Psyche
alle pijlers
Hoe verander je een persoonlijkheidskenmerk?
donderdag 20 juni 2019 om 22:15
Ik ben een studente van 21 jaar, ik ben spontaan en aardig voor de mensen om mij heen. In de klas word ik vaak gemogen maar ik ben wel anders dan anderen. Ik heb een sterke mening en ben een natuurlijke leider. Dit gaat vaak goed, maar met de verkeerde personen kan het zomaar omslaan. Ik hoor soms dat ik te snel een mening vorm of die te nadrukkelijk uit, dat ik te oordelend ben of negatief.
Ik weet dat ik een aanwezig persoon ben maar zo zie ik mijzelf totaal niet, de mensen dicht om mij heen (vriend, goede vrienden, familie) ook niet. Het gaat niet om veel mensen die dit denken, maar ik baal er zo van als ik het hoor. Dit is toch gewoon mijn persoonlijkheid? Hoe kun je die zomaar veranderen? Ik zou mijn snelle oordeel graag kwijt willen, en misschien een minder intimiderend beeld uitstralen. Ik ben altijd al zo geweest en dit past wel bij wie ik ben.
Verder ben ik super trots op mijn persoonlijkheid maar ik zou dit graag kwijt willen om mijzelf te verbeteren.
Ik weet dat ik een aanwezig persoon ben maar zo zie ik mijzelf totaal niet, de mensen dicht om mij heen (vriend, goede vrienden, familie) ook niet. Het gaat niet om veel mensen die dit denken, maar ik baal er zo van als ik het hoor. Dit is toch gewoon mijn persoonlijkheid? Hoe kun je die zomaar veranderen? Ik zou mijn snelle oordeel graag kwijt willen, en misschien een minder intimiderend beeld uitstralen. Ik ben altijd al zo geweest en dit past wel bij wie ik ben.
Verder ben ik super trots op mijn persoonlijkheid maar ik zou dit graag kwijt willen om mijzelf te verbeteren.
donderdag 20 juni 2019 om 22:42
Sommige mensen zijn toch ook gewoon irritant.UnderlinedO schreef: ↑20-06-2019 22:35Misschien was ‘natuurlijke leider’ een slechte verwoording, ik bedoel hiermee dat ik al snel als groepsleider, klassenvertegenwoordiger en deelnemer van de studentenraad werd aangewezen omdat ik iemand ben die sterk in haar schoenen staat. Dit gaat super goed allemaal en mensen waarderen mijn mening, hiernaast laat ik natuurlijk altijd iedereen uitpraten maar met bepaalde mensen verlies ik soms mijn geduld en kan ik toch wel uit mijn slof schieten. Ik baal hier onwijs van want het komt zo onprofessioneel over..
Het meeste werk is niet moeilijk. Omgang met collega’s is veel lastiger. Je vindt je weg vanzelf. Blijf lekker wie je bent. Een ander vindt er altijd wel wat van.
donderdag 20 juni 2019 om 22:45
Een persoonlijke ervaring.UnderlinedO schreef: ↑20-06-2019 22:39Nou.. om heel precies te zijn een medestudent die aardig snel is opgejaagd. Ik heb er telkens akkefietjes mee en ik vraag mij zo af of het aan mij ligt.
Ik (harmonieus type, en niet-assertief) heb zelden problemen met anderen.
Maar met een 'bazige' (sorry) externe medewerker heb ik wel problemen.
Ik heb krampachtig geprobeerd om de relatie goed te houden.
Zij wilde wilde een taak van mij afnemen, omdat die taak goed op haar c.v. zou staan, waardoor ze weer goede sier kon maken bij opdrachtgevers.
Ik werd helemaal gestresst van haar orders. Opgejaagd.
donderdag 20 juni 2019 om 22:45
Als het maar om 1 persoon gaat, zou ik er niet teveel mee zitten. Mensen hebben ook de neiging om anderen de schuld te geven van hun eigen gebreken. Zeker als je nog zo jong bent en dat je denk dat het erg is om te falen. Zo maskeren ze soms hun eigen tekortkomingen. Sommige mensen zijn ook er ook erg goed om om anderen hun eigen tekortkomingen toe te dichten.UnderlinedO schreef: ↑20-06-2019 22:39Nou.. om heel precies te zijn een medestudent die aardig snel is opgejaagd. Ik heb er telkens akkefietjes mee en ik vraag mij zo af of het aan mij ligt.
donderdag 20 juni 2019 om 22:47
Ik werk tijdens mijn studie aan groepsprojecten, hierbij werd ik eigenlijk op de eerste dag aangewezen als groepsleider: dit vond iedereen namelijk passend. Uiteraard heb ik aan alle leden gevraagd of zij die rol niet op zich wilden nemen, ik weet daarnaast ook dat het veel werk is. Je moet veel achter mensen aan zitten voor deadlines en dergelijken en je moet voor een juiste takenverdeling zorgen.
Nu is er een jongen in mijn groep die aan het begin zijn eigen taken heeft uitgekozen, en nu het project bijna ten einde komt heeft hij er totaal geen zin meer in en heeft besloten niets te doen, hij maakt zijn werk niet af en komt de deadlines niet na. Ik moet constant achter hem aanzitten om ervoor te zorgen dat hij dingen afmaakt en dan snauwt hij me af, ik probeer hier rustig mee om te gaan en professioneel te blijven maar ik word er onwijs moe van. Soms raak ik geïrriteerd en kan ik zo uit mijn slof schieten, ik werk namelijk veel harder aan het project en het boeit hem gewoon niets.
donderdag 20 juni 2019 om 22:48
donderdag 20 juni 2019 om 22:48
Oké even ter duidelijkheid; dit zou ik dus nooit doen! Ik laat anderen altijd in hun waarde en probeer juist mensen hun kwaliteiten naar boven te halen en daar passende taken bij te geven.Odense schreef: ↑20-06-2019 22:45Een persoonlijke ervaring.
Ik (harmonieus type, en niet-assertief) heb zelden problemen met anderen.
Maar met een 'bazige' (sorry) externe medewerker heb ik wel problemen.
Ik heb krampachtig geprobeerd om de relatie goed te houden.
Zij wilde wilde een taak van mij afnemen, omdat die taak goed op haar c.v. zou staan, waardoor ze weer goede sier kon maken bij opdrachtgevers.
Ik werd helemaal gestresst van haar orders. Opgejaagd.
donderdag 20 juni 2019 om 22:48
Niet doen zeg, ze is nota bene een externe. En anders maar gewoon het beestje bij naam noemen: "Dat is mijn taak, en ik heb geen opdracht gekregen dat aan jou af te staan. Dus ik blijf het zelf doen tot ik van mijn leidinggevende hoor dat het anders moet". Met externen moet je helemaal niet bang zijn. Die zijn binnenkort toch weer weg.Odense schreef: ↑20-06-2019 22:45Een persoonlijke ervaring.
Ik (harmonieus type, en niet-assertief) heb zelden problemen met anderen.
Maar met een 'bazige' (sorry) externe medewerker heb ik wel problemen.
Ik heb krampachtig geprobeerd om de relatie goed te houden.
Zij wilde wilde een taak van mij afnemen, omdat die taak goed op haar c.v. zou staan, waardoor ze weer goede sier kon maken bij opdrachtgevers.
Ik werd helemaal gestresst van haar orders. Opgejaagd.
donderdag 20 juni 2019 om 22:49
Meestal clasht het op onderwerpen die anderen boven de pet gaan. Of het interesseert ze niet en het is hen om het even of het A of B is.Anoniem9482665 schreef: ↑20-06-2019 22:41@Minke Ik zou me dan meer ergeren aan de mensen die ze gelijk geven.
donderdag 20 juni 2019 om 22:50
Dat is de pest met groepsopdrachten op het HBO of de uni.UnderlinedO schreef: ↑20-06-2019 22:47Nu is er een jongen in mijn groep die aan het begin zijn eigen taken heeft uitgekozen, en nu het project bijna ten einde komt heeft hij er totaal geen zin meer in en heeft besloten niets te doen, hij maakt zijn werk niet af en komt de deadlines niet na. Ik moet constant achter hem aanzitten om ervoor te zorgen dat hij dingen afmaakt en dan snauwt hij me af, ik probeer hier rustig mee om te gaan en professioneel te blijven maar ik word er onwijs moe van. Soms raak ik geïrriteerd en kan ik zo uit mijn slof schieten, ik werk namelijk veel harder aan het project en het boeit hem gewoon niets.
Er zijn altijd klaplopers die hun verantwoordelijkheid niet nemen.
donderdag 20 juni 2019 om 22:50
Dankjewel. Hoe kom je dan van de onzekerheid af dat je het niet ‘perfect’ doet? Ik heb zo de drang om de leiding te nemen omdat het anders 9 van de 10 keer een flop wordt, met schoolprojecten dan. En ja! Ik heb het geprobeerd los te latenSansa_ schreef: ↑20-06-2019 22:48Ik ben nu 38, en was precies zo. Ik heb echt moeten leren om niet steeds mijn snater open te trekken, meestal gaat dat goed maar soms niet.
Ik ben inmiddels overigens niet meer zo bezig met wat anderen daarvan vinden. Ik probeer er op te letten, maar ben ook maar een mens.
donderdag 20 juni 2019 om 22:51
Ik vind een uitgesproken mening hebben trouwens iets totaal anders dan snel je oordeel hebben. Er zijn mensen die snel oordelen, maar dat niet uitspreken en er zijn mensen die een uitgesproken mening hebben, maar die mening pas na lang nadenken vormen.
Maar goed, je persoonlijkheid of aanleg kun je misschien niet veranderen, maar je gedrag wel. Als rechtshandig bent, maar je rechter arm raakt verlamt, dan leer je echt wel met links dingen doen. Zo ook met je natuurlijke gedrag.
Je hoeft dat niet perse te veranderen, maar als anderen dit zo ervaren en jij vindt het niet fijn om zo op mensen over te komen, dan kun je er misschien even bij stilstaan dat als je weer een mening vormt en uit, dat je de voor jouw doen iets langer voor je houdt. Of simpelweg eerst naar anderen luisteren kan ook al helpen. Gewoon je eigen instinctieve reactie iets uitstellen. Bewustwording dus.
Maar goed, je persoonlijkheid of aanleg kun je misschien niet veranderen, maar je gedrag wel. Als rechtshandig bent, maar je rechter arm raakt verlamt, dan leer je echt wel met links dingen doen. Zo ook met je natuurlijke gedrag.
Je hoeft dat niet perse te veranderen, maar als anderen dit zo ervaren en jij vindt het niet fijn om zo op mensen over te komen, dan kun je er misschien even bij stilstaan dat als je weer een mening vormt en uit, dat je de voor jouw doen iets langer voor je houdt. Of simpelweg eerst naar anderen luisteren kan ook al helpen. Gewoon je eigen instinctieve reactie iets uitstellen. Bewustwording dus.
donderdag 20 juni 2019 om 22:51
donderdag 20 juni 2019 om 22:52
Tja dit is kenmerkend voor studie-projecten. Zo een zit er altijd tussen. Mijn zoon lost het op door het werk dan maar zelf te doen met de overige personen, ze durven het er niet op aan te laten komen en een onvoldoende te incasseren. Dan heeft die persoon een goed cijfer met niks doen, maar ja, de rest in ieder geval ook. En als ze weer zelf een groepje mogen kiezen wordt hij niet meer gevraagd, want steeds meer mensen weten intussen we wat ze aan hem hebben.UnderlinedO schreef: ↑20-06-2019 22:47Ik werk tijdens mijn studie aan groepsprojecten, hierbij werd ik eigenlijk op de eerste dag aangewezen als groepsleider: dit vond iedereen namelijk passend. Uiteraard heb ik aan alle leden gevraagd of zij die rol niet op zich wilden nemen, ik weet daarnaast ook dat het veel werk is. Je moet veel achter mensen aan zitten voor deadlines en dergelijken en je moet voor een juiste takenverdeling zorgen.
