Psyche
alle pijlers
Hoe ga je jezelf een leuk mens vinden?
woensdag 2 december 2009 om 13:19
Ik ben vaak onzeker in sociale en nieuwe situaties. Ik houd me vaak wat op de achtergrond, zal niet het hoogste woord hebben maar ben ook weer niet overmatig verlegen. Toch merk ik dat ik vaak opzie tegen sociale en nieuwe situaties. Ik ga er dan eigenlijk al vanuit dat anderen me niet leuk/vlot/interessant genoeg zullen vinden, dat ze me op zn minst een beetje raar zullen vinden. Ik zou graag wat meer zelfvertrouwen krijgen, wat meer zelfcompassie. Ik heb niet echt de ambitie om mezelf te veranderen (denk ik), ik denk dat ik zelf wel tevreden zou kunnen zijn met wie ik ben. En dat ik het uiteindelijk ook wel van mezelf kan accepteren dat ik wat minder op de voorgrond treed. Maar dat accepteren gaat me moeilijk af. Ben teveel bezig met wat anderen van me vinden.
Ik ben student en heb het idee dat dit de periode is waarin je leuke sociale contacten moet leggen en dan is het best vervelend dat ik daarin belemmerd word.
Ik heb genoeg zelfhulpboeken gelezen en weet de theorie inmiddels wel (negatieve gedachten en patronen) maar mezelf ECHT een leuk mens gaan vinden, dat zou me denk ik wel helpen. Dat lijkt me in de praktijk namelijk niet te lukken. Dus dat ik mezelf ECHT een leuk en waardevol mens ga vinden, dat ik van mezelf vind dat ik er mag zijn. Dat ik sociale en nieuwe situaties met meer (zelf)vertrouwen durf aan te gaan. Hoe kan ik hier het beste aan werken?
Ik hoop dat iemand hier daar meer ervaring mee heeft en mij misschien wat tips kan geven.
Ik ben student en heb het idee dat dit de periode is waarin je leuke sociale contacten moet leggen en dan is het best vervelend dat ik daarin belemmerd word.
Ik heb genoeg zelfhulpboeken gelezen en weet de theorie inmiddels wel (negatieve gedachten en patronen) maar mezelf ECHT een leuk mens gaan vinden, dat zou me denk ik wel helpen. Dat lijkt me in de praktijk namelijk niet te lukken. Dus dat ik mezelf ECHT een leuk en waardevol mens ga vinden, dat ik van mezelf vind dat ik er mag zijn. Dat ik sociale en nieuwe situaties met meer (zelf)vertrouwen durf aan te gaan. Hoe kan ik hier het beste aan werken?
Ik hoop dat iemand hier daar meer ervaring mee heeft en mij misschien wat tips kan geven.
woensdag 2 december 2009 om 13:24
woensdag 2 december 2009 om 13:26
quote:Liv schreef op 02 december 2009 @ 13:24:
Ik las laatst ergens dat het schijnt dat (zonder dat je er iets voor hoeft te doen) een derde van de mensen die jou kennen je waardeert. Nog een derde waardeert je sowieso niet en het resterende deel is simpelweg niet in je geïntereseerd.
Vond het wel ontnuchterend om te lezen Haha dat is inderdaad ontnuchterend, moet het eigenlijk ergens opschrijven.
Ik las laatst ergens dat het schijnt dat (zonder dat je er iets voor hoeft te doen) een derde van de mensen die jou kennen je waardeert. Nog een derde waardeert je sowieso niet en het resterende deel is simpelweg niet in je geïntereseerd.
Vond het wel ontnuchterend om te lezen Haha dat is inderdaad ontnuchterend, moet het eigenlijk ergens opschrijven.
woensdag 2 december 2009 om 13:33
Vraag jezef eens af het reeel is om je steeds af te vragen wat andern van je vinden. Volgens mij is dat niet mogelijk namelijk.
De een vind je haar mooi, de ander vindt het strontlelijk.
De een vind je te dun, de ander vindt je te dik.
De een vind je humor leuk, de ander snapt er niks van.
De een vind je kleren super, de ander denkt wat heeft zijn nou aan?
De een vind je een lekker ding, de ander vindt je niks.
Oftewel een banaan denkt er nooit over om een appel te worden en een varken probeert nooit om een paard te zijn!
