik beneden de wacht en zet ik lekkers neer voor het luik. Verder hoef je niks met me, en mag je lekker sudderen.
En als wel, heeft iedereen op zijn eigen stukje lompheid na een pittige dag.
Weet man dat je het moeilijk hebt nu?
Kom je naar de tuin? Mag jij in de boomhut, hou ik beneden de wacht en zet ik lekkers neer voor het luik. Verder hoef je niks met me, en mag je lekker sudderen.
woensdag 21 mei 2025 om 00:37
woensdag 21 mei 2025 om 05:21
woensdag 21 mei 2025 om 06:04
Avo, goed gedaan. Het is zwaar. Mijn emdr wordt nu ietsje lichter en ik zie nu pas hoe zwaar het toen was. Ik heb 2 weken geen emdr gehad door meivakantie en toen voelde ik me opeens beter. Her is echt dodelijk vermoeiend.
Mijn routine na emdr is tegenwoordig: meteen erna half uurtje wandelen en naar huis reizen. Kom soep eten. Yoga nidra in bed, en daar val ik bij in slaap. Soms slaap ik ook daarna nog even door als dat nodig is. Daarna sleep ik me totaal wazig uit m'n bed. Het is dan etenstijd en ik eet iets makkelijkst (maaltijdsalade of iets wat ik van te voren al heb gemaakt) . De avond mag alles, ik hoef niks. Meestal zit ik gewoon wat op de bank met mobiel of tv. Sowieso maak ik geen afspraken. Meestal om 21u weer naar bed. Ochtend erna op tijd eruit en dan ga ik naar een sportschoollesje wat ik leuk vind. Afh van mijn energie hoe intens ik het zelf maak. Soms ben Ik echt nog supermoe en vind ik het goed genog als ik er ben en wat beweeg, soms heb ik wel weer energie en kan ik juist lekker tekeer gaan. Daarna eindigt m'n routine maar vaak ben ik de hele dag erna nog niet zoveel waard. En bij mij komt de ergste nawee met veel emoties dan de dag daarna, dus daar houd ik ook rekening mee.
Ik heb geen gezin dus kan 't helemaal zelf invullen, das makkelijker. Misschien werkt voor jou iets totaal anders. Maar ik wil vooral zeggen: wees lief voor jezelf. Het is zwaar, echt. Verzin een routine die het zo comfortabel mogelijk maakt.
In the middle of de eerste 8 mnd had ik moete met vertrouwen houden. Waarom voel ik me zo kut elke keer, waarom doe ik dit mezelg aan, wanneer wordt het beter, wordt het ooit nog wel beter. Nu ben ik blij dat ik heb doorgezet toen.
Hoe ben je de nacht doorgekomen Avo?
Mijn routine na emdr is tegenwoordig: meteen erna half uurtje wandelen en naar huis reizen. Kom soep eten. Yoga nidra in bed, en daar val ik bij in slaap. Soms slaap ik ook daarna nog even door als dat nodig is. Daarna sleep ik me totaal wazig uit m'n bed. Het is dan etenstijd en ik eet iets makkelijkst (maaltijdsalade of iets wat ik van te voren al heb gemaakt) . De avond mag alles, ik hoef niks. Meestal zit ik gewoon wat op de bank met mobiel of tv. Sowieso maak ik geen afspraken. Meestal om 21u weer naar bed. Ochtend erna op tijd eruit en dan ga ik naar een sportschoollesje wat ik leuk vind. Afh van mijn energie hoe intens ik het zelf maak. Soms ben Ik echt nog supermoe en vind ik het goed genog als ik er ben en wat beweeg, soms heb ik wel weer energie en kan ik juist lekker tekeer gaan. Daarna eindigt m'n routine maar vaak ben ik de hele dag erna nog niet zoveel waard. En bij mij komt de ergste nawee met veel emoties dan de dag daarna, dus daar houd ik ook rekening mee.
Ik heb geen gezin dus kan 't helemaal zelf invullen, das makkelijker. Misschien werkt voor jou iets totaal anders. Maar ik wil vooral zeggen: wees lief voor jezelf. Het is zwaar, echt. Verzin een routine die het zo comfortabel mogelijk maakt.
In the middle of de eerste 8 mnd had ik moete met vertrouwen houden. Waarom voel ik me zo kut elke keer, waarom doe ik dit mezelg aan, wanneer wordt het beter, wordt het ooit nog wel beter. Nu ben ik blij dat ik heb doorgezet toen.
