Psyche
alle pijlers
Ik ben zwanger maar ik wil geen kinderen
woensdag 28 juni 2023 om 00:33
Hi allemaal,
Ik zit enorm met iets in m’n maag. Ik ben 38, zwanger, en ik wil niet zwanger zijn. Ik wil geen kinderen. Het probleem is als volgt.
Mijn man wil heel erg graag kinderen. Ik dacht dat ik ze ook wilde dus wij hebben het jaren geprobeerd maar het lukte niet. We zouden net een traject ingaan toen ik alles heb afgeblazen omdat ik me realiseerde dat ik eigenlijk geen kinderen wilde. Dat was een lastige periode in mijn huwelijk maar we kwamen erover heen. En toen… werd ik ineens zwanger. Jullie mogen me veroordelen dat we geen bescherming hebben gebruikt, dat doe ik zelf ook, maar ik dacht dat het niet kon op de natuurlijke manier.
Hoe dan ook, nu zit ik met de gebakken peren. Ik ben 15 weken en ik vind het verschrikkelijk. Elke dag denk ik aan een abortus maar als ik dat doe moet ik tegen iedereen liegen dat het een miskraam was, inclusief man want die gaat nooit akkoord met een abortus (niet alleen omdat hij dit kind heel graag wil maar ook om religieuze redenen). Ik ben zelf ook religieus maar niet zo strict in de leer dus ik ben niet tegen abortus.
De gedachte aan geen kind krijgen lijkt me heerlijk. De gedachte aan een leven met kind verstikt en benauwt me.
Ik heb een enorm schuldgevoel naar m’n man want zijn droom komt uit, en ik wil niet tegen hem liegen. Hij weet dat ik me mentaal niet goed voel en dat ik op zie tegen dit kind maar hij wijt het aan de hormonen. Ik voel me ook schuldig naar andere vrouwen die zo graag willen maar niet zwanger kunnen raken.
God wat een ellende. Ik weet dat jullie geen beslissing voor me kunnen maken maar het voelt al goed om het uit te 'spreken' want ik zit hier al 3 maanden mee.
Ik zit enorm met iets in m’n maag. Ik ben 38, zwanger, en ik wil niet zwanger zijn. Ik wil geen kinderen. Het probleem is als volgt.
Mijn man wil heel erg graag kinderen. Ik dacht dat ik ze ook wilde dus wij hebben het jaren geprobeerd maar het lukte niet. We zouden net een traject ingaan toen ik alles heb afgeblazen omdat ik me realiseerde dat ik eigenlijk geen kinderen wilde. Dat was een lastige periode in mijn huwelijk maar we kwamen erover heen. En toen… werd ik ineens zwanger. Jullie mogen me veroordelen dat we geen bescherming hebben gebruikt, dat doe ik zelf ook, maar ik dacht dat het niet kon op de natuurlijke manier.
Hoe dan ook, nu zit ik met de gebakken peren. Ik ben 15 weken en ik vind het verschrikkelijk. Elke dag denk ik aan een abortus maar als ik dat doe moet ik tegen iedereen liegen dat het een miskraam was, inclusief man want die gaat nooit akkoord met een abortus (niet alleen omdat hij dit kind heel graag wil maar ook om religieuze redenen). Ik ben zelf ook religieus maar niet zo strict in de leer dus ik ben niet tegen abortus.
De gedachte aan geen kind krijgen lijkt me heerlijk. De gedachte aan een leven met kind verstikt en benauwt me.
Ik heb een enorm schuldgevoel naar m’n man want zijn droom komt uit, en ik wil niet tegen hem liegen. Hij weet dat ik me mentaal niet goed voel en dat ik op zie tegen dit kind maar hij wijt het aan de hormonen. Ik voel me ook schuldig naar andere vrouwen die zo graag willen maar niet zwanger kunnen raken.
God wat een ellende. Ik weet dat jullie geen beslissing voor me kunnen maken maar het voelt al goed om het uit te 'spreken' want ik zit hier al 3 maanden mee.
woensdag 28 juni 2023 om 08:34
6 weken te laat voor een abortuspil. Hoe langer je wacht, hoe lastiger afbreken wordt.
Ja, je gaat je man verdriet doen. Ja, het zal een dreun in de relatie geven.
Maar je zit een dikke 20 jaar echt vast aan een kind. En enig idee hoe het voor een kind gaat zijn dat zo ongewenst is door de moeder?
Ja, je gaat je man verdriet doen. Ja, het zal een dreun in de relatie geven.
Maar je zit een dikke 20 jaar echt vast aan een kind. En enig idee hoe het voor een kind gaat zijn dat zo ongewenst is door de moeder?
anoniem_65fc39b29bca3 wijzigde dit bericht op 28-06-2023 08:35
0.67% gewijzigd
woensdag 28 juni 2023 om 08:34
Tja... jouw lijf uiteindelijk natuurlijk. Dat werkt voor mij 2 kanten op. Je man zijn mening telt uiteraard mee waar wanneer jij echt echt geen kinderen wil zou ik wel gaan voor die abortus. Liegen tegen bekenden is je eigen keuze je hoeft hen niet recht in de ogen aan te kunnen kijken maar liegen tegen je man hierover vind ik wel een dingetje eerlijk gezegd.
Makkelijk gezegd hoor van mij maar wanneer je man niet inziet dat dit iets is wat jij absoluut niet wil en geen respect kan hebben voor jouw keuze (hij mag er uiteraard verdrietig over zijn) is hij dan uiteindelijk wel de juiste partner voor je?
Ik hoop echt dat jullie er samen uit kunnen komen TO en dat jullie beiden kunnen leven met de beslissing die je uiteindelijk zal nemen. Sterkte! Lijkt me erg moeilijk!
Makkelijk gezegd hoor van mij maar wanneer je man niet inziet dat dit iets is wat jij absoluut niet wil en geen respect kan hebben voor jouw keuze (hij mag er uiteraard verdrietig over zijn) is hij dan uiteindelijk wel de juiste partner voor je?
Ik hoop echt dat jullie er samen uit kunnen komen TO en dat jullie beiden kunnen leven met de beslissing die je uiteindelijk zal nemen. Sterkte! Lijkt me erg moeilijk!
woensdag 28 juni 2023 om 08:44
woensdag 28 juni 2023 om 08:47
Eigenlijk had je de keuze voor geen kinderen al gemaakt. Dat een stomme actie ervoor zorgt dat je toch zwanger geraakt bent, maakt dat die keuze dan anders? De zwangerschapshormonen zorgen er bij jou blijkbaar niet voor dat je er anders over bent gaan denken.
Is het een goed idee om vandaag nog naar de huisarts te gaan? Als je de zwangerschap wil afbreken, kan hij/zij je helpen om op de goede plek terecht te komen, en dat nog tijdig te doen.
Daarnaast is er het fiom, dat onpartijdig kan luisteren om je te helpen de juiste keuze te maken. Want ook ik denk dat een ongewenst kind een heel naar leven krijgt en het de verantwoordelijkheid van de ouders is om daar goed over na te denken. Niet vertellen tegen buitenstaanders dat je de zwangerschap zelf hebt afgebroken; dat kan. ‘Het doet me teveel verdriet en ik kan het er niet over hebben’ is niet eens liegen én maakt mensen duidelijk dat ze er zich niet mee moeten bemoeien.
Je partner; dan zou het wel liegen worden en dat lijkt me niet wenselijk. Misschien kan het fiom je helpen om met hem het gesprek te voeren over waarom het voor jou echt logisch is deze zwangerschap af te breken.
Want hoe naar ook, als je nu niets doet komt dat kind er. Met jouw gevoel richting deze zwangerschap is het niet gezegd dat je relatie dan wél stand houdt.
Is het een goed idee om vandaag nog naar de huisarts te gaan? Als je de zwangerschap wil afbreken, kan hij/zij je helpen om op de goede plek terecht te komen, en dat nog tijdig te doen.
Daarnaast is er het fiom, dat onpartijdig kan luisteren om je te helpen de juiste keuze te maken. Want ook ik denk dat een ongewenst kind een heel naar leven krijgt en het de verantwoordelijkheid van de ouders is om daar goed over na te denken. Niet vertellen tegen buitenstaanders dat je de zwangerschap zelf hebt afgebroken; dat kan. ‘Het doet me teveel verdriet en ik kan het er niet over hebben’ is niet eens liegen én maakt mensen duidelijk dat ze er zich niet mee moeten bemoeien.
Je partner; dan zou het wel liegen worden en dat lijkt me niet wenselijk. Misschien kan het fiom je helpen om met hem het gesprek te voeren over waarom het voor jou echt logisch is deze zwangerschap af te breken.
Want hoe naar ook, als je nu niets doet komt dat kind er. Met jouw gevoel richting deze zwangerschap is het niet gezegd dat je relatie dan wél stand houdt.
woensdag 28 juni 2023 om 08:49
Helemaal mee eens!Oude_Man_2 schreef: ↑28-06-2023 08:346 weken te laat voor een abortuspil. Hoe langer je wacht, hoe lastiger afbreken wordt.
Ja, je gaat je man verdriet doen. Ja, het zal een dreun in de relatie geven.
Maar je zit een dikke 20 jaar echt vast aan een kind. En enig idee hoe het voor een kind gaat zijn dat zo ongewenst is door de moeder?
Je pense donc je suis
woensdag 28 juni 2023 om 08:50
Ik was 38 toen ik zwanger raakte. Voor mij hoefde het niet zo, mijn man was in alle staten van blijdschap. Zijn droom kwam uit. Afgesproken dat we het bij deze ene zouden laten. Het heeft echt moeten groeien maar ik ben nog nooit zo gek geweest op iemand als onze zoon... hij is inmiddels 14, een erg zelfstandig en een fijn en leuk kind, al zeg ik het zelf.. Hij ging al vroeg logeren bij mij ouders en dan had ik mijn handen even vrij. Heerlijk vond ik dat, en zij ook. Hij heeft een geweldige band met mijn vader. Maar ook met mijn man, met wie hij veel op pad is.
Praat erover met je man. Maak je angsten en wensen bekend. Ik ben snel overprikkeld en wil graag alleen zijn. Dat heeft niks te maken met mijn kind maar alles met mijn karakter. Als het voor iedereen duidelijk is dan vindt het zijn weg wel.
Sterkte en succes.
Praat erover met je man. Maak je angsten en wensen bekend. Ik ben snel overprikkeld en wil graag alleen zijn. Dat heeft niks te maken met mijn kind maar alles met mijn karakter. Als het voor iedereen duidelijk is dan vindt het zijn weg wel.
Sterkte en succes.
Twee dingen zijn oneindig, het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker. A. Einstein
woensdag 28 juni 2023 om 08:52
Heb je al een echo gehad? Met 15 weken is het al een compleet kind. Je kunt nu echt niet meer een abortus oid doen volgens mij.
Bespreek eerst je opties met de huisarts of het Fiom.
Ik zou bedenken wat je zo benauwend vindt.
Twijfel je aan je eigen capaciteiten, ga je je vrijheid missen, vind je kinderen niet leuk, is het een bepaalde fase waar je tegenop ziet?
Gewoon heel eerlijk en zakelijk naar jezelf zijn.
En daar je opties op aanpassen.
Therapie, of adoptie, of je kind bij je man achterlaten en weggaan, ik noem maar wat wilde ideeën.
Zelf denk ik dat je wel een weg vindt. Lees het verhaal van tanteslankie.
Bespreek eerst je opties met de huisarts of het Fiom.
Ik zou bedenken wat je zo benauwend vindt.
Twijfel je aan je eigen capaciteiten, ga je je vrijheid missen, vind je kinderen niet leuk, is het een bepaalde fase waar je tegenop ziet?
Gewoon heel eerlijk en zakelijk naar jezelf zijn.
En daar je opties op aanpassen.
Therapie, of adoptie, of je kind bij je man achterlaten en weggaan, ik noem maar wat wilde ideeën.
Zelf denk ik dat je wel een weg vindt. Lees het verhaal van tanteslankie.
anoniem_669679bf76515 wijzigde dit bericht op 28-06-2023 08:54
6.28% gewijzigd
woensdag 28 juni 2023 om 08:59
Wettelijk gezien mag het tot 24 weken, dus geef aub wel de juiste info als je mee wilt praten.
https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpe ... veel-weken
Stressed is just desserts spelled backwards
woensdag 28 juni 2023 om 09:04
Dit. Zoek hier professionele hulp bij. Voorkom dat als het kind er straks is, het zich niet welkom voelt je je een slechte relatie krijgt met je kind en met je partner. Zoek hulp van een professional, je hoeft hier niet alleen mee te worstelen.
woensdag 28 juni 2023 om 09:07
libe schreef: ↑28-06-2023 08:44Ik vind dat je wat laat bent met jezelf te bedenken dat je toch geen kind wilt. In jouw geval zou ik het kind toch maar laten komen. Nu zie je alleen maar de nadelen. Maar bedenk je ook eens wat de voordelen zijn van een kind. Misschien ga je er dan iets anders in staan.
Volgens mij wil TO al vanaf het begin van de zwangerschap geen kind.
Ik zie meer nadelen in het krijgen van een kind wat niet gewenst is.
En er zijn al genoeg kinderen/mensen op de wereld.
Opvallend veel topics over ongewenste zwangerschappen overigens.
eidde wijzigde dit bericht op 28-06-2023 10:39
Reden: toevoeging ter verduidelijking
Reden: toevoeging ter verduidelijking
1.69% gewijzigd
I wanna live my life with the volume full!
woensdag 28 juni 2023 om 09:07
Je zal toch voor jezelf moeten kiezen in dit geval. Of wil je de rest van je leven zorgen voor een kind wat je niet wil, om je man te pleasen? Om nog maar te zwijgen van wat je je kind daarmee aandoet? Ruzie met je man klinkt dan als een klein offer. En natuurlijk is abortus moeilijk, maar weegt dat op tegen de rest?
woensdag 28 juni 2023 om 09:10
Een tikkeltje overdreven niet? Waarom zou TO niet weer van gedachten kunnen veranderen?Oude_Man_2 schreef: ↑28-06-2023 08:34Maar je zit een dikke 20 jaar echt vast aan een kind. En enig idee hoe het voor een kind gaat zijn dat zo ongewenst is door de moeder?
Eerst wilde TO wel kinderen. Jarenlang! Ze wilde zelfs een traject ingaan. Daarna kwam ze erachter dat ze eigenlijk toch geen kinderen wilde. Prima, kan gebeuren. Maar ze was er ook niet zo benauwd over om anticonceptie te gebruiken. Tot zover dus '20 jaar vast aan een ongewenst kind'.
Alle sterkte aan TO maar om er nou zo met een gestrekt been in te gaan?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
