Psyche
alle pijlers
Hypochondrie: de angst neemt me over
donderdag 25 mei 2017 om 01:43
Hoi allemaal,
Ik ben nieuw hier en zal me dus keurig even voorstellen. Ik ben een jongen/man van 24. Ik studeer in het altijd bruizende Groningen en verwacht over een maandje klaar te zijn. Verder heb ik verschillende hobby's als bijvoorbeeld lezen, series, met vrienden zijn en voetbal.
Eigenlijk gaat alles heel goed. Studie bijna afgerond, baan al in de pocket. Maar toch.. Hypochondrie. Na eerder een periode van extreme ziektevrees te hebben gehad, merkte ik een aantal maanden geleden dat het terug kwam. Welliswaar op de achtergrond en dus nog niet zo storend. Ik vermoed dat voor mij de trigger was dat een studiegenoot van mij kanker kreeg. Gelukkig maakt ze het nu. Ik maak het dus minder goed, is de angst.
Mijn 'hoofdangst' is kanker. Ik google me rot. Elk pijntje dat ik heb móét in mijn hoofd wel een vorm van kanker zijn. Dit googlen is dwangmatig. Ik kan het niet laten. Verder is de angst om ziek te zijn de hele dag sluimerend aanwezig.
De dokter heeft mij reeds doorverwezen naar de psycholoog, maar lange wachtijden. Ondertussen zit ik hier met mijn angst en af en toe paniekaanvallen.
Ik merk dat afleiding helpt. Daarom dit topic. Ik wil met iedereen over alles praten, haha. Ook contact met 'lotgenoten' vind ik fijn. Misschien kunnen we ervaringen uitwisselen?
Ik besef dat ik me op deze manier kwetsbaar opstel en dat het lastig is je in te leven in hoe het is om hypochondrie te hebben. Als je vragen hebt, stel ze!
Ik ben nieuw hier en zal me dus keurig even voorstellen. Ik ben een jongen/man van 24. Ik studeer in het altijd bruizende Groningen en verwacht over een maandje klaar te zijn. Verder heb ik verschillende hobby's als bijvoorbeeld lezen, series, met vrienden zijn en voetbal.
Eigenlijk gaat alles heel goed. Studie bijna afgerond, baan al in de pocket. Maar toch.. Hypochondrie. Na eerder een periode van extreme ziektevrees te hebben gehad, merkte ik een aantal maanden geleden dat het terug kwam. Welliswaar op de achtergrond en dus nog niet zo storend. Ik vermoed dat voor mij de trigger was dat een studiegenoot van mij kanker kreeg. Gelukkig maakt ze het nu. Ik maak het dus minder goed, is de angst.
Mijn 'hoofdangst' is kanker. Ik google me rot. Elk pijntje dat ik heb móét in mijn hoofd wel een vorm van kanker zijn. Dit googlen is dwangmatig. Ik kan het niet laten. Verder is de angst om ziek te zijn de hele dag sluimerend aanwezig.
De dokter heeft mij reeds doorverwezen naar de psycholoog, maar lange wachtijden. Ondertussen zit ik hier met mijn angst en af en toe paniekaanvallen.
Ik merk dat afleiding helpt. Daarom dit topic. Ik wil met iedereen over alles praten, haha. Ook contact met 'lotgenoten' vind ik fijn. Misschien kunnen we ervaringen uitwisselen?
Ik besef dat ik me op deze manier kwetsbaar opstel en dat het lastig is je in te leven in hoe het is om hypochondrie te hebben. Als je vragen hebt, stel ze!
donderdag 25 mei 2017 om 02:15
Ja, ik herken precies wat je schrijft.
Ook het googlen.
Anti depressiva hielp mij erover heen.
Ik heb het anderhalf jaar geslikt, wat een verademing.
Op het moment slik ik niets, en de hypochondrie is er nog wel, maar op de achtergrond.
Vooralsnog helpt mijn zelfopgelegde google-verbod het op afstand te houden.
Succes, het verpest echt alles wat goed is in je leven.
Ook het googlen.
Anti depressiva hielp mij erover heen.
Ik heb het anderhalf jaar geslikt, wat een verademing.
Op het moment slik ik niets, en de hypochondrie is er nog wel, maar op de achtergrond.
Vooralsnog helpt mijn zelfopgelegde google-verbod het op afstand te houden.
Succes, het verpest echt alles wat goed is in je leven.
Het was zo donker dat ik overal lichtpuntjes zag.
donderdag 25 mei 2017 om 02:19
Ik heb een hypochondrische fase gehad, ik ben uiteindelijk er zo over gaan denken, dan heb ik dat toch gewoon. Als ik het echt heb, zal ik namelijk op een gegeven moment wel dood neervallen. Dat merken we dan wel, als dat zo is. Ik heb een uitvaartverzekering afgesloten en geaccepteerd dat ik een sterfelijk mens ben, dat hielp ook.
En echt zieke mensen he, als je die in je omgeving hebt, ga je inzien dat een ernstige ziekte, echt ernstig is. Dat is niet iets wat je kunt vermijden, dan moet je echt naar de dokter omdat de symptomen je om de oren vliegen. Als ik dat zag, schaamde ik me voor mijn onredelijke angst terwijl ik gewoon gezond ben.
Sterkte!
En echt zieke mensen he, als je die in je omgeving hebt, ga je inzien dat een ernstige ziekte, echt ernstig is. Dat is niet iets wat je kunt vermijden, dan moet je echt naar de dokter omdat de symptomen je om de oren vliegen. Als ik dat zag, schaamde ik me voor mijn onredelijke angst terwijl ik gewoon gezond ben.
Sterkte!
❤❤❤Unicorns & rainbows❤❤❤
donderdag 25 mei 2017 om 21:19
Hoi,
Heel herkenbaar...bij mij is het ook begin 20 begonnen na een hyperventilatie en paniekaanval. Ik ben ook werkzaam in medische sector dus dat is ook niet altijd handig
Bij mij is het met periodes aanwezig..wat ik merk is dat het bij veranderingen of spannende dingen naar boven komt. Net of het ook iets is om toch een soort controle te houden terwijl het absoluut niet zo voelt.
Ik kan me voorstellen dat een zieke studiegenoot als een trigger werkt.
Weet je ook waardoor het kwam dat je eerder last kreeg van ziektevrees?
Heel herkenbaar...bij mij is het ook begin 20 begonnen na een hyperventilatie en paniekaanval. Ik ben ook werkzaam in medische sector dus dat is ook niet altijd handig
Bij mij is het met periodes aanwezig..wat ik merk is dat het bij veranderingen of spannende dingen naar boven komt. Net of het ook iets is om toch een soort controle te houden terwijl het absoluut niet zo voelt.
Ik kan me voorstellen dat een zieke studiegenoot als een trigger werkt.
Weet je ook waardoor het kwam dat je eerder last kreeg van ziektevrees?
donderdag 25 mei 2017 om 23:59
vrijdag 26 mei 2017 om 00:02
Ik wil het liefst zonder medicatie. Mijn huisarts is overigens ook de laatste die me anti despresiva zal geven. Vind het goed dat hij terughoudend is met dit soort middelen. Bedankt, en het komt vast goed met mijDelite_ schreef: ↑25-05-2017 02:15Ja, ik herken precies wat je schrijft.
Ook het googlen.
Anti depressiva hielp mij erover heen.
Ik heb het anderhalf jaar geslikt, wat een verademing.
Op het moment slik ik niets, en de hypochondrie is er nog wel, maar op de achtergrond.
Vooralsnog helpt mijn zelfopgelegde google-verbod het op afstand te houden.
Succes, het verpest echt alles wat goed is in je leven.
vrijdag 26 mei 2017 om 00:04
Mag ik vragen waarom je denkt dat lotgenoten elkaar triggeren? Ik snap het idee wel, maar ik merk dat het wél helpt voor mij. Ik spreek ook niet over ziektes, maar puur over de hypochondrie en de werking hiervan.
vrijdag 26 mei 2017 om 00:08
Hoi!matz schreef: ↑25-05-2017 21:19Hoi,
Heel herkenbaar...bij mij is het ook begin 20 begonnen na een hyperventilatie en paniekaanval. Ik ben ook werkzaam in medische sector dus dat is ook niet altijd handig
Bij mij is het met periodes aanwezig..wat ik merk is dat het bij veranderingen of spannende dingen naar boven komt. Net of het ook iets is om toch een soort controle te houden terwijl het absoluut niet zo voelt.
Ik kan me voorstellen dat een zieke studiegenoot als een trigger werkt.
Weet je ook waardoor het kwam dat je eerder last kreeg van ziektevrees?
Ja, bij mij idd ook hyperventilatie en paniekaanvallen. Idd bij spanning of stress lijkt het de kop op te steken.
Ik vermoed dat de eerste fase kwam door mijn stage destijds. Ik werd daar (in de (gezondheids)zorg heel erg met mijn neus op de feiten gedrukt. Voornamelijk op het feit dat het leven eindig is.
vrijdag 26 mei 2017 om 06:47
Wellicht dat alleen over hypochondrie schrijven helpt, maar je noemt al specifiek waar je bang voor bent en een andere hypochonder reageert daarop met ook angst voor en dan de hele tijd voelen aan... dat kan bij jou triggeren dat je dat ook gaat doen. Ik heb hier al heel wat hypochondrie topics voorbij zien komen en daarin ook heel wat mensen zien verzuchten dat ze door het topic er wel erg veel mee bezig waren.
Hoe helpt lotgenoten contact jou dan?
zaterdag 27 mei 2017 om 20:07
Mijn hypochondrie steekt sinds een paar maanden (na een heftige gebeurtenis) ook weer aardig 'de kop op'. Uiteindelijk is mijn antidepressiva wat opgehoogd. Ik wil het googlen nu ook stoppen. Lukt aardig maar af en toe toch een behoorlijk dwang hiertoe.Delite_ schreef: ↑25-05-2017 02:15Ja, ik herken precies wat je schrijft.
Ook het googlen.
Anti depressiva hielp mij erover heen.
Ik heb het anderhalf jaar geslikt, wat een verademing.
Op het moment slik ik niets, en de hypochondrie is er nog wel, maar op de achtergrond.
Vooralsnog helpt mijn zelfopgelegde google-verbod het op afstand te houden.
Succes, het verpest echt alles wat goed is in je leven.
Hoe ga jij hiermee om Delite?
Vind het soms lastig; vroeger moest ik eerst een computer opstarten..nu is het zo opgezocht op de mobiel..
Google van mijn mobiel halen zou een idee zijn..alleen kan dat niet eens volgens mij
zondag 28 mei 2017 om 00:36
Het is ook lastig Matz.
Ik heb ook niet echt een tip, niet echt DE manier om te stoppen met googlen.
Het werd voor mij gewoon makkelijker naarmate ik me langer kon beheersen.
Zoals niet roken makkelijker wordt met het verstrijken van de tijd.
De enige tip die ik dus heb is het echt gewoon niet doen.
Makkelijk gezegd he?
Wij hypochonders googlen ook verkeerd.
Ik kan googlen dat ik een blauwe plek heb, maar ben niet tevreden met de antwoorden die ik krijg totdat dr. Google me verteld dat het leukemie is.
Toen ik me van dat patroon bewust werd, werd het voor mij makkelijker om te stoppen.
En het is ook iets breder dan alleen maar google. Ik kom hier bv ook bijna nooit op de gezondheidspijler.
Ik heb ook niet echt een tip, niet echt DE manier om te stoppen met googlen.
Het werd voor mij gewoon makkelijker naarmate ik me langer kon beheersen.
Zoals niet roken makkelijker wordt met het verstrijken van de tijd.
De enige tip die ik dus heb is het echt gewoon niet doen.
Makkelijk gezegd he?
Wij hypochonders googlen ook verkeerd.
Ik kan googlen dat ik een blauwe plek heb, maar ben niet tevreden met de antwoorden die ik krijg totdat dr. Google me verteld dat het leukemie is.
Toen ik me van dat patroon bewust werd, werd het voor mij makkelijker om te stoppen.
En het is ook iets breder dan alleen maar google. Ik kom hier bv ook bijna nooit op de gezondheidspijler.
Het was zo donker dat ik overal lichtpuntjes zag.
