Psyche
alle pijlers
Ik snap de GGZ niet
maandag 19 september 2022 om 22:54
Laat ik vooropstellen dat dit de eerste keer is dat ik gebruik maak van de GGZ en dat ik dus nog wat zoekende ben.
Lang verhaal kort, het afgelopen jaar is op verschillende vlakken nogal vervelend en zwaar geweest. Omdat ik het niet meer trok ben ik naar de huisarts gegaan die me vervolgens pillen voorschreef en me doorverwezen heeft naar de GGZ. Daar viel (o.a.) de diagnose depressie. Met die depressie zijn we bezig gegaan. Hoewel ik wel wat vooruitgang zie, gaat het vooral langzaam. Mijn psycholoog had verlenging aangevraagd, maar inmiddels zijn mijn sessies bijna "op".
Omdat ik nog (lang) niet beter ben, ben ik doorverwezen naar de sGGZ. Maar ook daar zijn lange wachttijden. Ik zal dadelijk dus ongeveer een half jaar zonder hulp moeten overbruggen. Ik probeer me echt zo goed als het kan staande te houden, aan het werk te blijven, te functioneren, maar dat gaat maar lastig. En straks zonder hulp wordt het helemaal moeilijk, ben ik bang.
Hoe hebben anderen dit ervaren? Ik had eigenlijk gehoopt dat eenmaal in behandeling, de behandeling zou lopen tot het (veel) beter gaat, maar dat is dus niet het geval.
Lang verhaal kort, het afgelopen jaar is op verschillende vlakken nogal vervelend en zwaar geweest. Omdat ik het niet meer trok ben ik naar de huisarts gegaan die me vervolgens pillen voorschreef en me doorverwezen heeft naar de GGZ. Daar viel (o.a.) de diagnose depressie. Met die depressie zijn we bezig gegaan. Hoewel ik wel wat vooruitgang zie, gaat het vooral langzaam. Mijn psycholoog had verlenging aangevraagd, maar inmiddels zijn mijn sessies bijna "op".
Omdat ik nog (lang) niet beter ben, ben ik doorverwezen naar de sGGZ. Maar ook daar zijn lange wachttijden. Ik zal dadelijk dus ongeveer een half jaar zonder hulp moeten overbruggen. Ik probeer me echt zo goed als het kan staande te houden, aan het werk te blijven, te functioneren, maar dat gaat maar lastig. En straks zonder hulp wordt het helemaal moeilijk, ben ik bang.
Hoe hebben anderen dit ervaren? Ik had eigenlijk gehoopt dat eenmaal in behandeling, de behandeling zou lopen tot het (veel) beter gaat, maar dat is dus niet het geval.
maandag 19 september 2022 om 23:21
Je zorgverzekeraar heeft een beperkt aantal behandelingen afgesproken. Dat is de maximale vergoeding. Meer nodig is meer zelf betalen. Het kan zelfs zo erg zijn dat de zorgverzekeraar een maximaal bedrag heeft afgesproken met de arts. Heeft de arts bv. het afgesproken plafond van 2 ton bereikt met patiënten van zilveren kruis en jij bent daar ook verzekerd dan moet je misschien wel wachten tot 2023.
Raar maar waar….een oncoloog zegt ook niet dat we stoppen met chemo omdat het geld op is, maar in de ggz werkt het anders. Daar beschik je blijkbaar over een beter knop.
Poh is goede optie, maar vraagt flexibiliteit van jouw kant. Sterkte….dit is niet fijn.
Raar maar waar….een oncoloog zegt ook niet dat we stoppen met chemo omdat het geld op is, maar in de ggz werkt het anders. Daar beschik je blijkbaar over een beter knop.
Poh is goede optie, maar vraagt flexibiliteit van jouw kant. Sterkte….dit is niet fijn.
maandag 19 september 2022 om 23:21
Dat is inderdaad ook een goed idee.hanke321 schreef: ↑19-09-2022 23:18Zet voor volgend jaar je verzekering om naar een restitutie polis, met 100% vergoeding voor niet gecontracteerde zorg. Kun je naar een vrijgevestigde psychotherapeut of psychiater die sggz behandelt. Dan heb je kans dat je minder op wachtlijsten of zorgplafonds stuit.