Waarom willen mensen dan altijd veranderen?
Accepteer jezelf gewoon zoals je bent. Wees blij dat je kunt studeren, leuke dingen kunt doen, kunt werken , kunt lachen en werken. Geniet en steek asjeblieft die zelfhulpboeken in de fik!
De een vind je haar mooi, de ander vindt het strontlelijk.
De een vind je te dun, de ander vindt je te dik.
De een vind je humor leuk, de ander snapt er niks van.
De een vind je kleren super, de ander denkt wat heeft zijn nou aan?
De een vind je een lekker ding, de ander vindt je niks.
Oftewel een banaan denkt er nooit over om een appel te worden en een varken probeert nooit om een paard te zijn!
Waarom willen mensen dan altijd veranderen?
Accepteer jezelf gewoon zoals je bent. Wees blij dat je kunt studeren, leuke dingen kunt doen, kunt werken , kunt lachen en werken. Geniet en steek asjeblieft die zelfhulpboeken in de fik!
woensdag 2 december 2009 om 13:39
Bedankt voor de reacties! Inderdaad mezelf gaan accepteren. Maar hoe begin ik daar aan? Hoe doe ik dat?
Ik durf ook weinig nieuwe dingen te ondernemen, doe vooral dingen die ik ken, die 'vertrouwd' zijn. Zit een beetje in mijn comfortzone. Aan de ene kant vind ik het heerlijk, aan de andere kant denk ik: ik moet van alles gaan doen, juist in deze tijd van mijn leven! Nu ik nog jong ben etc. Ik weet eigenlijk niet wat ik zelf wil...
Ik durf ook weinig nieuwe dingen te ondernemen, doe vooral dingen die ik ken, die 'vertrouwd' zijn. Zit een beetje in mijn comfortzone. Aan de ene kant vind ik het heerlijk, aan de andere kant denk ik: ik moet van alles gaan doen, juist in deze tijd van mijn leven! Nu ik nog jong ben etc. Ik weet eigenlijk niet wat ik zelf wil...
woensdag 2 december 2009 om 13:45
Weet je echt niet wat je wilt of durf je het niet? Ik heb mijzelf aangeleerd dat ik af en toe in mijn comfortzone mag zitten maar ook af en toe iets moet doen waar ik wat tegen op zie. Ik denk dan altijd als ik nerveus wordt , wat kan er eigenlijk voor ergsgebeuren?ga ik er dood aan? wordt ik ziek? Snap je?
Daarnaas theb ik de afgelopen jaren veel gewerkt met mensen op topposities en ik heb nog nooit zoveel onzekere mensen bij elkaar gezien.Aan de buitenkant zie je er niks van, mooi pak, goed babbel enz.Maar als je doorvraagt zie je dat iedereen zn zwaktes heeft.Als je dat in je achterhoofd houdt wordt alles een stuk minder eng.
Ik denk nu wel eens zal maxima ook nerveus zijn als ze een speech houdt? reken maar denk ik dan. hahaa
Daarnaas theb ik de afgelopen jaren veel gewerkt met mensen op topposities en ik heb nog nooit zoveel onzekere mensen bij elkaar gezien.Aan de buitenkant zie je er niks van, mooi pak, goed babbel enz.Maar als je doorvraagt zie je dat iedereen zn zwaktes heeft.Als je dat in je achterhoofd houdt wordt alles een stuk minder eng.
Ik denk nu wel eens zal maxima ook nerveus zijn als ze een speech houdt? reken maar denk ik dan. hahaa
woensdag 2 december 2009 om 13:46
Tja... ik herken je verhaal en kan vanuit mezelf zeggen dat het enige dat mij heeft geholpen een gesprekstherapie was/is. Als je onzekerheid diepgeworteld zit, is het moeilijk om dit vanuit jezelf te veranderen. Maar goed, dat is niet bij iedereen hetzelfde.
Ik heb geleerd om mezelf vaker de vragen "waarom?"en "waarom is dat erg?" te stellen. Dus als ik bijv. bang ben om een collega de waarheid te vertellen, vraag ik mezelf af waarom ik dat niet durf. Het antwoord is (bij mij) meestal 'omdat ik bang ben dat ze me dan niet aardig meer vindt'. En dan dus de vraag: "en waarom is dat erg?" Ik ben er daardoor achter gekomen dat het vaak helemaal niet erg is als iemand je niet aardig vindt.