Nu is er een jongen in mijn groep die aan het begin zijn eigen taken heeft uitgekozen, en nu het project bijna ten einde komt heeft hij er totaal geen zin meer in en heeft besloten niets te doen, hij maakt zijn werk niet af en komt de deadlines niet na. Ik moet constant achter hem aanzitten om ervoor te zorgen dat hij dingen afmaakt en dan snauwt hij me af, ik probeer hier rustig mee om te gaan en professioneel te blijven maar ik word er onwijs moe van. Soms raak ik geïrriteerd en kan ik zo uit mijn slof schieten, ik werk namelijk veel harder aan het project en het boeit hem gewoon niets.
donderdag 20 juni 2019 om 22:53
lattemachiato schreef: ↑20-06-2019 22:25Op je 21e is je persoonlijkheid echt nog niet definitief gevormd hoor. Ik ben 50 en leer nog steeds bij. Sommige dingen kun je ook bewust aanpakken. Toen ik 20 was was ik echt verlegen en nu zou niemand dat meer geloven. Ik heb wel eens een volle voetbalkantine toegesproken als vice-voorzitter toen ons eerste kampioen was geworden. Ik word soms gevraagd als spreker bij ondernemersbijeenkomsten. Ik vind niks zo zwak als: "ik ben nou eenmaal zo". Wel vind ik het knap om je eigen zwakke kanten in te zien, daar begint het mee en dan kun je eraan werken.
Wat je echt moet leren als je jouw leeftijd hebt is met kritiek omgaan. Je gaat dan snel in de verdediging en laat iemand niet uitpraten. Later word je er blij van en neem je het ter harte. Misschien is het een stukje onzekerheid van je dat je juist in het gezelschap van relatief vreemden wordt gezien als "aanwezig". Veel mensen zijn in hun onzekerheid teveel aan het woord.
Meine gute.
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
donderdag 20 juni 2019 om 22:54
Mijn dochter zorgt altijd dat ze zelf de rol heeft waarin ze de eindregie heeft. Dat zorgt ervoor dat ze vaak het meeste doet, maar dan heeft ze in ieder geval geen lager cijfer dan zo’n klaploper. Ze heeft ook wel eens aan een docent gemeld dat ze geen respons kreeg van haar studiegenoot en de opdracht dus alleen had gedaan.UnderlinedO schreef: ↑20-06-2019 22:47Ik werk tijdens mijn studie aan groepsprojecten, hierbij werd ik eigenlijk op de eerste dag aangewezen als groepsleider: dit vond iedereen namelijk passend. Uiteraard heb ik aan alle leden gevraagd of zij die rol niet op zich wilden nemen, ik weet daarnaast ook dat het veel werk is. Je moet veel achter mensen aan zitten voor deadlines en dergelijken en je moet voor een juiste takenverdeling zorgen.
Nu is er een jongen in mijn groep die aan het begin zijn eigen taken heeft uitgekozen, en nu het project bijna ten einde komt heeft hij er totaal geen zin meer in en heeft besloten niets te doen, hij maakt zijn werk niet af en komt de deadlines niet na. Ik moet constant achter hem aanzitten om ervoor te zorgen dat hij dingen afmaakt en dan snauwt hij me af, ik probeer hier rustig mee om te gaan en professioneel te blijven maar ik word er onwijs moe van. Soms raak ik geïrriteerd en kan ik zo uit mijn slof schieten, ik werk namelijk veel harder aan het project en het boeit hem gewoon niets.
donderdag 20 juni 2019 om 22:54
7 types bij groepsopdrachten (gejat van het internet)
1. De bazige
Deze persoon weet het tijdens de groepsopdrachten zelf allemaal het beste en dit zal iedereen weten ook. Besluit jij soms voorzichtig een idee te opperen, zal deze persoon je wat moeilijk aankijken en zeggen ‘ik begrijp je niet..’ om vervolgens zelf weer verder te praten. Vervolgens voel je je ontzettend dom. Ben je overigens één van de onderstaande types, moet je waarschijnlijk wel blij zijn dat deze persoon er is.
2. De meelifter tijdens groepsopdrachten
Dit is het meest gehate groepslid aller tijden – doet helemaal niets of heel weinig tijdens de groepsopdrachten, waardoor de andere groepsleden zijn deel op het laatste moment nog moeten maken of verbeteren. En hij gaat er uiteindelijk met jullie goede cijfer vandoor. EN NIEMAND KAN ER WAT TEGEN DOEN. Als jij denkt dat je dit type bent, fuck you.
