Hier mag alles zijn en weer verdwijnen - 5

10-05-2025 21:03 385 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en empathisch besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.

Wissen mag altijd en daarom geldt hier de regel: 'NIET QUOOTEN' zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Kan je de toon van de Hapto naar voren halen. In je oren halen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Je hoeft denk ik ook nu niet iets te vinden of willen of weten avo, want de emdr gooit je helemaal overhoop en dat doet veel. Je doet het niet verkeerd door nu tegen de muren op te vliegen of te twijfelen of in de war te zijn.
Het is alleen zo'n vreselijk rottig gevoel.
Is er een beeld, een denkbeeldige plaats, een fijne veilige plek die je voor je zou willen zien, waar je misschien even kan zijn zonder eisen, om je lichaam een zo goed mogelijke kans te geven een beetje rust te pakken?

De boomhut, de tuin?
Hoog tussen de takken met het touw opgetrokken en op een zacht kussen, met de dekens over je heen?
What a nuanced anxiety
Alle reacties Link kopieren Quote
Jij had geen ziekte. Jouw kleine meisje had geen ziekte. Jouw kleine meisje werd zo behandeld dat het leidde tot trauma's.
Daar hoef je nu geen schuldvraag aan te koppelen. Heling gaat niet over schuld maar over je leven kunnen leiden zonder het overheersende lijden.
ollegrieze wijzigde dit bericht op 21-05-2025 22:49
4.28% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Avocadeau schreef:
21-05-2025 22:40
...
En ik denk niet dat ze verslaafd was aan seksuele aandacht. Denk je van wel?
Nee, dat denk ik niet.
Ik bedoelde de vergelijking bij de schuld, en het schuld/schaamtegevoel. Niet als vergelijking drugs/aandacht of lust.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
Alle reacties Link kopieren Quote
.
avocadeau wijzigde dit bericht op 22-05-2025 18:28
99.48% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
.
avocadeau wijzigde dit bericht op 22-05-2025 18:28
99.66% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
.
avocadeau wijzigde dit bericht op 22-05-2025 18:28
98.51% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Lieve Avo,

Ga jij maar naar de boomhut. (Pas wel op voor stinksokken daar).
Ik loop wel grommend langs het hek.
En als ik een verdrietig meisje tegenkom zal ik haar troosten, daar hoef jij je nu even niet druk om te maken.

Slaap vast :lips:
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik herken het gevoel vast te zitten in mijn lichaam/gevoel, en tegelijk een soort verlamming waardoor ik in cirkels dacht en traag was. Heen en weer schietend tussen herinneren en proberen grip te krijgen op het herinneren.

Ik denk dat de boomhut in een beuk zit? Zo'n grote, oude, waar nu van die dieprode bladeren aan zitten waardoor alles wat hoog in de boom zit vanaf de grond niet zichtbaar is.
De hut van stevig hout, zodat je zeker weet dat je er veilig in ligt. Voor de zekerheid kun je het grote bedkussen gewoon bovenop het luik leggen; niemand komt dan binnen. Zo veilig en hoog zit je, dat je door de takken heen wel naar de hemel kunt kijken. Een stille lentenacht, met veel sterren en af en toe geruis van wind door de takken. De rest van de wereld is hier heel ver weg. Door de zachte wind en de heldere hemel kunnen je ogen af en toe een vallende ster volgen, of de takken zien bewegen. In een lantaarn kun je een kaars aansteken. De vlam danst een beetje, geeft net genoeg licht om te kunnen zien waar je bent maar niet genoeg om je wakker te houden als je weg wilt doezelen.
What a nuanced anxiety
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja ik herken het goed: die focus niet kunnen houden terwijl ik weet dat dat op dat moment zou werken om mezelf rustig(er) te krijgen. :hug:

Ik lig in een tentje onder de boomhut. De rits is dicht. Het is fijn dat er bovenin een ruitje is zodat ik naar de hemel kan kijken. Er zijn weinig sterren maar als ik goed zoek en kijk, zie ik wel wat lichtjes. De katjes liggen bij me. Witje bovenop me, Grijsje tegen me. Op weg naar de nacht en naar slaap. De katjes purren, spinnen zachtjes en gaan nog even lekkerder liggen. Maar als nodig zijn ze zo over de muur of in de boomhut om ook voor jou zo zorgzaam te zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Plak in Google: Linden van der Leij meditatie boos bang verdrietig.

Ik had de versie van 14 minuten op Spotify.
avocadeau wijzigde dit bericht op 22-05-2025 18:29
79.04% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Advo

Geen sorry voor je stukje tuin.

Ik heb de rododendrons geclaimd en ik blaas en bijt als er nu iemand bij komt.

Ik merk dat ik steeds strenger word in mijn ritme en het heel lastig vind om mee te bewegen met de kinderen. ( mijn vader vangt nu al de kinderen op woensdagmiddag extra op zodat ze kunnen gaan spelen) na een macht slaapmedicatie begint mijn dag op een 4 maar eind van de dag zit ik al weer op een 2.5.

Grrr stress en deze maanden zijn drama .

Maar het goede nieuws de rechter heeft toestemming gegeven om verstek te gaan met de zaak in juli aangezien ik niks kan doen aan het uitstel en dat ik er dan persoonlijk onderdoor kan gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Avo, ik denk dat het juist heel goed is dat je durft aan te geven dat je even een stukje van de tuin voor jezelf wil. Je herkent je grens en handeld daarnaar. Dat is knap, en dat mag. Je sluit er niemand mee buiten. Er is nog genoeg tuin over voor de mensen die wel behoefte hebben aan nabijheid en gezelschap.

Wat naar dat je het zo moeilijk hebt de laatste dagen. Helpt het je om te weten dat, hoe naar ook, veel van de dingen die je voelt (het leven in een waas, het herbeleven met het gevoel van toen, het niet kunnen denken) vaak gebeuren bij/na emdr? Helpt het idee dat het de vorige keer na een paar dagen minder, dragelijker werd?

Wat je gisteravond typte heb ik niet meer gelezen voor je het weghaalde, sorry. Ik heb wel een beetje een idee. Wil je dat we dat stukje met rust laten, of wil je het daar nog over hebben?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ach Friet, wat naar dat je het moeilijk hebt. Fijn dat je vader de kinderen extra op kan vangen en ook dat de rechter toestemming heeft gegeven!
Is er iets dat je op dit moment kan helpen om het vol te houden (behalve dan dat iedereen moet ophouden met het uitstellen van de zaak)?
Alle reacties Link kopieren Quote
Avo, ik denk dat het juist heel goed is dat je ons laat weten wat je nodig hebt (namelijk afstand). En ik ben trots op je dat je daar al veel minder vaak sorry voor hoeft te zeggen dan eerst. (Ik ben zelf in het echte leven Freule Sorry en probeer dat nu mbv therapie af te leren, omdat dat zo gaat over niets voor jezelf mogen hebben en al helemaal geen autonomie).

Frietje, wat erg toch dat je hier doorheen moet gaan en dat het nu nog langer gaat duren voor je. Ik kan me zo voorstellen dat het dan moeilijk is om in verbinding met je gezin te blijven.

Hier gaat het even heel erg niet goed, op alle vlakken. Moeilijk om me staande te houden terwijl er zoveel nare dingen gebeuren. Ik heb een zelfzorgterugval waarbij ik weer veel te weinig slaap, slecht eet en niet beweeg. En straks kan ik daar ook geen hulp meer voor vragen, want de therapie is bijna afgelopen.

