Psyche
alle pijlers
Ik ben zo bang etc... deel 2
vrijdag 11 september 2009 om 10:58
Een nieuw topic, maar ik hoop met de "oude garde" die me door zoveel nare, zware, wanhopige momenten heeft heengetrokken. En die er was toen ik vrolijk was, gek wilde doen, van het leven wilde genieten .
Ik heb aan mijn eerste topic Ik ben zo bang: is de kanker terug? zoveel gehad, ik heb er zulke lieve en fijne contacten aan overgehouden, ik ben er zo blij mee... ik wens voor dit "deel 2" dat het wederom een plek wordt waar vrouwen met of zonder kanker elkaar kunnen steunen.
Ik ben jullie allemaal dankbaar voor wat geweest is, nu op naar de toekomst!
Ik heb aan mijn eerste topic Ik ben zo bang: is de kanker terug? zoveel gehad, ik heb er zulke lieve en fijne contacten aan overgehouden, ik ben er zo blij mee... ik wens voor dit "deel 2" dat het wederom een plek wordt waar vrouwen met of zonder kanker elkaar kunnen steunen.
Ik ben jullie allemaal dankbaar voor wat geweest is, nu op naar de toekomst!
vrijdag 11 september 2009 om 11:04
vrijdag 11 september 2009 om 11:23
Hoi Robo,
Ik denk wel dat iedereen dit topic weet te vinden. Hoop dat een ieder er net zoveel steun in gaat vinden als het eerste. Ik ben meer een meelezer dan schrijver. Ook ik weet helaas wat het is om kanker te hebben (gehad). En had de pech dat een maand na mijn laatste chemeo (nov 2008) ik er achter kwam dat mijn man een ander heeft. Zit dus nu en kanker en een scheiding, die er nog niet door is, te verwerken. Robo ik wens jou en alle anderen die hier nog langs gaan komen al het goede.
Ik denk wel dat iedereen dit topic weet te vinden. Hoop dat een ieder er net zoveel steun in gaat vinden als het eerste. Ik ben meer een meelezer dan schrijver. Ook ik weet helaas wat het is om kanker te hebben (gehad). En had de pech dat een maand na mijn laatste chemeo (nov 2008) ik er achter kwam dat mijn man een ander heeft. Zit dus nu en kanker en een scheiding, die er nog niet door is, te verwerken. Robo ik wens jou en alle anderen die hier nog langs gaan komen al het goede.
vrijdag 11 september 2009 om 11:26
vrijdag 11 september 2009 om 11:34
Heel veel succes met je nieuwe topic, Robo. Ik denk dat met mij, heel veel anderen, heel veel gehad hebben aan jouw oude topic (om te relativeren, om zelf door moeilijke omstandigheden heen te komen, enz)
Ik hoop dat dit topic heel veel goede berichten zal bevatten!
Ik hoop dat dit topic heel veel goede berichten zal bevatten!
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
vrijdag 11 september 2009 om 12:45
Dank je Robo,
Het is ook zwaar, ik krijg gewoon niet echt de kans mijn borstkanker een plek te geven. De nieuwe relatie van mijn man is 17 jaar jonger dan hij en heeft 2 borsten grgrgr. Hier kan ik niet tegen vechten. Al weet ik dat die relatie geen lang leven beschoren is en hij aan alle kanten voor haar is gewaarschuwd, zij verslind nl mannen. Hij luistert niet nou dan moet hij het maar voelen. Zij heeft trouwens 2 kindjes van 6 en 8 jaar en voor die kinderen vind ik het vreselijk en ze woont nog bij haar man, die dit alles al een hele tijd weet. Maar ja dat is niet mijn probleem denk ik dan maar weer maar ondertussen vreet het gigantisch aan me. Alleen wordt ik er niet slanker van hihi. Ach ik heb mijn humor gelukkig nog en een stel hele lieve mensen om mij heen en daar ben ik dankbaar voor. Toch wel even lekker dit zo van me af te schrijven.
Het is ook zwaar, ik krijg gewoon niet echt de kans mijn borstkanker een plek te geven. De nieuwe relatie van mijn man is 17 jaar jonger dan hij en heeft 2 borsten grgrgr. Hier kan ik niet tegen vechten. Al weet ik dat die relatie geen lang leven beschoren is en hij aan alle kanten voor haar is gewaarschuwd, zij verslind nl mannen. Hij luistert niet nou dan moet hij het maar voelen. Zij heeft trouwens 2 kindjes van 6 en 8 jaar en voor die kinderen vind ik het vreselijk en ze woont nog bij haar man, die dit alles al een hele tijd weet. Maar ja dat is niet mijn probleem denk ik dan maar weer maar ondertussen vreet het gigantisch aan me. Alleen wordt ik er niet slanker van hihi. Ach ik heb mijn humor gelukkig nog en een stel hele lieve mensen om mij heen en daar ben ik dankbaar voor. Toch wel even lekker dit zo van me af te schrijven.
vrijdag 11 september 2009 om 13:31
vrijdag 11 september 2009 om 14:59
Netje goed van je geweest ben. En fijn je oom zijn humor heb behouden. Want dat help dingen te behappen. En vindt zo erg jongste maag darm ontsteking flink pijn. Maar eet moedig door. Kleine beetje wat licht verteerbaar is Tja bloed was niet goed vanwege ontlasting urine nog moet onderzoeken. Hoop echt hij snel iets voor krijg hoor. En voor die tijd werk ik dus echt niet. meepie wat erg wat stuk vuil is die man van jou. Sorry zo zeg. Tegen iemand op jonger is. Man je hou van iemand om zijn karakter persoonlijkheid. Niet of je wel tieten heb. Goed je uitte gaat. Je verdiend betere man die hou van jou om jou. Brr woede zulke ex mannen twee ook gehad. Echt vreselijk gaf altijd mijn zelf de schuld. Was niet leuk knap genoeg. Bah later bedenk ik mijn knap dom mijn kostbare tijd aan zulke heb gegeven. Heb nu lieve man meestal dan he. Maar hij is eerlijk nuchter maar goed ben zo gevoelsmens he. Gek he na alle ziekte gedoe in mijn leven. Koester ik mijn lichaam. Kom zeg ik ben waard iedereen hoor. Je ben kostbaar om jezelf niet wat anderen vinden je moet zijn. Drankje ik doe mee op robo en alle lieve meiden eh vrouwen. Girlpower he!!! En mannen wens ik ook power toe. Iedergeval 1 zijn verstand terug krijg of ben dat echt gemeen meepie. Nou goed voor jezelf zijn komen goede dingen echt jou kant op. Liefs iedereen anita fijn liefdevol warm weekend toegewenst
zaterdag 12 september 2009 om 09:44
zaterdag 12 september 2009 om 09:57
Robo een nieuw topic. Op naar de volgende 3000 berichten. Wat een hoop hé.
Jeetje Anita, ik hoop dat zoon snel wat opknapt. Waarom moeten uitslagen altijd zo lang duren. Absurd gewoonweg.
Sterks meis.
Meepie dat is ook wat, dat je kanker hebt en je man een ander. Moet je toch niet aan denken. Fijn dat je er tenminste niet alleen voor staat. En ja, humor brengt je een heel eind.
Ook jij veel sterks.
Met schoonmama is het nog steeds hetzelfde. Geen nieuws dus.
Jeetje Anita, ik hoop dat zoon snel wat opknapt. Waarom moeten uitslagen altijd zo lang duren. Absurd gewoonweg.
Sterks meis.
Meepie dat is ook wat, dat je kanker hebt en je man een ander. Moet je toch niet aan denken. Fijn dat je er tenminste niet alleen voor staat. En ja, humor brengt je een heel eind.
Ook jij veel sterks.
Met schoonmama is het nog steeds hetzelfde. Geen nieuws dus.
zaterdag 12 september 2009 om 10:55
Zoebie,
Ik ben ook blij dat ik mijn humor weet terug heb. Zoals het er nu uitziet is de borstkanker onder controle al moet ik nog wel medicijnen slikken. Maar daar heb ik weinig last van. In deze tijden leer je je echte vrienden kennen en die zijn dierbaar en koester ik ook. Maar het leven gaat wel door en ik probeer daar het beste van te maken. Op naar de toekomst zoals Robo schrijft.
Ik ben ook blij dat ik mijn humor weet terug heb. Zoals het er nu uitziet is de borstkanker onder controle al moet ik nog wel medicijnen slikken. Maar daar heb ik weinig last van. In deze tijden leer je je echte vrienden kennen en die zijn dierbaar en koester ik ook. Maar het leven gaat wel door en ik probeer daar het beste van te maken. Op naar de toekomst zoals Robo schrijft.
zaterdag 12 september 2009 om 17:14
Ik heb slecht nieuws: gisteren gevallen, heel hard, twee hechtingen in mijn knie en een been vol blauw-paarse plekken.
de avond doorgebracht op de EHBO, kortom: het weekend is leuk begonnen.
Maandag moet ik naar Straatsburg voor de radioloog maar ik kan amper lopen.
Wat een PECH heb ik soms toch ook, echt niet normaal hoor.
Zo, dat was even klagen van mij, ik reageer later weer op iedereen, nu ga ik met mijn knie omhoog.
Behalve Anita, lieverd, hoe is het met je zoon? En met jou?? Niet te mager worden hè?
de avond doorgebracht op de EHBO, kortom: het weekend is leuk begonnen.
Maandag moet ik naar Straatsburg voor de radioloog maar ik kan amper lopen.
Wat een PECH heb ik soms toch ook, echt niet normaal hoor.
Zo, dat was even klagen van mij, ik reageer later weer op iedereen, nu ga ik met mijn knie omhoog.
Behalve Anita, lieverd, hoe is het met je zoon? En met jou?? Niet te mager worden hè?
zaterdag 12 september 2009 om 19:05
Jee hoe is het gebeurd en waar? En hechtingen in je knie zijn echt niet fijn.
Mijn vriend heeft het ook gehad vorig jaar en na een week oid moesten ze er weer uit en het eerste wat gebeurde is dat het weer openging. Bij buiging rekt de knie zo op.
Je zal wel veel last hebben nu met lopen. Kan je nog wel lekker slapen?
Mijn vriend heeft het ook gehad vorig jaar en na een week oid moesten ze er weer uit en het eerste wat gebeurde is dat het weer openging. Bij buiging rekt de knie zo op.
Je zal wel veel last hebben nu met lopen. Kan je nog wel lekker slapen?
zaterdag 12 september 2009 om 20:25
Chips Robo.......... gevallen! Dat is pech hebben meid ! Alsof je nog geen ziekenhuizen genoeg van binnen hebt gezien pfffffffffff
Beentjes maar omhoog.... ik hoop hier heel hard dat je je maandag weer redden kunt, ik duim voor je hoor.
Is het niet de zoon van Anita die mager wordt? (dat is heel erg, daar niet van) maar ik heb het idee dat jij denkt dat Anita afvalt?
Ik stuur je allemaal goede vibes
Beentjes maar omhoog.... ik hoop hier heel hard dat je je maandag weer redden kunt, ik duim voor je hoor.
Is het niet de zoon van Anita die mager wordt? (dat is heel erg, daar niet van) maar ik heb het idee dat jij denkt dat Anita afvalt?
Ik stuur je allemaal goede vibes
zaterdag 12 september 2009 om 20:29
Nou, ik liep de hond uit te laten in ons straatje (je hebt het gezien 
) en toen liep ik in een gat in de weg dat ik over het hoofd had gezien omdat de hond heel ranzig poep aan het eten was! Dus ik zwikte mijn enkel en viel echt keihard op mijn rechterzij. Dus blauwe heup, blauwe enkel, blauwe pols, en een jaap in de knie.
Zag er lekker lomp uit blijkbaar, de buurvrouw zag het gebeuren en moet nu nog lachen!!! Grrrrr.
Maar goed, in deze ene week dat ik relatieve rust had qua kanker zat ik dus gisteravond weer op de eerste hulp. Mijn man wordt er toch een beetje moe van, geloof ik.... en ik ook.
