Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en weer verdwijnen - 5
zaterdag 10 mei 2025 om 21:03
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en empathisch besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom geldt hier de regel: 'NIET QUOOTEN' zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en empathisch besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom geldt hier de regel: 'NIET QUOOTEN' zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
zondag 8 juni 2025 om 23:24
Je hebt het niet verkeerd gedaan Olle en dit drijft man en jou niet uit elkaar.
Klojo zorgt dat het verder de wereld in komt met zijn debiele acties. Als hij zich stil zou houden, zou jij niets hoeven doen.
Maar dat dat in zijn hoofd niet zo werkt, is een beetje (understatement van het jaar) jammer.
Klojo zorgt dat het verder de wereld in komt met zijn debiele acties. Als hij zich stil zou houden, zou jij niets hoeven doen.
Maar dat dat in zijn hoofd niet zo werkt, is een beetje (understatement van het jaar) jammer.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
zondag 8 juni 2025 om 23:25
Dat geloof ik met je mee Tyche. Man heeft nu zijn eigen 'schuldpad' wat niet nodig zou zijn als...
Intussen en dankzij deze conversatie ben ik naar hem toe gegaan en liggen we nu samen in bed. Wel nog met elk onze 'uitweg' online, maar ook met onze benen en huid tegen elkaar.
Ik ga proberen om in mijn lijf te ademen en daarop te focussen.
Dank om er te zijn.
Intussen en dankzij deze conversatie ben ik naar hem toe gegaan en liggen we nu samen in bed. Wel nog met elk onze 'uitweg' online, maar ook met onze benen en huid tegen elkaar.
Ik ga proberen om in mijn lijf te ademen en daarop te focussen.
Dank om er te zijn.
maandag 9 juni 2025 om 00:29
Je hebt het fantastisch gedaan door je man in te lichten.
Dat was niet stout, dat was belangrijk.
Je hebt niets slechts gedaan.
Je hebt juist heel goed voor jou, je meisje en je man gezorgd.
Je meisje heeft de bescherming gekregen die ze verdiende en nodig had. Want: het was niet haar schuld. En dit is het jouw schuld.
HIJ stalkt. HIJ deed haar dingen aan. HIJ is fout en schuldig.
Jij en zij mogen praten. Mogen hulp vragen. Mogen bang zijn, en je laten troosten. Mogen verdrietig zijn. Mogen je ontzettend rot en klein ben smerig voelen. Gevonden, en onveilig en geïntimideerd.
Maar praten is niet fout. Politie laten helpen is niet fout. Dat zijn oude boodschappen.
Die helpen je niet meer. En meisje al helemaal niet meer.
Wat zal je man trots zijn dat je hem gewaarschuwd hebt.
Alle boosheid die hij nu uitstraalt is alleen gericht op Klojo. Op onmacht.
Hij voelt voor jou de boosheid en het verdriet die jij koest houd.
Hij brult en gromt voor jou.
En ja, ik snap dat je hem dan wil pleasen, blij wil maken, onbezorgd en gelukkig.
Dat je hem, juist nu, rustig en geduldig nodig hebt.
Dat het al moeilijk genoeg is dat hij het weet, moest helpen. Dat het ondraaglijk is om hem nu zo overstuur te zien.
Hij spiegelt ergens jouw pijn en boosheid.
Iemand heeft zijn lief overstuur gemaakt.
Die man van jou, is een tijger.
Tijgers grommen af en toe.
Geef m een nachtje, dan ligt ie weer spinnend aan je voeten.
Want het is jouw tijger.
En zonder jou is hij niet gelukkig.
En maar half met jou, met jou die doet of er niets is, ook niet.
Sterkte lieverd
Dat was niet stout, dat was belangrijk.
Je hebt niets slechts gedaan.
Je hebt juist heel goed voor jou, je meisje en je man gezorgd.
Je meisje heeft de bescherming gekregen die ze verdiende en nodig had. Want: het was niet haar schuld. En dit is het jouw schuld.
HIJ stalkt. HIJ deed haar dingen aan. HIJ is fout en schuldig.
Jij en zij mogen praten. Mogen hulp vragen. Mogen bang zijn, en je laten troosten. Mogen verdrietig zijn. Mogen je ontzettend rot en klein ben smerig voelen. Gevonden, en onveilig en geïntimideerd.
