Psyche
alle pijlers
Ik ben zwanger maar ik wil geen kinderen
woensdag 28 juni 2023 om 00:33
Hi allemaal,
Ik zit enorm met iets in m’n maag. Ik ben 38, zwanger, en ik wil niet zwanger zijn. Ik wil geen kinderen. Het probleem is als volgt.
Mijn man wil heel erg graag kinderen. Ik dacht dat ik ze ook wilde dus wij hebben het jaren geprobeerd maar het lukte niet. We zouden net een traject ingaan toen ik alles heb afgeblazen omdat ik me realiseerde dat ik eigenlijk geen kinderen wilde. Dat was een lastige periode in mijn huwelijk maar we kwamen erover heen. En toen… werd ik ineens zwanger. Jullie mogen me veroordelen dat we geen bescherming hebben gebruikt, dat doe ik zelf ook, maar ik dacht dat het niet kon op de natuurlijke manier.
Hoe dan ook, nu zit ik met de gebakken peren. Ik ben 15 weken en ik vind het verschrikkelijk. Elke dag denk ik aan een abortus maar als ik dat doe moet ik tegen iedereen liegen dat het een miskraam was, inclusief man want die gaat nooit akkoord met een abortus (niet alleen omdat hij dit kind heel graag wil maar ook om religieuze redenen). Ik ben zelf ook religieus maar niet zo strict in de leer dus ik ben niet tegen abortus.
De gedachte aan geen kind krijgen lijkt me heerlijk. De gedachte aan een leven met kind verstikt en benauwt me.
Ik heb een enorm schuldgevoel naar m’n man want zijn droom komt uit, en ik wil niet tegen hem liegen. Hij weet dat ik me mentaal niet goed voel en dat ik op zie tegen dit kind maar hij wijt het aan de hormonen. Ik voel me ook schuldig naar andere vrouwen die zo graag willen maar niet zwanger kunnen raken.
God wat een ellende. Ik weet dat jullie geen beslissing voor me kunnen maken maar het voelt al goed om het uit te 'spreken' want ik zit hier al 3 maanden mee.
Ik zit enorm met iets in m’n maag. Ik ben 38, zwanger, en ik wil niet zwanger zijn. Ik wil geen kinderen. Het probleem is als volgt.
Mijn man wil heel erg graag kinderen. Ik dacht dat ik ze ook wilde dus wij hebben het jaren geprobeerd maar het lukte niet. We zouden net een traject ingaan toen ik alles heb afgeblazen omdat ik me realiseerde dat ik eigenlijk geen kinderen wilde. Dat was een lastige periode in mijn huwelijk maar we kwamen erover heen. En toen… werd ik ineens zwanger. Jullie mogen me veroordelen dat we geen bescherming hebben gebruikt, dat doe ik zelf ook, maar ik dacht dat het niet kon op de natuurlijke manier.
Hoe dan ook, nu zit ik met de gebakken peren. Ik ben 15 weken en ik vind het verschrikkelijk. Elke dag denk ik aan een abortus maar als ik dat doe moet ik tegen iedereen liegen dat het een miskraam was, inclusief man want die gaat nooit akkoord met een abortus (niet alleen omdat hij dit kind heel graag wil maar ook om religieuze redenen). Ik ben zelf ook religieus maar niet zo strict in de leer dus ik ben niet tegen abortus.
De gedachte aan geen kind krijgen lijkt me heerlijk. De gedachte aan een leven met kind verstikt en benauwt me.
Ik heb een enorm schuldgevoel naar m’n man want zijn droom komt uit, en ik wil niet tegen hem liegen. Hij weet dat ik me mentaal niet goed voel en dat ik op zie tegen dit kind maar hij wijt het aan de hormonen. Ik voel me ook schuldig naar andere vrouwen die zo graag willen maar niet zwanger kunnen raken.
God wat een ellende. Ik weet dat jullie geen beslissing voor me kunnen maken maar het voelt al goed om het uit te 'spreken' want ik zit hier al 3 maanden mee.
woensdag 28 juni 2023 om 10:35
Even praktisch, hoe wil je dit met je man bespreken? Want volgens mij kom je niet onder eerlijkheid uit. Los van dat het bij de meeste mensen behoorlijk gaat knagen zo’n geheim, is het niet praktisch.
Je gaat naar een kliniek en dan is het weg, dan denk ik niet dat je er een miskraam verhaal bij kunt verzinnen. Immers dan zou je hem toch meteen bellen als er wat mis zou gaan? Zeker nu je al zo’n eind op weg bent.
En in het vervolg zou je dan opeens anticonceptie willen gebruiken om dit in de toekomst te voorkomen, dat is ook geen doen om je hele leven stiekem te doen.
Ik zou met je man open kaart spelen, hoe moeilijk ook, maar ook dat is een keuze doe je zelf moet maken.
Je gaat naar een kliniek en dan is het weg, dan denk ik niet dat je er een miskraam verhaal bij kunt verzinnen. Immers dan zou je hem toch meteen bellen als er wat mis zou gaan? Zeker nu je al zo’n eind op weg bent.
En in het vervolg zou je dan opeens anticonceptie willen gebruiken om dit in de toekomst te voorkomen, dat is ook geen doen om je hele leven stiekem te doen.
Ik zou met je man open kaart spelen, hoe moeilijk ook, maar ook dat is een keuze doe je zelf moet maken.
woensdag 28 juni 2023 om 10:38
Fairway schreef: ↑28-06-2023 09:51Ze hebben jaren geprobeerd kinderen te krijgen, TO dacht dat ze kinderen wilde, dat schrijft ze zelf in de OP, maar toch beweer je dat TO waarschijnlijk nooit kinderen heeft gewild. Ik vraag gewoon waar je dat vandaan haalt en waarom je dat nu hier schrijft.
Ik zeg niet dat TO nooit kinderen heeft gewild. Ik bedoel dat TO vanaf het begin (van de zwangerschap) al wist dat ze geen kinderen wil. Dat staat in de OP. Het was een reactie op iemand die schreef; 'je bent wel een beetje laat om erachter te komen dat je geen kind wil' Maar TO wilde al geen kinderen voordat ze zwanger werd. Staat in de OP. Ik zal mijn post aanpassen dat is het wellicht duidelijker
Jup, foutje
I wanna live my life with the volume full!
woensdag 28 juni 2023 om 10:42
Dat, en het is fokking evil
Ik snap al je redenen om geen kinderen te willen heel goed TO, wil ze zelf ook niet. Ik zou dan ook niet zo snel aan een IVF-traject beginnen, maar ja, wie ben ik.
Je vraagt je wel eens af: 'Waar hebben wij het aan verdiend?
woensdag 28 juni 2023 om 10:43
@AirMaxlover, dat is inderdaad heel privé, maar dat is dit hele topic toch?
Ik vraag dit juist vanwege de hele situatie waar de TO doorheen is gegaan. Ze hoeft dit niet aan ons te vertellen, maar ik denk dat het voor haar keuze wel belangrijk is om haar beweegredenen goed in kaart te brengen.
De keuze die je gaat maken zal hoe dan ook je leven veranderen. Als je niets doet, dan word je waarschijnlijk moeder. Is er een kans dat je hierin kunt groeien? Of niet? Dat is deels afhankelijk van de reden waarom je geen kinderen wilt. Een vrouw die ik kende wilde geen kinderen, omdat ze zelf een rotjeugd had gehad, ze was bang om te worden zoals haar moeder. Ik denk dat deze reden overkomelijk was, met psychologische hulp, als ze dat wilde. Zo kunnen er allerlei redenen zijn. Hoe zwaar die wegen weet alleen jij. Het is goed om te overwegen hoe zwaar die wegen als je kindje geboren wordt.
Je hebt de keuze om niet door te gaan met deze zwangerschap, en ook dat heeft gevolgen. Ik vind dat je man verdient om het te weten als je die keuze maakt, en dat zal moeilijk zijn voor jullie relatie. Zijn wens om vader te worden weegt immers net zo zwaar als jou wens om géén moeder te worden. Niet conventioneel, maar er is nog een andere optie, dat zou kunnen zijn dat je het kindje laat komen en hem/haar daarna aan je man overdraagt en bij hem weggaat.
Goed om te lezen dat je er over gaat praten, zodat je een weloverwogen keuze kunt maken. Heel veel sterkte.
Ik vraag dit juist vanwege de hele situatie waar de TO doorheen is gegaan. Ze hoeft dit niet aan ons te vertellen, maar ik denk dat het voor haar keuze wel belangrijk is om haar beweegredenen goed in kaart te brengen.
De keuze die je gaat maken zal hoe dan ook je leven veranderen. Als je niets doet, dan word je waarschijnlijk moeder. Is er een kans dat je hierin kunt groeien? Of niet? Dat is deels afhankelijk van de reden waarom je geen kinderen wilt. Een vrouw die ik kende wilde geen kinderen, omdat ze zelf een rotjeugd had gehad, ze was bang om te worden zoals haar moeder. Ik denk dat deze reden overkomelijk was, met psychologische hulp, als ze dat wilde. Zo kunnen er allerlei redenen zijn. Hoe zwaar die wegen weet alleen jij. Het is goed om te overwegen hoe zwaar die wegen als je kindje geboren wordt.
Je hebt de keuze om niet door te gaan met deze zwangerschap, en ook dat heeft gevolgen. Ik vind dat je man verdient om het te weten als je die keuze maakt, en dat zal moeilijk zijn voor jullie relatie. Zijn wens om vader te worden weegt immers net zo zwaar als jou wens om géén moeder te worden. Niet conventioneel, maar er is nog een andere optie, dat zou kunnen zijn dat je het kindje laat komen en hem/haar daarna aan je man overdraagt en bij hem weggaat.
Goed om te lezen dat je er over gaat praten, zodat je een weloverwogen keuze kunt maken. Heel veel sterkte.
woensdag 28 juni 2023 om 10:47
woensdag 28 juni 2023 om 10:48
ik lees vooral, dat ze het wel bespreekt, maar dat hij niet echt luistert
en het wegwuift
woensdag 28 juni 2023 om 10:53
Ik hou ook niet van kinderen, zeker niet van die hele kleintjes, maar bij mijn eigen kinderen is dat gevoel toch heel anders. Onze kinderen zaten één dag per week op de opvang zonder dat onze carrières daar al te zwaar onder kwamen te lijden. Spontaan naar de bioscoop zit er niet meer in maar ik voel me ook niet onvrij, we voeden de kinderen samen op en daar is alle ruimte en vrijheid mogelijk om je eigen dingen te blijven doen. En moe, tsja, ik wist ook niet dat ik het in me had, al die gebroken nachten.Lalalaikweetniks schreef: ↑28-06-2023 10:33
Ik hou ten eerste niet van kinderen. Baby’s zijn schattig maar ben blij als ze weer terug naar hun ouders gaan.
Ik zie moeders om me heen worstelen en doodmoe zijn. Ik zie opgegeven carrières, dromen en doelen (voor sommigen misschien een bewuste keuze en prima! Niet voor mij).
Als ik een kind krijg wil ik het alles geven en niet 5 dagen op de opvang zetten. Ik wil mijn vrijheid niet kwijt.
Los van bovenstaande: het is een heel sterk gevoel. Ik denk hetzelfde gevoel als sommige vrouwen hebben dat ze wél een kind willen
Maar goed, als je gevoel echt heel sterk is, dan is dat wat het is, dan moet je je gevoel volgen.
woensdag 28 juni 2023 om 10:58
Heeft hij veel keus? Hij zal vast luisteren, maar wat moet hij zeggen? Hij wil een kind. Hij wil geen abortus (religie). TO had ook vanaf dag één actie kunnen ondernemen, maar dat deed ze ook niet.Lila-Linda schreef: ↑28-06-2023 10:48ik lees vooral, dat ze het wel bespreekt, maar dat hij niet echt luistert
en het wegwuift
Dit is iets wat TO zelf op moet lossen, baas in eigen buik.
woensdag 28 juni 2023 om 10:59
Omdat dat kind nu eenmaal al 'in de maak' is. Het is wat anders wanneer TO nog niet zwanger zou zijn. Wil je geen kinderen? Dan absoluut niet voor gaan. Maar nu is TO al zwanger. Is toch niet zomaar wat om kind weg te laten halen? Ik schrik daarvan hoe makkelijk er over gedacht wordt hier. Met 24 weken mag een abortus nog? Dat moet je toch niet willen, dan heb je al een compleet kindje. In bepaalde situaties is het anders, maar in situatie van TO zou ik daar echt nooit over nadenken. Maar dat is mijn mening.Koeksel1980 schreef: ↑28-06-2023 10:06Ik lees juist altijd met verbazing de aanraders om wel voor een kind te gaan tegen iemand die ze niet wil.
