Psyche
alle pijlers
Hoe open stellen naar psycholoog?
dinsdag 15 maart 2022 om 22:27
Recent heb ik een eerste afspraak gehad met een nieuwe psycholoog. Zij gaf in dit gesprek aan dat ik me niet openstel en ze het gevoel heeft dat ik eigenlijk niet beter wil worden. Dit is absoluut niet waar, maar het is me niet gelukt tijdens dat gesprek om dat duidelijk te krijgen. Nu is mijn huiswerk om tijdens het volgende gesprek te laten zien dat ik er echt voor wil gaan en dat ik echt last heb van mijn klachten. Echter heb ik geen idee waar te beginnen. Dit heb ik aangegeven, maar ze geeft aan dat ik zo van mijn probleem weer haar probleem maak en het echt zelf moet uitzoeken. Ik probeer nu ook niet mijn problemen op jullie af te schuiven, maar ik heb geen idee hoe ik haar moet overtuigen dat ik deze therapie écht nodig heb en écht wil. Als het me niet lukt om haar te overtuigen zal ze me niet verder helpen en dat vind ik doodeng. Mijn vraag is dus eigenlijk, hoe stel ik me open?
woensdag 16 maart 2022 om 01:01
woensdag 16 maart 2022 om 06:11
Ik vind het wel heel vergaande uitspraken voor een kennismaking. Hoe kun je je nou openstellen bij iemand die je net kent en die gelijk begint met allerlei oordelen? Wanneer je het wel probeert dan krijg je daar ook nog een verwijt over.
Beetje vreemde psycholoog. Er werken best wel rare mensen in de hulpverlening waarvan je je kunt afvragen of zij wel de geschikte persoon zijn voor dat beroep.
Beetje vreemde psycholoog. Er werken best wel rare mensen in de hulpverlening waarvan je je kunt afvragen of zij wel de geschikte persoon zijn voor dat beroep.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
woensdag 16 maart 2022 om 06:41
Klinkt alsof een haptonoom goed/beter bij je zou passenStarkid schreef: ↑15-03-2022 22:56Hier heb je zeker gelijk in en natuurlijk ligt er een deel bij mij. Ik kan haar prima vertellen over waar ik tegenaan loop en wat ik meegemaakt heb, maar ik vertel het heel gewoontjes. Zij omschreef het als dat ik het vertel alsof het iemand anders overkomen is. Hier heeft ze gelijk in, want ik vind het onzettend moeilijk om zelf die emoties te voelen. Ze vraagt me dan het wel te voelen en te laten zien dat ik die emoties heb, maar ik kreeg het niet voor elkaar. In privé lukt dit prima, maar niet zomaar bij anderen. Ik moet dus echt gaan voelen dat wat er gebeurd is, dat ík dat was en niet iemand anders. Maar ik weet niet hoe ik dat moet doen. Ik stop alles weg totdat het compleet escaleert. Dat wil ik voorkomen, dus moet ik gaan voelen. Dat is de reden waarom ik in therapie ben gegaan, om te leren voelen en hiermee om te gaan, maar zij helpt me pas als ik eerst laat zien dat ik kan voelen. Misschien een beetje vaag omschreven, maar hier komt het op neer.
woensdag 16 maart 2022 om 06:54
Je schrijft dat het je privé wel lukt om je gevoelens te delen. Het is dus niet zo dat dat helemaal niet lukt.
In mijn ervaring is je psycholoog vertrouwen voor een groot deel een keuze die je zelf maakt. Dat kan lastig zijn, want het is een beetje een sprong in het duister, en eng als je gewend bent om anderen juist niet te vertrouwen. Het is wel een keuze die JIJ moet maken, als je wil dat de therapie succesvol is. Ik vermoed dat jouw therapeut jou pusht om die keuze te maken. Als je die keuze niet maakt en heel gesloten en afstandelijk blijft zal ze weinig voor je kunnen doen.
Er heerst hier op het forum veel wantrouwen tegenover psychologen, ik denk dat dat vaak onterecht is. Ik wens je veel moed en hoop dat je zelf de stappen gaat zetten die nodig zijn voor een succesvolle therapie.
In mijn ervaring is je psycholoog vertrouwen voor een groot deel een keuze die je zelf maakt. Dat kan lastig zijn, want het is een beetje een sprong in het duister, en eng als je gewend bent om anderen juist niet te vertrouwen. Het is wel een keuze die JIJ moet maken, als je wil dat de therapie succesvol is. Ik vermoed dat jouw therapeut jou pusht om die keuze te maken. Als je die keuze niet maakt en heel gesloten en afstandelijk blijft zal ze weinig voor je kunnen doen.
Er heerst hier op het forum veel wantrouwen tegenover psychologen, ik denk dat dat vaak onterecht is. Ik wens je veel moed en hoop dat je zelf de stappen gaat zetten die nodig zijn voor een succesvolle therapie.
woensdag 16 maart 2022 om 07:30
De kans is best groot dat je, zonder dat je dat weet, ook een rol speelt naar de psycholoog toe. En dat is niet zo raar bij iemand die je pas hebt ontmoet. Grote kans dat je iets zegt en daarna het gevoel hebt dat je in de verdediging moet en het dus maar terugneemt.
Je moet echt kundig zijn als je psycholoog bent. En je kan niet iedereen helpen. Ook de psycholoog heeft zijn eigen persoonlijkheid en zijn eigen zwakheden. Het is een gewoon persoon met een diploma. Meer niet. Geen bijzonder mens.
Je moet echt kundig zijn als je psycholoog bent. En je kan niet iedereen helpen. Ook de psycholoog heeft zijn eigen persoonlijkheid en zijn eigen zwakheden. Het is een gewoon persoon met een diploma. Meer niet. Geen bijzonder mens.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
woensdag 16 maart 2022 om 07:44
Maar soms denk je dat je goed bezig bent en dan is dat juist niet zo. Het moet in zekere zin pijn doen maar niet zo erg dat je voorgoed onder het tapijt wil kruipen omdat je geen poot meer onder je stoel over hebt. Alles weggezaagd. 
Maar een beetje pijn stuurt je wel in de goede richting.
Ik zou gewoon blijven zoeken totdat je iemand vindt.
Maar een beetje pijn stuurt je wel in de goede richting.Ik zou gewoon blijven zoeken totdat je iemand vindt.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
woensdag 16 maart 2022 om 08:02
Ik ben geen prater. Ik kan ook prima vertellen over mijn situatie en ook van een 'afstandje'. Dat is een soort comfortzone. Aan haar om mij daaruit te trekken en dat lukt echt niet de eerste sessie. Dus als ze nu al zo begint vraag ik me af of ze wel het juiste vak heeft gekozen. Ik moest haar echt eerst leren vertrouwen. Het eerste gesprek is puur een kennismaking. Je moet een klik hebben. Heb je dat niet dan gaat het niet werken.
woensdag 16 maart 2022 om 08:18
Raar topic. Wat verwacht van je de reacties als jij je eenzijdige verontwaardigde verhaal doet? Het biedt ook niet echt de ruimte om kritisch te kijken naar de dynamiek.
Overigens genoeg mensen die niet geholpen willen worden. Als je al zo lang gewend bent te lijden dan ga je je daarmee identificeren en is het heel eng om daaruit te komen. Dus ja, dan houd je dat (hetzij onbewust) tegen (als reactie op iemand die zei dat als je niet geholpen wilde worden dat je dan wel cocktails lag te drinken op het strand). Betekent niet dat daar niets gedaan mee moet worden, maar het is niet zo dat iedereen die zich meldt bij de psycholoog zich direct ongelimiteerd open kan stellen.
Wij weten niks van jou, we weten niks van de situatie, we weten niks van de context dus de reacties die je hier gaat krijgen gaan je niets helpen. Enkel jou bevestigen in je overtuiging dat je psycholoog niet deugt en daarmee misschien juist wel het probleem in stand gehouden wordt.
Overigens genoeg mensen die niet geholpen willen worden. Als je al zo lang gewend bent te lijden dan ga je je daarmee identificeren en is het heel eng om daaruit te komen. Dus ja, dan houd je dat (hetzij onbewust) tegen (als reactie op iemand die zei dat als je niet geholpen wilde worden dat je dan wel cocktails lag te drinken op het strand). Betekent niet dat daar niets gedaan mee moet worden, maar het is niet zo dat iedereen die zich meldt bij de psycholoog zich direct ongelimiteerd open kan stellen.
