Psyche
alle pijlers
History repeats
vrijdag 1 juni 2018 om 22:23
Fervent meelezer, dus ik weet dat ik pittige reacties kan krijgen. Ik heb me voorgenomen me er niet te onzeker door te laten worden, maar de boodschap eruit meer te nemen. Laat maar komen dus.
Ik ben een 44 jarige vrouw, gescheiden met twee zoontjes onder de 10. Ik heb een goede baan en ben financieel onafhankelijk. (Kinder)alimentatie ontvang ik niet, ik heb een koopwoning, best wat fijne vrienden, de basis staat wel stevig. Ik ben geen model, maar ook niet lelijk, mannen lijken me wel aantrekkelijk te vinden.
Toch voel ik me van binnen vaak een mislukkeling. Ik heb destijds een verkeerde partnerkeuze gemaakt, waar ik mijn kinderen mee heb "opgezadeld". Ze hebben weinig aan hun vader, waardoor ik het gevoel heb een extra tandje bij te moeten zetten. Niet in de zin dat ik ze verwen, maar wel dat ik er (uiteindelijk) alleen voor sta in hun opvoeding. Het wel goed MOET doen, niet ziek KAN worden, alles op orde met houden in huis, financieel, qua extra zorg die één van hen nodig heeft. Echte ontspanning vind ik moeilijk, gun ik mezelf niet.
Het allen zijn beangstigt me: kan ik dat wel?
Het maakt me verdrietig: ik wil ook een "normaal" gezinsleven, waarbij ik soms even kan leunen op de ander. Dus ja: ik ben eigenlijk misschien wel uit de beruchte categorie "wanhopig op zoek naar een partner".
Tegelijkertijd vind ik het enorm moeilijk een man toe te laten, want wat heb ik nou te bieden? Een druk leven, met weinig vrije tijd en weinig energie (mijn baan vergt behoorlijk wat). Ik heb behoefte aan gezelschap, ondersteuning en een arm om me heen. Dat is meer nemen dan geven, ben ik bang. Natuurlijk wil ik een partner helpen met klussen, voor hem koken en er voor hem zijn, feit is alleen dat ik meer "ballast" meeneem, dan de ander en over het algemeen minder tijd heb voor die ander dan andersom.
Ik wil niet weer een relatie aangaan, omdat ik me dan beter ga voelen. Ik wil me beter voelen en dan het gevoel hebben echt wat te bieden te hebben. Ik weet alleen niet hoe.
Lang verhaal, de vraag: hoe creëer ik wat meer eigenwaarde?
Ik ben een 44 jarige vrouw, gescheiden met twee zoontjes onder de 10. Ik heb een goede baan en ben financieel onafhankelijk. (Kinder)alimentatie ontvang ik niet, ik heb een koopwoning, best wat fijne vrienden, de basis staat wel stevig. Ik ben geen model, maar ook niet lelijk, mannen lijken me wel aantrekkelijk te vinden.
Toch voel ik me van binnen vaak een mislukkeling. Ik heb destijds een verkeerde partnerkeuze gemaakt, waar ik mijn kinderen mee heb "opgezadeld". Ze hebben weinig aan hun vader, waardoor ik het gevoel heb een extra tandje bij te moeten zetten. Niet in de zin dat ik ze verwen, maar wel dat ik er (uiteindelijk) alleen voor sta in hun opvoeding. Het wel goed MOET doen, niet ziek KAN worden, alles op orde met houden in huis, financieel, qua extra zorg die één van hen nodig heeft. Echte ontspanning vind ik moeilijk, gun ik mezelf niet.
Het allen zijn beangstigt me: kan ik dat wel?
Het maakt me verdrietig: ik wil ook een "normaal" gezinsleven, waarbij ik soms even kan leunen op de ander. Dus ja: ik ben eigenlijk misschien wel uit de beruchte categorie "wanhopig op zoek naar een partner".
