Hier mag alles zijn en weer verdwijnen - 5

10-05-2025 21:03 528 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en empathisch besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.

Wissen mag altijd en daarom geldt hier de regel: 'NIET QUOOTEN' zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja.
Ik hoopte het minder drama en korter aan te pakken.
Simpel en bondig ofzo.

Vlag uit als dat me lukt...
Alle reacties Link kopieren Quote
Wil best meekijken als je dat fijn vindt?

Edit: Zie dat je post weg is. Dat wordt lastig samenvatten :P .
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
Alle reacties Link kopieren Quote
Advo Ik een stok in het hoenderhok gooien. Sorry als ik het lastiger maak voor je.

Maar als ik voor mijn werk op een conferentie of training ben buitenshuis en ik merk dat de gene die het organiseren in de gezamenlijke ruimten moeten slapen en zich niet kunnen terug trekken om zich zelf op te kunnen laden.

Vind ik daar echt wel wat van richting het bedrijf onprofessioneel en een slechte werkgever en zal mijn werkgever ook laten weten dat dit mischien niet het bedrijf is waar je mee gezien wilt worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Cadeautje, je post van 20:23 uur.
Je ziet je eigen handelen goed. En uit je eerdere posts las ik hoe belangrijk jij het imago en het goed functioneren van jouw organisatie vind :heart:
Dat herken ik. En daar heb ik intussen een modus in kunnen vinden: iedereen binnen mijn organisatie weet dat ik zakelijk ben en ook erg zorgzaam. In de dagdagelijkse dingen ben ik degene die ziet dat iemand een afspraak heeft en een beetje in spagaat zit qua hospitality o.d. en dat ik dan als een soort van 'jongste kantoor bediende' redder met koffie, thee e.d. En iedereen weet dat ik ga voor de doelen en de cijfers en dus kritisch ben op handelen, acteren en inzet. En dat ik dat doe met een open geest en ruimte voor input en aanpassen van geplogenheden. Ik voel me daar intussen comfortabel in en ik lees bij jou dat jij daar ook steeds meer naar toe gaat.

Edit: Ik ben mosterd met teveel mayo: Lucy vat het samen: Jij ziet wat jullie klanten...
En eens met Frietje mbt de verantwoordelijkheid van de werkgever. Ik zou dit echt opnieuw met LG aan de kaak stellen: Dus klantverwachting en hoe de medewerkers hier optimaal voor kunnen staan en wat ze en dus jij, daarvoor nodig hebben.
:hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
olle, ik stuur sjoerd even, moment
Alle reacties Link kopieren Quote
Egopost en niet heel belangrijk: Mijn 90 jarige oom (en vroegere buurman en de leukste oom die me leerde figuurzagen en duiven verzorgen) is overleden. Hij was de broer van mijn moeder, zijn vrouw is een zus van mijn vader. Het was mijn tweede thuis als kind, ik keek elke dag in welk huis welk avondeten op tafel stond en ging eten aan de ' lekkerste' tafel :hihi:
Ik wil graag naar het afscheid gaan, zeker ook voor mijn tante. Maar ik weet dat klojo en co daar zeker 'op gaan springen' om zichzelf bij de familie te profileren.
Het voelt zo naar dat ik zo 'gebonden' ben: Als ik ga en hij is daar ook moet ik hem verdragen (en ben ik zeker dat er een onverwachte 'aanval' zal zijn) of hem laten verwijderen (dat doe je ook niet op een uitvaart). Dus mijn enige optie is niet gaan. Waarmee ik de indruk wek dat dit niet belangrijk genoeg is om moeite voor te doen.
GVD Zo klem. Het is dus 'dubbele' familie en door mijn boodschap en verlaten van de neven en nichten app van Maman's kant weten zij een beetje. De papa kant van de fam weet niets.

Na knobbelen heb ik besloten om niet te gaan. Heb ik een condoleance kaartje naar het vermeldde adres gestuurd. En ik heb een handgeschreven brief met mijn fijne herinneringen aan oom geschreven die ik naar zijn vrouw wil sturen.
Wat denken jullie? Is dit ok? Ik twijfel want ik meld natuurlijk nergens waarom ik er niet bij ben en dat ik er niet ben vind ik zelf niet ok.
ollegrieze wijzigde dit bericht op 04-06-2025 23:04
6.64% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Olle, gecondoleerd met je verlies.

Kun je bellen? Of de avond vantevoren naar de condoleance gaan (of is die er niet? Typisch katholiek geloof ik...)?

Ik snap je overwegingen zo goed en ik snap dat je geen stennis wil schoppen.

Als je niets wil laten vallen over hoe en waarom, kun je dan desnoods faken dat er iets is waar je zelfs voor een begrafenis niet onderuit komt, maar dat je graag samen met tante een week later naar het graf wil gaan oid? Want ze klinken wel als heel belangrijk voor je...
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat fijn Lucy om van jou te lezen wat ik ook overweeg. Helaas is tante ook op leeftijd en is bellen geen optie. Ze is nog 'goed' maar slechthorend en best fragiel.
Alles wat ik met haar zou willen delen - en wat jij noemt zou ik het allerliefst willen - moet ik regelen via haar kinderen die nu natuurlijk ook in rouw zijn en heel veel aan hun hoofd hebben want ik denk niet dat tante nu nog in 'hun' huis alleen kan blijven. En ik wil hen op dit moment zeker niet belasten met het klojoverhaal
'Mijn' probleem is een faits divers waar ik hen niet extra mee wil belasten nu.
Ik ben ontzettend kwaad dat ik mijn lieve tante niet even kan knuffelen en laten voelen hoeveel ik van oom hield en hoe fijn hun rol in mijn leven is geweest.
Er is inderdaad de avond van tevoren een uurtje condoleance (RK). Waar ik zeker van weet dat klojo en co daar ook zullen zijn want zij wonen niet in de buurt en logeren bij 'weekendjes familie' in zijn familiehuis dat daar in de buurt is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ah fuck. Hij gaat dus naar allebei.

Kinderen even een appje sturen?

"Lieve neef/nicht, gecondoleerd met jullie verlies. ik kan tot mijn enorme verdiet niet bij de begrafenis zijn, ik wil jullie veel sterkte wensen.

Is het mogelijk om een week later tante te bezoeken om persoonlijk alsnog mijn medeleven aan haar te tonen?"

Denk dat het gewaardeerd wordt als je het zo doet.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
Alle reacties Link kopieren Quote
Lieve Oudblond,

Maak het niet moeilijker dan het is.

Stuur, als je dat kan, ook elk van de kinderen van die oom (of die ene belangrijke of wat dan ook) naast het condoleancekaartje een persoonlijk kaartje met daarop geen inhoudelijke uitleg (niet nodig en op dit moment niet gepast), maar enkel dat je veel aan hun denkt en die dagen tot je grote spijt echt niet kunt komen.
Meer kan je niet doen en meer hoef je ook niet te doen.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ach lieve Olle, gecondoleerd.
Kan je niet niet gewoon nu al zo snel mogelijk naar tante toe?
Nu klojo er nog niet is?
En de week erna gaan is sowieso altijd een goed idee. Ik denk dat jij als geen ander weet dat de klap dan pas echt komt.

Je kaart en fijne brief zijn fijn. Als je denkt dat tante er niets van snapt dat je er niet bent, en je haar niets wilt vertellen over klojo, is het misschien mogelijk zo snel mogelijk te gaan met als excuus dat je op de uitvaart zelf twee dagen weg bent voor werk waar je echt echt echt niet onderuit kan, en daarom nu vast komt, en zo snel mogelijk na de uitvaart ook nog een keer.

Kan jij goed afscheid nemen, zonder je lievelingsoom nog te zien? Wat heb JIJ nodig in dat proces?

Ik snap je besluit om niet naar de uitvaart te gaan. Je kan hem niet weg laten halen bij een gelegenheid waarvoor hij iutgenodigd is. Niet gaan is de enige manier om jezelf te beschermen. Wat knap dat je dat dan ook doet. Hoe pijnlijk en oneerlijk ook.

Overweeg je niet om het soms openbaar te maken, van de daken te schreeuwen wat hij deed, wat een gore eikel hij is? Of is ook bij jjou de schaamte en schuld te groot?

:hug:
Wat je omschrijft uit je kindertijd klinkt zo fijn. Wat goud, zo'n oom en tante naast je waar je ook thuis was. Werd je daar ook gekoesterd?
Alle reacties Link kopieren Quote
Lucy schreef:
04-06-2025 23:01
Want ze klinken wel als heel belangrijk voor je...
Ja. Er komen zoveel fijne herinneringen naar boven. Die heb ik ook in de draft van mijn brief aan tante geschreven.
Ooit hadden oom en tante AL een kleuren tv en wij keken nog zwart wit. Oom vertelde me dat hij in de achterkant van de tv alle kleurtjes in de 'verfbakjes' had gedaan.... En daarna kreeg mijn 6 jarige ik een pot rode verf in handen...
:proud:
Fanilieverhaal. Ik heb zoveel plezier met deze oom gehad en hij hield me altijd uit de wind. Was mijn toevluchtsoord.

ik beseft pas veel later dat hij eea vermoedde en me tijdens mijn pubertijd... en toen zijn we een aantal jaren het fijne contact kwijt geraakt omdat ik hem niet meer toeliet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Opties van Feow en Lucy zijn ook mooi.
Korte oprechte boodschappen.

Fijne steunkousen zijn jullie toch.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ach mopje...
Nooit uitgesproken met die oom?

Och, wat zal hij je dierbaar zijn. Wat een verdriet dan nu. :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik
Ben
Géén
Steunkous.

Gewoon niet.
Stinkstok, blote eeltvoet, verlepte netpanty, desnoods.

