Psyche
alle pijlers
Ik snap de GGZ niet
maandag 19 september 2022 om 22:54
Laat ik vooropstellen dat dit de eerste keer is dat ik gebruik maak van de GGZ en dat ik dus nog wat zoekende ben.
Lang verhaal kort, het afgelopen jaar is op verschillende vlakken nogal vervelend en zwaar geweest. Omdat ik het niet meer trok ben ik naar de huisarts gegaan die me vervolgens pillen voorschreef en me doorverwezen heeft naar de GGZ. Daar viel (o.a.) de diagnose depressie. Met die depressie zijn we bezig gegaan. Hoewel ik wel wat vooruitgang zie, gaat het vooral langzaam. Mijn psycholoog had verlenging aangevraagd, maar inmiddels zijn mijn sessies bijna "op".
Omdat ik nog (lang) niet beter ben, ben ik doorverwezen naar de sGGZ. Maar ook daar zijn lange wachttijden. Ik zal dadelijk dus ongeveer een half jaar zonder hulp moeten overbruggen. Ik probeer me echt zo goed als het kan staande te houden, aan het werk te blijven, te functioneren, maar dat gaat maar lastig. En straks zonder hulp wordt het helemaal moeilijk, ben ik bang.
Hoe hebben anderen dit ervaren? Ik had eigenlijk gehoopt dat eenmaal in behandeling, de behandeling zou lopen tot het (veel) beter gaat, maar dat is dus niet het geval.
Lang verhaal kort, het afgelopen jaar is op verschillende vlakken nogal vervelend en zwaar geweest. Omdat ik het niet meer trok ben ik naar de huisarts gegaan die me vervolgens pillen voorschreef en me doorverwezen heeft naar de GGZ. Daar viel (o.a.) de diagnose depressie. Met die depressie zijn we bezig gegaan. Hoewel ik wel wat vooruitgang zie, gaat het vooral langzaam. Mijn psycholoog had verlenging aangevraagd, maar inmiddels zijn mijn sessies bijna "op".
Omdat ik nog (lang) niet beter ben, ben ik doorverwezen naar de sGGZ. Maar ook daar zijn lange wachttijden. Ik zal dadelijk dus ongeveer een half jaar zonder hulp moeten overbruggen. Ik probeer me echt zo goed als het kan staande te houden, aan het werk te blijven, te functioneren, maar dat gaat maar lastig. En straks zonder hulp wordt het helemaal moeilijk, ben ik bang.
Hoe hebben anderen dit ervaren? Ik had eigenlijk gehoopt dat eenmaal in behandeling, de behandeling zou lopen tot het (veel) beter gaat, maar dat is dus niet het geval.
donderdag 22 september 2022 om 10:56
In heel lage dosering worden ze veel voorgeschreven als hulp bij het slapen. Quetiapine bijvoorbeeld wordt bij schizofrenie gebruikt in doseringen van 300-800 mg per dag. Als hulpmiddel bij het slapen is 25 mg een gangbare dosering.Flipflop schreef: ↑22-09-2022 10:01Olanzapine wordt voornamelijk gegeven bij bijvoorbeeld schizofrenie. Quetiapine is een anti psychoticum.
De opties die je aan haalt, vind ik best heftig en ik kan me voorstellen dat dit geen medicatie is, die eerste keus zijn van een huisarts.
Als je kijkt naar de indicaties waarvoor bovenstaande twee middelen worden voorgeschreven, staat slapeloosheid er niet bij. Dat is dus volledig off label. De potentiële bijwerkingen zijn overigens ook geen kattenpis.
Potentiele bijwerkingen zijn misschien geen kattenpis. Maar een depressie waarbij zo weinig wordt geslapen is in potentie ook een dodelijke aandoening.
Het zijn enkel suggesties om te bespreken met de huisarts waarbij voor- en nadelen tegen elkaar kunnen worden afgewogen.
donderdag 22 september 2022 om 13:33
Ik weet niet hoe je hierbij komt, maar in lagere dosering worden Olanzapine (wat overigens ook een anti-psychoticum is) en Quetiapine wel degelijk gebruikt bij slapeloosheid. Ook Promethazine. Amytriptyline ook wel. Dit omdat Pammetjes een verslavend effect kunnen hebben en bovendien stapelen (er komt steeds meer in je bloed).Flipflop schreef: ↑22-09-2022 10:01Olanzapine wordt voornamelijk gegeven bij bijvoorbeeld schizofrenie. Quetiapine is een anti psychoticum.
De opties die je aan haalt, vind ik best heftig en ik kan me voorstellen dat dit geen medicatie is, die eerste keus zijn van een huisarts.
Als je kijkt naar de indicaties waarvoor bovenstaande twee middelen worden voorgeschreven, staat slapeloosheid er niet bij. Dat is dus volledig off label. De potentiële bijwerkingen zijn overigens ook geen kattenpis.
Dit is natuurlijk aan een arts, maar dat het "volkomen off-label" zou zijn klopt absoluut niet.
En wat de bijwerkingen betreft: weleens de bijsluiter van paracetamol bekeken?
donderdag 22 september 2022 om 20:01
Op zich is dit ook wat meer het terrein van een psychiater. Een (huis)arts zal het niet als eerste keus voorschrijven (dat stelt Flipflop ook).
Het verschil zit hem echter ook in de dosering. De werking tegen bijvoorbeeld psychoses is een heel andere dosering.
Binnen psychiatrie heb ik het (als patiënt) heel vaak gezien, dat patiënten anti-psychotica krijgen als slaapmedicatie. Heb ik zelf ook gehad, zowel Olanzapine als Quetiapine, maar ook Promethazine.
Het verschil zit hem echter ook in de dosering. De werking tegen bijvoorbeeld psychoses is een heel andere dosering.
Binnen psychiatrie heb ik het (als patiënt) heel vaak gezien, dat patiënten anti-psychotica krijgen als slaapmedicatie. Heb ik zelf ook gehad, zowel Olanzapine als Quetiapine, maar ook Promethazine.
vrijdag 23 september 2022 om 21:48
hagelslagjes schreef: ↑22-09-2022 10:06Promethazine heb ik een tijd gehad toen ik heel weinig sliep. Het is een middel dat bij hooikoorts wordt gebruikt en een bijwerking is dat je er wat slaperig van kan worden. Het is niet verslavend. Dit is geen medisch advies maar een eigen ervaring.
Ik voelde me er vooral overdag zo duf als een konijn door.
Maar dat is op zich met veel slaapmedicatie, je slaapt fysiek gezien wel, maar je krijgt er niet persé een uitgerust gevoel van. Ik voelde me met de meeste ‘doorslapers’ de volgende dag katerig.
vrijdag 23 september 2022 om 21:49
mscoco schreef: ↑22-09-2022 10:56In heel lage dosering worden ze veel voorgeschreven als hulp bij het slapen. Quetiapine bijvoorbeeld wordt bij schizofrenie gebruikt in doseringen van 300-800 mg per dag. Als hulpmiddel bij het slapen is 25 mg een gangbare dosering.
Potentiele bijwerkingen zijn misschien geen kattenpis. Maar een depressie waarbij zo weinig wordt geslapen is in potentie ook een dodelijke aandoening.
Het zijn enkel suggesties om te bespreken met de huisarts waarbij voor- en nadelen tegen elkaar kunnen worden afgewogen.
Die bijwerkingen zijn ook een stuk minder met zo’n lage dosering.
vrijdag 23 september 2022 om 21:51
Ik heb een poosje promethazine gebruikt, maar dan als siroop. Tabletten zijn 25 mg, maarik had aan 4 ml genoeg. Doseren ging zo veeeeel makkelijker. En was niet meer duf de dag erop.
vrijdag 23 september 2022 om 21:54
Klinkt goed! Ik vraag me af hoe mensen die het gebruiken ivm allergieën dat doen. Lijkt me verschrikkelijk.
zaterdag 24 september 2022 om 12:49
.WorldWanderer schreef: ↑20-09-2022 22:16Mijn psycholoog hamert er ook op. Structuur, slaap, kleine doelen, oog op het proces, niet op het resultaat. En soms lukt dat. Maar vaak ook niet.
