Psyche
alle pijlers
Ik ben zwanger maar ik wil geen kinderen
woensdag 28 juni 2023 om 00:33
Hi allemaal,
Ik zit enorm met iets in m’n maag. Ik ben 38, zwanger, en ik wil niet zwanger zijn. Ik wil geen kinderen. Het probleem is als volgt.
Mijn man wil heel erg graag kinderen. Ik dacht dat ik ze ook wilde dus wij hebben het jaren geprobeerd maar het lukte niet. We zouden net een traject ingaan toen ik alles heb afgeblazen omdat ik me realiseerde dat ik eigenlijk geen kinderen wilde. Dat was een lastige periode in mijn huwelijk maar we kwamen erover heen. En toen… werd ik ineens zwanger. Jullie mogen me veroordelen dat we geen bescherming hebben gebruikt, dat doe ik zelf ook, maar ik dacht dat het niet kon op de natuurlijke manier.
Hoe dan ook, nu zit ik met de gebakken peren. Ik ben 15 weken en ik vind het verschrikkelijk. Elke dag denk ik aan een abortus maar als ik dat doe moet ik tegen iedereen liegen dat het een miskraam was, inclusief man want die gaat nooit akkoord met een abortus (niet alleen omdat hij dit kind heel graag wil maar ook om religieuze redenen). Ik ben zelf ook religieus maar niet zo strict in de leer dus ik ben niet tegen abortus.
De gedachte aan geen kind krijgen lijkt me heerlijk. De gedachte aan een leven met kind verstikt en benauwt me.
Ik heb een enorm schuldgevoel naar m’n man want zijn droom komt uit, en ik wil niet tegen hem liegen. Hij weet dat ik me mentaal niet goed voel en dat ik op zie tegen dit kind maar hij wijt het aan de hormonen. Ik voel me ook schuldig naar andere vrouwen die zo graag willen maar niet zwanger kunnen raken.
God wat een ellende. Ik weet dat jullie geen beslissing voor me kunnen maken maar het voelt al goed om het uit te 'spreken' want ik zit hier al 3 maanden mee.
Ik zit enorm met iets in m’n maag. Ik ben 38, zwanger, en ik wil niet zwanger zijn. Ik wil geen kinderen. Het probleem is als volgt.
Mijn man wil heel erg graag kinderen. Ik dacht dat ik ze ook wilde dus wij hebben het jaren geprobeerd maar het lukte niet. We zouden net een traject ingaan toen ik alles heb afgeblazen omdat ik me realiseerde dat ik eigenlijk geen kinderen wilde. Dat was een lastige periode in mijn huwelijk maar we kwamen erover heen. En toen… werd ik ineens zwanger. Jullie mogen me veroordelen dat we geen bescherming hebben gebruikt, dat doe ik zelf ook, maar ik dacht dat het niet kon op de natuurlijke manier.
Hoe dan ook, nu zit ik met de gebakken peren. Ik ben 15 weken en ik vind het verschrikkelijk. Elke dag denk ik aan een abortus maar als ik dat doe moet ik tegen iedereen liegen dat het een miskraam was, inclusief man want die gaat nooit akkoord met een abortus (niet alleen omdat hij dit kind heel graag wil maar ook om religieuze redenen). Ik ben zelf ook religieus maar niet zo strict in de leer dus ik ben niet tegen abortus.
De gedachte aan geen kind krijgen lijkt me heerlijk. De gedachte aan een leven met kind verstikt en benauwt me.
Ik heb een enorm schuldgevoel naar m’n man want zijn droom komt uit, en ik wil niet tegen hem liegen. Hij weet dat ik me mentaal niet goed voel en dat ik op zie tegen dit kind maar hij wijt het aan de hormonen. Ik voel me ook schuldig naar andere vrouwen die zo graag willen maar niet zwanger kunnen raken.
God wat een ellende. Ik weet dat jullie geen beslissing voor me kunnen maken maar het voelt al goed om het uit te 'spreken' want ik zit hier al 3 maanden mee.
woensdag 28 juni 2023 om 13:42
Ja want de oplossing voor al je problemen is altijd alleen maar jezelf op nummer 1 zetten... Ik zeg niet dat TO hierin iets fout doet, maar ik vind jouw opmerking echt belachelijk. Ze zet haar eigen gevoel niet vreselijk ver aan de kant voor de wens van haar man. TO en man zijn samen overeengekomen (met verdriet, nogal logisch) dat zij niet verder het traject ingaan om een kind te krijgen. Nu is het alsnog spontaan gebeurd. Moet TO dan maar eenzijdig besluiten dat dat kind er niet mag zijn? Kind is toch echt ook 50% genen van de vader. Er is geen makkelijke keuze die het probleem nu oplost, maar in een relatie ben je als het goed is gelijkwaardig en mag zowel het gevoel van TO als het gevoel van man er zijn.Lila-Linda schreef: ↑28-06-2023 13:38en ga ik therapie
Waarom zet jij je eigen gevoel zo vreselijk ver aan de kant voor de wens van je man??
woensdag 28 juni 2023 om 13:42
Lila-Linda schreef: ↑28-06-2023 13:38en ga in therapie
Waarom zet jij je eigen gevoel zo vreselijk ver aan de kant voor de wens van je man??
woensdag 28 juni 2023 om 13:45
ja, las het om je gevoel gaat, en de belangrijke keuzes luister je eerst naar jezelfMinik schreef: ↑28-06-2023 13:42Ja want de oplossing voor al je problemen is altijd alleen maar jezelf op nummer 1 zetten... Ik zeg niet dat TO hierin iets fout doet, maar ik vind jouw opmerking echt belachelijk. Ze zet haar eigen gevoel niet vreselijk ver aan de kant voor de wens van haar man. TO en man zijn samen overeengekomen (met verdriet, nogal logisch) dat zij niet verder het traject ingaan om een kind te krijgen. Nu is het alsnog spontaan gebeurd. Moet TO dan maar eenzijdig besluiten dat dat kind er niet mag zijn? Kind is toch echt ook 50% genen van de vader. Er is geen makkelijke keuze die het probleem nu oplost, maar in een relatie ben je als het goed is gelijkwaardig en mag zowel het gevoel van TO als het gevoel van man er zijn.
En als het je partner aangaat, bespreek je zaken
Maar dwars tegen je eigen gevoel in gaan, en op dit vreselijk belangrijke punt, vergeten naar je eigen gevoel te luisteren, betekent dat je over je eigen grenzen gaat
Waarschijnlijk al vroeg geleerd hebt, dat jouw grenzen waardeloos zijn
en JA< uiteindelijk kan alleen TO besluiten, of er een abortus komt. Andere opties zijn er niet
woensdag 28 juni 2023 om 13:52
1. Aan een kind zit je zeker 20 jaar vast.
2. Als het kind ongewenst is, doet dat iets met een kind.
Jij telt die twee op en verwijt mij kort door de bocht te gaan. Ik doe toch de vriendelijke suggestie beter te lezen.
woensdag 28 juni 2023 om 13:55
Laat dit nou bij uitstek een zaak zijn die jouw partner net zo veel aangaat als jou zelf. Echt, volledig, evenveel! Als TO het kind heel graag zou willen houden en haar man juist een abortus zou willen, dan zou je toch ook niet zomaar doorzetten op die abortus? Je praat hier over een leven, niet over vuilnis. Een leven wat TO en man samen verwekt hebben en wat van beiden 50% van het dna bevat.Lila-Linda schreef: ↑28-06-2023 13:45ja, las het om je gevoel gaat, en de belangrijke keuzes luister je eerst naar jezelf
En als het je partner aangaat, bespreek je zaken
Maar dwars tegen je eigen gevoel in gaan, en op dit vreselijk belangrijke punt, vergeten naar je eigen gevoel te luisteren, betekent dat je over je eigen grenzen gaat
Waarschijnlijk al vroeg geleerd hebt, dat jouw grenzen waardeloos zijn
en JA< uiteindelijk kan alleen TO besluiten, of er een abortus komt. Andere opties zijn er niet
woensdag 28 juni 2023 om 14:07
Oke naar aanleiding van je nieuwe reacties. Je bent gaan beseffen dat je diepste wens is: geen kind. Hier kwam je achter tijdens en na het traject. Je partner weet dat je opgelucht was en nu zeker weet geen kinderen te willen.
Omdat je dacht niet zwanger te kunnen worden niet veilig gedaan en toch zwanger geworden. Je weet nog steeds zeker dat je geen kinderen wil.
Hoe naar ook voor je partner. Jij wilt niet. En dat was al duidelijk voordat je ongewenst zwanger werd. Dat je dacht niet zwanger te kunnen worden is heel logisch gezien je voortraject. Dat maakt dus niet dat je verplicht bent om de zwangerschap voort te zetten. Jij bent ook nog eens voor die tijd duidelijk geweest en je mening/wens is niet veranderd. Dit heeft hij te accepteren ook al wil hij zelf wel. Dat is samen kijken naar de mogelijkheden en de beslissing daarin maken. Of hij kan zoeken naar een partner die net als hijzelf wel een kinderwens heeft.