Tegelijkertijd vind ik het enorm moeilijk een man toe te laten, want wat heb ik nou te bieden? Een druk leven, met weinig vrije tijd en weinig energie (mijn baan vergt behoorlijk wat). Ik heb behoefte aan gezelschap, ondersteuning en een arm om me heen. Dat is meer nemen dan geven, ben ik bang. Natuurlijk wil ik een partner helpen met klussen, voor hem koken en er voor hem zijn, feit is alleen dat ik meer "ballast" meeneem, dan de ander en over het algemeen minder tijd heb voor die ander dan andersom.
Ik wil niet weer een relatie aangaan, omdat ik me dan beter ga voelen. Ik wil me beter voelen en dan het gevoel hebben echt wat te bieden te hebben. Ik weet alleen niet hoe.
Lang verhaal, de vraag: hoe creëer ik wat meer eigenwaarde?
vrijdag 1 juni 2018 om 22:28
Doe wat met de ballast die je meedraagt net zo lang totdat het voelt als gewoon en ok. Dan vindt jij jezelf dus ok en dat geeft rust, ruimte en maakt je aantrekkelijk voor jezelf en de omgeving.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
vrijdag 1 juni 2018 om 22:32
Is het eigenwaarde wat je nodig hebt?
Zo te lezen doe je het prima. De wens om af en toe op iemand te leunen kan ik me ook voorstellen. Maar...heb je ook de andere kant voorgesteld, dat je een partner treft die ook bagage heeft (en misschien veel heftigere dan jij), die jouw kinderen misschien niet mogen, en vice versa. Wat wil je echt? Als het om fysieke genegenheid gaat zou je kunnen denken aan een (vaste) scharrel, waar je eens in de zoveel tijd een gezellige avond/nacht mee hebt. Krijg je ook een oppepper van. Hoef je in ieder geval niet met de rest te dealen, want een nieuwe gezinssituatie creëren is ook niet altijd de oplossing.
Zo te lezen doe je het prima. De wens om af en toe op iemand te leunen kan ik me ook voorstellen. Maar...heb je ook de andere kant voorgesteld, dat je een partner treft die ook bagage heeft (en misschien veel heftigere dan jij), die jouw kinderen misschien niet mogen, en vice versa. Wat wil je echt? Als het om fysieke genegenheid gaat zou je kunnen denken aan een (vaste) scharrel, waar je eens in de zoveel tijd een gezellige avond/nacht mee hebt. Krijg je ook een oppepper van. Hoef je in ieder geval niet met de rest te dealen, want een nieuwe gezinssituatie creëren is ook niet altijd de oplossing.
vrijdag 1 juni 2018 om 22:35
vrijdag 1 juni 2018 om 22:36
Je zegt balast te voelen? Of begrijp ik het niet goed?Jassa schreef: ↑01-06-2018 22:35@Enn: hoe bedoel je "tot dat het gewoon en oke" voelt?
@ Meds: er zijn partners/dates geweest. Ooit eens flink mijn neus gestoten toen ik (volgens de ander) te veel verwachtte (was deels denk ik waar, deels ook een wat egocentrische man). Sindsdien ben ik daar wel voorzichtiger mee.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
vrijdag 1 juni 2018 om 22:39
vrijdag 1 juni 2018 om 22:40
oke het is dus niet echt maar je neemt het aan omdat een vorige partner dat zei. Je weet helemaal niet ofje minder te bieden hebt dan een ander want je hebt geen ander. als je op zoek bent ga je dus op zoek naar iemand waarbij je gelijkwaardig kan zijn. ja en wanhopig op zoek zijn is funest voor je kritisch vermogen. dus je kan er maar beter vanuit gaan dat je het echt met jezelf moet zien te rooien. werk daar aan.Jassa schreef: ↑01-06-2018 22:35@Enn: hoe bedoel je "tot dat het gewoon en oke" voelt?
@ Meds: er zijn partners/dates geweest. Ooit eens flink mijn neus gestoten toen ik (volgens de ander) te veel verwachtte (was deels denk ik waar, deels ook een wat egocentrische man). Sindsdien ben ik daar wel voorzichtiger mee.
als dat lukt dan kan een partner misschien iets toevoegen. anders niet
vrijdag 1 juni 2018 om 22:40
@Oakes: Een vaste scharrel is denk ik niets voor mij. Ik ga me dan hechten en wil dan meer. Ik weet dat een nieuwe gezinssituatie ook niet altijd werkt hoor. Ik verlang er voor mezelf best naar, naar zal niet snel de keuze maken om een samengesteld gezin te worden. Kans dat dat misloopt is me te groot. Een vaste partner, met wie ik dingen kan delen, met en zonder beider kinderen, dat lijkt me het fijnst.
Eigenwaarde is wel een vereiste denk ik. Ik kreeg van mijn laatste date iig terug dat hij vond dat ik veel te bieden had en dat hij het graag was aangegaan met me. Ik kan dat dan moeilijk geloven, het beangstigt me, denk dan dat de ander daar al snel van genezen zal zijn.
Eigenwaarde is wel een vereiste denk ik. Ik kreeg van mijn laatste date iig terug dat hij vond dat ik veel te bieden had en dat hij het graag was aangegaan met me. Ik kan dat dan moeilijk geloven, het beangstigt me, denk dan dat de ander daar al snel van genezen zal zijn.
vrijdag 1 juni 2018 om 22:42
Waardoor het dus niet meer ballast voelt, bij je hoort en dús ok is.valentinamaria schreef: ↑01-06-2018 22:39
de druk die je hebt van alleen de verantwoording dragen raak je gewoon niet kwijt, maar daar moet je mee leren omgaan.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
vrijdag 1 juni 2018 om 22:43
Ja, dit.
En dat kan alleen als jij er anders naar gaat/leert kijken.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
vrijdag 1 juni 2018 om 22:45
Helder. Geen scharrel. Een LAT-relatie zou je wellicht beter passen.Jassa schreef: ↑01-06-2018 22:40@Oakes: Een vaste scharrel is denk ik niets voor mij. Ik ga me dan hechten en wil dan meer. Ik weet dat een nieuwe gezinssituatie ook niet altijd werkt hoor. Ik verlang er voor mezelf best naar, naar zal niet snel de keuze maken om een samengesteld gezin te worden. Kans dat dat misloopt is me te groot. Een vaste partner, met wie ik dingen kan delen, met en zonder beider kinderen, dat lijkt me het fijnst.
Eigenwaarde is wel een vereiste denk ik. Ik kreeg van mijn laatste date iig terug dat hij vond dat ik veel te bieden had en dat hij het graag was aangegaan met me. Ik kan dat dan moeilijk geloven, het beangstigt me, denk dan dat de ander daar al snel van genezen zal zijn.
Over je laatste alinea: misschien verwar ik eigenwaarde met (zelf-)vertrouwen? Waarom durf je die laatste date niet te vertrouwen?
vrijdag 1 juni 2018 om 22:46
Ook leuk kan er best naast.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
vrijdag 1 juni 2018 om 22:48
Oei, dit gaat sneller dan ik kan reageren. Wel heel fijn trouwens, jullie input!
@ Oakes, Enn en Valentina: De ballast die ik bedoel is (zonder te herkenbaar te willen worden), dat ik een "zorgenkindje" meeneem, weinig vrije tijd heb om af te spreken, me (te) vaak gestresst voel en nog wat omstandigheden die me echt te herkenbaar zouden kunnen maken. Geen dingen waar een partner direct last van heeft, maar wel dingen die ik niet in de hand heb en me soms even uit balans brengen (zoals (voorbeeld, geen realiteit) een ernstig zieke ouder).
Het stomme is dat ik de druk van de verantwoording al bijna vijf jaar alleen draag, ik red het nog steeds. Tóch blijft het me soms naar de keel grijpen.
@ Meds: ik ga op zoek naar iemand waar ik me gelijkwaardig aan voel. Door mijn beperkte eigenwaarde zijn dat niet altijd de meest "passende personen". Dat wil ik nu juist voorkomen, vandaar ook dit topic.