Wij weten niks van jou, we weten niks van de situatie, we weten niks van de context dus de reacties die je hier gaat krijgen gaan je niets helpen. Enkel jou bevestigen in je overtuiging dat je psycholoog niet deugt en daarmee misschien juist wel het probleem in stand gehouden wordt.
woensdag 16 maart 2022 om 08:27
Hier sluit ik mij bij aan. Erg vreemd voor een eerste gesprek. Ik zou op zoek gaan naar een andere want dat vertrouwen en open stellen zou voor mij niet meer komen.viva-amber schreef: ↑16-03-2022 06:11Ik vind het wel heel vergaande uitspraken voor een kennismaking. Hoe kun je je nou openstellen bij iemand die je net kent en die gelijk begint met allerlei oordelen? Wanneer je het wel probeert dan krijg je daar ook nog een verwijt over.
Beetje vreemde psycholoog. Er werken best wel rare mensen in de hulpverlening waarvan je je kunt afvragen of zij wel de geschikte persoon zijn voor dat beroep.
woensdag 16 maart 2022 om 09:21
ALs je nou eens begint met haar te vertellen wat er met je gebeurt als ze dat zegt? En dan niet ‘ ik wil dit echt’, want dat zegt iedereen in de behandelkamer.
Maar benoemen wat het met je doet. Zoals dat je nu volkomen in verwarring bent, je afgewezen voelt en je het niet begrijpt. Want dat zijn de emoties die je hier laat zien.
Soms lukt het niet om dat meteen te voelen, en dan kun je dat benoemen. Dan kan ze je helpen om stil te staan bij wat je voelt en daar aandacht voor te hebben. Het leest een beetje als het verschil tussen ‘dat kan ik niet, los jij het voor me op’ of melden ‘goh, dat vind ik best lastig, kun je me daarbij helpen’. Het eerste kan maken dat ze denkt dat je op zoek bent naar een magische toverstaf die zij niet heeft. Het tweede geeft aan dat je snapt dat je er iets voor moet doen en aan het zoeken bent.
Een gevoel dagboek kan je helpen. Maar vooral aangeven dat je zo in verwarring bent, dat zou het eerste moeten zijn.
(En ja, er zijn psychologen die dat elegant over weten te brengen. Deze koos ervoor om dat anders te doen. Misschien is naar haar erkennen dat dat geen fijn gevoel was, wel de eerste stap in wat jullie willen bereiken).
Maar benoemen wat het met je doet. Zoals dat je nu volkomen in verwarring bent, je afgewezen voelt en je het niet begrijpt. Want dat zijn de emoties die je hier laat zien.
Soms lukt het niet om dat meteen te voelen, en dan kun je dat benoemen. Dan kan ze je helpen om stil te staan bij wat je voelt en daar aandacht voor te hebben. Het leest een beetje als het verschil tussen ‘dat kan ik niet, los jij het voor me op’ of melden ‘goh, dat vind ik best lastig, kun je me daarbij helpen’. Het eerste kan maken dat ze denkt dat je op zoek bent naar een magische toverstaf die zij niet heeft. Het tweede geeft aan dat je snapt dat je er iets voor moet doen en aan het zoeken bent.
Een gevoel dagboek kan je helpen. Maar vooral aangeven dat je zo in verwarring bent, dat zou het eerste moeten zijn.
(En ja, er zijn psychologen die dat elegant over weten te brengen. Deze koos ervoor om dat anders te doen. Misschien is naar haar erkennen dat dat geen fijn gevoel was, wel de eerste stap in wat jullie willen bereiken).
woensdag 16 maart 2022 om 09:55
Ik zou hier na het eerste gesprek juist helemaal van op slot gaan…
Ik vind het vreemd dat ze na een eerste gesprek al deze conclusie trekt. Is het basis GGZ? Dus met een beperkt aantal behandelingen? Misschien dat ze om die reden wat pusht maar zou alsnog niet werken voor mij. Dan zou ik liever weer op een wachtlijst gaan en bij iemand anders terecht willen komen die al pratende het probleem aan het daglicht stelt.
Ik vind het vreemd dat ze na een eerste gesprek al deze conclusie trekt. Is het basis GGZ? Dus met een beperkt aantal behandelingen? Misschien dat ze om die reden wat pusht maar zou alsnog niet werken voor mij. Dan zou ik liever weer op een wachtlijst gaan en bij iemand anders terecht willen komen die al pratende het probleem aan het daglicht stelt.
The problem is people are being hated when they are real, and are being loved when they are fake.
woensdag 16 maart 2022 om 09:59
Je hebt je problemen dus goed omschreven maar er niet genoeg bij gehuild.
