Ik voel me opgebrand

Ik weet niet wat ik wil, misschien van me afschrijven.
Ik voel me opgebrand…. Ik ben moe en het leven voelt als overleven. Continu in een molen draaien van werken, zorgen, huishouden, regelen, plannen, slapen en weer doorgaan. Ik ben er eigenlijk gewoon echt klaar mee. Klaar met verantwoordelijkheod, klaar met moeten, klaar met zorgen. Ik heb het gevoel alsof er steeds een appel op mij wordt gedaan en ik heb zin om te schreeuwen laat me met rust!!! Ik voel spanning als de telefoon gat of ik een appje of mail krijg. Zowel op werk als prive. Dan denk ik elke keer oh jee wat MOET ik nu weer?!
Ik zie op tegen kleine dingen zoals de kinderen naar school brengen of halen. Ik heb geen zin om met ze te spelen wat ik wel doe maar niet van harte en daar voel ik me schuldig over. Soms ben ik zo overprikkeld dat de zoveelste mamaaaa mijn nekharen overeind doen staan.
Ik heb geen zin meer om collegas onder ogen te komen en te moeten socializen. Ik wil liefst in een cocon kruipen, lezen, tv kijken en snoep eten. Ik voel me rot dat ik me zo voel. Soms denk ik schop onder je kont want je kunt nu eenmaal niet de hele dag luieren en snoep eten.
Soms zie ik vrouwen/moeders die t allemaal onder controle lijken te hebben. Altijd netjes gekleed en in de make up, huis netjes, was op orde, uitstapjes maken werken en druk sociaal leven. Ik wil in t weekend liefst niks. Ik ervaar stress als er een afspraak staat.
Ik weet niet wat het is en wat ik ermee moet…