Psyche
alle pijlers
Hoe word ik wat harder en trek ik me niet alles meer aan?
vrijdag 18 april 2008 om 19:49
Beetje rare vraag misschien:
Ik ben echt iemand die zich altijd maar iets aantrekt van wat andere mensen zeggen. Heb ik eens iets met een vriendin dan denk ik meteen, wat heb ik fout gedaan? Terwijl dit helemaal niet het geval is of hoeft te zijn. Ook blijf ik vele dagen/nachten liggen malen en piekeren over hoe ik het wel of niet aan moet pakken.
Kortom, waar kan ik leren om dingen van me af te zetten en te denken van ach zeur toch lekker verder. Het lukt me gewoon niet om dingen los te laten. Ik wil wat harder worden en zeg ook wel ik trek me er niets van aan. Maar dit doe ik dus wel.
Ik ben echt iemand die zich altijd maar iets aantrekt van wat andere mensen zeggen. Heb ik eens iets met een vriendin dan denk ik meteen, wat heb ik fout gedaan? Terwijl dit helemaal niet het geval is of hoeft te zijn. Ook blijf ik vele dagen/nachten liggen malen en piekeren over hoe ik het wel of niet aan moet pakken.
Kortom, waar kan ik leren om dingen van me af te zetten en te denken van ach zeur toch lekker verder. Het lukt me gewoon niet om dingen los te laten. Ik wil wat harder worden en zeg ook wel ik trek me er niets van aan. Maar dit doe ik dus wel.
woensdag 17 december 2008 om 12:27
Herkenbaar!
Het is al gezegd, maar probeer wat liever te worden voor jezelf. Denk niet dat alles aan jou ligt of jij altijd iets fout doet. En als je wel een fout maakt, probeer het los te laten: iedereen maakt fouten, het is gebeurd, klaar. Probeer daarnaast iets te zetten wat je juist heel goed gedaan hebt en daardoor te zien dat je niet alleen maar 'fouten maakt'.
Ik ben nog steeds heel erg gevoelig, maar heb wel wat beter geleerd dingen los te laten. Ik kan me heel druk maken om iets. En ook al kan ik er op dat moment niets aan doen, het blijft me enorm bezighouden (echt piekeren).
Manlief daarentegen redeneert heet rationeel: ik kan er (nu) niets aan doen, dus heeft het ook geen zin me er druk over te maken. Ook interesseert het hem werkelijk geen bal wat iemand anders van hem vindt (terwijl ik dat wel belangrijk vind). Het betekent niet dat ik dat nu ook zo makkelijk kan, maar het steunt me wel om niet telkens teveel mee te gaan en te blijven hangen in mijn eigen negatieve gedachtengang. Hij zegt dan weer even wat ik eigenlijk wel weet en dat helpt. Je kunt proberen dit tegen jezelf te zeggen of als dat beter helpt het delen met iemand die kan helpen die gedachten te onderbreken. Wat mij ook helpt is afleiding te zoeken door iets te gaan doen. Als ik bv stil op de bank zit blijf ik er aan denken en dus ga ik iets doen (mijn part schoonmaken ofzo). En als ik in bed lig probeer ik tegen mezelf te zeggen dat ik nu moet slapen (want anders morgen bekaf ben) en dat piekeren geen oplossing is! Dit doe ik soms meerdere keren heel bewust, want onbewust sla je toch weer aan het piekeren.
En ik heb nu beter geleerd dat nooit iedereen mij aardig zal vinden en dat dat ook helemaal niet nodig is en het dus ook geen zin heeft daar heel veel energie in te steken.
Dingen *loslaten* is het toverwoord.
En verwacht vooral niet dat dat van de een op de andere dag verandert. Dat duurt wel een tijdje, maar bij mij werkte het wel!
Het is al gezegd, maar probeer wat liever te worden voor jezelf. Denk niet dat alles aan jou ligt of jij altijd iets fout doet. En als je wel een fout maakt, probeer het los te laten: iedereen maakt fouten, het is gebeurd, klaar. Probeer daarnaast iets te zetten wat je juist heel goed gedaan hebt en daardoor te zien dat je niet alleen maar 'fouten maakt'.
