Psyche
alle pijlers
Hoe ga je jezelf een leuk mens vinden?
woensdag 2 december 2009 om 13:19
Ik ben vaak onzeker in sociale en nieuwe situaties. Ik houd me vaak wat op de achtergrond, zal niet het hoogste woord hebben maar ben ook weer niet overmatig verlegen. Toch merk ik dat ik vaak opzie tegen sociale en nieuwe situaties. Ik ga er dan eigenlijk al vanuit dat anderen me niet leuk/vlot/interessant genoeg zullen vinden, dat ze me op zn minst een beetje raar zullen vinden. Ik zou graag wat meer zelfvertrouwen krijgen, wat meer zelfcompassie. Ik heb niet echt de ambitie om mezelf te veranderen (denk ik), ik denk dat ik zelf wel tevreden zou kunnen zijn met wie ik ben. En dat ik het uiteindelijk ook wel van mezelf kan accepteren dat ik wat minder op de voorgrond treed. Maar dat accepteren gaat me moeilijk af. Ben teveel bezig met wat anderen van me vinden.
Ik ben student en heb het idee dat dit de periode is waarin je leuke sociale contacten moet leggen en dan is het best vervelend dat ik daarin belemmerd word.
Ik heb genoeg zelfhulpboeken gelezen en weet de theorie inmiddels wel (negatieve gedachten en patronen) maar mezelf ECHT een leuk mens gaan vinden, dat zou me denk ik wel helpen. Dat lijkt me in de praktijk namelijk niet te lukken. Dus dat ik mezelf ECHT een leuk en waardevol mens ga vinden, dat ik van mezelf vind dat ik er mag zijn. Dat ik sociale en nieuwe situaties met meer (zelf)vertrouwen durf aan te gaan. Hoe kan ik hier het beste aan werken?
Ik hoop dat iemand hier daar meer ervaring mee heeft en mij misschien wat tips kan geven.
Ik ben student en heb het idee dat dit de periode is waarin je leuke sociale contacten moet leggen en dan is het best vervelend dat ik daarin belemmerd word.
Ik heb genoeg zelfhulpboeken gelezen en weet de theorie inmiddels wel (negatieve gedachten en patronen) maar mezelf ECHT een leuk mens gaan vinden, dat zou me denk ik wel helpen. Dat lijkt me in de praktijk namelijk niet te lukken. Dus dat ik mezelf ECHT een leuk en waardevol mens ga vinden, dat ik van mezelf vind dat ik er mag zijn. Dat ik sociale en nieuwe situaties met meer (zelf)vertrouwen durf aan te gaan. Hoe kan ik hier het beste aan werken?
Ik hoop dat iemand hier daar meer ervaring mee heeft en mij misschien wat tips kan geven.
vrijdag 18 december 2009 om 02:21
Ik herken dit ook wel, ben er altijd vreselijk mee bezig hoe ik overkom op anderen. Als ik op straat loop; zit mijn haar niet heel stom, vinden mensen m'n kleren niet heel erg stom, loop ik raar?
Wat ik ook heb is vooral een heel wisselend beeld van mezelf. Soms vind ik mezelf in vergelijking met anderen heel lelijk en talentloos, af en toe vind ik mezelf weer beter dan iedereen. Zou daar wel wat evenwichtiger in willen zijn. Ik vraag mezelf vaak af: ben ik nou een goed/leuk mens of niet?
Wat ik ook heb is vooral een heel wisselend beeld van mezelf. Soms vind ik mezelf in vergelijking met anderen heel lelijk en talentloos, af en toe vind ik mezelf weer beter dan iedereen. Zou daar wel wat evenwichtiger in willen zijn. Ik vraag mezelf vaak af: ben ik nou een goed/leuk mens of niet?
vrijdag 18 december 2009 om 02:26
quote:Ste_ schreef op 18 december 2009 @ 02:21:
Ik herken dit ook wel, ben er altijd vreselijk mee bezig hoe ik overkom op anderen. Als ik op straat loop; zit mijn haar niet heel stom, vinden mensen m'n kleren niet heel erg stom, loop ik raar?
Wat ik ook heb is vooral een heel wisselend beeld van mezelf. Soms vind ik mezelf in vergelijking met anderen heel lelijk en talentloos, af en toe vind ik mezelf weer beter dan iedereen. Zou daar wel wat evenwichtiger in willen zijn. Ik vraag mezelf vaak af: ben ik nou een goed/leuk mens of niet?herken het helemaal Ste, ik ga d'r es een naggie over slapen....
Ik herken dit ook wel, ben er altijd vreselijk mee bezig hoe ik overkom op anderen. Als ik op straat loop; zit mijn haar niet heel stom, vinden mensen m'n kleren niet heel erg stom, loop ik raar?
Wat ik ook heb is vooral een heel wisselend beeld van mezelf. Soms vind ik mezelf in vergelijking met anderen heel lelijk en talentloos, af en toe vind ik mezelf weer beter dan iedereen. Zou daar wel wat evenwichtiger in willen zijn. Ik vraag mezelf vaak af: ben ik nou een goed/leuk mens of niet?herken het helemaal Ste, ik ga d'r es een naggie over slapen....
zaterdag 19 december 2009 om 18:19
quote:Geraldine schreef op 04 december 2009 @ 10:07:
Ik herken me gedeeltelijk erin maar ook niet helemaal.Zelf vind
ik dat ik er best mag zijn en een leuk mens ben maar wat ik dan wel heb is bang zijn om fouten te maken.Ben juist iemand
die alles goed wil doen,geen blunders wil maken of stomme dingen wil zeggen.Omdat ik van Duits-Deense afkomst ben en mijn kindheid heb doorgebracht in Duitsland spreek ik wel erg
goed Nederlands maar met een Duits accent,dat hoor je gewoon.Ik ben er wel eens op aangesproken (een paar weken geleden door een colega die zei dat ik ''een vreselijk Duits
accent''had) en al vaaker bang geweest daarom af te worden gewezen.Nu speelt dit gelukkig wat minder maar zo nu en dan wil het zijn kop opsteken en als mensen met niet moeten vanwege mijn accent of nationaliteit dan zegt dat toch meer over hun dan over mij.Ik kan mijn accent helaas niet verstoppen en forceren
heeft helemaal geen zin.Spreek verder ook gewoon duidelijk,
dus ben goed verstaanbaar.
En tot slot,iedereen heeft iets om trots op te zijn en is het waard als mens.Je kunt het niet iedereen na de zin maken.
Ik hoop dat mijn ervaring je een beetje kan helpen.Denk maar zo, jij spreekt wel Nederlands en zij geen Duits! (En als ze het wel spreekt zal dat ook zeker niet zonder accent zijn) En trouwens wat is er mis met een accent? Mensen in brabant, limburg, gelderland en friesland en zoveel provincies hebben net een wat ander accent. Maakt toch niks uit meid.
Ik herken me gedeeltelijk erin maar ook niet helemaal.Zelf vind
ik dat ik er best mag zijn en een leuk mens ben maar wat ik dan wel heb is bang zijn om fouten te maken.Ben juist iemand
die alles goed wil doen,geen blunders wil maken of stomme dingen wil zeggen.Omdat ik van Duits-Deense afkomst ben en mijn kindheid heb doorgebracht in Duitsland spreek ik wel erg
goed Nederlands maar met een Duits accent,dat hoor je gewoon.Ik ben er wel eens op aangesproken (een paar weken geleden door een colega die zei dat ik ''een vreselijk Duits
accent''had) en al vaaker bang geweest daarom af te worden gewezen.Nu speelt dit gelukkig wat minder maar zo nu en dan wil het zijn kop opsteken en als mensen met niet moeten vanwege mijn accent of nationaliteit dan zegt dat toch meer over hun dan over mij.Ik kan mijn accent helaas niet verstoppen en forceren
heeft helemaal geen zin.Spreek verder ook gewoon duidelijk,
dus ben goed verstaanbaar.
En tot slot,iedereen heeft iets om trots op te zijn en is het waard als mens.Je kunt het niet iedereen na de zin maken.
Ik hoop dat mijn ervaring je een beetje kan helpen.Denk maar zo, jij spreekt wel Nederlands en zij geen Duits! (En als ze het wel spreekt zal dat ook zeker niet zonder accent zijn) En trouwens wat is er mis met een accent? Mensen in brabant, limburg, gelderland en friesland en zoveel provincies hebben net een wat ander accent. Maakt toch niks uit meid.
maandag 21 december 2009 om 07:58
Mij maakt het ook niets uit en ik lig er ook niet wakker van.
Maar je hebt ook mensen die er anders over denken en dat vind
ik dan enorm beperkt.Iedereen heeft zijn accent en bovendien
staan Duits en Nederlands dicht bij elkaar.Gelukkig zijn het er
maar weinig die zo denken.Zolang ik het kan schrijven,spreken
en mensen me verstaan dan is er niets aan de hand.
Maar je hebt ook mensen die er anders over denken en dat vind
ik dan enorm beperkt.Iedereen heeft zijn accent en bovendien
staan Duits en Nederlands dicht bij elkaar.Gelukkig zijn het er
maar weinig die zo denken.Zolang ik het kan schrijven,spreken
en mensen me verstaan dan is er niets aan de hand.
zondag 3 januari 2010 om 14:15
quote:Geraldine schreef op 03 januari 2010 @ 13:42:
sofievrouw,hoe gaat het met je?Ik hoop dat je iets hebt aan ons
advies.
Wat lief dat je er naar vraagt
Ik heb in de kerstvakantie wel even lekker aandacht aan mezelf besteed. Even tot rust gekomen en wat dingen voor mezelf op een rijtje gezet. Ik was -vind het eigenlijk een beetje beschamend om het hier te zetten maar vooruit- de laatste tijd heel erg bezig met het geloof, spiritualiteit. Het voelde echt bijna als een obsessie. Ik moest van mezelf steeds maar weer allerlei dingen lezen over geloof, spiritualiteit, moest er over nadenken want ik had/heb het idee dat het mij in mijn onzekerheid heel erg zou helpen als ik koos voor een bepaald geloof of richting (spiritueel) zodat ik daar kracht uit kon putten en las dan ook veel dingen over bijvoorbeeld het boeddhisme en christendom, over jezelf accepteren zoals je bent (/zoals god je bedoeld heeft) en over rust aanbrengen in je leven door meditatie etc. Klinkt misschien een beetje vaag allemaal maar ik had/heb echt het gevoel dat ik iets concreets wil hebben, waardoor ik een bepaalde richting en koers kan geven aan mijn leven, iets vast onder mijn voeten waar ik op kan bouwen en wat mij zou geruststellen.
Het is een heel verhaal, vraag me af of andere mensen dit ook wel eens hebben?
Nou ja, in de kerstvakantie heb ik even wat dingen op een rijtje kunnen zetten. Ben er achter dat ik heel erg behoefte heb aan iets vast, iets dat me houvast geeft in het leven en vertrouwen. Dat zocht/zoek ik dus in geloof en spiritualiteit, eerder zocht ik het meer in zelfhulpboeken. Het lijkt alsof ik dat op dit moment heel erg nodig heb, alsof ik dat vertrouwen niet in mezelf kan vinden.
Maar om even terug te komen op of ik er iets aan heb gehad (aan de reacties) ja zeker, heb het ook meerdere malen weer even teruggelezen. Ik heb ook iets gedaan waar ik heel erg trots op ben (in de vakantie), iets wat ik best een beetje spannend en eng vond en misschien een tijd geleden niet had gedaan. Heb het gedaan en het viel heel erg mee en dan kan ik ook wel trots zijn op mezelf. Al duurt dat niet heel lang, misschien moet ik er dan toch wat langer bewust bij stil staan. En merk ook dat de afwisseling tussen sociale contacten en tijd voor mezelf me goed doet en daar heb ik dan ook goed gebruik van gemaakt in de vakantie.