Sterkte. It sucks.
maandag 19 september 2022 om 23:25
Als die mevrouw van WMO op bezoek kwam, gingen we wat praten, of een stuk wandelen (ik kwam toen weinig uit mezelf buiten), of wat klusjes in huis doen. Alles kon eigenlijk.
maandag 19 september 2022 om 23:26
Ja, vooral flexibiliteit van mijn werkgever. Die overigens heel flexibel is. Ik mag alles zelf indelen zoals ik wil, behalve dus die ene dag waarop alle overleggen zijn. Ik ga bij mijn huisartsenpraktijk in ieder geval nog eens navragen of er misschien toch nog wel andere mogelijkheden zijn qua dagen. En anders om tafel met mijn leidinggevende. Want geen hulp is eigenlijk geen optie.
maandag 19 september 2022 om 23:28
maandag 19 september 2022 om 23:43
maandag 19 september 2022 om 23:59
Maar de ggz heeft het niet zo ingericht. Dat moet zo ivm het declaratiesysteem.WorldWanderer schreef: ↑19-09-2022 23:04Nee, ik snap dat zij die wachtlijsten ook liever niet hadden. Maar de vormgeving vind ik... raar. Maanden wachten voor therapie, dan krijg je 8 sessies en moet het over zijn. Zo niet, dan weer maanden wachten.
Die eerste keer wachten is m'n depressie flink verergerd. Mijn angst is dat dit dadelijk weer zo gaat zijn. En dat ik dan dus helemaal uitval.
Dat er wachtlijsten zijn, begrijp ik. Maar dat die hulp zo afgebakend is, ervaar ik als erg vervelend.
Maar het kan dus erger: 11 maanden... En in de tussentijd geen hulp?
Nee, geen hulp op dat gebied.
dinsdag 20 september 2022 om 00:02
Nu ik erover nadenk, is dit denk ik precies waarom ik het niet begrijp. Dat geestelijke ziekten (nog steeds) anders behandeld worden dan lichamelijke ziekten. En ik denk dan ook: zijn de meeste depressies na 8 gesprekken echt over? Het kan natuurlijk dat ik de uitzondering ben, maar het lijkt me snel.
dinsdag 20 september 2022 om 00:03
Denk in mogelijkheden ipv onmogelijkheden. 1x per 2 weken vroeg jn de ochtend een afspraak of laat in de middag bijvoorbeeld. Jouw werkgever is erbjj gebaat dat je overeind blijft staan en als datvop deze manier kan is dat super fijn.WorldWanderer schreef: ↑19-09-2022 23:10POH is op zich een goed idee. Alleen werkt de POH'er van mijn huisarts maar één dag in de week en dat is net de dag dat ik qua werk niet flexibel ben. Mocht ik uitvallen, dan kan dat wel (hoewel ook daar een wachtlijst is), maar zo lang ik nog aan het werk ben, wordt dat lastig.
Je verzekering bellen en kijken of je ergens sneller terecht kan zou je ook nog kunnen proberen.
Het is trouwens niet alleen de schuld van de overheid in jouw geval. Jouw behandelaar zag in dat ze het niet ging redden met het aantal behandelingen die gepland stonden en heeft een verlenging aangevraagd. Ze had tegelijk moeten aanmelden voor zwaardere hulp zodat het in elkaar kon overlopen en zij met de velenging het gat zou kunnen dichten.
dinsdag 20 september 2022 om 00:07
Ja, ik begrijp dat het niet de schuld is van de GGZ. Mijn frustratie ligt ook niet zo zeer bij hen, maar bij de onmacht die ik ervaar ten opzichte van het systeem (dus bij de overheid, uiteindelijk), de wachttijden, en de veranderende hulpverleners (en het dus telkens opnieuw doen van je verhaal).
