Psyche
alle pijlers
Hoe word ik zeker van mezelf?
dinsdag 10 november 2009 om 20:54
dinsdag 10 november 2009 om 22:04
Leuke oefening zomerkind! Ik neem aan dat ik door mijn sterke punten te benoemen en/of te herhalen ik mijn positieve kenmerken benadruk.
Maar ik weet bijvoorbeeld van mezelf dat discusseren, iets inbrengen of achter mijn eigen standpunt blijven staan totaal niet mijn sterke kant is. Hoe zou ik daar mee om kunnen gaan?
Maar ik weet bijvoorbeeld van mezelf dat discusseren, iets inbrengen of achter mijn eigen standpunt blijven staan totaal niet mijn sterke kant is. Hoe zou ik daar mee om kunnen gaan?
dinsdag 10 november 2009 om 22:08
Hoi Demure,
* ivm herkenbaarheid weg gehaald*
Werk je ook? Heb je dagbestedingen? Heb je iemand om je heen die je laat voelen trots op je te zijn als je het goed doet? Je zegt zelf dat je vind dat je er best mag wezen, en blijf dat ook zeggen tegen jezelf. Je bent niet minder dan een ander.
Positieve stimulatie werkt het allerbeste.
Als je moeilijkheden hebt met discussies voeren, observeer eerst en probeer je langzaam toe te voegen in een discussie. Jij denkt dat je dom over komt, maar vaak is dit toch anders dan je gedacht hebt.
Beloon jezelf, en ook al vind iemand je dom of wat dan ook! Niks om geven wat een ander denkt. Jij bent jij en daar moeten ze het maar mee doen.
Ik heb niet veel tips verder, ik vind het zelf ook wel moeilijk hoe ik met mijn vriend om moet gaan zo af en toe.
Maar als je iets wilt vragen of wilt weten, hoor ik het wel
* ivm herkenbaarheid weg gehaald*
Werk je ook? Heb je dagbestedingen? Heb je iemand om je heen die je laat voelen trots op je te zijn als je het goed doet? Je zegt zelf dat je vind dat je er best mag wezen, en blijf dat ook zeggen tegen jezelf. Je bent niet minder dan een ander.
Positieve stimulatie werkt het allerbeste.
Als je moeilijkheden hebt met discussies voeren, observeer eerst en probeer je langzaam toe te voegen in een discussie. Jij denkt dat je dom over komt, maar vaak is dit toch anders dan je gedacht hebt.
Beloon jezelf, en ook al vind iemand je dom of wat dan ook! Niks om geven wat een ander denkt. Jij bent jij en daar moeten ze het maar mee doen.
Ik heb niet veel tips verder, ik vind het zelf ook wel moeilijk hoe ik met mijn vriend om moet gaan zo af en toe.
Maar als je iets wilt vragen of wilt weten, hoor ik het wel
dinsdag 10 november 2009 om 22:36
Beste Chix,
Bedankt voor je uitgebreide reactie. Bijzonder om te lezen dat je vriend soortgelijke gebeurtenissen heeft meegemaakt in zijn leven. Ik hoop dat het inmiddels beter met hem gaat en hij zijn angsten kan overwinnen. Gelukkig heb ik geen straat- of mensenvrees, al ben ik niet het type die je snel in een overvolle kroeg zult vinden, dan word ik erg onrustig.
Momenteel volg ik de opleiding verpleegkunde. En onzekerheid is niet bepaald iets wat je kunt gebruiken bij deze baan. Ik moet stevig in mijn schoenen kunnen staan in relatie tot mijn patienten.
Ik heb een lieve vriend die voor mij echt een rots in de branding is. Op emotioneel gebied is hij misschien niet super ontwikkelt. Het inlevingsvermogen is er niet altijd. Verder heb ik wel een aantal leuke mensen om me heen verzameld. Maar ik wil liever niet altijd zeuren over mijn problemen, daarom heb ik dit niet met ze besproken. Ook zijn er veel mensen in mijn omgeving die net iets te stevig in hun schoenen staan (vrienden van mijn vriend bijvoorbeeld). Daar heb ik nog wel eens problemen mee. Die staan totaal niet open voor wat je zegt. Het klopt inderdaad wel wat je zegt dat ik bang ben wat mensen van me vinden. Dom bijvoorbeeld. De vrienden van mijn vriend zijn behoorlijk slim, en halen je heel makkelijk onderuit. En daar ben ik behoorlijk gevoelig voor. Ik kan daar heel lang over zitten malen. Ik trek het me heel persoonlijk aan.
Ik moet wel leren om mijn eigen ding te doen en me niet zoveel van anderen aan te trekken, maar dat is zo damn difficult!
Bedankt voor je uitgebreide reactie. Bijzonder om te lezen dat je vriend soortgelijke gebeurtenissen heeft meegemaakt in zijn leven. Ik hoop dat het inmiddels beter met hem gaat en hij zijn angsten kan overwinnen. Gelukkig heb ik geen straat- of mensenvrees, al ben ik niet het type die je snel in een overvolle kroeg zult vinden, dan word ik erg onrustig.
Momenteel volg ik de opleiding verpleegkunde. En onzekerheid is niet bepaald iets wat je kunt gebruiken bij deze baan. Ik moet stevig in mijn schoenen kunnen staan in relatie tot mijn patienten.