Af en toe heb ik een goede dag. Dan kan ik me concentreren, werk ik lekker door en ben ik productief. Maar de meeste dagen moet ik me 's ochtends uit bed slepen, zit ik als een zombie te werken, ben ik al moe voordat ik opsta. Van mijn conditie is niets meer over (en ja, ik ben bezig dit weer op te bouwen), meer dan 4 uur per nacht slapen is eerder uitzondering dan regel, maar toch val ik 's avonds niet in slaap.
En steevast wordt een goede dag gevolgd door een slechte dag. Ik probeer het heus wel, doe alle oefeningen die ik moet doen, probeer zo goed mogelijk te functioneren. En toch heeft de depressie vaak de overhand. Alsof je terug dat bed ingetrokken wordt.
Wilskracht heb (of had) ik wel. Dat heeft er juist voor gezorgd dat ik, achteraf gezien, pas veel te laat hulp ingeschakeld heb. Want toen het niet meer ging, ging het ook echt niet meer.
Je doet keurig alles wat je opgedragen wordt door de psycholoog. Hoe zit het met je innerlijke kritische stem? Met wie in je eigen omgeving praat je over je depressie en waar je nog meer tegenaan loopt? Welke steun heb je nog meer?
Je schrijft dat je op een bepaalde dag niet flexibel bent in je werk, maar andere dagen wel. Je bent op en kan je slecht concentreren. Ondanks dat je depressief bent blijf je doorgaan met werken en wacht je op de GGZ. Het zou je kunnen helpen, zeker in deze periode, om je ziek te melden en minder te gaan werken, bijvoorbeeld halve dagen op je 'flexibele dagen', daarbij moet je werk (hoeveelheid/intensiteit) aangepast worden op je huidige belastbaarheid. Heb je slaapmedicatie van de huisarts? Dat zou je enkele weken kunnen proberen en daarna zo nodig (zeg één tot een paar nachten per week, je kunt dit overleggen met je huisarts). Begrijp dat je al hebt voor zo nodig, hoe vaak neem je dit? Heb je met de HA besproken om een ander antidepressivum te proberen?
Herstellen van psychische problemen is meestal een langdurig proces. Ook wanneer je in behandeling bent zal dit met ups en downs gaan. Veelal is het een zoektocht en niet: doe dit, dan gaat het beter. Verandering kost tijd en in die tijd merk je vaak niet eens dat er wat gebeurt. Soms ga je je slechter voelen voordat je je beter voelt. Je zult dus écht aan goede zelfzorg moeten doen en dat is ook precies wat veel mensen met bepaalde psychische problemen juist niet doen. Steeds maar kritisch blijven naar jezelf, alle ballen in de lucht houden, over je grenzen gaan. Ook de stap durven zetten om daar wat in te doen is onderdeel van herstel.
zondag 25 september 2022 om 20:11
Helaas heb ik amper mensen in mijn omgeving met wie ik kan praten. Een paar vrienden die ver weg wonen en met wie ik Facetime, maar dan houdt het ook wel op.
Nog niet over gehad met de huisarts, met name omdat ik niet aan kan geven of ik goed ben afgesteld. Geen idee hoe ik dat zou moeten weten. Maar ik heb me voorgenomen dat ik wel ga aankaarten of er nog iets bij kan. Ik wacht op het moment trouwens niet, maar ben in behandeling bij een psycholoog (nog wel). Alleen gaat dat minder snel dan ik zou willen.sailship schreef: ↑24-09-2022 12:49.
Je schrijft dat je op een bepaalde dag niet flexibel bent in je werk, maar andere dagen wel. Je bent op en kan je slecht concentreren. Ondanks dat je depressief bent blijf je doorgaan met werken en wacht je op de GGZ. Het zou je kunnen helpen, zeker in deze periode, om je ziek te melden en minder te gaan werken, bijvoorbeeld halve dagen op je 'flexibele dagen', daarbij moet je werk (hoeveelheid/intensiteit) aangepast worden op je huidige belastbaarheid. Heb je slaapmedicatie van de huisarts? Dat zou je enkele weken kunnen proberen en daarna zo nodig (zeg één tot een paar nachten per week, je kunt dit overleggen met je huisarts). Begrijp dat je al hebt voor zo nodig, hoe vaak neem je dit? Heb je met de HA besproken om een ander antidepressivum te proberen?
Qua werk heb je denk ik wel gelijk. Ik probeer daar echt zo goed mogelijk te functioneren. Maar daarnaast heb ik alles neergelegd. Probeer ik juist de ballen laag te houden en zo min mogelijk over m'n grenzen te gaan. Dat het lang duurt, is inderdaad wel duidelijk. Het is meer dan een half jaar geleden dat ik hulp vroeg hiermee en tenzij het tempo ineens snel toeneemt zal het denk ik nog een lange weg zijn.sailship schreef: ↑24-09-2022 12:49.
Herstellen van psychische problemen is meestal een langdurig proces. Ook wanneer je in behandeling bent zal dit met ups en downs gaan. Veelal is het een zoektocht en niet: doe dit, dan gaat het beter. Verandering kost tijd en in die tijd merk je vaak niet eens dat er wat gebeurt. Soms ga je je slechter voelen voordat je je beter voelt. Je zult dus écht aan goede zelfzorg moeten doen en dat is ook precies wat veel mensen met bepaalde psychische problemen juist niet doen. Steeds maar kritisch blijven naar jezelf, alle ballen in de lucht houden, over je grenzen gaan. Ook de stap durven zetten om daar wat in te doen is onderdeel van herstel.
dinsdag 23 mei 2023 om 10:32
Even een gefrustreerd bericht, omdat het na al die tijd niet beter gaat. Juist slechter.
In november moest ik noodgedwongen stoppen bij mijn psycholoog. Mijn sessies waren op. Net de laatste paar keer kreeg ik meer inzicht, maar vervolgens kon/mocht ik niet bij haar verder behandeld worden, want ja, die max aantal sessies.
Ondertussen wacht ik inmiddels al 9 (!) maanden op een plek in de sGGZ. De praktijkondersteuner van de huisarts zie ik af en toe, maar ik merk dat die onderhoudsgesprekjes me niet zoveel opleveren. En soms duurt het ook weer een maand of anderhalf voordat ze weer tijd heeft.
Ik heb echt behandeling nodig. Pasgeleden heb ik nog gevraagd om een schatting qua tijdsduur (die was bij aanmelding 6 maanden, geloof ik), maar dat konden ze me nu niet geven. Alleen dat de wachtlijsten helaas opgelopen zijn. Joh.
In november moest ik noodgedwongen stoppen bij mijn psycholoog. Mijn sessies waren op. Net de laatste paar keer kreeg ik meer inzicht, maar vervolgens kon/mocht ik niet bij haar verder behandeld worden, want ja, die max aantal sessies.
Ondertussen wacht ik inmiddels al 9 (!) maanden op een plek in de sGGZ. De praktijkondersteuner van de huisarts zie ik af en toe, maar ik merk dat die onderhoudsgesprekjes me niet zoveel opleveren. En soms duurt het ook weer een maand of anderhalf voordat ze weer tijd heeft.
Ik heb echt behandeling nodig. Pasgeleden heb ik nog gevraagd om een schatting qua tijdsduur (die was bij aanmelding 6 maanden, geloof ik), maar dat konden ze me nu niet geven. Alleen dat de wachtlijsten helaas opgelopen zijn. Joh.
dinsdag 23 mei 2023 om 15:21
Och wat naar dat je nu al zo lang aan het wachten bent. Je werk kon niet meehelpen aan een (tijdelijke) opvang? Werk je nog je uren of ben je (deels) ziekgemeld?
De wachtlijsten van de SGGZ zijn inderdaad erg erg lang. Ikzelf heb bijna anderhalf jaar moeten wachten op behandeling en daarvoor ruim 6 maanden voor de intake. Ikzelf had toen gelukkig wel steun vanuit de WMO en de FACT maar de FACT komt pas in beeld als je echt langdurig ernstige psychische klachten hebt.
Heb je bij je vorige psycholoog wat handvatten gekregen om zo stabiel mogelijk te blijven?
De wachtlijsten van de SGGZ zijn inderdaad erg erg lang. Ikzelf heb bijna anderhalf jaar moeten wachten op behandeling en daarvoor ruim 6 maanden voor de intake. Ikzelf had toen gelukkig wel steun vanuit de WMO en de FACT maar de FACT komt pas in beeld als je echt langdurig ernstige psychische klachten hebt.
Heb je bij je vorige psycholoog wat handvatten gekregen om zo stabiel mogelijk te blijven?
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
woensdag 24 mei 2023 om 23:02
Wat rot WorldWanderer, de wachtlijsten zijn inderdaad vreselijk lang. Is er bij jou een inloophuis, herstelacademie of iets dergelijks in de regio? Daar bieden ze laagdrempelige ondersteuning, vaak vanuit ervaringsdeskundigheid. Je GGZ instelling weet hier mogelijk meer over en anders kan google je een eind op weg helpen. In bijna alle regio's is iets van een herstelacademie (of vergelijkbaar) te vinden.
Veel sterkte
Veel sterkte
woensdag 24 mei 2023 om 23:21
De POH-GGZ is al ter overbrugging. Mijn oude psycholoog gaf aan dat ze verdere behandeling op dit gebied niet goed kon praten omdat ze de verwijzing geschreven had. Dat was afgelopen jaar, maar ze zei het vrij resoluut — opnieuw vragen lijkt me niet handig.
Ik werk nog wel, maar functioneer eigenlijk niet goed meer. Alleen zou ziekmelding men ervoor zorgen dat ik helemaal alle structuur verlies. Ze zijn overigens wel op hoogte.
De FACT, inloophuizen en herstelacademie ken ik niet. Laatst zei de POH-GGZ dat ze wel de crisisdienst zou kunnen bellen, maar dat heb ik een beetje afgehouden omdat ik bang ben de regie dan kwijt te raken. En ik zou graag nog enigszins kunnen bepalen welke zorg ik aanga en of dat ambulant of intern is.
Ik werk nog wel, maar functioneer eigenlijk niet goed meer. Alleen zou ziekmelding men ervoor zorgen dat ik helemaal alle structuur verlies. Ze zijn overigens wel op hoogte.
De FACT, inloophuizen en herstelacademie ken ik niet. Laatst zei de POH-GGZ dat ze wel de crisisdienst zou kunnen bellen, maar dat heb ik een beetje afgehouden omdat ik bang ben de regie dan kwijt te raken. En ik zou graag nog enigszins kunnen bepalen welke zorg ik aanga en of dat ambulant of intern is.
woensdag 24 mei 2023 om 23:26
woensdag 24 mei 2023 om 23:37
Weet iemand van jullie hoe ik zo een afspraak kan regelen met de psycholoog op eigen kosten? Werkt dat dan gewoon op dezelfde manier als verwijzing eerst van de huisarts krijgen en dan snap ik het niet dus als je dan zegt dat je zelf betaald krijg voorrang? Ik weet me God niet waar of hoe ik dit kan regelen want op Google kom ik er niet echt uit. Zag deze topic dus dacht vraag het hier gezien mensen er ervaring mee hebben.
woensdag 24 mei 2023 om 23:39
Je kan gewoon een afspraak maken bij een vrijgevestigd psycholoog. Als deze een contract heeft met je zorgverzekering wordt een aantal keer vergoed.BeYou schreef: ↑24-05-2023 23:37Weet iemand van jullie hoe ik zo een afspraak kan regelen met de psycholoog op eigen kosten? Werkt dat dan gewoon op dezelfde manier als verwijzing eerst van de huisarts krijgen en dan snap ik het niet dus als je dan zegt dat je zelf betaald krijg voorrang? Ik weet me God niet waar of hoe ik dit kan regelen want op Google kom ik er niet echt uit. Zag deze topic dus dacht vraag het hier gezien mensen er ervaring mee hebben.
Vaak beginnen zij niet aan complexe problematiek.
woensdag 24 mei 2023 om 23:46
Ik vind dat wel een beetje apart van je psycholoog. Ik heb eigenlijk altijd gehad dat als ik werd doorverwezen naar intensievere zorg dat de doorverwijzende therapeut de overbrugging deed totdat de volgende partij het kon gaan overnemen.
Je hoeft bij de crisisdienst trouwens niet bang te zijn dat je zomaar de regie verliest. Ik was daar eerst ook heel bang voor. Ik dacht toen dat de crisisdienst betekende dat ik zou worden opgenomen. Maar ze hebben heel veel mogelijkheden: gesprekken daar, ondersteuning thuis (IHT), de acute deeltijd en idd ook opname. En dat zal in overleg gaan met jou en ws de huisarts of poh-GGZ. Dus je kan daar de regie houden over de vorm. Hoogstens kunnen ze zeggen dat je ergens niet voor in aanmerking komt, omdat het te goed of te slecht met je gaat of om een andere reden niet bij je past of niet helpend voor je zal zijn. Gedwongen zorg kan alleen als je echt een acuut gevaar bent voor jezelf of anderen. Met wat je nu schrijft klinkt het niet alsof dat het geval is, dus als je verder geen hele concrete plannen hebt om op korte termijn een einde aan je leven te maken, hoef je daar niet zo bang voor te zijn. Ook kunnen ze met je kijken naar je medicatie. Heb je het idee dat de antidepressiva nu voor je werkt en slaap je tegenwoordig?
Je hoeft bij de crisisdienst trouwens niet bang te zijn dat je zomaar de regie verliest. Ik was daar eerst ook heel bang voor. Ik dacht toen dat de crisisdienst betekende dat ik zou worden opgenomen. Maar ze hebben heel veel mogelijkheden: gesprekken daar, ondersteuning thuis (IHT), de acute deeltijd en idd ook opname. En dat zal in overleg gaan met jou en ws de huisarts of poh-GGZ. Dus je kan daar de regie houden over de vorm. Hoogstens kunnen ze zeggen dat je ergens niet voor in aanmerking komt, omdat het te goed of te slecht met je gaat of om een andere reden niet bij je past of niet helpend voor je zal zijn. Gedwongen zorg kan alleen als je echt een acuut gevaar bent voor jezelf of anderen. Met wat je nu schrijft klinkt het niet alsof dat het geval is, dus als je verder geen hele concrete plannen hebt om op korte termijn een einde aan je leven te maken, hoef je daar niet zo bang voor te zijn. Ook kunnen ze met je kijken naar je medicatie. Heb je het idee dat de antidepressiva nu voor je werkt en slaap je tegenwoordig?
woensdag 24 mei 2023 om 23:48
Kleine toevoeging: om het vergoed te krijgen heb je wel altijd een verwijzing nodig.
donderdag 25 mei 2023 om 00:08
,BeYou schreef: ↑24-05-2023 23:37Weet iemand van jullie hoe ik zo een afspraak kan regelen met de psycholoog op eigen kosten? Werkt dat dan gewoon op dezelfde manier als verwijzing eerst van de huisarts krijgen en dan snap ik het niet dus als je dan zegt dat je zelf betaald krijg voorrang? Ik weet me God niet waar of hoe ik dit kan regelen want op Google kom ik er niet echt uit. Zag deze topic dus dacht vraag het hier gezien mensen er ervaring mee hebben.
Aanvulling op Moiren.
Je zoekt een vrijgevestigde psycholoog die jou aanspreekt.
Situatie 1a
Heb je een verwijsbrief én heeft die psycholoog een contract met jouw zorgverzekeraar, dan wordt de behandeling vergoed vanuit de basisverzekering (op eigen risico na).
Situatie 1b
Heeft de psycholoog geen contract met jouw zorgverzekeraar dan betaal je alles of een gedeelte zelf, dit is afhankelijk van de polis die je hebt bij jouw zorgverzekeraar. Sommige polissen (sowieso een restitutiepolis) vergoeden een deel van de kosten van niet-gecontracteerde zorg.
Situatie 2
Heb je geen verwijsbrief dan betaal je sowieso alles zelf.
In geval van wachtlijst moet je altijd gewoon op je beurt wachten, tenzij je iets anders kan afspreken met de psycholoog.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in