Ik weet niet wat ik moet (autisme?)

10-04-2019 20:10 27 berichten
Alle reacties Link kopieren
-
anoniem_384926 wijzigde dit bericht op 05-05-2019 20:33
99.95% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Een evt diagnose lijkt me nou juist enorm helpend, in jouw geval. Kun je gericht hulp zoeken. Of in het ergste geval een wahjong uitkering aanvragen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou hiermee naar de huisarts gaan.
Elke huisarts heeft psychologen in dienst. Deze en of je huisarts kan je helpen, ook met vragen wat nu verder met mijn leven.

Zelf zou ik, als ik jou was, wel jezelf laten diagnostiseren, omdat je dan hulp op maat kunt krijgen.
Alle reacties Link kopieren
Hallo Charlotte, als je vastloopt is het goed om hulp te zoeken. Of je nu een depressie hebt of autisme; wat de oorzaak ook kan zijn, hier kom je zelf niet uit.

Heb je met je psycholoog besproken dat je zelf aan autisme denkt?

Mijn beide pubers hebben een ASS diagnose. Dat heeft ze zelfinzicht gegeven en ik weet beter hoe ik passend met ze kan omgaan.

Aan de diagnose zelf heb je niet zoveel, wel aan de gerichte hulp die je dan krijgt. Studiekeuzehulp en hulp bij het vinden van een passende baan bijvoorbeeld. De autismecoach van mijn dochter heeft haar bijvoorbeeld heel goed begeleid met het vinden van een passende stageplaats.
Alle reacties Link kopieren
Gele_Suikerspin schreef:
10-04-2019 21:12

Elke huisarts heeft psychologen in dienst. .
????
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
blijfgewoonbianca schreef:
10-04-2019 21:13
????
kunnen doorverwijzen naar....
Alle reacties Link kopieren
blijfgewoonbianca schreef:
10-04-2019 21:13
????
????
Alle reacties Link kopieren
Gele_Suikerspin schreef:
10-04-2019 21:15
????
Elke huisarts heeft psychologen in dienst ? Waar ? In Lalaland?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
blijfgewoonbianca schreef:
10-04-2019 21:11
Een evt diagnose lijkt me nou juist enorm helpend, in jouw geval. Kun je gericht hulp zoeken. Of in het ergste geval een wahjong uitkering aanvragen.
Wat is een Wahjong uitkering? Zoals Mahjong, het spel toch?
Vlgs mij is het gewoon Wajong :winkie:
Alle reacties Link kopieren
Elke huisarts heeft één of meer poh ggz. Dit zijn psychologen/maatschappelijk werkers.

Volgens mij algemeen bekend.
Alle reacties Link kopieren
Marigold1986 schreef:
10-04-2019 21:17
Wat is een Wahjong uitkering? Zoals Mahjong, het spel toch?
Vlgs mij is het gewoon Wajong :winkie:
Je hebt gelijk :-D
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
blijfgewoonbianca schreef:
10-04-2019 21:22
Je hebt gelijk :-D
Wel een schattig foutje hoor :biggrin:
''Het gaat om een professional met ervaring in de geestelijke gezondheidszorg. De meeste POH-GGZ's hebben een achtergrond als sociaal psychiatrisch verpleegkundige (SPV) maar ook psychologen en maatschappelijk werkers vervullen deze functie. ... Mensen met psychische en (psycho)sociale klachten kunnen bij de POH-GGZ terecht''

Ik heb het even opgezocht...
Alle reacties Link kopieren
Marigold1986 schreef:
10-04-2019 21:24
''Het gaat om een professional met ervaring in de geestelijke gezondheidszorg. De meeste POH-GGZ's hebben een achtergrond als sociaal psychiatrisch verpleegkundige (SPV) maar ook psychologen en maatschappelijk werkers vervullen deze functie. ... Mensen met psychische en (psycho)sociale klachten kunnen bij de POH-GGZ terecht''

Ik heb het even opgezocht...
Super goed van je!

Deze gesprekken vallen onder je verzekering, dus kosten je geen eigen bijdrage.

Je kunt dan samen met deze persoon kijken of een paar gesprekken over, wat wil ik nu? Al helpend zijn.

Of bespreken toch een hulp traject te doen. Voordeel is, dat ze bekend zijn met de zorg trajecten in jou regio.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb Autisme en zie veel herkenning. De middelbare school vond ik ook enorm zwaar. Het plannen van huiswerk, ik stelde alles uit waardoor ik op het laatst veel moest doen. Gauw afgeleid, dromerig waardoor ik veel niet mee kreeg. En een traag werktempo. Naast school hield ik amper vrije tijd over. Verbaasde me erover dat klasgenoten naast school nog een baantje konden hebben. Ik moest echt bijtanken in de vakanties. Vriendinnen had ik niet, vond geen aansluiting. Had andere interesses. In de 2e klas werd ik zo gepest dat ik naar een andere school ging. Die nieuwe school was een veilige haven voor me. Pesten werd absoluut niet getolereerd. Daar bouwde ik weer wat zelfvertrouwen op. Helaas kelderde dat weer naar beneden op het MBO. Daar werd ik weer niet begrepen en gepest. De leerkrachten vonden mij ook maar lastig, omdat ik meer tijd en uitleg nodig had. Mijn stages mislukten en vlak daarna heb ik me laten testen op Autisme. De diagnose was een opluchting.

Mijn rijbewijs halen duurde bij mij veel langer dan bij leeftijdsgenoten. Vooral praktijklessen. Moeite met inzicht, te afwachtend zijn. Voelde me altijd dom als gevraagd werd wanneer ik nou eens op mocht. Pas na 1,8 jaar mocht ik afrijden. Wel in 1 keer geslaagd en had een hele geduldige instructeur die ervaring had met mensen die moeilijk lesten.

Ook ik heb een slechte motoriek en zeer zwak ruimtelijk inzicht. Handvaardigheid, wiskunde, natuur-scheikunde, techniek waren een ramp. Gelukkig kon ik die laten vallen. In spelling was ik dan juist weer goed.
Sociale angst. Uit mezelf geen contact maken. Moeite met oogcontact (werd ik ook mee gepest). Moeite met veranderingen. Nieuwe dingen leren bezorgde mij een paniekgevoel.

Is een thuisstudie of een deeltijd opleiding voor volwassenen niks voor je? Dan zit je niet of maar heel weinig in de klas.
Ik heb dat ook gedaan op mijn 20e. Vond dat wel relaxter omdat mensen ook met respect met elkaar omgingen. Niet meer dat pubergedrag.
blijfgewoonbianca schreef:
10-04-2019 21:11
Een evt diagnose lijkt me nou juist enorm helpend, in jouw geval. Kun je gericht hulp zoeken. Of in het ergste geval een wahjong uitkering aanvragen.


Wajong is bijna onmogelijk. TO heeft bewezen te kunnen werken. Heb dit met mijn zoon gehad. Veel problemen op zijn werk en is zelfs beoordeeld op het werk door iemand van het UWV. Was erg lullig voor hem, gênant ook. Bleek inderdaad tegen problemen aan te lopen door het autisme. Maar echt geen recht op Wajong.

Hij heeft een arbeidsvermogen van 45% wat inhoudt dat hij gewoon een fulltime baan heeft (terwijl hij het niet aan kan door stress en prikkels). Werkgever betaalt zijn salaris voor 100% maar ontvangt 55% van het UWV.

Het levert niets op want hij loopt nu tegen een burnout aan. Straks langdurig ziektewet. Met een Wajong had hij ws veel minder druk ervaren dan met deze baan. Fulltime is te veel voor hem.
Renee_XX schreef:
10-04-2019 22:08
Wajong is bijna onmogelijk. TO heeft bewezen te kunnen werken. Heb dit met mijn zoon gehad. Veel problemen op zijn werk en is zelfs beoordeeld op het werk door iemand van het UWV. Was erg lullig voor hem, gênant ook. Bleek inderdaad tegen problemen aan te lopen door het autisme. Maar echt geen recht op Wajong.

Hij heeft een arbeidsvermogen van 45% wat inhoudt dat hij gewoon een fulltime baan heeft (terwijl hij het niet aan kan door stress en prikkels). Werkgever betaalt zijn salaris voor 100% maar ontvangt 55% van het UWV.

Het levert niets op want hij loopt nu tegen een burnout aan. Straks langdurig ziektewet. Met een Wajong had hij ws veel minder druk ervaren dan met deze baan. Fulltime is te veel voor hem.
Echt vreselijk dat je dit weet en moet aanzien. Het is zó oneerlijk. Je weet gewoon dat hij het niet aankan. En je kunt zo weinig doen....
Marigold1986 schreef:
10-04-2019 22:12
Echt vreselijk dat je dit weet en moet aanzien. Het is zó oneerlijk. Je weet gewoon dat hij het niet aankan. En je kunt zo weinig doen....

Is ook zo. Hij is nu zwaar depressief en hij wil niemand zien, ook mij niet. Ik heb contact via zijn begeleiding van het autismeteam. Hij doet wat hij moet doen. Gaat wel elke dag naar zijn werk, meld zich nooit ziek want werken zit in zijn systeem. En hij wijkt daar niet vanaf.

Je moet eens weten hoe kwaad ik werd toen ik dat zooitje in Zaandam op tv zag. Die haakneusvlogger met zijn Wajong. Sorry hoor maar we zijn echt van het padje af hier.

TO zou ik ook adviseren om zich te laten testen en vooral op eigen tempo dingen te blijven doen. Doe wat je aan kan en haal het beste uit jezelf als het je op een dag gaat lukken dat je je beter voelt en weet of je idd autist bent. Maar blijf je eigen grenzen aangeven. Wat echt niet gaat, dat gaat niet. Mijn zoon is een stuk ouder dan TO maar ik kan hem niet meer sturen of zeggen wat hij moet doen. Ik herken veel in de post van TO.
blijfgewoonbianca schreef:
10-04-2019 21:13
????
Praktijkondersteuner is dat
@hondenmens jouw post is zo herkenbaar. Dit zie ik ook allemaal terug in mijn zoon.

Echt alles.

Het altijd moe zijn door de prikkels, sociale angsten, faalangst, dingen vooruit schuiven m.u.v. zijn werk want hij ziet dat als een plicht.
Maar boodschappen halen, huis opruimen, afspraken maken, een agenda bijhouden, zaken regelen dat is allemaal veel te veel voor hem.

Rijlessen heeft veel geld gekost. Verder geen ramp maar zoveel uitzonderingen op de regels. De ene keer moet je je houden aan de max snelheid, de andere keer moet je je weer aanpassen aan het verkeer. Heeft wel zijn rijbewijs gehaald maar het was een drama voor hem. Ik heb veel dingen ook niet goed aangepakt. Heb te veel van hem geeist. Ik had rekening moeten houden met zijn tempo. Als ik de tijd kon terugdraaien had ik het anders gedaan.
Maar de ene keer lees en hoor je dit en de andere keer weer dat. Het is hartstikke moeilijk. Zowel voor de mensen met autisme als voor het geziin.
anoniem_377870 wijzigde dit bericht op 11-04-2019 07:14
0.78% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Charlotte11...Het lijkt mij heel verstandig als je jouw vermoedens met de huisarts bespreekt en een doorverwijzing vraagt om je te laten testen. Ik ben nu 44 en heb sinds januari de diagnose autisme spectrum stoornis. Na 3 burn outs, iedere keer die stress die zo hoog oploopt, de energie die het combineren van werk en gezin kost...Ik ben blij dat ik weet waar het vandaan komt. Tegelijkertijd ook boos dat niemand dit eerder heeft gezien, ik wilde dat ik het minstens 20 jaar eerder had geweten. Dat had zoveel geworstel gescheeld, en een negatief zelfbeeld omdat ik veel ben afgerekend dat ik buiten mijn werk zo weinig puf had om er nog extra dingen bij te doen.
Het ware te wensen, dat alle mensen, hun eigen gebreken wat beter bekeken. Dan zouden ze het wel laten om over andere mensen te praten!!
Renee_XX schreef:
10-04-2019 22:23
Is ook zo. Hij is nu zwaar depressief en hij wil niemand zien, ook mij niet. Ik heb contact via zijn begeleiding van het autismeteam. Hij doet wat hij moet doen. Gaat wel elke dag naar zijn werk, meld zich nooit ziek want werken zit in zijn systeem. En hij wijkt daar niet vanaf.

Je moet eens weten hoe kwaad ik werd toen ik dat zooitje in Zaandam op tv zag. Die haakneusvlogger met zijn Wajong. Sorry hoor maar we zijn echt van het padje af hier.

TO zou ik ook adviseren om zich te laten testen en vooral op eigen tempo dingen te blijven doen. Doe wat je aan kan en haal het beste uit jezelf als het je op een dag gaat lukken dat je je beter voelt en weet of je idd autist bent. Maar blijf je eigen grenzen aangeven. Wat echt niet gaat, dat gaat niet. Mijn zoon is een stuk ouder dan TO maar ik kan hem niet meer sturen of zeggen wat hij moet doen. Ik herken veel in de post van TO.
Ik had niet anders verwacht dan dit, toen eenmaal werd aangekondigd dat 'de meeste Wajongers gewoon kunnen participeren' in 2015. Natuurlijk zitten er mensen tussen die kunnen participeren (haakneusvlogger en vriendjes bijvoorbeeld), maar waarom wordt er zo slecht beoordeeld als het gaat over het soort gevallen als jouw zoon??? Ik vind het jammerlijk en ik krijg, werkelijk waar, tranen in mijn ogen van jouw verhaal.
Domme Jetta Klijnsma met haar 'als ik kan werken, kan jij het zéker' :facepalm:
Marigold1986 schreef:
10-04-2019 23:02
Ik had niet anders verwacht dan dit, toen eenmaal werd aangekondigd dat 'de meeste Wajongers gewoon kunnen participeren' in 2015. Natuurlijk zitten er mensen tussen die kunnen participeren (haakneusvlogger en vriendjes bijvoorbeeld), maar waarom wordt er zo slecht beoordeeld als het gaat over het soort gevallen als jouw zoon??? Ik vind het jammerlijk en ik krijg, werkelijk waar, tranen in mijn ogen van jouw verhaal.

Ik weet niet of er slecht beoordeeld wordt. Ik denk dat ook het UWV moet scoren. Brave mensen die makkelijk te beïnvloeden zijn door een UWV arts zijn de klos.
Tokkietuig als die haakneusvlogger komt er onderuit omdat ook de artsen niet weten wat ze hiermee aan moeten. Je kan ze niet verplichten om te werken.
Dus pakken ze de kwetsbare mensen liever aan. Zijn wel te intimideren. Er zitten echt een paar mensen in deze groep met een zeer laag IQ die aan de schoonmaak moesten. Niet erg hoor, als dagbesteding zou zijn en als soort van assistentie voor de schoonmakers maar het is voor een aantal echt een baan geworden met alle verplichtingen en verantwoordingen erbij.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat een diagnose wél kan helpen. Het gaat me dan niet om de diagnose, maar om de manier van aanpak.
Een depressie vraagt om een andere aanpak dan een burn-out. En een burn-out vraagt weer om een andere aanpak dan ASS.
Zoek hulp, vraag om een onderzoek en laat je begeleiden!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven