Psyche
alle pijlers
Ik ben zo bang... deel 3
woensdag 3 maart 2010 om 13:04
donderdag 4 maart 2010 om 13:18
Lieve Bo ik moest toch even glimlachen om Ro met zijn jachtgeweer. Kan me er alles bij voorstellen zeg....dat je die drukte er nu echt niet bij kunt hebben als je met jezelf al geen raad weet.
Dat je gewoon niks goeds kunt opschrijven, wat moeilijk is dat toch he? we hebben het allemaal nu. Ik voel me zo te kort schieten, lig er ook wakker van, maar er IS ook geen goeds in deze situatie, hoe of ik ook zoek. Je liefde voor Ro is groots, ja wat wordt er van hem. Hij heeft in elk geval prachtige herinneringen dat is zeker.
Dat je gewoon niks goeds kunt opschrijven, wat moeilijk is dat toch he? we hebben het allemaal nu. Ik voel me zo te kort schieten, lig er ook wakker van, maar er IS ook geen goeds in deze situatie, hoe of ik ook zoek. Je liefde voor Ro is groots, ja wat wordt er van hem. Hij heeft in elk geval prachtige herinneringen dat is zeker.
donderdag 4 maart 2010 om 13:21
Robo, ik weet niet hoe het in Frankrijk zit maar hier krijg je in dit soort heftige gevallen psychologische bijstand indien je dat wenst.
Ook voor de partner.
Wellicht is het goed daar eens naar te vragen.
Ik kan me voorstellen dat jullie zowiezo moeite hebben alle gedachten die jullie los van elkaar hebben naar elkaar uit te spreken. Je bent ook bang je geliefde nog meer de put in de praten.
Het kan voor je man misschien wat lucht geven om zijn hart uit te kunnen storten bij iemand die niet direkt betrokken is bij jullie verhaal.
Ook voor de partner.
Wellicht is het goed daar eens naar te vragen.
Ik kan me voorstellen dat jullie zowiezo moeite hebben alle gedachten die jullie los van elkaar hebben naar elkaar uit te spreken. Je bent ook bang je geliefde nog meer de put in de praten.
Het kan voor je man misschien wat lucht geven om zijn hart uit te kunnen storten bij iemand die niet direkt betrokken is bij jullie verhaal.
donderdag 4 maart 2010 om 13:26
Gelukkeling, ja, hij gaat het wel redden uiteindelijk want hij moét wel, maar oh wat doet het me zeer om aan hem te denken.
Ik hoop dat ik nog jaren leef voordat het echt misgaat zodat hij en ik samen nog wat leuks kunnen doen en veel herinneringen samen maken.
Neele, ja ik weet dat psychische hulp bestaat. Zowel man als ik hebben daar alleen helemaal geen behoefte aan momenteel. Als het ooit nodig is weten we waar we aan kunnen kloppen
maar vooralsnog doen we het nog even samen en zelf.
Ik hoop dat ik nog jaren leef voordat het echt misgaat zodat hij en ik samen nog wat leuks kunnen doen en veel herinneringen samen maken.
Neele, ja ik weet dat psychische hulp bestaat. Zowel man als ik hebben daar alleen helemaal geen behoefte aan momenteel. Als het ooit nodig is weten we waar we aan kunnen kloppen
maar vooralsnog doen we het nog even samen en zelf.
donderdag 4 maart 2010 om 14:01
Wat is het moeilijk hé Bo om zo lief te hebben en je zo machteloos te voelen voor die geliefde. Je wilt alles doen maar je kunt het niet. Dat doet pijn. Dan doet je hart pijn. Bij alles wat je zelf al door moet maken, maakt het er niet gemakkelijker op. Maar lieverd uiteindelijk overwint die liefde. Nu gaan jullie proberen er zoveel mogelijk uit te halen. En dat is goed. Dan zijn er altijd nog de herinneringen. En dan kan Ro straks over jaren zeggen dat juist die laatste jaren mooi zijn geweest. Dan blijft de pijn, maar juist die herinneringen brengen hem er weer bovenop. Het is alleen nu op dit moment zo rot dat hij zich afsluit. Ik ken het. Manlief heeft dat na Nienke ook gedaan. En ik stond machteloos. Ik drong niet tot hem door. En juist dat niet doordringen was zo belangrijk voor mij. Ik ben weggegaan. Twee dagen. We moesten nadenken. Allebei. Want ik kon niet verder zo. Maar ik ben terug gegaan en we hebben gepraat en het is goed gekomen.
Ik hoop dat Ro dat ook gaat doen. Nadenken en praten.
Ik wens jullie dat zo van harte toe. Dat en nog een paar fijne jaren. Lieverd, jij en Ro zijn de hele dag in mijn gedachten.