De simpele "ach, ga er gewoon voor, ik was ook ongewenst zwanger maar vind t nu best leuk". Het is geen accessoire, niet alleen een schattige knuffel-baby, het is een levensverandering die je niet terug kan draaien.
To, stel... Je krijgt een tweeling, huilbaby, kind met handicap? Heb je er dan nog zin in?
Of je gaat over een paar jaar alsnog uit elkaar, kun je in je eentje een kind opvoeden die je niet eens wilde?
En haar man wil het kind heel graag, heeft hij er niets over te zeggen? Weet zeker dat het mijn huwelijk niet zou overleven. Ze wilden al een heel traject in gaan. Man het ook heel graag wil. Dus hij zit nu waarschijnlijk op een roze wolk, want zijn vrouw is zwanger. het is blijkbaar ook al verteld aan de omgeving (waarom TO? Waarom niet gelijk met je man besproken? Je maakt het zoveel moeilijker nu). En dan ineens wil vrouw het niet en wil ze het weg laten halen. Dat is nogal wat. Man zal echt niet zomaar zeggen: oh prima joh. Vanuit religie is het sowieso al not done. Dat kan je raar vinden, maar dat speelt voor man absoluut mee natuurlijk, want ook nog eens een kind dat voor hem zo gewenst is.
Ik vind het niet gek dat hier ook geschreven wordt dat het best zo kan zijn dat het heel erg meevalt als kind er eenmaal is. Dat je daar ook je weg in vindt. En dat je een tweeling krijgt, huilbaby, handicap, dat geldt net zo goed voor mensen die wel gewenst zwanger zijn toch? Dat is voor iedereen zwaar. En iedereen kan uit elkaar gaan. Hoezo zou ze ineens uit elkaar gaan wanneer ze dit kind gewoon krijgen? Kan hoor, maar dat kan iedereen toch overkomen? Dat zijn nu eenmaal dingen die je nooit weet. Kan ook zijn dat TO een hartstikke leuke lieve baby krijgt, die amper huilt en waar ze ondanks de emoties nu, straks hartstikke blij mee is.
Heel veel sterkte TO, wat een rotsituatie is dit.
woensdag 28 juni 2023 om 11:01
woensdag 28 juni 2023 om 11:06
meningen doen er niet veel toe, als het over andermans leven gaatTulpje22 schreef: ↑28-06-2023 10:59Omdat dat kind nu eenmaal al 'in de maak' is. Het is wat anders wanneer TO nog niet zwanger zou zijn. Wil je geen kinderen? Dan absoluut niet voor gaan. Maar nu is TO al zwanger. Is toch niet zomaar wat om kind weg te laten halen? Ik schrik daarvan hoe makkelijk er over gedacht wordt hier. Met 24 weken mag een abortus nog? Dat moet je toch niet willen, dan heb je al een compleet kindje. In bepaalde situaties is het anders, maar in situatie van TO zou ik daar echt nooit over nadenken. Maar dat is mijn mening.
TO is 15 weken zwanger en een abortus is een legale keuze
woensdag 28 juni 2023 om 11:06
dat is een abortus sowieso altijd
de vrouw heeft altijd de belangrijkste stem
woensdag 28 juni 2023 om 11:07
Op een forum evident wel.Lila-Linda schreef: ↑28-06-2023 11:06meningen doen er niet veel toe, als het over andermans leven gaat
woensdag 28 juni 2023 om 11:08
Dat vind ik dan eerlijk gezegd weer slechte redenen. Je houdt niet van kinderen. Ik heb 2 kinderen en heb ook totaal niks met kinderen van een ander. Jij vindt baby's nog schattig zeg je. Zelfs dat heb ik niet, ook nooit echt gehad. Baby's van een ander, ik kijk er even naar en dat is het. Heb nooit behoefte ze vast te houden etc. Kinderen zijn meer dan alleen de baby-tijd. Die moest ik ook even doorworstelen. Daarna werd het veel leuker. Maar ben nog steeds geen blije tante die alle neefjes en nichtjes hier wil laten logeren etc. Maar met je eigen kinderen is dat heel anders. Dat beleef je echt totaal anders dan kinderen van een ander. Dus dat is echt geen graadmeter.Lalalaikweetniks schreef: ↑28-06-2023 10:33
Waarom wil ik geen kinderen?
Ik hou ten eerste niet van kinderen. Baby’s zijn schattig maar ben blij als ze weer terug naar hun ouders gaan.
Ik zie moeders om me heen worstelen en doodmoe zijn. Ik zie opgegeven carrières, dromen en doelen (voor sommigen misschien een bewuste keuze en prima! Niet voor mij).
Als ik een kind krijg wil ik het alles geven en niet 5 dagen op de opvang zetten. Ik wil mijn vrijheid niet kwijt.
Los van bovenstaande: het is een heel sterk gevoel. Ik denk hetzelfde gevoel als sommige vrouwen hebben dat ze wél een kind willen
Worstelen en doodmoe ben ik nooit geweest hoor. En ik werk ook gewoon. Je kan prima nog carrière maken. En je man kan toch ook minder werken? Zeker wanneer hij dit kind zo graag wil neem ik aan dat hij ook een aanwezige vader zal zijn en zijn minder gaat werken etc. Dat kan je toch bespreken nu? Kind hoeft echt geen 5 dgn naar opvang.
Het kan natuurlijk zeker zo zijn dat je geen kinderen wil, maar ik vind het gewoon laat om daar nu achter te komen. Je wilde al een heel traject in gaan, dat doe je toch niet zomaar.
woensdag 28 juni 2023 om 11:12
TO vraagt nergens of ze een abortus zou moeten doen
Laten we er geen pro/contra-abortus-topic van maken, daar hebben we een algemeen abrotus-topic voor
Abortus Mag in haar situatie, het is aan haar of ze er voor kiezen wil.
ze wil gewoon haar verhaal kwijt
woensdag 28 juni 2023 om 11:13
Oef wat een ontzettend lastige en moeilijk situatie TO. Goed dat je een vriendin in vertrouwen hebt genomen en naar de huisarts gaat.
Jij weet heel zeker dat je dit kind niet wilt. Je man weet heel zeker dat hij dit kind wel wil. Dan is het dus een kwestie van open zijn tegen hem. Praat hier samen over. Jij hebt niet het alleenrecht (vind ik) om hierover te beslissen. Misschien kunnen jullie een plan maken. Jij hoeft je carrière niet op te geven, hij kan de zorg op zich nemen bijvoorbeeld. Je hoeft je vrijheid niet kwijt te raken als hij de de hoofdverzorger wordt bijvoorbeeld. Ik zeg maar wat he. Maar het is vooral belangrijk om hier samen over te praten. Om heel open en eerlijk te zijn. En dan een beslissing te nemen.
Ik wens je heel veel sterkte!
Jij weet heel zeker dat je dit kind niet wilt. Je man weet heel zeker dat hij dit kind wel wil. Dan is het dus een kwestie van open zijn tegen hem. Praat hier samen over. Jij hebt niet het alleenrecht (vind ik) om hierover te beslissen. Misschien kunnen jullie een plan maken. Jij hoeft je carrière niet op te geven, hij kan de zorg op zich nemen bijvoorbeeld. Je hoeft je vrijheid niet kwijt te raken als hij de de hoofdverzorger wordt bijvoorbeeld. Ik zeg maar wat he. Maar het is vooral belangrijk om hier samen over te praten. Om heel open en eerlijk te zijn. En dan een beslissing te nemen.
Ik wens je heel veel sterkte!
anoniem_67015725c3819 wijzigde dit bericht op 28-06-2023 13:05
Reden: knip ivm herkenbaarheid
Reden: knip ivm herkenbaarheid
31.24% gewijzigd
woensdag 28 juni 2023 om 11:15
Zodra TO aangaf dat ze het ivf-traject niet wilde omdat ze zich had gerealiseerd dat ze geen kinderen wilde, had de partner meteen bij het nieuws van de zwangerschap in gesprek kunnen gaan met TO. Want hij is blij met dat nieuws, maar voor hem zou het een zorg moeten zijn dat hij inmiddels wist dat TO hier zeer waarschijnlijk niet blij mee zou zijn. Ze hebben nu samen een probleem. En ja, de vrouw beslist uiteindelijk wat er met haar lijf gebeurt. Wat vervolgens een verantwoordelijkheid van TO t.a.v. haar man met zich meebrengt.
