Psyche
alle pijlers
Histrionische/ theatrale persoonlijkheidsstoornis
maandag 9 december 2024 om 01:59
Er lijkt weinig over deze persoonlijkheidsstoornis bekend in de algehele volksmond.
Toch kan ik me niet voorstellen dat het zo zeldzaam is.
Iemand die me zeer lief is lijdt onmiskenbaar hieraan.
Ik durf dat zo stellig te uiten omdat thema’s als ‘teleurstelling, verwachtingen en verwijten’ al 20 jaar een terugkerend thema zijn in onze gesprekken.
Altijd teleurgesteld in iemand, maar nooit haar schuld.
Zeer provocerend en flirterig gedrag om maar in het middelpunt te staan.
En nu ook ik op dit moment de deksel op mijn neus krijg en er ditmaal wederom keihard op afgerekend word schrijf ik hierover. Omdat ik niet de bevestiging kan geven, simpelweg omdat ik minder geïnvesteerd ben in de ander omdat er prangende zaken zijn die mijn aandacht vragen.
Ik weet dat zij is zoals ze is.
Maar het zou fijn zijn om ook eens gezien te worden.
Ik heb het zelf nu moeilijk en heb eerlijk geuit nu niet te kunnen geven wat ze nodig heeft.
Haar respons, mij blokkeren op whatsapp na een boos voice bericht.
Ik ben daar niet boos om.
Ik ken haar.
Wel vraag ik me soms af of er mensen zijn die beseffen dat ze aan deze stoornis lijden?
Ik heb mijn eigen imperfecties waar ik hulp bij nodig heb en ook ontvangen heb.
Maar deze specifieke persoonlijkheidsstoornis. Hier hoor je zo weinig over..
Toch kan ik me niet voorstellen dat het zo zeldzaam is.
Iemand die me zeer lief is lijdt onmiskenbaar hieraan.
Ik durf dat zo stellig te uiten omdat thema’s als ‘teleurstelling, verwachtingen en verwijten’ al 20 jaar een terugkerend thema zijn in onze gesprekken.
Altijd teleurgesteld in iemand, maar nooit haar schuld.
Zeer provocerend en flirterig gedrag om maar in het middelpunt te staan.
En nu ook ik op dit moment de deksel op mijn neus krijg en er ditmaal wederom keihard op afgerekend word schrijf ik hierover. Omdat ik niet de bevestiging kan geven, simpelweg omdat ik minder geïnvesteerd ben in de ander omdat er prangende zaken zijn die mijn aandacht vragen.
Ik weet dat zij is zoals ze is.
Maar het zou fijn zijn om ook eens gezien te worden.
Ik heb het zelf nu moeilijk en heb eerlijk geuit nu niet te kunnen geven wat ze nodig heeft.
Haar respons, mij blokkeren op whatsapp na een boos voice bericht.
Ik ben daar niet boos om.
Ik ken haar.
Wel vraag ik me soms af of er mensen zijn die beseffen dat ze aan deze stoornis lijden?
Ik heb mijn eigen imperfecties waar ik hulp bij nodig heb en ook ontvangen heb.
Maar deze specifieke persoonlijkheidsstoornis. Hier hoor je zo weinig over..
maandag 9 december 2024 om 06:54
Allereerst lees ik dat er op het moment prangende zaken spelen in je leven. Sterkte hiermee!
Verder begrijp ik niet zo goed wat je met dit topic wil. Iemand die je lief is wijkt kennelijk af van "de norm". Door wat je ziet in het gedrag bij deze persoon weet je zeker dat er sprake is van een persoonlijkheidsstoornis. Realiseer je dat persoonlijkheidsdiagnostiek complex is. Wil je ervaringen van anderen horen om je eigen overtuiging te ondersteunen? Of wil je weten hoe je hier mee om kan gaan?
Verder begrijp ik niet zo goed wat je met dit topic wil. Iemand die je lief is wijkt kennelijk af van "de norm". Door wat je ziet in het gedrag bij deze persoon weet je zeker dat er sprake is van een persoonlijkheidsstoornis. Realiseer je dat persoonlijkheidsdiagnostiek complex is. Wil je ervaringen van anderen horen om je eigen overtuiging te ondersteunen? Of wil je weten hoe je hier mee om kan gaan?
maandag 9 december 2024 om 09:10
Ik zou stoppen met zo maar mensen diagnosticeren.
En misschien is er echt iets aan de hand buiten karakter maar wat je tikt kan ook echt wat anders zijn of gewoon iemands karakter of resultaat van een trauma, ect.
Je kan kijken of de ander misschien hulp wil en dat opperen, een keer praten met iemand over dat terugkerende patroon.
Of je kiest of je zin hebt in zo'n iemand. En dat JIJ zelf dan je eigen acties daar op aan past.
En misschien is er echt iets aan de hand buiten karakter maar wat je tikt kan ook echt wat anders zijn of gewoon iemands karakter of resultaat van een trauma, ect.
Je kan kijken of de ander misschien hulp wil en dat opperen, een keer praten met iemand over dat terugkerende patroon.
Of je kiest of je zin hebt in zo'n iemand. En dat JIJ zelf dan je eigen acties daar op aan past.
maandag 9 december 2024 om 09:19
Dacht ik ook meteen aan. Verdenk ik mijn moeder ook een beetje van en die vertoont dit gedrag. Dat mensen ineens van alles naar niks gaan.VirginieEfira schreef: ↑09-12-2024 05:29Ik ken de stoornis niet, maar wat je beschrijft klinkt heel erg als een kennis van mij die borderline heeft.
Je vraagt je wel eens af: 'Waar hebben wij het aan verdiend?
maandag 9 december 2024 om 09:20
maandag 9 december 2024 om 11:30
Bordeline en een theatrale/histrionische persoonlijkheidsstoornis lijken op elkaar. To zegt dat vriendin graag in het middelpunt staat en daardoor flirt en provocerend is. Dat is echt een kenmerk wat je bij iemand ziet met een histrionische persoonlijkheidsstoornis.VirginieEfira schreef: ↑09-12-2024 05:29Ik ken de stoornis niet, maar wat je beschrijft klinkt heel erg als een kennis van mij die borderline heeft.
maandag 9 december 2024 om 12:44
Snoesje83 schreef: ↑09-12-2024 11:30Bordeline en een theatrale/histrionische persoonlijkheidsstoornis lijken op elkaar. To zegt dat vriendin graag in het middelpunt staat en daardoor flirt en provocerend is. Dat is echt een kenmerk wat je bij iemand ziet met een histrionische persoonlijkheidsstoornis.
Tja, een hond heeft vier poten, dat maakt nog niet dat alles wat vier poten heeft een hond is.
maandag 9 december 2024 om 12:53
Ik ken ook iemand waarvan ik vermoed dat deze persoon ook die aandoening heeft. Betreft ook een vrouw. Het is heel vermoeiend. Gelukkig betreft het een ex van een goede vriend, dus heb ik er inmiddels niks meer mee te maken, maar alles was een drama of werd een drama van gemaakt. Het was regelmatig “how can I make this about me”.
Bovenstaande persoon heeft geen diagnose. Ook totaal geen zelfreflectie, dus zie dat ook nog niet gebeuren. Voor de omgeving is het erg zichtbaar, omdat ze probleemgedrag vertoont.
Kort samengevat: ik herken wel wat je beschrijft.
Bovenstaande persoon heeft geen diagnose. Ook totaal geen zelfreflectie, dus zie dat ook nog niet gebeuren. Voor de omgeving is het erg zichtbaar, omdat ze probleemgedrag vertoont.
Kort samengevat: ik herken wel wat je beschrijft.
sonne wijzigde dit bericht op 09-12-2024 12:57
6.17% gewijzigd
maandag 9 december 2024 om 13:09
Ik ben zelf psycholoog en vraag me af of ze een diagnose heeft? Het gebeurt nogal vaak dat naasten met persoonlijkheidsdiagnoses gaan strooien, iets wat ik erg kwalijk vind. Er is een reden dat een psychodiagnostisch onderzoek weken duurt.