Dikke vette kus voor Ro en voor jou. En ook nog maar weer eens een paar stevige
Liefs Zoeb.
Ik hoop dat Ro dat ook gaat doen. Nadenken en praten.
Ik wens jullie dat zo van harte toe. Dat en nog een paar fijne jaren. Lieverd, jij en Ro zijn de hele dag in mijn gedachten.
Dikke vette kus voor Ro en voor jou. En ook nog maar weer eens een paar stevige
Liefs Zoeb.
donderdag 4 maart 2010 om 14:21
Lieve Robo,
Ook hier blijf je in mijn gedachtes. Met alles wat ik doe.
Dus ik dacht, ik kom je nogmaals knuffelen:
( Trouwens de komende dagen kan ik niet komen knuffelen wat ik ben met mijn gezin naar disney.. dus als ik je dan niet knuffel weet je dat ik wel aan je denk )
Kus.
Ook hier blijf je in mijn gedachtes. Met alles wat ik doe.
Dus ik dacht, ik kom je nogmaals knuffelen:
( Trouwens de komende dagen kan ik niet komen knuffelen wat ik ben met mijn gezin naar disney.. dus als ik je dan niet knuffel weet je dat ik wel aan je denk )
Kus.
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
donderdag 4 maart 2010 om 14:22
Lieve lieve Zoebie, jij begrijpt (helaas) wat ik bedoel.
Er moet hier nog zoveel bezinken en zoals ik me nu voel, van de ene emotie in de andere, zo voelt Ro zich ook. Alleen laat hij dat niet zien en kiest hij ervoor om te blijven geloven in een goede afloop.
Dat neem ik hem helemaal niet kwalijk trouwens, zo is hij ook echt, iedereen verwerkt dingen anders.
Ik hoop zo dat dinsdag niet blijkt dat de kanker nu echt overal zit want ik wil nog een paar jaar mee. Dan maar kaal van de chemo, maar liever leven zonder haar dan binnen een jaar dood.
Ik ben er niet klaar voor, Ro is er niet klaar voor, en ik hoop dat ze me volpompen met chemo zodat we de tijd krijgen om eraan te wennen.
Er moet hier nog zoveel bezinken en zoals ik me nu voel, van de ene emotie in de andere, zo voelt Ro zich ook. Alleen laat hij dat niet zien en kiest hij ervoor om te blijven geloven in een goede afloop.
Dat neem ik hem helemaal niet kwalijk trouwens, zo is hij ook echt, iedereen verwerkt dingen anders.
Ik hoop zo dat dinsdag niet blijkt dat de kanker nu echt overal zit want ik wil nog een paar jaar mee. Dan maar kaal van de chemo, maar liever leven zonder haar dan binnen een jaar dood.
Ik ben er niet klaar voor, Ro is er niet klaar voor, en ik hoop dat ze me volpompen met chemo zodat we de tijd krijgen om eraan te wennen.
donderdag 4 maart 2010 om 14:44
Robo, waarom haal je je woorden soms weer weg? Dit topic is er toch vooral voor jou? Fijn dat iedereen hier kan lezen hoe het met je gaat en met je mee kan leven, maar jij staat voorop. Ook al slaat je gemoedstoestand soms heel snel om en voel je je misschien weer anders tegen de tijd dat mensen het lezen, het gaat er ook toch ook om dat jij op je gevoelens kwijt kan op het moment dat je daar behoefte aan hebt?
Je hoeft natuurlijk niets, maar ik hoop alleen dat je je er niet van laat weerhouden hier dingen op te schrijven omdat je bang bent mensen te belasten. Alle gevoelens die je nu hebt komen en gaan wel, maar ze komen ook steeds weer terug. Het is toch fijn als je die last een klein beetje kan delen hier.
Je hoeft natuurlijk niets, maar ik hoop alleen dat je je er niet van laat weerhouden hier dingen op te schrijven omdat je bang bent mensen te belasten. Alle gevoelens die je nu hebt komen en gaan wel, maar ze komen ook steeds weer terug. Het is toch fijn als je die last een klein beetje kan delen hier.
Ga in therapie!
donderdag 4 maart 2010 om 14:48
quote:robo schreef op 04 maart 2010 @ 14:30:
Have fun Boro, je hebt het verdiend, een paar dagen feesten met Mickey en Goofy
oh man, ik kijk er zo naar uit.
Vanmorgen had ik Eleo aan de telefoon, en ik vertelde dat we gaan, en dat het ons aangeboden is door beste vrinden ( Bijna ala het vakantie naar egypte topic ) En ik moest (moet) er gewoon van huilen. Elke keer als ik vertel dat ik met mijn gezin + begeleiding naar disney kan. Ben zo'n huillie
Feesten ga ik zeker doen, vlieg nu door het huis heen, stoffen zuigen, boodschappen, koffers pakken, kooien schoonmaken enz enz
Have fun Boro, je hebt het verdiend, een paar dagen feesten met Mickey en Goofy
oh man, ik kijk er zo naar uit.
Vanmorgen had ik Eleo aan de telefoon, en ik vertelde dat we gaan, en dat het ons aangeboden is door beste vrinden ( Bijna ala het vakantie naar egypte topic ) En ik moest (moet) er gewoon van huilen. Elke keer als ik vertel dat ik met mijn gezin + begeleiding naar disney kan. Ben zo'n huillie
Feesten ga ik zeker doen, vlieg nu door het huis heen, stoffen zuigen, boodschappen, koffers pakken, kooien schoonmaken enz enz
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
donderdag 4 maart 2010 om 14:50
Lieverd, wij vrouwen steken anders in elkaar dan mannen. Juist dat maakt het moeilijk. Wij zijn veel opener. Willen praten. Mannen niet. Nu worden jullie nog heen en weer geslingerd in jullie emoties en gevoelens. Straks komt de stabiliteit en dan wordt het goed. Ik weet dat je hem die tijd geeft. Jij verstandige dappere dodo.
donderdag 4 maart 2010 om 14:56
Ja en op die sorry-post reageer ik niet hoor Ik kan nog steeds blij zijn voor een ander, het zou wat worden anders!
Zoals ik vanochtend tegen Leo zei: ik heb geen kanker in mijn hart, met mijn voel- en denkvermogen is nog niks mis!
Zoebie, het rare is dat ik zelf ook niet zo'n prater ben. Wel een schrijver, dus ik kan me veel beter uiten via bijvoorbeeld het forum dan in een gesprek. Wat dat betreft passen we toch bij elkaar, man en ik! Ik huil alleen sneller dan hij, maar hij kan me gelukkig heel goed troosten, daar heb ik dan ook echt behoefte aan deze dagen. Gewoon een arm om me heen, een warm lijf en een aai. De rest komt nog wel.
Zoals ik vanochtend tegen Leo zei: ik heb geen kanker in mijn hart, met mijn voel- en denkvermogen is nog niks mis!
Zoebie, het rare is dat ik zelf ook niet zo'n prater ben. Wel een schrijver, dus ik kan me veel beter uiten via bijvoorbeeld het forum dan in een gesprek. Wat dat betreft passen we toch bij elkaar, man en ik! Ik huil alleen sneller dan hij, maar hij kan me gelukkig heel goed troosten, daar heb ik dan ook echt behoefte aan deze dagen. Gewoon een arm om me heen, een warm lijf en een aai. De rest komt nog wel.
donderdag 4 maart 2010 om 15:02
Bo, staan je paarse hakken nog "in het vet"?
'k Heb er zo'n koddig pakje bijgevonden voor je... en ik heb die klompen niet meebesteld hoor.
Trouwens, jachtgeweer, reebout; zo doen jullie dat dus!
* ziet Ro voor zich met een berenvel aan en een jachtgeweer die het bos intrekt en Bo die op de uitkijk staat of de man al het eten thuis brengt. *
'k Heb er zo'n koddig pakje bijgevonden voor je... en ik heb die klompen niet meebesteld hoor.
Trouwens, jachtgeweer, reebout; zo doen jullie dat dus!
* ziet Ro voor zich met een berenvel aan en een jachtgeweer die het bos intrekt en Bo die op de uitkijk staat of de man al het eten thuis brengt. *
donderdag 4 maart 2010 om 15:05
Jahoor, mijn paarse hakken staan kek in de gangkast
Ik heb er een leuk Vogees boerinnenjurkje bij, dus laat die blonde boeren-outfit die prachtige jurk maar thuis
Ro jaagt niet hoor, heeft zelfs geen geweer En dat is hier in het dorp heel bijzonder. Wij krijgen ons wild van de buurman, die schiet het wel zelf.
Maar ik waarschuw jullie: als er een bus komt is er natuurlijk zo een geweer geleend bij de buren!
Ik heb er een leuk Vogees boerinnenjurkje bij, dus laat die blonde boeren-outfit die prachtige jurk maar thuis
Ro jaagt niet hoor, heeft zelfs geen geweer
En dat is hier in het dorp heel bijzonder. Wij krijgen ons wild van de buurman, die schiet het wel zelf.Maar ik waarschuw jullie: als er een bus komt is er natuurlijk zo een geweer geleend bij de buren!