Klinkt allemaal een beetje simpel, maar in gesprekken met een therapeut leer je op een andere manier tegen je eigen denkwijze aan te kijken. En dat helpt.
Ik heb geleerd om mezelf vaker de vragen "waarom?"en "waarom is dat erg?" te stellen. Dus als ik bijv. bang ben om een collega de waarheid te vertellen, vraag ik mezelf af waarom ik dat niet durf. Het antwoord is (bij mij) meestal 'omdat ik bang ben dat ze me dan niet aardig meer vindt'. En dan dus de vraag: "en waarom is dat erg?" Ik ben er daardoor achter gekomen dat het vaak helemaal niet erg is als iemand je niet aardig vindt.
Klinkt allemaal een beetje simpel, maar in gesprekken met een therapeut leer je op een andere manier tegen je eigen denkwijze aan te kijken. En dat helpt.
woensdag 2 december 2009 om 13:51
Sofie, jezelf ontwikkelen is nét een stukje verder gaan dat je eigenlijk durft!
Bijvoorbeeld, ik ga wonen in Den Haag. De stad is best onbekend voor mij al vind ik de sfeer leuk. Het is de eerste keer dat ik uit huis ga en dat doe ik meteen in een nadere provincie en in een stad (heb altijd in een andere provincie gewoond in dorpen)
Voor iemand anders is het misschien peace of cake (mensen die bijvoorbeeld naar het buitenland zijn verhuisd etc) maar ik vind het heel stoer van mijzelf!
En sofie je ''moet'' niks hoor omdat je jong bent! Doe wat jij wílt of dat nou wandelen in het park is of de mount everest beklimmen dat maakt niks uit. Wat jou een gelukkig gevoel geeft!
Bijvoorbeeld, ik ga wonen in Den Haag. De stad is best onbekend voor mij al vind ik de sfeer leuk. Het is de eerste keer dat ik uit huis ga en dat doe ik meteen in een nadere provincie en in een stad (heb altijd in een andere provincie gewoond in dorpen)
Voor iemand anders is het misschien peace of cake (mensen die bijvoorbeeld naar het buitenland zijn verhuisd etc) maar ik vind het heel stoer van mijzelf!
En sofie je ''moet'' niks hoor omdat je jong bent! Doe wat jij wílt of dat nou wandelen in het park is of de mount everest beklimmen dat maakt niks uit. Wat jou een gelukkig gevoel geeft!
woensdag 2 december 2009 om 13:55
En jezelf een leuk mens vinden vind ik een moeilijke om uit te leggen. Als eerst maar denken dat jij net als ieder ander mens een leuke en minder leuke kanten heeft.
Reken jezelf niet af op egoisme bijvoorbeeld dat zie ik zo vaak om mij heen dat mensen zich egoistisch vinden omdat ze een ander tekort hebben gedaan in hun beleving. Maar als je jezelf tekort doet vind ik minstens net zo erg! Wat voor mij echt een eyeopener was is deze zin:
Voor god is iedere ziel hetzelfde, als jij jezelf kwetst is dat dus net zo erg als dat je dat bij een ander zou doen.
Ik geloof zelf niet eens in god, maar vond dit een hele ware zin.
Reken jezelf niet af op egoisme bijvoorbeeld dat zie ik zo vaak om mij heen dat mensen zich egoistisch vinden omdat ze een ander tekort hebben gedaan in hun beleving. Maar als je jezelf tekort doet vind ik minstens net zo erg! Wat voor mij echt een eyeopener was is deze zin:
Voor god is iedere ziel hetzelfde, als jij jezelf kwetst is dat dus net zo erg als dat je dat bij een ander zou doen.
Ik geloof zelf niet eens in god, maar vond dit een hele ware zin.
woensdag 2 december 2009 om 13:58
als aanvulling;
Laat het idee dat je nu jong bent en van alles moet omdat het hoort los. Doe dingen omdat je ze wil en niet omdat de buurvrouw het misschien ook doet. Dat zal denk ik al een stuk schelen. In je comfort zone blijven is niks mis mee; indien je er vrede mee hebt. Als jij die niet hebt besef dan dat als je iets 10x gedaan hebt het ook gewoon is en vanzelf bij je comfort zone gevoegd word.
Laat het idee dat je nu jong bent en van alles moet omdat het hoort los. Doe dingen omdat je ze wil en niet omdat de buurvrouw het misschien ook doet. Dat zal denk ik al een stuk schelen. In je comfort zone blijven is niks mis mee; indien je er vrede mee hebt. Als jij die niet hebt besef dan dat als je iets 10x gedaan hebt het ook gewoon is en vanzelf bij je comfort zone gevoegd word.
woensdag 2 december 2009 om 14:30
@ Blondie81 en Nukje:
Bedankt voor jullie reacties. Ik denk ook inderdaad: wat is het ergste wat er kan gebeuren? Vaak kom ik dan ook uit op: dat iemand me niet (meer) aardig vindt. En dan ga ik bij mezelf na of ik dat erg vind en meestal kom ik tot de conclusie dat ik dat helemaal niet leuk vind. Dat ik het toch wel erg vind als mensen mij niet aardig vinden. Zucht.
Maar je hebt natuurlijk wel gelijk dat iedereen zn zwaktes heeft, iedereen is een mens en iedereen maakt wel eens fouten en ja dat kan wel relativeren!
Bedankt voor jullie reacties. Ik denk ook inderdaad: wat is het ergste wat er kan gebeuren? Vaak kom ik dan ook uit op: dat iemand me niet (meer) aardig vindt. En dan ga ik bij mezelf na of ik dat erg vind en meestal kom ik tot de conclusie dat ik dat helemaal niet leuk vind. Dat ik het toch wel erg vind als mensen mij niet aardig vinden. Zucht.
Maar je hebt natuurlijk wel gelijk dat iedereen zn zwaktes heeft, iedereen is een mens en iedereen maakt wel eens fouten en ja dat kan wel relativeren!
woensdag 2 december 2009 om 14:35
quote:livetti schreef op 02 december 2009 @ 13:55:
En jezelf een leuk mens vinden vind ik een moeilijke om uit te leggen. Als eerst maar denken dat jij net als ieder ander mens een leuke en minder leuke kanten heeft.
Reken jezelf niet af op egoisme bijvoorbeeld dat zie ik zo vaak om mij heen dat mensen zich egoistisch vinden omdat ze een ander tekort hebben gedaan in hun beleving. Maar als je jezelf tekort doet vind ik minstens net zo erg! Wat voor mij echt een eyeopener was is deze zin:
Voor god is iedere ziel hetzelfde, als jij jezelf kwetst is dat dus net zo erg als dat je dat bij een ander zou doen.
Ik geloof zelf niet eens in god, maar vond dit een hele ware zin.
Bedankt voor je berichtje
Mooi wat je zei, dat dikgedrukte stukje!!
Ik herken het wel wat je zegt van dat verhuizen. Goed van je dat je dat stoer vind van jezelf! Heb ik aan de ene kant ook wel. Ben als enige van mijn vriendinnen uit huis gegaan en ben daar ook zeker zelfstandiger door geworden! Daar kan ik ook wel trots zijn op mezelf. Maar dan ga ik me toch weer vergelijken. Die andere vriendinnen gaan bv wel weer naar het buitenland, iets wat ik eigenlijk niet durf. Misschien ook wel niet wil? Maar ik moet gewoon realiseren dat wat ik heb gedaan echt wel iets is waar ik trots op mag zijn.
Ik denk idd dat ik nu van alles moet omdat ik jong ben, dit zogenaamd dé periode daarvoor is etc. Maar soms weet ik gewoon helemaal niet wat ik nou echt wil.
En jezelf een leuk mens vinden vind ik een moeilijke om uit te leggen. Als eerst maar denken dat jij net als ieder ander mens een leuke en minder leuke kanten heeft.
Reken jezelf niet af op egoisme bijvoorbeeld dat zie ik zo vaak om mij heen dat mensen zich egoistisch vinden omdat ze een ander tekort hebben gedaan in hun beleving. Maar als je jezelf tekort doet vind ik minstens net zo erg! Wat voor mij echt een eyeopener was is deze zin:
Voor god is iedere ziel hetzelfde, als jij jezelf kwetst is dat dus net zo erg als dat je dat bij een ander zou doen.