Goed dat je nu in gesprek bent gegaan met een vriendin en straks de huisarts. Hopelijk helpt het praten en je goed laten informeren in het maken van een beslissing.
Omdat je dacht niet zwanger te kunnen worden niet veilig gedaan en toch zwanger geworden. Je weet nog steeds zeker dat je geen kinderen wil.
Hoe naar ook voor je partner. Jij wilt niet. En dat was al duidelijk voordat je ongewenst zwanger werd. Dat je dacht niet zwanger te kunnen worden is heel logisch gezien je voortraject. Dat maakt dus niet dat je verplicht bent om de zwangerschap voort te zetten. Jij bent ook nog eens voor die tijd duidelijk geweest en je mening/wens is niet veranderd. Dit heeft hij te accepteren ook al wil hij zelf wel. Dat is samen kijken naar de mogelijkheden en de beslissing daarin maken. Of hij kan zoeken naar een partner die net als hijzelf wel een kinderwens heeft.
Goed dat je nu in gesprek bent gegaan met een vriendin en straks de huisarts. Hopelijk helpt het praten en je goed laten informeren in het maken van een beslissing.
erla wijzigde dit bericht op 28-06-2023 14:37
11.47% gewijzigd
woensdag 28 juni 2023 om 14:27
Minik schreef: ↑28-06-2023 13:55Laat dit nou bij uitstek een zaak zijn die jouw partner net zo veel aangaat als jou zelf. Echt, volledig, evenveel! Als TO het kind heel graag zou willen houden en haar man juist een abortus zou willen, dan zou je toch ook niet zomaar doorzetten op die abortus? Je praat hier over een leven, niet over vuilnis. Een leven wat TO en man samen verwekt hebben en wat van beiden 50% van het dna bevat.
Ben je deze mening nig steeds aangedaan wanneer het andersom zou zijn? Wanneer de man het kind niet wil en de TO juist wel? Oeps sorry te snel gelezen excuses.
Ik krijg namelijk (misschien helemaal verkeerd) het idee dat het bij jou meer gaat om het feit dat je tegen abortus bent in dit geval. En dat mag he? Maar volgens mij vind haast iedereen dat het uiteindelijk de keuze is van de vrouw. Haar lijf haar baarmoeder.
woensdag 28 juni 2023 om 15:12
Ik vind inderdaad dat met zaken als abortus veel te lichtzinnig om wordt gegaan. Maar ik vind ook echt dat dit niet alleen de keuze van de vrouw is. In beide situaties. En omdat het het beëindigen van een leven betreft, vind ik het nogal wat (beide kanten op!) dat de ene ouder dat voor de andere ouder zou beslissen.MrsMorrison schreef: ↑28-06-2023 14:27Ben je deze mening nig steeds aangedaan wanneer het andersom zou zijn? Wanneer de man het kind niet wil en de TO juist wel? Oeps sorry te snel gelezen excuses.
Ik krijg namelijk (misschien helemaal verkeerd) het idee dat het bij jou meer gaat om het feit dat je tegen abortus bent in dit geval. En dat mag he? Maar volgens mij vind haast iedereen dat het uiteindelijk de keuze is van de vrouw. Haar lijf haar baarmoeder.
woensdag 28 juni 2023 om 15:17
en toch, heeft de vrouw de uiteindelijke doorslaggevende stemMinik schreef: ↑28-06-2023 15:12Ik vind inderdaad dat met zaken als abortus veel te lichtzinnig om wordt gegaan. Maar ik vind ook echt dat dit niet alleen de keuze van de vrouw is. In beide situaties. En omdat het het beëindigen van een leven betreft, vind ik het nogal wat (beide kanten op!) dat de ene ouder dat voor de andere ouder zou beslissen.
In OF de zwangerschap wordt voortgezet OF dat de zwangerschap wordt beëindigd. Als je het op dat punt niet eens bent, kiest zij
Een andere optie is er niet.
Dus tja, dan kan het zo zijn, dat een man ongewenst zwanger wordt, of dat hij ongewenst een zwangerschap ziet afbreken.
woensdag 28 juni 2023 om 15:20
Ongewenst vader mag ik hopen voor die man ipv ongewenst zwanger.Lila-Linda schreef: ↑28-06-2023 15:17Dus tja, dan kan het zo zijn, dat een man ongewenst zwanger wordt, of dat hij ongewenst een zwangerschap ziet afbreken.
