Psyche
alle pijlers
Ik ben zwanger maar ik wil geen kinderen
woensdag 28 juni 2023 om 00:33
Hi allemaal,
Ik zit enorm met iets in m’n maag. Ik ben 38, zwanger, en ik wil niet zwanger zijn. Ik wil geen kinderen. Het probleem is als volgt.
Mijn man wil heel erg graag kinderen. Ik dacht dat ik ze ook wilde dus wij hebben het jaren geprobeerd maar het lukte niet. We zouden net een traject ingaan toen ik alles heb afgeblazen omdat ik me realiseerde dat ik eigenlijk geen kinderen wilde. Dat was een lastige periode in mijn huwelijk maar we kwamen erover heen. En toen… werd ik ineens zwanger. Jullie mogen me veroordelen dat we geen bescherming hebben gebruikt, dat doe ik zelf ook, maar ik dacht dat het niet kon op de natuurlijke manier.
Hoe dan ook, nu zit ik met de gebakken peren. Ik ben 15 weken en ik vind het verschrikkelijk. Elke dag denk ik aan een abortus maar als ik dat doe moet ik tegen iedereen liegen dat het een miskraam was, inclusief man want die gaat nooit akkoord met een abortus (niet alleen omdat hij dit kind heel graag wil maar ook om religieuze redenen). Ik ben zelf ook religieus maar niet zo strict in de leer dus ik ben niet tegen abortus.
De gedachte aan geen kind krijgen lijkt me heerlijk. De gedachte aan een leven met kind verstikt en benauwt me.
Ik heb een enorm schuldgevoel naar m’n man want zijn droom komt uit, en ik wil niet tegen hem liegen. Hij weet dat ik me mentaal niet goed voel en dat ik op zie tegen dit kind maar hij wijt het aan de hormonen. Ik voel me ook schuldig naar andere vrouwen die zo graag willen maar niet zwanger kunnen raken.
God wat een ellende. Ik weet dat jullie geen beslissing voor me kunnen maken maar het voelt al goed om het uit te 'spreken' want ik zit hier al 3 maanden mee.
Ik zit enorm met iets in m’n maag. Ik ben 38, zwanger, en ik wil niet zwanger zijn. Ik wil geen kinderen. Het probleem is als volgt.
Mijn man wil heel erg graag kinderen. Ik dacht dat ik ze ook wilde dus wij hebben het jaren geprobeerd maar het lukte niet. We zouden net een traject ingaan toen ik alles heb afgeblazen omdat ik me realiseerde dat ik eigenlijk geen kinderen wilde. Dat was een lastige periode in mijn huwelijk maar we kwamen erover heen. En toen… werd ik ineens zwanger. Jullie mogen me veroordelen dat we geen bescherming hebben gebruikt, dat doe ik zelf ook, maar ik dacht dat het niet kon op de natuurlijke manier.
Hoe dan ook, nu zit ik met de gebakken peren. Ik ben 15 weken en ik vind het verschrikkelijk. Elke dag denk ik aan een abortus maar als ik dat doe moet ik tegen iedereen liegen dat het een miskraam was, inclusief man want die gaat nooit akkoord met een abortus (niet alleen omdat hij dit kind heel graag wil maar ook om religieuze redenen). Ik ben zelf ook religieus maar niet zo strict in de leer dus ik ben niet tegen abortus.
De gedachte aan geen kind krijgen lijkt me heerlijk. De gedachte aan een leven met kind verstikt en benauwt me.
Ik heb een enorm schuldgevoel naar m’n man want zijn droom komt uit, en ik wil niet tegen hem liegen. Hij weet dat ik me mentaal niet goed voel en dat ik op zie tegen dit kind maar hij wijt het aan de hormonen. Ik voel me ook schuldig naar andere vrouwen die zo graag willen maar niet zwanger kunnen raken.
God wat een ellende. Ik weet dat jullie geen beslissing voor me kunnen maken maar het voelt al goed om het uit te 'spreken' want ik zit hier al 3 maanden mee.
woensdag 28 juni 2023 om 09:11
libe schreef: ↑28-06-2023 08:44Ik vind dat je wat laat bent met jezelf te bedenken dat je toch geen kind wilt. In jouw geval zou ik het kind toch maar laten komen. Nu zie je alleen maar de nadelen. Maar bedenk je ook eens wat de voordelen zijn van een kind. Misschien ga je er dan iets anders in staan.
Maar TO wil geen kind. Dan is het logisch dat je alleen de nadelen ziet. En gelukkig kan ze in Nederland er nog voor kiezen de zwangerschap af te breken. Ik snap niet dat je zo'n advies geeft wanneer TO zo'n uitgesproken mening heeft over geen kinderen willen.
Idd TO bel de huisarts of fiom en laat je goed voorlichten. Neem je man mee naar een vervolggesprek om er samen over te kunnen praten.
Religie zou geen reden moeten zijn om niet over te gaan op een abortus. Jouw lijf jouw keuze.
woensdag 28 juni 2023 om 09:11
Misschien eerst even Googelen voordat je post. Abortus kan tot 22-24 weken.
TO wat een kutsituatie. Ik kan me voorstellen dat je vast zit. Wat ik verdrietig vind om te lezen is dat je man jouw standpunt niet serieus neemt en je aan de zijlijn zet door het aan hormonen te wijten.
Ik zou inderdaad een hulpverlener (huisarts/fiom) aan de mouw trekken en met hen uitzoeken welke keuze jij wil maken. De weerslag die dat op de relatie met je man gaat hebben, is om daarna mee te dealen. Heel veel sterkte en succes gewenst.
woensdag 28 juni 2023 om 09:12
Ik ben helemaal voor baas in eigen buik etc. maar je hebt jezelf nu wel in een onmogelijke positie geplaatst. Je bent nu 15 weken verder, en als je het nog niet eens aangekaart hebt bij je man, dat je dit niet wil....
Daar zou ik wel als eerste bij beginnen, aangeven aan hem dat je er anders in staat dan hij. En vragen of hij mee wil denken in oplossingen.
Daar zou ik wel als eerste bij beginnen, aangeven aan hem dat je er anders in staat dan hij. En vragen of hij mee wil denken in oplossingen.
Stressed is just desserts spelled backwards
woensdag 28 juni 2023 om 09:16
Mocht je een abortus willen doen zou ik niet te lang wachten want de meningen zijn verdeeld wanneer een foetus pijn voelt, maar vanaf de 4e maand schijnt dat dus wel te zijn.
Ik zou het nooit over mijn hart kunnen verkrijgen, ook niet tegenover mijn man maar daar ben ik zo ongeveer de enige in denk ik.
Verder denk ik dat ie gevoel kan groeien als het kindje er zou zijn.
Vast zitten aan een kind is al niet de juiste insteek, het is een onderdeel van je leven waar je in meegroeit.
Ik zag mezelf jaren geleden ook geen knutsels maken enz. met een 3 jarige, maar nu vind ik het fantastisch. Klinkt onrealistisch misschien maar ik kan er nu echt van genieten.
Wat ik wil zeggen is dat je niet weet wat de toekomst brengt, en je wel wel eens spijt zou kunnen krijgen van bepaalde beslissingen.
Ik denk dat deze kant ook benoemd mag worden en over nagedacht moet worden om tot de juiste beslissing te komen.
Veel sterkte
Het is een enorm lastige situatie waar je in zit
Ik zou het nooit over mijn hart kunnen verkrijgen, ook niet tegenover mijn man maar daar ben ik zo ongeveer de enige in denk ik.
Verder denk ik dat ie gevoel kan groeien als het kindje er zou zijn.
Vast zitten aan een kind is al niet de juiste insteek, het is een onderdeel van je leven waar je in meegroeit.
Ik zag mezelf jaren geleden ook geen knutsels maken enz. met een 3 jarige, maar nu vind ik het fantastisch. Klinkt onrealistisch misschien maar ik kan er nu echt van genieten.
Wat ik wil zeggen is dat je niet weet wat de toekomst brengt, en je wel wel eens spijt zou kunnen krijgen van bepaalde beslissingen.
Ik denk dat deze kant ook benoemd mag worden en over nagedacht moet worden om tot de juiste beslissing te komen.
Veel sterkte
Het is een enorm lastige situatie waar je in zit
Pluk de dag
woensdag 28 juni 2023 om 09:18
Een kind is zo allesbepalend voor je (dagelijks) leven, daar zou ik echt niet aan beginnen als je daar zo enorm tegenop ziet. Zet jezelf daar alsjeblieft niet in vast uit plichtsgevoel. Waar zie je tegenop? Zou je het wel willen als jij meer de rol aanneemt die traditioneel als "vaderrol" gezien wordt en je man minder gaat werken, het grootste deel van de zorg op zich neemt etc?
Ik zou sowieso wel open kaart spelen tegen je man. Hoe je het ook wendt of keert, dit zal een flinke knauw voor jullie relatie zijn, eentje die jullie huwelijk misschien niet overleeft. Niet als je open kaart speelt, maar ook niet als je liegt over abortus, want leven met zo'n grote leugen doet natuurlijk ook iets met jullie relatie.
Ik zou sowieso wel open kaart spelen tegen je man. Hoe je het ook wendt of keert, dit zal een flinke knauw voor jullie relatie zijn, eentje die jullie huwelijk misschien niet overleeft. Niet als je open kaart speelt, maar ook niet als je liegt over abortus, want leven met zo'n grote leugen doet natuurlijk ook iets met jullie relatie.
woensdag 28 juni 2023 om 09:19
Je zult toch door een zure appel moeten bijten TO: óf nu abortus, óf je krijgt een kind. Niets doen is ook een keuze, dan word je dus moeder.
Zoek ajb zsm contact met FIOM. Zij kunnen je helpen om in elk geval bewust een keuze te maken. Je hebt hopelijk nog een paar weken om zelf te kiezen - welke keuze dat ook is. Maar realiseer je dat je een keuze niet kunt blijven uitstellen - evt abortus mag tot 24 weken, maar artsen houden in de praktijk 22 weken aan.
Succes met je beslissing en dit sowieso lastige traject.
Zoek ajb zsm contact met FIOM. Zij kunnen je helpen om in elk geval bewust een keuze te maken. Je hebt hopelijk nog een paar weken om zelf te kiezen - welke keuze dat ook is. Maar realiseer je dat je een keuze niet kunt blijven uitstellen - evt abortus mag tot 24 weken, maar artsen houden in de praktijk 22 weken aan.
Succes met je beslissing en dit sowieso lastige traject.
woensdag 28 juni 2023 om 09:19
Wat een vreselijk nare situatie. Het helpt, ook in dit soort situaties, om er met mensen over te praten. De huisarts, een psycholoog, het Fiom, je partner, vriendinnen misschien? Een abortus kan nog een aantal weken, dus zoek mensen die je kunnen helpen met duidelijk krijgen wat je wil en die je kunnen steunen in je keuze. En heel erg veel sterkte, wat zul je je ongelukkig en alleen voelen 
woensdag 28 juni 2023 om 09:20
Ik denk dat ze bedoelde dat 15 weken te laat is voor een curettage, waar veel mensen aan denken bij 'abortus'. Ik weet de termijn verder ook niet precies, maar ik kan me ook voorstellen dat er met 15 weken al sprake is van een ingeleide bevalling ipv een curettage, en dat kan voor sommige mensen toch net een andere overweging worden dan.Maleficent schreef: ↑28-06-2023 08:59Wettelijk gezien mag het tot 24 weken, dus geef aub wel de juiste info als je mee wilt praten.
https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpe ... veel-weken
woensdag 28 juni 2023 om 09:21
Alsof een leven waarin je vanaf de conceptie al ongewenst bent geen pijn doet voor een kind...
En eh, een normale geboorte doet ook pijn voor een baby. Elk kind zal linksom of rechtsom pijn voelen in het leven dus daar ontkom je toch niet aan, of je een zwangerschap nou eindigt of doorzet.
woensdag 28 juni 2023 om 09:24
Heel naar dat je in deze situatie zit TO, zo snel mogelijk met professionals over praten! Je bent nu al 15 weken zwanger, dat maakt een abortus er niet makkelijker op. Er is geen sprake meer van een vrucht of een klompje cellen. Waarom heb je zo lang gewacht? Het kán nog steeds, in de praktijk tot 22 weken, maar wordt steeds moeilijker te verbergen, omdat het nu ingrijpender is dan vroeger in de zwangerschap.
Je zult dus snel een knoop voor jezelf door moeten hakken. De kans is aanwezig dat je man hierdoor bij je weggaat, maar als je dit echt niet wilt dan is het absoluut je recht om voor jezelf te kiezen.
Goed om over na te denken, je stond eerst open voor het krijgen van een kind, nu niet meer. Wat is er veranderd? Waarom niet?
Je zult dus snel een knoop voor jezelf door moeten hakken. De kans is aanwezig dat je man hierdoor bij je weggaat, maar als je dit echt niet wilt dan is het absoluut je recht om voor jezelf te kiezen.
Goed om over na te denken, je stond eerst open voor het krijgen van een kind, nu niet meer. Wat is er veranderd? Waarom niet?
woensdag 28 juni 2023 om 09:24
woensdag 28 juni 2023 om 09:25
Nee hoor, een curettage kan tot 22 weken.Chamaedorea schreef: ↑28-06-2023 09:20Ik denk dat ze bedoelde dat 15 weken te laat is voor een curettage, waar veel mensen aan denken bij 'abortus'. Ik weet de termijn verder ook niet precies, maar ik kan me ook voorstellen dat er met 15 weken al sprake is van een ingeleide bevalling ipv een curettage, en dat kan voor sommige mensen toch net een andere overweging worden dan.
Ik snap dat het mensen kan verafschuwen, maar feitelijk onjuiste informatie geven lijkt me niet de bedoeling.
maleficent wijzigde dit bericht op 28-06-2023 09:26
0.09% gewijzigd
Stressed is just desserts spelled backwards
woensdag 28 juni 2023 om 09:26
Eh.... net als jij mag ik mijn mening en gedachtes gewoon geven toch? Niet zo zuur he!ollie-ollie schreef: ↑28-06-2023 09:21Alsof een leven waarin je vanaf de conceptie al ongewenst bent geen pijn doet voor een kind...
En eh, een normale geboorte doet ook pijn voor een baby. Elk kind zal linksom of rechtsom pijn voelen in het leven dus daar ontkom je toch niet aan, of je een zwangerschap nou eindigt of doorzet.
Totaal belachelijk trouwens waar jij het mee vergelijkt maar geeft niet.
Ik geef alleen maar een feitje aan waar over nagedacht kan worden. Het was me, na hier te lezen, al duidelijk dat jij er totaal anders in staat, prima toch? Maar laat anderen ook gewoon hun ding kunnen zeggen
Je hebt geen alleenrecht
Pluk de dag
woensdag 28 juni 2023 om 09:28
Als ik de OP goed lees dat haal ik er toch echt uit dat TO al tot de conclusie was gekomen dat ze geen kinderen wilde voordat ze onverwacht zwanger raakte.
Met je 'praat TO naar de mond' doe even rustig joh.
I wanna live my life with the volume full!
woensdag 28 juni 2023 om 09:33
Dit!
Als je het echt niet wilt zou ik het zsm weg laten halen.
Ik denk alleen niet dat ik erover zou liegen.
Als mijn relatie erom zou stuklopen dan is dat maar zo.
metallover wijzigde dit bericht op 28-06-2023 09:35
19.77% gewijzigd
woensdag 28 juni 2023 om 09:34
Oh, is dat zo? Kan dit even zwart op wit, met garantie?Traveler schreef: ↑28-06-2023 09:24Religie is wel degelijk een argument om geen abortus te doen als je gelooft dat God de schepper van leven is.
Ga ervoor , het komt echt wel goed . Je leven zal inderdaad heel anders worden maar samen kunnen jullie dit .
Zoek via je huisarts goede begeleiding voor het mentale stuk waar je mee kampt.
woensdag 28 juni 2023 om 09:41
En mij leek dit jaren geleden dus helemaal fantastisch, maar nu mijn zo ontzettend gewenste kind er eenmaal is blijk ik dus echt geen peuter moeder te zijn en die rotzooi van het knutselen juist een van de stomste dingen te vinden die er is. Mijn zoon is nog steeds intenst gewenst, geliefd, ik zou hem voor geen goud kunnen missen, maar ik vind het wel ontzettend pittig momenteel (hij is 2,5). Als je dan al eigenlijk geen kind had gewild, lijkt deze fase me nog 100x zwaarder. Natuurlijk kan het helemaal zo zijn dat TO het toch heel leuk gaat vinden als kind er eenmaal is, en ze zal vast ook wel van haar kind gaan houden, maar dat is geen garantie. Het kan zo zijn dat het vooral tegenvalt en ze de rest van haar leven spijt heeft. Je weet het nietDolphin-9 schreef: ↑28-06-2023 09:16
Verder denk ik dat ie gevoel kan groeien als het kindje er zou zijn.
Vast zitten aan een kind is al niet de juiste insteek, het is een onderdeel van je leven waar je in meegroeit.
Ik zag mezelf jaren geleden ook geen knutsels maken enz. met een 3 jarige, maar nu vind ik het fantastisch. Klinkt onrealistisch misschien maar ik kan er nu echt van genieten.
woensdag 28 juni 2023 om 09:45
Ah oke, nee dat wist ik niet. Ik ken twee vrouwen die een zwangerschap moesten afbreken voor die termijn (bij 16 en bij 21 weken), en zij zijn allebei ingeleid en echt bevallen. Wel beiden om medische reden bij een gewenste zwangerschap, dus misschien dat je kan kiezen en deze optie voor hen fijner was? Geen idee verder hoor.Maleficent schreef: ↑28-06-2023 09:25Nee hoor, een curettage kan tot 22 weken.
Ik snap dat het mensen kan verafschuwen, maar feitelijk onjuiste informatie geven lijkt me niet de bedoeling.
Ook de baby bij 16 weken was al helemaal af en echt een kindje, maar dan heel klein, mager en slijmerig. Dat zou voor mij persoonlijk daarom ook wel een ander verhaal zijn dan een zwangerschap van 6 weken oid afbreken...
woensdag 28 juni 2023 om 09:45
Fijn dat t bij jou goed uitpakt. Maar wat als dat niet zo is? Eenmaal geboren kun je niet terug he... Ik zou voor die abortus gaan, je wilde dit tenslotte niet!Dolphin-9 schreef: ↑28-06-2023 09:16Mocht je een abortus willen doen zou ik niet te lang wachten want de meningen zijn verdeeld wanneer een foetus pijn voelt, maar vanaf de 4e maand schijnt dat dus wel te zijn.
Ik zou het nooit over mijn hart kunnen verkrijgen, ook niet tegenover mijn man maar daar ben ik zo ongeveer de enige in denk ik.
Verder denk ik dat ie gevoel kan groeien als het kindje er zou zijn.
Vast zitten aan een kind is al niet de juiste insteek, het is een onderdeel van je leven waar je in meegroeit.
Ik zag mezelf jaren geleden ook geen knutsels maken enz. met een 3 jarige, maar nu vind ik het fantastisch. Klinkt onrealistisch misschien maar ik kan er nu echt van genieten.
Wat ik wil zeggen is dat je niet weet wat de toekomst brengt, en je wel wel eens spijt zou kunnen krijgen van bepaalde beslissingen.
Ik denk dat deze kant ook benoemd mag worden en over nagedacht moet worden om tot de juiste beslissing te komen.
Veel sterkte
Man draait wel bij, als "hij zijn zin krijgt" en jij bent een doodongelukkig moeder heeft hij daar ook niks aan.
koeksel1980 wijzigde dit bericht op 28-06-2023 09:48
0.15% gewijzigd
woensdag 28 juni 2023 om 09:47
Wat maakt dat je nu (al) 15 weken bent en dat je nog geen actie hebt ondernomen ? Is er een deel van je dat twijfelt - dat misschien wel wil, maar heel bang is ?
Of is het echt heel duidelijk dat je geen kind wil ?
Of is het meer dat het van dag tot dag fluctueert je gevoel ?
Want ik snap niet zo goed dat het nieuws al met iedereen gedeeld is (dan moet ik tegen iedereen liegen) terwijl je nog zo onzeker bent.
Snel met je man en een professional (huisarts) om de tafel om e.e.a. echt eens grondig te bespreken.
Of is het echt heel duidelijk dat je geen kind wil ?
Of is het meer dat het van dag tot dag fluctueert je gevoel ?
Want ik snap niet zo goed dat het nieuws al met iedereen gedeeld is (dan moet ik tegen iedereen liegen) terwijl je nog zo onzeker bent.
Snel met je man en een professional (huisarts) om de tafel om e.e.a. echt eens grondig te bespreken.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
woensdag 28 juni 2023 om 09:47
Mij ook. Ik vind het met een kind dat ontzettend gewenst was en is al moeilijk om de moeder die ik wil zijn, te zijn. Laat staan dat je dat waar kunt maken als je eigenlijk geen kind wil. Dat lijkt me gezien het schuldgevoel waar TO nu al mee kampt nog lastiger.Chamaedorea schreef: ↑28-06-2023 09:41Als je dan al eigenlijk geen kind had gewild, lijkt deze fase me nog 100x zwaarder.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