Maar praten is niet fout. Politie laten helpen is niet fout. Dat zijn oude boodschappen.
Die helpen je niet meer. En meisje al helemaal niet meer.
Wat zal je man trots zijn dat je hem gewaarschuwd hebt.
Alle boosheid die hij nu uitstraalt is alleen gericht op Klojo. Op onmacht.
Hij voelt voor jou de boosheid en het verdriet die jij koest houd.
Hij brult en gromt voor jou.
En ja, ik snap dat je hem dan wil pleasen, blij wil maken, onbezorgd en gelukkig.
Dat je hem, juist nu, rustig en geduldig nodig hebt.
Dat het al moeilijk genoeg is dat hij het weet, moest helpen. Dat het ondraaglijk is om hem nu zo overstuur te zien.
Hij spiegelt ergens jouw pijn en boosheid.
Iemand heeft zijn lief overstuur gemaakt.
Die man van jou, is een tijger.
Tijgers grommen af en toe.
Geef m een nachtje, dan ligt ie weer spinnend aan je voeten.
Want het is jouw tijger.
En zonder jou is hij niet gelukkig.
En maar half met jou, met jou die doet of er niets is, ook niet.
Sterkte lieverd
maandag 9 juni 2025 om 00:44
Olle wat een nachtmerrie ik snap dat je machteloos voelt, man is vandaag met zijn eigen verplichting bezig ( die al zwaar valt)
En dan komt klojo er ook nog bij. Maar dat is niet jouw schuld jij kan zijn gedrag niet stoppen jammer genoeg.
Een tip die ik ooit van een agent heb gekregen toen loeder mijn banden steeds lek stak als ik bij vriendinnen was ( terwijl ze een straat verbod heeft) en er toen ook heel lastig bewijs te leveren was. Ik heb toen een tijd een wildcamera in mijn auto gehad. Deze werkt zonder WiFi op beweging en de beelden worden opgeslagen. Beelden dat hij in buurt van jouw bezit is ( met een aanzienlijke kans dat jij er dan ook bent) is al een rede tot breuk van het contact verbod.
En dan komt klojo er ook nog bij. Maar dat is niet jouw schuld jij kan zijn gedrag niet stoppen jammer genoeg.
Een tip die ik ooit van een agent heb gekregen toen loeder mijn banden steeds lek stak als ik bij vriendinnen was ( terwijl ze een straat verbod heeft) en er toen ook heel lastig bewijs te leveren was. Ik heb toen een tijd een wildcamera in mijn auto gehad. Deze werkt zonder WiFi op beweging en de beelden worden opgeslagen. Beelden dat hij in buurt van jouw bezit is ( met een aanzienlijke kans dat jij er dan ook bent) is al een rede tot breuk van het contact verbod.
maandag 9 juni 2025 om 07:45
Oh Olle, je hebt het juist super goed gedaan! Avo schrijft het al heel mooi. Ik snap dat boosheid van man niet past in wat je nodig hebt en de strategie die jullie hebben afgesproken. Dat het beangstigend is en dan even niet je veilige baken. Maar hij is boos. Niet op jou, op hém. Soms moet dat er even uit. Ook hij voelt zich machteloos.
En Klojo. Het is echt bizar hoe ver mensen gaan om hun geheimen te controleren en verbergen. Heel lang hadden jullie een soort status quo en die heb jij doorbroken. Eng, en heel knap. Dus nu is alles uit evenwicht, voelt hij zich bedreigd en gaat hij uit alle macht proberen de balans weer om te laten slaan naar zijn voordeel. Maar dat gaat hem niet meer lukken. Meer mensen zijn (gedeeltelijk) op de hoogte. Je voelde je schuldig en stout, omdat schoonvader het nu weet, politie gebeld werd. Dat snap ik, het is ook heel naar als mensen weten dat dit bij jou gebeurd. Jouw geheim op straat. Maar... Hoe meer mensen het weten, hoe minder macht Klojo over jou heeft. Ik snap dat je je schoonvader niet had uitgekozen om dit te weten, maar Klojo graaft zijn eigen graf op deze manier. Wat ik me wel afvraag: hebben jullie in je eigen woonplaats een vast contactpersoon bij de politie hierover? Is deze op de hoogte dat jij een stap hebt gezet in het inlichten van familie en dat er misschien weer acties vanuit Klojo te verwachten zijn? En ook dat ze meldingen van jullie of een verzoek om hulp serieus nemen, want stalkers in paniek kunnen gekke dingen doen.
De suggestie van Frietje is ook heel goed. Blijkbaar is Klojo zo getergd dat hij overgestapt is op zélf aanwezig zijn, ipv het sturen van steken onder water via de post. Extra bedreigend voor jou. Maar ook de kans om bewijs te krijgen dat hij dit soort dingen doet? Ik snap dat de paniek ontzettend groot is als je hem zo ziet, maar als het lukt hem te filmen kan je aantonen dat hij zich niet aan het contactverbod houdt.
Verder een dikke knuffel voor jou en man, jullie doen het fantastisch samen
En Klojo. Het is echt bizar hoe ver mensen gaan om hun geheimen te controleren en verbergen. Heel lang hadden jullie een soort status quo en die heb jij doorbroken. Eng, en heel knap. Dus nu is alles uit evenwicht, voelt hij zich bedreigd en gaat hij uit alle macht proberen de balans weer om te laten slaan naar zijn voordeel. Maar dat gaat hem niet meer lukken. Meer mensen zijn (gedeeltelijk) op de hoogte. Je voelde je schuldig en stout, omdat schoonvader het nu weet, politie gebeld werd. Dat snap ik, het is ook heel naar als mensen weten dat dit bij jou gebeurd. Jouw geheim op straat. Maar... Hoe meer mensen het weten, hoe minder macht Klojo over jou heeft. Ik snap dat je je schoonvader niet had uitgekozen om dit te weten, maar Klojo graaft zijn eigen graf op deze manier. Wat ik me wel afvraag: hebben jullie in je eigen woonplaats een vast contactpersoon bij de politie hierover? Is deze op de hoogte dat jij een stap hebt gezet in het inlichten van familie en dat er misschien weer acties vanuit Klojo te verwachten zijn? En ook dat ze meldingen van jullie of een verzoek om hulp serieus nemen, want stalkers in paniek kunnen gekke dingen doen.
De suggestie van Frietje is ook heel goed. Blijkbaar is Klojo zo getergd dat hij overgestapt is op zélf aanwezig zijn, ipv het sturen van steken onder water via de post. Extra bedreigend voor jou. Maar ook de kans om bewijs te krijgen dat hij dit soort dingen doet? Ik snap dat de paniek ontzettend groot is als je hem zo ziet, maar als het lukt hem te filmen kan je aantonen dat hij zich niet aan het contactverbod houdt.
Verder een dikke knuffel voor jou en man, jullie doen het fantastisch samen
maandag 9 juni 2025 om 08:15
Wat ontzettend naar dit, Olle. En het ergste vind ik nog wel dat klojo jou ook nu weer het gevoel heeft bezorgd dat je iets verkeerds hebt gedaan. Wat de anderen ook al zeggen: dat heb je niet.
De woede van je lief is ongetwijfeld vreselijk confronterend om te zien, maar het is niets meer dan klojo verdient. Hopelijk vinden jullie elkaar vandaag weer in al het andere dat jullie bindt.
Wat je over klojo's vrijetijdsbesteding schrijft, past trouwens bizar goed in het beeld dat je van hem schetst: tot het uiterste geobsedeerd en vasthoudend. Maar ook dit soort mensen kunnen niet eeuwig doorgaan. Ergens is de eindstreep. Ik hoop met je mee dat hij er vlakbij zit, dat dit een laatste stuiptrekking was.
De woede van je lief is ongetwijfeld vreselijk confronterend om te zien, maar het is niets meer dan klojo verdient. Hopelijk vinden jullie elkaar vandaag weer in al het andere dat jullie bindt.
Wat je over klojo's vrijetijdsbesteding schrijft, past trouwens bizar goed in het beeld dat je van hem schetst: tot het uiterste geobsedeerd en vasthoudend. Maar ook dit soort mensen kunnen niet eeuwig doorgaan. Ergens is de eindstreep. Ik hoop met je mee dat hij er vlakbij zit, dat dit een laatste stuiptrekking was.
maandag 9 juni 2025 om 14:02
Dank voor jullie woorden. Ik probeer ze te geloven. De nacht was bagger. Paniekaanvallen en trillen, krampen. Man heeft me in een soort van houdgreep rustig gekregen gelukkig en tegen de ochtend ben ik als een blok in slaap gevallen.