dinsdag 20 september 2022 om 00:09
Gedeeltelijk wel misschien, maar met wachttijden van ten minste 8 maanden heb je dan hooguit eens per maand een afspraak. Ook niet optimaal (hiervoor elke week, met soms een week ertussen).Noekie-Noek schreef: ↑20-09-2022 00:03Het is trouwens niet alleen de schuld van de overheid in jouw geval. Jouw behandelaar zag in dat ze het niet ging redden met het aantal behandelingen die gepland stonden en heeft een verlenging aangevraagd. Ze had tegelijk moeten aanmelden voor zwaardere hulp zodat het in elkaar kon overlopen en zij met de velenging het gat zou kunnen dichten.
dinsdag 20 september 2022 om 00:46
Nee de meeste depressies zijn niet met 8 gesprekken over. Maar na zoveel gesprekken weet je wel of deze vorm van hulp toekijkend is of dat er zwaardere en dus duurdere zorg nodig is. Voorheen werd er maar wat aangeklooid en kon er elke week een gesprekje gevoerd en gedeclareerd worden terwijl dit eigenlijk onvoldoende hielp en de klachten bleven of snel terug kwamen. Hierdoor is er een x aantal behandelingen vastgesteld en indien dit niet voldoende is, doorverwezen naar de zwaardere zorg. Wel zo eerlijk naar de zorgverzekeringen maar ook naar de cliënt die op deze manier aan het lijntje gehouden werd. De doorstroom zou soepeler moeten, dat ben ik met je eens maar geIen het aantal mensen wat hulp nodig geeft bijna niet haalbaar. Het maakt ook uit hoe je verzekerd bent. Je geeft zelf aan 8 behandelingen en dat zou al een verlengd zijn. Dat is natuurlijk bizar weinig en eigenlijk niet haalbaar voor deze problematiek. Ik denk dan ook dat dit bij de intake niet juist beoordeeld is.WorldWanderer schreef: ↑20-09-2022 00:02Nu ik erover nadenk, is dit denk ik precies waarom ik het niet begrijp. Dat geestelijke ziekten (nog steeds) anders behandeld worden dan lichamelijke ziekten. En ik denk dan ook: zijn de meeste depressies na 8 gesprekken echt over? Het kan natuurlijk dat ik de uitzondering ben, maar het lijkt me snel.
dinsdag 20 september 2022 om 01:15
Klopt, ik ook. Als je dat wekelijks of tweewekelijks uit eigen zak moet ophoesten, dan is dat niet te doen.
dinsdag 20 september 2022 om 01:21
Goed advies to. Heb ik ook gedaan. Via UMC zorgverzekering. Ik betaal in totaal iets van €150 p mnd, maar krijg wel alles vergoed en ik kon vorig jaar binnen 3 weken terecht. Je huisarts moet dan wel een verwijzing geven voor SGGZ met vermoedelijke diagnose die in de vergoedingentabel staan (angststoornis, depressie etc. valt daar volgens mij allemaal onder). Even uitzoeken om zeker te zijn. Misschien dat dat dichterbij klinkt, omdat januari nog maar drie maandjes verderop ligt.hanke321 schreef: ↑19-09-2022 23:18Zet voor volgend jaar je verzekering om naar een restitutie polis, met 100% vergoeding voor niet gecontracteerde zorg. Kun je naar een vrijgevestigde psychotherapeut of psychiater die sggz behandelt. Dan heb je kans dat je minder op wachtlijsten of zorgplafonds stuit.
Sterkte. It sucks.
dinsdag 20 september 2022 om 01:25
Mijn toenmalige vriend en ik hebben ook therapie gehad bij een maatschappelijk werker. Was ik erg over te spreken trouwens. Is al heel lang geleden, dus weet niet of het nu weer zou lukken, maar als alternatieve route zeker het proberen waard. Het doel van maatschappelijk werk is wel wat praktischer van aard, alhoewel ik dat in onze situatie niet meer echt kan herinneren. Was echt een man, een kamer, drie stoelen en wij die daar praten en adviezen kregen die onverwacht meer nut hadden dan ik met mijn vooroordelen aanvankelijk dacht ; )
dinsdag 20 september 2022 om 05:35
dinsdag 20 september 2022 om 06:05
De wachttijden zijn overal heel lang en echte hulp is dun gezaaid. Mijn kind heeft 9 maanden moeten wachten op hulp; het is gelukkig in de tussentijd niet erger geworden, maar we hebben daar hard ons best voor gedaan: veel bewegen, een rustige en harmonieuze omgeving zonder triggers en we hebben ieder initiatief van haar gefaciliteerd. Als er maar weinig te verwachten is van anderen, moet je het zelf doen. Dat is met een depressie ingewikkelder, maar misschien heb je iemand in je omgeving die je wil steunen bij de huismiddeltjes ertegen. Uit mijn hoofd zijn dat: veel wandelen, een sociaal netwerk met steunend contact en dagelijkse routine. Heel veel sterkte 
dinsdag 20 september 2022 om 06:18
dinsdag 20 september 2022 om 06:26
Daar moet je dan wel voor pushen lijkt mij...Rudolftherednosereindeer schreef: ↑20-09-2022 06:18POH van de huisarts is natuurlijk (en helaas) niet bedoelt om de problemen van de GGZ op te lossen. Tenslotte ben je niet voor niks naar de sGGZ verwezen, dat is veel meer dan de POH kan bieden. De GGZ hoort zelf de overbruggingsperiode te begeleiden.
dinsdag 20 september 2022 om 07:29
dinsdag 20 september 2022 om 07:49
Misschien kun je al vroeg bij de POH terecht, en zou je daarna direct kunnen aanschuiven bij de overleggen? Met kans op uitval moet je werkgever hier toch wel begrip voor kunnen opbrengen lijkt me.
Ik heb wel problemen met de GGZ overigens, en hun beleid. Ik heb er een traject gevolgd voor ADHD. Daarin kreeg ik tijdens de behandeling 1 gesprek met de psychiater voor eventuele medicatie en besproken dat het op dat moment niet nodig was. 4 jaar later wil ik die medicatie wel, en word ik via de instantie waar ik toen in behandeling was verwezen naar de huisarts. Die mag niet zomaar voorschrijven blijkbaar. We hebben samen 3 instanties (!) gebeld, en allemaal zeiden ze dat ik weer vooraan het traject moet beginnen. Dus intake, diagnose en behandeling. Voordat de intake zou kunnen starten is het maart 2023! Ik wil alleen de medicatie, de diagnose en behandeling heb ik immers al gehad.
Uiteindelijk heeft de HA met een psychiater uit het ziekenhuis contact gezocht en die heeft een advies afgegeven.
En dan vragen wij ons af waarom het allemaal zo lang duurt. Als iedereen zo iedere keer weer terug bij af moet beginnen dan duurt het lang ja.
Ik heb wel problemen met de GGZ overigens, en hun beleid. Ik heb er een traject gevolgd voor ADHD. Daarin kreeg ik tijdens de behandeling 1 gesprek met de psychiater voor eventuele medicatie en besproken dat het op dat moment niet nodig was. 4 jaar later wil ik die medicatie wel, en word ik via de instantie waar ik toen in behandeling was verwezen naar de huisarts. Die mag niet zomaar voorschrijven blijkbaar. We hebben samen 3 instanties (!) gebeld, en allemaal zeiden ze dat ik weer vooraan het traject moet beginnen. Dus intake, diagnose en behandeling. Voordat de intake zou kunnen starten is het maart 2023! Ik wil alleen de medicatie, de diagnose en behandeling heb ik immers al gehad.
Uiteindelijk heeft de HA met een psychiater uit het ziekenhuis contact gezocht en die heeft een advies afgegeven.
En dan vragen wij ons af waarom het allemaal zo lang duurt. Als iedereen zo iedere keer weer terug bij af moet beginnen dan duurt het lang ja.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