Het zal allemaal.wel goedkomen, maar ik worstel enorm.
Alle reacties Link kopieren Quote
Avo ik vind het heel mooi om te lezen wat er bij die 'verkeerde' meditatie gebeurde, dat je het kon toelaten. Wat ik meestal probeer na de emdr is zo min mogelijk te denken. Niet proberen te snappen of te duiden. En juist alle gevoel en emoties die er zijn, er te laten zijn. Het zal een reden hebben, ook al kan ik het niet duiden. Ik had/heb een soort mantra: alle gevoel mag er zijn, ik hoef het niet te verklaren of op te lossen, alleen maar toe te laten. Die helpt mij wel. Weet niet of het voor jou ook misschien zou helpen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Avo, juist fijn dat je kon aangeven dat je een stuk tuin voor jezelf nodig had. Dat is niet kwetsend of onaardig maar juist mooi: je voelt aan wat je nodig hebt en vraagt er om. Goed voor jezelf gezorgd!
En als je je dan weer prettiger voelt met mensen dichterbij weten die mensen ook: avo vindt het écht fijn hier bij ons te zijn, wat als ze dat niet zou vinden zou ze zich terugtrekken. Dat geeft vertrouwen.

Griebus, wat rot dat alles nu moeilijk is. Wil je er iets over kwijt? Is er één klein stapje in die zelfzorg die nu het meest bereikbaar is, iets dat je kan doen om die spiraal naar beneden af te remmen?

Ik zit met een dilemma, wie wil meedenken is welkom. Neig nu zelf een kant op maar extra perspectieven kan nooit kwaad.
Ik hou het vaag (had het net concreet uitgetypt maar dat is zó herkenbaar), maar het gaat om een vacature waarvan ik me afvraag of ik hem aankan (qua uren/psychische belastbaarheid). Inhoudelijk is het een mooie volgende stap na het project waar ik nu mee bezig ben; maar het idee om dit daadwerkelijk te moeten gaan doen (o.a. met meer uren dan ik nu werk) vliegt me aan. De eisen zijn hoog, inhoudelijk is het uitdagend maar ook interessant, maar het is ook een omgeving en type baan waarin het bewaken van de balans tussen werk en privé voor veel mensen lastig is en mensen hoge druk voelen. En daar kan ik op mijn best al niet goed tegen, laat staan nu ik bezig ben van alles te verwerken.
What a nuanced anxiety
Alle reacties Link kopieren Quote
Even heel kort door de bocht Tyche: zoals ik het nu lees, klopt er teveel niet. Is dit de goede kans op het verkeerde moment.

Voor mezelf heb ik drie pijlers/poten: Relatie (met partner, maar ook de relatie met mezelf), (t)huis en werk.
Om stevig te gaan sleutelen aan 1 van die 3, moeten de 2 anderen in stabiel vaarwater zitten.
Want door scha en schande heb ik geleerd dat ik het anders niet aankan en dat dan sleutelen, meer afbreuk aan mijn levenskwaliteit doet dan dat het me verder brengt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dankjewel voor het meedenken Olle.
Het lastige is ook dat mijn huidige project een aflopende zaak is. Ik moet dus sowieso iets anders gaan doen over een paar maanden, en dat gaat sowieso spannend en stressvol zijn. Ik vind het ook lastig om te wachten tot de ideale baan langskomt, omdat de kans groot is dat die niet bestaat. En tegelijk is de eindfase van dit project en het doorwerken van alles in therapie nu alles waar ik mee bezig kan zijn.
Mijn idee is nu om wél te reageren en te kijken of ik op gesprek kan komen, en hoe dat dan is. En daarna weer verder te zien of dat me enthousiaster of juist meer overweldigd maakt.
What a nuanced anxiety
Alle reacties Link kopieren Quote
Tyche, uitdaging brengt ook met zich mee (meestal) dat je dingen moet gaan doen waar je je nog in moet ontwikkelen. Ik heb de overstap gemaakt naar beleid terwijl ik uit een situatie kwam die niet handig was (vanuit arbeidsconflict en net zware therapie afgesloten). Ik heb het gered, maar ook omdat het minder uren was dan ik daarvoor werkte en omdat ik een leidinggevende had die me de tijd gaf in te werken en bij alles riep: er gaat niemand dood als het een week later klaar is.

Een nieuwe functie geeft druk, en zo te horen is het een functie waar je erg op je grenzen moet gaan letten, terwijl je mentaal nu niet helemaal.in de meest stabiele periode zit. Kun je dat? Vind je dat lastig? Heb je het idee dat je je moet bewijzen in je nieuwe functie?

En in hoeverre ben je echt uitgekeken op je huidige functie, wil je graag die extra stap zetten? Wat doet het met je om die stap nu niet te zetten? Want dat kan ook een overweging zijn. Ik moest echt weg op mijn vorige werkplek, die was giftig voor me.

Avo: ik heb je gelezen, leef met je mee en zie hoe zwaar je het hebt, maar ook de stappen die je maakt). Ik denk aan je :hug:
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
Alle reacties Link kopieren Quote
Ah, crosspost.

Kun je evt in het tweede gesprek (mocht je dat krijgen) vragen of minder uur werken ook een optie is? Dat je blijft op je huidige aantal uren?
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat aflopende project verandert de situatie Tyche: Je hebt geen keuze in sleutelen aan werk, dat moet dus sowieso gebeuren.
Met je aanvulling denk ik inderdaad dat het goed is om het proces in stapjes te doen en elk stapje te evalueren. Dus ja, het gesprek voeren en checken wat het met je doet.
Hoe groot is de druk om meteen na het huidige project een nieuwe inkomstenbron te hebben?
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat is een goede vraag om mee te nemen Lucy, van die uren. Ik vermoed van niet trouwens, het is al bijzonder dat het niet fulltime is. En ja, ik zal zeker het gevoel hebben dat ik me moet bewijzen in die functie, op een gebied waarvan ik zelf nog niet helemaal weet of ik dat wel wil. :facepalm:
Ik heb trouwens wél een vast contract bij mijn huidige werkgever, alleen is onzeker hoe die uren moeten worden ingevuld na afloop van dit project (waar ik voor ben aangenomen).

Olle, praktisch gezien is die druk niet groot, ik kan het een flinke tijd uitzingen zonder inkomsten. Mentaal is dat een heel ander verhaal, en voelt het onveilig om zo afhankelijk te zijn van mijn spaargeld en partner (ik ben opgegroeid met periodes van financiële onzekerheid waardoor ik daar snel en ook onterecht zorgen over heb).
What a nuanced anxiety
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit project is niet bij huidige werkgever?

Is het een optie om met je huidige werkgever om de tafel te gaan en opties te verkennen, voor je extern gaat zoeken?

En is het een idee om een financieel plan voor jezelf te maken voor zeg: een jaar? Dat geeft ademruimte, en de kans dat je binnen een jaar niets vindt is niet zo groot verwacht ik.

Hoeveel spaargeld heb je maandelijks nodig? Hoeveel spaargeld heb je dan nog na een jaar? Heb je rekening gehouden met vakantie en extra uitgaven?

Zou dat rust kunnen geven in je angsten omtrent financieen?

(Ik herken ze trouwens. Zonder dat daar bij mij een specifieke aanwijzing voor is).
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
Alle reacties Link kopieren Quote
Dan sta je denk ik voor de keuzes:
1. Bij je huidige werkgever blijven met vast contract en daar zsm helderder krijgen wat je opdracht ná dit project wordt.
Risico: Geen interessant werk/geen goede invulling/geen duidelijkheid hierover. Voordeel: Gegarandeerd inkomen, tijd om verder te kijken zonder financiële stress.

2. Solliciteren en dit stap voor stap evalueren.
Risico bij overstap: Slecht te managen werk/prestatie/tijdsdruk. Geen vast contract (vul ik in). Toch minder interessant werk dan verwacht. Financiële druk om door te zetten.
Voordeel: Logische volgende stap, inhoudelijk interessant, persoonlijke groei.

Misschien dat het helpt om dit soort lijstje voor jezelf op te schrijven?

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven