Ik kan niet meer maar mag niet opgeven [Lege OP]

Dit. In het voorbeeld van mijn broer. Die heeft ook gewoon een baan. Had een relatie en een sociaal leven. Die lag ook niet onder een brug en was voor de buitenwereld allang afgekickt.

Maar achteraf gezien lulde ie wel als een typische verslaafde
Gedroeg zich ook zo. Van high naar low. Moodswings.
Werd ook kwaad als je aan zijn verhalen van niet meer gebruiken ging twijfelen.

Heb hem in die jaren meerdere keren op de man af gevraagd of ie weer gebruikte omdat ik een onderbuik gevoel had nav zijn gedrag. Dan was hij net zo beledigd als jij hier in het topic.

Want hij deed zo zijn best. En ja als wij m maar vals bleven beschuldigen dan werkten wij een terugval in de hand. Omdat ie toch niet geloofd werd en zijn goeie gedrag niet werd gezien.

Het was allemaal gelul

Oh hij kwam ook nog aan met leuke externe redenen waarom ie gebruikte. Dat was ook de schuld van anderen. Waaronder van mij want ik had het gore lef om zelf iets vreselijks mee te hebben gemaakt en daar was ie zo boos over dat hij daarom destijds weer was gaan gebruiken.

En hij is nu dus boos op mij dat ik hem niet meer alleen laat of laat autorijden met mijn dochter. Jammer joh. Ik ben een fucking leeuwin als het aankomt op de bescherming van mijn kind.

Ik geloof echt wel dat je wellicht nu helemaal clean bent Adam. Maar je moet ook leren accepteren dat jouw omgeving nog jaren wantrouwend kan blijven ondanks oprecht goed gedrag aan jouw kant. In plaats van daar boos van te worden kan je ook in de spiegel kijken en realiseren dat je je verslaving keihard aan het downplayen bent.

fashionvictim schreef: ↑

29-11-2023 17:30

-lamaar

Gelukkig.

Veel sterkte to

Als ik lees "12 stappen moet bij je passen" denk ik: je bent er nog lang niet en je bent nog steeds arrogant.

Je krijgt beproevingen op je pad, dat is ongetwijfeld heel zwaar en je hebt geen zelfvertrouwen. Maar wat je nu doet is aandacht zoeken op een forum, in plaats van te doen wat je geleerd wordt in het programma. Aandacht en bevestiging zoeken is ook verslaving.

Wij hier zijn niet je vrienden, het is een toxic forum voor iemand in jouw situatie.

Je weet best wel wat je te doen staat. Momenten van zwakte zijn niet erg, maar pak wel vandaag de draad weer op en leef voor jezelf. Een nieuwe dag met nieuwe kansen om het goede te doen.

Je zit in de rouw om je kind die gewoon leeft, maar die je niet meer om je heen hebt. En dat is natuurlijk niet helpend om van je verslaving af te komen. Iemand tipte hier begeleide omgang. Is dat een mogelijkheid?
Sterkte!

Merkimer schreef: ↑

29-11-2023 21:17

Dit. In het voorbeeld van mijn broer. Die heeft ook gewoon een baan. Had een relatie en een sociaal leven. Die lag ook niet onder een brug en was voor de buitenwereld allang afgekickt.

Maar achteraf gezien lulde ie wel als een typische verslaafde
Gedroeg zich ook zo. Van high naar low. Moodswings.
Werd ook kwaad als je aan zijn verhalen van niet meer gebruiken ging twijfelen.

Heb hem in die jaren meerdere keren op de man af gevraagd of ie weer gebruikte omdat ik een onderbuik gevoel had nav zijn gedrag. Dan was hij net zo beledigd als jij hier in het topic.

Want hij deed zo zijn best. En ja als wij m maar vals bleven beschuldigen dan werkten wij een terugval in de hand. Omdat ie toch niet geloofd werd en zijn goeie gedrag niet werd gezien.

Het was allemaal gelul

Oh hij kwam ook nog aan met leuke externe redenen waarom ie gebruikte. Dat was ook de schuld van anderen. Waaronder van mij want ik had het gore lef om zelf iets vreselijks mee te hebben gemaakt en daar was ie zo boos over dat hij daarom destijds weer was gaan gebruiken.

En hij is nu dus boos op mij dat ik hem niet meer alleen laat of laat autorijden met mijn dochter. Jammer joh. Ik ben een fucking leeuwin als het aankomt op de bescherming van mijn kind.

Ik geloof echt wel dat je wellicht nu helemaal clean bent Adam. Maar je moet ook leren accepteren dat jouw omgeving nog jaren wantrouwend kan blijven ondanks oprecht goed gedrag aan jouw kant. In plaats van daar boos van te worden kan je ook in de spiegel kijken en realiseren dat je je verslaving keihard aan het downplayen bent.

Helemaal mee eens. Zo is het ook met mijn ex. Je ziet dat hij onder invloed is en dan in je gezicht keihard liegen. Altijd andere de schuld geven nooit zijn eigen schuld. Zolang je in de slachtoffer rol zit schiet het niet op. En het vertrouwen is weg en komt nooit meer helemaal terug.