Psyche
alle pijlers
Hoe ontspan en gedraag je je bij leidinggevenden op 't werk?
dinsdag 11 april 2017 om 21:43
Hallo!
Al zolang ik me kan herinneren worstel ik met het volgende: ik kan me totaal niet ontspannen en weet niet hoe me te gedragen bij leidinggevenden op het werk.
Dat iemand de intelligentie, kennis en vaardigheden heeft om zo'n functie te kunnen uitoefenen, maakt al dat ik mezelf zoveel 'minder' voel dan die persoon, omdat ik veel waarde aan dit soort dingen hecht.
En dat die persoon dan ook nog bepaalt of je op deze plek mag werken en hoeveel je verdient, zorgt voor zo'n scheve verhouding dat ik geen idee heb hoe ik me 'normaal' zou kunnen opstellen bij zo iemand.
Het gaat dan bijvoorbeeld om de situatie dat ik tijdens de pauze per ongeluk in mijn eentje met deze persoon in de kantine beland.
Of bij een teamuitje. In mei hebben we een teamuitje met twee leidinggevenden erbij, waar ik deze keer helaas niet onderuit kom
Dit levert me nu al zoveel stress op. In zo'n situatie voel ik me enorm beoordeeld, vooral op mijn sociale vaardigheden die op zo'n dag totaal niet uit de verf komen. Daarbij helpt het ook niet dat ik tijdens zo'n uitje het gevoel heb van een andere planeet te komen omdat het lijkt alsof ik de enige ben die het leuke er niet van inziet.
In het verleden heb ik cursussen gevolgd op het gebied van communicatie, dus in de praktijk zal ik me vast niet als een volslagen idioot gedragen. Maar mijn ervaring is dat ik niet goed kan meedoen in sociale situaties als ik me niet kan ontspannen. En die adrenaline blijft daarna nog dagen en nachten in mijn lijf.
Ik ben heel nieuwsgierig hoe andere mensen relaxed kunnen omgaan met dit soort situaties. Voelen jullie je beoordeeld door mensen die 'boven' je staan? Zo ja, hoe ga je daarmee om? Zo nee, hoe doede ge da?
Al zolang ik me kan herinneren worstel ik met het volgende: ik kan me totaal niet ontspannen en weet niet hoe me te gedragen bij leidinggevenden op het werk.
Dat iemand de intelligentie, kennis en vaardigheden heeft om zo'n functie te kunnen uitoefenen, maakt al dat ik mezelf zoveel 'minder' voel dan die persoon, omdat ik veel waarde aan dit soort dingen hecht.
En dat die persoon dan ook nog bepaalt of je op deze plek mag werken en hoeveel je verdient, zorgt voor zo'n scheve verhouding dat ik geen idee heb hoe ik me 'normaal' zou kunnen opstellen bij zo iemand.
Het gaat dan bijvoorbeeld om de situatie dat ik tijdens de pauze per ongeluk in mijn eentje met deze persoon in de kantine beland.
Of bij een teamuitje. In mei hebben we een teamuitje met twee leidinggevenden erbij, waar ik deze keer helaas niet onderuit kom
Dit levert me nu al zoveel stress op. In zo'n situatie voel ik me enorm beoordeeld, vooral op mijn sociale vaardigheden die op zo'n dag totaal niet uit de verf komen. Daarbij helpt het ook niet dat ik tijdens zo'n uitje het gevoel heb van een andere planeet te komen omdat het lijkt alsof ik de enige ben die het leuke er niet van inziet.In het verleden heb ik cursussen gevolgd op het gebied van communicatie, dus in de praktijk zal ik me vast niet als een volslagen idioot gedragen. Maar mijn ervaring is dat ik niet goed kan meedoen in sociale situaties als ik me niet kan ontspannen. En die adrenaline blijft daarna nog dagen en nachten in mijn lijf.
Ik ben heel nieuwsgierig hoe andere mensen relaxed kunnen omgaan met dit soort situaties. Voelen jullie je beoordeeld door mensen die 'boven' je staan? Zo ja, hoe ga je daarmee om? Zo nee, hoe doede ge da?
dinsdag 11 april 2017 om 23:44
Het zijn ook gewoon mensen, die ademen, naar het toilet gaan, 's avonds op de bank hangen, ruzie maken met hun partner, de hond uitlaten enz.
Zij hebben gewoon een ander takenpakket dan jij hebt.
Als je ze bij de bakker tegenkomt en ze niet kent en dus niet weet wat ze als baan hebben dan praat je toch ook met ze?
Zij hebben gewoon een ander takenpakket dan jij hebt.
Als je ze bij de bakker tegenkomt en ze niet kent en dus niet weet wat ze als baan hebben dan praat je toch ook met ze?
woensdag 12 april 2017 om 00:15
Altijd als ik leiding geef of gaf in mijn leven, is/was het omdat niemand anders het wil(de) doen. Ik kan het wel maar het is nooit mijn streven geweest. Bij elke baan waar ik uiteindelijk leiding ging geven aan collega's, heb ik daar zelf niet om gevraagd. Het liep zo omdat er niemand anders was en ik te deurmatterig ben om nee te zeggen en/of om salarisverhoging te vragen. Ik heb nergens lang genoeg gewerkt om de functie op te kunnen eisen, ik jobhop graag.
Nou indrukwekkend he? En ik deed altijd maar wat hoor, vooral veel overleggen met iedereen. Ik zag het ook niet als boven mijn collega's staan. Maar als een functie, die helemaal niet zo leuk is, maar die iemand op zich moet nemen. Leuk hoor functioneringsgesprekken houden, sollicitanten ontvangen en roosters maken. Niemand vertelt je de laatste roddels meer, ook heel leuk. Doe mij maar gewoon de uitvoerende laag, waar ik nu ook weer werk.
Nou indrukwekkend he? En ik deed altijd maar wat hoor, vooral veel overleggen met iedereen. Ik zag het ook niet als boven mijn collega's staan. Maar als een functie, die helemaal niet zo leuk is, maar die iemand op zich moet nemen. Leuk hoor functioneringsgesprekken houden, sollicitanten ontvangen en roosters maken. Niemand vertelt je de laatste roddels meer, ook heel leuk. Doe mij maar gewoon de uitvoerende laag, waar ik nu ook weer werk.
woensdag 12 april 2017 om 00:28
Ik heb aan beide kanten gestaan. Nu een nieuwe baan dus weer braaf op de onderste sport van de ladder. Maar ik voel me niet meer of minder dan mijn baas, alleen nog onervarener.
En alleen tijdens een functioneringsgesprek of training vind ik hem mijn baas. Als we privé ergens heen gaan (teamuitje) heb ik daar echt geen last van. Ook een baas moet soms poepen.
En alleen tijdens een functioneringsgesprek of training vind ik hem mijn baas. Als we privé ergens heen gaan (teamuitje) heb ik daar echt geen last van. Ook een baas moet soms poepen.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
woensdag 12 april 2017 om 00:40
Ik heb nu trouwens wel eens medelijden met ze. Ik vind het heerlijk om niet overal verantwoordelijk voor te zijn. Laten anderen maar zweten op conflicten tussen collega's of maatregelen van boven uitleggen waar iedereen van baalt. Nu doe ik waar ik voor betaald word en meer niet. Dat lukt meestal niet als je leiding geeft, is mijn ervaring tenminste.
woensdag 12 april 2017 om 01:04
quote:Ceylon schreef op 12 april 2017 @ 00:28:
Ik heb aan beide kanten gestaan. Nu een nieuwe baan dus weer braaf op de onderste sport van de ladder. Maar ik voel me niet meer of minder dan mijn baas, alleen nog onervarener.
En alleen tijdens een functioneringsgesprek of training vind ik hem mijn baas. Als we privé ergens heen gaan (teamuitje) heb ik daar echt geen last van. Ook een baas moet soms poepen.
Maar hij kan dat onding niet doen zonder je een heel jaar bezig te zien.
Met andere woorden: Je moet continu op je tellen passen, want alles wat hij "misziet" of "mis hoort" krijg je tijdens zo'n jaarlijks gesprek monoloog over jou en op je bord.
Altijd blij als de baas net met vakantie of ziek is tijdens zo'n teamuitje .
(Nog genoeg anderen die nadien kunnen roddelen aanwezig, maar ik weet intussen ook voor wie ik moet opletten en bij wie minder.)
Ik heb aan beide kanten gestaan. Nu een nieuwe baan dus weer braaf op de onderste sport van de ladder. Maar ik voel me niet meer of minder dan mijn baas, alleen nog onervarener.
En alleen tijdens een functioneringsgesprek of training vind ik hem mijn baas. Als we privé ergens heen gaan (teamuitje) heb ik daar echt geen last van. Ook een baas moet soms poepen.
Maar hij kan dat onding niet doen zonder je een heel jaar bezig te zien.
Met andere woorden: Je moet continu op je tellen passen, want alles wat hij "misziet" of "mis hoort" krijg je tijdens zo'n jaarlijks gesprek monoloog over jou en op je bord.
Altijd blij als de baas net met vakantie of ziek is tijdens zo'n teamuitje .
(Nog genoeg anderen die nadien kunnen roddelen aanwezig, maar ik weet intussen ook voor wie ik moet opletten en bij wie minder.)
woensdag 12 april 2017 om 06:35
Ik herken het wel deels. Ik heb voor mijn werk heel veel contact met leidinggevenden van andere teams, daar heb ik er totaal geen last van. Mijn eigen manager gaat tegenwoordig ook ok, zeker sinds er iemand zit die ik al kende voor ze die positie had, maar de manager daar weer boven en heel die laag: vreselijk! Dat heeft wel echt te merken met hun manier van communiceren: ze staan vaak zover van de dagelijkse realiteit en hebben zon andere context en ik (maar ook veel collega's) ervaren dat ze vaak dongen voor elkaar willen krijgen en dan ineens helemaal de andere kant op gestuurd worden, enorm pittige feesback krijgen etc. De afstand is gewoon te groot en zij bepalen uiteindelijk.