3. De stille
Deze persoon is er altijd wel tijdens ieder overleg, en antwoord meestal ook in de groepschat, maar heeft verder echt niets nuttigs in te brengen. De enige dingen die hij/zij zegt is ‘goed idee’, ‘ja, is goed’, en ‘oké’. Dit is het favoriete type van de bazige persoon.
4. De domme
Deze brengt, in tegenstelling tot de stille, genoeg dingen in, maar je wilde dat hij dat niet deed: elke keer als deze persoon begint te praten, moet je wel met je ogen rollen. Hoe kun jij nog op deze studie zitten, als jij je zo tijdens de groepsopdrachten gedraagt?
5. De ‘ik doe de introductie wel’-persoon
Dit is de beste manier om met groepsprojecten om te gaan: je biedt gelijk aan de introductie te doen, waardoor het lijkt alsof je veel initiatief toont en jij gaat daarna gelijk hard aan het werk, zodat het lijkt alsof je wat doet. Ondertussen ben jij alweer klaar en kun je achterover leunen terwijl het in de rest van het groepje pas écht bloederig wordt. True story.
6. De afwezige
Is er gewoon nooit tijdens de lessen. Maar verschilt wel van de meelifter, omdat het deze persoon een worst zal wezen of de opdracht afkomt en überhaupt wordt ingeleverd. De meelifter zou dan zelfs nog wel eens beledigd kunnen zijn (als het een echt erge is). De afwezige is meestal iemand die al zo diep in de shit zit dat hij het gewoon heeft opgegeven.
7. De vredestichter
En dan nog degene die altijd een compromis probeert te vinden. Dit gebeurt vaak wanneer er twee bazige types in het groepje zijn (ja, als je denkt dat het allemaal niet erger kan).
1. De bazige
Deze persoon weet het tijdens de groepsopdrachten zelf allemaal het beste en dit zal iedereen weten ook. Besluit jij soms voorzichtig een idee te opperen, zal deze persoon je wat moeilijk aankijken en zeggen ‘ik begrijp je niet..’ om vervolgens zelf weer verder te praten. Vervolgens voel je je ontzettend dom. Ben je overigens één van de onderstaande types, moet je waarschijnlijk wel blij zijn dat deze persoon er is.
2. De meelifter tijdens groepsopdrachten
Dit is het meest gehate groepslid aller tijden – doet helemaal niets of heel weinig tijdens de groepsopdrachten, waardoor de andere groepsleden zijn deel op het laatste moment nog moeten maken of verbeteren. En hij gaat er uiteindelijk met jullie goede cijfer vandoor. EN NIEMAND KAN ER WAT TEGEN DOEN. Als jij denkt dat je dit type bent, fuck you.
3. De stille
Deze persoon is er altijd wel tijdens ieder overleg, en antwoord meestal ook in de groepschat, maar heeft verder echt niets nuttigs in te brengen. De enige dingen die hij/zij zegt is ‘goed idee’, ‘ja, is goed’, en ‘oké’. Dit is het favoriete type van de bazige persoon.
4. De domme
Deze brengt, in tegenstelling tot de stille, genoeg dingen in, maar je wilde dat hij dat niet deed: elke keer als deze persoon begint te praten, moet je wel met je ogen rollen. Hoe kun jij nog op deze studie zitten, als jij je zo tijdens de groepsopdrachten gedraagt?
5. De ‘ik doe de introductie wel’-persoon
Dit is de beste manier om met groepsprojecten om te gaan: je biedt gelijk aan de introductie te doen, waardoor het lijkt alsof je veel initiatief toont en jij gaat daarna gelijk hard aan het werk, zodat het lijkt alsof je wat doet. Ondertussen ben jij alweer klaar en kun je achterover leunen terwijl het in de rest van het groepje pas écht bloederig wordt. True story.
6. De afwezige
Is er gewoon nooit tijdens de lessen. Maar verschilt wel van de meelifter, omdat het deze persoon een worst zal wezen of de opdracht afkomt en überhaupt wordt ingeleverd. De meelifter zou dan zelfs nog wel eens beledigd kunnen zijn (als het een echt erge is). De afwezige is meestal iemand die al zo diep in de shit zit dat hij het gewoon heeft opgegeven.
