Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en weer verdwijnen - 5
zaterdag 10 mei 2025 om 21:03
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en empathisch besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom geldt hier de regel: 'NIET QUOOTEN' zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en empathisch besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom geldt hier de regel: 'NIET QUOOTEN' zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
dinsdag 22 juli 2025 om 19:23
Paardje: Ondanks de ernst van de onderwerpen laat je me ook wel gniffelen met je omschrijvingen. Ik hou van taal en van snedige zinsneden 
Ik heb zitten denken over het geen 'bucketlist' hebben. Is dat vooruitzicht vervelend, saai, erg....? Is er een gevoel van 'tekort komen' omdat de toekomst er niet rooskleurig uitziet en je geen GROTE dingen meer gaat doen in de resterende tijd?
Ik ben zeker geen thrillseeker als in bungee springen en zo. Maar kan - net als jij - blij worden van dingen die ik door mijn werk kan doen en bereiken. Met het opbouwen van kennis en ervaring kan ik in mijn eigen kleine kringetje soms ook een verschilletje helpen maken. Zolang ik dat kan, zolang ik thuis met Man interessante uitwisselingen heb, we samen lol kunnen hebben, we als team dingen klaar krijgen... vind ik het best zinvol.
Ik heb zitten denken over het geen 'bucketlist' hebben. Is dat vooruitzicht vervelend, saai, erg....? Is er een gevoel van 'tekort komen' omdat de toekomst er niet rooskleurig uitziet en je geen GROTE dingen meer gaat doen in de resterende tijd?
Ik ben zeker geen thrillseeker als in bungee springen en zo. Maar kan - net als jij - blij worden van dingen die ik door mijn werk kan doen en bereiken. Met het opbouwen van kennis en ervaring kan ik in mijn eigen kleine kringetje soms ook een verschilletje helpen maken. Zolang ik dat kan, zolang ik thuis met Man interessante uitwisselingen heb, we samen lol kunnen hebben, we als team dingen klaar krijgen... vind ik het best zinvol.
dinsdag 22 juli 2025 om 19:48
Ik vind dat een heerlijk vooruitzicht. Voor mij is het hoogste doel echt onthechting. Met de woorden van de wijze Janis Joplin: freedom is just another word for nothing left to lose.
Ik hecht aan de vier edele waarheden van het boeddhisme, die er kort gezegd op neer komen dat alle menselijk lijden gevolg is van gehechtheid. Een Bucket list is haast het toppunt van gehechtheid. Nu ben ik niet enorm succesvol in het onthechten, maar het gaat steeds beter.
Ik ben wel al mijn hele leven tamelijk vrij van ambities en wensen. Ik probeer het leven te aanvaarden zoals het komt, zonder een doel na te streven. Natuurlijk heb ik wel projecten die ik aanga en soms zelfs afmaak, maar niets voor langere termijn. Ik ben nu met een boek bezig met geplande publicatie over een jaar. Dat is voor mij echt een uitzonderlijk langlopend project.
Voor je beeld, ik heb vrijwel geen enkele studie afgemaakt en geen baan langer dan een paar jaar volgehouden. En nooit iets bedacht over “waar ik over vijf jaar wil staan”.
Ik ben heel tevreden met een weekend op een natuurcamping in de buurt, kan echt genieten als mijn vrouw, kinderen of teamleden iets presteren om trots op te zijn. Maar voor mezelf ben ik wel klaar eigenlijk.
Ik hecht aan de vier edele waarheden van het boeddhisme, die er kort gezegd op neer komen dat alle menselijk lijden gevolg is van gehechtheid. Een Bucket list is haast het toppunt van gehechtheid. Nu ben ik niet enorm succesvol in het onthechten, maar het gaat steeds beter.
Ik ben wel al mijn hele leven tamelijk vrij van ambities en wensen. Ik probeer het leven te aanvaarden zoals het komt, zonder een doel na te streven. Natuurlijk heb ik wel projecten die ik aanga en soms zelfs afmaak, maar niets voor langere termijn. Ik ben nu met een boek bezig met geplande publicatie over een jaar. Dat is voor mij echt een uitzonderlijk langlopend project.
Voor je beeld, ik heb vrijwel geen enkele studie afgemaakt en geen baan langer dan een paar jaar volgehouden. En nooit iets bedacht over “waar ik over vijf jaar wil staan”.
Ik ben heel tevreden met een weekend op een natuurcamping in de buurt, kan echt genieten als mijn vrouw, kinderen of teamleden iets presteren om trots op te zijn. Maar voor mezelf ben ik wel klaar eigenlijk.
En zie: ik zag een vaal paard en diens ruiter heette Dood. En achter hem kwam het dodenrijk
dinsdag 22 juli 2025 om 23:23
dinsdag 22 juli 2025 om 23:33
Ach Avo, wat naar dat je precies daar een telefoontje kreeg... ik snap dat het triggert, ook al hebben ze er niets meer over te zeggen. En dan ook nog midden in je therapievakantie. Waarbij je zo hard bezig was om even niet met trauma bezig te zijn...
Helpt het om even naar de tuin te gaan? Even in de boomhut?
Tyche, griebus, dank jullie. Heel, heel soms kan er even een ander perspectief doorschijnen. Meestal niet. Vandaag niet. Maar wie weet. Morgen wel weer.
Helpt het om even naar de tuin te gaan? Even in de boomhut?
Tyche, griebus, dank jullie. Heel, heel soms kan er even een ander perspectief doorschijnen. Meestal niet. Vandaag niet. Maar wie weet. Morgen wel weer.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
dinsdag 22 juli 2025 om 23:43
Hoop dat dat morgen wel lukt.
En als we klote blok aan been moeders worden zeggen we sorrie, betalen de therapie en laten ze met rust als ze dat willen. Oke?
Ik merk nu pas hoe bang ik eigenlijk de hele dag geweest ben. Nog ben.
'dit was het' 'te ver gegaan' 'had beter moeten weten' 'sorrie sorrie' 'zal zeggen dat ik alles gelogen heb'
De tuin lijkt donker en onheilspellend en het is afwachten tot ik terug moet en ze het weten en hun blik en hun straf.
Ik weet dat ze hier niet kunnen komen. Dat ik veilig ben.
Maar ik weet ook alleen hoe bang ik ben en dat het nu echt klaar is. Te ver. Afgelopen.
Ik weet niet wat en hoe en waarom.
Maar dat is wat ik weet.
En tegelijk weet ik ook dat dat misschien nergens op slaat.
En als we klote blok aan been moeders worden zeggen we sorrie, betalen de therapie en laten ze met rust als ze dat willen. Oke?
Ik merk nu pas hoe bang ik eigenlijk de hele dag geweest ben. Nog ben.
'dit was het' 'te ver gegaan' 'had beter moeten weten' 'sorrie sorrie' 'zal zeggen dat ik alles gelogen heb'
De tuin lijkt donker en onheilspellend en het is afwachten tot ik terug moet en ze het weten en hun blik en hun straf.
Ik weet dat ze hier niet kunnen komen. Dat ik veilig ben.
Maar ik weet ook alleen hoe bang ik ben en dat het nu echt klaar is. Te ver. Afgelopen.
Ik weet niet wat en hoe en waarom.
Maar dat is wat ik weet.
En tegelijk weet ik ook dat dat misschien nergens op slaat.
woensdag 23 juli 2025 om 00:25
Die fucking angst is zo klote he? Wat fijn dat er ergens, op de achtergrond, doorschemert dat het misschien oude angst is. Niet echt in het hier en nu. Dat het een trigger is. En dat je nu wel hulp mag, ook al nocht dat toen niet.
Wat helpt je om weer terug in het hier en nu te komen?
En ja, wij betalen therapie en laten ze met rust als ze daardoor gelukkig kunnen worden
Wat helpt je om weer terug in het hier en nu te komen?
En ja, wij betalen therapie en laten ze met rust als ze daardoor gelukkig kunnen worden
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
woensdag 23 juli 2025 om 00:46
Lieve Avo,
Jij mag bang zijn met je zes.
Ik pak mijn hooivork uit de brandnetels en donker of niet, ik jaag een stel verrotte oude mannetjes (tegenwoordig zitten ze in een rolstoel met lekke banden én jicht. HA! Hij kan die schoenen niet eens meer aantrekken, oud en krom en wiebelig karma-opaatje, maar dat terzijde) weg. En wat faciliterende salonschijnheilen haak ik pootje en laat ik lekker in zo’n stinkende blubbersloot met een olieachtig dreklaagje watertrappelen. Geen zorgen, uit respect voor jouw zes maak ik ze wijs dat het een welverdiend ontspannend modderbad is.
Verder ben ik heel vredelievend en zen enzo hoor.
Jij mag bang zijn met je zes.
Ik pak mijn hooivork uit de brandnetels en donker of niet, ik jaag een stel verrotte oude mannetjes (tegenwoordig zitten ze in een rolstoel met lekke banden én jicht. HA! Hij kan die schoenen niet eens meer aantrekken, oud en krom en wiebelig karma-opaatje, maar dat terzijde) weg. En wat faciliterende salonschijnheilen haak ik pootje en laat ik lekker in zo’n stinkende blubbersloot met een olieachtig dreklaagje watertrappelen. Geen zorgen, uit respect voor jouw zes maak ik ze wijs dat het een welverdiend ontspannend modderbad is.
Verder ben ik heel vredelievend en zen enzo hoor.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
woensdag 23 juli 2025 om 06:42
Ach Avo, ben je de nacht een beetje doorgekomen? Wat een ontzettende klote timeing voor dat telefoontje. Ik snap dat alles in jou FOUT! schreeuwt. Het was al zo eng, en nu is het net als vroeger, wachten tot ze je komen halen en je straf krijgt. Wat roepen je delen nu?
Feow
je bent geweldig! als Avo wil, help ik graag mee pootje haken en dompelbadjes geven.
Maar Avo, ik help je ook nog even herinneren aan wat je gister zelf schreef: ze nodigen je uit voor een intake. Ze hebben dus beoordeeld dat jij (en jouw trauma) intake-waardig bent. Je hebt hier niets van verzonnen, je maakt geen drama, je doet het niet fout. Jij hebt heel veel nare dingen meegemaakt, en daar mag je jezelf nu mee laten helpen.
Feow
je bent geweldig! als Avo wil, help ik graag mee pootje haken en dompelbadjes geven. Maar Avo, ik help je ook nog even herinneren aan wat je gister zelf schreef: ze nodigen je uit voor een intake. Ze hebben dus beoordeeld dat jij (en jouw trauma) intake-waardig bent. Je hebt hier niets van verzonnen, je maakt geen drama, je doet het niet fout. Jij hebt heel veel nare dingen meegemaakt, en daar mag je jezelf nu mee laten helpen.
woensdag 23 juli 2025 om 08:50
woensdag 23 juli 2025 om 08:59
woensdag 23 juli 2025 om 09:00
woensdag 23 juli 2025 om 09:23
Pfft. Net gebeld. Intake staat vast... .
Ergens ook als gered, als vroeger. Wat ze nu ook doen, wat de straf ook is, de afspraak staat. Alsof ik de hulp nog nodig heb om weg te komen.
Ouders kunnen hem niet afzeggen. Ik ben volwassen nu. Ze kunnen zich er niet mee bemoeien. Ik weet dat.
Dat was toen, niet nu.
Maar de angst, is zo groot. Dat ze het weten. Wanneer het gevolg komt. Ik voel me kleiner dan klein en onwaardig, maar ook dat ik nu weg moet, gered moet, vluchten.
En door de afspraak minder machteloos?
En klein kansje op eruit?
Stom, want ik ben al jaren weg en veilig.
Waarom waarom is dit zo verwarrend?
Ergens ook als gered, als vroeger. Wat ze nu ook doen, wat de straf ook is, de afspraak staat. Alsof ik de hulp nog nodig heb om weg te komen.
Ouders kunnen hem niet afzeggen. Ik ben volwassen nu. Ze kunnen zich er niet mee bemoeien. Ik weet dat.
Dat was toen, niet nu.
Maar de angst, is zo groot. Dat ze het weten. Wanneer het gevolg komt. Ik voel me kleiner dan klein en onwaardig, maar ook dat ik nu weg moet, gered moet, vluchten.
En door de afspraak minder machteloos?
En klein kansje op eruit?
Stom, want ik ben al jaren weg en veilig.
Waarom waarom is dit zo verwarrend?
woensdag 23 juli 2025 om 09:40
Wow Avo, wat ontzettend knap dat je meteen deze ochtend gebeld hebt!
Is het eng en verwarrend omdat het zo hetzelfde ging als toen? Dat je, toen ze belden, ook nog eens bij de mensen was die vroeger zorgden voor straf, die vroeger ook al pogingen tot hulp geblokkeerd hebben en jou kwalijk namen dat anderen zich afvroegen of het thuis wel ok was? Die jou heel duidelijk gemaakt hebben dat het allemaal aan jou lag, dat jij je aanstelde en dat je maar beter dankbaar kon zijn.
Maar wat je nu rationeel denkt klopt: zij kunnen je nu niet meer hulp ontnemen. Ookal voelt het nog niet altijd zo: jij bent volwassen, jij mag zelf beslissen. En: jij wordt geloofd, want het traumacentrum zegt ook dat een intakegesprek een goed idee is.
Is het eng en verwarrend omdat het zo hetzelfde ging als toen? Dat je, toen ze belden, ook nog eens bij de mensen was die vroeger zorgden voor straf, die vroeger ook al pogingen tot hulp geblokkeerd hebben en jou kwalijk namen dat anderen zich afvroegen of het thuis wel ok was? Die jou heel duidelijk gemaakt hebben dat het allemaal aan jou lag, dat jij je aanstelde en dat je maar beter dankbaar kon zijn.
Maar wat je nu rationeel denkt klopt: zij kunnen je nu niet meer hulp ontnemen. Ookal voelt het nog niet altijd zo: jij bent volwassen, jij mag zelf beslissen. En: jij wordt geloofd, want het traumacentrum zegt ook dat een intakegesprek een goed idee is.
woensdag 23 juli 2025 om 10:44
Ja, het is daardoor heel eng. Meteen weer 14 en dat ze toen belden en die angst en alles.
Soort afwachten tot het verdergaat als toen.
Alles in me wacht en weet dat het zo afgelopen gaat zijn.
En tegelijkertijd kan ik wel bedenken dat dat nu niet zo is, maar bedenken dat spinnen je niet echt iets doen helpt weinig als je in een donker bos vol spinnenwebben loopt, je voelt ze langs je hoofd plakken en je handenen je bent doodsbang voor spinnen.
Soort afwachten tot het verdergaat als toen.
Alles in me wacht en weet dat het zo afgelopen gaat zijn.
En tegelijkertijd kan ik wel bedenken dat dat nu niet zo is, maar bedenken dat spinnen je niet echt iets doen helpt weinig als je in een donker bos vol spinnenwebben loopt, je voelt ze langs je hoofd plakken en je handenen je bent doodsbang voor spinnen.
woensdag 23 juli 2025 om 10:47
woensdag 23 juli 2025 om 10:51
Maar mag ik adviseren, ga niet rennen door het spinnenbos. Ook al stormt het van binnen en roept alles in je om in paniek te raken, blijf uiterlijk kalm en bedenk dat je dat bos in gegaan bent omdat je aan de andere kant wilde komen.
Emoties volgen je gedrag, hoe bizar dat ook klinkt. Bewaar kalm gedrag en je gaat kalmer worden. Laat de spinnenwebben tegen je huid plakken en je gaat ze accepteren.
Je kan dit.
Emoties volgen je gedrag, hoe bizar dat ook klinkt. Bewaar kalm gedrag en je gaat kalmer worden. Laat de spinnenwebben tegen je huid plakken en je gaat ze accepteren.
Je kan dit.
En zie: ik zag een vaal paard en diens ruiter heette Dood. En achter hem kwam het dodenrijk
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