Ik geloof zelf niet eens in god, maar vond dit een hele ware zin.
Bedankt voor je berichtje
Mooi wat je zei, dat dikgedrukte stukje!!
Ik herken het wel wat je zegt van dat verhuizen. Goed van je dat je dat stoer vind van jezelf! Heb ik aan de ene kant ook wel. Ben als enige van mijn vriendinnen uit huis gegaan en ben daar ook zeker zelfstandiger door geworden! Daar kan ik ook wel trots zijn op mezelf. Maar dan ga ik me toch weer vergelijken. Die andere vriendinnen gaan bv wel weer naar het buitenland, iets wat ik eigenlijk niet durf. Misschien ook wel niet wil? Maar ik moet gewoon realiseren dat wat ik heb gedaan echt wel iets is waar ik trots op mag zijn.
Ik denk idd dat ik nu van alles moet omdat ik jong ben, dit zogenaamd dé periode daarvoor is etc. Maar soms weet ik gewoon helemaal niet wat ik nou echt wil.
woensdag 2 december 2009 om 14:36
quote:pooky schreef op 02 december 2009 @ 14:03:
Heel herkenbaar hoor. Voor mijzelf sprekend...ik ben een bizar persoon, met een nog gekkere achtergrond, maar dat alles heeft mij wel gevormd. Toen ik me dat realiseerde wist ik ook meteen waar ik moest veranderen (zonder moeite overigens) en besloot toen ook waar ik niet zou veranderen. Mijn rare introverte karakter met uitspattingen ga ik dus niet veranderen, dat zou namelijk betekenen dat ik heel veel goede karakter eigenschappen zou vernietigen. Natuurlijk betaal ik her en der een pijnlijke prijs voor mijn keuze, maar de goede reacties doen deze totaal teniet. Jezelf omarmen is echt heel essentieel. Het maakt je dan niet meer uit, je wordt echt. Je hoeft niet "the life of the party" te zijn. Zij betalen overigens daar ook een prijs voor. Iedereen doet dat voor keuzes in hun leven. Bepaal waar jij naar toe wil en wat je er voor over hebt. Heel herkenbare vraag trouwens. Denk aan jezelf en niet aan hoe je indruk maakt op een ander. En fouten? Die maken we allemaal. Niks ergs aan, tenzij het je teveel kost. Dan een T-shirt laten drukken "been there-done that" en nooit meer doen. Leren van de fout en trots zijn op je leermoment.
Liefs, PookyJezelf omarmen ja. Dat klinkt altijd zo mooi vind ik. Ik kan het wel bij anderen, dus waarom nou niet bij mezelf?
Heel herkenbaar hoor. Voor mijzelf sprekend...ik ben een bizar persoon, met een nog gekkere achtergrond, maar dat alles heeft mij wel gevormd. Toen ik me dat realiseerde wist ik ook meteen waar ik moest veranderen (zonder moeite overigens) en besloot toen ook waar ik niet zou veranderen. Mijn rare introverte karakter met uitspattingen ga ik dus niet veranderen, dat zou namelijk betekenen dat ik heel veel goede karakter eigenschappen zou vernietigen. Natuurlijk betaal ik her en der een pijnlijke prijs voor mijn keuze, maar de goede reacties doen deze totaal teniet. Jezelf omarmen is echt heel essentieel. Het maakt je dan niet meer uit, je wordt echt. Je hoeft niet "the life of the party" te zijn. Zij betalen overigens daar ook een prijs voor. Iedereen doet dat voor keuzes in hun leven. Bepaal waar jij naar toe wil en wat je er voor over hebt. Heel herkenbare vraag trouwens. Denk aan jezelf en niet aan hoe je indruk maakt op een ander. En fouten? Die maken we allemaal. Niks ergs aan, tenzij het je teveel kost. Dan een T-shirt laten drukken "been there-done that" en nooit meer doen. Leren van de fout en trots zijn op je leermoment.
Liefs, PookyJezelf omarmen ja. Dat klinkt altijd zo mooi vind ik. Ik kan het wel bij anderen, dus waarom nou niet bij mezelf?
woensdag 2 december 2009 om 14:38
Jong zijn zou een stuk makkelijker zijn als niet iedereen zei dat het de mooiste tijd van je leven is. En je dat nog gaat denken ook.
