Hoe kan ik mezelf aanpakken? (moe, somber, onzeker)

Hallo Oker,



Een herkenbaar verhaal!! En weer een standaard tip, die je waarschijnlijk ook echt al wel kent, maar het werkt nu eenmaal echt...



Ga naar buiten!! En blijven doorzetten dan dus.. Probeer met een vriendin af te spreken om elke week een paar keer te gaan lopen of fietsen...



En je kan je werk wel blijven doen, maar ondertussen misschien ook naar iets anders uitkijken...



Zwemmen met je kids, altijd leuk en nog gezond ook!!



Wat mij in sombere tijden ook wel halpt, Valdispert. Gewoon bij supermarkt of drogist te krijgen.

Van achter de computer zitten(hangen!) wordt je inderdaad niet erg fit... Misschien kan je wat meer proberen te bewegen, door bv lekker te gaan wandelen in de buurt, zoek een hobby. En als je wat wilt aankomen kan je misschien lekkere kookboeken kopen en lekkere gerechten maken voor jezelf (en je gezin natuurlijk)

Dit zijn wat simpele oplossingen hoor, misschien ligt het probleem bij jou wat dieper...

Je zou bv kunnen zoeken naar een andere parttime baan? Je hebt immers tijd zat om te solliciteren.

Haha meisje25 we hebben bijna hetzelfde antwoord... maar inderdaad zijn dat wel de begin stappen!

Hoi Oker,



wat naar dat je niet lekker in je vel zit zeg. Alhoewel ik geen deskundige ben kan ik alleen vanuit mijn eigen ervaringen praten. Bij mij helpt beweging heel goed om me beter te voelen, als ik even een beetje somber ben etc. Je hoeft niet gelijk 5 dagen in de week naar de sportschool te gaan. maar ga op de fiets boodschappen doen, of ga gewoon een blokje om fietsen of wandelen. Met sporten maken je hersenen endorfines aan, die je een goed gevoel geve, een natuurlijke oppepper zeg maar. Zorg dat je genoeg buiten komt, en genoeg daglicht ziet. Misschien is het wat om je aan te sluiten bij een club/vereniging waardoor je als het ware gedwongen wordt om het huis uit te gaan.



het zijn allemaal wat loze tips, en waarschijnlijk weet je dit al of heb je het al geprobeerd. Dus sorry als dit niks helpt. Ik wil je wel even een hart onder de riem steken en ik hoop dat je je snel beter voelt.

hah, tijdens het typen zijn al dezelfde tips door andere forummers gegeven. Moet ik toch sneller typen

Hoi, tja, ik zou bijna willen dat ik iets anders te melden had maar de posters voor mij hebben echt gelijk: ga bewegen, liefst buiten! Lekker door het bos wandelen, of over de hei fietsen, of door de duinen lopen, wat dan ook er bij je in de buurt is. Liefst heel regelmatig (elke dag is super maar om de dag een paar uurtjes zal misschien ook net voldoende zijn) Als je dit consequent vol houdt zul je merken dat het na een tijdje echt (!!!!!) verschil maakt!

Huppekee dus, waar wacht je nog op, het is SUPER mooi weer buiten!

Hoi Oker,



hier ook iemand die het zeer herkent en alle tips zijn goede tips..... maar dan nog die bank, de tv, de pc het trekt en na alle goede voornemens kan je er zo weer op belanden! Neem mij vandaag: Ik zit in de trein, kijk naar buiten en bedenk dat het nu toch wel super lekker weer is en dat ik best een stuk kan gaan fietsen en mijn nieuwe fototoestel kan gaan uitproberen. Ik ga zelfs naar de bakker om lekkere broodjes te halen! Thuis gekomen gaat de knop alweer om..ik heb nog zoveel werk te doen, morgen ga ik mijn leven beteren, ik wil ATWT straks even zien, ik wil nog een aantal mensen mailen..allemaal excuses!!!



Het enige wat werkt is jezelf een schop onder de kont geven en dan volhouden! Maar ook accepteren dat je niet altijd gelukkig kan zijn, accepteren en toegeven dat je ook soms een dag hebt om gewoon te hangen, somber te zijn.



En zelfs bij een goede psycholoog/therapeut ben jij diegene die het werk doet. Zij zijn alleen het middel, weliswaar een heel goed middel om alles er eens uit te gooien wat je dwars zit!



Al het goed begint bij jezelf!!! Jij moet zeggen stop, hier en niet verder, jij bent degene die alle goede tips kan opvolgen en het kan oplossen! Geloof in jezelf, ga ervoor en accepteer!

Volgens mij is het wel nuttig om hier met iemand over te praten. Misschien kom je er zo achter waarom je zo negatief over jezelf denkt. En dat hoeft niet eens een hulpverlener te zijn, praten met een goede vriendin doet ook wonderen!

Misschien... zou vrijwilligerswerk wat voor je zijn? Iets leuks nuttigs, bijvoorbeeld een dierenasiel, de wereldwinkel (weet toevallig dat ze daar met vrijwilligers werken), een dagverblijft, een manege... zoek wat je interessant vind en ga dan kijken...

Op zo'n plek kun je iets doen wat je leuk vind, je maakt je nuttig, meeste gevallen ben je buiten/in beweing, menselijk contact...

Hoi Oker,



ik vind gaan bewegen persoonlijk een hele goede tip. In mijn werk als coach merk ik vaak dat mensen zich beter gaan voelen als ze iedere dag een half uurtje wandelen of fietsen. Hoeft echt niet zo gek te zijn. Een gezonde geest in een gezond lichaam zeg maar.



Probeer anders ook eens een coach. Die zijn vaak wat praktischer georienteerd dan een psycholoog. Dat maakt het meteen wat minder zwaar allemaal.

Sterkte!

Heel herkenbaar!



Ik zit ook al jaren te klooien, en heb ook al van alles uitgeprobeerd.



Bewegen en veel buiten zijn heeft bij mij zeker wel een positief effect (ik sport 2 keer per week een uurtje in de sportschool , smorgens, en ik breng en haal dochter lopend van school, en als vriend s avonds thuis is loop ik een flink eind met de pup.



Ook ik heb veel lichamelijke klachten, veel is al onderzocht, niks gevonden.



Wat ik momenteel doe is cursussen volgen bij het GGZ/ Adhesie (Riagg).

Heb bijna de cursus "je eigen kracht vinden" erop zitten, en heb me opgegeven voor een nieuwe cursus om je gedachten wat positiever te leren krijgen.

Deze cursussen zijn gratis, maar je moet wel eerst een intake-gesprek ondergaan, om te zien of het wat voor je is.

Of het echt helpt weet ik niet, maar er is best veel herkenning.

pff herkenbaar, voel me ook vaak zo somber terwijl ik er geen reden voor heb.

hoop dat je je weg vind oker. liefs..

Nou Oker, alleen ben je zeker niet... Kijk maar hoeveel reacties je meteen al krijgt.. Ik heb me er na een burnout ook echt toe moeten zetten om naar buiten te gaan. Vooral alleen, dan voelde ik me zo lopen... Ga nu een paar keer in de week met een vriendin. Maar je kan natuurlijk ook met je kids. Samen lekker door het bos lopen, over het strand of wat er maar in de buurt is. Of in het weekend met je man. Een keertje naar de film, of lekker koken samen. En voor de rest, misschien zoeken ze op de school van je kids nog wel een ouder die wil knutselen, lezen of iets dergelijks, gezellig en nuttig!!

Tips zat, maar ik weet wel dat je het echt zelf moet doen!! Zal niet altijd meevallen, maar is echt de moeite waard!



En wat ook heerlijk kan zijn, gewoon een mooi boek en een gezellige bos bloemen... Daar vrolijk je ook altijd wel van op! Of bak een cake, of koekjes met de kids. Restyle je huis, werk in je tuin... Nou, je leest wel ik heb al vanalles geprobeerd. En het werkt allemaal, maar je moet blijven doorzetten, en dan is het zo weer voorjaar, dat scheelt ook wel hoor!!!

Herkenbaar!

Bij mij helpt het om elke dag de leuke dingen op te schrijven.

Zo leg ik meer nadruk op de leuke dingen van een dag, en laat ik de negatieve dingen minder aandacht krijgen.

Naar buiten gaan/bewegen helpt inderdaad ook wel, maar bij mij werkte dat niet voldoende.

Succes en sterkte!

Hoi Oker, ik herken je verhaal wel. Ik heb pas een topic geopend 'problemen creeren om dat lege gevoel te laten verdwijnen'. Hierin worden veel tips gegeven om je gedachten te verzetten en je op het positieve te richten.

Want dat lees ik uit je verhaal, je zit in een negatieve spiraal. En het is keihard vechten, maar je moet daar inderdaad zelf uitkomen. En dat kan alleen door te doen, doen, doen! Ik ben er zelf ook druk mee bezig. Eerst ging ik nadat ik mijn kind had verzorgd ook achter de pc zitten en zat ik hele dagen thuis, omdat ik toch geen zin had wat te doen en alles me teveel was (pfftt helemaal kind inpakken en met boodschappen sjouwen, nou laat maar...dat gevoel zeg maar). Op een bepaald moment was ik het zo zat dat er iets moest veranderen. Naast gesprekken met een psycholoog heb ik hier een topic geopend en dwing ik mezelf min of meer om dingen te doen.

's Morgens gewoon opruimen, huis schoonmaken, met kind spelen. De eerste twee zijn misschien niet de leukste bezigheden, maar het gaat erom dat je niet op die bank terecht komt. Als het maar lekker actief is en die endorfinen gaan stromen. Ook heb ik een sport opgepakt (en believe me, in het zwembad of sportschool lopen ook genoeg mensen rond die niet tevreden met hun lijf zijn!) en wil ik er nog een tweede bij gaan doen omdat je je na sporten lekker voelt.

Tuurlijk kun je thuis af en toe best even een pauze pakken met een kopje thee en je pc of een boek. Maar als je weer gaat piekeren of neerslachtig wordt, dan snel weer aan de slag.

Je gaat wandelen. Of even winkelen. Of contact met een vriendin zoeken. Misschien heb je wel iets creatiefs wat je leuk vindt. Wat dan ook.

Ondanks dat ik het er nog steeds moeilijk mee heb, geef ik mezelf steeds een schop onder de kont en DOE ik gewoon. Niet denken. DOEN!

Vaak als je gedoucht hebt voel je je al een ander mens. En vergeet vooral niet 's morgens te ontbijten en regelmatig wat te eten. Doe je dit niet dan kun je je ook depri gaan voelen door schommelende bloedsuikerspiegel.



En idd, zoek inspiratie. Ik haal de laatste tijd veel inspiratie uit boeken, maar ook uit openhartige gesprekken met vriendinnen waarin we niet over negatieve dingen praten maar juist over wat we wllen en hoe we dat kunnen bereiken.

Uit je verhaal maak ik een beetje op dat je vaak zegt: ja, maar.... (ja vrijwilligerswerk, maar te weinig energie. Ja sporten, maar ontevreden over mijn lijf. Ja erop uit, maar na een tijdje zak ik toch weer terug. Ja weg achter die pc, maar ik kom er maar niet achter weg dus blijf ik maar zitten). Heel herkenbaar hoor, ik doe het ook met van alles. Maar het is zo dodelijk. Hierdoor leg je jezelf allerlei grenzen op en kom je nooit verder.



Waarom maak je niet een lijst met dingen die je graag zou willen. En nu niet denken: ach dat lukt me niet, ach dat kan ik niet, daar hebben we geen geld voor, daar heb ik geen energie voor. Gewoon zonder te oordelen alles opschrijven wat je ooit wilde of wat je nu wilt (bijv. een boek schrijven, een cursus koken, je nagels laten groeien en lakken, een andere baan zoeken, weet ik het.)

Pas als je lijst af is kun je kijken wat haalbaar is op korte termijn en wat evt. op langere termijn haalbaar is. Natuurlijk, als je graag hersenchirurg wilt worden en je hebt maar 1 arm (om maar iets heel ergs te noemen) dan is de kans klein dat je dat kunt realiseren. Maar dat geeft in dit geval even niet. Door je wensen en verlangens op een rij te zetten, kun je overzicht creeren in je leven. Kun je structuur vinden, kun je je passies en je inspiratie vinden. En vind je de lol terug.



