Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en weer verdwijnen - 5
zaterdag 10 mei 2025 om 21:03
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en empathisch besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom geldt hier de regel: 'NIET QUOOTEN' zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en empathisch besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom geldt hier de regel: 'NIET QUOOTEN' zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
donderdag 5 juni 2025 om 06:46
Olle nog gecondoleerd ik vind je plan een goed idee. En als iemand later er nog ma vraagd kan je ook gewoon vertellen dat er een omgangs verbod ligt en hun niet in verlegenheid wou brengen om hier in te kiezen.
Lucy je antwoord is gewoon goed hier leren ze van
ik reageer ook vaak op onzin aanbiedingen dat mijn salarisindicatie niet strookt met de functie.
Lucy je antwoord is gewoon goed hier leren ze van
ik reageer ook vaak op onzin aanbiedingen dat mijn salarisindicatie niet strookt met de functie.
donderdag 5 juni 2025 om 07:56
Gecondoleerd Olle, wat een verlies en wat een bijkomende ellende. Ik denk dat er al goede suggesties zijn gedaan, maar wilde vooral even zeggen hoe lief ik het vind dat je een brief met al je herinneringen aan het schrijven bent. Hopelijk doet het jouzelf ook goed om die herinneringen op te halen.
Lucy, ik vind het juist heel goed dat je die recruiter hebt uitgelegd waarom haar vraag je zo stoorde. Het klinkt alsof ze nogal gemakzuchtig is geweest en ChatGPT het werk voor haar heeft laten doen. Ze kan maar beter meteen leren dat ze ook echt moet kunnen lezen en nadenken voor deze functie.
Avo, ik heb deels gemist waar je in je werk tegenaan loopt, maar het klinkt heel heftig allemaal. Sterkte.
Lucy, ik vind het juist heel goed dat je die recruiter hebt uitgelegd waarom haar vraag je zo stoorde. Het klinkt alsof ze nogal gemakzuchtig is geweest en ChatGPT het werk voor haar heeft laten doen. Ze kan maar beter meteen leren dat ze ook echt moet kunnen lezen en nadenken voor deze functie.
Avo, ik heb deels gemist waar je in je werk tegenaan loopt, maar het klinkt heel heftig allemaal. Sterkte.
donderdag 5 juni 2025 om 08:05
Sorry, ik heb het momenteel zo druk dat goed bijlezen er een beetje bij in schiet. Als ik dan eindelijk rustig de tijd heb, is er alweer veel gewist, wat logisch is natuurlijk.
Maar ik wilde even iets zeggen over zelfzorg en zelfliefde, en dat ik daar wat over heb geleerd in systeemtherapie. Misschien heeft iemand er iets aan. Ik deed daar ook niet aan, bij het idee alleen al dat ik 'je bent goed zoals je bent' tegen mezelf moest zeggen kreeg ik letterlijk braakneigingen.
Het is nu nog steeds niet bepaald perfect, maar ik weet nu wel waar dat wrede vandaan kwam dat mij altijd moest kleineren, uitschelden en op alle manieren pijn moest doen. Ik kon het uiteindelijk herkennen als een doorgeschoten beschermer, eentje die ik in het echt niet meer zo nodig heb omdat hij bij vroeger past en niet bij nu. Dus kan ik een beetje afstand nemen, zelfs met enige dankbaarheid omdat het me tot hier gebracht heeft.
Het klinkt vast heel vaag, sorry. Snap dat jullie daar niks aan hebben. Misschien wilde ik alleen zeggen dat er altijd iets van hoop is.
Maar ik wilde even iets zeggen over zelfzorg en zelfliefde, en dat ik daar wat over heb geleerd in systeemtherapie. Misschien heeft iemand er iets aan. Ik deed daar ook niet aan, bij het idee alleen al dat ik 'je bent goed zoals je bent' tegen mezelf moest zeggen kreeg ik letterlijk braakneigingen.
Het is nu nog steeds niet bepaald perfect, maar ik weet nu wel waar dat wrede vandaan kwam dat mij altijd moest kleineren, uitschelden en op alle manieren pijn moest doen. Ik kon het uiteindelijk herkennen als een doorgeschoten beschermer, eentje die ik in het echt niet meer zo nodig heb omdat hij bij vroeger past en niet bij nu. Dus kan ik een beetje afstand nemen, zelfs met enige dankbaarheid omdat het me tot hier gebracht heeft.
Het klinkt vast heel vaag, sorry. Snap dat jullie daar niks aan hebben. Misschien wilde ik alleen zeggen dat er altijd iets van hoop is.
donderdag 5 juni 2025 om 08:11
Olle gecondoleerd.
Brief klinkt mooi. Ook voor tante om te krijgen, iets wat ze later opnieuw kan lezen. Het kan zo troostend zijn om woorden te krijgen die iets vatten van de liefde en het gemis dat jullie delen.
Griebus, hoe is het met jou? Oh, crosspost.
Ik weet niet of jullie je herinneren dat ik een tijdje geleden slecht nieuws kreeg over een naaste. We hoorden deze week dat behandeling niet meer mogelijk is en de tijd beperkt, nog een paar maanden waarschijnlijk. Dus dit wordt een tijd van samenzijn en afscheid nemen. Te snel.
Ik ben verdrietig met vlagen, en tegelijk gaat alles door. Raar.
Brief klinkt mooi. Ook voor tante om te krijgen, iets wat ze later opnieuw kan lezen. Het kan zo troostend zijn om woorden te krijgen die iets vatten van de liefde en het gemis dat jullie delen.
Griebus, hoe is het met jou? Oh, crosspost.
Ik weet niet of jullie je herinneren dat ik een tijdje geleden slecht nieuws kreeg over een naaste. We hoorden deze week dat behandeling niet meer mogelijk is en de tijd beperkt, nog een paar maanden waarschijnlijk. Dus dit wordt een tijd van samenzijn en afscheid nemen. Te snel.
Ik ben verdrietig met vlagen, en tegelijk gaat alles door. Raar.
What a nuanced anxiety
donderdag 5 juni 2025 om 10:56
Olle, wat verdrietig dat je favoriete oom is overleden, maar ook dat je weer moet kiezen tussen familie en je eigen veiligheid.
Het schrijven van een brief klinkt als een goed idee waarbij je in ieder geval kan laten weten dat je hem heel erg gaat missen en je gevoelens kan uitspreken.
Tyche, wat heftig dat de behandeling niet meer mogelijk is en de tijd nog maar zo beperkt lijkt. Ik hoop dat jullie in die tijd wel nog veel samen kunnen zijn, en je de kans krijgt om nog te delen wat je graag wil delen met elkaar.
Griebus, voor mij klinkt het helemaal niet vaag. Wat fijn dat je nu met mildheid naar het beschermende deel kan kijken, en kan zien waar het vandaan kwam.
Het schrijven van een brief klinkt als een goed idee waarbij je in ieder geval kan laten weten dat je hem heel erg gaat missen en je gevoelens kan uitspreken.
Tyche, wat heftig dat de behandeling niet meer mogelijk is en de tijd nog maar zo beperkt lijkt. Ik hoop dat jullie in die tijd wel nog veel samen kunnen zijn, en je de kans krijgt om nog te delen wat je graag wil delen met elkaar.
Griebus, voor mij klinkt het helemaal niet vaag. Wat fijn dat je nu met mildheid naar het beschermende deel kan kijken, en kan zien waar het vandaan kwam.
donderdag 5 juni 2025 om 11:01
In een artikel las ik het volgende, en moest ik denken aan situaties die soms besproken worden.
'In mijn onderzoek ontdekte ik dat veel mensen gehoorzaamheid verwarren met instemming. Gehoorzaamheid betekent dat je iets doet omdat een externe kracht of autoriteit dat van je verwacht, ongeacht of je er zelf achter staat. Instemming daarentegen is een bewuste, interne keuze waarbij je écht achter de beslissing staat. Onderscheid is niet altijd duidelijk, mensen zeggen vaak ja tegen dingen waar ze eigenlijk nee op voelen.'
Ik denk dat velen hier heel erg gehoorzaam waren, om erger te voorkomen.
Dat betekent absoluut niet dat ze hebben ingestemd met wat er gebeurde.
'In mijn onderzoek ontdekte ik dat veel mensen gehoorzaamheid verwarren met instemming. Gehoorzaamheid betekent dat je iets doet omdat een externe kracht of autoriteit dat van je verwacht, ongeacht of je er zelf achter staat. Instemming daarentegen is een bewuste, interne keuze waarbij je écht achter de beslissing staat. Onderscheid is niet altijd duidelijk, mensen zeggen vaak ja tegen dingen waar ze eigenlijk nee op voelen.'
Ik denk dat velen hier heel erg gehoorzaam waren, om erger te voorkomen.
Dat betekent absoluut niet dat ze hebben ingestemd met wat er gebeurde.
donderdag 5 juni 2025 om 11:19
Ach Tyche, wat verdrietig .. ik hoop dat jullie nog fijne herinneringen kunnen maken in deze laatste fase en dat je mooi afscheid kan nemen.
Griebus, het klinkt voor mij niet raar. Ik heb op een gegeven moment gezien wanneer ik mijn kritische stem de overhand liet nemen. Wanneer ik mijzelf zó af ging wijzen dat niemand anders me erger kon raken. Want als ik het maar bij mijzelf deed, kon de externe afwijzing alleen maar meevallen.
Dank je voor deze reminder: ik merk dat ik enorm vervallen ben in oud gedrag. Ik mag dat weer loslaten, het is niet meer helpend.
Griebus, het klinkt voor mij niet raar. Ik heb op een gegeven moment gezien wanneer ik mijn kritische stem de overhand liet nemen. Wanneer ik mijzelf zó af ging wijzen dat niemand anders me erger kon raken. Want als ik het maar bij mijzelf deed, kon de externe afwijzing alleen maar meevallen.
Dank je voor deze reminder: ik merk dat ik enorm vervallen ben in oud gedrag. Ik mag dat weer loslaten, het is niet meer helpend.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
donderdag 5 juni 2025 om 11:58
Lieve Olle, gecondoleerd met het verlies. En opnieuw geconfronteerd met het maken van keuzes. Ik vind je keuze van een brief en de kaartjes een hele mooie en ook zeker passend. Heel veel sterkte gewenst.
Nog even een off topic aanvulling: dat topic waar ik het over had, was niet mijn topic hoor. Maar ik had in dat topic gereageerd.
Nog even een off topic aanvulling: dat topic waar ik het over had, was niet mijn topic hoor. Maar ik had in dat topic gereageerd.
donderdag 5 juni 2025 om 12:01
Ook Tyche veel sterkte. En Maisnog en Griebus, ik heb gelezen wat jullie schrijven en ik kan het ook zeker waarderen. Maar ik denk alleen maar jaaaa ja. En wil graag uitleggen dat het niet klopt.
Ik voel zo dat ik niet oké ben. Ik ben niks. En dat ik hier ben, is per ongeluk geweest en zo fout. Dus logisch dat mensen daar gebruik van maken. En dat ik dat dus over mezelf afroep.
Ik voel zo dat ik niet oké ben. Ik ben niks. En dat ik hier ben, is per ongeluk geweest en zo fout. Dus logisch dat mensen daar gebruik van maken. En dat ik dat dus over mezelf afroep.
donderdag 5 juni 2025 om 12:20
Dat zijn beschermstukken van je Jahallo. Die hebben in tijden van onveiligheid goed voor je gezorgd.
De inhoud is onwaar.
Het zijn controle uitspraken van daders die er belang bij hadden dat jij dacht dat je er niet toe doet.
Zo jammer dat je dat familielid moet missen. Ik denk dat met enkel een blik naar jou van diegene, je je gezien en gekend zou voelen.
De inhoud is onwaar.
Het zijn controle uitspraken van daders die er belang bij hadden dat jij dacht dat je er niet toe doet.
Zo jammer dat je dat familielid moet missen. Ik denk dat met enkel een blik naar jou van diegene, je je gezien en gekend zou voelen.
hanke321 wijzigde dit bericht op 05-06-2025 12:20
1.40% gewijzigd
donderdag 5 juni 2025 om 12:20
donderdag 5 juni 2025 om 13:31
Hoe weet ik dat de inhoud onwaar is? Tot nu toe is dat nog niet gebleken. En ik mis haar zeer zeker, ook omdat ze me inderdaad denk ik gesnapt zou hebben.
Overigens ben ik de dag doorgekomen waar ex bij aanwezig was. Maar het was naar, en ik voelde me precies zo als toen ik nog met hem was maar nu had ik opnieuw geen invloed, kon ik niks.
Overigens ben ik de dag doorgekomen waar ex bij aanwezig was. Maar het was naar, en ik voelde me precies zo als toen ik nog met hem was maar nu had ik opnieuw geen invloed, kon ik niks.
donderdag 5 juni 2025 om 13:58
O wat naar Jahallo, dat het zo'n slechte ervaring was. Hielp het dat er iemand die je vertrouwde met je mee was?
Wat betreft niet goed genoeg voelen: Het is een stuk waarmee ik worstel. Omdat ik in basis vind dat ik een slechte mens ben. En dus snap ik de theorie dat het mijn beschermende delen zijn. Ik weet zelfs wanneer ik besloten heb altijd negatiever te zijn dan een ander over mijzelf.
En ik weet ook dat ik dit vorig jaar in therapie al doorbroken heb. En dat ik weer terug ben gevallen toen ik ziek werd (of eigenlijk: afgelopen september).
Maar ik weet ook dat dit de stem is van mijn moeder.
Kun je horen wiens stem het is jahallo? Want jij zegt: niets heeft aangetoond dat ik een goed mens ben. Maar draai het eens om: wat heeft aangetoond dat je een slecht mens bent? Wat heb jij in je leven bewust en actief gedaan dat het verdient dat jij jezelf de rest van je leven moet straffen met depressie en negatieve gedachten? Wat maakt dat je niet mild mag zijn naar jezelf? Nooit?
Volgens mij heb je niemand verkracht. Of vermoord. Of in een kelder gestopt.
Het is een beschermend deel dat jou wil behoeden voor de meningen en oordelen van een ander. Alleen: je hebt nul invloed op wat een ander vindt of denkt. En als je jezelf volledig afhankelijk maakt van de goedkeuring van een ander, de ander nodig hebt om bestaansrecht te hebben, dan zal je altijd weer in een depressie terecht komen. Omdat hoe hard je ook werkt, of kruipt, of pleased, of seks hebt, of weekendjes overneemt: je kan een ander niet van je laten houden of zorgen dat iemand zich nooit een keer aan je stoort of irriteert. Dat gaat niet.
Je hoeft niet perfect te zijn om goed genoeg te zijn. En jij mag jezelf toestemming gaan geven om jezelf goed genoeg te vinden, ook als je jezelf nog niet aardig vindt. Woorden doen er toe, dus begin eens met iedere ochtend te zeggen dat je van jezelf houdt. Je hoeft het niet te geloven. Ik geloof het nog steeds niet. En toch ontspant mijn lijf als ik die woorden uitspreek. Je mag stoppen met hardop negatief over jezelf te praten. Ook als je criticus je volledig onderuit haalt.
Je hoeft het niet te geloven. Je hoeft het alleen maar te doen. Het is een begin. Een heel klein begin om dingen anders te doen. Want als je hetzelfde blijft doen wat je deed, krijg je wat je kreeg. Niemand kan voor jou het verschil gaan maken dan jij. Hoe moeilijk ook, hoe onoverbrugbaar het soms ook allemaal lijkt. Kleine stapjes.
Wat betreft niet goed genoeg voelen: Het is een stuk waarmee ik worstel. Omdat ik in basis vind dat ik een slechte mens ben. En dus snap ik de theorie dat het mijn beschermende delen zijn. Ik weet zelfs wanneer ik besloten heb altijd negatiever te zijn dan een ander over mijzelf.
En ik weet ook dat ik dit vorig jaar in therapie al doorbroken heb. En dat ik weer terug ben gevallen toen ik ziek werd (of eigenlijk: afgelopen september).
Maar ik weet ook dat dit de stem is van mijn moeder.
Kun je horen wiens stem het is jahallo? Want jij zegt: niets heeft aangetoond dat ik een goed mens ben. Maar draai het eens om: wat heeft aangetoond dat je een slecht mens bent? Wat heb jij in je leven bewust en actief gedaan dat het verdient dat jij jezelf de rest van je leven moet straffen met depressie en negatieve gedachten? Wat maakt dat je niet mild mag zijn naar jezelf? Nooit?
Volgens mij heb je niemand verkracht. Of vermoord. Of in een kelder gestopt.
Het is een beschermend deel dat jou wil behoeden voor de meningen en oordelen van een ander. Alleen: je hebt nul invloed op wat een ander vindt of denkt. En als je jezelf volledig afhankelijk maakt van de goedkeuring van een ander, de ander nodig hebt om bestaansrecht te hebben, dan zal je altijd weer in een depressie terecht komen. Omdat hoe hard je ook werkt, of kruipt, of pleased, of seks hebt, of weekendjes overneemt: je kan een ander niet van je laten houden of zorgen dat iemand zich nooit een keer aan je stoort of irriteert. Dat gaat niet.
Je hoeft niet perfect te zijn om goed genoeg te zijn. En jij mag jezelf toestemming gaan geven om jezelf goed genoeg te vinden, ook als je jezelf nog niet aardig vindt. Woorden doen er toe, dus begin eens met iedere ochtend te zeggen dat je van jezelf houdt. Je hoeft het niet te geloven. Ik geloof het nog steeds niet. En toch ontspant mijn lijf als ik die woorden uitspreek. Je mag stoppen met hardop negatief over jezelf te praten. Ook als je criticus je volledig onderuit haalt.
Je hoeft het niet te geloven. Je hoeft het alleen maar te doen. Het is een begin. Een heel klein begin om dingen anders te doen. Want als je hetzelfde blijft doen wat je deed, krijg je wat je kreeg. Niemand kan voor jou het verschil gaan maken dan jij. Hoe moeilijk ook, hoe onoverbrugbaar het soms ook allemaal lijkt. Kleine stapjes.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
donderdag 5 juni 2025 om 14:21
Och lieve Tyche, het nieuws waar je al bang voor was, nu dus daar... Hoe ga je om met zo'n nare boodschap... Veel daar thuiswerken en nog dierbare tijd samen doorbrengen klinkt als een fijn idee. Ik vind het zo rot voor je! 
Maisnon, je stukjes tekst maakt ergens een juichend meisje los. Ziejewel, ik heb niet ingestemd, ik heb alleen heel goed gehoorzaamd. Ze is opgelucht. Ik voel me er machteloos onder. De weerstand en angst om onschuldig te zijn is zo zo groot. Stom he?
Griebus, ik vind het mooi om te lezen, en heel begrijpelijk. Het geeft inderdaad wat hoop en moed. Want hoewel ik meestal wel prima kan bestaan, merk ik steeds meer dat de walging van mezelf mijn gedrag en gedachten zo ontzettend beïnvloed.
Inderdaad, zeggen 'ik ben de moeite waard' of 'ik mag er zijn', 'ik ben oke zoals ik ben', al die zinnen waarvan ik weet dat het goed is om ze te zeggen, te voelen, die ik mijn kinderen mee wil geven... Die voel ik totaal anders.
Ik moet ervan lachen, met mijn ogen rollen, kan het niet serieus mn bek uit krijgen. Of, als mn leven ervanaf hing, het vast wel zeggen, maar meteen weten dat het helemaal niet waar is.
En dat ik het ook niet wil, mezelf leuk vinden.
Waarom? Ik vind mezelf een naar mens. Als ik kon scheiden had ik het al gedaan.
Het lijkt me redelijk bizar dat dat gaat veranderen. Maar he, als jij het kan.
En ik wil het best elke dag 20 keer tegen de spiegel zeggen hoor, als dat helpt.
Geen garanties over toon, of ik ook in die spiegel kijk, en bijkomende gedachten.
