Psyche
alle pijlers
Ik voel me in de steek gelaten
zondag 7 april 2019 om 00:00
Nee, op zoek naar een huurhuis, met medeweten van mijn huidige man. Omdat de rechter inderdaad wel heeft opgelegd dat ik binnen een straal van zoveel km moet blijven wonen van hun vader.SadButTrue999 schreef: ↑06-04-2019 23:22Begrijp ik nou goed dat je zonder met je man te overleggen -je huidige man- gewoon een huis heb gekocht?
Ik snap het niet.. en waarom zou je ex toestemming moeten geven vwb je woonplaats?
Waarom toestemming nodig van je ex, hij kan de kinderen toch gewoon blijven zien?
Desnoods ga je ze brengen en halen of kom je elkaar halverwege tegemoet. Praktisch probleem, daar is wel een oplossing voor.
Als de rechter niet heeft opgelegd dat je binnen een straal van 50km of zo van je ex moet wonen (kan het me niet voorstellen tenzij je naar het buitenland wil) maakt het toch niks uit? Waarom moet je scheiden of wil je ook niet verhuizen?
Ook een rare vraag mss maar je moet toch samen met je man een huishouden hebben of loop ik hopeloos achter? Toen ik trouwde vér in de vorige eeuw was dat toch wel de bedoeling meen ik me te herinneren.. weet niet hoor, ook is mij nooit gevraagd in de buurt te blijven wonen ondanks een kind dat nog jaren naar school moest.
Voor de kinderen lijkt het me wel fijn om school af te maken waar ze zijn begonnen. En redelijk in de buurt van vader. Weet niet hoe oud ze zijn, of ze zelf even kunnen bellen of skypen als ze hem missen, of ze alleen met de trein kunnen reizen van laten we zeggen Groningen naar Utrecht of hebben ze nog begeleiding nodig?
Last but not least: wat zegt je man erover behalve: ik ga hier niet meer weg? Wat wil HIJ? Jij hebt -neem ik aan- gezegd dat dit geen oplossing voor je is. Toch?
Wij hebben ook allerlei oplossingen aangedragen om mijn ex partner tegemoet te komen maar hij weigerde halsstarrig te luisteren en de rechtbank ging met zijn argumenten (kinderen moeten in hun vertrouwde omgeving blijven wonen, ik wil ze ook doordeweeks kunnen zien, hij ziet ze niet doordeweeks overigens maar daar is nooit naar gekeken).
De kinderen reizen nog niet alleen met de trein. Bellen ed doen ze wel maar in de praktijk nauwelijks.
zondag 7 april 2019 om 00:05
Werkelijk?
Nooit bij stilgestaan..
Goed punt!Zo kunnen situaties/afspraken/omstandigheden/kinderen járen na een scheiding -of je wil of niet- veranderen na een scheiding kan ik je uit ervaring vertellen. Je kinderen worden ouder, gaan naar een andere school, de andere ouder hertrouwd of overlijdt. Kan allemaal en nog veel meer.
Maar ik wacht de antwoorden van TO even af, het gaat tenslotte om haar.
zondag 7 april 2019 om 00:16
Maar je begrijpt toch hopelijk wel, dat met een afstand van 2 uur reizen, de kinderen na verloop van tijd hoogstwaarschijnlijk geen zin zullen hebben om nog naar hun vader te gaan?_paaseitje_ schreef: ↑07-04-2019 00:00Nee, op zoek naar een huurhuis, met medeweten van mijn huidige man. Omdat de rechter inderdaad wel heeft opgelegd dat ik binnen een straal van zoveel km moet blijven wonen van hun vader.
Wij hebben ook allerlei oplossingen aangedragen om mijn ex partner tegemoet te komen maar hij weigerde halsstarrig te luisteren en de rechtbank ging met zijn argumenten (kinderen moeten in hun vertrouwde omgeving blijven wonen, ik wil ze ook doordeweeks kunnen zien, hij ziet ze niet doordeweeks overigens maar daar is nooit naar gekeken).
De kinderen reizen nog niet alleen met de trein. Bellen ed doen ze wel maar in de praktijk nauwelijks.
Ze hebben daar dan niets meer, geen clubjes, vriendjes, niets wat hen bindt aan die plek, behalve hun vader.
Zo'n weekend regeling stopt dan, zeker met pubers, jonge kinderen zullen het ook al snel niet leuk meer vinden.
zondag 7 april 2019 om 00:29
Dacht dat er niets over afstand in het convenant stond; dat staat in je OP vandaar dat ik dacht dat het een praktisch probleem was.
Is hij -je ex- naar de rechter gestapt om het tegen te houden?
Wat ik eruit op kan maken wil je man dus idd zolang de kinderen nog klein zijn een lat-relatie. Alleen in de weekenden is hij er dan.
Tsja.. dat moet je zelf beslissen, bedenk dat er ook vrouwen van piloten of vrachtwagenchauffeurs of militairen soms weken alleen thuis zitten.
Ik had ooit een vriendin wiens vader maar 3 maanden per jaar thuis was, vader deed iets in de scheepvaart.
Vaak ook met kerst o.i.d. niet aanwezig, zelfs de geboorte van haar broertje heeft hij gemist.
Of je dat ook op kan brengen is helemaal aan jou, het enige wat volgens mij als een paal boven water staat is dat de kinderen het beste in hun eigen omgeving op kunnen groeien tot ze gaan studeren, of werken, of een jaar backpacken in Australië
Heel veel sterkte, ik snap je teleurstelling wel zeker als je man eerst had toegezegd met je mee te verhuizen.
En nu al die tijd logeren bij vrienden..
Ik benijdt je absoluut niet, wat een rottijd voor jullie en waardeloos dat je ex zo dwarsligt, dat hij ze nooit opzoekt doordeweeks, ze nooit of zelden eens belt doordeweeks... héél halsstarrig ja, en zoals je het verteld vooral om dwars te liggen, bah.
Sterkte met de keuze die je gaat maken
Is hij -je ex- naar de rechter gestapt om het tegen te houden?
Wat ik eruit op kan maken wil je man dus idd zolang de kinderen nog klein zijn een lat-relatie. Alleen in de weekenden is hij er dan.
Tsja.. dat moet je zelf beslissen, bedenk dat er ook vrouwen van piloten of vrachtwagenchauffeurs of militairen soms weken alleen thuis zitten.
Ik had ooit een vriendin wiens vader maar 3 maanden per jaar thuis was, vader deed iets in de scheepvaart.
Vaak ook met kerst o.i.d. niet aanwezig, zelfs de geboorte van haar broertje heeft hij gemist.
Of je dat ook op kan brengen is helemaal aan jou, het enige wat volgens mij als een paal boven water staat is dat de kinderen het beste in hun eigen omgeving op kunnen groeien tot ze gaan studeren, of werken, of een jaar backpacken in Australië
Heel veel sterkte, ik snap je teleurstelling wel zeker als je man eerst had toegezegd met je mee te verhuizen.
En nu al die tijd logeren bij vrienden..
Ik benijdt je absoluut niet, wat een rottijd voor jullie en waardeloos dat je ex zo dwarsligt, dat hij ze nooit opzoekt doordeweeks, ze nooit of zelden eens belt doordeweeks... héél halsstarrig ja, en zoals je het verteld vooral om dwars te liggen, bah.
Sterkte met de keuze die je gaat maken
anoniem_648f5a0e87365 wijzigde dit bericht op 07-04-2019 00:31
Reden: foutje..
Reden: foutje..
0.54% gewijzigd
zondag 7 april 2019 om 00:37
Ergens snap ik jouw man wel qua baan en carrièremogelijkheden. Maar hij wist toch ook dat met jou óók kinderen ‘in de koop’ waren inbegrepen.
Jouw ex-man begrijp ik volkomen. Nu zijn de kinderen nog klein wellicht. Hoe ouder ze worden, des te fijner het is als ze ook vanuit pa naar vrienden/clubjes/sport/school kunnen gaan. I.p.v. twee verschillende werelden. En voor de kinderen zelf ook fijner (en dat zou mijn motivatie dan zijn).
Ik zou de opties uit de op (scheiden & latten versus scheiden & einde relatie) op tafel gooien. En kijken hoe hij reageert op optie twee. Dan weet je genoeg denk ik.
In ieder geval sterkte.
Jouw ex-man begrijp ik volkomen. Nu zijn de kinderen nog klein wellicht. Hoe ouder ze worden, des te fijner het is als ze ook vanuit pa naar vrienden/clubjes/sport/school kunnen gaan. I.p.v. twee verschillende werelden. En voor de kinderen zelf ook fijner (en dat zou mijn motivatie dan zijn).
Ik zou de opties uit de op (scheiden & latten versus scheiden & einde relatie) op tafel gooien. En kijken hoe hij reageert op optie twee. Dan weet je genoeg denk ik.
In ieder geval sterkte.
zondag 7 april 2019 om 00:43
Noem het maar niets, je vader.. ik weet niet wat voor mensen jij spreekt en ziet maar heel wat jonge mensen gaan gewoon graag bij hun vader langs. Djiezus ik heb nooit op sportclubjes gezeten, die had ik nooit gemist.karin6789 schreef: ↑07-04-2019 00:16Maar je begrijpt toch hopelijk wel, dat met een afstand van 2 uur reizen, de kinderen na verloop van tijd hoogstwaarschijnlijk geen zin zullen hebben om nog naar hun vader te gaan?
Ze hebben daar dan niets meer, geen clubjes, vriendjes, niets wat hen bindt aan die plek, behalve hun vader.
Zo'n weekend regeling stopt dan, zeker met pubers, jonge kinderen zullen het ook al snel niet leuk meer vinden.
Ze hebben daar dus hun vader, hun roots en over roots gesproken: zouden de kinderen eronder geleden hadden als pa en ma niet waren gescheiden maar naar een plek 200km verderop waren verhuisd ivm een fantastische, goedbetaalde baan en een veel mooier huis? Ze hadden vást weer nieuwe vriendjes gekregen hoor, en sportclubjes heb je ook overal.
Enneh.. kan jij in de toekomst kijken? Je weet nu al wat de kinderen zullen voelen, jong of oud maakt niet uit: ze gaan het NIET leuk vinden.
Ik vind het knap dat je dat weet, hoe dan
zondag 7 april 2019 om 00:54
iig niet meer de kinderen bij mijn ex man (ik heb het heel even gedaan, bij mijn huidige man wonen in zijn woonplaats en de kinderen bleven toen bij mijn ex omdat ze niet mee mochten verhuizen van de rechtbank). Dat ging hopeloos mis tot aan bedreigingen van hem en zijn ouders naar ons toe. En van mijn oudste hoorde ik later dat haar heel vaak verteld is dat ik niet terug wilde komen. Dat ik ze in de steek gelaten had. Ze mochten niet bellen met mij enz. Haar telefoon werd gecontroleerd. Let wel, als ze bij mij zijn (en ja, ze wonen sinds we bij die vriend zitten ook gewoon weer bij mij, net als voorheen) dan mogen ze onbeperkt contact met hun vader, maar hij is zelf niet bereikbaar voor ze
.Maar ja, er ligt een vonnis van de rechtbank waar ik me aan moet houden. Dus ik heb weinig keus. Behalve voor mijn kinderen kiezen en zorgen dat bovenstaande niet weer kan gebeuren. En voor een eigen stabiele plek kiezen (dat huis).
En de volgende stap is kijken of het werkt, een latrelatie. Ik vrees ervoor. Mijn man is nu boos omdat ik boos was op hem (door mijn verdriet om alles, en dat praat ik niet goed).
Hij wil niet praten nu. Morgen ben ik weer weg, we zien elkaar volgende week weer. Dit moet echt anders...
. Ik moet hulp krijgen om alles te verwerken zodat ik het vervolgens niet meer op mijn man afreageer en ik er ook voor de kinderen kan blijven zijn (ik wil niet dat mijn verdriet te veel in de weg zit). De kinderen hebben al genoeg meegemaakt het afgelopen jaar.
zondag 7 april 2019 om 00:57
Ze wonen inderdaad grotendeels bij mij. Op een paar maanden na (even bij mijn ex geprobeerd maar dat ging niet, zie bovenstaand bericht)SadButTrue999 schreef: ↑07-04-2019 00:05Werkelijk?
Nooit bij stilgestaan..
Zo kunnen situaties/afspraken/omstandigheden/kinderen járen na een scheiding -of je wil of niet- veranderen na een scheiding kan ik je uit ervaring vertellen. Je kinderen worden ouder, gaan naar een andere school, de andere ouder hertrouwd of overlijdt. Kan allemaal en nog veel meer.
Maar ik wacht de antwoorden van TO even af, het gaat tenslotte om haar.
zondag 7 april 2019 om 00:59
Ik snap zeker dat de afstand niet makkelijk zou zijn. We hebben ook eerst jaren gezocht naar een huis in de omgeving maar die was niet te vinden. Waardeloos. Daarom ook een stuk verder gaan kijken uiteindelijk.karin6789 schreef: ↑07-04-2019 00:16Maar je begrijpt toch hopelijk wel, dat met een afstand van 2 uur reizen, de kinderen na verloop van tijd hoogstwaarschijnlijk geen zin zullen hebben om nog naar hun vader te gaan?
Ze hebben daar dan niets meer, geen clubjes, vriendjes, niets wat hen bindt aan die plek, behalve hun vader.
Zo'n weekend regeling stopt dan, zeker met pubers, jonge kinderen zullen het ook al snel niet leuk meer vinden.
zondag 7 april 2019 om 01:02
Ja, hij is naar de rechter gestapt om het tegen te houden.SadButTrue999 schreef: ↑07-04-2019 00:29Dacht dat er niets over afstand in het convenant stond; dat staat in je OP vandaar dat ik dacht dat het een praktisch probleem was.
Is hij -je ex- naar de rechter gestapt om het tegen te houden?
Wat ik eruit op kan maken wil je man dus idd zolang de kinderen nog klein zijn een lat-relatie. Alleen in de weekenden is hij er dan.
Tsja.. dat moet je zelf beslissen, bedenk dat er ook vrouwen van piloten of vrachtwagenchauffeurs of militairen soms weken alleen thuis zitten.
Ik had ooit een vriendin wiens vader maar 3 maanden per jaar thuis was, vader deed iets in de scheepvaart.
Vaak ook met kerst o.i.d. niet aanwezig, zelfs de geboorte van haar broertje heeft hij gemist.
Of je dat ook op kan brengen is helemaal aan jou, het enige wat volgens mij als een paal boven water staat is dat de kinderen het beste in hun eigen omgeving op kunnen groeien tot ze gaan studeren, of werken, of een jaar backpacken in Australië
Heel veel sterkte, ik snap je teleurstelling wel zeker als je man eerst had toegezegd met je mee te verhuizen.
En nu al die tijd logeren bij vrienden..
Ik benijdt je absoluut niet, wat een rottijd voor jullie en waardeloos dat je ex zo dwarsligt, dat hij ze nooit opzoekt doordeweeks, ze nooit of zelden eens belt doordeweeks... héél halsstarrig ja, en zoals je het verteld vooral om dwars te liggen, bah.
Sterkte met de keuze die je gaat maken
Mijn man wil het wel proberen maar kan het alleen als ik hem niks kwalijk neem en hij gewoon door mag leven op de plek waar hij nu woont en liefst wil blijven. En ik heb nu een hoop te verwerken merk ik en dat staat onze relatie behoorlijk in de weg op het moment. Dat moet echt anders. Anders gaat het zeker mis.
zondag 7 april 2019 om 01:10
Ik snap het_paaseitje_ schreef: ↑07-04-2019 00:57Ze wonen inderdaad grotendeels bij mij. Op een paar maanden na (even bij mijn ex geprobeerd maar dat ging niet, zie bovenstaand bericht)
Waarom zou je niet boos op je man mogen zijn? En je verdriet om de situatie niet mogen laten blijken?
Het viel me al op dat je het over 'afreageren op je man' had. Het is toch ook zijn probleem, heeft hij dan geen verdriet??
Raar dat hij je niet steunt, daar zou ik ook razend van worden!
Kies vooral voor jezelf en natuurlijk je kinderen.
Heel veel sterkte nogmaals..
zondag 7 april 2019 om 01:21
Nog dit: het lijkt me een goed idee om dit aan je huisarts te vertellen, je kan wel wat steun gebruiken me dunkt.
Een paar gesprekken met een professional om alles wat er gebeurd is de laatste jaren te verwerken lijkt me geen overbodige luxe, het is nogal wat allemaal zeg!
Je hebt echt veel achter- en voor je kiezen.
Doen hoor, je hoeft niet alles alleen op te knappen, juist sterk van je om hulp te gaan zoeken!
Een paar gesprekken met een professional om alles wat er gebeurd is de laatste jaren te verwerken lijkt me geen overbodige luxe, het is nogal wat allemaal zeg!
Je hebt echt veel achter- en voor je kiezen.
Doen hoor, je hoeft niet alles alleen op te knappen, juist sterk van je om hulp te gaan zoeken!
zondag 7 april 2019 om 01:53
Ik snap je ex wel. Ik zou me ook met had en tand verzetten als mn ex het in haar hoofd zou halen om 2 uur reizen verder op te willen gaan wonen met mijn kinderen. 2 uur das de andere kant van nederland!
En met de huidige vacature situatie ben ik heel benieuwd wat voor werk de man van to doet dat hij perse op 2 uur reizen afstand gaat wonen. En ook benieuwd wat hem dan ineens belet om contact te zoeken met to. 2 a 3x per week bellen en 3 weekenden per week to op bezoek?!?! Sorry maar dat snap ik niet.
En met de huidige vacature situatie ben ik heel benieuwd wat voor werk de man van to doet dat hij perse op 2 uur reizen afstand gaat wonen. En ook benieuwd wat hem dan ineens belet om contact te zoeken met to. 2 a 3x per week bellen en 3 weekenden per week to op bezoek?!?! Sorry maar dat snap ik niet.
Been there, done that, got the T-shirt.
zondag 7 april 2019 om 02:49
Ik vind je meerdere keren erg vervelend op mijn berichtjes reageren.SadButTrue999 schreef: ↑07-04-2019 00:43Noem het maar niets, je vader.. ik weet niet wat voor mensen jij spreekt en ziet maar heel wat jonge mensen gaan gewoon graag bij hun vader langs. Djiezus ik heb nooit op sportclubjes gezeten, die had ik nooit gemist.
anoniem_373911 wijzigde dit bericht op 07-04-2019 02:51
3.81% gewijzigd
zondag 7 april 2019 om 07:24
Heel eerlijk, ik zie weinig van zijn verdriet, terwijl hij doorgaans echt wel over zijn emoties praatte.SadButTrue999 schreef: ↑07-04-2019 01:10Ik snap het
Waarom zou je niet boos op je man mogen zijn? En je verdriet om de situatie niet mogen laten blijken?
Het viel me al op dat je het over 'afreageren op je man' had. Het is toch ook zijn probleem, heeft hij dan geen verdriet??
Raar dat hij je niet steunt, daar zou ik ook razend van worden!
Kies vooral voor jezelf en natuurlijk je kinderen.
Heel veel sterkte nogmaals..
Hij is vooral bezig met zijn werk.
zondag 7 april 2019 om 07:26
Ga ik zeker doen ja.SadButTrue999 schreef: ↑07-04-2019 01:21Nog dit: het lijkt me een goed idee om dit aan je huisarts te vertellen, je kan wel wat steun gebruiken me dunkt.
Een paar gesprekken met een professional om alles wat er gebeurd is de laatste jaren te verwerken lijkt me geen overbodige luxe, het is nogal wat allemaal zeg!
Je hebt echt veel achter- en voor je kiezen.
Doen hoor, je hoeft niet alles alleen op te knappen, juist sterk van je om hulp te gaan zoeken!
zondag 7 april 2019 om 07:34
Ja, het weinige contact breekt mij ook op. Hij trekt zich best wel terug.Apatura schreef: ↑07-04-2019 01:53Ik snap je ex wel. Ik zou me ook met had en tand verzetten als mn ex het in haar hoofd zou halen om 2 uur reizen verder op te willen gaan wonen met mijn kinderen. 2 uur das de andere kant van nederland!
En met de huidige vacature situatie ben ik heel benieuwd wat voor werk de man van to doet dat hij perse op 2 uur reizen afstand gaat wonen. En ook benieuwd wat hem dan ineens belet om contact te zoeken met to. 2 a 3x per week bellen en 3 weekenden per week to op bezoek?!?! Sorry maar dat snap ik niet.
Alsof wij niet meer zo belangrijk zijn, zo komt het over.
Het gaat niet eens zo zeer om het werk wat hij doet (dat kan hier in de regio ook). Maar de combinatie van zich op die plek heel fijn voelen, daar een vast contract hebben en een stuk beter betaald. Dat wil hij niet meer opgeven. En het is niet zo dat ik dat helemaal niet snap. Maar het doet wel pijn dat ie dat verkiest boven ons.
Hij heeft zelf ook veel meegemaakt in de jaren voor wij elkaar kenden. Dat speelt ook mee denk ik in zijn overwegingen.
zondag 7 april 2019 om 09:18
Je kunt het ook omdraaien, waarom verwacht jij van je man dat hij zijn baan opzegt voor jou en kinderen die niet eens van hem zijn plus een hoop gezeik met een ex partner. Ik vind dat je teveel van hem vraagt en dat je veel te afhankelijk bent.
Heb je zelf werk? Iets voor jezelf? Los van je kinderen ook?
Heb je zelf werk? Iets voor jezelf? Los van je kinderen ook?
niks moet en alles mag
zondag 7 april 2019 om 09:35
Ik vind dat TO best boos en verdrietig mag zijn. Ze heeft geen keuze dan in de buurt van de ex te blijven wonen. Daarentegen vindt man werk belangrijker dan vrouw. En daar mag ze van hem niet boos/verdrietig over zijn, want hij heeft het zo leuk daar.
Er valt niet te praten over een x periode op die plek en dan kijken naar werk dichterbij?
Hoe lang duurt het nog voor de kinderen volwassen zijn?
Er valt niet te praten over een x periode op die plek en dan kijken naar werk dichterbij?
Hoe lang duurt het nog voor de kinderen volwassen zijn?
zondag 7 april 2019 om 10:24
Ik heb altijd medelijden met kinderen die door één van de ouders op 2 uur afstand van de andere ouder meegenomen willen worden.
En wanneer vervolgens blijkt dat dat problemen geeft is het de schuld van iedereen behalve van degene die het onzinnige idee had om de kinderen zo ver weg mee te nemen.
Overigens, scheiden en dan LATten klinkt mij een beetje als fraude in de oren. Het is te hopen dat ze daar nooit achter komen want dan zitten de kinderen nog veel verder in de puree en moeders metersdiep in de schulden.
En wanneer vervolgens blijkt dat dat problemen geeft is het de schuld van iedereen behalve van degene die het onzinnige idee had om de kinderen zo ver weg mee te nemen.
Overigens, scheiden en dan LATten klinkt mij een beetje als fraude in de oren. Het is te hopen dat ze daar nooit achter komen want dan zitten de kinderen nog veel verder in de puree en moeders metersdiep in de schulden.
Niet geschoten is altijd mis
zondag 7 april 2019 om 10:36
Ik verwacht het niet, maar ik hoop het. Het is niet zo dat ik zijn kant helemaal niet begrijp.Allesmag schreef: ↑07-04-2019 09:18Je kunt het ook omdraaien, waarom verwacht jij van je man dat hij zijn baan opzegt voor jou en kinderen die niet eens van hem zijn plus een hoop gezeik met een ex partner. Ik vind dat je teveel van hem vraagt en dat je veel te afhankelijk bent.
Heb je zelf werk? Iets voor jezelf? Los van je kinderen ook?
Ja ik werk, heb ook genoeg hobby's en fijne familie en vrienden om me heen. Ik weet zeker dat ik het wel zou redden zonder hem. Maar willen nee, ik sta er niet om te springen zeg maar.
zondag 7 april 2019 om 10:38
Mijn man zegt dat ie daar nu nog geen uitspraken over wil doen.foeksia72 schreef: ↑07-04-2019 09:35Ik vind dat TO best boos en verdrietig mag zijn. Ze heeft geen keuze dan in de buurt van de ex te blijven wonen. Daarentegen vindt man werk belangrijker dan vrouw. En daar mag ze van hem niet boos/verdrietig over zijn, want hij heeft het zo leuk daar.
Er valt niet te praten over een x periode op die plek en dan kijken naar werk dichterbij?
Hoe lang duurt het nog voor de kinderen volwassen zijn?
Het duurt nog wel even voor de kinderen volwassen zijn.
zondag 7 april 2019 om 10:41
Waarom zou scheiden en latten fraude zijn? 2 huizen zijn anders niet te betalen. Beide werk en toeslagen met 2 huizen. En geen samenwoonconstructie dus ik zie niet wat hier fraude aan is.Bitje93 schreef: ↑07-04-2019 10:24Ik heb altijd medelijden met kinderen die door één van de ouders op 2 uur afstand van de andere ouder meegenomen willen worden.
En wanneer vervolgens blijkt dat dat problemen geeft is het de schuld van iedereen behalve van degene die het onzinnige idee had om de kinderen zo ver weg mee te nemen.
Overigens, scheiden en dan LATten klinkt mij een beetje als fraude in de oren. Het is te hopen dat ze daar nooit achter komen want dan zitten de kinderen nog veel verder in de puree en moeders metersdiep in de schulden.