7. De vredestichter
En dan nog degene die altijd een compromis probeert te vinden. Dit gebeurt vaak wanneer er twee bazige types in het groepje zijn (ja, als je denkt dat het allemaal niet erger kan).
donderdag 20 juni 2019 om 22:55
Precies deze reactie is een reactie die ik niet uit mijn eigen mond zou willen horen komen. Bedankt dat je me bewust maakt van hoe oordelend ik zou klinken met zo’n uitspraak.
donderdag 20 juni 2019 om 22:57
Ik vind mensen die iemand aanspreken met 'juffie' erg denigrerend en een hoge dunk van zichzelf hebben.
donderdag 20 juni 2019 om 22:57
Dankjewel, goed advies. Ik ga dit eens proberen!lattemachiato schreef: ↑20-06-2019 22:52Tja dit is kenmerkend voor studie-projecten. Zo een zit er altijd tussen. Mijn zoon lost het op door het werk dan maar zelf te doen met de overige personen, ze durven het er niet op aan te laten komen en een onvoldoende te incasseren. Dan heeft die persoon een goed cijfer met niks doen, maar ja, de rest in ieder geval ook. En als ze weer zelf een groepje mogen kiezen wordt hij niet meer gevraagd, want steeds meer mensen weten intussen we wat ze aan hem hebben.
donderdag 20 juni 2019 om 22:58
de vraag is of je die taak krijgt omdat je een leider bent of omdat anderen zo hun verantwoordelijkheid kunnen afschuiven op je.UnderlinedO schreef: ↑20-06-2019 22:47Ik werk tijdens mijn studie aan groepsprojecten, hierbij werd ik eigenlijk op de eerste dag aangewezen als groepsleider: dit vond iedereen namelijk passend. Uiteraard heb ik aan alle leden gevraagd of zij die rol niet op zich wilden nemen, ik weet daarnaast ook dat het veel werk is. Je moet veel achter mensen aan zitten voor deadlines en dergelijken en je moet voor een juiste takenverdeling zorgen.
Nu is er een jongen in mijn groep die aan het begin zijn eigen taken heeft uitgekozen, en nu het project bijna ten einde komt heeft hij er totaal geen zin meer in en heeft besloten niets te doen, hij maakt zijn werk niet af en komt de deadlines niet na. Ik moet constant achter hem aanzitten om ervoor te zorgen dat hij dingen afmaakt en dan snauwt hij me af, ik probeer hier rustig mee om te gaan en professioneel te blijven maar ik word er onwijs moe van. Soms raak ik geïrriteerd en kan ik zo uit mijn slof schieten, ik werk namelijk veel harder aan het project en het boeit hem gewoon niets.
dat die jongen niet presteert is het probleem van de groep, niet jouw persoonlijke probleem
donderdag 20 juni 2019 om 22:58
Goh erg he! Precies de kwaliteiten die ik niet wil, bijna humoristischlattemachiato schreef: ↑20-06-2019 22:57Ik vind mensen die iemand aanspreken met 'juffie' erg denigrerend en een hoge dunk van zichzelf hebben.
donderdag 20 juni 2019 om 22:58
Ik heb inderdaad geweigerd om aan haar grillen mee te werken. Ze gedraagt als een dictatortje.lattemachiato schreef: ↑20-06-2019 22:48Niet doen zeg, ze is nota bene een externe. En anders maar gewoon het beestje bij naam noemen: "Dat is mijn taak, en ik heb geen opdracht gekregen dat aan jou af te staan. Dus ik blijf het zelf doen tot ik van mijn leidinggevende hoor dat het anders moet". Met externen moet je helemaal niet bang zijn. Die zijn binnenkort toch weer weg.
Mijn chef en zij zijn vriendinnen van elkaar. Chef wil haar nog minstens een jaar houden.
donderdag 20 juni 2019 om 22:59
donderdag 20 juni 2019 om 23:00
Inderdaad. Misschien wordt er meer gebruik van me gemaakt dan dat ik de ‘leider’ ben