Hoe ben je de nacht doorgekomen Avo?
woensdag 21 mei 2025 om 12:05
woensdag 21 mei 2025 om 21:58
Ik lees je. Ik hoor je. Ik voel je Cadeautje.
Dit is een heel zware manier om te helen. En voor je voelt dat je aan het helen bent duik je zo diep. Het is opnieuw de hel. Maar nu bewust en met kennis van hoe het anders had moeten zijn. En dat voelt nog erger dan eerst.
Tegelijk lees ik ook dat je doorvoelt dat het dat is en voel ik je wil om door te zetten in aanpakken.
Zullen we samen ademen. Samen een weg zoeken naar slapen?
Dit is een heel zware manier om te helen. En voor je voelt dat je aan het helen bent duik je zo diep. Het is opnieuw de hel. Maar nu bewust en met kennis van hoe het anders had moeten zijn. En dat voelt nog erger dan eerst.
Tegelijk lees ik ook dat je doorvoelt dat het dat is en voel ik je wil om door te zetten in aanpakken.
Zullen we samen ademen. Samen een weg zoeken naar slapen?
ollegrieze wijzigde dit bericht op 21-05-2025 21:59
1.73% gewijzigd
woensdag 21 mei 2025 om 22:02
Wat wilde ze zelf? Wat daar gebeurde? Of dat het zo snel en pijnloos mogelijk voorbij zou zijn?
Wat naar dat de twijfel aan jezelf en zelfhaat er nu ook zo bij aanwezig is. Maar ook een beetje iets anders, lees ik tussen de regels? Dat haten lekker veilig zou voelen maar niet helemaal lukt?
Kun je de woorden van Coach terughalen?
Wat hielp je? Wat zou je willen dat waar is, ook al is het nu lastig te voelen?
Wat naar dat de twijfel aan jezelf en zelfhaat er nu ook zo bij aanwezig is. Maar ook een beetje iets anders, lees ik tussen de regels? Dat haten lekker veilig zou voelen maar niet helemaal lukt?
Kun je de woorden van Coach terughalen?
Wat hielp je? Wat zou je willen dat waar is, ook al is het nu lastig te voelen?
What a nuanced anxiety
woensdag 21 mei 2025 om 22:32
Avocado.
Je bent niet schuldig als je het zelf wilde.
Zij zijn nóg schuldiger.
Hele gekke vergelijking misschien, maar als je een klein kind heroïne geeft en verslaafd maakt. Is zo’n kind dan een jaartje later, of als puber, schuldig als het heroïne wil?
Nee toch? Nou, dat is bij seksuele aandacht ook zo.
En het is niet raar dat afgekickte mensen zich raar, vies, schuldig voelen over wat ze als verslaafde gedaan hebben. Waar ze om gesmeekt hebben en waar ze hele foute en vernederende dingen voor gedaan hebben. En waar ze van genoten hebben en naar verlangd hebben. Welke herinneringen verwarrend zijn en welke akelig om weer op te roepen. Je kunt je er vast wat bij voorstellen, ook al ben je (hoop ik) nooit verslaafd geweest aan harddrugs.
En pas dit nu eens toe op een kind, dat willens en wetens verslaafd gemaakt is door slechte mensen.
Ik hoop dat je bij zo’n kind je kunt voorstellen dat er mededogen is voor alles, en geen sprake van schuld. Wát zo’n kind ook gedaan heeft.
Je bent niet schuldig als je het zelf wilde.
Zij zijn nóg schuldiger.
Hele gekke vergelijking misschien, maar als je een klein kind heroïne geeft en verslaafd maakt. Is zo’n kind dan een jaartje later, of als puber, schuldig als het heroïne wil?
Nee toch? Nou, dat is bij seksuele aandacht ook zo.
En het is niet raar dat afgekickte mensen zich raar, vies, schuldig voelen over wat ze als verslaafde gedaan hebben. Waar ze om gesmeekt hebben en waar ze hele foute en vernederende dingen voor gedaan hebben. En waar ze van genoten hebben en naar verlangd hebben. Welke herinneringen verwarrend zijn en welke akelig om weer op te roepen. Je kunt je er vast wat bij voorstellen, ook al ben je (hoop ik) nooit verslaafd geweest aan harddrugs.
En pas dit nu eens toe op een kind, dat willens en wetens verslaafd gemaakt is door slechte mensen.
Ik hoop dat je bij zo’n kind je kunt voorstellen dat er mededogen is voor alles, en geen sprake van schuld. Wát zo’n kind ook gedaan heeft.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