Maar geen steunkous.
Sorry.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dank dank! Met jullie input kan ik net nog wat beter finetunen en dat voelt goed. Merci. Ik ga de brief naar tante versturen. En een persoonlijk kaartje naar hun twee kinderen sturen.
En over een week of twee app ik hun dochter en zoon met de vraag of ik bij tante op bezoek kan komen.
Dank lieverds.
ollegrieze wijzigde dit bericht op 04-06-2025 23:47
0.17% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
feow schreef:
04-06-2025 23:40
Ik
Ben
Géén
Steunkous.

Gewoon niet.
Stinkstok, blote eeltvoet, verlepte netpanty, desnoods.

Maar geen steunkous.
Sorry.
Onverwoestbare eeltknobbel. Zo dan. Lekker puh. :D
Alle reacties Link kopieren Quote
En ik mag niet quoten, maar ben nu zo hard aan het lachen dat man en dochter (die nog even bij me gekropen is omdat ik moet kriebelen) me hoogstverbaasd aankijken.

Leg dit maar eens uit, als ik nog nooit over jullie heb verteld...
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
Alle reacties Link kopieren Quote
Avocadeau schreef:
04-06-2025 23:38

Nooit uitgesproken met die oom?
Dit is nooit uitgesproken. Maar het contact is wel helemaal hersteld in mijn volwassen leven. En zeker in de periode van zorgen rond Maman. Toen werd ik opnieuw 'kind aan huis' bij hen omdat ik er vaak was en we die zorgen samen deelden :heart:
Alle reacties Link kopieren Quote
Feow is geen steunkous,
Feow is gewoon dwars. :biggrin:

Steunkousen en dwarsligger dan maar voor het volgende topic.

(Wel de leukste, gewenstste en meest gewaardeerde dwarsligger die ik ken feow)
Alle reacties Link kopieren Quote
Lucy schreef:
04-06-2025 23:48
En ik mag niet quoten, maar ben nu zo hard aan het lachen dat man en dochter (die nog even bij me gekropen is omdat ik moet kriebelen) me hoogstverbaasd aankijken.

Leg dit maar eens uit, als ik nog nooit over jullie heb verteld...
Heerlijk!
Alle reacties Link kopieren Quote
Even iets totaal anders, offtopic en eigenlijk hoort het niet zo thuis in dit topic. Maar jammer dan.

Vanmorgen, na het gesprek met ggz, kreeg ik een heel standaard AI berichtje op LinkedIn. Van een detacheringbureau. Dat ze de persoonlijke, menselijke benadering zo hoog in het vaandel hebben, blahblahblah, dat ze mijn cv hadden gezien en mij helemaal passend vonden voor een consulentenfunctie.

Ik krijg vaker dat soort berichtjes en was er nu klaar mee. Terug gestuurd dat als ze zo persoonlijk waren, ze vast hadden gezien dat ik beleidsmedewerker ben, daarvoor een aantal jaar kwaliteit en dat ik hun aanbod raar vond.

Daarop een bericht dat ze dat gezien had, dat ze dat mee hadden gewogen en tot de conclusie kwamen dat dit passend was, maar dat we ook over beleid konden praten.

Ik weer terug gestuurd dat ik haar aanbod aanmatigend vond, en dat ik me afvroeg of ze me dan ook mijn huidige salaris ging betalen voor een consulentenfunctie of dat ze denkt dat ik huppelend en blij overga naar 2 schalen lager met een leaseauto en 3 uur reistijd op een dag.

Krijg ik een berichtje terug dat ze nieuw is in de functie, het niet zo bedoeld had en mijn punten meeneemt voor andere kandidaten. En dat ze me niet had willen beledigen.

En nu voel ik me schuldig. Ik was vooral mijn frustratie aan het botvieren op weer een stomme recruiter met standaard nergens op slaande mailtjes.... ik kan niet eens werken of overstappen, al zou ik het willen :-P
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
Alle reacties Link kopieren Quote
.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
Alle reacties Link kopieren Quote
Wel stoer Lucy dat je zo van je af hebt geschreven. Ik negeer dat soort berichten eigenlijk altijd. Gelukkig krijg ik ze ook amper.
Schuldig hoef je je niet te voelen. De meeste van die recruiters bekijken je profiel maar half en sturen je meteen een bericht. Hopelijk heeft ze er ook echt wat van geleerd.

Olle gecondoleerd. En wat een moeilijk dilemma, maar volgens mij ben je er al uit. Ik zou het denk ik ook zo doen: aangeven dat ik helaas echt echt echt niet naar de uitvaartdienst kan komen, maar dat ik diegene wel heel graag persoonlijk wil condoleren. Achteraf is misschien handiger qua timing of je moet echt heel close zijn of het nu heel graag willen, dan zou ik het nu doen.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik reageer normaal met "bedankt, maar geen interesse" in het kader van: je weet nooit wanneer je iemand nog tegen gaat komen of nodig gaat hebben. Het is een klein wereldje.

Maar ik moest mijn irritaties gewoon kwijt denk ik :P

Hoe is het met jou Diva?
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven