Hoe ben jij uit het diepe dal geklommen?

12-05-2017 21:38 27 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi,

Ik heb de laatste 2 jaar veel meegemaakt.
Relatieproblemen, 3 familieleden overleden en nu heb ik problemen op mijn werk. Een goede vriendin heeft mij laten vallen....

Ik ben sinds 3 weken ziek gemeld door de arboarts i.v.m. stressklachten. Ik voel mij down, kan bijna alleen maar huilen en ben teleurgesteld in de mensheid.

Zijn er mensen die ook in een diep dal hebben gezeten? En hoe zijn jullie hieruit geklommen?
Alle reacties Link kopieren
Nog niet, ik ga er hulp bij krijgen van een therapeut. Mij lukt het niet alleen, jou wel? Dan je rust nemen :)
Internagelaktisch
Alle reacties Link kopieren
Ik heb binnenkort een afspraak met een psycholoog...
Wat voor een klachten heb jij Maaique?
Alle reacties Link kopieren
Gelukkig ben ik eruit gekomen, veel praten, rusten en het er laten zijn.
Accepteren dat het nu zo is.
En het verleden het verleden laten zijn, en geloof me dat is heeel heel zwaar, en gaat echt niet vanzelf. Maar als het mij gelukt is kan jij het ook!
Jaren in een diep dal gezeten maar de oorzaken voor die diepe dalen zijn voor ieder1 anders, en de oplossingen dus ook.

Bij mij was het keywoord:

ACCEPTATIE

toen dat 1-maal geland was in min hoofd werd alles anders.
Alle reacties Link kopieren
Ik voel ook angst, bang om mijn baan te verliezen....
Tips:

- Vermijd Anti Depressiva. Die lossen niks op, camoufleren slechts de oorzaak
- Vermijd mensen die jouw energie kosten. Die maken het probleem alleen maar erger
- Vertel tegen ieder1 hoe je je ECHT voelt als ze er naar vragen. Alleen de echt belangstellenden vragen door na je antwoord, de pseudo-ge-
interesseerden haken af. En dat is beter voor je
- Maak keuze's voor de zaken die je echt gelukkig maken en ga daar naar handelen.
- Aanvaard/accepteer de gevolgen van die keuze's.
- Maak zaken niet groter dan ze zijn, de hele mensheid zijn 7 mrd mensen. Je bent echt niet in allemaal teleurgesteld.
Alle reacties Link kopieren
Ik zit er nog in denk ik. Twaalf dagen geleden gepakt door de griep, helemaal van de wereld en niets is meer hetzelfde hoewel de temperatuur nu beneden 37 graden is. Ook mijn smaak is weer normaal. Ik had een vreselijke chemische smaak.

Ik zal het nog even aankijken en als het me niet bevalt, naar de huisarts gaan.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
Accepteren, is wel een goede....
broodjerauweham schreef:
12-05-2017 22:31
Accepteren, is wel een goede....
Zeker maar ook acceptatie kent vele vormen. Je kunt bv veranderingen accepteren, mislukkingen, tegenslagen, voorspoed of je medemens.

Maar het aller, aller, allerbelangrijkste is:

ACCEPTEER JEZELF !!!

Accepteer dat je een uniek wezen bent met een uniek DNA.

Daarna wordt echt alles beter
Alle reacties Link kopieren
Ik heb goede verhalen gehoord over schema therapie. Google het maar eens.
Alle reacties Link kopieren
Het is goed dat je proffessionele hulp krijgt. Dit helpt bij mij enorm, al wil ik graag sneller dan het gaat. Maar dit is niet realistisch dus mijn advies neem de tijd! Er komen vele dingen naar boven die zich niet in een paar weken hebben ontwikkeld dus dit zal ook niet verdwijnen binnen een paar weken.
Succes gewenst!
Alle reacties Link kopieren
Wat mij vooral geholpen heeft, is praten met een psycholoog. Vertel daarnaast ook de mensen om je heen wat er met je aan de hand is. Daardoor werd het voor mij makkelijker om mijn grenzen aan te geven. Oh, en accepteer dat je niet volgende week weer beter bent. Ben zelf 1,5 jaar verder heb nu het idee dat ik bijna uit het dal ben (10x sterker dan eerst)
Alle reacties Link kopieren
:hug: Knuffel voor jou!
Alle reacties Link kopieren
Up
Alle reacties Link kopieren
Hallo broodjerauweham ( beetje raar om op zoiets te reageren)
Ik herken je verhaal.....helaas. De laatste 2 jaar ook veel meegemaakt, 2 sterfgevallen, ontslag en ziekte partner, ouderlijk huis weg, geen contact meer met lievelingszus, fusie op mijn werk wat een ellende is en voor mij de druppel dat ik en mijn lichaam vertelden ho nu niet verder.
Slecht (niet meer) slapen, concentratieverlies, vergeetachtig, weinig weerstand, prikkelbaar, moe, moe, huilen, neerslachtig. Bah en ik wil dit niet maar zal het moeten accepteren. Altijd maar doorgaan en lachen aan de buitenkant maar van binnen huilen. Voel me alleen en mis een goede ECHTE vriendin die mij begrijpt zonder iets te hoeven zeggen. Hoe gaat het met je? Goed zeg ik dan maar want mensen luisteren niet. Moet je eens zeggen slecht dan zie je ze schrikken en praten ineens over iets anders of vertellen hun problemen.....
Ik mag van de huisarts niet werken en heb 1x met een praktijkassistent gesprek gehad maar zie hier geen heil in. Je rust nemen is haar advies maar ik pieker alleen maar. Leuke dingen doen....met wie? Net als jij in een diep dal en ik hoop dat jij de kracht en de hulp krijgt die je nodig hebt.
Eerlijk, spontaan, liefdevol, betrouwbaar, af en toe knettergek. Gewoon ik.
Alle reacties Link kopieren
Hallo Vlinder?

