Psyche
alle pijlers
Hoe praten over jeugd
zaterdag 20 november 2021 om 15:17
Het is de bedoeling dat ik maandag over mn jeugd vertel aan een psycholoog. Maar alles in mij lijkt mij hiervan te weerhouden. Ik kan me hier niet toe zetten, ik kan geen verhaal maken. En ik denk niet dat ik het kan uitspreken.
Ze wil emdr doen op mn hele jeugd. Wat mij zelf onzinnig lijkt. Er is weinig echt heftigs gebeurt. Waar heftige gevoelens bij zitten. OF dingen waar ik nog mee zit.
Heeft iemand een idee hoe ik er een verhaal van kan maken, welke vragen kan ik mezelf stellen om er een juist/eerlijk verhaal van te maken.
Moet ik het wel doen?
Ze wil emdr doen op mn hele jeugd. Wat mij zelf onzinnig lijkt. Er is weinig echt heftigs gebeurt. Waar heftige gevoelens bij zitten. OF dingen waar ik nog mee zit.
Heeft iemand een idee hoe ik er een verhaal van kan maken, welke vragen kan ik mezelf stellen om er een juist/eerlijk verhaal van te maken.
Moet ik het wel doen?
zaterdag 20 november 2021 om 15:22
zaterdag 20 november 2021 om 15:29
zaterdag 20 november 2021 om 15:37
Hetgeen dat je hier vertelt is een mooie start. Dat er iets is dat je tegen houdt, dat er volgens jou nooit iets extreems is gebeurd. Dat je je afvraagt wat de zinvolheid is mss? Gewoon je gevoel volgen en vertellen wat in je opkomt. Het is niet omdat je psycholoog iets voorstelt,
Dat jij daar al klaar voor zijn. Net die onzekerheid is belangrijk.
Dat jij daar al klaar voor zijn. Net die onzekerheid is belangrijk.
zaterdag 20 november 2021 om 15:47
Ik vind het vrij heftig als alles in iemand hem of haar ervan lijkt te weerhouden om te praten over zijn of haar jeugd.
Begin eens voor jezelf zonder emotie een tijdlijn te maken.
Geboren-verhuisd-broertje gekregen-naar school-zwemles-verhuisd-ouders gescheiden-naar middelbare school enz.
En daarna daar eventuele herinneringen bij.
Kan ook ‘van de eerste drie jaar week ik niks mee, maar ik heb later gehoord dat ik toen een poosje heul vaak ziek ben geweest en dat ik toen bijzonder dol was op onze hond fikkie’ zijn.
Of ‘basisschool vond ik wel leuk, vooral de leerkracht van groep 4 was heel leuk omdat ze elke morgen even vroeg hoe het met iedereen ging’
Jij zal waarschijnlijk geen emdr krijgen voor een fijne jeugd, maar je kan nare dingen ook zeggen zonder daar direct heel erg heftige gebeurtenissen bij te hoeven weten of vertellen.
En als je je jeugd niet wil of kan vertellen kun je dat ook zeggen.
Begin eens voor jezelf zonder emotie een tijdlijn te maken.
Geboren-verhuisd-broertje gekregen-naar school-zwemles-verhuisd-ouders gescheiden-naar middelbare school enz.
En daarna daar eventuele herinneringen bij.
Kan ook ‘van de eerste drie jaar week ik niks mee, maar ik heb later gehoord dat ik toen een poosje heul vaak ziek ben geweest en dat ik toen bijzonder dol was op onze hond fikkie’ zijn.
Of ‘basisschool vond ik wel leuk, vooral de leerkracht van groep 4 was heel leuk omdat ze elke morgen even vroeg hoe het met iedereen ging’
Jij zal waarschijnlijk geen emdr krijgen voor een fijne jeugd, maar je kan nare dingen ook zeggen zonder daar direct heel erg heftige gebeurtenissen bij te hoeven weten of vertellen.
En als je je jeugd niet wil of kan vertellen kun je dat ook zeggen.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
zaterdag 20 november 2021 om 16:20
Mooi, dit.feow schreef: ↑20-11-2021 15:47Ik vind het vrij heftig als alles in iemand hem of haar ervan lijkt te weerhouden om te praten over zijn of haar jeugd.
Begin eens voor jezelf zonder emotie een tijdlijn te maken.
Geboren-verhuisd-broertje gekregen-naar school-zwemles-verhuisd-ouders gescheiden-naar middelbare school enz.
En daarna daar eventuele herinneringen bij.
Kan ook ‘van de eerste drie jaar week ik niks mee, maar ik heb later gehoord dat ik toen een poosje heul vaak ziek ben geweest en dat ik toen bijzonder dol was op onze hond fikkie’ zijn.