Ik heb een lieve vriend die voor mij echt een rots in de branding is. Op emotioneel gebied is hij misschien niet super ontwikkelt. Het inlevingsvermogen is er niet altijd. Verder heb ik wel een aantal leuke mensen om me heen verzameld. Maar ik wil liever niet altijd zeuren over mijn problemen, daarom heb ik dit niet met ze besproken. Ook zijn er veel mensen in mijn omgeving die net iets te stevig in hun schoenen staan (vrienden van mijn vriend bijvoorbeeld). Daar heb ik nog wel eens problemen mee. Die staan totaal niet open voor wat je zegt. Het klopt inderdaad wel wat je zegt dat ik bang ben wat mensen van me vinden. Dom bijvoorbeeld. De vrienden van mijn vriend zijn behoorlijk slim, en halen je heel makkelijk onderuit. En daar ben ik behoorlijk gevoelig voor. Ik kan daar heel lang over zitten malen. Ik trek het me heel persoonlijk aan.
Ik moet wel leren om mijn eigen ding te doen en me niet zoveel van anderen aan te trekken, maar dat is zo damn difficult!
dinsdag 10 november 2009 om 23:25
*Ivm Herkenbaarheid* stukje verwijderd
Het is goed om te horen dat je een lieve vriend hebt die je steunt en helpt. Mannen zijn vaak emotioneel anders dan vrouwen. Je kan niet verwachten van jezelf dat je in 1 keer barst van de zelfvertrouwen. Dat groeit naarmate je er aan werkt. Het kan je helpen als je vriend of iemand anders aangeeft dat je goed bezig bent en je complimenteerd. Het zijn ook de kleine dingen die tellen. Je geeft nu zelf aan dat je er flauw van bent om zo onzeker te zijn, en je er aan wil gaan werken. Dat je het zelf ziet en toegeeft is al een eerste stap.
Wees bij de mensen waar jij je goed bij voelt, mensen die onderuit halen heb je niet veel aan. Trek jezelf eerst even terug als je bij deze mensen bent. Werk aan jezelf en dan zal je merken dat je meer bestand ben tegen bepaalde opmerkingen. Je vind ze slim over komen, maar iemand onder uit halen in een gesprek, vind ik eerder achterlijk over komen. Niet volwassen in ieder geval. Wees sterker dan dat en besteed er geen aandacht aan.
Je bent met een goede opleiding bezig, je wilt werken aan jezelf en je hebt een lieve vriend. Wees trots op jezelf, dat kan niemand je af nemen, want je doet het goed.
En op papier zetten wat goed gaat en wat anders zou kunnen, kan heel goed helpen. Dat heldert het vaak wat meer op. En kan je stukje bij beetje gaan werken aan eerst 1 punt en dan het andere. Stap voor stap..
Zo dat was weer ff een uitgebreid verhaal van mij Hoop dat je er wat aan hebt.
Groetjes!
Het is goed om te horen dat je een lieve vriend hebt die je steunt en helpt. Mannen zijn vaak emotioneel anders dan vrouwen. Je kan niet verwachten van jezelf dat je in 1 keer barst van de zelfvertrouwen. Dat groeit naarmate je er aan werkt. Het kan je helpen als je vriend of iemand anders aangeeft dat je goed bezig bent en je complimenteerd. Het zijn ook de kleine dingen die tellen. Je geeft nu zelf aan dat je er flauw van bent om zo onzeker te zijn, en je er aan wil gaan werken. Dat je het zelf ziet en toegeeft is al een eerste stap.
Wees bij de mensen waar jij je goed bij voelt, mensen die onderuit halen heb je niet veel aan. Trek jezelf eerst even terug als je bij deze mensen bent. Werk aan jezelf en dan zal je merken dat je meer bestand ben tegen bepaalde opmerkingen. Je vind ze slim over komen, maar iemand onder uit halen in een gesprek, vind ik eerder achterlijk over komen. Niet volwassen in ieder geval. Wees sterker dan dat en besteed er geen aandacht aan.
Je bent met een goede opleiding bezig, je wilt werken aan jezelf en je hebt een lieve vriend. Wees trots op jezelf, dat kan niemand je af nemen, want je doet het goed.
En op papier zetten wat goed gaat en wat anders zou kunnen, kan heel goed helpen. Dat heldert het vaak wat meer op. En kan je stukje bij beetje gaan werken aan eerst 1 punt en dan het andere. Stap voor stap..
Zo dat was weer ff een uitgebreid verhaal van mij Hoop dat je er wat aan hebt.
Groetjes!
dinsdag 10 november 2009 om 23:52
Bedankt voor je bemoedigende woorden Chix. Eigenlijk is het ook heel simpel: ga met mensen om die je aardig vindt, en blijf uit de buurt van mensen die je op je zenuwen werken. Helaas heb je dat niet altijd voor het zeggen. En dan heb ik wat handvatten nodig om mezelf staande te houden. Ik zal in ieder geval proberen om positiever over mezelf te leren denken.
Overigens knap van je vriend dat hij zo hard aan zichzelf werkt!
Overigens knap van je vriend dat hij zo hard aan zichzelf werkt!
woensdag 11 november 2009 om 00:01
Positieve punten aan jezelf opnoemen/schrijven werkt echt, en er is een grote kans dat er een boel positief is aan jou waar jij allang niet meer bij stil staat of wat je normaal bent gaan vinden.
Noem maar eens op wat je allemaal gedaan hebt vanaf je 16e en ga na door vergelijking met vriendinnen wat aan dat lijstje bewonderenswaardig is en er gaat een wereld voor je open.
Ohja en werken aan iets van jezelf is zowieso al bewonderenswaardig!
Noem maar eens op wat je allemaal gedaan hebt vanaf je 16e en ga na door vergelijking met vriendinnen wat aan dat lijstje bewonderenswaardig is en er gaat een wereld voor je open.
Ohja en werken aan iets van jezelf is zowieso al bewonderenswaardig!