Wat naar! Ik herken het precies en heb dezelfde symptomen.
Ik merk ook dat iedereen er maar van uit gaat dat je door gaat. Echt geïnteresseerd lijkt de omgeving niet
En daardoor sta je alleen. Ook valt het mij op dat wanneer er dierbare komen te overlijden, dat relaties dan onder druk komen te staan. Ik moest van mijn arts ook gaan praten met een praktijkondersteuner. Maar wilde echt persé naar een psycholoog....
Knuffel van mij aan jou en weet dat je niet alleen staat!
Ik denk aan jou! :rose
anoniem_346209 wijzigde dit bericht op 19-05-2017 21:43
Reden: foutje
2.17% gewijzigd
Nog een paar praktische tips:

- een vast dagritme. voorkom dat je alleen nog maar in je bed ligt
- een vast etenspatroon. Ook al smaakt alles naar karton, probeer een beetje gezond te eten, in ieder geval regelmatig
- blijf naar buiten gaan, eindig niet met de hele dag de gordijnen dicht
- blijf contact houden met mensen. Al is het maar de dame achter de kassa. Maak een opmerking over het weer, whatever, maar zorg dat je even ECHT contact hebt
- neem je kleine dingen voor, en doe deze. Dit zorgt voor kleine beloninkjes in je hoofd en daardoor de aanmaak van een piepklein beetje gelukshormoon. Denk aan: ik stofzuig vandaag mijn huiskamer. Ik ga naar de Albert Heijn en koop een bak aardbeien. Als dit lukt ben je even een moment trots op jezelf.

verder: sterkte.
broodjerauweham schreef:
12-05-2017 22:03
Ik voel ook angst, bang om mijn baan te verliezen....
Ten eerste kunnen ze je niet zo maar ontslaan, zeker niet als je in de ziektewet zit. Ten tweede: al zouden ze dat doen, dan is dit een gunstig moment omdat de economie onwijs aantrekt. Ten derde: mochten ze dit van plan zijn, dan gaat het je een flink bedrag opleveren aan ontslagvergoeding.

Niet verder over nadenken.
Alle reacties Link kopieren
Bedankt Dymphnatam! Dat doet mij goed :heart:
Alle reacties Link kopieren
Dank je broodjerauweham.
Eerlijk, spontaan, liefdevol, betrouwbaar, af en toe knettergek. Gewoon ik.
Hoe is het met broodje nu?
Alle reacties Link kopieren
Met broodje gaat het nog steeds niet goed. Ik ben begonnen met therapie.
Dit is wel fijn.
Alle reacties Link kopieren
Ik klauter ook uit een dal heb 3 maanden bij een psycholoog gelopen. Heb die periode ook halve dagen gewerkt. Mij hielp het om er wel uit te blijven gaan. Al vond ik er niks aan om met vrienden af te spreken ik deed het wel. Hierdoor raakte ik niet geïsoleerd. ook is het goed keuzes te maken. Ik plan bewust me time in. Als ik dat niet doe trek ik het niet. Ook heb ik afstand gedaan van mensen die mij energie koste.
Alle reacties Link kopieren
Dymphnatam schreef:
19-05-2017 22:00
Nog een paar praktische tips:

- een vast dagritme. voorkom dat je alleen nog maar in je bed ligt
- een vast etenspatroon. Ook al smaakt alles naar karton, probeer een beetje gezond te eten, in ieder geval regelmatig
- blijf naar buiten gaan, eindig niet met de hele dag de gordijnen dicht
- blijf contact houden met mensen. Al is het maar de dame achter de kassa. Maak een opmerking over het weer, whatever, maar zorg dat je even ECHT contact hebt
- neem je kleine dingen voor, en doe deze. Dit zorgt voor kleine beloninkjes in je hoofd en daardoor de aanmaak van een piepklein beetje gelukshormoon. Denk aan: ik stofzuig vandaag mijn huiskamer. Ik ga naar de Albert Heijn en koop een bak aardbeien. Als dit lukt ben je even een moment trots op jezelf.

verder: sterkte.
Heel goede tips dit!!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven