Psyche
alle pijlers
Ik ben zo bang... deel 3
woensdag 3 maart 2010 om 13:04
donderdag 4 maart 2010 om 08:30
De daken zijn hier wit, maar de zon doet ook hier goed zijn werk. Ik hoor geen vogels, maar er zit wel een bronstig konijn in de tuin. Of had ik dat nou beter niet kunnen schrijven als Robo haar hand niet omdraait voor een reebout? Anyway, die paarse hakken kunnen volgens mij binnenkort weer zonder kousen.
donderdag 4 maart 2010 om 08:33
Robo zijn jullie de nacht een beetje doorgekomen?
Die rot nachten zijn altijd het ergste.
Gek, maar ik weet gewoon niet wat ik nu moet schrijven.
Ik type en haal weer weg. Ik zit al een half uur tegen dit scherm aan te kijken en ik weet het gewoon niet.
Bootje, ik denk aan je, leef met je mee en ik hou van je.
Verder kom ik even niet.
Die rot nachten zijn altijd het ergste.
Gek, maar ik weet gewoon niet wat ik nu moet schrijven.
Ik type en haal weer weg. Ik zit al een half uur tegen dit scherm aan te kijken en ik weet het gewoon niet.
Bootje, ik denk aan je, leef met je mee en ik hou van je.
Verder kom ik even niet.
donderdag 4 maart 2010 om 08:39
quote:eleonora schreef op 04 maart 2010 @ 08:05:
Over dat van 'wat medeforummers willen doen'; dat zijn dus een heleboel mensen. Dat dat heel duidelijk is.
Ik heb geroepen dat ik naar Robo toe zal gaan maar er zijn er meer die dat willen en gaan overleggen met Robo over bij haar op visite gaan. Ik ben dus niet de enige.
Er zijn hier op dit topic werkelijk fantastische vrouwen die al heel lang (bijna) dagelijks met Robo meeleven en ook buiten dit topic heeft Robo hele trouwe en lieve forumvrienden.
Robo, wat is het voor weer bij jullie daar?
Hier is het ijskoud en zonnig.
Wat mij betreft het mooiste weer van de wereld.
Goedemorgen overigens!
De sneeuw komt jullie kant op Leo. In Noord Drenthe sneeuwt het nu heel lichtjes, nadat de dag zonnig begonnen is.
Ik kan me heel goed voorstellen dat Robo er niet op zit te wachten dat het halve Vivaforum uit een bus komt rollen.
Maar ook op afstand kunnen mensen misschien iets betekenen? Er zijn wel vaker acties opgestart hier op het forum.
Over dat van 'wat medeforummers willen doen'; dat zijn dus een heleboel mensen. Dat dat heel duidelijk is.
Ik heb geroepen dat ik naar Robo toe zal gaan maar er zijn er meer die dat willen en gaan overleggen met Robo over bij haar op visite gaan. Ik ben dus niet de enige.
Er zijn hier op dit topic werkelijk fantastische vrouwen die al heel lang (bijna) dagelijks met Robo meeleven en ook buiten dit topic heeft Robo hele trouwe en lieve forumvrienden.
Robo, wat is het voor weer bij jullie daar?
Hier is het ijskoud en zonnig.
Wat mij betreft het mooiste weer van de wereld.
Goedemorgen overigens!
De sneeuw komt jullie kant op Leo. In Noord Drenthe sneeuwt het nu heel lichtjes, nadat de dag zonnig begonnen is.
Ik kan me heel goed voorstellen dat Robo er niet op zit te wachten dat het halve Vivaforum uit een bus komt rollen.
Maar ook op afstand kunnen mensen misschien iets betekenen? Er zijn wel vaker acties opgestart hier op het forum.
donderdag 4 maart 2010 om 09:14
Goedemorgen.
Robo hoop dat je goed hebt kunnen slapen vannacht en hoop ook dat het voorjaar inmiddels doorbreekt, daar bij jou op je Franse berg. Genoten van de reebout gisteravond? Het water liep mij in elk geval in de mond.
Vorig jaar hebben we onze geveltuin bestraat. Nu de lente eraan komt proberen twee narcissen zich een weg tussen de stenen naar boven te banen. En dat gaat ze lukken ook. Mooi gezicht. En symbolisch ook.
Robo hoop dat je goed hebt kunnen slapen vannacht en hoop ook dat het voorjaar inmiddels doorbreekt, daar bij jou op je Franse berg. Genoten van de reebout gisteravond? Het water liep mij in elk geval in de mond.