Verder eens. Natuurlijk wil je samen beslissen. Maar kom je er niet uit dan beslist de vrouw toch echt. Kan niet anders.
woensdag 28 juni 2023 om 15:21
Klopt, maar TO moet er eerst over praten. Als zij nu kiest om deze zwangerschap af te breken, vraag ik mij ernstig af hoe zij zich daar achteraf over zal voelen. Dit wordt gelukkig ook besproken in een abortuskliniek als ze daar zou komen. De vraag is namelijk of het een paniekreactie is, ondersteund door hormonen, lichamelijk beroerd zijn, etc. of dat ze het écht niet wil en of ze het zo zeker weten niet wil dat ze er alles voor op het spel wil zetten. Grote kans dat haar man er niet mee kan leven, erover liegen lijkt mij geen optie. En dan is de zwangerschap voorbij, voel je je lichamelijk weer beter, is de hormonenstorm gaan liggen, en dan?Lila-Linda schreef: ↑28-06-2023 15:17en toch, heeft de vrouw de uiteindelijke doorslaggevende stem
In OF de zwangerschap wordt voortgezet OF dat de zwangerschap wordt beëindigd. Als je het op dat punt niet eens bent, kiest zij
Een andere optie is er niet.
Dus tja, dan kan het zo zijn, dat een man ongewenst zwanger wordt, of dat hij ongewenst een zwangerschap ziet afbreken.
Ik denk dat TO's gevoelens heel normaal en heel begrijpelijk zijn, maar dat zij hierover moet praten met een professional. En ik als absoluut niet professional heb de indruk dat er iets anders onder ligt dan het echt per se niet willen van een kind, maar aangezien ik dus geen professional ben, kan ik daar natuurlijk niet echt iets zinnigs over zeggen.
woensdag 28 juni 2023 om 15:23
nee hoor, in de kliniek wordt je absoluut niet doorgezaagd of ondervraagtMinik schreef: ↑28-06-2023 15:21Klopt, maar TO moet er eerst over praten. Als zij nu kiest om deze zwangerschap af te breken, vraag ik mij ernstig af hoe zij zich daar achteraf over zal voelen. Dit wordt gelukkig ook besproken in een abortuskliniek als ze daar zou komen. De vraag is namelijk of het een paniekreactie is, ondersteund door hormonen, lichamelijk beroerd zijn, etc. of dat ze het écht niet wil en of ze het zo zeker weten niet wil dat ze er alles voor op het spel wil zetten.
en ook zonder man ben je er welkom
woensdag 28 juni 2023 om 15:33
Toevallig heb ik er heel recent een uitgebreid artikel over gelezen (in het nrc), over mensen die in een abortuskliniek werken en hoe dat er dan aan toe gaat. Ik ben zelf nooit binnen geweest dus kan niet uit eigen ervaring spreken, maar uit dat artikel haalde ik dat elke vrouw die daar binnen komt in elk geval een intake krijgt waarin wordt besproken waarom ze deze keuze maakt. Als er twijfel is of een vrouw echt achter haar keuze kan staan, wordt de abortus niet zonder meer uitgevoerd. Er is ook niet voor niks bedenktijd.Lila-Linda schreef: ↑28-06-2023 15:23nee hoor, in de kliniek wordt je absoluut niet doorgezaagd of ondervraagt
en ook zonder man ben je er welkom
woensdag 28 juni 2023 om 15:38
die intake bestond bij mij uit:Minik schreef: ↑28-06-2023 15:33Toevallig heb ik er heel recent een uitgebreid artikel over gelezen (in het nrc), over mensen die in een abortuskliniek werken en hoe dat er dan aan toe gaat. Ik ben zelf nooit binnen geweest dus kan niet uit eigen ervaring spreken, maar uit dat artikel haalde ik dat elke vrouw die daar binnen komt in elk geval een intake krijgt waarin wordt besproken waarom ze deze keuze maakt. Als er twijfel is of een vrouw echt achter haar keuze kan staan, wordt de abortus niet zonder meer uitgevoerd. Er is ook niet voor niks bedenktijd.
- je bent hier voor een zwangerschapsafbreking?
- Ben je hier uit vrije wil?
niet het Hoe, Waarom etc.
Ze behandelen je als volwassen vrouw, die al nagedacht heeft over de keus voor ze daar binnenstapt
woensdag 28 juni 2023 om 15:43
Hoe ver was jij zwanger? Hoe zeker was jij van je keuze?Lila-Linda schreef: ↑28-06-2023 15:38die intake bestond bij mij uit:
- je bent hier voor een zwangerschapsafbreking?