Ik hoop dat je hier wat aan hebt. Het is keihard vechten, ik weet er alles van. Je moet het echt zelf gaan doen. NIemand anders doet het voor je. Maar met iedere stap kom je verder. Echt waar! En op dit forum zijn allerlei lieve en meelevende mensen die jou wellicht ook nog een steun in de rug/schop onder je kont kunnen geven.

Succes!

Oker,

coaches zijn er van heel duur tot heel goedkoop en de prijs is niet altijd een garantie voor succes. Zelf vraag ik voor particulieren 75 euro per uur maar er zijn er wel die voor een paar tientjes werken maar ook voor 200 euro. Daar zou ik me dan weer niet goed door gaan voelen!

Hoi,



Ook bij mij een herkenbaar verhaal; dus als tip kan ik je ook ongeveer dezelfde dingen geven;



-doe vrijwilligerswerk (bijvoorbeld in een dierenasiel; vooral super leuk als je gek op dieren bent!)



-zodra je je echt down voelt, moet je jezelf naar buiten 'gooien'; ga effe een rondje wandelen. (ik ging vaak naar buiten om de ganzen/eenden brood te geven; 15 minuten en ik voelde me meteen al stukken beter) Frisse lucht en wat beweging lost echt heel wat op



-ga iets leuks doen met vrienden of familie (simpele dingen zoals bios, cafe, wandelen, rustig op de bank met een filmpje/pizza/kopje thee, museum, concert, voorstelling enz.)



-zet je favoriete muziek op en ga dansen, meezingen...geniet gewoon en doe lekker gek!



-huur je favoriete films, lees een goed boek, koop je lievelings tijdschriften (stuk of 10) om je te verwennen.



-schoonmaken - ja, ook niet de leukste, maar je ziet meteen resultaat en het houdt je bezig ))



Ik heb na 3 jaar erg depressief te zijn geweest (en dus ook arbeidsongeschikt en altijd maar in behandeling), merkte ik dat ik juist van de kleine dingen in het leven moet genieten. Ik geniet nu van elke vogel die zie vliegen, elke glimlach die op straat bij een mens zie, de mooie kleuren van de natuur, de stilte en de drukte van mensen, geuren van mooie bloemen....



Ik wens je veel sterkte, maar ook veel succes. Het leven is echt mooi, het is alleen een kwestie van manier van kijken naar het leven, hoe je alles ervaart en hoe alles eruit ziet.



Groetjes,

Vicky

-

Ik lees even mee, want ook ik lijk niet uit de neerwaartse spiraal te komen, voel me onrustig in mijn lijf, hoofd en krijg mijn huis maar niet op orde.. Af en toe heb ik ineens een piek en dan heb ik alles 'goed op een rij' voor mezelf, spreek af met vrienden, sport en voel me goed, maar na 2 weken ben ik helemaal op en heb ik weer een mindere periode. Ik kan geen balans vinden eigenlijk..



Ik ben 26 jaar heb een zoontje van 7 maanden, waar ik onwijs van geniet en een hele lieve vriend. Ik werk 3 dagen in de week (leuke baan), heb een paard en een hond, dus waarover zou ik moeten klagen? Dat is ook mijn grootste verwijt naar mezelf toe, ik heb zo'n mooi leven, waarom zeuren?



Bij een psycholoog is een sociale fobie geconstateerd, ik vergelijk mezelf met anderen, ben bang dat ik het niet goed genoeg doe. Een ander kan ook zijn huishouden draaien, werken, een leuke moeder en vriendin zijn dus waarom ik niet? Voelt als falen, waardoor ik in mijn schulp kruip, terwijl ik 'normaal' best een leuke meid kan zijn.



Sorry voor het warrige verhaal en inmenging in het topic, ik heb al een aantal tips opgeschreven en ga mijn best doen om ze ook daadwerkelijk toe te passen!

Oker en andere meiden, succes hoor, het gaat ons vast lukken!



Zonnetje

Ik lees nog steeds mee,



heb maanden zoniet jaren gedacht dat ik de enige was met dit probleem .

jezelf ongelukkig voelen terwijl je gelukkig behoort te zijn ..



ben nu nog maar een paar dagen aangemeld bij viva.nl en het doet me veel te lezen dat ik zeker niet de enige ben.



Bedankt meiden ....

Ik kwam hier even toevallig terecht, maar nu ik alles gelezen heb herken ik er ook ontzettend veel in.

Heb de hele week ook alweer zo'n "niks-week" , en vandaag voel ik me ontzettend leeg. Het komt met periodes bij mij, dan voel ik me weken goed en dan is het ineens weer mis, zo uit het niets lijkt het wel..

Ik ben heel hard voor mezelf en wil nooit iemand ermee opzadelen en zeg maar dat het goed gaat, en dan hou ik het ook wel vol, totdat de rand is bereikt denk ik en dan gaat het ineens weer een periode niet goed. Dan kan ik m'n bed niet uitkomen, voel me saai, onbelangrijk en leeg en zie ik geen oplossing om weer uit dat gevoel te komen. Ik probeer mezelf wel tot dingen aan te zetten, en gelukkig lukt dat meestal ook wel, bijvoorbeeld dat ik dan van mezelf naar buiten moet en een flink stuk ga fietsen, maar daarna komt het gevoel weer terug..

Ik heb een vriend die super lief is alleen hij weet niet dat ik me zo voel, tegen vriendinnen zeg ik 'goed' , als ze vragen hoe het gaat,lach om mensen te misleiden. Ik heb ook nog een zoontje van anderhalf en tegenover hem voel ik me vaak schuldig. Omdat ik een leuke moeder voor hem wil zijn, en lekker met hem wil spelen, maar vaak kan ik het gewoon niet opbrengen.

Waar ik me zelf altijd wat prettiger bij voel is een regelmatige planning.

Zo MOET ik maandag en dinsdag dochter 2 keer naar school brengen en weer ophalen, drink ik standaard elke maandag- en dinsdagmorgen koffie bij schoonvader, ga elke woensdag en donderdagmorgen naar de sportschool (en breng en haal dochter naar en van school smorgens), woensdagmiddag heeft dochter nog gym.



Zo heb ik elke dag iig wat struktuur, dwz: Ik MOET dus op tijd uit bed, ontbijten, kinderen in de kleren, tasjes klaar, en hup, naar buiten!



Huishouden gaat me moeizaam af, het gaat nu wel iets beter sinds dochter op school zit.

Ik probeer toch smorgens wat te doen (met name maandag en dinsdag), niet overdreven veel, maar wel : WC schoonmaken, wat afstoffen, met een nat lapje vlekken van deuren ed halen, zodat het iig voor het oog een beetje netjes is, stofzuigen, boven beetje opruimen en stofzuigen.

Zo voel ik me niet zo schuldig als ik smiddags niet al te veel meer doe, en als ik het een beetje bijhoud "plaagt" het huishouden me ook niet zo.



En vrijdags werk ik, heerlijk, een hele dag niet zorgen, lekker de beest uithangen, ouwehoeren met collegas, hoofd leeg maken.

Precies zoals paling zegt, ook bij mij hielp de regelmaat. Het moeten is af en toe net de trap onder mijn gat die ik nodig had. Helaas bleek bij mij dat ik paniekaanvallen had, zie die topic. Ik ben nu inmiddels een heel eind op de goeie weg, gelukkig. Mijn dagelijkse leventje loopt lekker en als ik af en toe een echte baaldag heb, probeer ik het de volgende dag weer op te pakken. Jezelf af en toe iets verplichten, kan ook best helpen... Ik hoop dat iedereen die op dit topic komt iets heeft aan al de bovenstaande tips, want al lijkt het zo simpel, het maakt allemaal verschil... En las het niet lukt om voor jezelf iets leuks te doen, doe het dan eens voor een ander. Dan merk je vaak achteraf dat het eigenlij ktoch wel leuk was... En dat stimuleerd je dan misschien volgende keer...