Psyche
alle pijlers
Ik ben zo bang etc... deel 2
vrijdag 11 september 2009 om 10:58
Een nieuw topic, maar ik hoop met de "oude garde" die me door zoveel nare, zware, wanhopige momenten heeft heengetrokken. En die er was toen ik vrolijk was, gek wilde doen, van het leven wilde genieten .
Ik heb aan mijn eerste topic Ik ben zo bang: is de kanker terug? zoveel gehad, ik heb er zulke lieve en fijne contacten aan overgehouden, ik ben er zo blij mee... ik wens voor dit "deel 2" dat het wederom een plek wordt waar vrouwen met of zonder kanker elkaar kunnen steunen.
Ik ben jullie allemaal dankbaar voor wat geweest is, nu op naar de toekomst!
Ik heb aan mijn eerste topic Ik ben zo bang: is de kanker terug? zoveel gehad, ik heb er zulke lieve en fijne contacten aan overgehouden, ik ben er zo blij mee... ik wens voor dit "deel 2" dat het wederom een plek wordt waar vrouwen met of zonder kanker elkaar kunnen steunen.
Ik ben jullie allemaal dankbaar voor wat geweest is, nu op naar de toekomst!
donderdag 24 september 2009 om 09:58
Dat is dolcy onze hond laatste aanwinst. Was zo verwaarloosd gestoord gedrag. Maar na half jaar werken lieve dwarse koppige hond lijkt op mijn haha. Kon niet tegen geluiden sterk vermagert en vies kort gezegd Schrikachtig ook,
En dit zijn benjij onze hond. Kwam vier jaar ook bij ouderen vrouw. Kon niet voor hem zorgen mega dik toen. En spot weg bij gezin in kast stopte en was ook mager vijf jaar geleden gehad van dieren bescherming. Nou zei ik stop hoor zat dieren nu.
En dit zijn benjij onze hond. Kwam vier jaar ook bij ouderen vrouw. Kon niet voor hem zorgen mega dik toen. En spot weg bij gezin in kast stopte en was ook mager vijf jaar geleden gehad van dieren bescherming. Nou zei ik stop hoor zat dieren nu.
donderdag 24 september 2009 om 10:00
donderdag 24 september 2009 om 10:18
Rubis ik heb onze M. verteld dat zijn broer nu in zuid Frankrijk woont. Hij vond het fijn hem even te zien en zo te zien gaat het goed met hem!
(echt bijna identiek, de jouwe heeft een wit puntje aan zijn staart!)
Zoebie kunnen jouw hond en kat goed opschieten met elkaar? Ik vind dat zo lief altijd, net als die foto van Anita waar de hond naast de kat ligt. Ik vind een hond ook echt leuk maar mijn kat denk ik minder. Hij wordt dit jaar 10 (groot feest met muizen-taart!) dus misschien ooit een hond en een kat samen, maar dan allebei jong bij elkaar zetten.
Inderdaad (ik weet niet meer wie het zei) is het knap als je zonder het goede voorbeeld gehad hebt toch je kinderen met veel liefde laat opgroeien.
Dan heb je echt veel liefde in je.
Robo echt ongelofelijk van jou tweelingbroers en je vader. Maar een psygische afwijking is misschien niet voor te stellen, ik kan me namelijk niet voorstellen hoe je bij de ene kan denken 'die is niet van mij'.
Hoe is het met je opvliegers? En je dieet? Lijkt me raar omdat je verder zo smal bent. Ik denk dat het er alleen maar af gaat waar je het misschien juist niet wil. Ik wil je ook weer niet demotiveren, maar misschien moet dat vet daar wel (even!) blijven. (Op tv heb je voor je middel en buik hele handige apparaten die ECHT werken, tenminste bij hun wel )
(echt bijna identiek, de jouwe heeft een wit puntje aan zijn staart!)
Zoebie kunnen jouw hond en kat goed opschieten met elkaar? Ik vind dat zo lief altijd, net als die foto van Anita waar de hond naast de kat ligt. Ik vind een hond ook echt leuk maar mijn kat denk ik minder. Hij wordt dit jaar 10 (groot feest met muizen-taart!) dus misschien ooit een hond en een kat samen, maar dan allebei jong bij elkaar zetten.
Inderdaad (ik weet niet meer wie het zei) is het knap als je zonder het goede voorbeeld gehad hebt toch je kinderen met veel liefde laat opgroeien.
Dan heb je echt veel liefde in je.
Robo echt ongelofelijk van jou tweelingbroers en je vader. Maar een psygische afwijking is misschien niet voor te stellen, ik kan me namelijk niet voorstellen hoe je bij de ene kan denken 'die is niet van mij'.
Hoe is het met je opvliegers? En je dieet? Lijkt me raar omdat je verder zo smal bent. Ik denk dat het er alleen maar af gaat waar je het misschien juist niet wil. Ik wil je ook weer niet demotiveren, maar misschien moet dat vet daar wel (even!) blijven. (Op tv heb je voor je middel en buik hele handige apparaten die ECHT werken, tenminste bij hun wel )
anoniem_8483 wijzigde dit bericht op 24-09-2009 10:19
Reden: haakje sluiten
Reden: haakje sluiten
% gewijzigd
donderdag 24 september 2009 om 10:32
Toen wij de kat op hebben gevangen was het een scharminkeltje van 3 maanden, vol luis en hij woog 8 ons. Zwerfkatje. Wij hadden toen al een hond en ze zijn aan elkaar gewend. In het begin niet. Kat is nu 8 jaar en deze hond 4 jaar. 't Is een Border Collie die bekend staan als schapendrijvers en erg intelligent zijn. Als pup van 7 weken, wist hij meteen de kat in een hoek te drijven. Hij had drijversbloed en dat had onze eerste Border Collie niet. Nou ja, zij zal het wel gehad hebben, maar het kwam er niet uit. Deze wel. Die kan de kat nog steeds vervelen, maar ze slapen wel samen op een bank. Leuk om te zien.
donderdag 24 september 2009 om 10:52
Hoi allemaal,
wat een hoop leuke dingen om bij te lezen
Allereerst: lieve Ingmagh, een hele dikke kus en knuffel voor jou. Heb gewoon traantjes in mijn ogen gehad bij het lezen van je post: echt heel erg bedankt!!!!!
Phoehee, hahaha, ik moet dus misschien een tellsell-apparaat aanschaffen, is dat wat je bedoelt?
Het gaat aardig met de beweging, het dieet hou ik niet vol (ik hou teveel van kaas en ik heb gewoon honger en als ik honger heb wil ik eten). Dus met de dagelijkse wandeling gaat er wel iets af, mààr (en daar heb je gelijk in) voornamelijk op de benen en die waren al niet zo dik. Dus ik denk dat ik je advies op moet volgen en dat randje vet maar even moet accepteren (en nieuwe broeken kopen, dat ook).
Rubis, prachtige foto (mooie kat ook!) en nee, ik ben niet jaloers, maar vind wél dat die steensoort een hele mooie zachte kleur heeft! Echt zuid-Frans voelt dat aan.
Wat vond je kat van het nieuws dat hij een tweelingbroer in NL heeft, bij Phoehee?
Anita, ik kan me zo vinden in wat je schrijft. Ik heb zelf soms echt het gevoel, als ik aan vroeger heb gedacht, dat het bijna ongelofelijk is dat ik nu op deze plek ben, op dit moment in mijn leven, met zoveel liefde. Dan voel ik me echt (beetje evangelisch woord, maar ja) dankbaar. Ik heb het ook allemaal zelf moeten doen, net als jij, net als Zoebie, daar mogen we toch echt wel trots op zijn. Innerlijke kracht, daar gaat het om en die hebben we.
Phoehee, inderdaad is het niet voor te stellen, leven met een (zware) psychiatrische patient. Ik heb later vaak met verwondering teruggedacht, zo van: hoe kon het dat dat toen normaal leek voor mij? Maar als kind weet je niet beter. Als kind doe je het met wat je hebt en als dat wat je hebt eng is en onvoorspelbaar en gewelddadig, nou, dan doe je het daar toch mee. Ik heb heel veel van mijn vader gehouden en dat vinden veel mensen raar om te horen. Mijn man snapt dat ook niet, die ziet alleen de nare kanten en ik begrijp dat wel hoor, als je hoort hoe eng mijn vader kon zijn is het moeilijk voor te stellen dat er liefde voor hem was.
Maar die was er en ik ben voornamelijk door hem opgevoed ook nog, omdat mijn moeder te druk was met het zorgen voor mijn broers en het redden van haar eigen huid. Ik heb me daar wel schuldig over gevoeld trouwens, ik was de enige in het gezin die naast angst ook liefde voelde voor mijn vader en dat viel vooral bij mijn moeder niet altijd goed.
Maar goed, de relatie tussen mijn moeder en mij, daar kun je ook een boek over vullen en gelukkig is dat enigszins uitgepraat voor haar dood. Maar een warme lieve moeder, nee, die heb ik niet gehad.
Waarom zit ik dit nu weer te schrijven? Het is een hele mooie dag hier ineens, toch nog nazomer, dus ik probeer vandaag wat mooie foto's te schieten tijdens de wandeling.
Ik vind al die dierenfoto's zo gaaf! Mijn hond begint echt oud te worden en ik moet de laatste tijd steeds denken aan hoe het is als hij er niet meer is. Maar gelukkig is ie er nog, die ouwe taaie, en ik hoop dat hij nog heel lang bij me blijft.
Zoebie, ik lees zo even bij op je eigen topic maar ik wil alvast zeggen dat ik hoop dat na de emotionele wake de begrafenis zelf net zo mooi is geweest.
Ik ga nu eens even bedenken wat ik met deze prachtige dag ga doen: ik voel me aardig goed vandaag, eindelijk lekker geslapen na de hormoonprik van gisteren! Dus actie
wat een hoop leuke dingen om bij te lezen
Allereerst: lieve Ingmagh, een hele dikke kus en knuffel voor jou. Heb gewoon traantjes in mijn ogen gehad bij het lezen van je post: echt heel erg bedankt!!!!!
Phoehee, hahaha, ik moet dus misschien een tellsell-apparaat aanschaffen, is dat wat je bedoelt?
Het gaat aardig met de beweging, het dieet hou ik niet vol (ik hou teveel van kaas en ik heb gewoon honger en als ik honger heb wil ik eten). Dus met de dagelijkse wandeling gaat er wel iets af, mààr (en daar heb je gelijk in) voornamelijk op de benen en die waren al niet zo dik. Dus ik denk dat ik je advies op moet volgen en dat randje vet maar even moet accepteren (en nieuwe broeken kopen, dat ook).
Rubis, prachtige foto (mooie kat ook!) en nee, ik ben niet jaloers, maar vind wél dat die steensoort een hele mooie zachte kleur heeft! Echt zuid-Frans voelt dat aan.
Wat vond je kat van het nieuws dat hij een tweelingbroer in NL heeft, bij Phoehee?
Anita, ik kan me zo vinden in wat je schrijft. Ik heb zelf soms echt het gevoel, als ik aan vroeger heb gedacht, dat het bijna ongelofelijk is dat ik nu op deze plek ben, op dit moment in mijn leven, met zoveel liefde. Dan voel ik me echt (beetje evangelisch woord, maar ja) dankbaar. Ik heb het ook allemaal zelf moeten doen, net als jij, net als Zoebie, daar mogen we toch echt wel trots op zijn. Innerlijke kracht, daar gaat het om en die hebben we.
Phoehee, inderdaad is het niet voor te stellen, leven met een (zware) psychiatrische patient. Ik heb later vaak met verwondering teruggedacht, zo van: hoe kon het dat dat toen normaal leek voor mij? Maar als kind weet je niet beter. Als kind doe je het met wat je hebt en als dat wat je hebt eng is en onvoorspelbaar en gewelddadig, nou, dan doe je het daar toch mee. Ik heb heel veel van mijn vader gehouden en dat vinden veel mensen raar om te horen. Mijn man snapt dat ook niet, die ziet alleen de nare kanten en ik begrijp dat wel hoor, als je hoort hoe eng mijn vader kon zijn is het moeilijk voor te stellen dat er liefde voor hem was.
Maar die was er en ik ben voornamelijk door hem opgevoed ook nog, omdat mijn moeder te druk was met het zorgen voor mijn broers en het redden van haar eigen huid. Ik heb me daar wel schuldig over gevoeld trouwens, ik was de enige in het gezin die naast angst ook liefde voelde voor mijn vader en dat viel vooral bij mijn moeder niet altijd goed.
Maar goed, de relatie tussen mijn moeder en mij, daar kun je ook een boek over vullen en gelukkig is dat enigszins uitgepraat voor haar dood. Maar een warme lieve moeder, nee, die heb ik niet gehad.
Waarom zit ik dit nu weer te schrijven? Het is een hele mooie dag hier ineens, toch nog nazomer, dus ik probeer vandaag wat mooie foto's te schieten tijdens de wandeling.
Ik vind al die dierenfoto's zo gaaf! Mijn hond begint echt oud te worden en ik moet de laatste tijd steeds denken aan hoe het is als hij er niet meer is. Maar gelukkig is ie er nog, die ouwe taaie, en ik hoop dat hij nog heel lang bij me blijft.
Zoebie, ik lees zo even bij op je eigen topic maar ik wil alvast zeggen dat ik hoop dat na de emotionele wake de begrafenis zelf net zo mooi is geweest.
Ik ga nu eens even bedenken wat ik met deze prachtige dag ga doen: ik voel me aardig goed vandaag, eindelijk lekker geslapen na de hormoonprik van gisteren! Dus actie
donderdag 24 september 2009 om 10:59
quote:Zoebie schreef op 24 september 2009 @ 08:54:
EV. Het moet voor jou moeilijk blijven als we het over kinderen hebben. Ik denk dat dit wel vaker gedacht wordt, daarom wil ik er nu een keer op reageren. Mensen, het is niet zo dat ik kinderen als een no-go onderwerp beschouw hoor.
In die zin herken ik me in een ander topic hier (of misschien was het ook wel in dit topic), waar het dan wel over kanker ging, maar waar die persoon toch niet als alleen maar 'die zieke' gezien wilde worden.
Ik ben heel veel meer dan alleen die moeder-van.
Er is meer in het leven dan alleen kinderen.
En hoe erg het ook is, ik zet het in mijn dagelijkse leven bewust op de achtergrond (noem het verdringen, whatever) want ik leef hier, en nu, en niet met 'wat als' of 'als ze terug zijn'. Dat heeft geen zin. Kinderen zijn niet te ontlopen en dat wil ik ook niet. Vanmiddag komt er een kennis op bezoek met een kindje van net 2, en oke, dat zal best ook moeilijk zijn, maar anderzijds mis ik contact met kinderen ook erg (dat is er nu geen meer in mijn leven, behalve soms kinderen op straat..) en wil ik niets uit de weg gaan. Dus alsjeblieft mensen, hou je niet in met jullie verhalen. Het is niet erg om geraakt te worden. Dan weet ik tenmisnte ook weer dat ik leef en VOEL.
EV. Het moet voor jou moeilijk blijven als we het over kinderen hebben. Ik denk dat dit wel vaker gedacht wordt, daarom wil ik er nu een keer op reageren. Mensen, het is niet zo dat ik kinderen als een no-go onderwerp beschouw hoor.
In die zin herken ik me in een ander topic hier (of misschien was het ook wel in dit topic), waar het dan wel over kanker ging, maar waar die persoon toch niet als alleen maar 'die zieke' gezien wilde worden.
Ik ben heel veel meer dan alleen die moeder-van.
Er is meer in het leven dan alleen kinderen.
