Hoe ga je om met een volwassen KOPP kind?

17-08-2017 23:15 14 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal,

Ik heb een hele lieve vriend van wie ik zielsveel hou. Hij is opgegroeid in een onveilige thuissituatie. Hij is namelijk een KOPP kind. Dit zijn kinderen van een ouder met een psychische stoornis.

De ouder heeft meerdere keren in een instelling gezeten, soms langer dan een jaar. Ook toen mijn vriend nog maar een peuter was. Hij heeft ook geen echte band met die ouder en de band met de andere ouder is niet goed.

In onze relatie merk ik dat hij steeds een beetje groeit, hij wordt zekerder van zichzelf en durft nu ook vaker tegen mij in te gaan als hij het niet eens is met mij. Ik praat veel met hem over zijn jeugd en ik probeer zijn zelfvertouwen te stimuleren.

Ik weet dat als je als kind nare ervaringen op hebt gedaan, dat je dat in je volwassen leven 'meesleept'. Maar hebben jullie tips/adviezen hoe ik hem meer kan helpen? Misschien ben je zelf een kopp-kind en kun je vertellen wat je fijn vond binnen een relatie?

Ik vraag dit vooral omdat ik bij hem niet wil doorzeuren over zijn jeugd en hem er continu aan wil herinneren. Of misschien zijn er kleine dingetjes waar hij zelf niet aan gedacht heeft maar die wel fijn zijn?

Alvast hartelijk bedankt!
Alle reacties Link kopieren
Op zich is het heel goed dat je rekening wilt houden met het verleden van je vriend en dat je hier om advies vraagt. Maar pas wel op dat je niet zijn therapeut wordt. Het is fijn dat hij bij jou zijn hart kan luchten, maar bv. het vergroten van zijn zelfvertrouwen is niet jouw taak.
Helpen? Je bent zijn therapeut niet en je hoeft hem ook niet te redden.
Alle reacties Link kopieren
Het is jouw kind niet... Je hebt een ongelijkwaardige relatie.. ouder kind relatie ws.... Hij durft meer tegen je in te gaan? Serieus, wat deed hij daarvoor dan, ja en amen zeggen?
Wat een nare term. Je bént gewoon jezelf en je hébt een ouder met een psychische aandoening.
cookie2018 schreef:
17-08-2017 23:15
Hij is opgegroeid in een onveilige thuissituatie. Hij is namelijk een KOPP kind. Dit zijn kinderen van een ouder met een psychische stoornis.
Niet elk KOPP kind groeit op in een onveilige thuissituatie. Ik denk dat het gros gewoon in een prima situatie opgroeit.
S00F schreef:
17-08-2017 23:58
Wat een nare term. Je bént gewoon jezelf en je hébt een ouder met een psychische aandoening.
KOPP is een gebruikelijke term.
De vraag is of hij hulp nodig heeft?
Als hij erover wil praten, luister dan.
Als je bepaalde dingen bemerkt kun je deze bespreekbaar maken.
Maak de dingen niet kleiner of groter dan ze zijn.
Als hij ooit echt een hulpvraag heeft kan hij hier therapie voor krijgen. Mocht hij deze behoefte niet hebben, ook goed.

Doe verder vooral wat je als partners doet: heb lief, praat, geniet, lach, maak ruzie, maak goed, leef.
Alle reacties Link kopieren
Wees zijn partner en niet zijn therapeut Hij moet het zelf doen. Steun hem en laat de behandeling over aan experts
Alle reacties Link kopieren
cookie2018 schreef:
17-08-2017 23:15
Hoi allemaal,

Ik heb een hele lieve vriend van wie ik zielsveel hou. Hij is opgegroeid in een onveilige thuissituatie. Hij is namelijk een KOPP kind. Dit zijn kinderen van een ouder met een psychische stoornis.

De ouder heeft meerdere keren in een instelling gezeten, soms langer dan een jaar. Ook toen mijn vriend nog maar een peuter was. Hij heeft ook geen echte band met die ouder en de band met de andere ouder is niet goed.

In onze relatie merk ik dat hij steeds een beetje groeit, hij wordt zekerder van zichzelf en durft nu ook vaker tegen mij in te gaan als hij het niet eens is met mij. Ik praat veel met hem over zijn jeugd en ik probeer zijn zelfvertouwen te stimuleren.

Ik weet dat als je als kind nare ervaringen op hebt gedaan, dat je dat in je volwassen leven 'meesleept'. Maar hebben jullie tips/adviezen hoe ik hem meer kan helpen? Misschien ben je zelf een kopp-kind en kun je vertellen wat je fijn vond binnen een relatie?

Ik vraag dit vooral omdat ik bij hem niet wil doorzeuren over zijn jeugd en hem er continu aan wil herinneren. Of misschien zijn er kleine dingetjes waar hij zelf niet aan gedacht heeft maar die wel fijn zijn?

Alvast hartelijk bedankt!
MoirenPhae schreef:
18-08-2017 00:01
KOPP is een gebruikelijke term.
Ze zegt dat hij een KOPP kind IS. Ik vind het altijd naar als iemand zegt dat je je 'aandoening' bént. Je hébt een aandoening, maar je bént zoveel meer dan dat.

Ik krijg het idee dat TO hierin wat doorslaat.
S00F schreef:
18-08-2017 11:37
Ze zegt dat hij een KOPP kind IS. Ik vind het altijd naar als iemand zegt dat je je 'aandoening' bént. Je hébt een aandoening, maar je bént zoveel meer dan dat.

Ik krijg het idee dat TO hierin wat doorslaat.
Oh, dit vind ik altijd zo'n gemierenneuk.
Alle reacties Link kopieren
Even hoor. Een KOPP-kind is geen aandoening. Je 'bent' een KOPP-kind als je het kind BENT van een ouder met een (psychische) aandoening, een verslavingsprobleem of wat ook. Verder: jij als partner kunt rust brengen, een fijne plek om samen te zijn, begrip als er emoties zijn en voor verhalen, en dat is 'goed genoeg'. Een veilig thuis met een gelijkwaardige partner met wie je nieuwe ervaringen opdoet: goed voor iedereen! Daarnaast kan je volwassen vriend bepalen of hij therapie wil en zo ja, welke therapie/bij welke therapeut. Als jij gaat 'therapeuten' met hem, komt hij opnieuw in een niet-gezonde situatie. En daar is-ie nu net uit. Zo simpel is het volgens mij.
MoirenPhae schreef:
18-08-2017 11:40
Oh, dit vind ik altijd zo'n gemierenneuk.
Dan hebben we een andere mening. Ik hoef geen KOP- kind genoemd te worden in elk gevsl. Door niemand. En ja, heb wel een ouder met een psychische aandoening, maar totaal geen behoefte om daar een label op te plakken, laat staan dat anderen mij zouden labelen als zodanig.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven