Psyche
alle pijlers
Ik wil gewoon even keihard janken
donderdag 22 december 2016 om 15:49
Ik moest vandaag werken. Ik kreeg de hele tijd sneren van de nieuwe leiding gevende, ze klaagt en geeft mij extra opdrachten en taken wat niet bij mijn werk hoort en de opdrachten moesten vandaag af. Ik heb vandaag 8 uurtjes gewerkt in plaats van 6 wat ik heb Afgesproken met de arboarts. Ik sta onder heel veel stress en en gedoe, ik ben moe. Ik heb net nu nog steeds keihard lopen huilen ik trek het even niet meer. Het is me allemaal teveel.
donderdag 22 december 2016 om 15:52
donderdag 22 december 2016 om 15:59
donderdag 22 december 2016 om 16:09
quote:-KING- schreef op 22 december 2016 @ 15:59:
ik zie dit op mijn werk trouwens ook gebeuren, mensen worden constant onder druk gezet. ik heb er zelf geen boodschap aan, maar ik kan me voorstellen dat dat anders is als je je al lichtelijk labiel voelt.
kun je een gesprek met je leidinggevende aanvragen?Zij is de lg idd constant onder druk.
ik zie dit op mijn werk trouwens ook gebeuren, mensen worden constant onder druk gezet. ik heb er zelf geen boodschap aan, maar ik kan me voorstellen dat dat anders is als je je al lichtelijk labiel voelt.
kun je een gesprek met je leidinggevende aanvragen?Zij is de lg idd constant onder druk.
donderdag 22 december 2016 om 16:20
quote:Ttass30 schreef op 22 december 2016 @ 16:15:
Ik herstel niet van een burnout als ik mijn grenzen niet bewaak. Ik vind het lastig om die grenzen te bewaken wanneer het er toe doet. En nu heb ik er last van en zit ik met de gebakken peren.
Is dat ook de reden dat het überhaupt tot een burn-out heeft geleid denk je?
Snap dat dat lastig is maar laat je niet overrompelen door een ander ten koste van jezelf. Bespreek met je arbo-arts waar je tegenaan loopt en vraag of hij tips voor je heeft hoe je hier mee moet omgaan.
Sterkte!
Ik herstel niet van een burnout als ik mijn grenzen niet bewaak. Ik vind het lastig om die grenzen te bewaken wanneer het er toe doet. En nu heb ik er last van en zit ik met de gebakken peren.
Is dat ook de reden dat het überhaupt tot een burn-out heeft geleid denk je?
Snap dat dat lastig is maar laat je niet overrompelen door een ander ten koste van jezelf. Bespreek met je arbo-arts waar je tegenaan loopt en vraag of hij tips voor je heeft hoe je hier mee moet omgaan.
Sterkte!
I'm a goal digger.
donderdag 22 december 2016 om 16:25
Echt TO kom voor jezelf op. Ik heb het zelf mee gemaakt en uiteindelijk gaat dit ten koste van jouw gezondheid. Je werk draait gewoon door zonder je ben ik wel achter gekomen. Dus kom op voor jezelf en geef je grenzen aan. Het ergste dat kan gebeuren is dat je, je baan kwijt raakt. Maar daar hebben we in Nederland een tijdelijk vangnet voor waar jezelf voor hebt gewerkt. Namelijk de ww.
Deze situatie is niet goed voor je. Waarom blijf je er dan inzitten? Alleen jij kunt hieruit komen door te zeggen tot hier en niet verder.
Deze situatie is niet goed voor je. Waarom blijf je er dan inzitten? Alleen jij kunt hieruit komen door te zeggen tot hier en niet verder.
donderdag 22 december 2016 om 16:33
Wat naar! Ik denk ook dat voor jezelf opkomen nu heel belangrijk is maar ik snap ook dat je het daar moeilijk mee hebt. Ik vind ook altijd dat ik een teamplayer moet zijn en mensen niet mag teleurstellen enzo. Maar zoals het nu gaat, ga je straks iedereen teleurstellen, als je instort he. Dus ze nu een beetje teleurstellen, bespaart ze een grotere teleurstelling later. Misschien helpt die gedachte. Sterkte.
donderdag 22 december 2016 om 16:35
Een ander doet het niet voor je. Zo werkt het gewoon. Wil je hier aan onderdoor gaan? In vergelijking met je gezondheid, hoe belangrijk is een baan dan? Totaal niet. Uiteindelijk draait het om je gezondheid en geluk. Ik heb geleerd om een baan niet meer als het belangrijkste in mijn leven te zien. Want zoals ik al zei uiteindelijk draait het overal gewoon door zonder je maar zit jij depressief en burn out thuis omdat je alles ervoor hebt gegeven. Wat is dan belangrijker?
donderdag 22 december 2016 om 16:39
Dit is mij ook gebeurd. Met een lange pauze ertussen twee keer. Resultaat: een vette burn-out. Dus je gaat je zsm ziekmelden. En een consult bij de bedrijfsarts vragen. Dit is nu klaar. En laat de bedrijfsarts maar met een instantie of iets komen om te leren je grenzen aan te geven, want dat doe je niet. Ik heb het nu via een revalidatiebureau geleerd en ben tijdens dat traject niet aan het werk. Eerst maar een beetje herstellen. Echt, je moet hier nu werk van maken voordat je net zo gek wordt als ik. Sterkte.
donderdag 22 december 2016 om 18:18
Kan/durf je er op terug te komen bij je LG? Via mail (desnoods nu nog) of face tot face.
Beste Lg,
Vandaag heb ik tegen de afspraken met arboarts in ipv 6 8 uur gewerkt. Ik heb meteen de nadelige reactie op mijn gezondheid gemerkt. De komende tijd hou ik me strikt aan de afspraken met arboarts om terugval en overbelasting te voorkomen.
Of zoiets?
En melding maken bij je arboarts natuurlijk
Beste Lg,
Vandaag heb ik tegen de afspraken met arboarts in ipv 6 8 uur gewerkt. Ik heb meteen de nadelige reactie op mijn gezondheid gemerkt. De komende tijd hou ik me strikt aan de afspraken met arboarts om terugval en overbelasting te voorkomen.
Of zoiets?
En melding maken bij je arboarts natuurlijk
Keep on, keep keepin' on....
donderdag 22 december 2016 om 18:22
quote:Ttass30 schreef op 22 december 2016 @ 16:11:
Ze weet dat ik in een reintegratie traject zit. Ze maakt nog extra misbruik van me. Ik heb mijn grenzen niet aangegeven ik vind het toch lastig op dat moment.
Deze twee zinnen kloppen niet samen.
Je leidinggevende maakt misschien gebruik van je, maar jij bent degene die dat toestaat, dat is geen misbruik maken van.
Ze weet dat ik in een reintegratie traject zit. Ze maakt nog extra misbruik van me. Ik heb mijn grenzen niet aangegeven ik vind het toch lastig op dat moment.
Deze twee zinnen kloppen niet samen.
Je leidinggevende maakt misschien gebruik van je, maar jij bent degene die dat toestaat, dat is geen misbruik maken van.
donderdag 22 december 2016 om 19:36
Sterkte. Het is soms gewoon klote als je al zo moe bent en energie moet steken in strijd.
Maar misschien lost een 1 op 1 gesprek wel wat op.
En anders gewoon het gebouw verlaten op het afgesproken tijdstip. Dus s ochtends al zeggen: Ik ga zoals afgesproken met de arboarts zo en zo laat weg.
Als je langer moet blijven en het niet lukt: Dan blijf ik nu een uur langer en kom ik dan en dan zo laat, want ik voel echt dat ik me aan de afspraken moet houden, anders gaat het mis.
Gewoon een pain in the ass worden en blijven aangeven.
"ik kan deze taak nu niet doen want ik ben al erg moe en moet over een half uur alweer weg. Ik doe dit en dit nog wel'.
Je kunt nu beter 6 uur komen dan weer helemaal uitvallen.
En als je steeds langer kan blijven lijkt het ook alsof er niet zoveel aan de hand is he
" toen en toen heb je toch ook gewoon 8 uur gedraaid?' Wordt er dan gezegd.
Maar misschien lost een 1 op 1 gesprek wel wat op.
En anders gewoon het gebouw verlaten op het afgesproken tijdstip. Dus s ochtends al zeggen: Ik ga zoals afgesproken met de arboarts zo en zo laat weg.
Als je langer moet blijven en het niet lukt: Dan blijf ik nu een uur langer en kom ik dan en dan zo laat, want ik voel echt dat ik me aan de afspraken moet houden, anders gaat het mis.
Gewoon een pain in the ass worden en blijven aangeven.
"ik kan deze taak nu niet doen want ik ben al erg moe en moet over een half uur alweer weg. Ik doe dit en dit nog wel'.
Je kunt nu beter 6 uur komen dan weer helemaal uitvallen.
En als je steeds langer kan blijven lijkt het ook alsof er niet zoveel aan de hand is he
" toen en toen heb je toch ook gewoon 8 uur gedraaid?' Wordt er dan gezegd.
donderdag 22 december 2016 om 19:49
Dit is hetgene waar het allemaal om draait;
Het is tijd om gewoon je grenzen aan te geven, zonder pardon.
Je bent niemand anders iets verschuldigd, alleen jezelf.
Je mag het rustig aan doen.
Natuurlijk zullen ze je testen en proberen om je zo veel mogelijk te laten werken, want zo gaat dat nu eenmaal.
Maar ditmaal is het aan jou om te laten zien wat je hebt geleerd van je burnout en om jezelf een break te geven.
Het zal even wennen zijn, maar uiteindelijk went het toch om je grenzen aan te geven, om te zeggen nee, tot hier en niet verder...zonder je schuldig te voelen.
Een ander weet nooit wanneer jouw grens is bereikt, dat weet alleen jij zelf. Aan jou dus om het als jouw taak te gaan zien om tijdig jouw grens aan te geven...daar heeft uiteindelijk iedereen het meeste aan.
Succes!
Het is tijd om gewoon je grenzen aan te geven, zonder pardon.
Je bent niemand anders iets verschuldigd, alleen jezelf.
Je mag het rustig aan doen.
Natuurlijk zullen ze je testen en proberen om je zo veel mogelijk te laten werken, want zo gaat dat nu eenmaal.
Maar ditmaal is het aan jou om te laten zien wat je hebt geleerd van je burnout en om jezelf een break te geven.
Het zal even wennen zijn, maar uiteindelijk went het toch om je grenzen aan te geven, om te zeggen nee, tot hier en niet verder...zonder je schuldig te voelen.
Een ander weet nooit wanneer jouw grens is bereikt, dat weet alleen jij zelf. Aan jou dus om het als jouw taak te gaan zien om tijdig jouw grens aan te geven...daar heeft uiteindelijk iedereen het meeste aan.
Succes!