Dus ja, het geeft me moed en tegelijkertijd gruwel ik er ook een beetje van. Help. Wat als ik echt oke ga worden met wie ik nu ben. Dan geef ik dus de strijd op om een leuk, fijn mens te worden. Dan blijf ik voor altijd zo... Jaiks...
Jahallo, ik je had wel degelijk invloed! Niet op hem, maar op jezelf.
Jij
JIJ was nu niet meer 'van hem', je KOOS ervoor om daar te zijn, en kon elk moment opstappen.
Je ging niet meer met hem mee naar huis. Je was niet meer afhankelijk van hem.
Wat een verschil met 5 jaar terug.
En ik kan me niet indenken hoe naar het geweest moet zijn, zo'n verdrietig moment ook nog angstig te moeten zijn voor hem.
Je moment van afscheid en verdriet te moeten laten verstoren door alle nare dingen die hij oproept. Waardoor je wsl ook heel slecht over jezelf ging denken, en het nog moeilijker was om daar te zijn. Tussen de mensen. Gezien.
(Of vul ik dat verkeerd in? Zeg het dan vooral)
Toch ben je, ondanks al je verdriet en hoe naar en moeilijk het was, daarna naar je Eigen Huis gegaan. Zonder Hem. Kon je Veilig je eigen deur achter je op slot draaien.
Waar hij niet zomaar kan komen, geen controle heeft, niet bij je kan. Waar je hem alleen nog in je hoofd kan horen, niet meer live.
Waar je er wel mag zijn. Ruimte in mag nemen. Want het is Jouw ruimte. Speciaal voor jou, voor niemand anders.
Wat een verschil.
En wie weet, hoe je er over vijf jaar voorstaat!
Als alles kan, alles mogelijk is, je je droom bij elkaar mag fantaseren, waar ben je dan over 5 jaar? Wat doe je dan?
Maisnon, je stukjes tekst maakt ergens een juichend meisje los. Ziejewel, ik heb niet ingestemd, ik heb alleen heel goed gehoorzaamd. Ze is opgelucht. Ik voel me er machteloos onder. De weerstand en angst om onschuldig te zijn is zo zo groot. Stom he?
Griebus, ik vind het mooi om te lezen, en heel begrijpelijk. Het geeft inderdaad wat hoop en moed. Want hoewel ik meestal wel prima kan bestaan, merk ik steeds meer dat de walging van mezelf mijn gedrag en gedachten zo ontzettend beïnvloed.
Inderdaad, zeggen 'ik ben de moeite waard' of 'ik mag er zijn', 'ik ben oke zoals ik ben', al die zinnen waarvan ik weet dat het goed is om ze te zeggen, te voelen, die ik mijn kinderen mee wil geven... Die voel ik totaal anders.
Ik moet ervan lachen, met mijn ogen rollen, kan het niet serieus mn bek uit krijgen. Of, als mn leven ervanaf hing, het vast wel zeggen, maar meteen weten dat het helemaal niet waar is.
En dat ik het ook niet wil, mezelf leuk vinden.
Waarom? Ik vind mezelf een naar mens. Als ik kon scheiden had ik het al gedaan.
Het lijkt me redelijk bizar dat dat gaat veranderen. Maar he, als jij het kan.
En ik wil het best elke dag 20 keer tegen de spiegel zeggen hoor, als dat helpt.
Geen garanties over toon, of ik ook in die spiegel kijk, en bijkomende gedachten.
Dus ja, het geeft me moed en tegelijkertijd gruwel ik er ook een beetje van. Help. Wat als ik echt oke ga worden met wie ik nu ben. Dan geef ik dus de strijd op om een leuk, fijn mens te worden. Dan blijf ik voor altijd zo... Jaiks...
Jahallo, ik je had wel degelijk invloed! Niet op hem, maar op jezelf.
Jij
JIJ was nu niet meer 'van hem', je KOOS ervoor om daar te zijn, en kon elk moment opstappen.
Je ging niet meer met hem mee naar huis. Je was niet meer afhankelijk van hem.
Wat een verschil met 5 jaar terug.
En ik kan me niet indenken hoe naar het geweest moet zijn, zo'n verdrietig moment ook nog angstig te moeten zijn voor hem.
Je moment van afscheid en verdriet te moeten laten verstoren door alle nare dingen die hij oproept. Waardoor je wsl ook heel slecht over jezelf ging denken, en het nog moeilijker was om daar te zijn. Tussen de mensen. Gezien.
(Of vul ik dat verkeerd in? Zeg het dan vooral)
Toch ben je, ondanks al je verdriet en hoe naar en moeilijk het was, daarna naar je Eigen Huis gegaan. Zonder Hem. Kon je Veilig je eigen deur achter je op slot draaien.
Waar hij niet zomaar kan komen, geen controle heeft, niet bij je kan. Waar je hem alleen nog in je hoofd kan horen, niet meer live.
Waar je er wel mag zijn. Ruimte in mag nemen. Want het is Jouw ruimte. Speciaal voor jou, voor niemand anders.
Wat een verschil.
En wie weet, hoe je er over vijf jaar voorstaat!
Als alles kan, alles mogelijk is, je je droom bij elkaar mag fantaseren, waar ben je dan over 5 jaar? Wat doe je dan?
donderdag 5 juni 2025 om 15:58
Wat een naar nieuws, Tyche. Veel sterkte de komende tijd.
Avo, verwijsbrieven zijn vreselijk. En zeker in dit geval. Hoezeer je ook je best doet, die fouten kun je niet rechtzetten. Om de eenvoudige reden dat ze niet van jou zijn.
JaHallo, Lucy, Avo, het andere wat ik geleerd heb over zelfacceptatie is dat je niet hoeft te beginnen met jezelf he-le-maal fantastisch te vinden.
Ik zie het zo: je hebt een gaspedaal en een rem. Misschien is gas geven om jezelf leuk of fijn of de moeite waard te vinden op dit moment een brug te ver. Of zelfs meerdere bruggen. Dat kan. Maar je kunt misschien wel op de rem trappen als je je op straffende, agressieve zelfhaat betrapt.
Zo heb ik het gedaan. Ik heb met hulp van de therapeuten en de groep op de rem getrapt. Het is niet perfect en het is niet af, maar het is wel een stuk leefbaarder dan eerst.
Avo, verwijsbrieven zijn vreselijk. En zeker in dit geval. Hoezeer je ook je best doet, die fouten kun je niet rechtzetten. Om de eenvoudige reden dat ze niet van jou zijn.
JaHallo, Lucy, Avo, het andere wat ik geleerd heb over zelfacceptatie is dat je niet hoeft te beginnen met jezelf he-le-maal fantastisch te vinden.
Ik zie het zo: je hebt een gaspedaal en een rem. Misschien is gas geven om jezelf leuk of fijn of de moeite waard te vinden op dit moment een brug te ver. Of zelfs meerdere bruggen. Dat kan. Maar je kunt misschien wel op de rem trappen als je je op straffende, agressieve zelfhaat betrapt.
Zo heb ik het gedaan. Ik heb met hulp van de therapeuten en de groep op de rem getrapt. Het is niet perfect en het is niet af, maar het is wel een stuk leefbaarder dan eerst.
donderdag 5 juni 2025 om 15:59
donderdag 5 juni 2025 om 18:49
Het was geen afscheid hoor. Wat Hanke bedoelde ging over mijn tante die twee jaar geleden plotseling overleed. Ik verbleef bij haar toen ik bij ex weg ging. En zij is toen heel plotseling overleden (ik vond haar en moest reanimeren enzo). En dat was echt een paar weken nadat ik besloten had weg te gaan.
-
En ik ga dit ook niet weer doen. Achterlijk dat ik dacht dat dit wel kon. Maar ja. Zo ben ik nou eenmaal hè.
-
En ik ga dit ook niet weer doen. Achterlijk dat ik dacht dat dit wel kon. Maar ja. Zo ben ik nou eenmaal hè.
jahallo222 wijzigde dit bericht op 06-06-2025 17:01
49.58% gewijzigd
donderdag 5 juni 2025 om 18:59
Ik vind het ongelofelijk lief dat je kind graag wilde geven wat het wilde. Ik vind het ongelofelijk stoer dat je zo graag wil dat het voor kind okee is en zijn ouders volwassen met elkaar om moeten kunnen gaan.
En ik vind dat jij jezelf een hele dikke knuffel mag geven. Dat je je eigen shit opzij hebt willen zetten voor je kind. Wat ongelofelijk lief.
Je mag mild zijn naar jezelf dat het niet okee ging. Dat hij zich hufterig heeft gedragen. Jij hebt geen invloed op zijn gedrag. En dat jij hoopt dat hij zich ook volwassen gedraagt was wellicht naïef, maar niet iets om jezelf voor op je donder te geven.
En voor volgend jaar weet je dat dit geen optie is, hoe graag kind het ook wil. Dat dit verder buiten je grenzen ligt dan haalbaar. En dat is okee. Je hebt het geprobeerd.
Dat je ouder niet is gekomen, en vrienden zeggen dit niet meer te doen, is omdat zij je lief hebben en wellicht hun mond niet kunnen houden. Dus dan maar liever niet komen. Ik snap dat je er boos van word. Of verdrietig. Maar ook hier heb je geen invloed op hun gedrag of hun grenzen. Met hem in een kamer zitten is óók hun grens over en zij letten wel op hun grenzen. Dat is geen keuze tegen jou of tegen kind. Maar een keuze voor zichzelf. En wellicht ook een keuze voor kind, als ze bang zijn hun mond niet te kunnen houden.
Lieve jahallo: je hebt het binnen de omstandigheden goed gedaan. En je mag nu beslissen: nooit meer.
En ik vind dat jij jezelf een hele dikke knuffel mag geven. Dat je je eigen shit opzij hebt willen zetten voor je kind. Wat ongelofelijk lief.
Je mag mild zijn naar jezelf dat het niet okee ging. Dat hij zich hufterig heeft gedragen. Jij hebt geen invloed op zijn gedrag. En dat jij hoopt dat hij zich ook volwassen gedraagt was wellicht naïef, maar niet iets om jezelf voor op je donder te geven.
En voor volgend jaar weet je dat dit geen optie is, hoe graag kind het ook wil. Dat dit verder buiten je grenzen ligt dan haalbaar. En dat is okee. Je hebt het geprobeerd.
Dat je ouder niet is gekomen, en vrienden zeggen dit niet meer te doen, is omdat zij je lief hebben en wellicht hun mond niet kunnen houden. Dus dan maar liever niet komen. Ik snap dat je er boos van word. Of verdrietig. Maar ook hier heb je geen invloed op hun gedrag of hun grenzen. Met hem in een kamer zitten is óók hun grens over en zij letten wel op hun grenzen. Dat is geen keuze tegen jou of tegen kind. Maar een keuze voor zichzelf. En wellicht ook een keuze voor kind, als ze bang zijn hun mond niet te kunnen houden.
Lieve jahallo: je hebt het binnen de omstandigheden goed gedaan. En je mag nu beslissen: nooit meer.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
donderdag 5 juni 2025 om 20:54
Jahallo ik vind het zo stoer dat je voor je kind zwaar over je grens bent gegaan.
Je wilt het beste voor je kind.
Maar hier in mag je eigen maar ook je kind beschermen voor dit jaar heb je het gedaan.
Maar volgend jaar mag je nee zeggen. En die mensen die nu zegen dat ze dit niet meer te kunnen zijn waarschijnlijk de mensen die jouw heel erg lief hebben en hebben gezien dat je uitgecheckt was en hierdoor eigenlijk helemaal niet genoten hebt van het feestje.
Jij mag ook genieten van deze bezondere mijlpalen van je dochter.
Je wilt het beste voor je kind.
Maar hier in mag je eigen maar ook je kind beschermen voor dit jaar heb je het gedaan.
Maar volgend jaar mag je nee zeggen. En die mensen die nu zegen dat ze dit niet meer te kunnen zijn waarschijnlijk de mensen die jouw heel erg lief hebben en hebben gezien dat je uitgecheckt was en hierdoor eigenlijk helemaal niet genoten hebt van het feestje.
Jij mag ook genieten van deze bezondere mijlpalen van je dochter.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
