Psyche
alle pijlers
Hoe kan ik alles vergeten..?
woensdag 8 augustus 2007 om 20:57
Hallo allemaal,
Ik moet nu echt mijn verhaal kwijt...
Vanaf september vorig jaar tot en met eind april van dit jaar heb ik iets gehad met een kerel van 28 die al vijf jaar een relatie had. Daar kwam ik pas na twee maanden achter, toen de gevoelens zo diep zaten dat ik niet meer kon/ wilde stoppen.
Zijn vriendin was er in januari al eens achter gekomen, dat wij iets hadden en hij probeerde het vanaf toen nog beter verborgen te houden voor haar. Hij wilde perse ook met mij door. Gevoelens zaten te diep.
Toen kreeg ik te horen dat ze zwanger was :'( En hij wilde het toch nog steeds met mij proberen. Eind april kwam ze er wederom achter dat hij nog steeds met mij omging, etc... Door toedoen van een belletje en smsje midden in de nacht, toen ik dronken was.. 's Nachts kreeg ik toen berichtjes, dat ik zijn leven verwoest had, of hij een touw moest brengen.... Dat hij nooit meer iets van of over mij wilde horen.
De volgende dag drong pas tot me door wat ik gedaan had, ik was hem kwijt :'( We hadden elkaar ons diepste geheim verteld. Ik dat ik vroeger misbruikt ben en hij dat hij vroeger een woning in de brand heeft gezet waarbij iemand zwaar verminkt is geraakt...
Het was dus niet zomaar iets, maar zat diep, ook zeker van zijn kant. Niet dat ik alleen even voor de seks was.
Het ging een tijdlang weer iets beter. Heb enkele gesprekken met een psycholoog gehad, maar ben daar na vier keer mee gestopt. Had niet het idee dat ik daar iets aan had. Misschien geen klik met haar.
Maar vorige maand vond ik zijn vriendin op hyves, kon ik lezen hoe ze in huis verbouwden en dat ze een zoontje verwachtte..
Vandaag is het kind geboren, en ik voel me verschrikkelijk :'( Ik kan nergens anders aan denken.
Er is in het verleden meer met me gebeurd, met name in de liefde. 'Relaties' met mannen die na drie maanden met de noorderzon verdwenen...
Ik weet niet meer wat ik moet doen :'( Als klein meisje dacht ik zelfs al aan het grote mes in de keukenla.. Toen hij me net 'gedumpt' had, kon ik ook alleen maar denken dat ik het liefst niet meer zou wakker worden. Toen ging het weer iets beter, ook daarom dacht ik dat ik met de psycholoog kon stoppen.
Maar nu ben ik weer terug bij af :'( Ik begin me een freak te voelen, kan als ik niets doe, nergens anders meer aan denken... Hoopte dat het kind niet gezond zou zijn of nog erger... Ik zit alleen maar te denken aan hoe ik haar kan laten weten wat hij allemaal gedaan heeft, gezegd tegen mij. Dat hij die brand veroorzaakt heeft en waar niemand achter gekomen is. Dat weet zij niet.
Ik voel me verschrikkelijk :'(
Wat kan ik nou doen om me beter te voelen.. Die studentenpsycholoog was niet echt iets voor mij. Ik wist niet wat ik moest vertellen, ik had eigenlijk geen idee wat ik er deed. Ik ben niet zo'n prater...
Wie kan me helpen, asjeblieft..?
Ik moet nu echt mijn verhaal kwijt...
Vanaf september vorig jaar tot en met eind april van dit jaar heb ik iets gehad met een kerel van 28 die al vijf jaar een relatie had. Daar kwam ik pas na twee maanden achter, toen de gevoelens zo diep zaten dat ik niet meer kon/ wilde stoppen.
Zijn vriendin was er in januari al eens achter gekomen, dat wij iets hadden en hij probeerde het vanaf toen nog beter verborgen te houden voor haar. Hij wilde perse ook met mij door. Gevoelens zaten te diep.
Toen kreeg ik te horen dat ze zwanger was :'( En hij wilde het toch nog steeds met mij proberen. Eind april kwam ze er wederom achter dat hij nog steeds met mij omging, etc... Door toedoen van een belletje en smsje midden in de nacht, toen ik dronken was.. 's Nachts kreeg ik toen berichtjes, dat ik zijn leven verwoest had, of hij een touw moest brengen.... Dat hij nooit meer iets van of over mij wilde horen.
De volgende dag drong pas tot me door wat ik gedaan had, ik was hem kwijt :'( We hadden elkaar ons diepste geheim verteld. Ik dat ik vroeger misbruikt ben en hij dat hij vroeger een woning in de brand heeft gezet waarbij iemand zwaar verminkt is geraakt...
Het was dus niet zomaar iets, maar zat diep, ook zeker van zijn kant. Niet dat ik alleen even voor de seks was.
Het ging een tijdlang weer iets beter. Heb enkele gesprekken met een psycholoog gehad, maar ben daar na vier keer mee gestopt. Had niet het idee dat ik daar iets aan had. Misschien geen klik met haar.
Maar vorige maand vond ik zijn vriendin op hyves, kon ik lezen hoe ze in huis verbouwden en dat ze een zoontje verwachtte..
