Psyche
alle pijlers
Ik vind niks
donderdag 4 april 2024 om 14:01
Ja, van mijn werk wel, daar kan ik boos of blij van worden. Of van de politiek. En ik hou heel veel van mijn kinderen. Maar voor de rest vind ik niks. Ik voel weinig. Ik denk nooit na over de zin van het leven. Ik heb geen visie, ik rommel een beetje door mijn leven heen. Wat bereik ik nou eigenlijk? Andere mensen gaan jong dood en zitten vol dromen en ambitie en ik ben kerngezond en welvarend en ik kan soms niet eens van de bank opstaan.
Ik las zo graag boeken, ik las alles. Nu maakt het idee me alleen al moe. Mocht ik tachtig worden, waar kan ik dan op terugkijken? Ben ik niet veel te jong voor een midlifecrisis?
Wat ik wil met dit topic: herkenning. Of niet. Tips.
Ik las zo graag boeken, ik las alles. Nu maakt het idee me alleen al moe. Mocht ik tachtig worden, waar kan ik dan op terugkijken? Ben ik niet veel te jong voor een midlifecrisis?
Wat ik wil met dit topic: herkenning. Of niet. Tips.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
donderdag 4 april 2024 om 17:45
donderdag 4 april 2024 om 18:15
Lijkt mij ook niet.
Hoe zou het beter te omschrijven zijn : doelloos, gevoelloos? Op ( bijna ) alle vlakken inspiratieloos, onverschillig ?
Uitgeblust ? Opgebrand ? Afgevlakt ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 4 april 2024 om 18:27
Zoiets.blijfgewoonbianca schreef: ↑04-04-2024 18:15Lijkt mij ook niet.
Hoe zou het beter te omschrijven zijn : doelloos, gevoelloos? Op ( bijna ) alle vlakken inspiratieloos, onverschillig ?
Uitgeblust ? Opgebrand ? Afgevlakt ?
To is in mijn ogen iemand die met veel visie haar leven en gezin inricht, bijvoorbeeld.
ik lees echt mee zoals velen hier zouden doen als ik een topic zou openen met: 'ik heb nooit conflict in mijn leven, is dat wel normaal'. Net zo bevreemdend.
En dat dan de ban van sommige forummers zich op mysterieuze manier heeft opgeheven en die zich allemaal melden 'dat heb ik nou ook!'.
Ik lees verder maar mee, geen flauw idee wat ik met dit topic aan moet in combi met deze to.
donderdag 4 april 2024 om 18:39
donderdag 4 april 2024 om 18:41
Vind ik ook.
En ik vind dom op de bank hangen en niks willen ook een zinvolle bezigheid.
Natuurlijk geniet ik er van als ik in een flow zit en superactief iets maak of lees of doe.
Maar als dat (soms lange perioden) helemaal niet lukt ervaar ik dat niet meer als verloren tijd. Dan kabbelt mijn leven gewoon doelloos voorbij. Om in de metaforen te gaan: dan ben ik een rustig beekje met een ietwat dommige kikker op een verlept lelieblad ipv een sprankelende waterval. Geen ambitie om altijd een waterval te zijn, beekjes zijn ook prima. Pas als het zompig stilstaand water wordt waar ik niet naar wil kijken moet ik -straks, later- wat gaan ondernemen.
Tip: als lezen mij niet lukt en ik het wel mis ga ik over naar kinderboeken, of ya. Daar kan ik dan de concentratie of inzet (soms) wel voor opbrengen. En hoewel het niet echt hetzelfde is geeft het wel een deel van de voldoening. En soms, lang niet altijd (verwachtingmanagement), is het het opstapje naar weer écht lezen.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
donderdag 4 april 2024 om 18:46
Nou dat dus. Ik denk dat TO ook een beetje te veel van zichzelf verwacht of zo. Een loopbaan in het onderwijs en een gezin op poten houden en dan ook nog eens de politiek bijhouden is al best een dagtaak. Eerlijk gezegd doe ik niet veel meer, nou ja ik lees wel boeken maar vroeger deed ik ook nog tekenen en concerten bezoeken en ellenlange natuurwandelingen maken en zingen, ja dat schiet er nu allemaal bij in. En soms vind ik dat wel eens jammer maar aan de andere kant, wat ik wel doe lukt me vrij aardig dus helemaal nutteloos ben ik blijkbaar toch niet.feow schreef: ↑04-04-2024 18:41Vind ik ook.
En ik vind dom op de bank hangen en niks willen ook een zinvolle bezigheid.
Natuurlijk geniet ik er van als ik in een flow zit en superactief iets maak of lees of doe.
Maar als dat (soms lange perioden) helemaal niet lukt ervaar ik dat niet meer als verloren tijd. Dan kabbelt mijn leven gewoon doelloos voorbij. Om in de metaforen te gaan: dan ben ik een rustig beekje met een ietwat dommige kikker op een verlept lelieblad ipv een sprankelende waterval. Geen ambitie om altijd een waterval te zijn, beekjes zijn ook prima. Pas als het zompig stilstaand water wordt waar ik niet naar wil kijken moet ik -straks, later- wat gaan ondernemen.
Tip: als lezen mij niet lukt en ik het wel mis ga ik over naar kinderboeken, of ya. Daar kan ik dan de concentratie of inzet (soms) wel voor opbrengen. En hoewel het niet echt hetzelfde is geeft het wel een deel van de voldoening. En soms, lang niet altijd (verwachtingmanagement), is het het opstapje naar weer écht lezen.
donderdag 4 april 2024 om 18:55
Heel heftig en naar.blijfgewoonbianca schreef: ↑04-04-2024 18:41Maar TO is dus angstig. En boos. En lusteloos. En meningloos.
Da’s best heftig.
Maar dan zijn er dus meningen. Over haarzelf. Haar angsten en boosheid. Dat kost ook energie. En dan komen er allerlei andere negatieve bijverschijnselen.
Als je het al moeilijk hebt en je vecht tegen jezelf dan wordt je nog moeier plus je breekt je eigen waarheid en eigenwaarde af.
donderdag 4 april 2024 om 18:56
Mijne straks, als ik er per ongeluk een ongebande bij noem hahaha.
donderdag 4 april 2024 om 18:59
Oh ik dacht dat je op mij reageerde met wiezeban en namen wilde ofzo.
donderdag 4 april 2024 om 19:01
Ik vind ook niks, moet dat dan. Ik hobbel lekker door, maar als het morgen afgelopen is, ook prima. Ik ben er, dus ik maak er maar wat van, maar voor mij had het op zich allemaal niet gehoeven. Ik vermaak me op zich verder prima.
anoniem_670e3ef0ebfff wijzigde dit bericht op 04-04-2024 19:02
8.53% gewijzigd
donderdag 4 april 2024 om 19:01
Deed ik ook. Ik snap je echt niet nu. Ik dacht dat iedereen hier op zijn geheel eigen wijze oprecht reageerde maar jij leest blijkbaar heel andere dingen. Laat verder maar, ik wil verder het topic van Nana ook niet verpesten of zo.
donderdag 4 april 2024 om 19:04
Ik weet dat dit onecht klinkt, maar het is niet zo: ik ben blij met de inzichten in dit topic. Dat het gedeeltelijk ASS is, bijvoorbeeld. Ik herken erg wat Solomio zegt. Als wij nieuwe meubels moeten uitzoeken, of een keuken, dan laat ik mijn man dat doen. Hij vindt het leuk als het er leuk uitziet. Ik wil dat het schoon is, maar ik geef er verder vrij weinig om. Kussentjes en dingetjes en greepjes aan keukendeuren, ik kan er niet warm of koud van worden.
En bij dat soort dingen is dat ook oké, vind ik.
Toch ook ergens fijn dat meer mensen dit ook hebben. Ook dat het niet uitmaakt. Ik ben er nou eenmaal en dat is dan zo.
En bij dat soort dingen is dat ook oké, vind ik.
Toch ook ergens fijn dat meer mensen dit ook hebben. Ook dat het niet uitmaakt. Ik ben er nou eenmaal en dat is dan zo.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
donderdag 4 april 2024 om 19:07
Ja, allemaal wel. Behalve onverschillig, tenminste, als het andere mensen betreft. Ik kan echt betrokken zijn bij leerlingen met wie het slecht gaat en ik wil dan ook echt wel dat het beter gaat en probeer bij te dragen waar het kan. Maar of ik zelf nou morgen wakker word of niet, dat is naar voor de kinderen, maar of het voor mij nou zoveel uitmaakt, dat weet ik niet.blijfgewoonbianca schreef: ↑04-04-2024 18:15Lijkt mij ook niet.
Hoe zou het beter te omschrijven zijn : doelloos, gevoelloos? Op ( bijna ) alle vlakken inspiratieloos, onverschillig ?
Uitgeblust ? Opgebrand ? Afgevlakt ?
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
donderdag 4 april 2024 om 19:13
Ik herken wel vooral het niet tot dingen komen en eigenlijk vooral op de bank zitten buiten werk en verplichtingen om. En ondanks dat ik daar op zich wel een paar redenen voor kan aanwijzen die maken dat het tijdelijk is, ben ik er niet helemaal gerust op. Enerzijds heb ik - net als jij, volgens mij - de neiging teveel van mezelf te verwachten. Anderzijds mis ik een innerlijke sparkle en als de dagen zich op die manier aaneenrijgen ben ik volgens mij depressief en/of overspannen. Ik vind het moeilijk de kluwen te ontwarren, ook omdat ik vanuit dat gevoel sneller dingen ga doen die het niet beter maken (te laat slapen vooral). Ik heb van ooit wel een diagnose dysthymie en volgens mij speelt dat nu en dan op als een zware grijze deken. Zo'n serie grijze dagen lijkt in negatieve zin ook meer te doen dan ik zou willen toegeven. En zo meer dingen. Een deel heb ik invloed op, maar dingen waar ik dat niet of nauwelijks heb kunnen me overspoelen. En dan word ik wat moedeloos. Het leek even beter te gaan, maar ik voelde me de afgelopen dagen weer wat wegzakken. Machteloos gevoel. Ik loop weer bij een therapeut sinds een paar maanden (om de week). Maar vraag me ook af of het iets hormonaals kan zijn. Dus tja... Herkenning, deels denk ik?
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
donderdag 4 april 2024 om 19:22
Vind je echt het een niet mooier of lelijker dan het andere ? Of blijf je twijfelen?Nana_Mouskouri schreef: ↑04-04-2024 19:04Ik weet dat dit onecht klinkt, maar het is niet zo: ik ben blij met de inzichten in dit topic. Dat het gedeeltelijk ASS is, bijvoorbeeld. Ik herken erg wat Solomio zegt. Als wij nieuwe meubels moeten uitzoeken, of een keuken, dan laat ik mijn man dat doen. Hij vindt het leuk als het er leuk uitziet. Ik wil dat het schoon is, maar ik geef er verder vrij weinig om. Kussentjes en dingetjes en greepjes aan keukendeuren, ik kan er niet warm of koud van worden.
En bij dat soort dingen is dat ook oké, vind ik.
Toch ook ergens fijn dat meer mensen dit ook hebben. Ook dat het niet uitmaakt. Ik ben er nou eenmaal en dat is dan zo.
En op andere vlakken : vroeger met kinderkleding ? Wie koos dat uit ?
En je eigen kleding / kapsel ?
Heb je wel een lievelingskleur ?
Zijn dingen voorheen anders geweest ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 4 april 2024 om 19:26
Als ik morgen niet meer wakker wordt is dat voor mij helemaal niet erg. Want ik ben er dan niet meer.
Dat vind ik eerder een geruststellende dan een alarmerende constatering.
Ik weet dat ik door sommigen erg gemist zal worden, dat sommigen het wel prima zullen vinden en dat de meeste mensen die mij kennen het jammer zullen vinden en vervolgens zelf als domme kikker op hun eigen verlepte leliebladen hun leven verder zullen laten kabbelen.
Ik doe mijn best om mijn leven ietwat nuttig te besteden. Niet om later herinnerd te worden, een standbeeld te krijgen of ‘iets’ na te laten, maar omdat ik het prettig vind (en gek genoeg ook ietwat belastend of beschamend ofzo) om het leven van anderen fijner te maken. Ikzelf maak de wereld niet veel mooier, maar ik hoop dat mijn acties de wereld wat mooier maken (klinkt dit een beetje logisch?)
En op de momenten dat dat niet lukt, en ik doe er niet erg mijn best voor, vind ik het ook wel prima. Wat dat betreft ben ik ook vrij vlak.
Dat vind ik eerder een geruststellende dan een alarmerende constatering.
Ik weet dat ik door sommigen erg gemist zal worden, dat sommigen het wel prima zullen vinden en dat de meeste mensen die mij kennen het jammer zullen vinden en vervolgens zelf als domme kikker op hun eigen verlepte leliebladen hun leven verder zullen laten kabbelen.
Ik doe mijn best om mijn leven ietwat nuttig te besteden. Niet om later herinnerd te worden, een standbeeld te krijgen of ‘iets’ na te laten, maar omdat ik het prettig vind (en gek genoeg ook ietwat belastend of beschamend ofzo) om het leven van anderen fijner te maken. Ikzelf maak de wereld niet veel mooier, maar ik hoop dat mijn acties de wereld wat mooier maken (klinkt dit een beetje logisch?)
En op de momenten dat dat niet lukt, en ik doe er niet erg mijn best voor, vind ik het ook wel prima. Wat dat betreft ben ik ook vrij vlak.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
donderdag 4 april 2024 om 19:29
Over zin van het leven: er is een verschil tussen concluderen dat je, als je erover nadenkt, niet gelooft dat het leven zin heeft en actief ervaren dat zin ontbreekt.
Dat eerste is een overtuiging die geen probleem hoeft te zijn. Het is ook niet abnormaal. Het tweede is een ervaring van gemis, en dat kan wel naar zijn.
Herken je misschien iets in dysthymie?
Dat eerste is een overtuiging die geen probleem hoeft te zijn. Het is ook niet abnormaal. Het tweede is een ervaring van gemis, en dat kan wel naar zijn.
Herken je misschien iets in dysthymie?
What a nuanced anxiety
donderdag 4 april 2024 om 19:31
Ik vraag me bij dit topic dan wel af of dat is omdat het je niks kan schelen of dat je het moeilijk vindt voor jezelf te zorgen.Nana_Mouskouri schreef: ↑04-04-2024 19:04Ik weet dat dit onecht klinkt, maar het is niet zo: ik ben blij met de inzichten in dit topic. Dat het gedeeltelijk ASS is, bijvoorbeeld. Ik herken erg wat Solomio zegt. Als wij nieuwe meubels moeten uitzoeken, of een keuken, dan laat ik mijn man dat doen. Hij vindt het leuk als het er leuk uitziet. Ik wil dat het schoon is, maar ik geef er verder vrij weinig om. Kussentjes en dingetjes en greepjes aan keukendeuren, ik kan er niet warm of koud van worden.
En bij dat soort dingen is dat ook oké, vind ik.
Toch ook ergens fijn dat meer mensen dit ook hebben. Ook dat het niet uitmaakt. Ik ben er nou eenmaal en dat is dan zo.
Wat het ook is, ik vind je vrij gedeprimeerd overkomen in dit topic. Gewoon voortkabbelen is prima maar er zit ook angst, boosheid en veel oordelen over jezelf bij. Vandaar.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