Sorry voor het hele verhaal, maar blijkbaar wilde ik het even kwijt.
sofievrouw,hoe gaat het met je?Ik hoop dat je iets hebt aan ons
advies.
Wat lief dat je er naar vraagt
Ik heb in de kerstvakantie wel even lekker aandacht aan mezelf besteed. Even tot rust gekomen en wat dingen voor mezelf op een rijtje gezet. Ik was -vind het eigenlijk een beetje beschamend om het hier te zetten maar vooruit- de laatste tijd heel erg bezig met het geloof, spiritualiteit. Het voelde echt bijna als een obsessie. Ik moest van mezelf steeds maar weer allerlei dingen lezen over geloof, spiritualiteit, moest er over nadenken want ik had/heb het idee dat het mij in mijn onzekerheid heel erg zou helpen als ik koos voor een bepaald geloof of richting (spiritueel) zodat ik daar kracht uit kon putten en las dan ook veel dingen over bijvoorbeeld het boeddhisme en christendom, over jezelf accepteren zoals je bent (/zoals god je bedoeld heeft) en over rust aanbrengen in je leven door meditatie etc. Klinkt misschien een beetje vaag allemaal maar ik had/heb echt het gevoel dat ik iets concreets wil hebben, waardoor ik een bepaalde richting en koers kan geven aan mijn leven, iets vast onder mijn voeten waar ik op kan bouwen en wat mij zou geruststellen.
Het is een heel verhaal, vraag me af of andere mensen dit ook wel eens hebben?
Nou ja, in de kerstvakantie heb ik even wat dingen op een rijtje kunnen zetten. Ben er achter dat ik heel erg behoefte heb aan iets vast, iets dat me houvast geeft in het leven en vertrouwen. Dat zocht/zoek ik dus in geloof en spiritualiteit, eerder zocht ik het meer in zelfhulpboeken. Het lijkt alsof ik dat op dit moment heel erg nodig heb, alsof ik dat vertrouwen niet in mezelf kan vinden.
Maar om even terug te komen op of ik er iets aan heb gehad (aan de reacties) ja zeker, heb het ook meerdere malen weer even teruggelezen. Ik heb ook iets gedaan waar ik heel erg trots op ben (in de vakantie), iets wat ik best een beetje spannend en eng vond en misschien een tijd geleden niet had gedaan. Heb het gedaan en het viel heel erg mee en dan kan ik ook wel trots zijn op mezelf. Al duurt dat niet heel lang, misschien moet ik er dan toch wat langer bewust bij stil staan. En merk ook dat de afwisseling tussen sociale contacten en tijd voor mezelf me goed doet en daar heb ik dan ook goed gebruik van gemaakt in de vakantie.
Sorry voor het hele verhaal, maar blijkbaar wilde ik het even kwijt.
zondag 3 januari 2010 om 18:58
Sofievrouw,ik vind het een goed verhaal en niet vreemd dat je hier
zoiets neerzet. En als het je kracht kan geven,why not? Het kan
mensen uiteraard helpen. Probeer voor jezelf uit te stippelen wat
voor kant je opwilt en wat je het meeste aanspreekt.
Zelf ben ik ben katholiek,christelijk opgevoed op een normale en leuke manier en heb goede herinneringen aan de dingen die we in de katholieke gemeente deeden(toen ik nog in Duitsland woonde)zoals b.v.de eerste kommunie,dan het van-deur-tot-deur op
6 januari gaan om als heilige 3 koningen de zegen op de deur te schrijven (dat is een katholieke gewoonte).Kregen altijd snoep,koekjes en die werden dan gedeeld tussen iedereen tijdens een afsluitfeestje want zo was het eerlijk . Verder vind ik kultuur en verschillende religies ook interessant.
zoiets neerzet. En als het je kracht kan geven,why not? Het kan
mensen uiteraard helpen. Probeer voor jezelf uit te stippelen wat
voor kant je opwilt en wat je het meeste aanspreekt.