Of ‘basisschool vond ik wel leuk, vooral de leerkracht van groep 4 was heel leuk omdat ze elke morgen even vroeg hoe het met iedereen ging’
Jij zal waarschijnlijk geen emdr krijgen voor een fijne jeugd, maar je kan nare dingen ook zeggen zonder daar direct heel erg heftige gebeurtenissen bij te hoeven weten of vertellen.
En als je je jeugd niet wil of kan vertellen kun je dat ook zeggen.
Ik vermoed ook dat er in principe geen emdr zou worden aangeboden, als jouw hulpverlener van mening was, dat het niet nodig was of wellicht geen effect zou hebben.
Een kind is in het beginsel zo veerkrachtig, dat het vaak niet eens lijkt alsof het hevig lijdt onder bepaalde omstandigheden. Als een kat, die niet laat zien dat hij hevige pijn ervaart, zal het leren leven met bepaalde omstandigheden en zijn of haar weg naar volwassenheid voortzetten.
Dit betekent helaas niet, dat er niet heel veel dingen verkeerd gaan in zo’n koppetje.
Het kan best zijn dat je toch dingen hebt meegemaakt die jouw psychische staat hebben aangetast, maar die jij op dat moment als normaal beschouwde. Gewoon, omdat iedereen deed of het normaal was, bijvoorbeeld.
Wat ik zou doen is, in het beginsel, wat feow hierboven aanraadt.
Verder zou ik een aantal gebeurtenissen die je nog weet, gaan omschrijven, waarvan jij als persoon op dit moment vermoed, dat het iets zou doen met een kind. Op die manier kun je misschien toch bij situaties komen die uiteindelijk ontleed kunnen worden tijdens emdr.
Zou goed kunnen dat door middel van de emdr toe te passen op zo’n situatie, je er uiteindelijk toch gevoelens bij krijgt en tot een bepaalde kern komt.
Sterkte gewenst, van een ervaringsdeskundige.
zaterdag 20 november 2021 om 16:23
Ik kan zo heel veel over mijn jeugd vertellen. Wat vond ik leuk op de basisschool, waar had ik zwemles, welke sporten deed ik, wat deed ik als ik thuis was, hoe vond ik het thuis..
Als dit zaken zijn die jij niet kunt vertellen, omdat het je tegenhoud dan lijkt me dat er wel degelijk iets is gebeurd in je jeugd wat tot op heden nog steeds een rol speelt
Als dit zaken zijn die jij niet kunt vertellen, omdat het je tegenhoud dan lijkt me dat er wel degelijk iets is gebeurd in je jeugd wat tot op heden nog steeds een rol speelt
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
zaterdag 20 november 2021 om 16:29
Meestal als er EMDR over situaties in je jeugd wordt voorgesteld, is dat omdat je bepaalde overtuigingen hebt, die je hebt meegekregen in je jeugd en die nu je wereldbeeld kleuren.
Bijvoorbeeld: ik ben niks waard. Als je dat gelooft over jezelf, dan zie je situaties waar je mee geconfronteerd wordt door die bril. En dat kan natuurlijk klachten geven als onzekerheid, angst, somberheid ed. En aangezien je niet bent geboren terwijl je geloofde: ‘ik ben niets waard’, heb je dat geleerd. Zou het kunnen zijn dat je psycholoog samen met jou wil zoeken naar hoe je bent grootgebracht? Om te onderzoeken of EMDR helpend zou kunnen zijn?
Want waarom heeft ze dat voorgesteld, weet je dat?
Bijvoorbeeld: ik ben niks waard. Als je dat gelooft over jezelf, dan zie je situaties waar je mee geconfronteerd wordt door die bril. En dat kan natuurlijk klachten geven als onzekerheid, angst, somberheid ed. En aangezien je niet bent geboren terwijl je geloofde: ‘ik ben niets waard’, heb je dat geleerd. Zou het kunnen zijn dat je psycholoog samen met jou wil zoeken naar hoe je bent grootgebracht? Om te onderzoeken of EMDR helpend zou kunnen zijn?
Want waarom heeft ze dat voorgesteld, weet je dat?
zaterdag 20 november 2021 om 17:23
Tijdens de intake vroeg ze hoe mijn jeugd was, ergens kwam ter sprake dat mijn moeder tegen me heeft gezegd dat ik ongewenst was en te laat was bij de kliniek. De psych vind dit heftig en bleef dit herhalen in de sessies daarna. Ik vind dat specifiek niet heftig, het is gebeurd, maar ik heb daar weinig emoties bij. Ik heb haar verteld dat ik het vooral had gezegd als antwoord van een vraag en niet iets anders.Tamsyn schreef: ↑20-11-2021 15:22Als je het zelf onzinnig vindt om over je jeugd te praten, dan praat je er toch niet over? Of is dat te simpel gedacht?
Als er geen heftige dingen zijn gebeurt, en jij jouw jeugd gewoon als prettig hebt ervaren, dan ga je toch geen emdr doen?
Waarom wil de psycholoog over jouw jeugd praten?
Mijn jeugd was niet perse prettig, maar het is ook alweer 30 jaar geleden.
zaterdag 20 november 2021 om 17:25
Dit ga ik proberen, dank je.feow schreef: ↑20-11-2021 15:47Ik vind het vrij heftig als alles in iemand hem of haar ervan lijkt te weerhouden om te praten over zijn of haar jeugd.
Begin eens voor jezelf zonder emotie een tijdlijn te maken.
Geboren-verhuisd-broertje gekregen-naar school-zwemles-verhuisd-ouders gescheiden-naar middelbare school enz.
En daarna daar eventuele herinneringen bij.
Kan ook ‘van de eerste drie jaar week ik niks mee, maar ik heb later gehoord dat ik toen een poosje heul vaak ziek ben geweest en dat ik toen bijzonder dol was op onze hond fikkie’ zijn.
Of ‘basisschool vond ik wel leuk, vooral de leerkracht van groep 4 was heel leuk omdat ze elke morgen even vroeg hoe het met iedereen ging’
zaterdag 20 november 2021 om 17:54
Dit lijkt me een goed begin.feow schreef: ↑20-11-2021 15:47Ik vind het vrij heftig als alles in iemand hem of haar ervan lijkt te weerhouden om te praten over zijn of haar jeugd.
Begin eens voor jezelf zonder emotie een tijdlijn te maken.
Geboren-verhuisd-broertje gekregen-naar school-zwemles-verhuisd-ouders gescheiden-naar middelbare school enz.
En daarna daar eventuele herinneringen bij.
Kan ook ‘van de eerste drie jaar week ik niks mee, maar ik heb later gehoord dat ik toen een poosje heul vaak ziek ben geweest en dat ik toen bijzonder dol was op onze hond fikkie’ zijn.
Of ‘basisschool vond ik wel leuk, vooral de leerkracht van groep 4 was heel leuk omdat ze elke morgen even vroeg hoe het met iedereen ging’
Jij zal waarschijnlijk geen emdr krijgen voor een fijne jeugd, maar je kan nare dingen ook zeggen zonder daar direct heel erg heftige gebeurtenissen bij te hoeven weten of vertellen.
En als je je jeugd niet wil of kan vertellen kun je dat ook zeggen.
Waarom denk je dat het niet lukt om je jeugd te bespreken?
Voel je zoveel weerstand, weet je er nog maar weinig van, of zijn er zaken die je perse niet wilt bespreken?
zaterdag 20 november 2021 om 17:55
Ik denk dat de psycholoog meer een algemeen beeld van je wil krijgen, en tja alles wat je in je jeugd meemaakt, zowel positief als negatief vormt je.
Omdat het een burn-out betreft verwacht ik niet dat erveel uit zal komen.
Dus het beste is, laat het gewoon over je heen komen.
Maar zodra je het gevoel hebt dat er vragen gesteld worden die misplaatst zijn meteen aan de bel trekken.
Omdat het een burn-out betreft verwacht ik niet dat erveel uit zal komen.
Dus het beste is, laat het gewoon over je heen komen.
Maar zodra je het gevoel hebt dat er vragen gesteld worden die misplaatst zijn meteen aan de bel trekken.
zaterdag 20 november 2021 om 19:00
Het heeft ermee te maken dat ze zo bleef hangen op dat ene voorbeeld. 20 jaar geleden heb ik ook bij de psych geweest deze bleef heel erg hangen op mogelijke traumas dat ze bij iedere sessie zei, we gaan je trauma vinden. Toen werd alles en nog wat erbij gehaald.TeamAvocado schreef: ↑20-11-2021 17:54Dit lijkt me een goed begin.
Waarom denk je dat het niet lukt om je jeugd te bespreken?
Voel je zoveel weerstand, weet je er nog maar weinig van, of zijn er zaken die je perse niet wilt bespreken?
Verder heb ik er al heel lang niet over nagedacht.
En ik ben sowieso geen prater.
zaterdag 20 november 2021 om 19:10
Als je weerstand zit in dat jij je geen trauma aan wilt laten praten kun je dat ook zeggen hè.
Je kunt ook zeggen dat je merkt dat je therapeut maar doorgaat over dat je in eerste instantie een ongelukje was, maar dat jij dat nooit als superheffing ervaren hebt en dat je het daar graag bij wil laten.
Dat kan hoor.
‘Niet perse prettig, maar alweer dertig jaar geleden’ klinkt voor mij wel heel erg naar. Mijn jeugd is ook dertig jaar geleden, maar heeft wel heel veel invloed gehad op hoe ik ben geworden en op veel beslissingen en gedrag van mij afgelopen jaren en nu.