Vandaag is het kind geboren, en ik voel me verschrikkelijk :'( Ik kan nergens anders aan denken.
Er is in het verleden meer met me gebeurd, met name in de liefde. 'Relaties' met mannen die na drie maanden met de noorderzon verdwenen...
Ik weet niet meer wat ik moet doen :'( Als klein meisje dacht ik zelfs al aan het grote mes in de keukenla.. Toen hij me net 'gedumpt' had, kon ik ook alleen maar denken dat ik het liefst niet meer zou wakker worden. Toen ging het weer iets beter, ook daarom dacht ik dat ik met de psycholoog kon stoppen.
Maar nu ben ik weer terug bij af :'( Ik begin me een freak te voelen, kan als ik niets doe, nergens anders meer aan denken... Hoopte dat het kind niet gezond zou zijn of nog erger... Ik zit alleen maar te denken aan hoe ik haar kan laten weten wat hij allemaal gedaan heeft, gezegd tegen mij. Dat hij die brand veroorzaakt heeft en waar niemand achter gekomen is. Dat weet zij niet.
Ik voel me verschrikkelijk :'(
Wat kan ik nou doen om me beter te voelen.. Die studentenpsycholoog was niet echt iets voor mij. Ik wist niet wat ik moest vertellen, ik had eigenlijk geen idee wat ik er deed. Ik ben niet zo'n prater...
Wie kan me helpen, asjeblieft..?
dinsdag 11 september 2007 om 00:23
vrijdag 2 mei 2008 om 09:20
Lieve Despa, sorry dat ik zomaar inbreek bij jullie trouwe clubje, maar ik moest even reageren...
Hoe KUT het ook allemaal is gegaan, wat voor klootzak het ook is, het blijft altijd moeilijk om iemand waar je 'iets' mee hebt gedeeld te moeten zien met een ander, laat staan met een kind! Dat is heel begrijpelijk.
Een tip, ga van Hyves af, zodat je niet meer jezelf gek kunt maken met zijn 'zogenaamde geluk'.
En verder: Iemand die zo omgaat met zijn vrouw, kind en misschien alle andere mensen, een leven vol leugens heeft enz. zal altijd eenzaam zijn (in zijn hoofd), hij zal eenzaam dood gaan, want op een gegeven moment kots iedereen op hem.
Waarom ik dit berichtje schrijf?
Ik heb een soortgelijke ervaring (zover je dingen kunt vergelijken) gehad, waar ik dagelijks aan terugdenk, ik was tot de grond toe afgemaakt, zwanger>abortus>drugs enz. Toen hij bij me weg ging heeft ie me nog 6 schoppen na gegeven en bleek dat ie andere meisjes neukte...
Nu, anderhalf jaar later, volg ik een training bij het GGZ om met mijn emoties om te gaan, en... het helpt, soms voel ik me best oke! Ik heb ondertussen een nieuwe liefde, gaat soms moeizaam, maar ik vertrouw hem en we komen er wel!
Dankzij hem ben ik weer een beetje rustig geworden. Hij is mijn redding geweest.
Lieve Despa, ik hoop dat er bij jou ook iets op je pad komt, wat je leven weer zin geeft, ik gun het iedereen van harte!
ps. Mijn hondje is een enorme steun geweest, ik moest eten, met hem lopen, boodschappen doen, met hem knuffelen, spelen enz. Misschien is dat een idee?
Hoe KUT het ook allemaal is gegaan, wat voor klootzak het ook is, het blijft altijd moeilijk om iemand waar je 'iets' mee hebt gedeeld te moeten zien met een ander, laat staan met een kind! Dat is heel begrijpelijk.
Een tip, ga van Hyves af, zodat je niet meer jezelf gek kunt maken met zijn 'zogenaamde geluk'.
En verder: Iemand die zo omgaat met zijn vrouw, kind en misschien alle andere mensen, een leven vol leugens heeft enz. zal altijd eenzaam zijn (in zijn hoofd), hij zal eenzaam dood gaan, want op een gegeven moment kots iedereen op hem.
Waarom ik dit berichtje schrijf?
Ik heb een soortgelijke ervaring (zover je dingen kunt vergelijken) gehad, waar ik dagelijks aan terugdenk, ik was tot de grond toe afgemaakt, zwanger>abortus>drugs enz. Toen hij bij me weg ging heeft ie me nog 6 schoppen na gegeven en bleek dat ie andere meisjes neukte...
Nu, anderhalf jaar later, volg ik een training bij het GGZ om met mijn emoties om te gaan, en... het helpt, soms voel ik me best oke! Ik heb ondertussen een nieuwe liefde, gaat soms moeizaam, maar ik vertrouw hem en we komen er wel!
Dankzij hem ben ik weer een beetje rustig geworden. Hij is mijn redding geweest.
Lieve Despa, ik hoop dat er bij jou ook iets op je pad komt, wat je leven weer zin geeft, ik gun het iedereen van harte!
ps. Mijn hondje is een enorme steun geweest, ik moest eten, met hem lopen, boodschappen doen, met hem knuffelen, spelen enz. Misschien is dat een idee?