En hoe erg het ook is, ik zet het in mijn dagelijkse leven bewust op de achtergrond (noem het verdringen, whatever) want ik leef hier, en nu, en niet met 'wat als' of 'als ze terug zijn'. Dat heeft geen zin. Kinderen zijn niet te ontlopen en dat wil ik ook niet. Vanmiddag komt er een kennis op bezoek met een kindje van net 2, en oke, dat zal best ook moeilijk zijn, maar anderzijds mis ik contact met kinderen ook erg (dat is er nu geen meer in mijn leven, behalve soms kinderen op straat..) en wil ik niets uit de weg gaan. Dus alsjeblieft mensen, hou je niet in met jullie verhalen. Het is niet erg om geraakt te worden. Dan weet ik tenmisnte ook weer dat ik leef en VOEL.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 24 september 2009 om 11:03
Zoebie: je zegt dat Anita een pitbull heeft, maar daar op die foto is er geen, hoor! Dat is een bull-terriër....
Sorry als ik voorbarig overkom, maar heb zelf een paar honden die voor pittbulls worden aangezien, terwijl ze dat niet zijn, en dan wil ik altijd ff de juiste benaming doorgeven
Ikzelf heb een hele fijne jeugd gehad en schatten van ouders, dus kan ik me eerlijk gezegd niet voorstellen wat jullie allemaal hebben moeten doormaken als kind. Mijn vriend heeft wel een hele vervelende jeugd gehad. Voor jullie allen: heel veel
Sorry als ik voorbarig overkom, maar heb zelf een paar honden die voor pittbulls worden aangezien, terwijl ze dat niet zijn, en dan wil ik altijd ff de juiste benaming doorgeven
Ikzelf heb een hele fijne jeugd gehad en schatten van ouders, dus kan ik me eerlijk gezegd niet voorstellen wat jullie allemaal hebben moeten doormaken als kind. Mijn vriend heeft wel een hele vervelende jeugd gehad. Voor jullie allen: heel veel
"Please God, if you can't make me thin, make my friends fat!"
donderdag 24 september 2009 om 12:06
haha, Rubis, ik bedoelde jaloezie niet negatief hoor! De plantjes en steensoort associeer ik altijd met vakantie, dus vandaar "jaloezie". Het ziet er heerlijk uit!
En na al die foto's bedenk ik me dan meteen weer dat ik weer geen foto's heb uitgezocht! Maar ik heb er 1 op hyves, altijd handig!
(Robo, was de reguliere post er nu al dan? Dat is dan wel weer snel gegaan, heb 'm zaterdag pas in de bus gedaan, dan worden zondag de bussen gelicht en issie dus in 4 dagen bij jou terecht gekomen! Fijn dat je 't leuk vond )
En na al die foto's bedenk ik me dan meteen weer dat ik weer geen foto's heb uitgezocht! Maar ik heb er 1 op hyves, altijd handig!
(Robo, was de reguliere post er nu al dan? Dat is dan wel weer snel gegaan, heb 'm zaterdag pas in de bus gedaan, dan worden zondag de bussen gelicht en issie dus in 4 dagen bij jou terecht gekomen! Fijn dat je 't leuk vond )
donderdag 24 september 2009 om 14:15
oh hier wat fitness oefeningen, werkt vast ook voor de moeilijke zones rond de buik;
http://www.youtube.com/watch?v=ZOp7m1TOvrg&NR=1
(let ook op Plien van Plien en Bianca op de achtergrond, ik vind haar hoofd alleen al zo grappig)
Ingmagh jij hebt dus ook een zwart-witje, ook al zo'n lieverd!
http://www.youtube.com/watch?v=ZOp7m1TOvrg&NR=1
(let ook op Plien van Plien en Bianca op de achtergrond, ik vind haar hoofd alleen al zo grappig)
Ingmagh jij hebt dus ook een zwart-witje, ook al zo'n lieverd!
donderdag 24 september 2009 om 14:50
ik lees al sinds het begin mee, en zo appart dat je alle verhalen kent, jullie ups en downs, de diertjes en de seizoenen.
robo, als ik lees over waar je woont krijg ik altijd een heel warm gevoel, de vogezen, die omgeving. Als ik denk aan noem een plek in de wereld waar je je als kind gelukkig voelde, denk ik altijd aan het zandpad bij mijn opa en oma, maar ook aan de vogezen, lac sies roth riet, onder de honec. prachtig. een paar jaar geleden kregen wij de gelegenheid om met mijn man zijn werk mee te verhuizen naar een plaas vlak ten noorden van de vogezen, we zijn heen en weer gereden, maar het was nt te ver om te forenzen, maar andrs had ik nu ook heerlijk op een berg fruitboompjs staan planten ipv de keiharde friese klei.
ik hoop nog lang mee te mogen lezen, en mee hopen op goede berichten, en kaarsje tebranden als de berichten tegenvallen.
liefs van een trouwe volger
robo, als ik lees over waar je woont krijg ik altijd een heel warm gevoel, de vogezen, die omgeving. Als ik denk aan noem een plek in de wereld waar je je als kind gelukkig voelde, denk ik altijd aan het zandpad bij mijn opa en oma, maar ook aan de vogezen, lac sies roth riet, onder de honec. prachtig. een paar jaar geleden kregen wij de gelegenheid om met mijn man zijn werk mee te verhuizen naar een plaas vlak ten noorden van de vogezen, we zijn heen en weer gereden, maar het was nt te ver om te forenzen, maar andrs had ik nu ook heerlijk op een berg fruitboompjs staan planten ipv de keiharde friese klei.
ik hoop nog lang mee te mogen lezen, en mee hopen op goede berichten, en kaarsje tebranden als de berichten tegenvallen.
liefs van een trouwe volger
donderdag 24 september 2009 om 14:52
Nee deze heb ik gen anderen honden. Ja voor deze opvang honden nu te herplaatsen. Dat doe ik niet meer Deed voor kinderen had. Vond leuk tweede kans deze honden te geven. Al was soms mega zwaar gevaarlijk. Denk geen hond of mens gevaarlijk is maar gemaakt wordt. Mensen gaan raar met dieren om sommige. Of pas goed bij de bank. Maar de bank wordt vuil en kleine honden worden groot. Ze hebben aandacht nodig het zijn kinderen in onvoorwaardelijke liefdevolle verpakking als dieren. Ze geven je lol en liefde Maar worden vals bij onrecht misbruik nou net als mensen. Sommige hebben aangeboren rot karakter dat kan net als bij mensen. Of echt geestelijk ziek. Nou tja elk gevolg heb zijn oorzaak zeg maar. Ingmagh wat een blik heb deze kat zeg hihih zeer lief. Dolcy is een Engelse bulterriër Een zachtaardig kwetsbaar gevoelig karakter En onze zwabber yorkshire maltezer kruizing En onze spot Europese korthaar. Soms robo maak ene verhaal anderen verhaal open. En dan schrijf je van je af. Denk ook niet help niet meer over kinderen spreken. Met verdriet blij he elmervrouw. En natuurlijk gaat de wereld door enkel sta stil erbij jou hoor. Want wens jou kinderen jou huis vinden. Moet wel want vindt zo lief mens. En dan nog mensen graag kinderen willen. Kijk heb altijd mijn kids deel van mijn gezien. Nu met huidige man samen kinderen. Maar kreeg ze niet na al jaren eerste huwelijk ging. Denk ik toch ze blijven deel van mijn. Mijn kinderen ze lopen niet hier rond maar leven in mijn hart. Geen kind kan anderen vervagen vervangen nee toch. En ja ik bof met deze drie besef best. Heb wel moeten vechten hun in leven houden behouden ook. Maar heb gered. En heb ook eigen leven ik ben niet van naam moeder ik heet anita. En ben hun moeder voor altijd op soms voorgrond meestal achtergrond. Netje heb jij meer zulke honden. Je ben ook anderen band mee. Ze zijn slim erg slim leren snel. Hier slapen ze met drie op de bank samen onze dieren. Liefs anita iedereen
donderdag 24 september 2009 om 16:19
Haha ja Anita, praten je hobby ! vandaag in ieder geval wel! gelukkig is mijn hobby lezen dus dat komt goed uit!
leuk iets te lezen over je kinderen en je dieren, dat het nu zo goed met ze gaat. Jongste weer helemaal in orde. Je dochter klinkt ook als een leuke lieve meid.....samen sparen voor Eurodisney, hartstikke leuk zo een gezamenlijk doel.
Mooi he dat die mensen zo van je inlevingsvermogen genoten daar bij die musical. Het is altijd heel indrukwekkend vind ik. Wij waren het laatst bij Tarzan met het hele gezin geweldig !
Dat verwende is errugggggggggg.
Mijn enige zoon heeft daar gelukkig helemaal geen last van, hij is prima terecht gekomen, woont samen in Utrecht. Ik hoop op een kleinkind, maar dat kan nog wel een paar jaren duren. Eerst ''carjeren''. (wie zei dat ook weer?)
Robo geweldig dat jij er goed uit bent gekomen, het is ongelooflijk wat mensen, vooral ook kinderen kunnen hebben.
Fijn dat bij jullie het zonnetje er nu toch weer is heerlijk he?
zie dat er weer posts bij zijn gekomen dus ga eerst even verzenden nu.
liefs
leuk iets te lezen over je kinderen en je dieren, dat het nu zo goed met ze gaat. Jongste weer helemaal in orde. Je dochter klinkt ook als een leuke lieve meid.....samen sparen voor Eurodisney, hartstikke leuk zo een gezamenlijk doel.
Mooi he dat die mensen zo van je inlevingsvermogen genoten daar bij die musical. Het is altijd heel indrukwekkend vind ik. Wij waren het laatst bij Tarzan met het hele gezin geweldig !
Dat verwende is errugggggggggg.
Mijn enige zoon heeft daar gelukkig helemaal geen last van, hij is prima terecht gekomen, woont samen in Utrecht. Ik hoop op een kleinkind, maar dat kan nog wel een paar jaren duren. Eerst ''carjeren''. (wie zei dat ook weer?)
Robo geweldig dat jij er goed uit bent gekomen, het is ongelooflijk wat mensen, vooral ook kinderen kunnen hebben.
Fijn dat bij jullie het zonnetje er nu toch weer is heerlijk he?
zie dat er weer posts bij zijn gekomen dus ga eerst even verzenden nu.
liefs
vrijdag 25 september 2009 om 11:24
Hoi allemaal,
Zoebie, wat ontzettend balen!!!! Het adres klopt in principe wel, omdat andere dingen wél zijn aangekomen, maar als je wilt stuur ik je via de vriendenfunctie mijn huisadres (makkelijker). En stuur het onder rembours, dan betaal ik deze keer de verzendkosten.
Wat zonde zeg, vond het zo lief dat je zoveel moeite had gedaan!!!
Even los van die praktische zaken: hoe is het met jou Zoebie? Is de storm van de afgelopen dagen een beetje aan het bezinken? Raar altijd, als ineens de begrafenis achter de rug is, dan zit je met het verlies en dan is er niets meer om naartoe te werken. Ik vond de periode nà de begrafenis best heel zwaar, bij de mensen die ik heb verloren.
Houdt je zwager zich goed? En je man?
rvzb, dankjewel voor je berichtje. De Hohneck, daar is het prachtig! Wat toevallig dat je bijna hier in de buurt was komen wonen! Fijn dat je hebt geschreven, altijd leuk om te lezen wie er nou eigenlijk meelezen.
Vandaag een beetje moe en vanavond weer aan de Xeloda (bah). Zo'n stopweek duurt dan toch maar kort, ergens.
Ik heb een afspraak gemaakt voor de scan, ik moet op 14 oktober. Spannend, want dan scannen ze echt àlles om te kijken hoe het ervoor staat. Dan toch die angst dat ze iets vinden, ook al is dat niet terecht gezien de stand van de markers. Maar die angst blijft.
Mijn man moet zaterdagochtend overwerken, dus het weekend zit redelijk vol helaas. Ik had graag nog zo'n relax-weekend als vorige week gehad!
Zondag worden we verwacht bij de schoonouders... zit nog te dubben of ik iets ga zeggen van de toestanden de laatste tijd, of dat ik het allemaal maar loslaat.
Ergens heeft het weinig zin om iets te zeggen: schoonmoeder luistert toch niet en schoonvader luistert wel maar kan niks meer zeggen door de Parkinson.
En er is al genoeg deining in die familie, misschien laat ik ze gewoon denken wat ze willen over mijn toestand, ook al is dat af en toe een beetje belachelijk.