- Ben je hier uit vrije wil?
niet het Hoe, Waarom etc.
Ze behandelen je als volwassen vrouw, die al nagedacht heeft over de keus voor ze daar binnenstapt
Ik kan me voorstellen dat als TO nú een abortuskliniek binnen stapt, zij helemaal niet zo zeker is als dat jij destijds misschien geweest bent. Nog even los van dat een abortuspil of curettage al niet meer mogelijk is, dus de ingreep sowieso groter zal zijn, dit zal ook met TO besproken moeten worden.
En wat betreft bedenktijd, die wordt nu vastgesteld in overleg met de zwangere. Ik kan mij goed voorstellen dat dit bij iemand die 5 weken zwanger is anders gaat dan bij iemand die 15 weken zwanger is en haar huwelijk ervoor op het spel zet.
woensdag 28 juni 2023 om 15:44
geen stemmingmakerij!Minik schreef: ↑28-06-2023 15:43Hoe ver was jij zwanger? Hoe zeker was jij van je keuze?
Ik kan me voorstellen dat als TO nú een abortuskliniek binnen stapt, zij helemaal niet zo zeker is als dat jij destijds misschien geweest bent. Nog even los van dat een abortuspil of curettage al niet meer mogelijk is, dus de ingreep sowieso groter zal zijn, dit zal ook met TO besproken moeten worden.
En wat betreft bedenktijd, die wordt nu vastgesteld in overleg met de zwangere. Ik kan mij goed voorstellen dat dit bij iemand die 5 weken zwanger is anders gaat dan bij iemand die 15 weken zwanger is en haar huwelijk ervoor op het spel zet.
woensdag 28 juni 2023 om 15:47
Ik zit flink te googelen, maar alle informatie van abortusklinieken zeggen toch echt dat na 13 weken de abortus op een andere manier wordt uitgevoerd (hier wordt overigens niet bij gezegd hoe dat dan precies gedaan wordt, behalve dat 'de baarmoeder wordt leeggemaakt'). Stichting schreeuw om leven (is natuurlijk weer de andere kant op qua overtuigingen) heeft een wat meer grafische manier van beschrijven, maar in elk geval is simpelweg wegzuigen niet mogelijk, omdat het bot al hard is geworden.
woensdag 28 juni 2023 om 15:49
Apart, ik had met 1 search een duidelijk antwoord:Minik schreef: ↑28-06-2023 15:47Ik zit flink te googelen, maar alle informatie van abortusklinieken zeggen toch echt dat na 13 weken de abortus op een andere manier wordt uitgevoerd (hier wordt overigens niet bij gezegd hoe dat dan precies gedaan wordt, behalve dat 'de baarmoeder wordt leeggemaakt').
https://www.vrelinghuis.nl/behandeling/vanaf-13-weken/
woensdag 28 juni 2023 om 15:52
[...]Pinaco schreef: ↑28-06-2023 15:49Apart, ik had met 1 search een duidelijk antwoord:
https://www.vrelinghuis.nl/behandeling/vanaf-13-weken/
moderatorviva wijzigde dit bericht op 28-06-2023 21:11
Reden: Ongepast
Reden: Ongepast
42.72% gewijzigd
woensdag 28 juni 2023 om 15:55
haal je niet curretage en zuigcurretage doorelkaar?Minik schreef: ↑28-06-2023 15:47Ik zit flink te googelen, maar alle informatie van abortusklinieken zeggen toch echt dat na 13 weken de abortus op een andere manier wordt uitgevoerd (hier wordt overigens niet bij gezegd hoe dat dan precies gedaan wordt, behalve dat 'de baarmoeder wordt leeggemaakt'). Stichting schreeuw om leven (is natuurlijk weer de andere kant op qua overtuigingen) heeft een wat meer grafische manier van beschrijven, maar in elk geval is simpelweg wegzuigen niet mogelijk, omdat het bot al hard is geworden.
woensdag 28 juni 2023 om 15:58
Lieve Minik, ik denk dat jij je wat beter in moet lezen. Je strooit in dit topic van alles rond wat niet klopt. Dat is niet alleen vervelend voor iedereen die meeleest (want: misinformatie) maar helpt TO ook op geen enkele manier.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 28-06-2023 21:12
Reden: Quote verwijderd
Reden: Quote verwijderd
30.68% gewijzigd
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