Maar goed niks gebroken, en blauwe plekken zijn nog te overzien.
Hoe ik a.s. maandag in het ziekenhuis moet lopen van de ene afdeling naar de andere met die knie... we zien wel. Ik hobbel wel rond!
Slapen gaat goed want ik heb gisteren een slaappil genomen; ik was zo moe en dacht dat ik maar beter niet wakker kon worden van de pijn. Vanavond weer, denk ik.
Mijn humeur knapt langzaam op trouwens, ik begin er nu wel de humor van in te zien, maar eerlijk gezegd vond ik mezelf vandaag best even heel zielig en vooral: een pechvogel.
) en toen liep ik in een gat in de weg dat ik over het hoofd had gezien omdat de hond heel ranzig poep aan het eten was! Dus ik zwikte mijn enkel en viel echt keihard op mijn rechterzij. Dus blauwe heup, blauwe enkel, blauwe pols, en een jaap in de knie.Zag er lekker lomp uit blijkbaar, de buurvrouw zag het gebeuren en moet nu nog lachen!!! Grrrrr.
Maar goed, in deze ene week dat ik relatieve rust had qua kanker zat ik dus gisteravond weer op de eerste hulp. Mijn man wordt er toch een beetje moe van, geloof ik.... en ik ook.
Maar goed niks gebroken, en blauwe plekken zijn nog te overzien.
Hoe ik a.s. maandag in het ziekenhuis moet lopen van de ene afdeling naar de andere met die knie... we zien wel. Ik hobbel wel rond!
Slapen gaat goed want ik heb gisteren een slaappil genomen; ik was zo moe en dacht dat ik maar beter niet wakker kon worden van de pijn. Vanavond weer, denk ik.
Mijn humeur knapt langzaam op trouwens, ik begin er nu wel de humor van in te zien, maar eerlijk gezegd vond ik mezelf vandaag best even heel zielig en vooral: een pechvogel.
zaterdag 12 september 2009 om 20:41
Ach gossie Robo, je bent zeker een pechvogel en mag best eens zielig zijn. Moest je buurvrouw nog lachen toen ze de jaap in je knie zag. Meestal gaat het lachen dan snel over.
Sterks ermee. 't Is wel weer een tegenvaller dat je alweer op de eerste hulp moest zitten.
Ik was een keer met een vriendin op stap in Breda. Om zes uur zouden we ergens gaan eten. We hadden natuurlijk veel te veel gekocht en zeulden tig tassen mee aan allebei de kanten. Lopen we in een straat met allemaal restaurantjes en ik zie de goot niet en lig opeens languit. Probeerde me nog vast te houden aan alle tasjes van vriendin die dus ook allemaal kapot waren en overal lagen, plus mij en ook mijn tasjes. 't Was een zooitje. Ik kijk vriendin aan die bijna in haar broek staat te plassen en haar lachen staat in te houden. En ik krijg de slappe lach. Niet normaal meer, kon helemaal niets meer zeggen. Maar er was een vrouw die me wilde helpen en die dacht dat ik huilde. "Gaat het mevrouw? Heeft u zich pijn gedaan?" En ik kon niets zeggen alleen maar van die lange uithalen. Neeeee.
Toen ze erachter kwam dat ik lachte is ze boos weggelopen. Maar ik kon er echt niets aan doen. Het erge was wel dat iedereen die in de restaurantjes voor het raam zaten te eten, mijn val hadden gezien. We zijn maar vlug verder gelopen, nog lang nahikkend van het lachen. Ik krijg het nog vaak naar mijn hoofd geslingerd als we weer eens afspreken ergens naar de stad te gaan.
Sterks ermee. 't Is wel weer een tegenvaller dat je alweer op de eerste hulp moest zitten.
Ik was een keer met een vriendin op stap in Breda. Om zes uur zouden we ergens gaan eten. We hadden natuurlijk veel te veel gekocht en zeulden tig tassen mee aan allebei de kanten. Lopen we in een straat met allemaal restaurantjes en ik zie de goot niet en lig opeens languit. Probeerde me nog vast te houden aan alle tasjes van vriendin die dus ook allemaal kapot waren en overal lagen, plus mij en ook mijn tasjes. 't Was een zooitje. Ik kijk vriendin aan die bijna in haar broek staat te plassen en haar lachen staat in te houden. En ik krijg de slappe lach. Niet normaal meer, kon helemaal niets meer zeggen. Maar er was een vrouw die me wilde helpen en die dacht dat ik huilde. "Gaat het mevrouw? Heeft u zich pijn gedaan?" En ik kon niets zeggen alleen maar van die lange uithalen. Neeeee.
Toen ze erachter kwam dat ik lachte is ze boos weggelopen. Maar ik kon er echt niets aan doen. Het erge was wel dat iedereen die in de restaurantjes voor het raam zaten te eten, mijn val hadden gezien. We zijn maar vlug verder gelopen, nog lang nahikkend van het lachen. Ik krijg het nog vaak naar mijn hoofd geslingerd als we weer eens afspreken ergens naar de stad te gaan.
zondag 13 september 2009 om 10:43
Zo, toch kunnen slapen en nu lekker nasuffen van de slaappil.
Anita, hoe is het met je zoon?
Ik zag dat je een mooi gedicht had geplaatst op het andere topic, lief!
Ik duim voor jou en je kind, dat het maar snel weer bergop mag gaan met jullie.
Goed dat je Hyves hebt opgegeven, soms is het beter je energie diep in 1 ding te steken dan verspreid over meerdere dingen. Ik hoop dat je nog heel veel inspiratie voelt om nog heel veel moois te schrijven!!
Gelukkeling, ik moest wel even lachen hoor, jouw val in Breda! Al die tassen op straat, en twee dames met de slappe lach
De buurvrouw zag niet dat ik zo'n jaap had, dat zag ik zelf onder de spijkerbroek ook pas later.
Het gaat wel beter vandaag, minder stijf, mijn knie doet weer zijn best en is nog maar formaat sinaasappel in plaats van meloen.
Nou, ik ga van deze mooie dag genieten in de schaduw onder de noteboom!
Liefs
Anita, hoe is het met je zoon?
Ik zag dat je een mooi gedicht had geplaatst op het andere topic, lief!
Ik duim voor jou en je kind, dat het maar snel weer bergop mag gaan met jullie.
Goed dat je Hyves hebt opgegeven, soms is het beter je energie diep in 1 ding te steken dan verspreid over meerdere dingen. Ik hoop dat je nog heel veel inspiratie voelt om nog heel veel moois te schrijven!!
Gelukkeling, ik moest wel even lachen hoor, jouw val in Breda! Al die tassen op straat, en twee dames met de slappe lach
De buurvrouw zag niet dat ik zo'n jaap had, dat zag ik zelf onder de spijkerbroek ook pas later.
Het gaat wel beter vandaag, minder stijf, mijn knie doet weer zijn best en is nog maar formaat sinaasappel in plaats van meloen.
Nou, ik ga van deze mooie dag genieten in de schaduw onder de noteboom!
Liefs
zondag 13 september 2009 om 11:12
Ook goedemorgen
Fijn dat je evengoed lekker hebt kunnen slapen, die pillen zijn soms een uitkomst hoor.......ik koester ook een doosje in de la.
ik hoop dat het morgen allemaal mee gaat vallen, jullie gaan toch wel samen? Je man kan natuurlijk niet elke keer vrij nemen, ik hoop morgen wel, dan kan hij je ook in een rolstoel rondrijden als het nodig is.
Arme Zoeb lag in de goot, ik gelukkig (nog net) niet
Sterkte morgen met het vroege opstaan.
Fijn dat je evengoed lekker hebt kunnen slapen, die pillen zijn soms een uitkomst hoor.......ik koester ook een doosje in de la.
ik hoop dat het morgen allemaal mee gaat vallen, jullie gaan toch wel samen? Je man kan natuurlijk niet elke keer vrij nemen, ik hoop morgen wel, dan kan hij je ook in een rolstoel rondrijden als het nodig is.
Arme Zoeb lag in de goot, ik gelukkig (nog net) niet
Sterkte morgen met het vroege opstaan.