Maar beiden gebruikten geen anticonceptie en willen iets verschillends. Ze hebben nogal wat op te lossen in hun relatie, lijkt me.
woensdag 28 juni 2023 om 11:15
De kinderen van anderen zijn inderdaad voor heel veel ouders totaal anders dan hun eigen kinderen. Dat is genetisch ook zo bepaald, bij de meeste (ik zegt bewust niet alle!) ouders werkt het zo dat er automatisch een gevoel van liefde ontstaat voor hun kinderen. De behoefte om hen te koesteren en beschermen. Ik ken vrij veel mensen die alleen hun eigen kinderen leuk vinden 
Als je goed samenwerkt met je man dan is er geen reden waarom je jezelf niet nog steeds kunt ontplooien en ontwikkelen als je moeder bent. Maar goed, dit zeg ik als vrouw met 2 kinderen, waar ik erg gelukkig mee ben. Ik kan me nooit 100% inleven in jou situatie. Er zijn geen garanties in dit leven, als je ervoor kiest om de zwangerschap af te breken dan heeft het heftige gevolgen, maar als je niets doet is niet gezegd dat je moederlijke gevoelens kunt ontwikkelen.
Bespreek dit vooral goed met je huisarts, zodat je een zo'n goed mogelijke beslissing kunt nemen.
Als je goed samenwerkt met je man dan is er geen reden waarom je jezelf niet nog steeds kunt ontplooien en ontwikkelen als je moeder bent. Maar goed, dit zeg ik als vrouw met 2 kinderen, waar ik erg gelukkig mee ben. Ik kan me nooit 100% inleven in jou situatie. Er zijn geen garanties in dit leven, als je ervoor kiest om de zwangerschap af te breken dan heeft het heftige gevolgen, maar als je niets doet is niet gezegd dat je moederlijke gevoelens kunt ontwikkelen.
Bespreek dit vooral goed met je huisarts, zodat je een zo'n goed mogelijke beslissing kunt nemen.
woensdag 28 juni 2023 om 11:25
Marlene hatte and’re Pläne
van die nummers die je uit je hoofd kent
woensdag 28 juni 2023 om 11:29
Het komt mij ook wonderlijk voor: genoeg vrouwen willen geen kinderen, maar je hoort toch heel zelden dat ze tot die slotsom komen nadat ze jaren hebben geprobeerd zwanger te worden en zelfs aan IVF wilden beginnen. Achtendertig is ook best laat voor zo’n U-turn.Murgatroyd schreef: ↑28-06-2023 10:42Dat, en het is fokking evil
Ik snap al je redenen om geen kinderen te willen heel goed TO, wil ze zelf ook niet. Ik zou dan ook niet zo snel aan een IVF-traject beginnen, maar ja, wie ben ik.
Maar goed, ook hier geldt: wie ben ik? Toch lijkt het mij, met déze voorgeschiedenis, niet ondenkbaar dat die knop ook weer de andere kant kan worden opgezet, dus richting toch wel kinderen willen. Dat gevoel is immers vertrouwd terrein, je hebt dat verlangen doorleefd, je weet wat het is om moeder te willen worden. Ik gok dat er maar heel weinig bewust kinderlozen zijn die dat verlangen kennen of zich er zelfs maar iets bij kunnen voorstellen. Bewuste kinderloosheid is doorgaans een zeer, zeer sterke overtuiging. Daarom zou ik in dit geval zelf wel twijfelen aan mijn eigen gevoel.
woensdag 28 juni 2023 om 11:32
Zeker in combinatie met het religieuze en het lange wachten tot abortus. Zoveel controversiele dingen in 1 casus.samarinde schreef: ↑28-06-2023 11:29Het komt mij ook wonderlijk voor: genoeg vrouwen willen geen kinderen, maar je hoort toch heel zelden dat ze tot die slotsom komen nadat ze jaren hebben geprobeerd zwanger te worden en zelfs aan IVF wilden beginnen. Achtendertig is ook best laat voor zo’n U-turn.
Je vraagt je wel eens af: 'Waar hebben wij het aan verdiend?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