En nu doe ik 'kooktherapie'. Op blote voeten op de koude keukenvloer lukt het om hier te blijven. Komen jullie strakjes allemaal eten? Er staan geroosterde paprikasoep met croutons en witlofrolletjes met ham en kaas op het menu. Misschien dat ik nog een chocomousse met aardbeien en slagroom maak.
Ik ben vergeten te vragen aan de agenten of ik een kopie van het verslag kan krijgen om toe te voegen aan het dossier hier in NL. Man zoekt morgen uit hoe we dat kunnen krijgen en regelt het verder.
En nu doe ik 'kooktherapie'. Op blote voeten op de koude keukenvloer lukt het om hier te blijven. Komen jullie strakjes allemaal eten? Er staan geroosterde paprikasoep met croutons en witlofrolletjes met ham en kaas op het menu. Misschien dat ik nog een chocomousse met aardbeien en slagroom maak.
Ik ben vergeten te vragen aan de agenten of ik een kopie van het verslag kan krijgen om toe te voegen aan het dossier hier in NL. Man zoekt morgen uit hoe we dat kunnen krijgen en regelt het verder.
maandag 9 juni 2025 om 14:13
maandag 9 juni 2025 om 18:44
Als het niet zo triest was, zou het eigenlijk best komisch zijn. Wat moet hij eigenlijk bang zijn... en wat weet hij goed hoe ontzettend fout hij is geweest.
lucy wijzigde dit bericht op 09-06-2025 19:16
42.07% gewijzigd
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
maandag 9 juni 2025 om 19:18
.
maandag 9 juni 2025 om 19:38
Libelula, dat is ook mijn eerste reactie ook! Heb je serieus niks beters te doen op een zondag dan 200 km verderop in de regen de hele middag in een straat rond te drentelen. Het is echt enorm sneu 
Avo bedankt voor je post over nieuwe dingen/comfortzone. Ik ga hapto niet afzeggen hoor (wel nog 1,5 week wachten).
Ik ben ook niet zozeer bang voor het kennismakingsgesprek, maar wel voor daarna. Stel ik blijf daar en moet gaan voelen, lukt dat, kan ik dat? Zodra ik iemand iets beter ken, wil ik het juist 'goed' gaan doen voor diegene, met alle oude niet meer helpende overtuigingen. Terwijl ik daar juist ben om die te gaan doorbreken.
Avo bedankt voor je post over nieuwe dingen/comfortzone. Ik ga hapto niet afzeggen hoor (wel nog 1,5 week wachten).
Ik ben ook niet zozeer bang voor het kennismakingsgesprek, maar wel voor daarna. Stel ik blijf daar en moet gaan voelen, lukt dat, kan ik dat? Zodra ik iemand iets beter ken, wil ik het juist 'goed' gaan doen voor diegene, met alle oude niet meer helpende overtuigingen. Terwijl ik daar juist ben om die te gaan doorbreken.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
maandag 9 juni 2025 om 19:49
Dank Lucy, voor de toelichting.
Ik vind het verdomd moeilijk op het te typen, want ik praat er nooit over. Maar toch maar doen, want ik heb het gevoel dat ik doordraai.
Mijn zus en ik zijn als kind seksueel misbruikt door vader. Ik heb hier geen actieve herinneringen meer aan, zij wel. Mijn zus heeft een ernstige vorm van borderline ontwikkeld, en een ellendig leven gehad (verslaving, prostitutie). Ikzelf heb een dwangmatige persoonlijkheidsstoornis (door die kindertijd), en een bipolaire stoornis, die destijds flink getriggerd is. Het was een bak narigheid vroeger. Ik wist niet dat mijn zus borderline had/heeft, en waardoor het veroorzaakt werd. Haar gedrag (wat dus haar schuld niet was), heeft het hele gezin ontwricht. Ik deed mijn eerste suicidepoging toen ik veertien was, had vaak depressies (nog steeds).
Enfin, we zijn nu tientallen jaren verder. Na jaren therapie en EMDR zijn de flashbacks en de nachtmerries die ik had, redelijk op afstand. Met mijn zus kan ik er goed over praten, niet over het misbruik zelf (de handelingen), maar wat het met ons gedaan heeft. Zij zegt 'ik heb het zo diep weggestopt, dat het in mijn kleine teen zit, zo ver.' Ze durft het inmiddels ook aan om in therapie te gaan, al vindt ze het eng.
Onze ouders zijn inmiddels overleden. Maar waar ik nou zo overstuur van ben; vanochtend sprak ik haar dochter, die inmiddels ook twee pubers heeft. En zij vertelde me dat ook zij...
Er kwam een brok emotie bij me los die ik niet meer voor mogelijk had gehouden. Zoveel kapotte levens, zoveel geheimen, verdriet, woede. Waarom? Ergens zit ik ook nog steeds in de ontkenning. Mijn eigen vader, ik geloof het nog steeds niet echt, al weet ik dat het echt gebeurd is.
Mijn gevoel gaat alle kanten op, het is een rollercoaster. En ik voel ook fysieke reacties. Misselijk, trillen.
Het liefst zou ik me overgeven aan mijn favoriete coping, automutileren. Maar dat doe ik al twee jaar niet meer en ik vecht ertegen.
Het zal morgen vast weer beter gaan. Dat moet.
Ik vind het verdomd moeilijk op het te typen, want ik praat er nooit over. Maar toch maar doen, want ik heb het gevoel dat ik doordraai.
Mijn zus en ik zijn als kind seksueel misbruikt door vader. Ik heb hier geen actieve herinneringen meer aan, zij wel. Mijn zus heeft een ernstige vorm van borderline ontwikkeld, en een ellendig leven gehad (verslaving, prostitutie). Ikzelf heb een dwangmatige persoonlijkheidsstoornis (door die kindertijd), en een bipolaire stoornis, die destijds flink getriggerd is. Het was een bak narigheid vroeger. Ik wist niet dat mijn zus borderline had/heeft, en waardoor het veroorzaakt werd. Haar gedrag (wat dus haar schuld niet was), heeft het hele gezin ontwricht. Ik deed mijn eerste suicidepoging toen ik veertien was, had vaak depressies (nog steeds).
Enfin, we zijn nu tientallen jaren verder. Na jaren therapie en EMDR zijn de flashbacks en de nachtmerries die ik had, redelijk op afstand. Met mijn zus kan ik er goed over praten, niet over het misbruik zelf (de handelingen), maar wat het met ons gedaan heeft. Zij zegt 'ik heb het zo diep weggestopt, dat het in mijn kleine teen zit, zo ver.' Ze durft het inmiddels ook aan om in therapie te gaan, al vindt ze het eng.
Onze ouders zijn inmiddels overleden. Maar waar ik nou zo overstuur van ben; vanochtend sprak ik haar dochter, die inmiddels ook twee pubers heeft. En zij vertelde me dat ook zij...
Er kwam een brok emotie bij me los die ik niet meer voor mogelijk had gehouden. Zoveel kapotte levens, zoveel geheimen, verdriet, woede. Waarom? Ergens zit ik ook nog steeds in de ontkenning. Mijn eigen vader, ik geloof het nog steeds niet echt, al weet ik dat het echt gebeurd is.
Mijn gevoel gaat alle kanten op, het is een rollercoaster. En ik voel ook fysieke reacties. Misselijk, trillen.
Het liefst zou ik me overgeven aan mijn favoriete coping, automutileren. Maar dat doe ik al twee jaar niet meer en ik vecht ertegen.
Het zal morgen vast weer beter gaan. Dat moet.
There's point in your life, you got to reach and when you do
You know it, and now I'm here.
You know it, and now I'm here.
maandag 9 juni 2025 om 19:50
En daar gaat Hapto je bij helpen Diva. Goed dat je doorzet. Heel lang vroeg ik me af wat ik uiteindelijk aan al dat 'ge-therapie' gehad heb. Ik merk vandaag dat ik weer een 'stap' maak. En dat ik die o.a. maak omdat ik jullie woorden lees en mezelf er toe zet ze te herlezen zodat ik ze een kans geef. Lang geleden zou ik ze verslinden en meteen verhakselen en neersabelen. Dat heeft therapie me gebracht (o.a.).