(PPPff volgens mij zou Loesje hier wel iets moois uit kunnen halen)
maar misschien moet je op feestjes of drukkere gelegenheden je eerst richten op een deel van de zaal. Deel de zaal in blokken, en doe of de rest er voorlopig niet toedoet, dat komt volgende keer, of later op de avond wel.
En je komt dan vast wel mensen tegen die (ook) niet zo uitbundig, maar wel gezellig zijn .Hier op het forum zitten ze ook, als je de berichten hieronder leest, dus in het echte leven ook
succes
(PPPff volgens mij zou Loesje hier wel iets moois uit kunnen halen)
maar misschien moet je op feestjes of drukkere gelegenheden je eerst richten op een deel van de zaal. Deel de zaal in blokken, en doe of de rest er voorlopig niet toedoet, dat komt volgende keer, of later op de avond wel.
En je komt dan vast wel mensen tegen die (ook) niet zo uitbundig, maar wel gezellig zijn .Hier op het forum zitten ze ook, als je de berichten hieronder leest, dus in het echte leven ook
succes
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
woensdag 2 december 2009 om 21:19
Ik herken ook wat je schrijft, ik kan me soms zo druk maken om hoe snel ik ouder wordt en dat dan de beste jaren achter me liggen, dat ik helemaal vergeet dat ik daar nu dus midden in zit. Ik ben erg gevormd door mijn verleden en achtergrond en heb heel erg moeten leren wie ik ben en wat ik voel. Wat mij heel erg heeft geholpen, is me bij zoveel mogelijk dingen letterlijk afvragen wat ik daarbij voel in mijn buik. En daardoor leer ik te luisteren naar mezelf en het anderen ook te vertellen als ik iets niet wil of anders wil. Ik vind mezelf nu ee stuk leuker en fijner, denk dat dat gewoon komt omdat ik nu veel beter voor mezelf zorg. En ook heb ik gemerkt dat mensen helemaal niet boos worden als ik zeg dat ik iets niet wil, ze reageren juist heel goed op de 'echtheid', hoe zweverig dat ook mag klinken. Hoop dat je hier iets mee kunt!
@Pooky, hoe is het met je liefde?
@Pooky, hoe is het met je liefde?
Mi zo zo\'n meid, dor kande joare mi veuruit
woensdag 2 december 2009 om 21:59
quote:Sofievrouw schreef op 02 december 2009 @ 14:30:
Bedankt voor jullie reacties. Ik denk ook inderdaad: wat is het ergste wat er kan gebeuren? Vaak kom ik dan ook uit op: dat iemand me niet (meer) aardig vindt. En dan ga ik bij mezelf na of ik dat erg vind en meestal kom ik tot de conclusie dat ik dat helemaal niet leuk vind. Dat ik het toch wel erg vind als mensen mij niet aardig vinden. Zucht.
Wat iemand eens tegen mij zei: dus als iedereen jou aardig moet vinden, betekent dat dus dat jij ook iedereen aardig moet vinden?
Dat was voor mij wel een eye opener
Ik besefte me dat ik niet iedereen in dezelfde mate aardig vind en dat dat gewoon okee is. Dan kan ik ook niet van anderen verlangen dat ze mij aardig moeten vinden.
Ik ben nog steeds een people pleaser, maar het is niet meer zo rot als het niet lukt of als die persoon er niet voor open staat. Dan kun je je beter richten op de mensen die het wel waarderen.
Nog een ding: als je je niet gemakkelijk voelt onder mensen die dingen doen die jij blijkbaar niet zo graag doet, dus feestjes ed., dan zijn dat blijkbaar niet de goede mensen voor jou. Als je dingen doet die je zelf graag doet kom je ook eerder gelijkgestemden tegen en dat sterkt je in je zelfvertrouwen.
Bedankt voor jullie reacties. Ik denk ook inderdaad: wat is het ergste wat er kan gebeuren? Vaak kom ik dan ook uit op: dat iemand me niet (meer) aardig vindt. En dan ga ik bij mezelf na of ik dat erg vind en meestal kom ik tot de conclusie dat ik dat helemaal niet leuk vind. Dat ik het toch wel erg vind als mensen mij niet aardig vinden. Zucht.
Wat iemand eens tegen mij zei: dus als iedereen jou aardig moet vinden, betekent dat dus dat jij ook iedereen aardig moet vinden?
Dat was voor mij wel een eye opener
Ik besefte me dat ik niet iedereen in dezelfde mate aardig vind en dat dat gewoon okee is. Dan kan ik ook niet van anderen verlangen dat ze mij aardig moeten vinden.
Ik ben nog steeds een people pleaser, maar het is niet meer zo rot als het niet lukt of als die persoon er niet voor open staat. Dan kun je je beter richten op de mensen die het wel waarderen.
Nog een ding: als je je niet gemakkelijk voelt onder mensen die dingen doen die jij blijkbaar niet zo graag doet, dus feestjes ed., dan zijn dat blijkbaar niet de goede mensen voor jou. Als je dingen doet die je zelf graag doet kom je ook eerder gelijkgestemden tegen en dat sterkt je in je zelfvertrouwen.
donderdag 3 december 2009 om 10:22
Mensen die het niet kennen denken dat je teveel op jezelf gericht bent, jezelf belangrijker maakt dan je bent, als je para gedachtes hebt als 'sta ik er niet lullig bij?'
Ik denk dat het n vorm van perfectionisme is, iedereen zegt wel eens wat doms/stoms, dus daar ligt het niet aan. Wat vind jij van mensen die iets stoms doen of zeggen? Denk je dan 'ga je schamen'? Dat lijkt me stug. Je legt je eigen gedrag onder n vergrootglas en velt n hard oordeel. Dat zal je eerst n halt toe moeten roepen, rot op met die rechter in je hoofd die met de hamer op tafel slaat bij wijze van terechtwijzing. Dan kun je jezelf pas n leuk mens gaan vinden.
Minder oordelen, accepteren dat je de neiging hebt om overkritisch te zijn op jezelf, en dan focussen op je goeie kanten. Bescheidenheid siert de mens, ja toch.
Ik denk dat het n vorm van perfectionisme is, iedereen zegt wel eens wat doms/stoms, dus daar ligt het niet aan. Wat vind jij van mensen die iets stoms doen of zeggen? Denk je dan 'ga je schamen'? Dat lijkt me stug. Je legt je eigen gedrag onder n vergrootglas en velt n hard oordeel. Dat zal je eerst n halt toe moeten roepen, rot op met die rechter in je hoofd die met de hamer op tafel slaat bij wijze van terechtwijzing. Dan kun je jezelf pas n leuk mens gaan vinden.
Minder oordelen, accepteren dat je de neiging hebt om overkritisch te zijn op jezelf, en dan focussen op je goeie kanten. Bescheidenheid siert de mens, ja toch.
donderdag 3 december 2009 om 10:31
quote:Sofievrouw schreef op 02 december 2009 @ 14:30:
@ Blondie81 en Nukje:
En dan ga ik bij mezelf na of ik dat erg vind en meestal kom ik tot de conclusie dat ik dat helemaal niet leuk vind. Dat ik het toch wel erg vind als mensen mij niet aardig vinden. Zucht.
Ja, maar je moet de realiteit niet uit het oog verliezen. Natuurlijk is het niet leuk als "de mensen" je niet aardig vinden, maar als je het zo zegt, lijkt het alsof ineens níemand je meer aardig vindt. En dat is natuurlijk niet zo!
Je kunt niet met iedereen bevriend zijn, dus die illusie moet je laten varen. Van de andere kant: hoeveel mensen ken je van wie je zeker weet dat ze jou wél aardig vinden? Dat zijn er vast meer dan genoeg! Dus hoef je je toch nergens zorgen over te maken?
Begrijp me goed, ik herken het heel erg. Ik ben een hele tijd gewoon niet goed genoeg voor mezelf opgekomen (bijv. op mijn werk, of in een conflict met een goede vriendin). Ik gaf steeds maar toe, omdat ik bang was om bijv. die vriendin te kwetsen of te verliezen. Totdat ik erachter kwam dat die vriendin mij omgekeerd óók heeft gekwetst. Ik vond het moeilijk om dat bespreekbaar te maken, maar toen ik dat uiteindelijk heb gedaan was ik zó opgelucht. Goede vriendschappen overleven ook discussies of meningsverschillen wel en zoniet, dan was het toch al niet al te sterk.