@ Oakes, Enn en Valentina: De ballast die ik bedoel is (zonder te herkenbaar te willen worden), dat ik een "zorgenkindje" meeneem, weinig vrije tijd heb om af te spreken, me (te) vaak gestresst voel en nog wat omstandigheden die me echt te herkenbaar zouden kunnen maken. Geen dingen waar een partner direct last van heeft, maar wel dingen die ik niet in de hand heb en me soms even uit balans brengen (zoals (voorbeeld, geen realiteit) een ernstig zieke ouder).
Het stomme is dat ik de druk van de verantwoording al bijna vijf jaar alleen draag, ik red het nog steeds. Tóch blijft het me soms naar de keel grijpen.
@ Meds: ik ga op zoek naar iemand waar ik me gelijkwaardig aan voel. Door mijn beperkte eigenwaarde zijn dat niet altijd de meest "passende personen". Dat wil ik nu juist voorkomen, vandaar ook dit topic.
vrijdag 1 juni 2018 om 22:51
Dit herken ik (gelukkig) niet zovalentinamaria schreef: ↑01-06-2018 22:43en vooral geen relatie willen omdat je meent te moeten bewijzen WEL een goeie man te kunnen vinden.
vrijdag 1 juni 2018 om 22:53
Omdat ik ergens van binnen mezelf gewoon niet leuk genoeg vind en er dus niet op durf te vertrouwen dat die ander me wel echt leuk zal vinden.
vrijdag 1 juni 2018 om 22:53
dat blijft die druk ook doen.
ik ben al veel langer alleen dan jij, mijn jongste was een baby, nu alweer tiener, en je blijft die druk houden.
volgens mij is daar ook niks mis mee, maar het is wel een dubbele portie, zo in je eentje.
zelf vind ik het niet erg, maar ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die er van gaan flippen....
ik ben al veel langer alleen dan jij, mijn jongste was een baby, nu alweer tiener, en je blijft die druk houden.
volgens mij is daar ook niks mis mee, maar het is wel een dubbele portie, zo in je eentje.
zelf vind ik het niet erg, maar ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die er van gaan flippen....
wij slapen nooit.
vrijdag 1 juni 2018 om 22:53
Jassa, in ieders leven komen dingen voor die je niet in de hand hebt en die je uit balans kunnen brengen. De andere reden die je noemt hoeft ook geen belemmering te zijn. Relax een beetje. Het leven is geen film die je strak kunt regisseren. Als je een fijne vent treft kun je zoiets bespreken en hij zal dan begripvol reageren. Als je iemand treft die dat niet doet, dan is hij niet jouw match.
vrijdag 1 juni 2018 om 22:53
elke nieuwe relatie is gedoemd want uit de Op blijkt dat de nieuwe man
- het falen van de bio vader moet oplossen
- TO moet ontlasten in de zorg voor haar kinderen
- er voor moet zorgen dat TO zich niet meer alleen voelt, hij moet een gat dichten
- TO laten leunen en steunen
zie je TO hoe onaantrekkelijk dit is. Zie je ook dat dit basiszaken zijn waar je zelf in moet voorzien. ook in een relatie moet je zelf leven, een ander kan niet voor jou leven
bovendien zijn je angsten onnodig, je zegt ik ben bang dat ik het niet alleen kan. eh??? je doet het al. Nu nog leren dat wat je doet prima is, je niemand nodig hebt en je ook fouten mag maken
- het falen van de bio vader moet oplossen
- TO moet ontlasten in de zorg voor haar kinderen
- er voor moet zorgen dat TO zich niet meer alleen voelt, hij moet een gat dichten
- TO laten leunen en steunen
zie je TO hoe onaantrekkelijk dit is. Zie je ook dat dit basiszaken zijn waar je zelf in moet voorzien. ook in een relatie moet je zelf leven, een ander kan niet voor jou leven
bovendien zijn je angsten onnodig, je zegt ik ben bang dat ik het niet alleen kan. eh??? je doet het al. Nu nog leren dat wat je doet prima is, je niemand nodig hebt en je ook fouten mag maken