Het stomme is dat ik in mijn omgeving genoeg mensen ken die op hun werk dergelijke posities vervullen, maar die ik alleen prive ken: ik weet dus best dat het gewone mensen zijn. Het heeft echt wel te maken met machtsverhoudingen en inhoudelijke scherpte.
Het stomme is dat ik in mijn omgeving genoeg mensen ken die op hun werk dergelijke posities vervullen, maar die ik alleen prive ken: ik weet dus best dat het gewone mensen zijn. Het heeft echt wel te maken met machtsverhoudingen en inhoudelijke scherpte.
woensdag 12 april 2017 om 07:37
quote:TinyBel schreef op 12 april 2017 @ 01:04:
Maar hij kan dat onding niet doen zonder je een heel jaar bezig te zien.
Met andere woorden: Je moet continu op je tellen passen, want alles wat hij "misziet" of "mis hoort" krijg je tijdens zo'n jaarlijks gesprek monoloog over jou en op je bord.
Altijd blij als de baas net met vakantie of ziek is tijdens zo'n teamuitje .
(Nog genoeg anderen die nadien kunnen roddelen aanwezig, maar ik weet intussen ook voor wie ik moet opletten en bij wie minder.)
Ik zou me dan ook zorgen maken over de 'cultuur' op je werk, als er zo op je misstappen gelet wordt, want dat lijkt me ook niet heel gezond.
Maar als ik kijk naar de leidinggevende die ik heb/had zie ik vooral mensen die weten dat zij wellicht naar buiten toe als belangrijk worden gezien, maar echt wel beseffen dat hun succes ook afhangt van de prestaties van de werknemers die hij aanstuurt. Hij is net zo goed een werknemer van het bedrijf als dat jij dat bent.
En niet iedereen hoeft hersenchirurg te worden he, iedereen doet het werk wat het beste bij zijn/haar vaardigheden past, dat maakt niemand beter dan de ander.
Daarnaast, leuk dat mijn leidinggevende meer geld op zijn rekening krijgt einde van de maand, maar hij heeft ook een stuk meer gezeik dan dat ik heb.
Maar hij kan dat onding niet doen zonder je een heel jaar bezig te zien.
Met andere woorden: Je moet continu op je tellen passen, want alles wat hij "misziet" of "mis hoort" krijg je tijdens zo'n jaarlijks gesprek monoloog over jou en op je bord.
Altijd blij als de baas net met vakantie of ziek is tijdens zo'n teamuitje .
(Nog genoeg anderen die nadien kunnen roddelen aanwezig, maar ik weet intussen ook voor wie ik moet opletten en bij wie minder.)
Ik zou me dan ook zorgen maken over de 'cultuur' op je werk, als er zo op je misstappen gelet wordt, want dat lijkt me ook niet heel gezond.
Maar als ik kijk naar de leidinggevende die ik heb/had zie ik vooral mensen die weten dat zij wellicht naar buiten toe als belangrijk worden gezien, maar echt wel beseffen dat hun succes ook afhangt van de prestaties van de werknemers die hij aanstuurt. Hij is net zo goed een werknemer van het bedrijf als dat jij dat bent.
En niet iedereen hoeft hersenchirurg te worden he, iedereen doet het werk wat het beste bij zijn/haar vaardigheden past, dat maakt niemand beter dan de ander.
Daarnaast, leuk dat mijn leidinggevende meer geld op zijn rekening krijgt einde van de maand, maar hij heeft ook een stuk meer gezeik dan dat ik heb.
Just because a certain amount is good, doesn't make a crapload great - BioLayne
woensdag 12 april 2017 om 07:56
woensdag 12 april 2017 om 08:11
quote:cybermeisje schreef op 12 april 2017 @ 07:37:
[...]
Ik zou me dan ook zorgen maken over de 'cultuur' op je werk, als er zo op je misstappen gelet wordt, want dat lijkt me ook niet heel gezond.
Maar als ik kijk naar de leidinggevende die ik heb/had zie ik vooral mensen die weten dat zij wellicht naar buiten toe als belangrijk worden gezien, maar echt wel beseffen dat hun succes ook afhangt van de prestaties van de werknemers die hij aanstuurt. Hij is net zo goed een werknemer van het bedrijf als dat jij dat bent.
En niet iedereen hoeft hersenchirurg te worden he, iedereen doet het werk wat het beste bij zijn/haar vaardigheden past, dat maakt niemand beter dan de ander.
Daarnaast, leuk dat mijn leidinggevende meer geld op zijn rekening krijgt einde van de maand, maar hij heeft ook een stuk meer gezeik dan dat ik heb.
Dat hoeft niet eens aan de cultuur te liggen. Kan ook een enkele leidinggevende zijn die zo doet.
Been there, seen that.
[...]
Ik zou me dan ook zorgen maken over de 'cultuur' op je werk, als er zo op je misstappen gelet wordt, want dat lijkt me ook niet heel gezond.
Maar als ik kijk naar de leidinggevende die ik heb/had zie ik vooral mensen die weten dat zij wellicht naar buiten toe als belangrijk worden gezien, maar echt wel beseffen dat hun succes ook afhangt van de prestaties van de werknemers die hij aanstuurt. Hij is net zo goed een werknemer van het bedrijf als dat jij dat bent.
En niet iedereen hoeft hersenchirurg te worden he, iedereen doet het werk wat het beste bij zijn/haar vaardigheden past, dat maakt niemand beter dan de ander.
Daarnaast, leuk dat mijn leidinggevende meer geld op zijn rekening krijgt einde van de maand, maar hij heeft ook een stuk meer gezeik dan dat ik heb.
Dat hoeft niet eens aan de cultuur te liggen. Kan ook een enkele leidinggevende zijn die zo doet.
Been there, seen that.
woensdag 12 april 2017 om 08:17
Verder vind ik het eigenlijk ook een taak van de leidinggevende om te zorgen dat iemand zich op zijn gemak voelt in zijn of haar aanwezigheid.
Ik heb onlangs een paar keer mogen ervaren hoe mensen dat (bewust) aanpakken en dat geeft dan veel vertrouwen.
Ik werk als invalkracht in het onderwijs en dan komt een directeur wel eens even binnenlopen om te kijken/voelen hoe het gaat. Soms kan ik daar echt de kriebels van krijgen als ik merk dat ik geobserveerd word. Maar soms kan iemand je met één gebaar op je gemak stellen.
Ik heb onlangs een paar keer mogen ervaren hoe mensen dat (bewust) aanpakken en dat geeft dan veel vertrouwen.
Ik werk als invalkracht in het onderwijs en dan komt een directeur wel eens even binnenlopen om te kijken/voelen hoe het gaat. Soms kan ik daar echt de kriebels van krijgen als ik merk dat ik geobserveerd word. Maar soms kan iemand je met één gebaar op je gemak stellen.
woensdag 12 april 2017 om 08:18
quote:sssssst schreef op 12 april 2017 @ 08:11:
Dat hoeft niet eens aan de cultuur te liggen. Kan ook een enkele leidinggevende zijn die zo doet.
Been there, seen that.Dat is dan toch de cultuur, dat hoeft niet op bedrijfsniveau te zijn, maar kan ook op een afdeling.
Dat hoeft niet eens aan de cultuur te liggen. Kan ook een enkele leidinggevende zijn die zo doet.
Been there, seen that.Dat is dan toch de cultuur, dat hoeft niet op bedrijfsniveau te zijn, maar kan ook op een afdeling.
Just because a certain amount is good, doesn't make a crapload great - BioLayne
woensdag 12 april 2017 om 08:22
quote:cybermeisje schreef op 12 april 2017 @ 08:18:
[...]
Dat is dan toch de cultuur, dat hoeft niet op bedrijfsniveau te zijn, maar kan ook op een afdeling.Ja, dat kan. Ik bedoelde met dat die leidinggevende dan eigenlijk niet binnen de totale bedrijfscultuur past. Waar ik dat ervaarde werkte ik al meer dan tien jaar. Nooit last van gehad, tot ze iemand bevorderen tot leidinggevende die zich ontpopte tot iemand die per minuut bijhield hoe vroeg of laat mensen arriveerden en vertrokken.
[...]
Dat is dan toch de cultuur, dat hoeft niet op bedrijfsniveau te zijn, maar kan ook op een afdeling.Ja, dat kan. Ik bedoelde met dat die leidinggevende dan eigenlijk niet binnen de totale bedrijfscultuur past. Waar ik dat ervaarde werkte ik al meer dan tien jaar. Nooit last van gehad, tot ze iemand bevorderen tot leidinggevende die zich ontpopte tot iemand die per minuut bijhield hoe vroeg of laat mensen arriveerden en vertrokken.
woensdag 12 april 2017 om 09:27
Wat helpt jou om meer te ontspannen?
-Even op je ademhaling en houding letten wanneer je spanning voelt.
-Een gesprek beginnen over je favoriere onderwerp/hobby.
-vragen stellen aan de ander en actief luisteren. Het richten van je aandacht op de ander ipv op je eigen piekergedachten.
-bij een personeelsuitje een lekker glas wijn, geen hele fles.
-A. Vogel heeft rustgevende tabletjes. Deze zouden in voor jou spannende situaties nét het verschil kunnen maken.
-Even op je ademhaling en houding letten wanneer je spanning voelt.
-Een gesprek beginnen over je favoriere onderwerp/hobby.
-vragen stellen aan de ander en actief luisteren. Het richten van je aandacht op de ander ipv op je eigen piekergedachten.
-bij een personeelsuitje een lekker glas wijn, geen hele fles.
-A. Vogel heeft rustgevende tabletjes. Deze zouden in voor jou spannende situaties nét het verschil kunnen maken.
woensdag 12 april 2017 om 11:51
Ik ben er voor 99,99% zeker van dat mijn LG niet intelligenter is dan ik en 100% zeker dat hij het werk dat ik doe niet zou kunnen uit voeren als zijn leven er van af zou hangen.
Omgekeerd geldt ook dat ik zijn werk niet zou kunnen uit voeren zo als het hoort, al zou ik best ver komen met net doen als of. Ik zie mijn lg niet als mijn meerdere, wel als beter gelukt mens in sociaal opzicht, maar dat zijn objectief gezien de familie Tokkie ook als je het af meet aan familiebanden en vrienden.
Dus ehm tl;dr: het hangt er maar net van af langs welke meetlat je je zelf en vergelijkingsmateriaal x legt.
Omgekeerd geldt ook dat ik zijn werk niet zou kunnen uit voeren zo als het hoort, al zou ik best ver komen met net doen als of. Ik zie mijn lg niet als mijn meerdere, wel als beter gelukt mens in sociaal opzicht, maar dat zijn objectief gezien de familie Tokkie ook als je het af meet aan familiebanden en vrienden.
Dus ehm tl;dr: het hangt er maar net van af langs welke meetlat je je zelf en vergelijkingsmateriaal x legt.
woensdag 12 april 2017 om 12:12
He wat jammer dat je nooit net als ik ben ingewerkt door mensen die in de jaren 70 waren blijven hangen.
Leer je dat gelijk wel af.
Het 'management' werd dag 3 al gelijk ontleed, niks om bang voor te zijn.
Ik werd de eerste maand dat ik er werkte met een aantal andere collega's bij de leidinggevende thuis uitgenodigd, was heel gezellig.
Ondanks dat de tijden veranderd zijn geloof ik sterk in gelijkwaardigheid
Jij hebt een taak, die voer je goed uit, en als je verder een fatsoenlijk beleefd persoon bent kan er niks misgaan.
Hoogstens is je manager een eikel, en als dat in dat bedrijf de mores is heb je er toch niks te zoeken. Vind ik.
Leer je dat gelijk wel af.
Het 'management' werd dag 3 al gelijk ontleed, niks om bang voor te zijn.
Ik werd de eerste maand dat ik er werkte met een aantal andere collega's bij de leidinggevende thuis uitgenodigd, was heel gezellig.
Ondanks dat de tijden veranderd zijn geloof ik sterk in gelijkwaardigheid
Jij hebt een taak, die voer je goed uit, en als je verder een fatsoenlijk beleefd persoon bent kan er niks misgaan.
Hoogstens is je manager een eikel, en als dat in dat bedrijf de mores is heb je er toch niks te zoeken. Vind ik.
woensdag 12 april 2017 om 13:32
Wow, wat veel reacties, leuk en interessant om te lezen hoe anderen het zien!
@truusperenat & darkeyelove & Flowers-and-roses & Ceylon: bedankt voor jullie tips, fijn om de andere kant van het verhaal te lezen! Wat goed om medewerkers op hun gemak te stellen.
Ik wil het teamuitje deze keer niet overslaan en het zien als leermoment, maar ik heb toch het idee dat leidinggevenden op zo'n dag (onbewust misschien) letten op hoe ik op sociaal gebied ben, hoe ik in de groep lig, enzovoort. En dat ze dat toch meenemen in hun oordeel of ze mij geschikt vinden voor de baan. Of werkt dat niet zo? Mijn leidinggevenden zien me nauwelijks aan het werk en maken me dus vooral tijdens zo'n teamuitje mee, waar ik niet heel lekker uit de verf kom. Omdat sociale vaardigheden belangrijk zijn in mijn functie kan ik me bijna niet voorstellen dat een leidinggevende tijdens zo'n uitje dan geen waarde hecht aan mijn (wan)gedrag
@Sansa: dit --> "Ik zie mezelf ook niet als onderdanig maar als iemand die mijn leidinggevende van advies voorziet en haar ontlast bij bepaalde werkzaamheden." lijkt me een goede gedachte, een invalshoek vanuit zelfvertrouwen in plaats vanuit angst.
@Toet66 & Somana: haha, leuke tips. Ben alleen bang dat ik nog raarder ga doen als ik me dit soort dingen ga bedenken Maar je hebt gelijk Somana, dat het succes van een leidinggevende ook afhangt van hoe het team de leiding ontvangt. Interessant en relativerend om te lezen hoe jij het ziet.
@pamelacourson: dank je voor je reactie. Fijn dat jij er geen probleem mee hebt. Mijn leidinggevenden zijn ook altijd erg leuke, normale mensen. Waren het maar arrogante klootzakken, dan zou ik tenminste wat van mijn respect voor die mensen verliezen
@MinionX: dat is inderdaad het gekke; veel van mijn klanten geven leiding en bij deze mensen voel ik me prima op mijn gemak. Het wordt pas een probleem wanneer iemand míjn leidinggevende is, dan voelt ieder contact met die persoon als een sollicitatie, alsof ik me continu moet bewijzen. Fijn dat jij er relaxter in staat.
Je schrijft precies wat ik bedoel, TinyBel. De leidinggevenden zijn degenen die over geld, ontslag en evaluaties gaan en beoordelen je op wat ze het hele jaar van je zien. Ik vind het knap als mensen dat kunnen loslaten in het contact met hen.
Inderdaad, miems, het heeft te maken met machtsverhoudingen en inhoudelijke scherpte. Lastig (en jammer) dat in jouw geval mensen bepalen die ver van de dagelijkse realiteit af staan.
@elf12, misschien heb je gelijk. Toch denk ik dat veel leidinggevenden het werk van collega's goed en misschien nog wel beter zouden kunnen. Ik heb het idee dat intelligente mensen zichzelf veel taken makkelijk eigen kunnen maken, en dat sociale vaardigheden je ook ver kunnen brengen. Maar goed, misschien schat ik anderen te hoog in en mezelf te laag.
@strikjemetstippels, sssssst, cybermeisje & blueeyes*3: bedankt voor jullie input, goed om te lezen hoe jullie erin staan.
Ik probeer inderdaad te kijken naar wat mij helpt om meer te ontspannen, Theatime. In stressvolle situaties let ik op mijn ademhaling en de signalen van mijn lichaam, en richt ik me daarnaast inderdaad actief op anderen, wat me zeker afleidt van mijn eigen piekergedachtes. Het is eigenlijk ook niet realistisch/nodig om op zo'n moment zoveel met mezelf bezig te zijn. Dat idee relativeert ook altijd wel wat.
Dank je voor de tip van het glas wijn en de rustgevende tabletjes van A. Vogel. In vorige stressvolle werksituaties nam ik een lage dosis propranolol, dat gaat angstverschijnselen tegen. Misschien dat ik dat tijdens het teamuitje ook doe, hoewel ik eigenlijk vind dat ik 'zelf' met dit soort situaties moet kunnen omgaan (en ik met een pil op nog steeds geen sociaal wonder ben).
Bedankt, Het-groepje, voor deze woorden: "Jij hebt een taak, die voer je goed uit, en als je verder een fatsoenlijk beleefd persoon bent kan er niks misgaan." Dit stelt me weer wat gerust.
@truusperenat & darkeyelove & Flowers-and-roses & Ceylon: bedankt voor jullie tips, fijn om de andere kant van het verhaal te lezen! Wat goed om medewerkers op hun gemak te stellen.
Ik wil het teamuitje deze keer niet overslaan en het zien als leermoment, maar ik heb toch het idee dat leidinggevenden op zo'n dag (onbewust misschien) letten op hoe ik op sociaal gebied ben, hoe ik in de groep lig, enzovoort. En dat ze dat toch meenemen in hun oordeel of ze mij geschikt vinden voor de baan. Of werkt dat niet zo? Mijn leidinggevenden zien me nauwelijks aan het werk en maken me dus vooral tijdens zo'n teamuitje mee, waar ik niet heel lekker uit de verf kom. Omdat sociale vaardigheden belangrijk zijn in mijn functie kan ik me bijna niet voorstellen dat een leidinggevende tijdens zo'n uitje dan geen waarde hecht aan mijn (wan)gedrag
@Sansa: dit --> "Ik zie mezelf ook niet als onderdanig maar als iemand die mijn leidinggevende van advies voorziet en haar ontlast bij bepaalde werkzaamheden." lijkt me een goede gedachte, een invalshoek vanuit zelfvertrouwen in plaats vanuit angst.
@Toet66 & Somana: haha, leuke tips. Ben alleen bang dat ik nog raarder ga doen als ik me dit soort dingen ga bedenken
Maar je hebt gelijk Somana, dat het succes van een leidinggevende ook afhangt van hoe het team de leiding ontvangt. Interessant en relativerend om te lezen hoe jij het ziet.@pamelacourson: dank je voor je reactie. Fijn dat jij er geen probleem mee hebt. Mijn leidinggevenden zijn ook altijd erg leuke, normale mensen. Waren het maar arrogante klootzakken, dan zou ik tenminste wat van mijn respect voor die mensen verliezen
@MinionX: dat is inderdaad het gekke; veel van mijn klanten geven leiding en bij deze mensen voel ik me prima op mijn gemak. Het wordt pas een probleem wanneer iemand míjn leidinggevende is, dan voelt ieder contact met die persoon als een sollicitatie, alsof ik me continu moet bewijzen. Fijn dat jij er relaxter in staat.
Je schrijft precies wat ik bedoel, TinyBel. De leidinggevenden zijn degenen die over geld, ontslag en evaluaties gaan en beoordelen je op wat ze het hele jaar van je zien. Ik vind het knap als mensen dat kunnen loslaten in het contact met hen.
Inderdaad, miems, het heeft te maken met machtsverhoudingen en inhoudelijke scherpte. Lastig (en jammer) dat in jouw geval mensen bepalen die ver van de dagelijkse realiteit af staan.
@elf12, misschien heb je gelijk. Toch denk ik dat veel leidinggevenden het werk van collega's goed en misschien nog wel beter zouden kunnen. Ik heb het idee dat intelligente mensen zichzelf veel taken makkelijk eigen kunnen maken, en dat sociale vaardigheden je ook ver kunnen brengen. Maar goed, misschien schat ik anderen te hoog in en mezelf te laag.
@strikjemetstippels, sssssst, cybermeisje & blueeyes*3: bedankt voor jullie input, goed om te lezen hoe jullie erin staan.
Ik probeer inderdaad te kijken naar wat mij helpt om meer te ontspannen, Theatime. In stressvolle situaties let ik op mijn ademhaling en de signalen van mijn lichaam, en richt ik me daarnaast inderdaad actief op anderen, wat me zeker afleidt van mijn eigen piekergedachtes. Het is eigenlijk ook niet realistisch/nodig om op zo'n moment zoveel met mezelf bezig te zijn. Dat idee relativeert ook altijd wel wat.
Dank je voor de tip van het glas wijn en de rustgevende tabletjes van A. Vogel. In vorige stressvolle werksituaties nam ik een lage dosis propranolol, dat gaat angstverschijnselen tegen. Misschien dat ik dat tijdens het teamuitje ook doe, hoewel ik eigenlijk vind dat ik 'zelf' met dit soort situaties moet kunnen omgaan (en ik met een pil op nog steeds geen sociaal wonder ben).
Bedankt, Het-groepje, voor deze woorden: "Jij hebt een taak, die voer je goed uit, en als je verder een fatsoenlijk beleefd persoon bent kan er niks misgaan." Dit stelt me weer wat gerust.
woensdag 12 april 2017 om 13:46
Misschien ben je wel juist meer jezelf door het gebruik van zo n tabletje of een glaasje alcohol. Niet te streng zijn voor jezelf. Zo n klein hulpmiddeltje kan net helpen jezelf wat prettiger te voelen en wat minder in je hoofd te zitten.
Je hoeft ook echt niet meteen een socisal wonder te zijn. Mensen zijn doorgaans een stuk kritischer over zichzelf dan over anderen. Wat jij voelt als persoonlijk falen valt een ander vaak niet eens op.
Je hoeft ook echt niet meteen een socisal wonder te zijn. Mensen zijn doorgaans een stuk kritischer over zichzelf dan over anderen. Wat jij voelt als persoonlijk falen valt een ander vaak niet eens op.
woensdag 12 april 2017 om 17:48
Het klinkt alsof jij net als ik beter bent in kleine of 1 op 1 gezelschappen, klopt dat? Ik weet in de kantine vaak van gekkigheid niet wat ik moet zeggen of hoe ik moet doen e voel me dan vreselijk onzeker en opgelaten, wat me uiteraard veel energie kost. De ellende is dat mijn bazin me alleen in die situatie ziet, ik werk nl in de thuiszorg. Maar blijkbaar vraagt mijn bazin wel na bij mijn patienten hoe ik daar ben anders had ik nooit een vast contract gekregen 3 jaar terug ? ik werk in dld en hier is de hierargie nog zeer aanwezig in het werkveld, dat maakt me ook onzekerder moet ik zeggen.
woensdag 12 april 2017 om 19:54
quote:MinionX schreef op 12 april 2017 @ 06:56:
[...]
Klinkt niet echt als een gezond werkklimaat. Ik maak me daar echt geen seconde druk over. ik weet dat ik mijn werk goed doe en wat iemand anders dan mijn LG daarvan vind kan me echt niets schelen . En mijn LG luistert gelukkig niet naar roddels.
Hier zijn gewoon onder andere een paar "lades".
Mensen uit de bovenste lade kunnen geen vlieg verkeerd doen en mogen roddelen zoveel ze willen.
Ze worden op hun woord geloofd.
Mensen van daaronder passen dus maar beter op hun tellen.
Laatst nog bij de big boss gezeten voor een stel idiote nietjes in een papier .
De ene keer wil leidinggevende collega het met en moet je dat maar raden en is ze kwaad dat je dat niet kon raden.
De volgende keer wil ze het ineens zonder en moet je dat ook maar raden en wordt ze weer kwaad.
Wil je die ondingen eruit halen, dan is het "ook weer niet nodig", maar zit je 2 dagen later wel op 't kantoor van de directeur.
"Hoe je het in je hoofd haalde om zo eigenwijs te zijn dat je die dingen niet op eigen initiatief?"
En jep, zo'n dingen worden dus bijgehouden en genoteerd en geregeld krijg je nog een steek "na".
Ik aanhoor de monoloog, denk er het mijne van (kan ik eraan doen dat mijn collega slecht communiceert?) en schrik elke keer weer dat ze nog geen ontslagbrief hebben geschreven.
Als er ooit bespaard wordt, is mijn stoel sowieso één van de eerste die om ligt.
Ik pas dus echt wel op met "bazen".
En collega's uit de bovenste lades.
[...]
Klinkt niet echt als een gezond werkklimaat. Ik maak me daar echt geen seconde druk over. ik weet dat ik mijn werk goed doe en wat iemand anders dan mijn LG daarvan vind kan me echt niets schelen . En mijn LG luistert gelukkig niet naar roddels.
Hier zijn gewoon onder andere een paar "lades".
Mensen uit de bovenste lade kunnen geen vlieg verkeerd doen en mogen roddelen zoveel ze willen.
Ze worden op hun woord geloofd.
Mensen van daaronder passen dus maar beter op hun tellen.
Laatst nog bij de big boss gezeten voor een stel idiote nietjes in een papier .
De ene keer wil leidinggevende collega het met en moet je dat maar raden en is ze kwaad dat je dat niet kon raden.
De volgende keer wil ze het ineens zonder en moet je dat ook maar raden en wordt ze weer kwaad.
Wil je die ondingen eruit halen, dan is het "ook weer niet nodig", maar zit je 2 dagen later wel op 't kantoor van de directeur.
"Hoe je het in je hoofd haalde om zo eigenwijs te zijn dat je die dingen niet op eigen initiatief?"
En jep, zo'n dingen worden dus bijgehouden en genoteerd en geregeld krijg je nog een steek "na".
Ik aanhoor de monoloog, denk er het mijne van (kan ik eraan doen dat mijn collega slecht communiceert?) en schrik elke keer weer dat ze nog geen ontslagbrief hebben geschreven.
Als er ooit bespaard wordt, is mijn stoel sowieso één van de eerste die om ligt.
Ik pas dus echt wel op met "bazen".
En collega's uit de bovenste lades.
woensdag 12 april 2017 om 22:55
Klopt helemaal, lizenlotte. Haha, herkenbaar dat je in de kantine vaak van gekkigheid niet weet wat je moet zeggen of hoe je moet doen. Vervelend voor je, ook dat je bazin je alleen in die situatie ziet. Ik hoop altijd dat zo iemand toch genoeg mensenkennis heeft om goed te kunnen inschatten hoe je buiten de pauzes om ongeveer bent. Lijkt me wel fijn voor je als ze bij patiënten navraagt hoe je daar bent, denk ik? En wat goed dat je een vast contract hebt gekregen en daar al een aantal jaar werkt! Dat zal zeker niet voor niets zijn
Die hiërarchie kan ik me goed voorstellen bij de thuiszorg en ik snap helemaal dat dat niet helpt bij onzekerheid. Ik heb ooit gewerkt in de jeugdpsychiatrie, daar voelde ik dat ook zo erg (maar goed, ik voel het overal eigenlijk
).
Die hiërarchie kan ik me goed voorstellen bij de thuiszorg en ik snap helemaal dat dat niet helpt bij onzekerheid. Ik heb ooit gewerkt in de jeugdpsychiatrie, daar voelde ik dat ook zo erg (maar goed, ik voel het overal eigenlijk
).
donderdag 13 april 2017 om 00:06
Ik weet wel, bij het beoordelen van werknemers dat je naar iemands hele karakter/functioneren kijkt en niet naar een onderdeel ervan. Dat je wat verlegen bent, wil niet zeggen dat je communicatief slecht bent of dat dat een negatieve invloed op je werk heeft. Je kijkt naar wat er van mensen verwacht wordt en in hoe verre ze daaraan voldoen.
Als je echt slecht zou functioneren, had je dat allang gehoord. Dus maak je niet zo druk om wat je een keer hebt gezegd ofzo, een goeie leidinggevende kijkt je niet aan op 1 gesprek of 1 incident. Je probeert een globale indruk te krijgen van iemand en dan vooral gericht op het werk.
En tijdens momenten dat iemand wat meer zichzelf is, zoals bij een bedrjijfsuitje, dan ben je met een ontspannende bezigheid bezig en dan is het logisch dat je niet bent zoals tijdens je werk. Dus daar kijk je iemand niet op aan. Nou ja tenzij ze erg veel drank achterover gieten ofzo maar dat was jij toch niet van plan. Wees jezelf, toneelspelen heeft geen zin en ontspan een beetje.
Als je echt slecht zou functioneren, had je dat allang gehoord. Dus maak je niet zo druk om wat je een keer hebt gezegd ofzo, een goeie leidinggevende kijkt je niet aan op 1 gesprek of 1 incident. Je probeert een globale indruk te krijgen van iemand en dan vooral gericht op het werk.
En tijdens momenten dat iemand wat meer zichzelf is, zoals bij een bedrjijfsuitje, dan ben je met een ontspannende bezigheid bezig en dan is het logisch dat je niet bent zoals tijdens je werk. Dus daar kijk je iemand niet op aan. Nou ja tenzij ze erg veel drank achterover gieten ofzo maar dat was jij toch niet van plan. Wees jezelf, toneelspelen heeft geen zin en ontspan een beetje.