Nou, ik heb mezelf beloofd nu écht eens het huishouden af te maken (dat is het nare aan huishouden: als je klaar bent kun je weer opnieuw beginnen...). Het is hier nog steeds lekker weer, dus alle ramen en deuren open en poetsen maar
Zoebie, wat ontzettend balen!!!! Het adres klopt in principe wel, omdat andere dingen wél zijn aangekomen, maar als je wilt stuur ik je via de vriendenfunctie mijn huisadres (makkelijker). En stuur het onder rembours, dan betaal ik deze keer de verzendkosten.
Wat zonde zeg, vond het zo lief dat je zoveel moeite had gedaan!!!
Even los van die praktische zaken: hoe is het met jou Zoebie? Is de storm van de afgelopen dagen een beetje aan het bezinken? Raar altijd, als ineens de begrafenis achter de rug is, dan zit je met het verlies en dan is er niets meer om naartoe te werken. Ik vond de periode nà de begrafenis best heel zwaar, bij de mensen die ik heb verloren.
Houdt je zwager zich goed? En je man?
rvzb, dankjewel voor je berichtje. De Hohneck, daar is het prachtig! Wat toevallig dat je bijna hier in de buurt was komen wonen! Fijn dat je hebt geschreven, altijd leuk om te lezen wie er nou eigenlijk meelezen.
Vandaag een beetje moe en vanavond weer aan de Xeloda (bah). Zo'n stopweek duurt dan toch maar kort, ergens.
Ik heb een afspraak gemaakt voor de scan, ik moet op 14 oktober. Spannend, want dan scannen ze echt àlles om te kijken hoe het ervoor staat. Dan toch die angst dat ze iets vinden, ook al is dat niet terecht gezien de stand van de markers. Maar die angst blijft.
Mijn man moet zaterdagochtend overwerken, dus het weekend zit redelijk vol helaas. Ik had graag nog zo'n relax-weekend als vorige week gehad!
Zondag worden we verwacht bij de schoonouders... zit nog te dubben of ik iets ga zeggen van de toestanden de laatste tijd, of dat ik het allemaal maar loslaat.
Ergens heeft het weinig zin om iets te zeggen: schoonmoeder luistert toch niet en schoonvader luistert wel maar kan niks meer zeggen door de Parkinson.
En er is al genoeg deining in die familie, misschien laat ik ze gewoon denken wat ze willen over mijn toestand, ook al is dat af en toe een beetje belachelijk.
Nou, ik heb mezelf beloofd nu écht eens het huishouden af te maken (dat is het nare aan huishouden: als je klaar bent kun je weer opnieuw beginnen...). Het is hier nog steeds lekker weer, dus alle ramen en deuren open en poetsen maar
vrijdag 25 september 2009 om 11:46
Lieverd het pakket was onder rembours verzonden, dus misschien dat dat de reden was. Ik dacht er ook meteen aan dat andere pakketten wel waren aangekomen. En snel ook, dus was al bang dat er iets mis zou zijn. Dus het is wel raar want het adres is goed. Kan ik TNT verantwoordelijk stellen voor de post in Frankrijk. Want snappen doe ik het niet. Nou ja het is nu tenminste terecht. By the way, je hebt mail van Leo.
Wel fijn je huisadres.
Wel fijn je huisadres.
vrijdag 25 september 2009 om 11:48
vrijdag 25 september 2009 om 13:05
Ja he, het lijkt wel een "message in a bottle". Alleen dan gezworven over het Europese vasteland.
En de doos heeft echt wel een wereldreis achter de rug. Helemaal beschadigd is ie terug gekomen. Ga het dus eerst overladen en kijken of een en ander nog een beetje redelijk is.
Het komt helemaal goed. Ik doe het vanmiddag nog een keer op de post. En dan per expresse. .
En de doos heeft echt wel een wereldreis achter de rug. Helemaal beschadigd is ie terug gekomen. Ga het dus eerst overladen en kijken of een en ander nog een beetje redelijk is.
Het komt helemaal goed. Ik doe het vanmiddag nog een keer op de post. En dan per expresse. .