Je kunt ook zeggen dat je merkt dat je therapeut maar doorgaat over dat je in eerste instantie een ongelukje was, maar dat jij dat nooit als superheffing ervaren hebt en dat je het daar graag bij wil laten.
Dat kan hoor.
‘Niet perse prettig, maar alweer dertig jaar geleden’ klinkt voor mij wel heel erg naar. Mijn jeugd is ook dertig jaar geleden, maar heeft wel heel veel invloed gehad op hoe ik ben geworden en op veel beslissingen en gedrag van mij afgelopen jaren en nu.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
zaterdag 20 november 2021 om 19:24
Wat maakt dat je dit denkt?palhaco schreef: ↑20-11-2021 17:55Ik denk dat de psycholoog meer een algemeen beeld van je wil krijgen, en tja alles wat je in je jeugd meemaakt, zowel positief als negatief vormt je.
Omdat het een burn-out betreft verwacht ik niet dat erveel uit zal komen.
Dus het beste is, laat het gewoon over je heen komen.
Maar zodra je het gevoel hebt dat er vragen gesteld worden die misplaatst zijn meteen aan de bel trekken.
En wat zijn misplaatste vragen?
Ik ben met vergelijkbare klachten in therapie gegaan en had ook weinig gevoel of herinnering bij mijn jeugd. Dat bleek in mijn geval juist een teken van een traumatische jeugd. Als kind was ik blijkbaar al in een overlevingsstand gegaan, wat maakte dat ik alles heb weggedrukt en gewoon maar iemand was geworden waarvan ik dacht dat het goed was, om me staande te houden. Dan loop je op den duur vast en niets loopt echt lekker, zonder dat je weet hoe dat komt. Toevallig, of niet, ben ik ook een ongewenst kind.
Ik ben nu heel iemand anders dan de persoon die ik dacht te zijn, en ik leef nu echt ipv zo vlak te zijn als ik was.
Ik denk dat vertrouwen in de therapie wel belangrijk is. Ik had er 100% vertrouwen in en kon me er daardoor aan committeren ook al was het vaak eng en helemaal niet leuk. Als je het vertrouwen niet hebt gaat het misschien niet werken. Ik hoop dat dit voor jou de goede weg gaat zijn TO. Maandag kan je je gevoel en je zorgen sowieso bespreken met de psycholoog.
zondag 21 november 2021 om 00:57
Ik heb mijzelf jaren verzet tegen mensen die mij een trauma probeerde aan te praten over een specifiek onderwerp.TeamAvocado schreef: ↑20-11-2021 21:03Ik kan me indenken dat je daar jeuk van krijgt. Iemand die perse op zoek wil naar een trauma dat je niet ervaart te hebben.
Hebben jullie helder wat bij jou geleid heeft tot je burn-out?
Blijkt dat ze gelijk hadden en er een hele goede rede was dat ik er niet over wou hebben.
zondag 21 november 2021 om 00:59
Herkenbaar avage.Avage schreef: ↑20-11-2021 19:24Wat maakt dat je dit denkt?
En wat zijn misplaatste vragen?
Ik ben met vergelijkbare klachten in therapie gegaan en had ook weinig gevoel of herinnering bij mijn jeugd. Dat bleek in mijn geval juist een teken van een traumatische jeugd. Als kind was ik blijkbaar al in een overlevingsstand gegaan, wat maakte dat ik alles heb weggedrukt en gewoon maar iemand was geworden waarvan ik dacht dat het goed was, om me staande te houden. Dan loop je op den duur vast en niets loopt echt lekker, zonder dat je weet hoe dat komt. Toevallig, of niet, ben ik ook een ongewenst kind.
Ik ben nu heel iemand anders dan de persoon die ik dacht te zijn, en ik leef nu echt ipv zo vlak te zijn als ik was.
Ik denk dat vertrouwen in de therapie wel belangrijk is. Ik had er 100% vertrouwen in en kon me er daardoor aan committeren ook al was het vaak eng en helemaal niet leuk. Als je het vertrouwen niet hebt gaat het misschien niet werken. Ik hoop dat dit voor jou de goede weg gaat zijn TO. Maandag kan je je gevoel en je zorgen sowieso bespreken met de psycholoog.
zondag 21 november 2021 om 09:43
Daarom schrijf ik ook ervaart.Stoutehond schreef: ↑21-11-2021 00:57Ik heb mijzelf jaren verzet tegen mensen die mij een trauma probeerde aan te praten over een specifiek onderwerp.
Blijkt dat ze gelijk hadden en er een hele goede rede was dat ik er niet over wou hebben.
voor jou.