Ik denk dat deze reactie van de psych niet bepaald helpt om je verder open te stellen, misschien even een deur verder proberen?
woensdag 16 maart 2022 om 10:06
@TO:
Lieve psycholoog,
Deze behandeling is belangrijk voor mij en heb dan ook veel gelezen over waar ik last van heb.
Ik heb gelezen dat, net als ik, veel mensen met trauma hun emoties en herinneringen blokkeren, omdat deze pijnlijk zijn. Ook kost het mij tijd om vertrouwd te voelen bij iemand en open te stellen, door wat ik heb meegemaakt.
Mijn hulpvraag is dat je mij hierbij helpt, omdat dit mij niet zelf lukt.
Verder @TO:
We lezen zo natuurlijk één kant van het verhaal en deze psycholoog heeft vast zo haar redenen om voor deze aanpak te kiezen. Toch vind ik dat deze aanpak niet aansluit op jou. Wat jij omschrijft, daar hebben veel mensen met trauma last van en je psycholoog zou dit moeten weten. Dat je dus niet met 1 gesprek al jezelf open en bloot kunt stellen. Niet iedereen kan dat. Vooral mensen met trauma hebben hier moeite mee. Lees zelf ook eens over trauma en over window of tolerance. Om trauma te behandelen moet iemand zoveel mogelijk in de window of tolerance komen. Sommige mensen met trauma hebben teveel stress (hyperarousal) en anderen zeer weinig stressgevoel (hypoarousal). Dus dan zou je in behandeling eerst hieraan moeten werken. Bij hypoarousal kan iemand passief overkomen, maar dat heeft dus te maken met de trauma en niet de motivatie!
Ik ben zelf ook een psycholoog en behandel trauma’s. Je mag me een pb sturen als je vragen hebt. Succes.
woensdag 16 maart 2022 om 13:12
Dit wilde ik ook schrijven.Airesopure schreef: ↑16-03-2022 08:18Raar topic. Wat verwacht van je de reacties als jij je eenzijdige verontwaardigde verhaal doet? Het biedt ook niet echt de ruimte om kritisch te kijken naar de dynamiek.
Overigens genoeg mensen die niet geholpen willen worden. Als je al zo lang gewend bent te lijden dan ga je je daarmee identificeren en is het heel eng om daaruit te komen. Dus ja, dan houd je dat (hetzij onbewust) tegen (als reactie op iemand die zei dat als je niet geholpen wilde worden dat je dan wel cocktails lag te drinken op het strand). Betekent niet dat daar niets gedaan mee moet worden, maar het is niet zo dat iedereen die zich meldt bij de psycholoog zich direct ongelimiteerd open kan stellen.
Wij weten niks van jou, we weten niks van de situatie, we weten niks van de context dus de reacties die je hier gaat krijgen gaan je niets helpen. Enkel jou bevestigen in je overtuiging dat je psycholoog niet deugt en daarmee misschien juist wel het probleem in stand gehouden wordt.
Het is niet vreemd dat een psycholoog om commitment vraagt, helemaal in bepaalde specialistische therapievormen voor mensen die al andere therapievormen geprobeerd hebben.
De rationale wordt je uitgelegd en de bedoeling is dat je vanaf dag 1, dus de intake, al probeert om de werkwijze op te pakken. Je kan hier dus net zo goed in lezen dat de psycholoog integer is, jouw de uitleg heeft gegeven en jouw haar/zijn dilemma van het moment heeft voorgelegd, namelijk dat hij/zij merkt dat je niet intrinsiek gecommitteerd bent om je patroon te doorbreken.
Het alternatief is dat je als behandelaar eenzijdig de therapie stopzet. Daar word je ook niet beter van. Dus soms leg je dan inderdaad de keuze bij de cliënt zelf neer als huiswerk. Dat is geen dreigement, het kan ook gewoon legitiem zijn als je zegt "ik ben er niet aan toe," dan sta je jouw plekje af aan iemand anders. Maar dan is het in ieder geval wel jouw eigen keuze.
Hetzelfde als je start met de therapie, het is belangrijk dat het jouw bewuste keuze is. Anders krijg je dat mensen na 3 sessies al stranden en alsnog stoppen, allemaal verspilde tijd en energie van zowel therapeut als cliënt.
Maar het kan net zo goed een slechte therapeut zijn, of niet eentje die bij jouw past, wij kennen maar één kant van dit verhaal dus er is niets over te zeggen.