Libe haar post. Zo simpel. Is keihard binnengekomen. (positief). Ik realiseer me vandaag pas dat in mijn hoofd en denken klojo altijd die mooie jonge man gebleven is die stoer en sterk en galant en en en is. Zelfs gisteren toen ik hem voor het eerst sinds heel lang zag, zag ik die versie. Gisteren had ik dat niet door. Vandaag door de post van Libe viel het kwartje.
En ik heb hoop dat dit het begin is van tegen het zielige sneue oudere mannetje in te gaan. Waar je inderdaad als het niet zo sneu was, erg om zou lachen.
Hmmm... Man en mezelf kennende gaan er weer veel hilarische scenario's geschreven worden
Libe haar post. Zo simpel. Is keihard binnengekomen. (positief). Ik realiseer me vandaag pas dat in mijn hoofd en denken klojo altijd die mooie jonge man gebleven is die stoer en sterk en galant en en en is. Zelfs gisteren toen ik hem voor het eerst sinds heel lang zag, zag ik die versie. Gisteren had ik dat niet door. Vandaag door de post van Libe viel het kwartje.
En ik heb hoop dat dit het begin is van tegen het zielige sneue oudere mannetje in te gaan. Waar je inderdaad als het niet zo sneu was, erg om zou lachen.
Hmmm... Man en mezelf kennende gaan er weer veel hilarische scenario's geschreven worden
maandag 9 juni 2025 om 19:58
Wat fijn Olle! Wat fijn dat je merkt dat er wel degelijk veel verschil is met jaren geleden, hoe je woorden van anderen kan laten binnenkomen. Wat mooi.
13th: ik snap dat dat bericht enorm triggert. Heb je het van kind zelf gehoord? Heb je samen kunnen huilen? Er voor haar kunnen zijn?
Gisteren heb ik "over leven" gezien op tv. Dat gaat precies hierover. O er het verstoppen, niet over praten, en herhaling in de familie. (Maar misschien is het wel te triggerend, dat kan ook...)
Ik hoop dat je een andere coping kunt vinden. Hardlopen. Schreeuwen. Uithuilen bij een vriendin. Whatever. En ik hoop dat je dit ook kwijt kan bij een therapeut of iemand die je vertrouwt in je directe omgeving.
13th: ik snap dat dat bericht enorm triggert. Heb je het van kind zelf gehoord? Heb je samen kunnen huilen? Er voor haar kunnen zijn?
Gisteren heb ik "over leven" gezien op tv. Dat gaat precies hierover. O er het verstoppen, niet over praten, en herhaling in de familie. (Maar misschien is het wel te triggerend, dat kan ook...)
Ik hoop dat je een andere coping kunt vinden. Hardlopen. Schreeuwen. Uithuilen bij een vriendin. Whatever. En ik hoop dat je dit ook kwijt kan bij een therapeut of iemand die je vertrouwt in je directe omgeving.
lucy wijzigde dit bericht op 09-06-2025 19:59
4.48% gewijzigd
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
maandag 9 juni 2025 om 19:58
13th_Star (mag ik je Star noemen?). Wat een schok moet dat voor je zijn. Anderen wil je altijd nog beter beschermen en dan verneem je dit
Goed dat je 'ons' gevonden hebt. Heb je zelf nog hulp? Is er iets wat wij kunnen doen, schrijven, meedenken... wat je een beetje zou kunnen helpen?
We hebben in dit topic een mooie tuin met fijne schuilplekjes, uitkijktorentjes, veel bloemen, kevertjes en twee grote pluizige kattenvriendjes. Ik ben van de catering en redder graag met kopjes thee, koekjes en limonade. Feow loopt haar rondjes. Er is voor iedereen een veilige plek en je mag je afzonderen of even gezellig samen op een bankje zitten. Je bent welkom.
Goed dat je 'ons' gevonden hebt. Heb je zelf nog hulp? Is er iets wat wij kunnen doen, schrijven, meedenken... wat je een beetje zou kunnen helpen?
We hebben in dit topic een mooie tuin met fijne schuilplekjes, uitkijktorentjes, veel bloemen, kevertjes en twee grote pluizige kattenvriendjes. Ik ben van de catering en redder graag met kopjes thee, koekjes en limonade. Feow loopt haar rondjes. Er is voor iedereen een veilige plek en je mag je afzonderen of even gezellig samen op een bankje zitten. Je bent welkom.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