Ik ben nog steeds heel erg gevoelig, maar heb wel wat beter geleerd dingen los te laten. Ik kan me heel druk maken om iets. En ook al kan ik er op dat moment niets aan doen, het blijft me enorm bezighouden (echt piekeren).
Manlief daarentegen redeneert heet rationeel: ik kan er (nu) niets aan doen, dus heeft het ook geen zin me er druk over te maken. Ook interesseert het hem werkelijk geen bal wat iemand anders van hem vindt (terwijl ik dat wel belangrijk vind). Het betekent niet dat ik dat nu ook zo makkelijk kan, maar het steunt me wel om niet telkens teveel mee te gaan en te blijven hangen in mijn eigen negatieve gedachtengang. Hij zegt dan weer even wat ik eigenlijk wel weet en dat helpt. Je kunt proberen dit tegen jezelf te zeggen of als dat beter helpt het delen met iemand die kan helpen die gedachten te onderbreken. Wat mij ook helpt is afleiding te zoeken door iets te gaan doen. Als ik bv stil op de bank zit blijf ik er aan denken en dus ga ik iets doen (mijn part schoonmaken ofzo). En als ik in bed lig probeer ik tegen mezelf te zeggen dat ik nu moet slapen (want anders morgen bekaf ben) en dat piekeren geen oplossing is! Dit doe ik soms meerdere keren heel bewust, want onbewust sla je toch weer aan het piekeren.
En ik heb nu beter geleerd dat nooit iedereen mij aardig zal vinden en dat dat ook helemaal niet nodig is en het dus ook geen zin heeft daar heel veel energie in te steken.
Dingen *loslaten* is het toverwoord.
En verwacht vooral niet dat dat van de een op de andere dag verandert. Dat duurt wel een tijdje, maar bij mij werkte het wel!
woensdag 17 december 2008 om 12:53
Het probleem pak je niet aan door 'harder' te worden, trouwens hoe doe je dat zonder jezelf geweld aan te doen? Blijf rustig jezelf, je bent helemaal OK, daar twijfel ik geen moment aan.
Je maakt alleen een paar denkfouten die makkelijk te veranderen zijn.
Ten eerste: Laat het idee los dat jij oppermachtig bent, klinkt misschien op het eerste gezicht raar, maar jij verkeert in de veronderstelling dat jij ALTIJD ergens wel schuld aan hebt en zelfs dat jij van alles had kunnen voorkomen. Zoveel macht heb jij niet, wees reëel, anderen hebben ook hun onvolkomenheden, zwakheden net als jij, eigenlijk ben jij geen haar beter of slechter dan alle andere mensen om je heen.
Ten tweede: is al eerder gezegd, als anderen negatief over jou zijn zegt dat meer over hen dan over jou. Je hoeft niet harder te worden, wel gladder. Laat het langs je heen glijden, dat kun je bewust doen door er stil bij te staan, door het je voor te stellen dat het langs je heen glijdt en niet rechtstreeks je hart doorboort. Draai het om: vraag die persoon of hij ergens mee zit, vraag door en luister, er komt altijd wel een triest verhaal.
Verder heb ik een tip voor je waardoor je populariteit zeer gaat stijgen en die goed te doen is als je wat verlegen en teruggetrokken bent en niet graag over jezelf vertelt: vraag de ander(en) hoe het met ze gaat, waar ze mee bezig zijn, wat ze willen gaan doen. Vragen vragen vragen en vooral luisteren. Je zult versteld staan wat je allemaal te horen krijgt en dan hoef je ook minder met jezelf bezig te zijn (wat toch niks oplevert)
Mensen zitten zo in elkaar: als ze zich rot voelen willen ze dat gevoel graag doorgeven aan een ander. Dat lucht hen dan (even) op. Ze verpakken dat gevoel vaak in een verwijt of negatieve opmerking jouw adres zodat jij je dan rot voelt. Het is zaak dat jij dat 'kadootje' niet aanneemt, maar onuitgepakt weer aan hen teruggeeft met een vriendelijke glimlach en een opmerking: het gaat niet zo goed met je he? kan ik wat voor je betekenen?
Je maakt alleen een paar denkfouten die makkelijk te veranderen zijn.
Ten eerste: Laat het idee los dat jij oppermachtig bent, klinkt misschien op het eerste gezicht raar, maar jij verkeert in de veronderstelling dat jij ALTIJD ergens wel schuld aan hebt en zelfs dat jij van alles had kunnen voorkomen. Zoveel macht heb jij niet, wees reëel, anderen hebben ook hun onvolkomenheden, zwakheden net als jij, eigenlijk ben jij geen haar beter of slechter dan alle andere mensen om je heen.
Ten tweede: is al eerder gezegd, als anderen negatief over jou zijn zegt dat meer over hen dan over jou. Je hoeft niet harder te worden, wel gladder. Laat het langs je heen glijden, dat kun je bewust doen door er stil bij te staan, door het je voor te stellen dat het langs je heen glijdt en niet rechtstreeks je hart doorboort. Draai het om: vraag die persoon of hij ergens mee zit, vraag door en luister, er komt altijd wel een triest verhaal.
Verder heb ik een tip voor je waardoor je populariteit zeer gaat stijgen en die goed te doen is als je wat verlegen en teruggetrokken bent en niet graag over jezelf vertelt: vraag de ander(en) hoe het met ze gaat, waar ze mee bezig zijn, wat ze willen gaan doen. Vragen vragen vragen en vooral luisteren. Je zult versteld staan wat je allemaal te horen krijgt en dan hoef je ook minder met jezelf bezig te zijn (wat toch niks oplevert)
Mensen zitten zo in elkaar: als ze zich rot voelen willen ze dat gevoel graag doorgeven aan een ander. Dat lucht hen dan (even) op. Ze verpakken dat gevoel vaak in een verwijt of negatieve opmerking jouw adres zodat jij je dan rot voelt. Het is zaak dat jij dat 'kadootje' niet aanneemt, maar onuitgepakt weer aan hen teruggeeft met een vriendelijke glimlach en een opmerking: het gaat niet zo goed met je he? kan ik wat voor je betekenen?
maandag 29 december 2008 om 19:13
Ik ben echt iemand die zich altijd maar iets aantrekt van wat andere mensen zeggen. [
hallo, ben ook net ingeschakeld, beetje laat misschien maar wil nog even reageren. Even een standaard reactie: zo herkenbaar.
En dan nu een tip: het begint met kleine dingen om er mee om te leren gaan. (uh, mijn ervaring dan) Toevallig heb ik een mooi voorbeeld, dat ik vandaag mee mocht maken en mezelf eens goed te testen. Want inmiddels weet ik dondersgoed dat ik iemand ben die zich altijd maar iets aantrekt van wat andere mensen zeggen.
Een collega gaf mij een steek onder water. Bam, die kwam aan die opmerking! Ik kan de situatie niet schetsen want dat is een beetje moeilijk. Maar het gaat om het principe. Wat gebeurt er? hart gaat sneller kloppen, je in je stoel voelen wegzakken , enfin you name it. Toen dacht ik : hoe zal ik reageren? Toen ze later min of meer alleen met mij was, vroeg ik aan haar waarom ze dat zei. Ik kreeg een antwoord waarin ze zich min of meer verontschuldigde. Maar ze had WEL in de gaten dat ik het een kutopmerking vond. Ik denk dat ze het de volgende keer wel laat. Maar het gaat erom dat je de persoon ermee confronteert en laat merken dat je het niet zomaar over je kant laat gaan. Vereist wat lef, maar echt, met een klein zinnetje kom je al heel ver. Veel succes.
Tip 2: lees het boek "niet morgen, maar nu" van Dyer.
hallo, ben ook net ingeschakeld, beetje laat misschien maar wil nog even reageren. Even een standaard reactie: zo herkenbaar.
En dan nu een tip: het begint met kleine dingen om er mee om te leren gaan. (uh, mijn ervaring dan) Toevallig heb ik een mooi voorbeeld, dat ik vandaag mee mocht maken en mezelf eens goed te testen. Want inmiddels weet ik dondersgoed dat ik iemand ben die zich altijd maar iets aantrekt van wat andere mensen zeggen.