Vorig jaar hebben we onze geveltuin bestraat. Nu de lente eraan komt proberen twee narcissen zich een weg tussen de stenen naar boven te banen. En dat gaat ze lukken ook. Mooi gezicht. En symbolisch ook.
donderdag 4 maart 2010 om 09:17
quote:Ikbenanoniem schreef op 04 maart 2010 @ 08:39:
[...]
Ik kan me heel goed voorstellen dat Robo er niet op zit te wachten dat het halve Vivaforum uit een bus komt rollen.
Ik neem toch aan dat Robo ook snapt dat dat niet écht gaat gebeuren. Het is een uiting van een machteloos gevoel van mensen. Denk ik tenminste.
Goedemorgen trouwens Robo,
Ik voel me een beetje een indringer in je topic waar je al zo lang met allerlei vaste mensen je lief en leed deelt. Op één of andere manier voelt het voor ´ons´ meelezers of we je kennen maar andersom is dat natuurlijk helemaal niet zo. Ik zal dus af en toe een kaarsje voor je branden en verder je topic weer van een afstandje gaan volgen. Ik wens je vanaf deze plek nog wel héél veel kracht, moed en vooral ook mooie momenten (en steun van je vaste achterban) de komende tijd.
[...]
Ik kan me heel goed voorstellen dat Robo er niet op zit te wachten dat het halve Vivaforum uit een bus komt rollen.
Ik neem toch aan dat Robo ook snapt dat dat niet écht gaat gebeuren. Het is een uiting van een machteloos gevoel van mensen. Denk ik tenminste.
Goedemorgen trouwens Robo,
Ik voel me een beetje een indringer in je topic waar je al zo lang met allerlei vaste mensen je lief en leed deelt. Op één of andere manier voelt het voor ´ons´ meelezers of we je kennen maar andersom is dat natuurlijk helemaal niet zo. Ik zal dus af en toe een kaarsje voor je branden en verder je topic weer van een afstandje gaan volgen. Ik wens je vanaf deze plek nog wel héél veel kracht, moed en vooral ook mooie momenten (en steun van je vaste achterban) de komende tijd.
donderdag 4 maart 2010 om 09:18
Hoe voel je je lichamelijk eigenlijk Robo?
Zijn er nog speciale dingen die je eens in je leven zou willen doen, die je nu nog kunt realiseren? Een parachutesprong bijv. of naar Tibet gaan. Zie film 'the bucketlist'. Geen idee hoe ik er zelf in zou staan als ik weet dat het einde er aan zit te komen, maar ik hoop dat ik dan alle remmen los gooi (mits lichamelijk nog mogelijk) en er nog alles uit haal wat er in zit.
Zijn er nog speciale dingen die je eens in je leven zou willen doen, die je nu nog kunt realiseren? Een parachutesprong bijv. of naar Tibet gaan. Zie film 'the bucketlist'. Geen idee hoe ik er zelf in zou staan als ik weet dat het einde er aan zit te komen, maar ik hoop dat ik dan alle remmen los gooi (mits lichamelijk nog mogelijk) en er nog alles uit haal wat er in zit.
donderdag 4 maart 2010 om 09:40
donderdag 4 maart 2010 om 10:12
quote:Lunax schreef op 04 maart 2010 @ 09:17:
[...]
Ik voel me een beetje een indringer in je topic waar je al zo lang met allerlei vaste mensen je lief en leed deelt. Op één of andere manier voelt het voor ´ons´ meelezers of we je kennen maar andersom is dat natuurlijk helemaal niet zo. Ik zal dus af en toe een kaarsje voor je branden en verder je topic weer van een afstandje gaan volgen. Ik wens je vanaf deze plek nog wel héél veel kracht, moed en vooral ook mooie momenten (en steun van je vaste achterban) de komende tijd.
Zoals Lunax dat opschrijft, geldt dat voor mij ook. Wist alleen niet zo goed hoe dat te zeggen.
Trouwens, ik denk dat het er met ons nog velen zijn. Dat je dus van nog veel meer mensen steun krijgt in gedachten, dan die dat hier werkelijk neerzetten. Ik hoop dat je dat toch ergens kracht geeft en steun.
[...]
Ik voel me een beetje een indringer in je topic waar je al zo lang met allerlei vaste mensen je lief en leed deelt. Op één of andere manier voelt het voor ´ons´ meelezers of we je kennen maar andersom is dat natuurlijk helemaal niet zo. Ik zal dus af en toe een kaarsje voor je branden en verder je topic weer van een afstandje gaan volgen. Ik wens je vanaf deze plek nog wel héél veel kracht, moed en vooral ook mooie momenten (en steun van je vaste achterban) de komende tijd.