Je kunt natuurlijk vermoedens hebben en kenmerken passend vinden bij stoornis X, maar pas op met dit soort stellingen. Zo is over iemand die ik ken ooit het verhaal rond gegaan dat ze borderline had, ook omdat iemand uit de omgeving besloot die sticker er maar op te plakken.
Je kunt natuurlijk vermoedens hebben en kenmerken passend vinden bij stoornis X, maar pas op met dit soort stellingen. Zo is over iemand die ik ken ooit het verhaal rond gegaan dat ze borderline had, ook omdat iemand uit de omgeving besloot die sticker er maar op te plakken.
maandag 9 december 2024 om 13:48
Inderdaad zeg. Daar gaan we weer. TO, je bent geïrriteerd en boos over haar gedrag. Trek dan gewoon de stekker uit die vriendschap.
Maar iemand een diagnose opplakken is NOOIT okay. Maargoed het is weer eens wat anders dan borderline of narcisme. En wat wil je nou eigenlijk met dit topic?
You show me the way. To the 13th star.
maandag 9 december 2024 om 13:58
Je hoort misschien niet vaak de naam van deze stoornis.
Maar mensen die graag in het middelpunt staan, zwart-wit denken, en gebrek aan wederkerigheid in de relatie, dat is allemaal geen nieuw verhaal.
Dus als je zoekt naar soortgelijke ervaringen dan zijn die er zeker. Het is alleen niet handig om daarin de diagnose centraal te stellen. Dan gaan alle reacties daar over, en bovendien doet het er niet zo toe. Het is sowieso rot dat iemand je laat zitten en zelfs aanvalt juist als je zelf steun kan gebruiken.
Waarom zou je niet boos zijn als iemand je schoffeert? Je hoeft dit toch niet te accepteren omdat het iemands persoonlijkheid is?
Maar mensen die graag in het middelpunt staan, zwart-wit denken, en gebrek aan wederkerigheid in de relatie, dat is allemaal geen nieuw verhaal.
Dus als je zoekt naar soortgelijke ervaringen dan zijn die er zeker. Het is alleen niet handig om daarin de diagnose centraal te stellen. Dan gaan alle reacties daar over, en bovendien doet het er niet zo toe. Het is sowieso rot dat iemand je laat zitten en zelfs aanvalt juist als je zelf steun kan gebruiken.
Waarom zou je niet boos zijn als iemand je schoffeert? Je hoeft dit toch niet te accepteren omdat het iemands persoonlijkheid is?
tyche wijzigde dit bericht op 09-12-2024 14:00
8.43% gewijzigd
What a nuanced anxiety
maandag 9 december 2024 om 14:00
Je schrijft: Iemand die je zeer lief is lijdt onmiskenbaar hieraan.
Je durft dat zo stellig te uiten omdat thema’s als ‘teleurstelling, verwachtingen en verwijten’ al 20 jaar een terugkerend thema zijn in jullie gesprekken.
Je bent zelf psycholoog?
Je hebt zelf imperfecties, als je die hier nou ook even neerplempt dan gaan mensen daar ook wat van vinden. Of je nou wel of niet officieel een diagnose hebt gekregen. Kijken of je dat ook zo leuk vindt en open staat voor kritiek.
Als die persoon jou zo lief is waarom accepteer je haar dan niet zoals ze is?
Je durft dat zo stellig te uiten omdat thema’s als ‘teleurstelling, verwachtingen en verwijten’ al 20 jaar een terugkerend thema zijn in jullie gesprekken.
Je bent zelf psycholoog?
Je hebt zelf imperfecties, als je die hier nou ook even neerplempt dan gaan mensen daar ook wat van vinden. Of je nou wel of niet officieel een diagnose hebt gekregen. Kijken of je dat ook zo leuk vindt en open staat voor kritiek.
Als die persoon jou zo lief is waarom accepteer je haar dan niet zoals ze is?
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
maandag 9 december 2024 om 14:22
Cluster C wordt weinig gediagnosticeerd idd. Deze persoonlijkheidsproblematiek wordt in de forensische psychiatrie regelmatig vastgesteld maar daarbuiten veel minder. Toch lopen er natuurlijk wel mensen mee rond, althans met kenmerken ervan. Het is geen harde wetenschap dus volgens mij mag je daar als leek best wel iets van vinden en je conclusie trekken.
Het zijn mensen die vaak pas hulp zoeken als ze in een crisis of depressie belanden.
En wat ik hoor van bevriende therapeuten is dat ze vaak voortijdig stoppen met een behandeling. En soms therapie "shoppen" zodra ze geconfronteerd worden met zichzelf. Therapeuten kunnen er ook niet zo veel mee agz de commitment er meestal niet is. Deze persoonlijkheden zijn heel moeilijk te veranderen.
Ik liep ooit stage in een kliniek voor psychosomatiek waar het relatief veel voorkwam, dat was heftig. Men bereikte bijna niets met deze doelgroep, het somatiseren (onverklaarde medische klachten, flauwvallen en verlamming, schijn-epileptische aanvallen bij stress etc) icm het theatrale en gebrek aan zelfinzicht maakte het heel lastig. Ik vind het wel heel interessant maar ook ontmoedigend.
Is het een familielid, dat je geen afstand van haar kan nemen?
Het zijn mensen die vaak pas hulp zoeken als ze in een crisis of depressie belanden.
En wat ik hoor van bevriende therapeuten is dat ze vaak voortijdig stoppen met een behandeling. En soms therapie "shoppen" zodra ze geconfronteerd worden met zichzelf. Therapeuten kunnen er ook niet zo veel mee agz de commitment er meestal niet is. Deze persoonlijkheden zijn heel moeilijk te veranderen.
Ik liep ooit stage in een kliniek voor psychosomatiek waar het relatief veel voorkwam, dat was heftig. Men bereikte bijna niets met deze doelgroep, het somatiseren (onverklaarde medische klachten, flauwvallen en verlamming, schijn-epileptische aanvallen bij stress etc) icm het theatrale en gebrek aan zelfinzicht maakte het heel lastig. Ik vind het wel heel interessant maar ook ontmoedigend.
Is het een familielid, dat je geen afstand van haar kan nemen?
maandag 9 december 2024 om 15:06
Je doelt denk ik met je uitspraak op cluster A, maar theatrale persoonlijkheidsstoornis valt onder cluster B. Dat terzijde, OP, als je het niet prettig vind om met iemand om te gaan hoef je er niet een label aan te hangen om de relatie “op te mogen zeggen”.bijtie schreef: ↑09-12-2024 14:22Cluster C wordt weinig gediagnosticeerd idd. Deze persoonlijkheidsproblematiek wordt in de forensische psychiatrie regelmatig vastgesteld maar daarbuiten veel minder. Toch lopen er natuurlijk wel mensen mee rond, althans met kenmerken ervan. Het is geen harde wetenschap dus volgens mij mag je daar als leek best wel iets van vinden en je conclusie trekken.
Het zijn mensen die vaak pas hulp zoeken als ze in een crisis of depressie belanden.
En wat ik hoor van bevriende therapeuten is dat ze vaak voortijdig stoppen met een behandeling. En soms therapie "shoppen" zodra ze geconfronteerd worden met zichzelf. Therapeuten kunnen er ook niet zo veel mee agz de commitment er meestal niet is. Deze persoonlijkheden zijn heel moeilijk te veranderen.
Ik liep ooit stage in een kliniek voor psychosomatiek waar het relatief veel voorkwam, dat was heftig. Men bereikte bijna niets met deze doelgroep, het somatiseren (onverklaarde medische klachten, flauwvallen en verlamming, schijn-epileptische aanvallen bij stress etc) icm het theatrale en gebrek aan zelfinzicht maakte het heel lastig. Ik vind het wel heel interessant maar ook ontmoedigend.
Is het een familielid, dat je geen afstand van haar kan nemen?
maandag 9 december 2024 om 16:45
maandag 9 december 2024 om 16:54
Dit. En daar wil ik aan toevoegen dat het ook bij professionals nog wel eens ergens mis kan gaan. Ik ben er een paar jaar geleden achter gekomen dat er ergens in mijn patiëntdossier bij de huisarts stond dat ik een "voorlopige diagnose" borderline had. Kennelijk is een psychologisch onderzoek twintig jaar geleden(!) niet goed afgekaart en al die tijd heeft dit zonder dat ik daar weet van had in mijn dossier gestaan.ZuurSnoepje schreef: ↑09-12-2024 13:09Ik ben zelf psycholoog en vraag me af of ze een diagnose heeft? Het gebeurt nogal vaak dat naasten met persoonlijkheidsdiagnoses gaan strooien, iets wat ik erg kwalijk vind. Er is een reden dat een psychodiagnostisch onderzoek weken duurt.
Je kunt natuurlijk vermoedens hebben en kenmerken passend vinden bij stoornis X, maar pas op met dit soort stellingen. Zo is over iemand die ik ken ooit het verhaal rond gegaan dat ze borderline had, ook omdat iemand uit de omgeving besloot die sticker er maar op te plakken.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
maandag 9 december 2024 om 18:10
Cluster B bedoelde ik, sorry.
Ik heb zelfs een bapd, zo zie je maar weer.
dinsdag 10 december 2024 om 07:27
Ik weet niet of je het stuk gelezen hebt, maar er staat vrij duidelijk in dat ze niet boos is. Er is ook nergens gezegd dat het om een vriendschap gaat. Wat wil jij eigenlijk met je reactie?13th_Star schreef: ↑09-12-2024 13:48Inderdaad zeg. Daar gaan we weer. TO, je bent geïrriteerd en boos over haar gedrag. Trek dan gewoon de stekker uit die vriendschap.
Maar iemand een diagnose opplakken is NOOIT okay. Maargoed het is weer eens wat anders dan borderline of narcisme. En wat wil je nou eigenlijk met dit topic?
TO kent deze persoon al 20 jaar en ik kan me best voorstellen dat als je structureel tegen bepaald gedrag aanloopt, je oorzaken gaat zoeken.
zaterdag 28 december 2024 om 03:18
Ik heb behoefte aan beide.FieppeFlop schreef: ↑09-12-2024 06:54Allereerst lees ik dat er op het moment prangende zaken spelen in je leven. Sterkte hiermee!
Verder begrijp ik niet zo goed wat je met dit topic wil. Iemand die je lief is wijkt kennelijk af van "de norm". Door wat je ziet in het gedrag bij deze persoon weet je zeker dat er sprake is van een persoonlijkheidsstoornis. Realiseer je dat persoonlijkheidsdiagnostiek complex is. Wil je ervaringen van anderen horen om je eigen overtuiging te ondersteunen? Of wil je weten hoe je hier mee om kan gaan?
Ik besef hoe mijn woorden vol veroordeling klinken. Dankjewel voor het echt lezen tussen de regels door. Want dit is niet een constatering die uit pure emotie en frustratie nu opeens de conclusie is.
Nee dit is gewoon zoals ze altijd al is geweest. Ik ben haar langste vriendschap. Ik hou van haar drama en extraverte kant. We zijn tegenpolen en tevens beide trill-seekers.
Ze vraagt veel aandacht en dat is altijd ok geweest. Maar bevind me in een burnout en kan haar nu niet de aandacht geven.
En toen ik eindelijk de moed had eerlijk te zeggen dat ik de energie er nu niet voor heb en hulp nodig heb. Toen reageerde ze furieus. Inmiddels heeft ze zich geëxcuseerd. Maar het blijft stil. En ondanks me dat pijn doet omdat ik nu ‘niks voor haar kan betekenen’. Ben ik ook blij dat er even die last van mijn schouders valt omdat ik simpelweg niks te geven heb.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