Zelf ben ik ben katholiek,christelijk opgevoed op een normale en leuke manier en heb goede herinneringen aan de dingen die we in de katholieke gemeente deeden(toen ik nog in Duitsland woonde)zoals b.v.de eerste kommunie,dan het van-deur-tot-deur op
6 januari gaan om als heilige 3 koningen de zegen op de deur te schrijven (dat is een katholieke gewoonte).Kregen altijd snoep,koekjes en die werden dan gedeeld tussen iedereen tijdens een afsluitfeestje want zo was het eerlijk . Verder vind ik kultuur en verschillende religies ook interessant.
zondag 3 januari 2010 om 20:30
quote:Geraldine schreef op 03 januari 2010 @ 18:58:
Sofievrouw,ik vind het een goed verhaal en niet vreemd dat je hier
zoiets neerzet. En als het je kracht kan geven,why not? Het kan
mensen uiteraard helpen. Probeer voor jezelf uit te stippelen wat
voor kant je opwilt en wat je het meeste aanspreekt.
Zelf ben ik ben katholiek,christelijk opgevoed op een normale en leuke manier en heb goede herinneringen aan de dingen die we in de katholieke gemeente deeden(toen ik nog in Duitsland woonde)zoals b.v.de eerste kommunie,dan het van-deur-tot-deur op
6 januari gaan om als heilige 3 koningen de zegen op de deur te schrijven (dat is een katholieke gewoonte).Kregen altijd snoep,koekjes en die werden dan gedeeld tussen iedereen tijdens een afsluitfeestje want zo was het eerlijk . Verder vind ik kultuur en verschillende religies ook interessant.
Dankjewel voor je reactie. Ik ben inderdaad aan het kijken wat mij het meest aanspreekt en wat mij kracht en vertrouwen kan geven. Maar er is zoveel haha. En soms denk ik: moet ik die kracht en dat vertrouwen niet gewoon in mezelf kunnen vinden en uit mezelf kunnen halen?
Wat fijn dat je zulke fijne herinneringen hebt. Op die manier kan religie mooi zijn. Ik ben ook katholiek (gedoopt etc) maar heb er in mijn opvoeding niet zo heel veel van meegekregen, wel de basis en daar ben ik wel blij mee. Dat langs de deur gaan op 6 januari heb ik bijvoorbeeld nooit gedaan maar wel erg leuk zeg. Doe jij nu nog iets met je geloof?
Sofievrouw,ik vind het een goed verhaal en niet vreemd dat je hier
zoiets neerzet. En als het je kracht kan geven,why not? Het kan
mensen uiteraard helpen. Probeer voor jezelf uit te stippelen wat
voor kant je opwilt en wat je het meeste aanspreekt.
Zelf ben ik ben katholiek,christelijk opgevoed op een normale en leuke manier en heb goede herinneringen aan de dingen die we in de katholieke gemeente deeden(toen ik nog in Duitsland woonde)zoals b.v.de eerste kommunie,dan het van-deur-tot-deur op
6 januari gaan om als heilige 3 koningen de zegen op de deur te schrijven (dat is een katholieke gewoonte).Kregen altijd snoep,koekjes en die werden dan gedeeld tussen iedereen tijdens een afsluitfeestje want zo was het eerlijk . Verder vind ik kultuur en verschillende religies ook interessant.
Dankjewel voor je reactie. Ik ben inderdaad aan het kijken wat mij het meest aanspreekt en wat mij kracht en vertrouwen kan geven. Maar er is zoveel haha. En soms denk ik: moet ik die kracht en dat vertrouwen niet gewoon in mezelf kunnen vinden en uit mezelf kunnen halen?
Wat fijn dat je zulke fijne herinneringen hebt. Op die manier kan religie mooi zijn. Ik ben ook katholiek (gedoopt etc) maar heb er in mijn opvoeding niet zo heel veel van meegekregen, wel de basis en daar ben ik wel blij mee. Dat langs de deur gaan op 6 januari heb ik bijvoorbeeld nooit gedaan maar wel erg leuk zeg. Doe jij nu nog iets met je geloof?
vrijdag 15 januari 2010 om 22:00
quote:Ste_ schreef op 18 december 2009 @ 02:21:
Wat ik ook heb is vooral een heel wisselend beeld van mezelf. Soms vind ik mezelf in vergelijking met anderen heel lelijk en talentloos, af en toe vind ik mezelf weer beter dan iedereen. Zou daar wel wat evenwichtiger in willen zijn. ?
Dit is erg herkenbaar
Ik heb zelf ook altijd erg grote moeite met prestatiedruk op mijn werk. De meeste collega`s vinden het heel leuk om te laten zien hoe goed ze het werk allemaal wel niet kunnen. Terwijl ik altijd eerder de neiging heb, om mjn eigen werk af te kraken.
Ik vertel ook altijd bijvoorbeeld meteen dat Ik het HELEMAAL fout heb gedaan bijvoorbeeld. maar eigenlijk valt het dan best wel mee. Ik mag me graag naar beneden halen. Daar kan ik wel goed mee omgaan. Maar als ik eens een complimentje krijg over mijn werk, wordt ik rood, en voel ik me helemaal niet meer op mijn gemak.. Sterker nog, ik schaam me dood dat ik dan iets goed doe..!!
Nu ik het zo opschrijf zie ik eigenlijk hoe vreemd dat is.
Ik wordt eigenlijk liever afgezeikt, dan als iemand leuk of blij is met MIJ,
want mezelf afzeiken, dat doe ik zelf ook altijd, daar ben ik gewoon gewend aan geraakt.
Vooral het rood worden, dat vind ik echt heel erg, ben nu 28, en ik moet eerlijk zeggen, ik kan er al een stuk beter mee overweg, en heb het al een beetje geaccepteerd.
Maar het komt nog heel vaak voor dat ik te nerveus wordt, en ik dan gewoon dichtklap. En dan ga ik hele rare dingen doen, de koffie over het toetsenbord omgooien op mijn werk bijvoorbeeld, Net op het moment dat er een belangrijke client binnenkomt.
Dat soort dingen, vind ik zo STOM van mezelf
Wat ik ook heb is vooral een heel wisselend beeld van mezelf. Soms vind ik mezelf in vergelijking met anderen heel lelijk en talentloos, af en toe vind ik mezelf weer beter dan iedereen. Zou daar wel wat evenwichtiger in willen zijn. ?
Dit is erg herkenbaar
Ik heb zelf ook altijd erg grote moeite met prestatiedruk op mijn werk. De meeste collega`s vinden het heel leuk om te laten zien hoe goed ze het werk allemaal wel niet kunnen. Terwijl ik altijd eerder de neiging heb, om mjn eigen werk af te kraken.
Ik vertel ook altijd bijvoorbeeld meteen dat Ik het HELEMAAL fout heb gedaan bijvoorbeeld. maar eigenlijk valt het dan best wel mee. Ik mag me graag naar beneden halen. Daar kan ik wel goed mee omgaan. Maar als ik eens een complimentje krijg over mijn werk, wordt ik rood, en voel ik me helemaal niet meer op mijn gemak.. Sterker nog, ik schaam me dood dat ik dan iets goed doe..!!
Nu ik het zo opschrijf zie ik eigenlijk hoe vreemd dat is.
Ik wordt eigenlijk liever afgezeikt, dan als iemand leuk of blij is met MIJ,
want mezelf afzeiken, dat doe ik zelf ook altijd, daar ben ik gewoon gewend aan geraakt.
Vooral het rood worden, dat vind ik echt heel erg, ben nu 28, en ik moet eerlijk zeggen, ik kan er al een stuk beter mee overweg, en heb het al een beetje geaccepteerd.
Maar het komt nog heel vaak voor dat ik te nerveus wordt, en ik dan gewoon dichtklap. En dan ga ik hele rare dingen doen, de koffie over het toetsenbord omgooien op mijn werk bijvoorbeeld, Net op het moment dat er een belangrijke client binnenkomt.
Dat soort dingen, vind ik zo STOM van mezelf