Zoals Lunax dat opschrijft, geldt dat voor mij ook. Wist alleen niet zo goed hoe dat te zeggen.
Trouwens, ik denk dat het er met ons nog velen zijn. Dat je dus van nog veel meer mensen steun krijgt in gedachten, dan die dat hier werkelijk neerzetten. Ik hoop dat je dat toch ergens kracht geeft en steun.
donderdag 4 maart 2010 om 10:30
donderdag 4 maart 2010 om 12:31
Robo, zelfs mijn broodje kaas kan ik niet opeten zonder te denken: "ohja, dat eet ze graag" (met vervolgens visioenen van platgedrukte, groen geworden bruine boterhammen in een envelopje geadresseerd aan "Robo" in de brievenbus (er was ooit een reclame van, maar kan 'm zo snel op youtube niet vinden))
Ik hoop dat je lekker hebt geslapen en relatief rustig je dag doorkomt. Ik ben ook benieuwd hoe het met je man gaat. Samen aftellen tot dinsdag wordt er niet gemakkelijker op als je je allebei zo ongelukkig voelt.
En welgemeende voor jullie allebei!
Veel liefs, Ing
Ik hoop dat je lekker hebt geslapen en relatief rustig je dag doorkomt. Ik ben ook benieuwd hoe het met je man gaat. Samen aftellen tot dinsdag wordt er niet gemakkelijker op als je je allebei zo ongelukkig voelt.
En welgemeende voor jullie allebei!
Veel liefs, Ing
donderdag 4 maart 2010 om 12:52
Haha Ingmagh, getver, die groene boterhammen 
Hier gaat het wel, bijna niet geslapen vannacht maar SATC helpt me er dan altijd weer doorheen.
Vandaag toch maar even praktisch wat gaan doen, genoeg gelummeld nu.
Ik hoop dat die bus niet echt langs gaat komen; mijn man zei al, als er een bus vol joelende vrouwen op de stoep staat pak ik mijn jachtgeweer
Wel heel lief hoor, iedereen die meedenkt en aan me denkt en meeleeft; ik zeg het nhiet veel maar dat doet toch goed.
Het is alleen zo dat momenteel mijn emoties en gedachten van de ene naar de andere kant doorslaan; ik heb net als anderen hier al meerdere malen gehad dat ik iets neertyp en het dan weer weghaal. Niet omdat ik niet weet wat ik moet zeggen, maar omdat ik soms binnen 15 min van hoop naar gelatenheid naar angst naar optimisme ben gegaan.
Dinsdag de scan, wat daaruit komt is heel bepalend voor hoe het nu verder gaat en ik wacht dat af voordat ik nog verder in de toekomst kijk.
Alleen als ik naar mijn man kijkt breekt mijn hart. Hij heeft weinig mensen, we zijn zo samen, al sinds het begin, dat ik het bijna niet aankan om na te denken over hoe het moet als hij alleen verder moet, ooit. Liefde doet pijn soms, zeker als de dood om de hoek komt kijken.
Hier gaat het wel, bijna niet geslapen vannacht maar SATC helpt me er dan altijd weer doorheen.
Vandaag toch maar even praktisch wat gaan doen, genoeg gelummeld nu.
Ik hoop dat die bus niet echt langs gaat komen; mijn man zei al, als er een bus vol joelende vrouwen op de stoep staat pak ik mijn jachtgeweer
Wel heel lief hoor, iedereen die meedenkt en aan me denkt en meeleeft; ik zeg het nhiet veel maar dat doet toch goed.
Het is alleen zo dat momenteel mijn emoties en gedachten van de ene naar de andere kant doorslaan; ik heb net als anderen hier al meerdere malen gehad dat ik iets neertyp en het dan weer weghaal. Niet omdat ik niet weet wat ik moet zeggen, maar omdat ik soms binnen 15 min van hoop naar gelatenheid naar angst naar optimisme ben gegaan.
Dinsdag de scan, wat daaruit komt is heel bepalend voor hoe het nu verder gaat en ik wacht dat af voordat ik nog verder in de toekomst kijk.
Alleen als ik naar mijn man kijkt breekt mijn hart. Hij heeft weinig mensen, we zijn zo samen, al sinds het begin, dat ik het bijna niet aankan om na te denken over hoe het moet als hij alleen verder moet, ooit. Liefde doet pijn soms, zeker als de dood om de hoek komt kijken.