Maar vertel eens, Sofie, waarom ben jij een leuke persoonlijkheid?
@ Blondie81 en Nukje:
En dan ga ik bij mezelf na of ik dat erg vind en meestal kom ik tot de conclusie dat ik dat helemaal niet leuk vind. Dat ik het toch wel erg vind als mensen mij niet aardig vinden. Zucht.
Ja, maar je moet de realiteit niet uit het oog verliezen. Natuurlijk is het niet leuk als "de mensen" je niet aardig vinden, maar als je het zo zegt, lijkt het alsof ineens níemand je meer aardig vindt. En dat is natuurlijk niet zo!
Je kunt niet met iedereen bevriend zijn, dus die illusie moet je laten varen. Van de andere kant: hoeveel mensen ken je van wie je zeker weet dat ze jou wél aardig vinden? Dat zijn er vast meer dan genoeg! Dus hoef je je toch nergens zorgen over te maken?
Begrijp me goed, ik herken het heel erg. Ik ben een hele tijd gewoon niet goed genoeg voor mezelf opgekomen (bijv. op mijn werk, of in een conflict met een goede vriendin). Ik gaf steeds maar toe, omdat ik bang was om bijv. die vriendin te kwetsen of te verliezen. Totdat ik erachter kwam dat die vriendin mij omgekeerd óók heeft gekwetst. Ik vond het moeilijk om dat bespreekbaar te maken, maar toen ik dat uiteindelijk heb gedaan was ik zó opgelucht. Goede vriendschappen overleven ook discussies of meningsverschillen wel en zoniet, dan was het toch al niet al te sterk.
Maar vertel eens, Sofie, waarom ben jij een leuke persoonlijkheid?
vrijdag 4 december 2009 om 10:07
Ik herken me gedeeltelijk erin maar ook niet helemaal.Zelf vind
ik dat ik er best mag zijn en een leuk mens ben maar wat ik dan wel heb is bang zijn om fouten te maken.Ben juist iemand
die alles goed wil doen,geen blunders wil maken of stomme dingen wil zeggen.Omdat ik van Duits-Deense afkomst ben en mijn kindheid heb doorgebracht in Duitsland spreek ik wel erg
goed Nederlands maar met een Duits accent,dat hoor je gewoon.Ik ben er wel eens op aangesproken (een paar weken geleden door een colega die zei dat ik ''een vreselijk Duits
accent''had) en al vaaker bang geweest daarom af te worden gewezen.Nu speelt dit gelukkig wat minder maar zo nu en dan wil het zijn kop opsteken en als mensen met niet moeten vanwege mijn accent of nationaliteit dan zegt dat toch meer over hun dan over mij.Ik kan mijn accent helaas niet verstoppen en forceren
heeft helemaal geen zin.Spreek verder ook gewoon duidelijk,
dus ben goed verstaanbaar.
En tot slot,iedereen heeft iets om trots op te zijn en is het waard als mens.Je kunt het niet iedereen na de zin maken.
Ik hoop dat mijn ervaring je een beetje kan helpen.
ik dat ik er best mag zijn en een leuk mens ben maar wat ik dan wel heb is bang zijn om fouten te maken.Ben juist iemand
die alles goed wil doen,geen blunders wil maken of stomme dingen wil zeggen.Omdat ik van Duits-Deense afkomst ben en mijn kindheid heb doorgebracht in Duitsland spreek ik wel erg
goed Nederlands maar met een Duits accent,dat hoor je gewoon.Ik ben er wel eens op aangesproken (een paar weken geleden door een colega die zei dat ik ''een vreselijk Duits
accent''had) en al vaaker bang geweest daarom af te worden gewezen.Nu speelt dit gelukkig wat minder maar zo nu en dan wil het zijn kop opsteken en als mensen met niet moeten vanwege mijn accent of nationaliteit dan zegt dat toch meer over hun dan over mij.Ik kan mijn accent helaas niet verstoppen en forceren
heeft helemaal geen zin.Spreek verder ook gewoon duidelijk,
dus ben goed verstaanbaar.
En tot slot,iedereen heeft iets om trots op te zijn en is het waard als mens.Je kunt het niet iedereen na de zin maken.
Ik hoop dat mijn ervaring je een beetje kan helpen.