Een collega gaf mij een steek onder water. Bam, die kwam aan die opmerking! Ik kan de situatie niet schetsen want dat is een beetje moeilijk. Maar het gaat om het principe. Wat gebeurt er? hart gaat sneller kloppen, je in je stoel voelen wegzakken , enfin you name it. Toen dacht ik : hoe zal ik reageren? Toen ze later min of meer alleen met mij was, vroeg ik aan haar waarom ze dat zei. Ik kreeg een antwoord waarin ze zich min of meer verontschuldigde. Maar ze had WEL in de gaten dat ik het een kutopmerking vond. Ik denk dat ze het de volgende keer wel laat. Maar het gaat erom dat je de persoon ermee confronteert en laat merken dat je het niet zomaar over je kant laat gaan. Vereist wat lef, maar echt, met een klein zinnetje kom je al heel ver. Veel succes.
Tip 2: lees het boek "niet morgen, maar nu" van Dyer.
maandag 29 december 2008 om 19:30
Oh meid wat herkenbaar. Ik heb ook nachtenlang wakker gelegen met gedachten als: ik had het zo moeten doen... of zo... of ik had dit moeten zeggen. En weet je? De mensen in kwestie zijn die dingen vaak allang vergeten.
Ik kan er nooit zo goed tegen als ik commentaar krijg op een situatie uit mijn leven. "Woon je nu nog steeds in dat kleine flatje?"of: "Werk je daar nou nog steeeeeds?"
Mensen lijken het soms allemaal zo goed te weten en zelf allemaal voor elkaar te hebben, en doen net alsof ze het recht hebben om te oordelen over jouw situatie. Trek je dat niet teveel aan, want mensen bedoelen dat waarschijnlijk helemaal niet op die manier. Jij vat dat alleen zo op, omdat je zelf wellicht te weinig zelfvertrouwen hebt.
Dus inderdaad, word zachter en liever voor jezelf. Geef jezelf complimenten enz. En bedenk dat die mensen in kwestie het waarschijnlijk allemaal niet zo bedoelen. Die zullen dat wel weer meteen vergeten zijn zodra het hun mond uit is. En als ze er wél iets mee bedoelen, is dat lekker hun probleem. Kijk eens naar hun, zijn zij zo perfect? Vast niet!
Ik kan er nooit zo goed tegen als ik commentaar krijg op een situatie uit mijn leven. "Woon je nu nog steeds in dat kleine flatje?"of: "Werk je daar nou nog steeeeeds?"
Mensen lijken het soms allemaal zo goed te weten en zelf allemaal voor elkaar te hebben, en doen net alsof ze het recht hebben om te oordelen over jouw situatie. Trek je dat niet teveel aan, want mensen bedoelen dat waarschijnlijk helemaal niet op die manier. Jij vat dat alleen zo op, omdat je zelf wellicht te weinig zelfvertrouwen hebt.
Dus inderdaad, word zachter en liever voor jezelf. Geef jezelf complimenten enz. En bedenk dat die mensen in kwestie het waarschijnlijk allemaal niet zo bedoelen. Die zullen dat wel weer meteen vergeten zijn zodra het hun mond uit is. En als ze er wél iets mee bedoelen, is dat lekker hun probleem. Kijk eens naar hun, zijn zij zo perfect? Vast niet!
dinsdag 30 december 2008 om 12:37
Mijn mantra is geworden dat ik niet meer wakker lig van mensen die ook niet wakker liggen van mij...
en mij heeft dat heel erg geholpen. Ik lig nu niet meer te piekeren over andere mensen en situaties die ik anders had moeten aanpakken.
Hoop dat ik je daar wat mee kan helpen
en mij heeft dat heel erg geholpen. Ik lig nu niet meer te piekeren over andere mensen en situaties die ik anders had moeten aanpakken.
Hoop dat ik je daar wat mee kan helpen
Stressed is just desserts spelled backwards
maandag 5 januari 2009 om 02:03
Heb ooit ergens geleerd dat zodra je gaat piekeren, je 'stop' tegen jezelf moet roepen. Heel vaak geprobeerd (en andere dingen), maar dat werkte niet voor mij. Toch bleef en blijf ik er wel tegen aan lopen en werd dat zo zat. En daardoor kwam ineens het besef (na trainingen, zelfhulpboeken) dat IK mezelf gevangen hou, door steeds maar over van alles te piekeren. En nu roep ik in gedachten 'VRIJHEID' als ik het weer doe . En dat werkt beter, want dat woord belichaamt veel beter waaraan ik mezelf tekort doe als ik zo doorga.
